დოკუმენტის სტრუქტურა
განმარტებების დათვალიერება
დაკავშირებული დოკუმენტები
დოკუმენტის მონიშვნები
კონსოლიდირებული პუბლიკაციები
“არასამეწარმეო (არაკომერციული) იურიდიული პირების ბუღალტრული აღიცხვის დროებითი სტანდარტისა და ბუღალტრული არიცხვის ანგარიშთა გეგმის სტრუქტურის დამტკიცების შესახებ" | |
---|---|
დოკუმენტის ნომერი | 10 |
დოკუმენტის მიმღები | ბუღალტრული აღრიცხვის სტანდარტების კომისია |
მიღების თარიღი | 05/03/2005 |
დოკუმენტის ტიპი | ბუღალტრული აღრიცხვის სტანდარტების კომისიის დადგენილება |
გამოქვეყნების წყარო, თარიღი | სსმ, 44, 14/04/2005 |
ძალის დაკარგვის თარიღი | 28/06/2018 |
სარეგისტრაციო კოდი | 350.090.000.13.006.007.231 |
კონსოლიდირებული პუბლიკაციები |
დოკუმენტის კონსოლიდირებული ვარიანტის ნახვა ფასიანია, აუცილებელია სისტემაში შესვლა და საჭიროების შემთხვევაში დათვალიერების უფლების ყიდვა, გთხოვთ გაიაროთ რეგისტრაცია ან თუ უკვე რეგისტრირებული ხართ, გთხოვთ, შეხვიდეთ სისტემაში
პირველადი სახე (14/04/2005 - 26/06/2018)
სახელმწიფო სარეგისტრაციო კოდი 350.090.000.13.006.007.231
საქართველოს პარლამენტთან არსებული ბუღალტრული
აღრიცხვის სტანდარტების კომისიის
დადგენილება N10
2005 წლის 5 აპრილი
ქ. თბილისი
არასამეწარმეო (არაკომერციული) იურიდიული პირების ბუღალტრული აღრიცხვის დროებითი სტანდარტისა და ბუღალტრული აღრიცხვის ანგარიშთა გეგმის სტრუქტურის დამტკიცების შესახებ
ბუღალტრული აღრიცხვისა და ანგარიშგების რეგულირების შესახებ საქართველოს კანონის მე-9 მუხლის 1-ლი პუნქტის ,,გ” ქვეპუნქტის შესაბამისად, ბუღალტრული აღრიცხვის სტანდარტების კომისია ადგენს:
1. დამტკიცდეს არასამეწარმეო (არაკომერციული) იურიდიული პირების ბუღალტრული აღრიცხვის დროებითი სტანდარტი;
2. დამტკიცდეს არასამეწარმეო (არაკომერციული) იურიდიული პირების ბუღალტრული აღრიცხვის ანგარიშთა გეგმის სტრუქტურა;
3. ძალადაკარგულად ჩაითვალოს ბუღალტრული აღრიცხვის სტანდარტების კომისიის მიერ 2005 წლის 22 მარტს მიღებული დადგენილება N8;
4. არასამეწარმეო (არაკომერციული) იურიდიული პირების ბუღალტრული აღრიცხვის დროებითი სტანდარტი და ბუღალტრული აღრიცხვის ანგარიშთა გეგმის სტრუქტურა ამოქმედდეს 2006 წლის 1 იანვრიდან.
თავმჯდომარე ლ. ჭუმბურიძე
არასამეწარმეო (არაკომერციული) იურიდიული პირების ბუღალტრული
აღრიცხვის დროებითი სტანდარტი
არასამეწარმეო (არაკომერციული) იურიდიული პირების ბუღალტრული
აღრიცხვის ანგარიშთა გეგმის სტრუქტურა
წინასიტყვაობა
წინამდებარე სტანდარტი შემუშავებულია საქართველოს სამოქალაქო კოდექსის საფუძველზე რეგისტრირებული იმ არასამეწარმეო (არაკომერციული) იურიდიული პირების (ასოციაცია და ფონდი) საქმიანობის ბუღალტრული აღრიცხვისა და ფინანსური ანგარიშგების შესადგენად, რომლებიც არ ეწევიან სამეწარმეო საქმიანობას. არასამეწარმეო იურიდიული პირები, რომლებიც თავიანთ ძირითად საქმიანობასთან ერთად ახორციელებენ სამეწარმეო ფუნქციებს, ბუღალტრულ აღრიცხვაში ამ სტანდარტთან ერთად იყენებენ სამეწარმეო საქმიანობისათვის განკუთვნილ სტანდარტებს (ბუღალტრული აღრიცხვის საერთაშორისო სტანდარტები ან მცირე საწარმოთა ბუღალტრული აღრიცხვის სტანდარტები).
არასამეწარმეო იურიდიული პირის ბუღალტრული აღრიცხვის დროებითი სტანდარტი მომზადებულია “ბუღალტრული აღრიცხვისა და ანგარიშგების რეგულირების შესახებ” საქართველოს კანონის საფუძველზე. სტანდარტის შემუშავებისას გათვალისწინებული იყო საქართველოს კერძო სექტორში ბუღალტრული აღრიცხვისა და ანგარიშგების სფეროში არსებული გამოცდილება და არასამთავრობო სექტორის ბუღალტრული აღრიცხვის საერთაშორისო პრაქტიკა.
არასამეწარმეო იურიდიული პირის ბუღალტრული აღრიცხვის სტანდარტის გამოყენების საფუძველია საქართველოს კანონი “ბუღალტრული აღრიცხვისა და ანგარიშგების რეგულირების შესახებ”.
სტანდარტი შემუშავებულია საქართველოს პროფესიონალ ბუღალტერთა და აუდიტორთა ფედერაციაში და გამოსაყენებლად დამტკიცებულია საქართველოს პარლამენტთან არსებული ბუღალტრული აღრიცხვის სტანდარტების კომისიის მიერ.
თუ წინამდებარე სტანდარტი არ ფარავს არასამეწარმეო იურიდიული პირის მოთხოვნას კონკრეტული სააღრიცხვო ობიექტის მიმართ, მაშინ გამოყენებულ უნდა იქნეს ბუღალტრული აღრიცხვის საერთაშორისო სტანდარტები (ბასს).
არასამეწარმეო იურიდიულ პირებს უფლება აქვთ ამ სტანდარტის ნაცვლად გამოიყენონ ბასს. ასეთ შემთხვევაში არასამეწარმეო იურიდიულმა პირმა ფინანსური ანგარიშგების განმარტებით შენიშვნებში უნდა მიუთითოს, რომ ფინანსური ანგარიშგება მომზადებულია ბასს-ის საფუძველზე.
წინამდებარე სტანდარტში შენარჩუნებულია ბასს-ით გათვალისწინებული ძირითადი დაშვებები და პრინციპები, ასევე აღიარებისა და შეფასების მეთოდები.
გამოყენებული ტერმინები
არასამეწარმეო იურიდიული პირის (შემდეგში ორგანიზაცია) ბუღალტრული აღრიცხვის სტანდარტში ტერმინები გამოყენებულია შემდეგი მნიშვნელობებით:
აქტივი არის რესურსი:
ა) რომელსაც წარსული მოვლენების შედეგად აკონტროლებს ორგანიზაცია; და
ბ) რომლისგანაც მოსალოდნელია ეკონომიკური სარგებლის მიღება.
აქტივებთან დაკავშირებული გრანტები არის გრძელვადიანი აქტივების შეძენის, შექმნის, აშენების ან რაიმე სხვა გზით მოზიდვის მიზნით ორგანიზაციაზე გაცემული გრანტი. იგი შესაძლოა ითვალისწინებდეს დამატებით პირობებს, რომლებიც განსაზღვრავს აქტივის სახეობას, განლაგებას, მათი შეძენის ან ფლობის პერიოდს.
აქტივის სასარგებლო მომსახურების ვადა განისაზღვრება პერიოდით, რომლის განმავლობაში მოსალოდნელია ორგანიზაციის მიერ აქტივის გამოყენება.
აქტივის ცვეთადი ღირებულება არის აქტივის ღირებულება სალიკვიდაციო ღირებულების გამოკლებით.
განსაკუთრებული მუხლები არის ორგანიზაციის ჩვეულებრივი საქმიანობისაგან აშკარად განსხვავებული სამეურნეო მოვლენებისა და ოპერაციების შედეგად მიღებული შემოსავლები და ხარჯები, რომლებიც არ მეორდება რეგულარულად ან ხშირად.
განსაკუთრებული საწევრო შენატანი არის ორგანიზაციის წევრის მიერ თავისი საწევრო ვალდებულების შესასრულებლად ორგანიზაციაში განხორციელებული ერთჯერადი შენატანი, რომელიც ორგანიზაციის წევრს ანიჭებს მუდმივი წევრობის უფლებას, შემდგომი საწევრო ვალდებულების გარეშე.
გასაცვლელი სავალუტო კურსი არის თანაფარდობა, რომლის მიხედვითაც ორი სხვადასხვა ვალუტა ერთმანეთზე იცვლება.
დონორისმიერი შეღუდვა არის დონორთან შეთანხმება, რომელიც განსაზღვრავს დონორის მიერ შეწირული (ნაჩუქარი) აქტივის გამოყენებას. ორგანიზაციისათვის შეწირული აქტივების გამოყენებაზე შეზღუდვა შეიძლება დროებითი ან მუდმივი იყოს.
დროებითი შეზღუდვა არის დონორისმიერი შეზღუდვა, რომელიც ორგანიზაციას უფლებას აძლევს დახარჯოს ან ამოწუროს შეწირული აქტივი, როგორც დადგენილია შეზღუდვით და დაკმაყოფილებულია ან დროის მსვლელობით ან ორგანიზაციის მოქმედებით.
დროებით შეზღუდული ფონდი წარმოადგენს ორგანიზაციის ფონდების ნაწილს, რომელიც შექმნილია:
ა) აქტივების შენატანებით და სხვა წყაროებით, რომელთა გამოყენება ორგანიზაციას განსაზღვრული აქვს დონორის მიერ დაწესებული შეზღუდვით, რომელიც იწურება დროთა განმავლობაში ან შეიძლება სხვაგვარად შესრულდეს ან გაუქმდეს ორგანიზაციის ქმედებით ამ შეთანხმების საფუძველზე;
ბ) აქტივის სხვაგვარი გაფართოებით ან შემცირებით, რომელიც ექვემდებარება ზემოაღნიშნულ შეთანხმებას; და
გ) ფონდების რეკლასიფიკაციით, რომელიც განხორციელებულია დონორთან დადებული შეთანხმებით, მისი ან ვადის გასვლის, ან შესრულების, ან ორგანიზაციის ქმედებით ამავე შეთანხმების გაუქმების საფუძველზე.
ვალდებულება არის ორგანიზაციის მიმდინარე მოვალეობა, რომელიც წარმოიქმნა წარსული მოვლენების შედეგად და რომლის დასაფარად მოსალოდნელია ეკონომიკურ სარგებელში განივთებული რესურსების გასვლა.
თვითღირებულება არის აქტივის შესაძენად გადახდილი ფულადი სახსრების ან მათი ეკვივალენტების ოდენობა ან მისი წარმოების, ან შესყიდვისას გაცემული ნებისმიერი კომპენსაციის რეალური ღირებულება.
იჯარა არის მხარეთა ურთიერთშეთანხმება, რომლის თანახმად მეიჯარე, საიჯარო გადასახდელის ან გადასახდელების მიღების მიზნით, მოიჯარეს გადასცემს აქტივის გამოყენების უფლებას, ხელშეკრულებით გათვალისწინებული ვადის განმავლობაში.
მუდმივი შეზღუდვა არის დონორისმიერი შეზღუდვა, რომელიც ითვალისწინებს რესურსის მუდმივად შენარჩუნებას, მაგრამ ორგანიზაციას ნებას აძლევს დახარჯოს ან გამოლიოს შეწირული აქტივიდან მიღებული შემოსავლის ნაწილი ან მთელი შემოსავალი.
მუდმივად შეზღუდული ფონდი წარმოადგენს ორგანიზაციის ფონდების ნაწილს, რომელიც შექმნილია:
ა) აქტივების შენატანებით და სხვა წყაროებით, რომელთა გამოყენება ორგანიზაციას გასაზღვრული აქვს დონორის მიერ დაწესებული შეზღუდვით, რომელიც არ იწურება დროთა განმავლობაში, ასევე ორგანიზაციის მიერ არ შეიძლება სხვაგვარად შესრულდეს ან გაუქმდეს;
ბ) აქტივის სხვაგვარი გაფართოებით ან შემცირებით, რომელიც ექვემდებარება ზემოაღნიშნულ შეთანხმებას; და
გ) ფონდების რეკლასიფიკაციით, რომელიც განხორციელებულია დონორთან დადებული შეთანხმებით.
ორგანიზაცია წინამდებარე სტანდარტში გულისხმობს არასამეწარმეო იურიდიულ პირს, რომელიც საწარმოსაგან გამოირჩევა შემდეგი ნიშნებით:
ა) არსებითი რესურსების შეტანა რესურსების მომწოდებლებისაგან, რომლებიც არ ელოდებიან თანაზომად ან პროპორციულ ფინანსურ უკუგებას;
ბ) საოპერაციო მიზანი სხვაა, ვიდრე საქონლითა და მომსახურებით მოგების მიღება;
გ) არ ახასიათებს სამეწარმეო საქმიანობის მსგავსი საკუთრებიდან სარგებელი.
რეალური ღირებულება არის ის თანხა, რომელზეც შეიძლება გაიცვალოს აქტივი ან, რომლითაც შეიძლება დაიფაროს ვალდებულება ურთიერთდამოუკიდებელ, დაინტერესებულ და საქმის მცოდნე მხარეებს შორის.
საანგარიშგებო ვალუტა ეწოდება ეროვნულ ვალუტას, რომელიც გამოიყენება საწარმოს ფინანსური ანგარიშგების წარდგენისათვის.
სააღრიცხვო პოლიტიკა არის განსაზღვრული პრინციპების, საფუძვლების, დაშვებების, წესებისა და პრაქტიკული მეთოდების ერთობლიობა, რომლებიც გამოიყენება ორგანიზაციის ფინანსური ანგარიშგების მომზადებისა და წარდგენის დროს.
საბალანსო ღირებულება არის თანხა, რომლითაც აქტივი ასახულია ბალანსში დაგროვილი ცვეთის თანხის გამოკლების შემდეგ.
საბოლოო სავალუტო კურსი არის ბალანსის შედგენის თარიღისათვის არსებული გასაცვლელი სავალუტო კურსი.
საინვესტიციო საქმიანობა არის გრძელვადიანი აქტივებისა და იმ სხვა ინვესტიციათა შეძენა და რეალიზაცია, რომლებსაც არ მოიცავს ფულადი სახსრების ეკვივალენტები.
საკურსო სხვაობა არის სხვაობა, რომელიც წარმოიშობა ერთი და იმავე რაოდენობის უცხოური სავალუტო ერთეულის საანგარიშგებო ვალუტით ასახვისას, განსხვავებული გასაცვლელი სავალუტო კურსების გამოყენების შედეგად.
სალიკვიდაციო ღირებულება არის ნეტო თანხა, რომელიც მოსალოდნელია დარჩეს აქტივის მომსახურების ვადის ამოწურვისას, გაყიდვასთან დაკავშირებული მოსალოდნელი დანახარჯების გამოკლებით.
საოპერაციო საქმიანობა არის ორგანიზაციის სადამფუძნებლო დოკუმენტით განსაზღვრული და სხვა ძირითადი საქმიანობა, რომელიც არ არის საინვესტიციო ან საფინანსო საქმიანობა.
სასაქონლო-მატერიალური ფასეულობა არის ისეთი აქტივები, რომლებიც წარმოდგენილია საქონლის, პროდუქციის, ნედლეულისა და მასალების სახით და განკუთვნილია საოპერაციო მოხმარებისათვის ან მომსახურების გასაწევად.
საფინანსო საქმიანობა არის ისეთი საქმიანობა, რომლის შედეგად რაოდენობრივად და სტრუქტურულად იცვლება ორგანიზაციის საკუთარი კაპიტალი და ნასესხები საშუალებები.
სახელმწიფო გულისხმობს მთავრობას, სახელმწიფო სააგენტოებს და ანალოგიურ ადგილობრივ, ეროვნულ ან საერთაშორისო ორგანიზაციებს.
სახელმწიფო გრანტები არის სახელმწიფოს მიერ ორგანიზაციისათვის რესურსების გადაცემის სახით გაწეული დახმარება, მის საქმიანობასთან დაკავშირებული წარსულში შესრულებული ან მომავალში შესასრულებელი გარკვეული პირობების სანაცვლოდ. აქ არ იგულისხმება ისეთი ტიპის სახელმწიფო დახმარებები, რომელთა ღირებულების დასაბუთებული განსაზღვრა შეუძლებელია, აგრეთვე სახელმწიფოსთან დადებული ისეთი გარიგებები, რომლებიც არ განსხვავდება ჩვეულებრივი კომერციული გარიგებებისაგან.
სახელმწიფო დახმარება არის სახელმწიფოს ქმედება, რომელიც გულისხმობს რომელიმე კონკრეტული ორგანიზაციისათვის ეკონომიკური დახმარების გაწევას, სათანადო კრიტერიუმების გათვალისწინებით. სახელმწიფო დახმარება, მოცემული სტანდარტის მიხედვით, არ მოიცავს ორგანიზაციისათვის სახელმწიფოს მხრიდან სხვადასხვა ფორმით გაწეულ არაპირდაპირ დახმარებას, ტარიფებისა და კვოტების შემცირების, განვითარებად რეგიონებში ინფრასტრუქტურის შექმნისა და კონკურენტების სხვადასხვა შემზღუდავი ღონისძიებების სახით.
სესხით სარგებლობასთან დაკავშირებული დანახარჯები არის საწარმოს მიერ ნასესხები სახსრებისათვის საკუთარ თავზე აღებული პროცენტი და სხვა დანახარჯები.
უცხოური ვალუტა ეწოდება ყველა ვალუტას, რომელიც არ წარმოადგენს ეროვნულ ვალუტას.
ფინანსური ანგარიშგება არის ორგანიზაციის ფინანსური მდგომარეობისა და მის მიერ განხორციელებული ოპერაციების სტრუქტურულად ჩამოყალიბებული ფინანსური სურათი.
ფონდები წარმოადგენს ორგანიზაციის ნეტო აქტივებს, რომელიც არის წევრების, შემომწირველების, სპონსორების, დონორებისა და სხვა პირების მიერ ორგანიზაციაში შეტანილი აქტივების, მათი სხვაგვარი ზრდისა და შემცირების შედეგი და გამოიყენება ორგანიზაციის მისიის შესასრულებლად. ფონდის გამოყენება შეიძლება იყოს მუდმივად შეზღუდული, დროებით შეზღუდული ან შეუზღუდავი.
ფულადი აქტივები არის ფლობილი ფული და ფიქსირებული ან განსაზღვრადი ფულადი თანხის სახით მისაღები აქტივები.
ფულადი საბალანსო მუხლები არის ორგანიზაციის განკარგულებაში არსებული ფულადი სახსრები, მისაღები აქტივები და გასანაღდებელი ვალდებულებები, რომლებიც ასახულია ფიქსირებული ფულადი თანხით.
ფულადი სახსრების ეკვივალენტები არის მოკლევადიანი, მაღალლიკვიდური ინვესტიციები, რომლებიც დაუბრკოლებლად გადაიცვლება ნაღდი ფულის წინასწარ ცნობილ ოდენობაზე და რომელთა ღირებულების შეცვლის რისკი უმნიშვნელოა.
ფულადი ნაკადები ნიშნავს ფულადი სახსრებისა და მათი ეკვივალენტების შემოსვლასა და გასვლას.
ფულად სახსრებში იგულისხმება ნაღდი ფული და დეპოზიტები მოთხოვნამდე.
შემოსავლებში იგულისხმება ფონდის შესავსებად განხორციელებული შენატანები, საწევრო შენატანები, შემოწირულობები, დივიდენდები, პროცენტები და სხვა სახის სარგებელი, რომელიც ზრდის ორგანიზაციის ფონდებს.
შემოსავლებთან დაკავშირებული გრანტები არის ორგანიზაციის მიერ მიღებული ყველა გრანტი, გარდა აქტივებთან დაკავშირებული გრანტებისა.
შეზღუდული მხარდაჭერა ნიშნავს დონორის მხრიდან შეზღუდულ შემოსავალს ან შემოსულობას შენატანებიდან, რომელიც ზრდის დროებით, ან მუდმივად შეზღუდულ ფონდებს.
შეუზღუდავი ფონდი არის ორგანიზაციის ფონდების ნაწილი, რომელიც დონორის მიერ არ იზღუდება არც დროებით და არც მუდმივად.
შეუზღუდავი მხარდაჭერა ნიშნავს შემოსავალს ან შემოსულობას შენატანებიდან, რომელიც დონორის მხრიდან არ არის შეზღუდული.
ჩვეულებრივ საქმიანობას უწოდებენ ნებისმიერ საქმიანობას, რომელსაც ორგანიზაცია ახორციელებს, როგორც თავისი ძირითადი საქმიანობის ნაწილს, აგრეთვე ისეთ საქმიანობას, რომელიც დაკავშირებულია ძირითად საქმიანობასთან ან მისგან გამომდინარეობს.
ცვეთა არის აქტივის ცვეთის თანხის სისტემატური განაწილება, მისი მომსახურების ვადის განმავლობაში.
ძირითადი საშუალებები არის მატერიალური აქტივები, რომლებიც:
ა) იმყოფება ორგანიზაციის განკარგულებაში და გამოიყენება მისი საქმიანობის განსახორციელებლად ან ადმინისტრაციული მიზნებისათვის; და
ბ) გათვალისწინებულია ერთ საანგარიშგებო პერიოდზე მეტი ხნით გამოსაყენებლად.
წინა პერიოდის შეცდომები არის ორგანიზაციის ფინანსურ ანგარიშგებაში გამოტოვება ან არასწორად ასახვა, წარმოქმნილი ერთი ან რამდენიმე პერიოდის წინ იმის გამო, რომ ვერ იქნა ან არასწორად იქნა გამოყენებული საიმედო ინფორმაცია, რომელიც:
ა) ხელმისაწვდომი იყო, როცა შესაბამისი პერიოდის ფინანსური ანგარიშგება ნებადართული იყო საჯარო გამოქვეყნებისათვის; და
ბ) მართლზომიერად მოსალოდნელი იყო, რომ მოძიებული და გათვალისწინებული იქნებოდა ფინანსური ანგარიშგების მომზადებისა და წარდგენის დროს.
ეს შეცდომები მოიცავს მათემატიკური შეცდომების ეფექტს, სააღრიცხვო პოლიტიკის გამოყენებაში შეცდომებს, ფაქტების გადამეტებულ ან არასახვის შემთხვევებს და თაღლითობის შემთხვევებს.
სტრუქტურული საფუძვლები
შესავალი
წინამდებარე სტრუქტურული საფუძვლები განკუთვნილია ორგანიზაციის მიერ საერთო დანიშნულების ფინანსური ანგარიშგების მოსამზადებლად. სტრუქტურულ საფუძვლებში განსაზღვრულია ორგანიზაციის საქმიანობის ბუღალტრული აღრიცხვის ძირითადი პრინციპები. იგი მთლიანად ეყრდნობა ბუღალტრული აღრიცხვის საერთაშორისო სტანდარტების (ბასს) სტრუქტურულ საფუძვლებს. ამ უკანასკნელზე აქცენტირება რეკომენდებულია ბუღალტრული აღრიცხვის წინამდებარე სტანდარტის სტრუქტურული საფუძვლების უკეთ აღქმის მიზნით.
წინამდებარე სტანდარტი განსაზღვრავს ზოგიერთ ძირითად ინფორმაციას, რომელიც წარდგენილ უნდა იქნეს ორგანიზაციის ფინანსურ ანგარიშგებაში. მისი მოთხოვნები, ზოგადად, არ არის უფრო რთული, ვიდრე მეწარმე სუბიექტების ფინანსური ანგარიშგების მოთხოვნები. ფინანსური ანგარიშგების სრული პაკეტი მოითხოვს ცალკეულ ანგარიშგებაში ან განმარტებით შენიშვნებში აისახოს ის ინფორმაცია, რომელიც მოითხოვება ბასს-ის პრინციპებით და რომლის წარდგენისაგან განთავისუფლებული არაა ორგანიზაცია.
მიუხედავად იმისა, რომ შეუძლებელია ფინანსური ანგარიშგების მეშვეობით ყველა მომხმარებლის საინფორმაციო მოთხოვნილების დაკმაყოფილება, არსებობს ისეთი ტიპის მოთხოვნილებებიც, რომლებიც ყველა მომხმარებლისათვის საერთოა.
ფინანსური ანგარიშგების უმთავრესი მიზანია შეიცავდეს რელევანტურ ინფორმაციას ორგანიზაციის დონორების, წევრების, კრედიტორებისა და ორგანიზაციის რესურსებით სხვა მხარდამჭერთა ინტერესების დასაკმაყოფილებლად. ფინანსური ანგარიშგების გარე მომხმარებლები დაინტერესებულნი არიან შეაფასონ:
ა) ორგანიზაციის მიერ გაწეული მომსახურება და მისი უნარი გააგრძელოს იგივე მომსახურება; და
ბ) მმართველებისათვის დაკისრებული მოვალეობების შესრულება და მათი საქმიანობის სხვა ასპექტები.
უფრო დეტალურად, ფინანსური ანგარიშგება მიზნად ისახავს დაინტერესებულ პირთა უზრუნველყოფას შემდეგი ინფორმაციით:
ა) ორგანიზაციის აქტივების, ვალდებულებებისა და ფონდების ოდენობა და ხასიათი;
ბ) ოპერაციებისა და სხვა მოვლენების შედეგი და მათი გავლენა ფონდების ოდენობასა და ხასიათზე;
გ) წლის განმავლობაში ეკონომიკური რესურსების შემოდინებისა და გადინების ოდენობა და სახე, თანაფარდობა შემოდინებასა და გადინებას შორის;
დ) ფულადი ნაკადების მიღება და ხარჯვა, სესხების მოზიდვა და დაფარვა, სხვა ფაქტორები, რომლებიც უკავშირდება ორგანიზაციის ლიკვიდობას.
ფინანსური ანგარიშგების მომზადება, როგორც წესი, ეყრდნობა უტყუარ და სამართლიან თვალსაზრისს ორგანიზაციის ფინანსური მდგომარეობის, მისი საქმიანობის შედეგებისა და ფინანსური მდგომარეობის ცვლილებების შესახებ. უტყუარობისა და სამართლიანობის კონცეფცია წინამდებარე სტრუქტურულ საფუძვლებში არ არის განხილული, მაგრამ ძირითადი დაშვებების, ინფორმაციის ხარისხობრივი მახასიათებლებისა და სტანდარტში განსაზღვრული სააღრიცხვო პრინციპების გამოყენება უტყუარი და სამართლიანი ინფორმაციის წარდგენის საშუალებას იძლევა.
ორგანიზაციის ფინანსური ანგარიშგება მზადდება თავდაპირველი ღირებულების მიხედვით.
ძირითადი დაშვებები
დარიცხვის მეთოდი. ფინანსური ანგარიშგება უნდა მომზადდეს დარიცხვის მეთოდით. ამ მეთოდის თანახმად, სამეურნეო ოპერაციების აღიარება ხდება მათი მოხდენისთანავე და არა ფულადი სახსრების მიღების დროს.
ფუნქციონირებადობა. ფინანსური ანგარიშგების მომზადების დროს, ჩვეულებრივ, იგულისხმება, რომ ორგანიზაცია ფუნქციონირებს და საქმიანობას გააგრძელებს უახლოეს საპროგნოზო მომავალში. იგულისხმება, რომ ორგანიზაცია არ აპირებს და არ მოუწევს თავისი საქმიანობის შეწყვეტა ან მისი მასშტაბების საგრძნობლად შემცირება.
ფინანსური ანგარიშგების ხარისხობრივი მახასიათებლები
ფინანსური ანგარიშგების ხარისხობრივი მახასიათებლები ის ატრიბუტებია, რომლებიც ფინანსურ ანგარიშგებაში ასახულ ინფორმაციას გადააქცევს მომხმარებლებისათვის სასარგებლო ინფორმაციად. ეს მახასიათებლებია: აღქმადობა, შესაბამისობა, საიმედოობა და შესადარისობა.
აღქმადობა გულისხმობს ინფორმაციის ისეთი ფორმით მიწოდებას, რომელიც ადვილად გასაგები და გამოსაყენებელი იქნება მომხმარებლისათვის. ამასთან, იგულისხმება, რომ მომხმარებელს გააჩნია გარკვეული ცოდნა ბუღალტრული აღრიცხვის სფეროში და ფინანსური ინფორმაციის აღქმის უნარი. აღქმადობა არ გულისხმობს ძნელად აღსაქმელი ფინანსური ინფორმაციის ანგარიშგებაში ასახვისაგან თავის შეკავებას.
შესაბამისობა გულისხმობს ინფორმაციის სარგებლიანობას. ინფორმაცია სასარგებლოა და გააჩნია შესაბამისობის თვისება, თუ ის გავლენას ახდენს ინფორმაციის მომხმარებლის ეკონომიკურ გადაწყვეტილებებზე იმით, რომ მას ეხმარება შეაფასოს ორგანიზაციის წარსული, მიმდინარე და მომავალი საქმიანობა, ან დაადასტუროს ან შეასწოროს ადრინდელი შეფასებები. ინფორმაციის შესაბამისობაზე გავლენას ახდენს მისი არსებითობა. ინფორმაცია ითვლება არსებითად, თუ მისი გამოტოვება ან დამახინჯება გავლენას მოახდენს იმ მომხმარებელთა გადაწყვეტილებებზე, რომლებიც ეყრდნობა ფინანსურ ანგარიშგებას. არაარსებითი ინფორმაციის ფინანსურ ანგარიშგებაში ასახვა ართულებს აღრიცხვის პროცესს და არაფერს მატებს ფინანსური ინფორმაციის სარგებლიანობას, ანუ არსებითობა გულისხმობს იმ ზღვარს, რომლის გადალახვის შედეგად ინფორმაცია უსარგებლო ხდება.
საიმედოობა გულისხმობს ფინანსური ინფორმაციის: სამართლიანად წარდგენას (სამართლიანად უნდა ასახავდეს ყველა სამეურნეო ოპერაციასა და მოვლენას), შინაარსის ფორმაზე აღმატებულებას (ინფორმაცია სამეურნეო ოპერაციის შესახებ აუცილებელია აისახოს შინაარსისა და ეკონომიკური რეალობის და არა სამართლებრივი ფორმის შესაბამისად), ნეიტრალურობას (არ უნდა ასახავდეს ისეთ ინფორმაციას, რომელიც წინასწარგანზრახულ შედეგს განაპირობებს), წინდახედულობას (უნდა იყოს პროფესიულად კეთილგონივრული იმ განუსაზღვრელი გარემოებების მიმართ, რომელიც გარდაუვლად თან ახლავს ფინანსურ ანგარიშგებას) და სისრულეს (არ უნდა იყოს გამოტოვებული არსებითი ინფორმაცია).
შესადარისობა გულისხმობს ფინანსური ინფორმაციის მომხმარებლისათვის ორგანიზაციის სხვადასხვა წლის საქმიანობის შედარებისა და შეფასების შესაძლებლობის უზრუნველყოფას, ორგანიზაციის შედეგების ტენდენციების განსაზღვრის მიზნით.
ფინანსური ანგარიშგების ელემენტები
ფინანსურ ანგარიშგებაში აღწერილია საანგარიშგებო პერიოდში მომხდარი ყველა სამეურნეო ოპერაციისა და მოვლენის ფინანსური შედეგები, რომლებიც დაჯგუფებულია მათი ეკონომიკური მახასიათებლების მიხედვით. ამგვარ ფართო დაჯგუფებებს ფინანსური ანგარიშგების ელემენტებს უწოდებენ. ბუღალტრულ ბალანსში ეს ელემენტები წარმოდგენილია აქტივების, ვალდებულებებისა და ფონდების, ხოლო საქმიანობის შედეგების შესახებ ანგარიშგებაში – შემოსავლებისა და ხარჯების სახით.
აქტივი არის ორგანიზაციის განკარგულებაში არსებული მატერიალური ან არამატერიალური რესურსი, რომელიც წარსულში მომხდარი სამეურნეო მოვლენების შედეგია და რის საფუძველზეც ორგანიზაცია მომავალში მოელის ეკონომიკური სარგებლის მიღებას.
ვალდებულება არის ორგანიზაციის მიმდინარე პერიოდის მოვალეობა, რომელიც წარმოიშვა წარსულში მომხდარი სამეურნეო მოვლენების შედეგად და რომლის შესრულება გულისხმობს ორგანიზაციის ეკონომიკურ სარგებელში განივთებული რესურსების გასვლას.
ფონდები (ნეტო აქტივები) არის ორგანიზაციის აქტივების ის ნაწილი, რომელიც რჩება ყველა ვალდებულების გამოკლების შემდეგ.
შემოსავალი არის ორგანიზაციის ეკონომიკური სარგებლის ზრდა საანგარიშგებო პერიოდში, აქტივების ზრდის ან ვალდებულებების შემცირების გზით, რაც გამოიხატება ორგანიზაციის ფონდების გადიდებით.
ხარჯი არის ორგანიზაციის მიერ ეკონომიკური სარგებლის შემცირება საანგარიშგებო პერიოდში, აქტივების ორგანიზაციიდან გასვლის ან ვალდებულებების ზრდის საფუძველზე, რაც გამოიხატება ორგანიზაციის ფონდების შემცირებით.
ფინანსური ანგარიშგების ელემენტების აღიარება და შეფასება
აღიარება არის ორგანიზაციის ბალანსში ან საქმიანობის შედეგების შესახებ ანგარიშგებაში იმ მუხლის ასახვის პროცესი, რომელიც აკმაყოფილებს მოცემული ელემენტის განმარტებასა და აღიარების შემდეგ კრიტერიუმებს:
ა) შესაძლებელია ამ მუხლით გამოწვეული მომავალი ეკონომიკური სარგებლის ორგანიზაციაში შემოსვლა ან გასვლა; და
ბ) მუხლს გააჩნია საიმედოდ შეფასებული რიცხობრივი მნიშვნელობა.
სხვა სიტყვებით, აღიარება გულისხმობს მოცემული მუხლის სიტყვიერ და თანხობრივ ასახვას ფინანსურ ანგარიშგებაში.
შეფასება არის ფულადი თანხების განსაზღვრის პროცესი, რომლის მიხედვითაც ხდება მოცემული ელემენტის აღიარება ფინანსურ ანგარიშგებაში.
აღიარებისა და შეფასების წესები დადგენილია წინამდებარე სტანდარტის ცალკეულ თავებში.
თავი 1. ფინანსური ანგარიშგების წარდგენა
ორგანიზაცია ფინანსურ ანგარიშგებას წარადგენს წინამდებარე თავის მიხედვით. მოცემული თავი განსაზღვრავს ორგანიზაციის ფინანსური ანგარიშგების მომზადებისა და წარდგენის ძირითად საფუძვლებს და აკმაყოფილებს ორგანიზაციის ფინანსურ ინფორმაციაზე მომხმარებელთა მოთხოვნებს.
1.1. ორგანიზაციის საერთო დანიშნულების წლიური ფინანსური ანგარიშგების მოსამზადებლად და წარსადგენად გამოყენებულ უნდა იქნეს წინამდებარე თავი.
1.2. სტანდარტის წინამდებარე თავი ადგენს ორგანიზაციის საერთო დანიშნულების ფინანსური ანგარიშგების წარდგენის წესს. მისი მიზანია საერთო დანიშნულების ფინანსური ანგარიშგების შესაბამისობის, აღქმადობისა და შესადარისობის უზრუნველყოფა იმ მოტივით, რომ ფინანსურმა ანგარიშგებამ დააკმაყოფილოს გარე მომხმარებლების მოთხოვნა ზოგიერთ ძირითად ინფორმაციაზე. ამიტომ მოთხოვნილია, რომ ფინანსური ანგარიშგება შეიცავდეს ინფორმაციას ორგანიზაციის ფინანსური მდგომარეობის, საქმიანობის შედეგების, ფონდებისა და ფულადი ნაკადების მოძრაობის შესახებ.
1.3. ფინანსური ანგარიშგების მომზადება და წარდგენა ევალება ორგანიზაციის ხელმძღვანელობას.
1.4. ორგანიზაციის ფინანსური ანგარიშგების სრული პაკეტი მოიცავს:
ა) ბუღალტრულ ბალანსს;
ბ) ანგარიშგებას საქმიანობის შედეგების შესახებ;
გ) ანგარიშგებას ფონდებში ცვლილების შესახებ;
დ) ფულადი ნაკადების ანგარიშგებას;
სააღრიცხვო პოლიტიკას და განმარტებით შენიშვნებს.
1.5. გამგეობის გადაწყვეტილებით, ორგანიზაციას ფინანსურ ანგარიშგებასთან ერთად, შეუძლია წარადგინოს ხელმძღვანელობის მიერ მომზადებული ფინანსური მიმოხილვა, რომელშიც აღწერილი და ახსნილი იქნება მის მიერ განხორციელებული პროექტების შედეგები და ფინანსური მდგომარეობის ძირითადი საკითხები.
1.6. ფინანსურმა ანგარიშგებამ უტყუარად და სამართლიანად უნდა წარმოადგინოს ორგანიზაციის საანგარიშგებო პერიოდის საქმიანობის ფინანსური შედეგები და ფულადი ნაკადები და რეალური ფინანსური მდგომარეობა საანგარიშგებო პერიოდის ბოლოსათვის. სამართლიანი წარდგენის უზრუნველსაყოფად, აუცილებლობის შემთხვევაში, შეიძლება გაკეთდეს ისეთი დამატებითი განმარტებები, რომლებიც არ მოითხოვება მოცემული სტანდარტით.
1.7. ფინანსურ ანგარიშგებაში უნდა მიეთითოს, რომ იგი მომზადებულია ორგანიზაციის ფინანსური ანგარიშგების სტანდარტის მიხედვით. თუ ფინანსური ანგარიშგება არ შეესაბამება ორგანიზაციის ფინანსური ანგარიშგების სტანდარტით დადგენილ ნორმებს, მაშინ უნდა გაცხადდეს სტანდარტიდან გადახვევის ფაქტი და მოტივი.
1.8. ორგანიზაციის ფინანსური ანგარიშგების მომზადების პროცესში უნდა შეფასდეს, აქვს თუ არა ორგანიზაციას საქმიანობის გაგრძელების უნარი. ფინანსური ანგარიშგება უნდა მომზადდეს ფუნქციონირებადობის პრინციპის გათვალისწინებით, რომელიც გულისხმობს ანგარიშგების მომზადებასა და წარდგენას მოცემული სტანდარტის მიხედვით მხოლოდ მაშინ, როდესაც ორგანიზაცია ინარჩუნებს ფუნქციონირებადობის უნარს
1.9. ორგანიზაციის ფინანსური ანგარიშგება, გარდა ფულადი ნაკადების შესახებ ანგარიშგებისა, უნდა მომზადდეს დარიცხვის მეთოდის გამოყენებით.
1.10. ბუღალტრულ აღრიცხვაში დარიცხვის მეთოდის გამოყენებისას, ოპერაციები და მოვლენები უნდა აღიარდეს მათი განხორციელებისთანავე (და არა იმის მიხედვით, როდის მოხდება ფულადი სახსრების ან მისი ეკვივალენტების შემოსვლა ან გასვლა). ისინი უნდა აისახოს იმ პერიოდის ბუღალტრულ რეგისტრებსა და ფინანსურ ანგარიშგებაში, რომელსაც მათი მოხდენის თარიღი მიეკუთვნება. ხარჯების აღიარება საქმიანობის შედეგების ანგარიშგებაში უნდა მოხდეს ხარჯებისა და შემოსავლების კონკრეტულ მუხლებს შორის არსებული პირდაპირი კავშირის საფუძველზე. ამასთან, შესაბამისობის კონცეფციის მიხედვით, არ შეიძლება ბალანსში იმ მუხლების ასახვა, რომლებიც არ შეესაბამება აქტივების ან ვალდებულებების ცნებას.
1.11. შესადარისობის მოთხოვნის უზრუნველსაყოფად, ფინანსური ანგარიშგების მუხლების კლასიფიკაცია და წარდგენის ფორმა უნდა შენარჩუნდეს ყოველ მომდევნო საანგარიშგებო პერიოდში.
1.12. აუცილებელია ყველა არსებითი მუხლის ფინანსურ ანგარიშგებაში განცალკევებით წარდგენა. არაარსებითი თანხები უნდა გაერთიანდეს ფუნქციების ან შინაარსის ერთგვაროვნების მიხედვით და საჭირო არ არის მათი ცალ-ცალკე წარდგენა.
1.13. დაუშვებელია აქტივებისა და ვალდებულებების ურთიერთგადაფარვა, თუ იგი არ მოითხოვება წინამდებარე სტანდარტის რომელიმე ნორმით.
1.14. აქტივებისა და ვალდებულებების, შემოსავლებისა და ხარჯების არსებითი მუხლების ფინანსურ ანგარიშგებაში ცალ-ცალკე წარდგენას დიდი მნიშვნელობა აქვს. საქმიანობის შედეგების ანგარიშგებასა და ბალანსში არსებითი მუხლების განცალკევებით წარმოდგენა ინფორმაციის მომხმარებელს შესაძლებლობას აძლევს, კარგად გაერკვეს განხორციელებულ ოპერაციებში და შეაფასოს ორგანიზაციის ფულადი ნაკადები მომავალში.
1.15. მიმდინარე პერიოდის ფინანსური ანგარიშგების უკეთ გასაგებად აუცილებელია ფინანსური ანგარიშგება მოიცავდეს ქრონოლოგიურად თანამიმდევარი ორი საანგარიშგებო პერიოდის შესადარის ინფორმაციას.
1.16. ფინანსური ანგარიშგება გასაგებად უნდა იყოს იდენტიფიცირებული და გამოკვეთილი იმავე ოფიციალურ დოკუმენტში გამოქვეყნებული სხვა ინფორმაციისაგან.
1.17. ფინანსურ ანგარიშგებასთან ერთად, შეიძლება ორგანიზაცია აქვეყნებდეს სხვა ფინანსურ და არაფინანსურ ინფორმაციას, რომელზეც არ ვრცელდება ეს სტანდარტი. ამიტომ, მოითხოვება, რომ ფინანსური ანგარიშგება მკაფიოდ გამოირჩეოდეს სხვა ინფორმაციისაგან, რათა მომხმარებელმა შეძლოს ამ სტანდარტის საფუძველზე მომზადებული ფინანსური ინფორმაციის გარჩევა მისთვის სასარგებლო სხვა ინფორმაციისაგან.
1.18. ფინანსური ანგარიშგების თითოეული კომპონენტი გარკვევით უნ და იყოს იდენტიფიცირებული. ანგარიშგებაში თვალსაჩინოდ უნდა იყოს ფორმულირებული შემდეგი ინფორმაცია:
ა) ორგანიზაციის დასახელება ან სხვა სადენტიფიკაციო მონაცემები;
ბ) ბალანსის შედ გენის თარიღი ან ფინანსურ ანგარიშგებაში ასახული პერიოდი, რომელიც შეესაბამება ფინანსური ანგარიშგების შესაბამის კომპონენტს;
გ) საანგარიშგებო ვალუტა; და
დ) ფინანსურ ანგარიშგებაში წარ დგენილი რიცხვების სიზუსტის ხარისხი.
1.19. საანგარიშგებო პერიოდი მოიცავს 12 თვეს. იგი შეიძლება არ ემთხვეოდეს კალენდარულ წელს. ფინანსური ანგარიშგების წარდგენა უნდა მოხდეს წელიწადში ერთხელ. დასაშვებია ბალანსის შედგენის თარიღის შეცვლა. როდესაც იცვლება ბალანსის შედგენის თარიღი და წლიური ფინანსური ანგარიშგების წარდგენა ხდება ერთ წელიწადზე ნაკლებ ან მეტ პერიოდში, ორგანიზაციამ უნდა განმარტოს:
ა) რატომ არის მითითებული ანგარიშგებაში ერთი წე ლიწადისგან განსხვავებული პერიოდი; და
ბ) რომ ფინანსური ანგარიშგების ცალკეული კომპონენტი და განმარტებითი შენიშვნები შესადარისი არ არის.
1.20 ორგანიზაციამ ფინანსური ანგარიშგება წარსადგენად უნდა მოამზადოს ბალანსის შედგენის თარიღიდან 3 თვის განმავლობაში.
1.21. მიზანშეწონილია, მაგრამ სავალდებულო არ არის, გრძელვადიანი და მოკლევადიანი მუხლების ბალანსში განცალკევებულად ასახვა. თუ ორგანიზაცია ბალანსში არ მიჯნავს აქტივებისა და ვალდებულებების გრძელვადიან მუხლებს მოკლევადიანი მუხლებისაგან, მაშინ მათი წარდგენა ხდება ლიკვიდობის ზრდის მიხედვით.
1.22. აქტივი ჩაითვლება მიმდინარე აქტივად, თუ:
ა) განკუთვნილია გასაყიდად ან მოხმარებისათვის ჩვეულებრივი საქმიანობის ციკლის განმავლობაში;
ბ) ძირითადად, გამოიყენება მოკლევადიანი მიზნებისათვის და მისი რეალიზაცია ივარაუდება ერთი წლის განმავლობაში; ან
გ) არის ფულადი სახსრები ან მისი ეკვივალენტები, რომელთა გამოყენება არ არის შეზღუდული.
ყველა სხვა აქტივი ითვლება გრძელვადიან აქტივად.
1.23. წინამდებარე სტანდარტში ცნება “გრძელვადიანი აქტივები” მოიცავს ყველა გრძელვადიან მატერიალურ და არამატერიალურ აქტივს, რომლებიც ხანგრძლივად გამოიყენება.
1.24. ვალდებულება მოკლევადიანია, თუ მისი დაფარვა მოსალოდნელია ბალანსის შედგენის თარიღიდან 12 თვის განმავლობაში.
ყველა სხვა ვალ დებულება ითვლება გრძელვადიან ვალდებულებად.
1.25. ბალანსში აუცილებელია აისახოს ქვემოთ ჩამოთვლილი მუხლები შესაბამისი თანხებით:
ა) ძირითადი საშუალებები;
გ) ინვესტიციები;
დ) მატერიალური მარაგი;
ე) დებიტორები;
ვ) ფუ ლადი სახსრები და მათი ეკვივალენტები;
ზ) საოპერაციო და სხვა ვალდებულებები;
თ) საგადასახადო ვალდებულებები და აქტივები;
ი) ანარიცხები;
კ) გრძელვადიანი პროცენტიანი ვალდებულებები;
ლ) ფონდები და რეზერვები;
1.26. თუ ორგანიზაცია ფინანსურ ანგარიშგებაში განაცალკევებს მოკლევადიან და გრძელვადიან მუხლებს, მაშინ ბალანსი, ზემოთ განხილული აუცილებელი საბალანსო მუხლების გარდა, უნდა მოიცავდეს ქვეჯგუფების სახელწოდებებსა და ჯამურ თანხებს.
1.27. ორგანიზაციის ბალანსი შეიძლება წარმოდგენილი იყოს ვერტიკალური ან ჰორიზონტალური ფორმატით. სასურველია ბალანსის მუხლებისა და ქვეჯგუფების ასახვა მათი ლიკვიდობის ზრდის მიხედვით.
1.28. საანგარიშგებო პერეიოდის საქმიანობის შედეგების შესახებ ორგანიზაციის ანგარიშგებაში უნდა აისახოს მოცემულ პერიოდში აღიარებული შემოსავლებისა და ხარჯების ყველა მუხლი.
1.29. საანგარიშგებო პერიოდის საქმიანობის შედეგი ყალიბდება შემდეგი კომპონენტებისაგან (რომელთაგან თითოეული უნდა აისახოს საქმიანობის შედეგების ანგარიშგებაში):
ა) ჩვეულებრივი საქ მიანობიდან მიღებული შემოსავლები და ხარჯები;
ბ) განსაკუთრებული მუხლები.
1.30. საქმიანობის შედეგების შესახებ ანგარიშგება უნდა გაიმიჯნოს შეუზღუდავ, დროებით შეზღუდულ და მუდმივად შეზღუდულ ფონდებთან დაკავშირებული ხარჯების მიხედვით. ანგარიშგების ყოველ ნაწილში აუცილებელია აისახოს ქვემოთ ჩამოთვლილი მუხლების შესაბამისი თანხები:
ა) შემოსავალი (სახეების მიხედვით);
ბ) ხარჯების სტრუქტურა (ხარჯების ფუნქციების მიხედვით);
გ) მიმდინარე საოპერაციო საქმიანობის შედეგები;
დ) ფინანსური ხარჯები;
ე) საგადასახადო ხარჯები;
ვ) შემოსავლების მეტობა ხარჯებზე ან დეფიციტი;
ზ) განსაკუთრებული მუხლები;
თ) საანგარიშგებო პერიოდის წმინდა შედეგი.
1.31. საქმიანობის შედეგების ანგარიშგებაში ხარჯები აგრეგირდება მათი ფუნქციების მიხედვით. ანგარიშგებას დაერთვის ეკონომიკური შინაარსის მიხედვით კლასიფიცირებული ხარჯები (მაგალითად, ცვეთა, მასალების შეძენა, ტრანსპორტირების დანახარჯები, ხელფასები და გასამრჯელოები, სარეკლამო დანახარჯები და სხვ.).
1.32. თუ ორგანიზაცია საქმიანობას ახორციელებს მიღებული გრანტების საშუალებით, იგი ვალდებულია გახსნას დამატებითი ინფორმაცია ხარჯების ფუნქციების შესახებ. დამატებითი ინფორმაცია წარდგენილ უნდა იქნეს გრანტით დაფინანსებული პროექტების მიხედვით.
1.33. ორგანიზაციამ ფინანსური შედეგის ცალკე მუხლის სახით უნდა წარადგინოს მოცემული საანგარიშგებო პერიოდის წმინდა შედეგი.
1.34. ყველა განსაკუთრებული მუხლის შინაარსი და თანხები ცალ-ცალკე უნ და გამჟღავნდეს ფინანსურ ანგარიშგებაში.
1.35. რომელიმე ოპერაციის ან მოვლენის შინაარსის უჩვეულო ბუნება განისაზღვრება მოცემული მოვლენის ან ოპერაციის შინაარსის შედარებით, ორგანიზაციის ჩვეულებრივ საქმიანობასთან. მოვლენის განსაკუთრებულობის დასადგენად არ გამოდგება მისი მოხდენის სიხშირე.
1.36. უმეტეს შემთხვევაში, განსაკუთრებული მუხლების წარმომშობი გარემოებაა, მაგალითად:
ა) აქტივების ექსპროპრიაცია;
ბ) მიწისძვრა ან სხვა სტიქიური უბედურება;
გ) სხვა ტიპური ან ანალოგიური ორგანიზაციის ლიკვიდაციასთან დაკავშირებით მიღებული აქტივები.
1.37. ყოველი განსაკუთრებული მუხლის შინაარსი და თანხა ცალ-ცალკე აისახება ფინანსური ანგარიშგების განმარტებით შენიშვნებში, ხოლო საქმიანობის შედეგების ანგარიშგებაში აისახება განსაკუთრებული მუხლების საერთო თანხა.
1.38. ორგანიზაციამ ყოველი საანგარიშგებო პერიოდისათვის უნდა მოამზადოს და წარადგინოს ანგარიშგება ფონდების სტრუქტურისა და ცვლილების შესახებ.
1.39. ფინანსურმა ანგარიშგებამ უნდა უზრუნველყოს ორგანიზაციის ფონდების წარდგენა დონორის მხრიდან დაწესებული შეზღუდვების შემდეგი სამი კლასის მიხედვით: მუდმივად შეზღუდული ფონდები; დროებით შეზღუდული ფონდები და შეუზღუდავი ფონდები.
1.40. დონორის შეზღუდვა შეიძლება მოითხოვდეს, რომ რესურსები გამოიყენებოდეს შემდგომ პერიოდში ან მითითებული თარიღის შემდეგ (დროით შეზღუდული), ან გამოყენებული იყოს მითითებული მიზნებისათვის (მიზნით შეზღუდული) ან ორივეს ერთად. მაგალითად, ფულის ან სხვა აქტივის ნაჩუქობა დაბანდების ისეთი პირობით, რომ უზრუნველყოს შემოსავალი მითითებული ვადისათვის და შემოსავალი გამოყენებულ იქნეს მითითებული მიზნისათვის, წარმოადგენს დროით და მიზნით შეზღუდულ ფონდს.
1.41. ორგანიზაციამ ყოველი საანგარიშგებო პერიოდისათვის, ფინანსური ანგარიშგების განუყოფელი ნაწილის სახით, უნდა მოამზადოს და წარადგინოს ფულადი ნაკადების ანგარიშგება.
1.42. საანგარიშგებო პერიოდის ფულადი ნაკადების ანგარიშგებაში ფულადი ნაკადები უნდა აისახოს საოპერაციო, საინვესტიციო და საფინანსო საქმიანობის ფულად ნაკადებად დაჯგუფებით.
1.43. ფულადი ნაკადების საოპერაციო, საინვესტიციო და საფინანსო საქმიანობის ფულად ნაკადებად დაჯგუფების მიზანია, დადგინდეს თითოეული საქმიანობის ფულადი ნაკადების როლი.
1.44. საოპერაციო საქმიანობის ფულადი ნაკადები უმეტესად ორგანიზაციის ძირითადი საქმიანობიდან წარმოიშობა. საოპერაციო საქმიანობის ფულადი ნაკადების მაგალითებია:
ა) გაწევრიანების, საწევროების, შემოწირულობებისა და გრანტების სახით მიღებული შემოსავლები;
ბ) როიალტებიდან, ჰონორარებიდან და სხვა შემოსავლებიდან მიღებული ფულადი სახსრები;
გ) საქონელსა და მომსახურებაზე მომწოდებელთათვის გადახდილი ფულადი სახსრები;
დ) თანამშრომლებისათვის და მათი სახელით გადახდილი ფულადი სახსრები;
ე) სადაზღვევო პრემიებითა და პრეტენზიებით, ანუიტეტებითა და სხვა სადაზღვევო დახმარებებით მიღებული და გადახდილი ფულადი სახსრები;
ვ) გადასახადებთან დაკავშირებული ფულადი სახსრების გადახდა ან დაბრუნება, თუ იგი დაკავშირებული არ არის საფინანსო და საინვესტიციო საქმიანობასთან.
1.45. საინვესტიციო საქმიანობა გვიჩვენებს, თუ რა დანახარჯები იქნა გაწეული იმ რესურსებისათვის, რომლებმაც მომავალში უნდა შექმნას შემოსავალი და ფულადი სახსრები. ამიტომ, მნიშვნელოვანია საინვესტიციო საქმიანობის ფულადი ნაკადების ანგარიშგებაში ცალკე გამოყოფა. საინვესტიციო საქმიანობასთან დაკავშირებული ფულადი ნაკადების მაგალითებია:
ა) ძირითადი საშუალებებისა და სხვა გრძელვადიანი აქტივების შესაძენად გადახდილი ფულადი სახსრები;
ბ) ძირითადი საშუალებებისა და სხვა გრძელვადიანი აქტივების რეალიზაციიდან მიღებული ფულადი სახსრები;
გ) სასესხო ინსტრუმენტებისა და ერთობლივი საქმიანობის წილის შესაძენად გადახდილი ფულადი სახსრები (იმ გადახდების გარდა, როდესაც ამგვარი ინსტრუმენტები ითვლება ფულადი სახსრების ეკვივალენტებად);
1.46. მნიშვნელოვანია საფინანსო საქმიანობის ფულადი ნაკადების ანგარიშგებაში ცალკე გამოყოფა. საფინანსო საქმიანობასთან დაკავშირებული ფულადი ნაკადების მაგალითებია:
ა) სესხების სახით მოზიდული ფულადი სახსრები;
ბ) სესხების დასაფარად გადახდილი ფულადი სახსრები; და
გ) ფინანსური იჯარის ვალდებულებების შესამცირებლად გადახდილი ფულადი სახსრები.
1.47. საოპერაციო საქმიანობასთან დაკავშირებული ფულადი ნაკადები ორგანიზაციამ უნდა წარადგინოს პირდაპირი მეთოდით, რომელშიც ნაჩვენები იქნება ფულადი სახსრების შემოსავლისა და გასავლის მთლიანი ნაკადები, ძირითადი კატეგორიების მიხედვით.
1.48. მიღებული ან გაცემული ფულადი სახსრების ძირითადი პუნქტების მიხედვით, ინფორმაციის წყარო შეიძლება იყოს:
ა) ორგანიზაციის საბუღალტრო წიგნები; ან
ბ) საქმიანობის შედეგების ანგარიშგების მუხლების კორექტირება შემდეგის გათვალისწინებით:
I) საანგარიშგებო პერიოდში სასაქონლო-მატერიალურ ფასეულობებსა და საოპერაციო საქმიანობის შედეგად წარმოქმნილ მოთხოვნებსა და გადასახდელებში მომხდარი ცვლილებები;
II) სხვა არაფულადი მუხლები;
III) სხვა მუხლები, რომლებიც გვიჩვენებს საინვესტიციო და საფინანსო საქმიანობასთან დაკავშირებულ ფულად ნაკადებს.
1.49. ორგანიზაციამ ცალ-ცალკე უნდა წარადგინოს საინვესტიციო და საფინანსო საქმიანობასთან დაკავშირებული ფულადი სახსრების შემოსვლა და გასვლა, ძირითადი კატეგორიების მიხედვით.
1.50. უცხოური ვალუტით შესრულებულ სამეურნეო ოპერაციებთან დაკავშირებული ფულადი ნაკადები წარდგენილ უნდა იქნეს ორგანიზაციის საანგარიშგებო ვალუტით. გადასაანგარიშებლად გამოყენებულ უნდა იქნეს საანგარიშგებო ვალუტასა და უცხოურ ვალუტას შორის გასაცვლელი სავალუტო კურსი ფულადი სახსრების მოძრაობის დღისათვის.
1.51. განსაკუთრებულ მუხლებთან დაკავშირებული ფულადი ნაკადები უნდა დაჯგუფდეს საოპერაციო, საინვესტიციო და საფინანსო საქმიანობის მიხედვით და აისახოს განცალკევებულად.
1.52. გრანტების, პროცენტებისა და დივიდენდების სახით მიღებული და გაცემული ფულადი ნაკადები კლასიფიცირდება საოპერაციო საქმიანობად და აისახება განცალკევებით.
1.53. გადასახადებთან დაკავშირებული ფულადი ნაკადები კლასიფიცირდება საოპერაციო საქმიანობად და ცალკე აისახება.
1.54. ორგანიზაციამ ფინანსური ანგარიშგების განმარტებით შენიშვნებში უნდა ასახოს შემდეგი ინფორმაცია:
ა) ფინანსური ანგარიშგების მომზადებისათვის არსებული საბაზისო ინფორმაცია და მნიშვნელოვანი სამეურნეო ოპერაციებისა და მოვლენების ასახვისათვის შერჩეული და გამოყენებული შესაბამისი სააღრიცხვო პოლიტიკა;
ბ ) მუდმივად შეზღუდული ფონდის ცალკეული კომპონენტები, რათა ადვილად გაიმიჯნოს ერთმანეთისაგან:
I) ფონდი, მიწისა და ხელოვნების ნიმუშის სახით, რომელიც შეწირულია იმ შეთანხმებით, რომ ისინი გამოყენებულ იქნეს მითითებული მიზნისათვის, იყოს შენარჩუნებული და არ გაიყიდოს;
II) ფონდი, რომელიც შეწირულია დაბანდების შეთანხმებით, რომელმაც უნდა უზრუნველყოს შემოსავლების მუდმივი წყარო;
გ) დროებით შეზღუდული ფონდები, რათა განსხვავებულ იქნეს ერთმანეთისაგან:
I) სპეციფიკური საოპერაციო მოქმედებისათვის შენარჩუნებული ფონდი;
II) განსაზღვრული დროით ინვესტირებული ფონდი;
III) მითითებულ მომავალ პერიოდში გამოსაყენებელი და ხანგრძლივი აქტივების შესაძენი ფონდი;
დ) წინამდებარე სტანდარტის სხვა თავების ნორმებით გათვალისწინებული განმარტებითი ინფორმაცია, რომელიც წარდგენილი არ არის უშუალოდ ფინანსურ ანგარიშგებაში.
1.55. ფინანსურ ანგარიშგებაში მოცემული ინფორმაციის ადვილად გაგებისა და სხვა ორგანიზაციების ანალოგიურ ინფორმაციასთან შედარების უზრუნველსაყოფად, შენიშვნები და განმარტებები მოცემული უნდა იყოს შემდეგი თანმიმდევრობით:
ა) აღნიშვნა, რომ ანგარიშგება მომზადებულია მოცემული ფინანსური ანგარიშგების სტანდარტის შესაბამისად;
ბ) შეფასების საფუძვლები და გამოყენებული სააღრიცხვო პოლიტიკა;
გ) დამატებითი დამამტკიცებელი ინფორმაცია უშუალოდ ფინანსურ ანგარიშგებაში წარმოდგენილი მუხლებისათვის ისეთივე თანამიმდევრობით, როგორც მოცემულია ფინანსური ანგარიშგების თითოეული კომპონენტი და მუხლი;
დ) სხვა განმარტებები, რომლებიც მოიცავს:
I) გაუთვალისწინებელ მოვლენებს, ვალდებულებებს, რომლებიც ექვემდებარება შესრულებას და სხვა სახის ფინანსური შინაარსის განმარტებითი შენიშვნები;
II) არაფინანსური შინაარსის განმარტებებს.
1.56. ორგანიზაციამ უნდა გაამჟღავნოს შემდეგი ინფორმაცია:
ა ) ორგანიზაციის ადგილმდებარეობა, ქვეყანა, სადაც ორგანიზაცია არის რეგისტრირებული და ოფისის მისამართი (ან საქმიანობის ძირითადი ადგილი, თუ იგი განსხვავდება რეგისტრირებული ოფისის მისამართისაგან);
ბ) ორგანიზაციის წევრთა და მუშაკთა რაოდენობა საანგარიშგებო პერიოდის დასასრულს, ან მათი საშუალო რაოდენობა საანგარიშგებო პერიოდის განმავლობაში;
გ) რეგისტრირებულ შემომწირველთა სია.
თავი 2. მატერიალური მარაგი
წინამდებარე თავი ადგენს ორგანიზაციის მატერიალური მარაგის (არაგრძელვადიანი აქტივების) აღრიცხვის წესს. ამ თავში ასევე აღწერილია მატერიალური მარაგის თვითღირებულების განსაზღვრისა და მისი ხარჯებად აღიარების წესები.
2.1. მატერიალური მარაგის ობიექტი, რომელიც აკმაყოფილებს აქტივის აღიარების კრიტერიუმებს, თავდაპირველად უნდა შეფასდეს თვითღირებულებით.
2.2. მატერიალური მარაგის თვითღირებულებაში შედის მის შეძენასთან და გადამუშავებასთან დაკავშირებული ყველა დანახარჯი, აგრეთვე ის დანახარჯები, რომლებიც დაკავშირებულია მოცემულ ადგილსამყოფელამდე მის ტრანსპორტირებასთან და მიღებული მატერიალური მარაგის სათანადო მდგომარეობაში მოყვანასთან.
2.3. მატერიალური მარაგის შეძენის დანახარჯები მოიცავს მზა პროდუქციის, მასალებისა და მომსახურების შეძენასთან უშუალოდ დაკავშირებულ ყველა ხარჯს; მათ შორის შეძენის (ნასყიდობის) ფასს, საბაჟო და სხვა გადასახადებს (იმ გადასახადების გარდა, რომლებიც საგადასახადო ორგანოებიდან უბრუნდება ორგანიზაციას), სატრანსპორტო, დამზადების ხარჯებს და სხვ. სავაჭრო დათმობა, სავაჭრო დანამატი და ა.შ. არ ჩაირთვება შეძენის დანახარჯების გაანგარიშებებში.
2.4. თვითღირებულება ცალკეული სახის მატერიალური მარაგისა, რომლებიც არ არის ურთიერთშემცვლელი, უნდა განისაზღვროს მათი ინდივიდუალური დანახარჯების სპეციფიკური იდენტიფიკაციით.
2.5. დანახარჯების სპეციფიკური იდენტიფიკაცია გულისხმობს, რომ სპეციფიკური დანახარჯები მიეკუთვნება მატერიალური მარაგის იდენტიფიცირებულ ერთეულს. იდენტიფიცირებული თვითღირებულების მეთოდი არ გამოიყენება მაშინ, როცა მატერიალური მარაგი შედგება მრავალი დასახელებისა და ურთიერთშემცვლელი ელემენტებისაგან. ასეთ შემთხვევაში შესაძლოა გამოყენებულ იქნეს იმ ერთეულების შერჩევის მეთოდი, რომელიც რჩება მატერიალური მარაგის შემადგენლობაში.
2.6. თუ მატერიალური მარაგის თვითღირებულების განსაზღვრა არ ხდება ინდივიდუალური დანახარჯების სპეციფიკური იდენტიფიკაციის მეთოდით, მაშინ გამოყენებულ უნდა იქნეს მეთოდი ¨ფიფო¨ (პირველი შემოსავალში -პირველი გასავალში).
2.7. “ფიფო” მეთოდის გამოყენება გულისხმობს, რომ პირველად მოიხმარება მატერიალური მარაგის ის ელემენტები, რომლებიც შეიძინეს პირველად. შესაძლებელია საანგარიშგებო წლის ბოლოს ფიზიკურად დარჩეს მარაგის ის ერთეული, რომელიც პირველად შეიძინეს, მაგრამ თვითღირებულების დადგენის მიზნით ივარაუდება, რომ დარჩენილია ის ერთეული, რომელიც ბოლოს შეიძინეს.
2.8. მატერიალური მარაგის გამოყენების (გასვლის) შემთხვევაში, მათი თავდაპირველი ღირებულება უნდა აღიარდეს იმ პერიოდის ხარჯებად, როდესაც მიღებულ იქნა შესაბამისი სარგებელი.
თავი 3. ძირითადი საშუალებები
ეს თავი ადგენს ორგანიზაციის ძირითადი საშუალებების აღრიცხვისა და ფინანსურ ანგარიშგებაში ასახვის წესს. იგი მოიცავს ძირითადი საშუალებების აღიარების, აღიარების დროინდელი და შემდგომი შეფასებების, ცვეთისა და საბალანსო ღირებულების განსაზღვრის საკითხებს.
3.1. მოცემული თავი გამოიყენება ორგანიზაციის ძირითადი საშუალებების აღრიცხვისა და ანგარიშგებაში ასახვისათვის.
3.2. ძირითადი საშუალებები აქტივად აღიარდება, თუ:
ა) მოსალოდნელია, რომ ორგანიზაცია მომავალში ამ აქტივის გამოყენებით მიიღებს ეკონომიკურ სარგებელს; და
ბ) შესაძლებელია აქტივის ღირებულების საიმედოდ შეფასება.
3.3. ზოგჯერ ძნელია იმის დადგენა, რას წარმოადგენს ძირითადი საშუალებების ესა თუ ის ობიექტი. ამის დასაზუსტებლად საჭიროა შემოწმდეს თითოეული ობიექტის შესაბამისობა აქტივის განმარტებასთან. ზოგიერთ შემთხვევაში, მიზანშეწონილია კრიტერიუმის გამოყენება ინდივიდუალურად, უმნიშვნელო ობიექტების აგრეგირებული ერთობლიობის მიმართ. სათადარიგო ნაწილებისა და მომსახურე დანადგარების უმრავლესობა აღირიცხება მატერიალური მარაგის სახით და გამოყენებისთანავე აისახება როგორც ხარჯი. თუმცა, ძვირადღირებული სათადარიგო და დამხმარე ნაწილები ძირითადი საშუალებების კრიტერიუმს აკმაყოფილებენ იმ შემთხვევაში, თუ ორგანიზაცია აპირებს მათ გამოყენებას ერთზე მეტი სააღრიცხვო პერიოდის განმავლობაში. ანალოგიურად, თუ სათადარიგო ნაწილი ან დამხმარე მასალა შეიძლება გამოყენებულ იქნეს მხოლოდ ძირითადი საშუალებების რომელიმე კონკრეტულ ობიექტთან ერთად და მათი გამოყენება მოხდება არარეგულარულად, ისინი უნდა აღიარდეს და გატარდეს ძირითადი საშუალებების ობიექტის სახით და მათი ცვეთა მოხდეს იმ ვადით, რომელიც არ აღემატება მათთან დაკავშირებული აქტივის სასარგებლო მომსახურების ვადას.
3.4. ზოგიერთ შემთხვევაში, საჭიროა აქტივზე გაწეული საერთო დანახარჯების განაწილება მის შემადგენელ ნაწილებზე და მათი ცალ-ცალკე აღრიცხვა. ეს ხდება მაშინ, როდესაც აქტივის შემადგენელ ნაწილებს გააჩნია განსხვავებული სასარგებლო მომსახურების ვადა და მათთან დაკავშირებული ეკონომიკური სარგებლის მიღება ხდება სხვადასხვა დროს. შესაბამისად, საჭიროა ცვეთის განსხვავებული ნორმებისა და მეთოდების გამოყენება.
3.5. ძირითადი საშუალების ობიექტი, რომელიც აკმაყოფილებს აქტივის აღიარების კრიტერიუმებს, თავდაპირველად უნდა შეფასდეს მისი თვითღირებულებით.
3.6. შეძენილი ძირითადი საშუალებების თვითღირებულება შედგება: მისი შესყიდვის ფასის, საიმპორტო ბაჟისა და სხვა, დაუბრუნებადი გადასახადების, ასევე აქტივის სამუშაო მდგომარეობაში მოსაყვანად საჭირო სხვა პირდაპირი ხარჯებისაგან; შესყიდვის ფასი არ მოიცავს არანაირ სავაჭრო ფასდათმობასა და შეღავათს. შეძენილი აქტივის სხვა პირდაპირი ხარჯების მაგალითებია:
ა) აქტივისათვის ადგილმდებარეობის მომზადების ხარჯები;
ბ) აქტივის ადგილზე მიტანისა და დატვირთვა-გადმოტვირთვის ხარჯები;
გ) მონტაჟის ხარჯები;
დ) პროფესიული მომსახურების ხარჯები, როგორიცაა არქიტექტორებისა და ინჟინრების შრომის ანაზღაურება;
ე) აქტივის დემონტაჟისა და ადგილმდებარეობის აღდგენის შესაძლო ხარჯები იმ ფარგლებში, რაც აქტივის შეძენისთანავე ანარიცხის სახით აღიარდება.
3.7. ძირითადი საშუალებების ღირებულებას, როგორც წესი, არ მიეკუთვნება ადმინისტრაციული და სხვა საერთო ზედნადები ხარჯები. მათი მიკუთვნება დასაშვებია იმ შემთხვევაში, როდესაც შესაძლებელია ასეთი ხარჯების პირდაპირ დაკავშირება აქტივების შეძენასთან ან მათ სამუშაო მდგომარეობაში მოყვანასთან.
3.8. ძირითადი საშუალებების რომელიმე ობიექტი შეიძლება მიღებულ იქნეს არამსგავს აქტივზე გაცვლის გზით. ასეთი აქტივების ღირებულება ფასდება მიღებული აქტივის რეალური ღირებულებით, რომელიც ეკვივალენტურია გაცემული აქტივის რეალური ღირებულებისა და შესწორებულია ნებისმიერი ფულადი სახსრების ან მისი ეკვივალენტის გადახდილი თანხით.
3.9. ძირითადი საშუალებების აქტივებად აღიარების შემდეგ გაწეული დანახარჯები წარმოადგენს აქტივების ექსპლუატაციასთან დაკავშირებულ დანახარჯს და ხარჯებად აღიარდება მათი გაწევისთანავე, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც იგი ექვემდებარება აქტივების საბალანსო ღირებულებაში ჩართვას.
3.10. აქტივების ექსპლუატაციასთან დაკავშირებული დანახარჯები მხოლოდ მაშინ დაემატება აქტივების საბალანსო ღირებულებას, თუ ამ დანახარჯების შედეგად ორგანიზაცია მიიღებს მეტ ეკონომიკურ სარგებელს, ვიდრე არსებული აქტივების ამოსავალი ნორმატიული მწარმოებლურობის პირობებში იქნებოდა მიღებული.
3.11. ძირითადი საშუალებების ექსპლუატაციასთან დაკავშირებული იმ დანახარჯების აღიარება ხდება აქტივებად, რომლებიც განაპირობებს აქტივის ამოსავალი მწარმოებლურობის ზრდას.
3.12. ძირითადი საშუალებების ზოგიერთი ობიექტის მთავარი დეტალები შესაძლოა მოითხოვდეს პერიოდულ შეცვლას. ეს მიანიშნებს, რომ ამ დეტალის გამოყენებისა და აქტივის მომსახურების ვადა განსხვავებულია. ასეთ შემთხვევაში, თუ ობიექტის შემადგენელი ნაწილები აკმაყოფილებს ძირითადი საშუალების განმარტებას, აღირიცხება, ცალკეული აქტივების სახით. ამგვარად, აქტივების რომელიმე ნაწილის შეცვლის ან აღდგენის დანახარჯი აღირიცხება, როგორც ცალკე აქტივის შეძენა, ხოლო შეცვლილი ნაწილი ჩამოიწერება.
3.13. ბუღალტრული აღრიცხვისა და ფინანსურ ანგარიშგებაში ინფორმაციის გახსნის მიზნით, ძირითადი საშუალებები უნდა დაჯგუფდეს ბუნებისა და ეკონომიკური დანიშნულების მსგავსების მიხედვით. ამ ჯგუფების მაგალითებია:
ა) მიწა და შენობა-ნაგებობები;
ბ) მანქანა-დანადგარები;
გ) სატრანსპორტო საშუალებები;
დ) ავეჯი და მოწყობილობა;
ე) ოფისის აღჭურვილობა.
3.14. აქტივად პირველადი ასახვის შემდგომ, ძირითადი საშუალებების ესა თუ ის ობიექტი უნდა აისახოს მისი თავდაპირველი ღირებულებიდან დაგროვილი ცვეთის გამოკლების შედეგად მიღებული თანხით.
3.15. ძირითადი საშუალებების ცვეთის თანხა უნდა განაწილდეს სისტემატურ საფუძველზე, მათი მომსახურების ვადის განმავლობაში. ყოველი პერიოდის ცვეთის თანხა უნდა აისახოს ხარჯის სახით.
3.16. აუცილებელია აქტივში განივთებული ეკონომიკური სარგებლის ორგანიზაციის მიერ მოხმარების აღრიცხვა. სარგებლის გამოყენებით აქტივის საბალანსო ღირებულების შემცირება გამოიხატება ცვეთის ხარჯის დარიცხვის გზით.
3.17. აქტივის მომსახურების ვადა განისაზღვრება ამ აქტივის მოსალოდნელი სარგებლიანობით. აქტივების მართვის პოლიტიკა შეიძლება გულისხმობდეს აქტივების გაყიდვას გარკვეული დროის ან აქტივით მიღებული ეკონომიკური სარგებლის გარკვეული ნაწილის მოხმარების შემდეგ. აქედან გამომდინარე, აქტივის მომსახურების ვადა შეიძლება მისი ეკონომიკური ვარგისიანობის ვადაზე ნაკლები აღმოჩნდეს. ძირითადი საშუალებების მომსახურების ვადის დადგენა დამოკიდებულია ხელმძღვანელობის გადაწყვეტილებაზე, რომელიც ეყრდნობა მსგავსი აქტივების გამოყენების გამოცდილებას.
3.18. აქტივის ცვეთადი ღირებულება განისაზღვრება მისი თვითღირებულებიდან სალიკვიდაციო ღირებულების გამოკლებით. პრაქტიკაში, აქტივის სალიკვიდაციო ღირებულება ხშირად უმნიშვნელოა და, ამდენად, არაარსებითია ცვეთის თანხის გაანგარიშებაში. როცა მოსალოდნელია, რომ აქტივს ექნება მნიშვნელოვანი სალიკვიდაციო ღირებულება, იგი გამოითვლება აქტივის შეძენისთანავე და არ იზრდება ფასების ცვლილების შესაბამისად.
3.19. აქტივების მომსახურების ვადის განმავლობაში მათი ცვეთის თანხის სისტემატური განაწილებისათვის შეიძლება გამოყენებულ იქნეს სხვადასხვა მეთოდი. სტანდარტით დაშვებულია, ორგანიზაციამ გამოიყენოს: წრფივი ცვეთის მეთოდი და შემცირებადი ნაშთის მეთოდი. წრფივი მეთოდი გულისხმობს ცვეთის ერთი და იმავე თანხის დარიცხვას აქტივის მთელი მომსახურების ვადის მანძილზე. შემცირებადი ნაშთის მეთოდის გამოყენება იწვევს ცვეთის კლებადი თანხების დარიცხვას, აქტივის მომსახურების ვადის განმავლობაში.
3.20. პერიოდულად უნდა გადაისინჯოს ძირითადი საშუალებების გამოყენების ვადა და თუ მოსალოდნელი გამოყენების ვადა მნიშვნელოვნად განსხვავდება წინა შეფასებებისაგან, ცვეთის თანხები მიმდინარე და მომავალი საანგარიშგებო პერიოდებისათვის უნდა შეიცვალოს.
3.21. ძირითადი საშუალების ობიექტი უნდა ჩამოიწეროს ბალანსიდან მისი გაყიდვის შემთხვევაში ან, როცა მწყობრიდან გავა და მისი გაყიდვით მოსალოდნელი აღარ იქნება ეკონომიკური სარგებლის მიღება.
3.22. აქტივის მწყობრიდან გასვლის ან გაყიდვის შედეგად მიღებული მოგება ან ზარალი განისაზღვრება, როგორც სხვაობა წმინდა ამონაგებ თანხასა და აქტივის საბალანსო ღირებულებას შორის და საქმიანობის შედეგების შესახებ ანგარიშგებაში აისახება როგორც შემოსავალი ან ხარჯი.
3.23. ძირითადი საშუალებები, რომლებიც აქტიურად არ გამოიყენება და განკუთვნილია გასაყიდად, აღირიცხება აქტიური მოხმარებიდან გასვლის თარიღის საბალანსო ღირებულებით.
3.24. ფინანსური ანგარიშგების განმარტებით შენიშვნებში ძირითადი საშუალებების ყოველი ჯგუფისათვის უნდა გაიხსნას შემდეგი ინფორმაცია:
ა)ცვეთის დარიცხვის მეთოდები;
ბ) აქტივების მომსახურების ვადა ან გამოყენებული ცვეთის ნორმები;
გ) აქტივის საწყისი საბალანსო ღირებულება და დაგროვილი ცვეთა პერიოდის დასაწყისში და ბოლოს;
დ) პერიოდის საწყისი და საბოლოო საბალანსო ღირებულებების შესაბამისობა შესადარისი ინფორმაციის გარეშე, როდესაც ნაჩვენები იქნება აქტივების:
I) შემოსვლა;
II) გადაცემა-გაყიდვა;
III) ცვეთა;
IV) სხვა ოპერაციები.
3.25. ორგანიზაციამ ფინანსურ ანგარიშგებაში ასევე უნდა გაამჟღავნოს საკუთრების უფლებაზე არსებული შეზღუდვები და ვალდებულებების უზრუნველსაყოფად დაგირავებული ძირითადი საშუალებების ღირებულება.
თავი 4. სახელმწიფო გრანტები
წინამდებარე თავი ადგენს ორგანიზაციაში სახელმწიფო გრანტების აღრიცხვის წესს. ამ თავში ასევე განხილულია სახელმწიფო გრანტებისა და სხვა სახის დახმარებების ფინანსურ ანგარიშგებაში ასახვისა და გახსნის პრინციპები. მოცემულ თავს არსებითი მნიშვნელობა აქვს ორგანიზაციისათვის იმ თვალსაზრისით, რომ მან შეძლოს გრანტის სახით მიღებული რესურსების სააღრიცხვო პოლიტიკის შერჩევა და შემოსავლის ისე აღიარება, რომ შენარჩუნებული იყოს ფინანსური ანგარიშგების ინფორმაციის შესადარისობა.
4.1. წინამდებარე თავი გამოიყენება სახელმწიფო გრანტების ბუღალტრულ აღრიცხვასა და ფინანსურ ანგარიშგებაში ასახვისას, აგრეთვე სხვა სახის სახელმწიფო დახმარებების შესახებ ფინანსური ანგარიშგების განმარტებით შენიშვნებში ინფორმაციის გახსნისათვის.
4.2. ორგანიზაციამ სახელმწიფო დახმარება შეიძლება მიიღოს მრავალი ფორმით, რომლებიც ერთმანეთისაგან განსხვავდება ხასიათითა და პირობებით. დახმარება შეიძლება მიზნად ისახავდეს ისეთი საქმიანობის წახალისებას, რომლის ნორმალურად წარმართვას ორგანიზაცია ვერ შეძლებდა დახმარების გარეშე.
4.3. სახელმწიფო გრანტები პრაქტიკაში შეიძლება სხვა სახელითაც შეგვხვდეს, მაგალითად: სუბსიდია, დოტაცია ან სახელმწიფო პრემია. სტანდარტი სახელმწიფო გრანტად არ განიხილავს სახელმწიფოს მხრიდან ორგანიზაციისათვის მინიჭებულ პრივილეგიას, შეღავათებს გადასახადებთან დაკავშირებით ან სხვა სახის დახმარებას, რომელთა ღირებულების საიმედოდ განსაზღვრა შეუძლებელია.
4.4. სახელმწიფო გრანტები, მათ შორის არაფულადი გრანტები, უნდა აღიარდეს რეალური ღირებულებით, თუ იარსებებს დამაჯერებელი რწმენა, რომ:
ა) ორგანიზაცია შეასრულებს მასთან დაკავშირებულ პირობებს; და
ბ) გრანტი იქნება მიღებული.
4.5. სახელმწიფო გრანტის აღიარებისათვის აუცილებელია ორი მოთხოვნის ერთდროულად დაკმაყოფილება. კერძოდ, ორგანიზაცია დარწმუნებული უნდა იყოს, რომ დააკმაყოფილებს გრანტის პირობებს და გრანტს აუცილებლად მიიღებს. გრანტის მიღება თავისთავად არ ნიშნავს იმას, რომ პირი აკმაყოფილებს ან მომავალში დააკმაყოფილებს გრანტის პირობებს.
4.6. გრანტის ფორმა გავლენას არ ახდენს მისი სააღრიცხვო მეთოდის შერჩევაზე. ფულადი ფორმით და სახელმწიფო ვალდებულებების შემცირების სახით მიღებული გრანტი ერთნაირად აღირიცხება.
4.7. სახელმწიფო გრანტი შეიძლება მიღებულ იქნეს არაფულადი აქტივის სახით. მაგალითად, ძირითადი საშუალებები ან სხვა სახის რესურსები, რომელიც უნდა გამოიყენოს ორგანიზაციამ. ამ შემთხვევაში არაფულადი აქტივის შეფასება ხდება რეალური ღირებულებით. შესაბამისად, გრანტიცა და აქტივიც აისახება რეალური ღირებულებით.
4.8. სახელმწიფო გრანტი თავდაპირველად უნდა აღიარდეს ორგანიზაციის ფონდის სახით, მისი შეზღუდულობის ხარისხის გათვალისწინებით (შეუზღუდავი, დროებით შეზღუდული ან მუდმივად შეზღუდული). სახელმწიფო გრანტი შემოსავლის სახით აღიარდება გრანტით დასაფარი ხარჯების პროპორციულად იმ პერიოდებში, როდესაც ხდება შესაბამისი დანახარჯების გაწევა.
4.9. მიზანშეწონილი არ არის სახელმწიფო გრანტების აღიარება შემოსავლების სახით მათი მიღებისთანავე (საკასო მეთოდით). გრანტის მიღებისთანავე მისი შემოსავლის სახით აღიარება დასაშვებია მხოლოდ მაშინ, როდესაც გრანტით დასაფარავი დანახარჯები უკვე გაწეულია და არ არსებობს სხვა საანგარიშგებო პერიოდებზე გრანტის გადანაწილების საფუძველი.
4.10. სახელმწიფო გრანტთან დაკავშირებული შემოსავლების აღიარება უნდა მოხდეს გრანტით დასაფარავი დანახარჯების ან ხარჯების აღიარების პროპორციულად ისე, რომ უზრუნველყოფილ იქნეს გრანტით დასაფარავი ხარჯებისა და შემოსავლების შესაბამისობა. ანალოგიურად, ამორტიზებად აქტივებთან დაკავშირებული გრანტის აღიარება შემოსავლების სახით ხდება მოცემულ აქტივებზე ამორტიზაციის დარიცხვის პროპორციულად იმ საანგარიშგებო პერიოდებში, როდესაც გამოიყენება გრანტის სახით მიღებული ან გრანტით შეძენილი ამორტიზებადი აქტივები.
4.11. არაამორტიზებად აქტივებთან დაკავშირებული გრანტები შეიძლება აგრეთვე გულისხმობდეს გარკვეული ვალდებულებების შესრულებას. ასეთი გრანტების აღიარება შემოსავლების სახით ხდება იმ საანგარიშგებო პერიოდებში, როდესაც გაწეული იქნება ამ ვალდებულებების შესრულებასთან დაკავშირებული დანახარჯები.
4.12. გაწეული ხარჯებისა და ზარალის კომპენსაციის სახით, ან ორგანიზაციის გადაუდებელი ფინანსური დახმარების მიზნით მიღებული სახელმწიფო გრანტი, რომელსაც არ ექნება შესაბამისი სამომავლო ხარჯები, აღიარდება განსაკუთრებული მუხლის სახით იმ პერიოდის შემოსავლად, როდესაც იგი იქნა მიღებული.
4.13. სახელმწიფო გრანტი ორგანიზაციამ შეიძლება მიიღოს უშუალო გადაუდებელი ფინანსური დახმარების ან უკვე გაწეული სპეციფიკური დანახარჯების სტიმულირების მიზნით. მართებული იქნება ასეთი გრანტის შემოსავლად აღიარება განსაკუთრებული მუხლის სახით იმ საანგარიშგებო პერიოდში, როდესაც იქნა მიღებული.
4.14. სახელმწიფო გრანტი ორგანიზაციამ შეიძლება მიიღოს წინა საანგარიშგებო პერიოდში გაწეული ხარჯების ან ზარალის კომპენსაციის სახით. ამგვარი გრანტის შემოსავლად აღიარება ხდება განსაკუთრებული მუხლის სახით იმ საანგარიშგებო პერიოდში, როდესაც იგი იქნა მიღებული.
4.15. აქტივებთან დაკავშირებული სახელმწიფო გრანტები, მათ შორის არაფულადი გრანტები რეალური ღირებულებით, აღიარდება და ბალანსში აისახება ორგანიზაციის ფონდის სახით, მისი შეზღუდულობის ხარისხის გათვალისწინებით.
4.16. ორგანიზაციის ფონდის სახით ასახული სახელმწიფო გრანტების შემოსავლად აღიარება ხდება სისტემატურ და რაციონალურ საფუძველზე დაყრდნობით, აქტივის გამოყენების მთელი ვადის განმავლობაში.
4.17. შემოსავლად აღიარებული გრანტები აისახება საქმიანობის შედეგების ანგარიშგებაში შემოსავლების შემადგენლობაში ან ცალკე მუხლის სახით, სახელწოდებით “გრანტის სახით მიღებული შემოსავლები”.
4.18. სახელმწიფო გრანტი, რომლის დაბრუნებაზე წარმოიშობა მოთხოვნა, განიხილება როგორც სააღრიცხვო შეფასებების გადასინჯვა. შემოსავლებთან დაკავშირებული გრანტის დაბრუნება, პირველ რიგში, უნდა დაუპირისპირდეს ამ გრანტიდან წარმოშობილ ფონდს. თუ გრანტის დასაბრუნებელი თანხა აღემატება ასეთი ფონდის თანხას ან, როდესაც არ არსებობს შესაბამისი ფონდი, გრანტის დასაბრუნებელი თანხა დაუყოვნებლივ უნდა აღიარდეს ხარჯის სახით. თუ დასაბრუნებელია აქტივთან დაკავშირებული გრანტის თანხა, იგი აისახება შესაბამისი ფონდის ნაშთის შემცირებით, დასაბრუნებელი თანხის ოდენობით. დაგროვილი დამატებითი ცვეთის თანხა, რომელიც აღიარებული იქნებოდა დაბრუნებამდე, გრანტის არარსებობის პირობებში დაუყოვნებლივ უნდა აღიარდეს ხარჯის სახით.
4.19. თუ სახელმწიფო დახმარებას არ გააჩნია მკაფიოდ გამოხატული, დასაბუთებული ღირებულება და ჩვეულებრივი კომერციული გარიგებისაგან განსხვავებული თვისება, არ შეიძლება მიეკუთვნოს სახელმწიფო გრანტებს.
4.20. ნულოვანი და დაბალგანაკვეთიანი სესხებიც სახელმწიფო დახმარების ერთ-ერთი ფორმაა, მაგრამ აქ ეკონომიკური სარგებლის რაოდენობის შესაფასებლად არ გამოდგება საპროცენტო განაკვეთების სიდიდე და ასეთი დახმარება არ მიეკუთვნება სახელმწიფო გრანტს.
4.21. წინამდებარე სტანდარტის მიხედვით, სახელმწიფო დახმარება არ გულისხმობს სახელმწიფოს მიერ ინფრასტრუქტურის უზრუნველყოფას საერთო სატრანსპორტო და საკომუნიკაციო ქსელის გაუმჯობესების გზით, აგრეთვე საირიგაციო სისტემის სრულყოფის ღონისძიებებს, რაც სასარგებლოა ადგილობრივი მოსახლეობისათვის.
4.22. ორგანიზაციამ ფინანსური ანგარიშგების განმარტებით შენიშვნებში უნდა გაამჟღავნოს:
ა) ფინანსურ ანგარიშგებაში ასახული სახელმწიფო გრანტების ხასიათი და სიდიდე, აგრეთვე სახელმწიფო დახმარების სხვა ფორმების აღწერა, საიდანაც ორგანიზაციამ მიიღო პირდაპირი სარგებელი; და
ბ) შეუსრულებელი პირობები და სხვა გაუთვალისწინებელი მოვლენები, რომლებიც დაკავშირებულია ფინანსურ ანგარიშგებაში ასახულ რომელიმე ტიპის სახელმწიფო დახმარებასთან.
თავი 5. უცხოური ვალუტის კურსის ცვლილებებით გამოწვეული შედეგები
ორგანიზაციას, თავისი საქმიანობის განხორციელებისას, შესაძლებელია შეხება ჰქონდეს უცხოური ვალუტით განხორციელებულ ოპერაციებთან. მაგალითად: საერთაშორისო ორგანიზაციებში გადასახდელ საწევროებზე წარმოშობილი ვალდებულებები და მათი გადახდა; უცხოურ ვალუტაში მიღებული გრანტები და მათ გამოყენებასთან დაკავშირებული ოპერაციები და სხვ.
წინამდებარე თავი ადგენს, რომელი გასაცვლელი სავალუტო კურსი უნდა იქნეს გამოყენებული ფინანსურ ანგარიშგებაში და როგორ უნდა აისახოს გასაცვლელი სავალუტო კურსის ცვლილებებით გამოწვეული ფინანსური შედეგები.
5.1. წინამდებარე თავი გამოიყენება უცხოური ვალუტით წარმოებული ოპერაციების აღრიცხვისათვის.
5.2. ორგანიზაცია უცხოური ვალუტით წარმოებულ ოპერაციებს ფინანსურ ანგარიშგებაში ასახავს საქართველოს ეროვნულ ვალუტაში.
5.3. უცხოური ვალუტით წარმოებული ოპერაციები თავდაპირველად უნდა აისახოს საანგარიშგებო ვალუტით (ლარით), ოპერაციის შესრულების დღისათვის საანგარიშგებო ვალუტასა და მოცემულ უცხოურ ვალუტას შორის დაფიქსირებული გასაცვლელი სავალუტო კურსის მიხედვით.
5.4. ოპერაციის შესრულების დღეს დაფიქსირებულ გასაცვლელ სავალუტო კურსს წარმოადგენს საქართველოს ეროვნული ბანკის მიერ დადგენილი კურსი.
5.5. ყოველი საანგარიშგებო პერიოდი ბოლოს, უცხოური ვალუტით შეფასებული ფულადი საბალანსო მუხლები წარდგენილ უნდა იქნეს საბოლოო სავალუტო კურსის გამოყენებით.
5.6. თუ ფულადი საბალანსო მუხლების განაღდების, ან ორგანიზაციის მიერ საანგარიშგებო თარიღისათვის ფულადი მუხლების საბოლოო სავალუტო კურსის მიხედვით წარდგენისას, არსებული სავალუტო კურსი განსხვავდება თავდაპირველი ასახვისათვის გამოყენებული სავალუტო კურსისაგან, ან წინა საანგარიშგებო პერიოდის ფინანსური ანგარიშგების სავალუტო კურსისაგან, წარმოშობილი საკურსო სხვაობები უნდა აღიარდეს შემოსავლების ან ხარჯების სახით წარმოშობის შესაბამის საანგარიშგებო პერიოდში.
5.7. საკურსო სხვაობა წარმოიშობა მაშინ, როდესაც ოპერაციის შესრულების თარიღისა და უცხოური ვალუტით შეფასებული ნებისმიერი ფულადი საბალანსო მუხლების განაღდების თარიღისათვის დაფიქსირებული გასაცვლელი სავალუტო კურსები ერთმანეთისაგან განსხვავებული იქნება. თუ უცხოური ვალუტით შეფასებული ოპერაცია და შესაბამისი ანგარიშსწორება ხდება ერთ საანგარიშგებო პერიოდში, მაშინ ყველა საკურსო სხვაობა აღიარებული იქნება ამ საანგარიშგებო პერიოდში; მაგრამ, როდესაც ანგარიშსწორება ხორციელდება შემდგომ საანგარიშგებო პერიოდში, საკურსო სხვაობა აღიარდება ყოველ მომდევნო შუალედურ საანგარიშგებო პერიოდში ანგარიშსწორების პერიოდამდე.
5.8. ორგანიზაციამ ფინანსური ანგარიშგების განმარტებით შენიშვნებში ინფორმაცია უნდა გახსნას საანგარიშგებო პერიოდის მოგებისა და ზარალის ანგარიშგებაში ასახული საკურსო სხვაობების ოდენობის შესახებ.
თავი 6. სესხით სარგებლობასთან დაკავშირებული დანახარჯები
წინამდებარე თავი ადგენს სესხით სარგებლობასთან დაკავშირებული დანახარჯების ბუღალტრული აღრიცხვის წესს. ამ თავის ცალსახა მოთხოვნაა - სესხით სარგებლობასთან დაკავშირებული დანახარჯების დაუყოვნებლივ აღიარება ხარჯების სახით.
6.1. მოცემული თავი გამოიყენება სესხით სარგებლობასთან დაკავშირებული დანახარჯების ბუღალტრული აღრიცხვისათვის.
6.2. თავი ვრცელდება სესხით სარგებლობასთან დაკავშირებულ ისეთ დანახარჯებზე, როგორიცაა:
ა) ბანკის ოვერდრაფტთან და სესხებთან დაკავშირებული საპროცენტო განაკვეთები;
ბ) სესხებთან დაკავშირებული დათმობებისა და პრემიების ამორტიზაცია;
გ) სესხის აღებასთან დაკავშირებული ორგანიზაციული დანახარჯები;
დ) ფინანსურ იჯარასთან დაკავშირებული ფინანსური ხარჯები;
ე) უცხოურ ვალუტაში აღებულ სესხებთან დაკავშირებული საკურსო სხვაობის თანხა, თუ იგი განიხილება როგორც საპროცენტო დანახარჯების შესწორება.
6.3. სესხით სარგებლობასთან დაკავშირებული დანახარჯები აღიარდება იმ პერიოდის ხარჯებად, როდესაც იქნა გაწეული.
6.4. სესხით სარგებლობასთან დაკავშირებული დანახარჯი წარმოადგენს პერიოდის ხარჯს. მისი აღიარებისათვის არსებითი მნიშვნელობა არა აქვს ფაქტობრივად გადახდის მომენტსა და სესხის გამოყენების ეფექტურობას.
6.5. ორგანიზაციამ ფინანსური ანგარიშგების განმარტებით შენიშვნებში უნდა გაამჟღავნოს სესხით სარგებლობასთან დაკავშირებული დანახარჯების მიმართ გამოყენებული სააღრიცხვო პოლიტიკა.
თავი 7. სააღრიცხვო პოლიტიკა და შეცდომები
წინამდებარე თავი გამოიყენება წინა პერიოდის შეცდომების შესწორებისა და სააღრიცხვო პოლიტიკაში მომხდარი ცვლილებების შედეგების აღრიცხვისა და ფინანსურ ანგარიშგებაში წარდგენის მიზნით.
7.1. ეს თავი გამოიყენება წინა პერიოდის შეცდომების შესწორებისა და სააღრიცხვო პოლიტიკაში მომხდარი ცვლილებების შედეგების აღრიცხვისა და ანგარიშგებაში წარდგენისათვის.
7.2. წინა საანგარიშგებო პერიოდებთან დაკავშირებული შეცდომების შესწორების თანხა აისახება ორგანიზაციის შეუზღუდავი ფონდის (არარსებობის შემთხვევაში დაგროვილი დეფიციტის) საწყისი ნაშთის კორექტირებით. საჭიროა შესადარისი ინფორმაციის შეცვლა, თუ ეს პრაქტიკულად შესაძლებელია.
7.3. გასულ პერიოდებში ფინანსური ანგარიშგების მომზადებისას დაშვებული შეცდომები შესაძლოა მიმდინარე საანგარიშგებო პერიოდში გამოვლინდეს. შეცდომები შეიძლება წმინდა არითმეტიკული ხასიათისა იყოს. ასევე გამორიცხული არ არის გამოყენებული სააღრიცხვო პოლიტიკის შედეგად, ფაქტების არასწორი ინტერპრეტაციითა და თაღლითობით ან დაუდევრობით გამოწვეული შეცდომების არსებობა.
7.4. ფინანსური ანგარიშგება, წინა საანგარიშგებო პერიოდების შესადარისი ინფორმაციის ჩათვლით, წარმოდგენილ უნდა იქნეს ისეთნაირად, თითქოს შეცდომა გასწორდა იმავე საანგარიშგებო პერიოდში, რომელშიც იყო დაშვებული. შესაბამისად, თითოეულ საანგარიშგებო პერიოდთან დაკავშირებული შესწორების თანხა უნდა ჩაირთოს ამავე პერიოდის წმინდა მოგების ან ზარალის თანხაში. იმ საანგარიშგებო პერიოდებთან დაკავშირებული შესწორების თანხა, რომლებიც წინ უსწრებს ფინანსურ ანგარიშგებაში ასახულ პერიოდს, უნდა შესწორდეს უფრო ადრეული საანგარიშგებო პერიოდების წმინდა შემოსავლების საწყის ნაშთში. ნებისმიერი წინა საანგარიშგებო პერიოდების სხვა ინფორმაცია, როგორიცაა ფინანსური მონაცემების საწყისი ჯამები, აგრეთვე ხელახლა უნდა ფორმულირდეს.
7.5. ორგანიზაციამ ფინანსურ ანგარიშგებაში უნდა გაამჟღავნოს შეცდომების ფაქტი და ხასიათი.
7.6. გარკვეული განუსაზღვრელობისა და ცვალებადობის გამო, შეუძლებელია ფინანსური ანგარიშგების ბევრი მუხლის ზუსტი გაანგარიშება, შესაძლებელია მხოლოდ მათი მიახლოებითი შეფასება. შეფასების პროცესი გულისხმობს უახლეს ხელმისაწვდომ ინფორმაციაზე დაფუძნებულ მსჯელობას და სათანადო გადაწყვეტილების მიღებას. მაგალითად, შესაძლოა საჭირო გახდეს უიმედო ვალების, მოძველებული მარაგის, ცვეთადი აქტივების სასარგებლო მომსახურების ვადის ან შესაძლო ეკონომიკური სარგებლის მიღების სქემის შეფასება. დასაბუთებული სააღრიცხვო შეფასების გამოყენება ფინანსური ანგარიშგების მომზადების ძირითადი მომენტია და არ ამცირებს მის სანდოობას.
7.7. თუ, გარკვეულწილად, შეიცვლება გარემოებები, რომელთა საფუძველზეც მოხდა შეფასება, ან თავს იჩენს ახალი ინფორმაცია, დამატებითი გამოცდილება ან სხვა მოვლენები, შესაძლოა საჭირო გახდეს შეფასების გადასინჯვა. შეფასების გადასინჯვა არ განაპირობებს განსაკუთრებული მუხლებისა და არსებითი შეცდომების კორექტირებას.
7.8. ხშირად ძნელია სააღრიცხვო პოლიტიკასა და სააღრიცხვო შეფასებებში მომხდარი ცვლილებების ერთმანეთისაგან გამიჯვნა. ასეთი ცვლილება განიხილება, როგორც ცვლილება სააღრიცხვო შეფასებაში და, შესაბამისად, განიმარტება ფინანსურ ანგარიშგებაში.
7.9. სააღრიცხვო შეფასებაში მომხდარი ცვლილებების შედეგი საქმიანობის შედეგების გაანგარიშებაში აისახება:
ა) იმ საანგარიშგებო პერიოდში, როდესაც ადგილი ჰქონდა ცვლილებას, თუ ეს ცვლილება ზემოქმედებს მხოლოდ აღნიშნულ საანგარიშგებო პერიოდზე; და
ბ) იმ საანგარიშგებო პერიოდში, რომელშიც მოხდა ცვლილება და შემდგომ პერიოდებში, თუ ეს ცვლილება მომავალ პერიოდებზეც ახდენს ზემოქმედებას
7.10. ცვლილებამ სააღრიცხვო შეფასებებში შესაძლოა ზემოქმედება მოახდინოს მხოლოდ მიმდინარე პერიოდზე ან როგორც მიმდინარე, ისე მომავალ საანგარიშგებო პერიოდებზე. კერძოდ, უიმედო ვალებში მომხდარი ცვლილება ზემოქმედებას ახდენს მხოლოდ მიმდინარე საანგარიშგებო პერიოდზე და, ამდენად, იგი მოცემულ პერიოდში აისახება. მაგრამ ცვეთადი აქტივების ეკონომიკური სარგებლის შესაძლო ხასიათის ან აქტივების სასარგებლო მომსახურების ვადის შეფასებაში მომხდარი ცვლილებები ზემოქმედებას ახდენს მიმდინარე პერიოდის ამორტიზაციის ხარჯებსა და აქტივების სასარგებლო მომსახურების დარჩენილი ვადის ყოველ მომდევნო საანგარიშგებო პერიოდზე. ორივე შემთხვევაში, მიმდინარე საანგარიშგებო პერიოდთან დაკავშირებული ცვლილების შედეგი აისახება როგორც მიმდინარე პერიოდის შემოსავლები ან ხარჯები. ხოლო აღნიშნული ცვლილების შედეგები, რომლებიც გავლენას ახდენს მომავალ საანგარიშგებო პერიოდებზე, შესაბამისად, აისახება მომავალი საანგარიშგებო პერიოდების შემოსავლების ან ხარჯების სახით.
7.11. სააღრიცხვო შეფასებებში მომხდარი ცვლილების შედეგი უნდა ჩაერთოს საქმიანობის შედეგების ანგარიშგების ისეთივე კლასიფიკაციაში, რომელიც გამოყენებული იყო წინა შეფასებებისათვის.
7.12. ფინანსური ანგარიშგების განმარტებით შენიშვნებში უნდა გამჟღავნდეს სააღრიცხვო შეფასებებში მომხდარი ისეთი ცვლილებების შინაარსი და მოცულობა, რომლებიც არსებით გავლენას ახდენს მიმდინარე პერიოდზე ან მოსალოდნელია, რომ გავლენას მოახდენს მომავალ საანგარიშგებო პერიოდებზე. თუ ამ თანხის დადგენა პრაქტიკულად შეუძლებელია, ეს ფაქტი უნდა აღინიშნოს.
7.13. ყოველ საანგარიშგებო პერეიოდში გამოყენებულ უნდა იქნეს ერთი და იგივე სააღრიცხვო პოლიტიკა.
7.14.სააღრიცხვო პოლიტიკის შეცვლა შესაძლებელია, თუ ამას მოითხოვს საქართველოს კანონმდებლობა ან ბუღალტრული აღრიცხვის სტანდარტების შემმუშავებელი ორგანო ან იმ შემთხვევაში, თუ სააღრიცხვო პოლიტიკის შეცვლის შედეგად ორგანიზაციის ფინანსურ ანგარიშგებაში მოვლენები და სამეურნეო ოპერაციები უფრო მისაღები ფორმით იქნება წარდგენილი
7.15. ფინანსურ ანგარიშგებაში მოვლენები და სამეურნეო ოპერაციები გაცილებით მისაღები ფორმით მაშინ იქნება წარმოდგენილი, როდესაც ახალი სააღრიცხვო პოლიტიკის შედეგად უფრო საჭირო და საიმედო ინფორმაცია მიიღება ორგანიზაციის ფინანსური მდგომარეობის, მისი საქმიანობის, ეფექტიანობისა და ფულადი ნაკადების შესახებ.
7.16. ბუღალტრული აღრიცხვის სტანდარტის მიღებასთან დაკავშირებით, სააღრიცხვო პოლიტიკაში მომხდარი ცვლილება უნდა აისახოს გარდამავალი დებულებების მოთხოვნების შესაბამისად, თუ ასეთი დებულებები დაერთვის ბუღალტრული აღრიცხვის ახალ სტანდარტს. თუ სტანდარტი არ შეიცავს დანერგვის წესებს, სააღრიცხვო პოლიტიკაში ცვლილება უნდა განხორციელდეს რეტროსპექტულად ან პერსპექტიულად, ქვემოთ აღწერილი მეთოდის შესაბამისად.
7.17. ფინანსური ანგარიშგების სტანდარტის დანერგვამ შესაძლოა მოითხოვოს სააღრიცხვო პოლიტიკაში მომხდარი ცვლილების რეტროსპექტული ან პერსპექტიული ასახვა.
7.18. სააღრიცხვო პოლიტიკაში მომხდარი ცვლილება რეტროსპექტულად უნდა აისახოს მაშინ, თუ წინა საანგარიშგებო პერიოდებთან დაკავშირებული კორექტირების თანხა ექვემდებარება დასაბუთებულ განსაზღვრას. ნებისმიერი კორექტირება განიხილება როგორც დაგროვილი წმინდა შემოსავლის საწყისი ნაშთის შესწორება. უნდა შეიცვალოს შესადარისი ინფორმაციაც, თუ ეს პრაქტიკულად შესაძლებელია.
7.19. სააღრიცხვო პოლიტიკაში მომხდარი ცვლილება პერსპექტიულად მაშინ აისახება, როდესაც რეტროსპექტული ასახვის მიზნით დაგროვილი ფონდების საწყისი ნაშთის მაკორექტირებელი თანხა არ ექვემდებარება დასაბუთებულ განსაზღვრას.
7.20. სააღრიცხვო პოლიტიკაში მომხდარი ცვლილება შეიძლება აისახოს, როგორც რეტროსპექტულად, ისე პერსპექტიულად. რეტროსპექტული მიდგომის დროს ახალი სააღრიცხვო პოლიტიკა ისე ვრცელდება მოვლენებსა და ოპერაციებზე, თითქოს ყოველთვის გამოიყენებოდა. ამდენად, ახალი სააღრიცხვო პოლიტიკა გამოიყენება მოვლენებისა და ოპერაციების მიმართ, ასეთი მუხლების წარმოშობის თარიღიდან. პერსპექტიული გამოყენება გულისხმობს, რომ ახალი სააღრიცხვო პოლიტიკა გამოიყენება იმ მოვლენებისა და ოპერაციების მიმართ, რომლებიც თავს იჩენს სააღრიცხვო პოლიტიკაში მომხდარი ცვლილებების შემდეგ. ამგვარად, ახალი სააღრიცხვო პოლიტიკა არსებული ნაშთების მიმართ გამოიყენება ცვლილებების თარიღიდან.
7.21. ორგანიზაციამ ფინანსური ანგარიშგების განმარტებით შენიშვნებში უნდა გახსნას შემდეგი ინფორმაცია:
ა) ფინანსური ანგარიშგების შესადგენად გამოყენებული სააღრიცხვო პოლიტიკა;
ბ) სააღრიცხვო პოლიტიკაში მომხდარი ცვლილებებისა და არსებითი შეცდომების კორექტირების შედეგები.
7.22. ფინანსური ანგარიშგების განმარტებითი შენიშვნები სააღრიცხვო პოლიტიკის შესახებ უნდა შეიცავდეს:
ა) ფინანსური ანგარიშგების მომზადების პროცესში გამოყენებულ შეფასების სისტემას; და
ბ) თითოეულ სპეციფიკურ სააღრიცხვო პოლიტიკას, რომელიც აუცილებელია ფინანსური ანგარიშგების სწორად გაგებისათვის.
7.23. განმარტებით შენიშვნებში აუცილებელია იმ სააღრიცხვო პოლიტიკის გახსნა, რომელიც მოცემულ სტანდარტში არაა განხილული, მაგრამ შერჩეული და გამოყენებული იქნება ორგანიზაციის მიერ.
თავი 8. შემოსავლები
წინამდებარე თავი განსაზღვრავს ორგანიზაციის დამფუძნებლების, წევრებისა და მხარდამჭერებისაგან მიღებული შემოსავლების აღრიცხვისა და ფინანსურ ანგარიშგებაში ასახვის წესს.
8.1. ეს თავი გამოიყენება ორგანიზაციაში გაწევრიანებისა და საწევრო შენატანების, ასევე ორგანიზაციის დაფუძნებისა და მისი საქმიანობის მხარდაჭერის მიზნით დამფუძნებლებისა და სპონსორების მხრიდან განხორციელებული შენატანებისა და შემოწირულობების აღრიცხვისა და ფინანსურ ანგარიშგებაში ასახვისათვის.
8.2. გაწევრიანების ერთჯერადი შენატანი შემოსავლად აღიარდება პრეტენდენტის წევრად მიღებისთანავე
8.3. ორგანიზაციის წევრის ვალდებულებას საწევრო შენატანზე განსაზღვრავს მისი წესდება ან სხვა შიდა მარეგლამენტირებელი დოკუმენტი. შესაძლებელია ორგანიზაციას დაწესებული ჰქონდეს ერთჯერადი შენატანი გაწევრიანებასთან დაკავშირებით, რომელიც გამიზნულია წევრობის პრეტენდენტის დოკუმენტების მომზადებისა და განხილვის, წევრობის დამადასტურებელი დოკუმენტის მომზადებისა და სხვა (მაგალითად, სამკერდე ნიშნის ან სხვა ატრიბუტის დამზადების) ხარჯების დასაფარავად.
8.4. ორგანიზაციაში წევრობაზე განცხადება წარმოშობს განმცხადებლის ვალდებულებას, შეიტანოს გაწევრიანების ერთჯერადი შესატანი. განმცხადებელმა შესაძლებელია ეს მოვალეობა შეასრულოს მის წევრად აღიარებამდე, მაგრამ ვიდრე ის არ გახდება ორგანიზაციის წევრი, დადგენილი წესების გათვალისწინებით, მის მიერ შეტანილი თანხა განხილულ უნდა იქნეს მიღებული ავანსის სახით. იგი შემოსავლად აღიარდება წევრად მიღების შესახებ უფლებამოსილი ორგანოს (მაგალითად, საწევრო კომიტეტი) მიერ გადაწყვეტილების მიღებისთანავე.
8.5. პერიოდული საწევრო შენატანები შემოსავლად უნდა აღიარდეს გადახდის ვალდებულების წარმოშობისთანავე.
8.6. ორგანიზაციამ, საწევრო შენატანის ოდენობასთან ერთად, უნდა დაადგინოს მათი გადახდის ვალდებულების წარმოშობის თარიღი. იგი ხელმძღვანელობის მიერ შეიძლება დადგენილი იყოს სხვადასხვანაირად. საფუძვლად შეიძლება აღებული იყოს თვის, კვარტალის, ნახევარი წლის ან საანგარიშგებო წლის დასაწყისი ან ბოლო.
8.7. ორგანიზაციის წევრის მიერ შესრულებული ვალდებულება, საწევროს გადახდის ვალდებულების წარმოშობამდე, აღირიცხება მიღებული ავანსის სახით.
8.8. განსაკუთრებული საწევრო შენატანი თავდაპირველად უნდა აღირიცხოს წინასწარ შესრულებული საწევრო ვალდებულების სახით.
8.9. განსაკუთრებული საწევრო შენატანი შემოსავლად აღიარდება მათი ამორტიზაციის შესაბამისად. წინასწარ შესრულებული საწევრო ვალდებულება ექვემდებარება წრფივ ამორტიზაციას 10 წლის განმავლობაში.
8.10. ორგანიზაციას შეიძლება დაწესებული ჰქონდეს საწევრო შენატანის ისეთი განსაკუთრებული სახე, რომელიც ორგანიზაციის წევრს ათავისუფლებს საწევრო შენატანების შემდგომი ვალდებულებისაგან და ანიჭებს მუდმივი წევრობის უფლებამოსილებას. ასეთი საწევრო შენატანი გაცილებით აღემატება მისი პერიოდული შენატანების ოდენობას.
8.11. თუ წევრი ამორტიზაციის ვადის გასვლამდე უარს განაცხადებს წევრობაზე, ან კავშირს გაწყვეტს ორგანიზაციასთან მისგან დამოუკიდებელი მიზეზით (ფიზიკური პირის გარდაცვალება, იურიდიული პირის გაკოტრება, ლიკვიდაცია და სხვ.), განსაკუთრებული საწევრო შენატანის არაამორტიზებული ნაწილი შემოსავლად აღიარდება ფაქტის დადგომისთანავე.
8.12. შემოწირულობის სახით მიღებული ფულადი აქტივი შემოსავლად უნდა აღიარდეს მისი მიღებისთანავე.
8.13. შემოწირულობის სახით მიღებული არაფულადი აქტივები მათ განკარგვაზე უფლების მიღებისთანავე უნდა აღირიცხოს ფონდის სახით. არაფულადი შემოწირულობები თავდაპირველად უნდა შეფასდეს მათი რეალური ღირებულებით.
8.14. კანონმდებლობა (საქართველოს სამოქალაქო კოდექსი) ითვალისწინებს ორგანიზაციის წესდებაში შემომწირველების ვინაობის მითითებას. თუ ორგანიზაციას ჰყავს წესდებაში გამჟღავნებული შემომწირველები, მათგან მიღებული შემოწირულობა განხილულ უნდა იქნეს ორგანიზაციის საოპერაციო შემოსავლის სახით.
8.15. თუ ორგანიზაცია ფულად შემოწირულობას იღებს თავის წესდებაში დაურეგისტრირებელი შემომწირველებისაგან, ასეთი შემოწირულობა უნდა აისახოს “განსაკუთრებული მუხლების” სახით.
8.16. შემოწირულობის სახით მიღებული არაფულადი აქტივები შესაძლებელია გამოყენებულ იქნეს ერთჯერადად ან ხანგრძლივი პერიოდის განმავლობაში (მაგალითად, ძირითადი საშუალებები). არაფულადი მიმდინარე აქტივების ღირებულება ზრდის ორგანიზაციის ფონდებს.
8.17. დამფუძნებლების მიერ ფონდების შესავსებად დათქმული შენატანები აღიარდება ორგანიზაციის რეგისტრაციაში გატარებისა და ფონდების გაზრდაზე გადაწყვეტილების მიღებისთანავე.
8.18. ფონდების შესავსებად დათქმული შენატანები კლასიფიცირდება ფონდების შეზღუდულობის გათვალისწინებით და აისახება უშუალოდ ფონდების ანგარიშზე.
8.19. კანონმდებლობით (საქართველოს სამოქალაქო კოდექსი) ორგანიზაციის (ამ შემთხვევაში ფონდის სამართლებრივი ფორმით არსებული იურიდიული პირის) დამფუძნებლებს ეკისრებათ მიზნის მისაღწევად საჭირო დათქმული ოდენობის ფონდების შეტანა. დათქმული შენატანი ფონდებში უნდა აღიარდეს ორგანიზაციის რეგისტრაციაში გატარებისთანავე.
8.20. თუ ორგანიზაციის ფუნქციონირების პერიოდში დამფუძნებლები გადაწყვეტენ მიზნების მისაღწევად დაფინანსების წყაროების გაზრდას და ივალდებულებენ დამატებითი შენატანების განხორციელებას, იგი შემოსავლად უნდა აღიარდეს გადაწყვეტილების მიღებისთანავე.
8.21. ფონდების ფაქტობრივ შევსებამდე ფონდებში აღიარებული დათქმული შენატანები წარმოადგენს მოთხოვნებს დამფუძნებლების მიმართ.
8.22. ორგანიზაციამ ფინანსური ანგარიშგების განმარტებით შენიშვნებში უნდა გახსნას ინფორმაცია:
ა) ახალი წევრების მიღებასთან დაკავშირებული შემოსავლების შესახებ;
ბ) საწევრო შენატანების სახით მიღებული შემოსავლების შესახებ;
გ) შემომწირველებისაგან მიღებული ფონდებისა და შემოსავლების შესახებ.
დანართი
ფინანსური ანგარიშგების კომპონენტების ნიმუშები
წინამდებარე დანართი განკუთვნილია თვალსაჩინოებისათვის და არ წარმოადგენს სტანდარტის განუყოფელ ნაწილს. დანართში მოტანილი ფინანსური ანგარიშგების კომპონენტების მუხლები და მათი თანმიმდევრობა შეიძლება შეიცვალოს ცალკეული ორგანიზაციის თავისებურების გათვალისწინებით. დანართის მიზანია გვიჩვენოს სტანდარტის გამოყენება და ხელი შეუწყოს მის უკეთ გაგებას.
ორგანიზაცია
ბალანსი 20X2 წლის 31 დეკემბრის მდგომარეობით
| 20X2 | 20X2 | 20X1 | 20X1 |
|
|
|
|
|
აქტივები |
|
|
|
|
გრძელვადიანი აქტივები |
|
|
|
|
ძირითადი საშუალებები | X |
| X |
|
ინვესტიციები | X |
| X |
|
სხვა გრძელვადიანი აქტივები | X |
| X |
|
|
| X |
| X |
მიმდინარე აქტივები |
|
|
|
|
მატერიალური მარაგი | X |
| X |
|
დებიტორები | X |
| X |
|
ავანსები | X |
| X |
|
ფულადი სახსრები და მათი ეკვივალენტები | X |
| X |
|
|
| X |
| X |
სულ აქტივები |
| X |
| X |
|
|
|
|
|
ფონდები და ვალდებულებები |
|
|
|
|
ფონდები |
|
|
|
|
შეუზღუდავი ფონდი | X |
| X |
|
დროებით შეზღუდული ფონდი | X |
| X |
|
მუდმივად შეზღუდული ფონდი | X |
| X |
|
|
|
|
|
|
გრძელვადიანი ვალდებულებები |
|
|
|
|
გრძელვადიანი სესხები | X |
| X |
|
საპენსიო ანარიცხები | X |
| X |
|
|
| X |
| X |
მოკლევადიანი ვალდებულებები |
|
|
|
|
კრედიტორები | X |
| X |
|
მოკლევადიანი სესხები | X |
| X |
|
გრძელვადიანი სესხების მიმდინარე ნაწილი | X |
| X |
|
|
| X |
| X |
სულ ფონდები და ვალდებულებები |
| X |
| X |
საქმიანობის შედეგების ანგარიშგება 20X2 წლის 31 დეკემბერს
დამთავრებული წლისათვის
I. შეუზღუდავი ფონდების ნაწილში | 20X2 | 20X1 |
შემოსავლები |
|
|
საწევრო შენატანები | X | X |
საპროცენტო შემოსავლები | X | X |
დივიდენდები | X | X |
გრანტი | X | X |
შემოწირულობები | X | X |
სხვა შემოსავლები | X | X |
სულ შემოსავლები | X | X |
|
|
|
ხარჯები |
|
|
I პროექტის ხარჯი | X | X |
II პროექტის ხარჯი | X | X |
III პროექტის ხარჯი | X | X |
პროექტების მხარდაჭერის ხარჯი | X | X |
ადმინისტრაციული და სხვა ხარჯი | X | X |
სულ ხარჯები | X | X |
|
|
|
მთლიანი შედეგი (შემოსავლის ნამეტი/ დეფიციტი) | X | X |
|
|
|
განსაკუთრებული მუხლები |
|
|
განსაკუთრებული შემოსავალი | X | X |
განსაკუთრებული ხარჯი | (X) | (X) |
|
|
|
წმინდა შედეგი (ფონდის ზრდა/შემცირება) | X | X |
|
|
|
II. დროებით შეზღუდული ფონდების ნაწილში |
|
|
შემოსავლები |
|
|
შემოსავალი ინვესტიციიდან | X | X |
შეზღუდვისაგან განთავისუფლებული ფონდი | X | X |
სხვა შემოსავალი | X | X |
სულ შემოსავალი | X | X |
|
|
|
ხარჯები |
|
|
I პროექტის ხარჯი | X | X |
II პროექტის ხარჯი | X | X |
III პროექტის ხარჯი | X | X |
სულ ხარჯები | X | X |
წმინდა შედეგი (ფონდის ზრდა/შემცირება) | X | X |
III. მუდმივად შეზღუდული ფონდების ნაწილში |
|
|
შემოსავლები |
|
|
შემოსავალი ინვესტიციიდან | X | X |
შეზღუდვისაგან განთავისუფლებული ფონდი | X | X |
სხვა შემოსავალი | X | X |
სულ შემოსავალი | X | X |
|
|
|
ხარჯები |
|
|
I პროექტის ხარჯი | X | X |
II პროექტის ხარჯი | X | X |
III პროექტის ხარჯი | X | X |
სულ ხარჯები | X | X |
წმინდა შედეგი (ფონდის ზრდა/შემცირება) | X | X |
ხარჯების ეკონომიკური შინაარსი 20X2 წლის 31 დეკემბერს დამთავრებული წლისათვის
ხარჯების ელემენტები | I პროექტის ხარჯი | II პროექტის ხარჯი | III პროექტის ხარჯი | პროექტების მხარდაჭერის ხარჯი | ადმინისტრაციული და სხვა ხარჯი | სულ |
პერსონალის ხელფასი | X | X | X | X | X | X |
სოციალური გადასახადები | X | X | X | X | X | X |
ტრანსპორტის ხარჯი |
|
| X |
| X | X |
საკანცელარიო ნივთები | X |
|
| X | X | X |
სხვა მატერიალური ფასეულობა |
|
|
|
| X | X |
აქტივის ცვეთა |
|
|
| X | X | X |
იჯარა |
| X | X | X | X | X |
ელექტროენერგია |
| X | X | X | X | X |
სხვა კომუნალური ხარჯი | X | X | X | X | X | X |
კავშირგაბმულობა | X | X | X | X | X | X |
კონსულტაცია და აუდიტი |
|
|
| X | X | X |
მივლინება | X |
| X | X | X | X |
შეხვედრები და პრეზენტაცია | X | X | X | X | X | X |
განცხადება და რეკლამა | X | X | X | X | X | X |
. . . . . . |
|
|
|
|
|
|
. . . . . . |
|
|
|
|
|
|
. . . . . . |
|
|
|
|
|
|
. . . . . . |
|
|
|
|
|
|
. . . . . . |
|
|
|
|
|
|
. . . . . . |
|
|
|
|
|
|
. . . . . . |
|
|
|
|
|
|
. . . . . . |
|
|
|
|
|
|
. . . . . . |
|
|
|
|
|
|
დანარჩენი ხარჯები | X | X | X | X | X | X |
ხარჯების ჯამი | X | X | X | X | X | X |
ფონდებში ცვლილების ანგარიშგება 20X2 წლის 31 დეკემბერს დამთავრებული წლისათვის
| შეუზღუდავი ფონდები | დროებით შეზღუდული ფონდები | მუდმივად შეზღუდული ფონდები | სულ |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
20X0 წლის 31 დეკემბრის ნაშთი | X | X | X | X |
გრანტი და შემოწირულობები | X | X | X | X |
ფონდის რეკლასიფიცირება |
| X | (X) |
|
ხარჯების დაფინანსება | (X) | (X) |
| (X) |
ფონდის ზრდა (შემცირება) |
|
| X | X |
20X1 წლის 31 დეკემბრის ნაშთი | X | X | X | X |
გრანტი და შემოწირულობები | X | X | X | X |
ფონდის რეკლასიფიცირება |
| X | (X) |
|
ხარჯების დაფინანსება | (X) | (X) |
| (X) |
ფონდის ზრდა (შემცირება) |
|
| X | X |
20X2 წლის 31 დეკემბრის ნაშთი | X | X | X | X |
|
|
|
|
|
ფულადი ნაკადების ანგარიშგება 20X2 წლის 31 დეკემბერს დამთავრებული წლისათვის
| 20X2 | |
ფულადი ნაკადები საოპერაციო საქმიანობიდან |
|
|
საწევროს სახით მიღებული ფულადი სახსრები | X |
|
შემოწირულობის სახით მიღებული ფულადი სახსრები | X |
|
გრანტის სახით მიღებული ფულადი სახსრები | X |
|
მომწოდებლებსა და თანამშრომლებზე გაცემული ფული | (X) |
|
საოპერაციო საქმიანობიდან შემოსული თანხები | X |
|
გადახდილი პროცენტები | (X) |
|
გადახდილი გადასახადები | (X) |
|
ფულადი ნაკადები განსაკუთრებულ მუხლამდე | X |
|
განსაკუთრებული მუხლით შემოსული ფულადი სახსრები | X |
|
განსაკუთრებული მუხლით გასული ფულადი სახსრები | (X) |
|
წმინდა ფულადი სახსრები საოპერაციო საქმიანობიდან |
| X |
|
|
|
ფულადი ნაკადები საინვესტიციო საქმიანობიდან |
|
|
ძირითადი საშუალებების შეძენა | (X) |
|
ძირითადი საშუალებების გაყიდვით მიღებული ნამეტი | X |
|
მიღებული პროცენტები | X |
|
მიღებული დივიდენდები | X |
|
წმინდა ფულადი სახსრები საინვესტიციო საქმიანობიდან |
| X |
|
|
|
ფულადი ნაკადები საფინანსო საქმიანობიდან |
|
|
თამასუქის გაცემით მიღებული ფულადი სახსრები | X |
|
სესხის დასაფარავად გადახდილი ფულადი სახსრები | (X) |
|
ფინანსური იჯარის ვალდებულების დასაფარავად გადახდილი ფულადი სახსრები | (X) |
|
წმინდა ფულადი სახსრები საფინანსო საქმიანობიდან |
| X |
|
|
|
ფულადი სახსრებისა და მათი ეკვივალენტების წმინდა ზრდა |
| X |
ფულადი სახსრები და მათი ეკვივალენტები საანგარიშგებო პერიოდის დასაწყისისათვის |
|
X |
ფულადი სახსრები და მათი ეკვივალენტები საანგარიშგებო პერიოდის ბოლოსათვის |
| X |
არასამეწარმეო (არაკომერციული) იურიდიული
პირების ბუღალტრული აღრიცხვის
ანგარიშთა გეგმის სტრუქტურა
წინასიტყვაობა
წინამდებარე ბუღალტრული აღრიცხვის ანგარიშთა გეგმის სტრუქტურა მომზადებული და დამტკიცებულია “ბუღალტრული აღრიცხვისა და ანგარიშგების რეგულირების შესახებ” საქართველოს კანონის (მუხლი 9-დ) შესაბამისად.
მართალია, საერთაშორისო გამოცდილებით, ცალკეულ ორგანიზაციას უფლება ეძლევა დამოუკიდებლად შეიმუშაოს საჭირო ბუღალტრული აღრიცხვის ანგარიშთა გეგმა, მაგრამ დღევანდელი ვითარება საქართველოში ამის შესაძლებლობას ვერ იძლევა. კერძოდ, არ არის ტრადიცია, გამოცდილება და საბაზისო ცოდნა იმისა, რომ ყველა ბუღალტერმა სტანდარტის შესაბამისად შეძლოს ორგანიზაციისათვის საჭირო ანგარიშთა გეგმის დამოუკიდებლად შედგენა. ამდენად, აუცილებელი გახდა ერთიანი ანგარიშთა გეგმის შემუშავება, რომლის სტრუქტურა ერთნაირად მისაღები იქნებოდა არასამეწარმეო (არაკომერციული) სფეროს ყველა იურიდიული პირისათვის.
ბუღალტრული აღრიცხვის ანგარიშთა გეგმაში ანგარიშების ინდექსი 4 ნიშნიანია: I ნიშანი არის განაყოფის აღმნიშვნელი, II - ჯგუფის, III და IV - ანგარიშის ნომრის.
ანგარიშთა გეგმის გამოყენებისას სავალდებულოა დაცულ იქნეს პირველი ორი ნიშანი, ხოლო ბოლო ორი (ანგარიშის ნომერი) მოტანილია ნიმუშად და ორგანიზაციამ შეიძლება გახსნას იმდენი ანგარიში, რამდენიც საჭიროა ყოველი განაყოფის ფარგლებში.
ანგარიშთა გეგმის სტრუქტურას თან ერთვის ბუღალტრული ანგარიშების განმარტებები, რომელშიც ახსნილია მათი დანიშნულება და მათში განზოგადებული ფაქტების ეკონომიკური შისაარსი.
არასამეწარმეო (არაკომერციული)
იურიდიული პირების ბუღალტრული
აღრიცხვის ანგარიშთა გეგმის სტრუქტურა
აქტივები
1. მიმდინარე აქტივები |
| |
11 | ფული სალაროში | |
| 1110 ეროვნული ვალუტა სალაროში 1120 უცხოური ვალუტა სალაროში
| |
12 | ფული საბანკო ანგარიშებზე | |
| 1210 ეროვნული ვალუტა ბანკში 1220 უცხოური ვალუტა ბანკში
| |
13
| მოკლევადიანი ინვესტიციები 1310 მოკლევადიანი ინვესტიციები
| |
14
| მოკლევადიანი მოთხოვნები 1410 მოთხოვნები ორგანიზაციის პერსონალის მიმართ 1420 მოთხოვნები ხელმძღვანელების მიმართ 1430 მომწოდებელზე გადახდილი ავანსები 1440 მოთხოვნები ორგანიზაციის წევრების მიმართ 1450 მოთხოვნები დონორების მიმართ 1460 საგადასახადო მოთხოვნა დღგ-ის მიხედვით 1490 სხვა მოკლევადიანი მოთხოვნები
| |
16
| მატერიალური მარაგი 1610 მატერიალური ფასეულობა
| |
17
| წინასწარ გაწეული ხარჯები 1710 წინასწარ გადახდილი საიჯარო ქირა 1790 სხვა წინასწარ გაწეული ხარჯი | |
18
| დარიცხული მოთხოვნები 1810 მისაღები დივიდენდები 1820 მისაღები პროცენტები 1890 სხვა დარიცხული მოთხოვნები
| |
19
| სხვა მიმდინარე აქტივები 1910 სხვა მიმდინარე აქტივები | |
2. გრძელვადიანი აქტივები |
| |
21 | ძირითადი საშუალებები |
|
| 2110 შენობები |
|
| 2120 ოფისის აღჭურვილობა |
|
| 2130 ავეჯი და სხვა ინვენტარი |
|
| 2140 სატრანსპორტო საშუალებები |
|
| 2190 იჯარით აღებული ქონების კეთილმოწყობა |
|
| 2110 შენობები
|
|
22 | ძირითადი საშუალებების ცვეთა |
|
| 2210 შენობების ცვეთა |
|
| 2220 ოფისის აღჭურვილობის ცვეთა |
|
| 2230 ავეჯისა და სხვა ინვენტარის ცვეთა |
|
| 2240 სატრანსპორტო საშუალებების ცვეთა |
|
| 2290 იჯარით აღებული ქონების კეთილმოწყობის ცვეთა |
|
|
|
|
23 | გრძელვადიანი მოთხოვნები |
|
| 2310 ფინანსურ იჯარასთან დაკავშირებული მოთხოვნები |
|
| 2390 სხვა გრძელვადიანი მოთხოვნები |
|
|
|
|
24 | გრძელვადიანი ინვესტიციები |
|
| 2410 მონაწილეობა სხვა საზოგადოებაში |
|
| 2490 სხვა გრძელვადიანი ინვესტიციები |
|
ვალდებულებები |
| |
|
|
|
3. მიმდინარე ვალდებულებები |
| |
31 | მოკლევადიანი ვალდებულებები |
|
| 3110 მოწოდებიდან და მომსახურებიდან წარმოქმნილი ვალდებულებები |
|
| 3120 გადასახდელი ხელფასები |
|
| 3130 საიჯარო გადასახდელები |
|
| 3140 ვალდებულებები ორგანიზაციის პერსონალის წინაშე |
|
| 3150 ვალდებულებები დონორების წინაშე |
|
| 3190 სხვა მოკლევადიანი ვალდებულებები |
|
|
|
|
32 | მოკლევადიანი სესხები |
|
| 3210 მოკლევადიანი სესხები |
|
| 3220 გრძელვადიანი სესხების მიმდინარე ნაწილი |
|
|
|
|
33 | საგადასახადო ვალდებულებები |
|
| 3310 გადასახდელი საშემოსავლო გადასახადი |
|
| 3320 გადასახდელი სოციალური გადასახადი |
|
| 3390 სხვა საგადასახადო ვალდებულებები |
|
|
|
|
34 | დარიცხული ვალდებულებები |
|
| 3410 გადასახდელი პროცენტები |
|
| 3490 სხვა დარიცხული ვალდებულებები |
|
4. გრძელვადიანი ვალდებულებები
|
| |
41 | გრძელვადიანი ვალდებულებები 4110 გრძელვადიანი სესხები 4120 ვალდებულებები ფინანსურ იჯარაზე |
|
|
|
|
42 | ანარიცხები |
|
| 4210 საპენსიო უზრუნველყოფის ანარიცხები 4220 სხვა ანარიცხები
|
|
|
|
|
43 | სხვა გრძელვადიანი ვალდებულებები 4410 განსაკუთრებული საწევრო შენატანები 4420 სხვა გრძელვადიანი ვალდებულებები |
|
|
|
|
5. ფონდები |
| |
51 | შეუზღუდავი ფონდი 5110 დაგროვილი საერთო ფონდი 5120 დაგროვილი დეფიციტი 5130 საანგარიშგებო პერიოდის საქმიანობის შედეგი |
|
52 | დროებით შეზღუდული ფონდი 5210 ფულადი ფონდი 5220 გრძელვადიანი აქტივების ფონდი 5230 მოკლევადიანი აქტივების ფონდი 5240 პროექტების მხარდაჭერის ფონდი |
|
|
|
|
53 | მუდმივად შეზღუდული ფონდი 5310 ფულადი ფონდი 5320 გრძელვადიანი აქტივების ფონდი |
|
|
| |
| შემოსავლები და ხარჯები |
|
|
6. შემოსავლები |
|
61 | საოპერაციო შემოსავლები |
|
| 6110 საწევრო შენატანები 6120 შემოწირულობები 6130 ათვისებული გრანტები 6190 სხვა საოპერაციო შემოსავლები |
|
|
|
|
62 | სხვა შემოსავლები |
|
| 6210 საპროცენტო შემოსავლები 6220 დივიდენდები 6230 არასაოპერაციო მოგება 6290 სხვა არასაოპერაციო შემოსავალი |
|
|
|
|
7. ხარჯები |
| |
71
| საოპერაციო ხარჯები 7110 ხელფასი 7120 სოციალური დანარიცხები ხელფასზე 7130 ცვეთა და ამორტიზაცია 7140 რემონტის დანახარჯები 7190 სხვა საოპერაციო ხარჯები |
|
|
| |
72 | საერთო და ადმინისტრაციული ხარჯები |
|
| 7210 შრომის ანაზღაურება 7215 სოციალური დანარიცხები 7220 საიჯარო ქირა 7225 საოფისე ინვენტარი 7230 კომუნიკაციის ხარჯები 7235 დაზღვევა 7240 რემონტი 7245 კომპიუტერის ხარჯები 7250 საკონსულტაციო ხარჯები 7255 ცვეთა და ამორტიზაცია 7260 სხვა საგადასახადო ხარჯი 7290 სხვა საერთო ხარჯი |
|
|
| |
|
|
|
73 | არასაოპერაციო ხარჯები |
|
| 7310 საპროცენტო ხარჯები 7320 არასაოპერაციო ზარალი 7390 სხვა არასაოპერაციო ხარჯები
|
|
8. განსაკუთრებული შემოსავლები და ხარჯები |
| |
81 | განსაკუთრებული შემოსავლები და ხარჯები |
|
| 8110 განსაკუთრებული შემოსავლები 8120 განსაკუთრებული ხარჯები |
|
|
|
|
ბუღალტრული ანგარიშების დანიშნულების
მოკლე განმარტებები
მიმდინარე აქტივები
სინთეზური ანგარიში ,,ფული სალაროში” გამოიყენება ორგანიზაციაში არსებული, შემოსული და ორგანიზაციიდან გასული ნაღდი ფულის აღსარიცხავად. იგი არის ფულადი აქტიური ანგარიში. საჭიროების შემთხვევაში, შეიძლება გაიხსნას ანგარიშები:
1. ეროვნული ვალუტა სალაროში;
2. უცხოური ვალუტა სალაროში; და
ამასთან, იმდენი ანალიზური ანგარიში, რამდენი სახის ვალუტაც იქნება გამოყენებული ორგანიზაციაში. ფული უცხოურ ვალუტაში აღირიცხება უცხოური ვალუტის ნომინალით, შესაბამისი კურსის გათვალისწინებით ეროვნულ ვალუტაში. ანგარიშის დებეტში აისახება ორგანიზაციაში ნაღდი ფულის ნაშთი და მისი მიღება, ხოლო კრედიტში - ფულის გასვლა ორგანიზაციიდან.
სინთეზური ანგარიში ,,ფული საბანკო ანგარიშებზე” გამოიყენება რეზიდენტ და არარეზიდენტ ბანკებში გახსნილ ანგარიშებზე, ეროვნული და უცხოური ვალუტის მოძრაობის აღსარიცხავად. იგი არის ფულადი აქტიური ანგარიში. საჭიროების შემთხვევაში, მოცემულ სინთეზურ ანგარიშს ეხსნება ანგარიშები:
1. ეროვნული ვალუტა ბანკში;
2. უცხოური ვალუტა ბანკში.
პირველი მათგანი გამოიყენება ბანკში მოთავსებული ეროვნული ვალუტის მოძრაობის აღსარიცხავად, მეორე - ბანკში მოთავსებული უცხოური ვალუტის მოძრაობის აღსარიცხავად. თითოეულ ანგარიშს შეიძლება ჰქონდეს რამდენიმე ანალიზური ანგარიში. იგი დამოკიდებულია იმაზე, თუ რამდენ ბანკში ექნება ორგანიზაციას ეროვნული ან უცხოური ვალუტის ანგარიში, ან რამდენი სახის უცხოური ვალუტა ექნება ორგანიზაციას გამოყენებული. ფული უცხოურ ვალუტაში აღირიცხება უცხოური ვალუტის ნომინალით, შესაბამისი კურსის გათვალისწინებით, ეროვნულ ვალუტაში. ანგარიშის დებეტში აისახება ნაშთი და ფულის შემოსვლა ბანკის ანგარიშზე, ხოლო კრედიტში - მისი გასვლა.
სინთეზური ანგარიში ,,მოკლევადიანი ინვესტიციები¨ გათვალისწინებულია იმ ინვესტიციების აღსარიცხავად, რომელთა ორგანიზაციაში გაჩერება გათვალისწინებულია ერთ წელზე ნაკლები ვადით.
სინთეზური ანგარიში ,,მოკლევადიანი მოთხოვნები¨ გათვალისწინებულია იმ დებიტორული დავალიანებების აღსარიცხავად, რომელთა განაღდება მოსალოდნელია ერთ წლამდე პერიოდში. იგი აქტიური ანგარიშია და აერთიანებს რამდენიმე კატეგორიის მოთხოვნას, რომელთა ნაწილი ბალანსში შეიძლება ცალკე მუხლად აისახოს ან გაერთიანდეს სხვა ანგარიშთან. საჭიროების მიხედვით, მოცემულ სინთეზურ ანგარიშს ეხსნება შემდეგი ანგარიშები:
1. მოთხოვნები ორგანიზაციის პერსონალის მიმართ;
2. მოთხოვნები ხელმძღვანელების მიმართ;
3. მომწოდებლებზე გადახდილი ავანსები;
4. მოთხოვნები ორგანიზაციის წევრების მიმართ;
5. მოთხოვნები დონორების მიმართ;
6. საგადასახადო მოთხოვნა დღგ-ის მიმართ;
7. სხვა მოკლევადიანი მოთხოვნები.
ანგარიში ,,მოთხოვნები ორგანიზაციის პერსონალის მიმართ” გამოიყენება ორგანიზაციის პერსონალის მიმართ წარმოშობილი დებიტორული დავალიანების აღსარიცხავად, გარდა ხელმძღვანელი მუშაკებისა. იგი შეიძლება დაკავშირებული იყოს საქვეანგარიშო თანხებთან, მატერიალური ზარალის ანაზღაურებასთან, სესხების გაცემასთან ან სხვა სამეურნეო ოპერაციებთან.
ანგარიში ,,მოთხოვნები ხელმძღვანელების მიმართ” გამოიყენება ხელმძღვანელების მიმართ წარმოშობილი დებიტორული დავალიანების აღსარიცხავად.
ანგარიში ,,მომწოდებლებზე გადახდილი ავანსები¨ განკუთვნილია მომწოდებლებისათვის ავანსად გადახდილი თანხების აღსარიცხავად.
ანგარიში ,,მოთხოვნები ორგანიზაციის წევრების მიმართ” განკუთვნილია საწევრო შესატანების დარიცხვისა და დავალიანების დაფარვის აღსარიცხავად.
ანგარიში ,,მოთხოვნები დონორების მიმართ” განკუთვნილია გრანტზე წარმოშობილი მოთხოვნებისა და მისი დაფარვის აღსარიცხავად.
ანგარიში ,,სხვა მოკლევადიანი მოთხოვნები¨ განკუთვნილია იმ მოკლევადიანი დებიტორული დავალიანების აღსარიცხავად, რომლებიც გათვალისწინებული არ არის ზემოთ განხილულ ანგარიშებში .
სინთეზური ანგარიში ,,მატერიალური მარაგი” განკუთვნილია ორგანიზაციაში გამოსაყენებელი მატერიალური ფასეულობის აღსარიცხავად.
სინთეზური ანგარიში ,,წინასწარ გაწეული ხარჯები” განკუთვნილია მომავალ პერიოდში მისაღები ეკონომიკური სარგებლისათვის გაწეული გასავლების აღსარიცხავად. მას შეიძლება გაეხსნას ანგარიშები:
1. წინასწარ გადახდილი საიჯარო ქირა;
2. წინასწარ გაწეული სხვა ხარჯი.
სინთეზური ანგარიში ,,დარიცხული მოთხოვნები” განკუთვნილია პროცენტისა და დივიდენდების სახით წარმოშობილი მოთხოვნების აღსარიცხავად. ამავე ანგარიშზე აღირიცხება ფილიალებიდან მისაღები თანხები. ,,დარიცხული მოთხოვნების” სინთეზურ ანგარიშს შეიძლება გაეხსნას ანგარიშები:
1. მისაღები დივიდენდები;
2. მისაღები პროცენტები;
3. სხვა დარიცხული მოთხოვნები.
სინთეზური ანგარიში ,,სხვა მიმდინარე აქტივები¨ განკუთვნილია იმ მიმდინარე აქტივების აღსარიცხავად, რომლებიც განხილული არ არის ზემოთ მოტანილ ანგარიშებში.
გრძელვადიანი აქტივები
სინთეზური ანგარიში ,,ძირითადი საშუალებები¨ განკუთვნილია იმ მატერიალური გრძელვადიანი აქტივების აღსარიცხავად, რომელთა მომსახურების ვადა ერთ წელს აღემატება. საჭიროების შემთხვევაში, მოცემულ სინთეზურ ანგარიშს ეხსნება ანგარიშები:
1. შენობები;
2. ოფისის აღჭურვილობა;
3. ავეჯი და სხვა ინვენტარი;
4. სატრანსპორტო საშუალებები;
5. იჯარით აღებული ქონების კეთილმოწყობა.
ძირითადი საშუალებების შემადგენლობაში ერთიანდება ფინანსური იჯარით აღებული ძირითადი საშუალებები.
სინთეზური ანგარიში ,,ძირითადი საშუალებების ცვეთა¨ განკუთვნილია ძირითადი საშუალებების ცვეთის აღსარიცხავად. ცვეთა ძირითად საშუალებებს ერიცხება სააღრიცხვო მიზნებიდან გამომდინარე, ორგანიზაციის სააღრიცხვო პოლიტიკით დადგენილი რომელიმე ნებადართული მეთოდის გამოყენებით. ¨ძირითადი საშუალებების ცვეთის¨ ანგარიში ¨ძირითადი საშუალებების¨ კონტრალური ანგარიშია და ემსახურება ძირითადი საშუალებების საბალანსო (ნარჩენი) ღირებულების დადგენას. ამიტომ ძირითადი საშუალებების თითოეული ანგარიშისათვის ცალკე იხსნება შესაბამისი კონტრალური ანგარიში. კერძოდ, მოცემულ სინთეზურ ანგარიშს შეიძლება გაეხსნას შემდეგი ანგარიშები:
1. შენობების ცვეთა;
2. ოფისის აღჭურვილობის ცვეთა;
3. ავეჯისა და სხვა ინვენტარის ცვეთა;
4. სატრანსპორტო საშუალებების ცვეთა;
5. იჯარით აღებული ქონების კეთილმოწყობის ცვეთა.
სინთეზური ანგარიში ,,გრძელვადიანი მოთხოვნები¨ განკუთვნილია იმ მოთხოვნების აღსარიცხავად, რომელთა განაღდება გათვალისწინებულია ბალანსის შედგენის თარიღიდან ერთი წლის შემდეგ. ასეთი მოთხოვნები შეიძლება დაკავშირებული იყოს სავალო ვალდებულების მიღებასთან, ქონების ფინანსური იჯარით გაცემასთან და სხვა შემთხვევებთან. გრძელვადიანი მოთხოვნები, რომელთა განაღდება მოხდება ბალანსის შედგენის თარიღიდან ერთი წლის განმავლობაში, საანგარიშგებო წლის ბოლოს გადატანილ უნდა იქნეს მოკლევადიანი მოთხოვნების ანგარიშზე. „გრძელვადიანი მოთხოვნების¨ სინთეზურ ანგარიშს ეხსნება ანგარიშები:
1. ფინანსურ იჯარასთან დაკავშირებული მოთხოვნები;
2. სხვა გრძელვადიანი მოთხოვნები.
სინთეზური ანგარიში ,,გრძელვადიანი ინვესტიციები¨ განკუთვნილია სხვა მეურნე სუბიექტის კაპიტალში ხანგრძლივი ვადით (ერთ წელზე მეტი) დაბანდებული თანხების აღსარიცხავად. ინვესტიცია შეიძლება განხორციელებული იყოს ობლიგაციების, აქციების ან სხვა ფასიანი ქაღალდების შეძენის გზით, შპს-ში წილობრივი მონაწილეობით ან სხვა ფორმით. ¨გრძელვადიანი ინვესტიციების¨ სინთეზურ ანგარიშს ეხსნება შემდეგი ანგარიშები:
1. მონაწილეობა სხვა საზოგადოებაში;
2. სხვა გრძელვადიანი ინვესტიციები.
მიმდინარე ვალდებულებები
სინთეზური ანგარიში ,,მოკლევადიანი ვალდებულებები¨ განკუთვნილია იმ მოკლევადიანი ვალდებულებების აღსარიცხავად, რომლებიც დაკავშირებულია ორგანიზაციისათვის მოწოდებული მატერიალური ფასეულობისა და სხვა აქტივების ღირებულების, ასევე ორგანიზაციისათვის გაწეული მომსახურების ან ორგანიზაციაში დახარჯული შრომის ანაზღაურებასთან. აღნიშნული ვალდებულებები წარმოიშობა სახელშეკრულებო პირობებიდან და, როგორც წესი, განსხვავებული ბუნებისაა. ამიტომ ფინანსური ანგარიშგების ინფორმაციული უზრუნველყოფის თვალსაზრისით, მოცემულ სინთეზურ ანგარიშს ეხსნება შემდეგი ანგარიშები:
3. მოწოდებიდან და მომსახურებიდან წარმოქმნილი ვალდებულებები;
4. გადასახდელი ხელფასები;
5. საიჯარო გადასახდელები;
6. ვალდებულებები ორგანიზაციის პერსონალის წინაშე;
7. ვალდებულებები დონორების წინაშე;
8. სხვა მოკლევადიანი ვალდებულებები.
სინთეზური ანგარიში ,,მოკლევადიანი სესხები¨განკუთვნილია ორგანიზაციის იმ სასესხო ვალდებულებების აღსარიცხავად, რომელთა გადახდა უნდა მოხდეს სესხის მიღებიდან ერთ წლამდე ვადაში. მოცემულ ანგარიშზე აღირიცხება ასევე გრძელვადიანი სესხის ის ნაწილი, რომელიც უნდა დაიფაროს ბალანსის შედგენის თარიღიდან ერთი წლის განმავლობაში. აღნიშნული ფუნქციიდან გამომდინარე, „მოკლევადიანი სესხების“ სინთეზურ ანგარიშს ეხსნება ანგარიშები:
1. მოკლევადიანი სესხები;
2. გრძელვადიანი სესხების მიმდინარე ნაწილი.
სინთეზური ანგარიში ,,საგადასახადო ვალდებულებები¨ განკუთვნილია საგადასახადო კოდექსით დადგენილი გადასახადების აღსარიცხავად. საგადასახადო ვალდებულებები ჯგუფდება ანგარიშებად:
1. გადასახდელი საშემოსავლო გადასახადი;
2. გადასახდელი სოციალური გადასახადი;
3. სხვა საგადასახადო ვალდებულებები.
სინთეზური ანგარიში ,,დარიცხული ვალდებულებები¨ განკუთვნილია შესაბამისობისა და დარიცხვის პრინციპის მოთხოვნათა უზრუნველსაყოფად, ორგანიზაციის მიერ აღიარებული ვალდებულებების აღსარიცხავად. დარიცხულ ვალდებულებებს ეხსნება ანგარიშები:
1. გადასახდელი პროცენტები;
2. სხვა დარიცხული ვალდებულებები.
გრძელვადიანი ვალდებულებები
სინთეზური ანგარიში ,,გრძელვადიანი ვალდებულებები¨ განკუთვნილია ორგანიზაციის იმ ვალდებულებების აღსარიცხავად, რომელთა დაფარვის ვადა დგება ბალანსის შედგენის თარიღიდან 12 თვის შემდეგ. მოცემულ სინთეზურ ანგარიშს შეიძლება გაეხსნას ანგარიშები.
1. გრძელვადიანი სესხები;
2. ვალდებულებები ფინანსურ იჯარაზე.
სინთეზური ანგარიში ,,ანარიცხები” განკუთვნილია მომავალ პერიოდებში მოსალოდნელი ისეთი გასავლების აღსარიცხავად, რომელთა წარმოშობის საფუძვლები საანგარიშგებო პერიოდში არსებობდა. ანარიცხები კეთდება ორგანიზაციის მუშაკთა არასახელმწიფო საპენსიო უზრუნველყოფის, ძირითად საშუალებათა რემონტის ან სხვა გრძელვადიანი მიზნებისათვის. ანარიცხები იქმნება დარიცხვის მეთოდისა და წინდახედულობის პრინციპის მოთხოვნათა გათვალისწინებით. ანარიცხების სინთეზურ ანგარიშს ეხსნება ორი ანგარიში:
1. საპენსიო უზრუნველყოფის ანარიცხები;
2. სხვა ანარიცხები.
ანარიცხები, როგორც წესი, ექვემდებარება წინასწარ შეფასებას. ამასთან, საპენსიო ანარიცხები აღირიცხება ფაქტობრივად განხორციელებული ოდენობით და არა იმ თანხით, რომლის გადახდაც ორგანიზაციამ იკისრა მუშაკის წინაშე.
სინთეზური ანგარიში ,,სხვა გრძელვადიანი ვალდებულებები¨ განკუთვნილია განსაკუთრებული საწევრო შენატანებისა და იმ გრძელვადიანი ვალდებულებების აღსარიცხავად, რომლებიც ზემოთ განხილულ გრძელვადიანი ვალდებულებების სხვა ანგარიშებში არ იქნება აღრიცხული.
ფონდები
სინთეზური ანგარიში ,,შეუზღუდავი ფონდი¨ განკუთვნილია ორგანიზაციაში დაგროვილი შემოსავლების იმ ნაწილის აღსარიცხავად, რომელთა გამოყენება დონორის მხრიდან არ იზღუდება. იგი იქმნება ორგანიზაციის მიერ მოზიდული რესურსების ხარჯზე და გამოიყენება ორგანიზაციის მიზნების განსახორციელებლად. მოცემულ სინთეზურ ანგარიშს ეხსნება ანგარიშები:
1. დაგროვილი საერთო ფონდი;
2. დაგროვილი დეფიციტი;
3. საანგარიშგებო პერიოდის საქმიანობის შედეგი.
სინთეზური ანგარიში ,,დროებით შეზღუდული ფონდი¨ განკუთვნილია დონორისაგან მიღებული იმ დახმარების აღსარიცხავად, რომელთა გამოყენება დონორის მხრიდან დროებით შეზღუდულია. შეზღუდვა შესაძლებელია დაკავშირებული იყოს დახმარების მიზანთან დაკავშირებული საქმიანობის მიმდინარეობასთან, დროის მონაკვეთთან ან გრანტის ხელშეკრულების სხვა პირობებთან. მოცემულ სინთეზურ ანგარიშს ეხსნება ანგარიშები:
1. ფულადი ფონდი;
2. გრძელვადიანი აქტივების ფონდი;
3. მოკლევადიანი აქტივების ფონდი;
4. პროექტების მხარდაჭერის ფონდი.
სინთეზური ანგარიში ,,მუდმივად შეზღუდული ფონდი¨ გამოიყენება დონორისაგან მიღებული იმ დახმარების აღსარიცხავად, რომელთა გამოყენება დონორის მხრიდან მუდმივად შეზღუდულია. ანუ ეს სინთეზური ანგარიში აღრიცხავს იმ ფონდს, რომლის მუდმივად შენარჩუნება ევალება ორგანიზაციას და მისი შემცირება შეუძლია, მხოლოდ დონორის მიერ დაშვებულ კონკრეტულ შემთხვევაში. ამ ფონდით უზრუნველყოფილი აქტივიდან მიღებული შემოსავალი შეიძლება ასევე იყოს შეზღუდული ან შეუზღუდავი. თუ შემოსავლის გამოყენებაც მუდმივად შეზღუდულია, მიღებული შემოსავალი განაპირობებს მუდმივად შეზღუდული ფონდის ზრდას. მოცემულ სინთეზურ ანგარიშს ეხსნება ანგარიშები:
1. ფულადი ფონდი;
2. გრძელვადიანი აქტივების ფონდი.
შემოსავლები
სინთეზური ანგარიში ,,საოპერაციო შემოსავლები” განკუთვნილია საოპერაციო საქმიანობიდან მიღებული შემოსავლების აღსარიცხავად. მოცემულ სინთეზურ ანგარიშს ეხსნება ანგარიშები:
1. საწევრო შენატანები;
2. შემოწირულობები;
3. ათვისებული გრანტები;
4. სხვა საოპერაციო შემოსავლები.
სინთეზური ანგარიში ,,სხვა შემოსავლები” განკუთვნილია ორგანიზაციის არასაოპერაციო ეკონომიკური საქმიანობიდან მიღებული შემოსავლების აღსარიცხავად. საჭიროების შემთხვევაში, ანგარიშს ეხსნება შემდეგი ანგარიშები:
1. საპროცენტო შემოსავლები;
2. დივიდენდები;
3. არასაოპერაციო მოგება;
4. სხვა არასაოპერაციო შემოსავალი.
ხარჯები
სინთეზური ანგარიში ,,საოპერაციო ხარჯები” განკუთვნილია წლის განმავლობაში გაწეული ხარჯების (სამმართველო ხარჯების გარდა) აღსარიცხავად. ორგანიზაციაში მოცემულ სინთეზურ ანგარიშს, დანახარჯების ელემენტების მიხედვით, ეხსნება ანგარიშები:
1. ხელფასი;
2. სოციალური დანარიცხები ხელფასზე;
3. ცვეთა და ამორტიზაცია;
4. რემონტის დანახარჯები;
5. სხვა საოპერაციო ხარჯები.
სინთეზური ანგარიში ,,საერთო და ადმინისტრაციული ხარჯები¨ განკუთვნილია იმ დანახარჯების აღსარიცხავად, რომლებიც შესული არაა საოპერაციო ხარჯების შემადგენლობაში. ესენია ორგანიზაციის მმართველობასთან დაკავშირებული დანახარჯები. იგი მოიცავს ადმინისტრაციის ხელფასს დანარიცხებით, საერთო დანიშნულების ძირითადი საშუალებების ცვეთას და რემონტის დანახარჯებს, ტელესაკომუნიკაციო მომსახურების დანახარჯებს, იურიდიული, აუდიტორული, საკონსულტაციო და სხვა მომსახურების დანახარჯებს და სხვ. ამ სინთეზურ ანგარიშს ეხსნება შემდეგი ანგარიშები:
1. შრომის ანაზღაურება;
2. სოციალური დანარიცხები;
3. საიჯარო ქირა;
4. საოფისე ინვენტარი;
5. კომუნიკაციის ხარჯები;
6. დაზღვევა;
7. რემონტი;
8. კომპიუტერის ხარჯები;
9. საკონსულტაციო ხარჯები;
10. ცვეთა და ამორტიზაცია;
11. სხვა საგადასახადო ხარჯი;
12. სხვა საერთო ხარჯი.
სინთეზური ანგარიში ,,არასაოპერაციო ხარჯები” განკუთვნილია არასაოპერაციო საქმიანობასთან და-კავშირებული ხარჯების აღსარიცხავად. აუცილებლობის შემთხვევაში, სინთეზურ ანგარიშს ეხსნება ანგარიშები:
1. საპროცენტო ხარჯები;
2. არასაოპერაციო ზარალი;
3. სხვა არასაოპერაციო ხარჯები.
განსაკუთრებული შემოსავლები და ხარჯები
სინთეზური ანგარიში ,,განსაკუთრებული შემოსავლები და ხარჯები” განკუთვნილია იმ სამეურნეო მოვლენების ფინანსური შედეგების აღსარიცხავად, რომლებიც უჩვეულოა თავისი ბუნებით და შეიძლება იშვიათად მოხდეს. ასეთ მოვლენათა რიგს მიეკუთვნება აქტივების კონფისკაცია, ექსპროპრიაცია, მიწისძვრა ან სხვა სტიქიური უბედურება.
დოკუმენტის კომენტარები