Document structure
View explanations
Referenced documents
Document Highlights
Consolidated publications
Return back Consolidated versions (29/05/2014 - 26/12/2018)
საქართველოს კანონი
მუხლი 1. კანონის რეგულირების სფერო
ეს კანონი ადგენს საკონსულო საქმიანობის სამართლებრივ საფუძვლებს, საქართველოს საკონსულო დაწესებულების, საკონსულო თანამდებობის პირისა და საკონსულო მოსამსახურის სამართლებრივ სტატუსს, უფლებამოსილებების ა და ვალდებულებების ფარგლებს, მათი საქმიანობის კოორდინაციის მექანიზმებს, განსაზღვრავს საკონსულო თანამდებობის პირის ფუნქციებს და მათი შესრულების სამართლებრივ საფუძვლებს.
მუხლი 2. საკონსულო საქმიანობის სამართლებრივი საფუძვლები
1. საკონსულო საქმიანობის სამართლებრივი საფუძვლებია საქართველოს კონსტიტუცია, საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებები და შეთანხმებები, საერთაშორისო სამართლის საყოველთაოდ აღიარებული პრინციპები და ნორმები, საერთაშორისო ჩვეულებითი სამართალი, ეს კანონი და საქართველოს სხვა ნორმატიული აქტები.
2. საკონსულო თანამდებობის პირი ვალდებულია საკონსულო საქმიანობის განხორციელებისას პატივი სცეს ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს კანონმდებლობას, ჩვეულებებსა და ტრადიციებს.
ამ კანონში გამოყენებულ ტერმინებს აქვს შემდეგი მნიშვნელობა:
ა) საკონსულო საქმიანობა – საქართველოს საკონსულო დაწესებულებაში ან საზღვარგარეთ საქართველოს დიპლომატიურ წარმომადგენლობაში საკონსულო თანამდებობის პირის მიერ საკონსულო ფუნქციების შესრულება;
ბ) საკონსულო თანამდებობის პირი − „დიპლომატიური სამსახურის შესახებ“ საქართველოს კანონით განსაზღვრული დიპლომატიური თანამდებობის პირი, რომელიც საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით ასრულებს საკონსულო ფუნქციებს, საქართველოს საპატიო კონსული;
გ) საკონსულო მოსამსახურე − საქართველოს საკონსულო დაწესებულებაში ან საზღვარგარეთ საქართველოს დიპლომატიურ წარმომადგენლობაში არადიპლომატიურ თანამდებობაზე დანიშნული ან ხელშეკრულების საფუძველზე სამუშაოდ მიღებული პირი, რომელიც ადმინისტრაციულ-ტექნიკურ მომსახურებას უწევს საკონსულო თანამდებობის პირს;
დ) საქართველოს საკონსულო დაწესებულება (შემდგომ – საკონსულო დაწესებულება) – საქართველოს საგარეო საქმეთა სამინისტროს (შემდგომ − სამინისტრო) ქვედანაყოფი საზღვარგარეთ, რომელიც ადგილსამყოფელ სახელმწიფოსთან საკონსულო ურთიერთობისას და იმ სახელმწიფოსთან დიპლომატიური ურთიერთობისას, სადაც საქართველოს დიპლომატიური წარმომადგენლობა არ აქვს, წარმოადგენს საქართველოს;
ე) საკონსულო ოლქი – ტერიტორია , რომელიც გამოეყოფა საკონსულო დაწესებულებას ადგილსამყოფელ სახელმწიფოში საკონსულო ფუნქციების შესასრულებლად ;
ვ) საკონსულო დეპარტამენტი – სამინისტროს სტრუქტურული ქვედანაყოფი , რომელიც სამინისტროს ხელმძღვანელობას წარუდგენს წინადადებებს საკონსულო პოლიტიკის შემუშავება სა და დაგეგმვასთან დაკავშირებით , ახორციელებს საზღვარგარეთ საქართველოს დიპლომატიური წარმომადგენლობებისა და საკონსულო დაწესებულებების მიერ განხორციელებული საკონსულო საქმიანობის საკონსულო მონიტორინგს , კოორდინაციას უწევს საკონსულო თანამდებობის პირთა მუშაობას , საკონსულო საქმიანობის განხორციელების მიზნით გასცემს დირექტი ვებს და მეთოდოლოგიურ მითითებებს ;
ზ) საქართველოს ფიზიკური პირი – საქართველოს მოქალაქე, საქართველოში სტატუსის მქონე მოქალაქეობის არმქონე პირი, პირადობის ნეიტრალური მოწმობის ან ნეიტრალური სამგზავრო დოკუმენტის მქონე პირი;
თ) საკონსულო ფუნქციები – მოქმედებები , რომელთა განხორციელების უფლებამოსილება აქვს საკონსულო თანამდებობის პირს „საკონსულო ურთიერთობ ის შესახებ“ ვენის 1963 წლის 24 აპრილის კონვენციისა და საქართველოს კანონმდებლობის შესაბამისად ;
ი) საკონსულო მოსაკრებელი – „საკონსულო მოსაკრებლის შესახებ“ საქართველოს კანონით დადგენილი თანხა, რომელიც გადაიხდევინება საკონსულო ფუნქციების შესრულებისათვის ან/და საკონსულო მომსახურების გაწევისათვის .
საქართველოს 2014 წლის 2 მაისის კანონი №2377 - ვებგვერდი, 16.05.2014წ.
მუხლი 4. საკონსულო საქმიანობის განხორციელება
1. საკონსულო საქმიანობის განმახორციელებელი ორგანოები არიან საკონსულო დაწესებულებები და საზღვარგარეთ საქართველოს დიპლომატიური წარმომადგენლობები, თავიანთი საკონსულო ოლქების ფარგლებში.
2. საკონსულო საქმიანობა შეიძლება განახორციელოს ასევე მესამე სახელმწიფოს დიპლომატიურ წარმომადგენლობაში შექმნილმა საქართველოს ინტერესთა სექციამ „დიპლომატიური სამსახურის შესახებ“ საქართველოს კანონით დადგენილ შემთხვევაში .
3. საზღვარგარეთ საქართველოს დიპლომატიურ წარმომადგენლობაში ან საქართველოს ინტერესთა სექციაში ორი ან ორზე მეტი საკონსულო თანამდებობის პირის მიერ საკონსულო საქმიანობის განხორციელებისას, თუ მიზანშეწონილია მათი და საკონსულო მოსამსახურეთა კოორდინირებული საქმიანობის უზრუნველყოფა, საქართველოს საგარეო საქმეთა მინისტრის (შემდგომ − მინისტრი) ბრძანებით შეიძლება შეიქმნას საკონსულო სამსახური.
4. საკონსულო სამსახურს ხელმძღვანელობს დიპლომატიური წარმომადგენლობის ან საქართველოს ინტერესთა სექციის საკონსულო თანამდებობის პირი, გარდა გენერალური კონსულისა.
5 . სხვა სახელმწიფოში საქართველოს დიპლომატიური წარმომადგენლობისა და საკონსულო დაწესებულების არარსებობის შემთხვევაში, მინისტრის გადაწყვეტილებით და ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს თანხმობით, საკონსულო საქმიანობა შეიძლება განახორციელოს საკონსულო დეპარტამენტმა, ან მესამე სახელმწიფოში არსებულმა საქართველოს დიპლომატიურმა წარმომადგენლობამ საკონსულო თანამდებობის პირის მეშვეობით ან საკონსულო დაწესებულებამ.
6. საჭიროების შემთხვევაში, სხვა სახელმწიფოში საქართველოს დიპლომატიურ წარმომადგენლობაში ან საკონსულო დაწესებულებაში საკონსულო საქმიანობა შეიძლება ასევე განახორციელოს დროებით მივლენილმა საკონსულო დეპარტამენტის თანამშრომელმა ან საზღვარგარეთ საქართველოს სხვა დიპლომატიურ წარმომადგენლობაში ან სხვა საკონსულო დაწესებულებაში სამუშაოდ წარგზავნილმა საკონსულო თანამდებობის პირმა.
მუხლი 5. საკონსულო ფუნქციების შესრულების ზოგადი წესი
1. საკონსულო თანამდებობის პირი იცავს ადგილსამყოფელ სახელმწიფოში საქართველოს ფიზიკური პირებისა და საქართველოში რეგისტრირებული იურიდიული პირების (შემდგომ − საქართველოს იურიდიული პირები) უფლებებსა და კანონიერ ინტერესებს, ასევე საქართველოს სახელმწიფო ინტერესებს.
2. საქართველოს ფიზიკური პირის უფლებებისა და კანონიერი ინტერესების დაცვა ხორციელდება საკონსულო მომსახურებისა და საკონსულო დახმარების ფორმებით.
3. საკონსულო მომსახურების გაწევისას საკონსულო თანამდებობის პირი უზრუნველყოფს საკონსულო ოლქში კანონიერი საფუძვლით მყოფი საქართველოს ფიზიკური პირის უფლებებისა და კანონიერი ინტერესების დაცვას მის ხელთ არსებული ყველა სამართლებრივი მექანიზმის გამოყენებით, საქართველოს კანონმდებლობის, ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს კანონმდებლობისა და საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებებისა და შეთანხმებების შესაბამისად.
4. საკონსულო დახმარება გაეწევა საკონსულო ოლქში კანონიერი საფუძვლის გარეშე მყოფ საქართველოს ფიზიკურ პირს, რომლის უფლებებისა და კანონიერი ინტერესების დაცვა განხორციელდება მხოლოდ იმ მოცულობით, რა მოცულობითაც ეს შესაძლებელია ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს კანონმდებლობის შესაბამისად, საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებებითა და შეთანხმებებით ნაკისრი ვალდებულებების ფარგლებში და ადამიანის უფლებებისა და თავისუფლებების საყოველთაოდ აღიარებული პრინციპების გათვალისწინებით.
5. უცხო ქვეყნის მოქალაქეთა და მოქალაქეობის არმქონე პირთა მიმართ ძირითადი საკონსულო ფუნქციები სრულდება მინისტრის ბრძანებით დადგენილ შემთხვევებში და დადგენილი წესით, ხოლო დელეგირებული საკონსულო ფუნქციები − ამ კანონის 25-ე მუხლით დადგენილი წესით.
6. თუ, გატარებული ღონისძიებების მიუხედავად, არ ხდება საქართველოს ფიზიკური და იურიდიული პირების დარღვეული უფლებების აღდგენა, საკონსულო თანამდებობის პირმა ამის შესახებ ინფორმაცია უნდა მიაწოდოს ადგილსამყოფელ სახელმწიფოში საქართველოს დიპლომატიური წარმომადგენლობის ხელმძღვანელს და საკონსულო დეპარტამენტს.
7. საკონსულო ფუნქციების შესრულებისას საკონსულო თანამდებობის პირმა და საკონსულო მოსამსახურემ უნდა დაიცვან საქართველოს ინტერესები და უნდა იზრუნონ ქვეყნის იმიჯის გაუმჯობესებაზე.
8. საკონსულო თანამდებობის პირს, საჭიროების შემთხვევაში, შეუძლია სამართლებრივ საკითხებში დახმარებისათვის მიმართოს ადგილსამყოფელ სახელმწიფოში დადგენილი წესით ლიცენზირებულ ადვოკატს.
9. საკონსულო თანამდებობის პირმა საკონსულო საქმიანობის განხორციელებისას უნდა გაითვალისწინოს ის შეზღუდვები, რომლებიც გამომდინარეობს ადგილსამყოფელ სახელმწიფოში და საკონსულო ოლქში მოქმედი კანონმდებლობიდან, ასევე „საკონსულო ურთიერთობის შესახებ“ ვენის 1963 წლის 24 აპრილის კონვენციიდან ან/და სხვა საერთაშორისო ორმხრივი ხელშეკრულებებიდან , თუ ასეთი ხელშეკრულებები მოქმედებს საქართველოსა და ადგილსამყოფელ სახელმწიფოს შორის .
10.საკონსულო თანამდებობის პირმა საკონსულო ფუნქციების შესრულებისას საკონსულო ოლქის ორგანოებთან ურთიერთობის დროს უნდა დაიცვას ადგილსამყოფელ სახელმწიფოში დამკვიდრებული პრაქტიკა და პატივი უნდა სცეს მის ჩვეულებებსა და ტრადიციებს.
11 . საკონსულო თანამდებობის პირის მოქმედებები შეიძლება გასაჩივრდეს საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით .
თავი II. საკონსულო დაწესებულებები
მუხლი 6. საკონსულო დაწესებულებები
1. საკონსულო დაწესებულებებია:
ა) საქართველოს გენერალური საკონსულო;
ბ) საქართველოს საკონსულო;
გ) საქართველოს ვიცე-საკონსულო;
დ) საქართველოს საკონსულო სააგენტო.
2. საკონსულო დაწესებულება იხსნება მინისტრის ბრძანებით, ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს თანხმობით.
3. საკონსულო დაწესებულების გახსნის წესსა და ტიპობრივ დებულებას ამტკიცებს მინისტრი.
მუხლი 7. საკონსულო დაწესებულებების ხელმძღვანელები
საქართველოს გენერალურ საკონსულოს ხელმძღვანელობს გენერალური კონსული, საქართველოს საკონსულოს − კონსული, საქართველოს ვიცე-საკონსულოს − ვიცე-კონსული, ხოლო საქართველოს საკონსულო სააგენტოს − საკონსულო აგენტი.
თავი III. საკონსულო თანამდებობის პირი
მუხლი 8. საკონსულო თანამდებობის პირის დანიშვნა და განთავისუფლება
1. საკონსულო თანამდებობის პირად შეიძლება დაინიშნოს პირი, რომელიც აკმაყოფილებს „დიპლომატიური სამსახურის შესახებ“ საქართველოს კანონით განსაზღვრულ, დიპლომატიური თანამდებობის პირის როტაციის წესით სამუშაო მივლინებით წარგზავნისათვის აუცილებელ მოთხოვნებს, გავლილი აქვს მინისტრის ბრძანებით დამტკიცებული, სამინისტროს მმართველობის სფეროში შემავალი საჯარო სამართლის იურიდიული პირის − საქართველოს საგარეო საქმეთა სამინისტროს ლევან მიქელაძის სახელობის დიპლომატიური სასწავლო ცენტრის მიერ ორგანიზებული სპეციალური სასწავლო პროგრამა და მიღებული აქვს შესაბამისი სერტიფიკატი.
2. საკონსულო თანამდებობის პირის დანიშვნისა და განთავისუფლების ზოგადი საფუძვლები და წესი განისაზღვრება ამ კანონით, „დიპლომატიური სამსახურის შესახებ“ საქართველოს კანონითა და მინისტრის შესაბამისი ბრძანებით.
3. ამ მუხლის პირველ პუნქტში აღნიშნული სპეციალური სასწავლო პროგრამის გავლის მოთხოვნა არ ვრცელდება უმაღლესი დიპლომატიური თანამდებობის პირსა და უმაღლესი დიპლომატიური რანგის მქონე პირზე.
4. საკონსულო დაწესებულების ხელმძღვანელი თანამდებობაზე დანიშვნისას სამინისტროსგან იღებს წერილობით რწმუნებას − საკონსულო პატენტს.
5. საკონსულო დაწესებულების ხელმძღვანელი საკონსულო ფუნქციების შესრულებას შეუდგება ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს თანხმობის − ეგზეკვატურის − მიღების შემდეგ.
6. საჭიროების შემთხვევაში და ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს თანხმობით, საკონსულო დაწესებულების ხელმძღვანელი შეიძლება საკონსულო ფუნქციების შესასრულებლად მივლინებულ იქნეს ეგზეკვატურის მიღებამდე.
საქართველოს 2014 წლის 2 მაისის კანონი №2377 - ვებგვერდი, 16.05.2014წ.
მუხლი 9. საკონსულო თანამდებობის პირის მოვალეობის დროებით შემსრულებლის დანიშვნა
1. საკონსულო თანამდებობის პირის არყოფნის შემთხვევაში, მინისტრის გადაწყვეტილებით, მის მოვალეობას დროებით ასრულებს საზღვარგარეთ საქართველოს დიპლომატიური წარმომადგენლობის ან საკონსულო დაწესებულების საშტატო ნუსხით გათვალისწინებული თანამდებობის პირი, მათ შორის, დიპლომატიური წარმომადგენლობის ხელმძღვანელი.
2. თუ საზღვარგარეთ საქართველოს დიპლომატიურ წარმომადგენლობაში დანიშნულია ერთზე მეტი საკონსულო თანამდებობის პირი, ერთ-ერთი მათგანის არყოფნის შემთხვევაში მისი მოვალეობის დროებით შესრულება დაეკისრება სხვა საკონსულო თანამდებობის პირს. სხვა საკონსულო თანამდებობის პირის არარსებობის შემთხვევაში შეიძლება მინისტრის გადაწყვეტილებით შეიზღუდოს ზოგიერთი საკონსულო ფუნქციის შესრულება.
3. ამ მუხლის მე-2 პუნქტით განსაზღვრულ შემთხვევაში საკონსულო ფუნქციების შესრულების შეზღუდვის მიზანშეუწონლობის გამო საკონსულო ფუნქციების დროებით შესასრულებლად შეიძლება მივლინებულ იქნეს საკონსულო დეპარტამენტის დიპლომატიური თანამდებობის პირი.
4. საკონსულო დაწესებულების ხელმძღვანელის არყოფნის შემთხვევაში მისი მოვალეობის დროებით შესრულება მინისტრის გადაწყვეტილებით დაეკისრება ამ საკონსულო დაწესებულების თანამდებობრივად ყველაზე ზემდგომ საკონსულო თანამდებობის პირს. თუ ასეთი თანამდებობის პირი ორი ან ორზე მეტია, მათგან ერთ-ერთს დასანიშნად წარადგენს აღნიშნული საკონსულო დაწესებულების ხელმძღვანელი.
მუხლი 10. საკონსულო თანამდებობის პირთა და საკონსულო მოსამსახურეთა საქმიანობის კოორდინაცია
1. საკონსულო დაწესებულების ხელმძღვანელი კოორდინაციას უწევს სხვა საკონსულო თანამდებობის პირთა და საკონსულო მოსამსახურეთა საქმიანობას.
2. საზღვარგარეთ საქართველოს დიპლომატიური წარმომადგენლობის საკონსულო სამსახურის ხელმძღვანელი კოორდინაციას უწევს საკონსულო სამსახურში სხვა საკონსულო თანამდებობის პირთა და საკონსულო მოსამსახურეთა საქმიანობას.
3. საზღვარგარეთ საქართველოს დიპლომატიურ წარმომადგენლობაში ან საქართველოს ინტერესთა სექციაში, რომელშიც არ არის შექმნილი საკონსულო სამსახური და საკონსულო საქმიანობას ახორციელებს ორი ან ორზე მეტი საკონსულო თანამდებობის პირი ან საკონსულო მოსამსახურე, მათი საქმიანობის კოორდინაციას ახორციელებს თანამდებობრივად ყველაზე ზემდგომი საკონსულო თანამდებობის პირი, რომლის მითითებებისა და დავალებების შესრულება სხვა საკონსულო თანამდებობის პირებისა და საკონსულო მოსამსახურეებისათვის სავალდებულოა.
4. საკონსულო თანამდებობის პირი საკონსულო საქმიანობის განხორციელებისას ექვემდებარება სამინისტროს და საკონსულო დეპარტამენტს.
1. საკონსულო ფუნქციები არის საკონსულო თანამდებობის პირის ხელთ არსებული იმ სამართლებრივი მექანიზმების ერთობლიობა, რომელთა განხორციელების უფლებამოსილება გათვალისწინებულია საქართველოს კანონმდებლობით, დასაშვებია ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს კანონმდებლობით და შესაძლებელია საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებებითა და შეთანხმებებით.
2. საკონსულო ფუნქციები იყოფა ძირითად და დელეგირებულ საკონსულო ფუნქციებად.
3. ძირითადი საკონსულო ფუნქციებია:
ა) კონსულტაციის გაწევა;
ბ) სამართლებრივი დაცვა;
გ) შუამდგომლობა;
დ) საკონსულო ოლქის ფარგლებში სავაჭრო, ეკონომიკურ, კულტურულ, სამეცნიერო, ტრანსპორტის, ტურიზმისა და სამართლებრივ სფეროებში თანამშრომლობის ხელშეწყობა;
ე) საკონსულო ოლქის შემოვლა;
ვ) საკონსულო სფეროში არსებული საერთაშორისო ხელშეკრულებების და შეთანხმებების შესრულების საერთო ზედამხედველობა;
ზ) საკონსულო ლეგალიზაცია;
თ) საქართველოს ვიზის გაცემა;
ი) საქართველოში დასაბრუნებელი მოწმობის გაცემა;
კ) საკონსულო აღრიცხვის წარმოება;
ლ) საქართველოს ადმინისტრაციული ორგანოებისთვის სამართლებრივი დახმარების გაწევა;
მ) სანოტარო მოქმედებების შესრულება;
ნ) საქართველოს საზღვაო, საჰაერო, საავტომობილო და სარკინიგზო სატრანსპორტო საშუალებების საკონსულო მომსახურება.
4. დელეგირებული საკონსულო ფუნქციებია:
ა) საქართველოს მოქალაქეობასა და მიგრაციასთან დაკავშირებული საკითხები;
ბ) საქართველოს მოქალაქეთა რეგისტრაციისა და პირადობის დამადასტურებელი დოკუმენტების გაცემასთან დაკავშირებული საკითხები;
გ) სამოქალაქო აქტების რეგისტრაციასთან დაკავშირებული საკითხები;
დ) მინისტრისა და საქართველოს იუსტიციის მინისტრის ერთობლივი ბრძანებით განსაზღვრული სხვა ფუნქციები.
საქართველოს 2014 წლის 29 მაისის კანონი №2481 - ვებგვერდი, 29.05.2014წ.
თავი V. ძირითადი საკონსულო ფუნქციები
1. საკონსულო თანამდებობის პირი საქართველოს ფიზიკური ან იურიდიული პირის მოთხოვნის შემთხვევაში აწვდის მას ინფორმაციას ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს კანონმდებლობის, სოციალური დაცვის, სამედიცინო დახმარების, შრომითი საკითხების, მიგრაციისა და ადგილსამყოფელ სახელმწიფოში ყოფნის სამართლებრივი საფუძვლების შესახებ.
2. საკონსულო თანამდებობის პირი საქართველოს ფიზიკურ და იურიდიულ პირებს აწვდის შესაბამის ინფორმაციას ადგილსამყოფელ სახელმწიფოში არსებული იურიდიული (საადვოკატო) ბიუროების, ქართული ენის თარჯიმნების, ქართული სკოლების, სათვისტომოებისა და ეკლესიების ადგილმდებარეობის თაობაზე, ასევე აძლევს მათ რჩევებს ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს ჩვეულებების, ტრადიციების, უსაფრთხოებისა და სხვა აუცილებელი საკითხების შესახებ.
1. სამართლებრივი დაცვა არის საკონსულო თანამდებობის პირის მიერ თავისი უფლებამოსილების ფარგლებში, სხვადასხვა სამართლებრივი ურთიერთობის დროს განხორციელებული ღონისძიებები.
2. საქართველოს ფიზიკური და იურიდიული პირების მიმართ სამართლებრივი დაცვა შეიძლება განხორციელდეს ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს სამართალდამცავ და მართლმსაჯულების ორგანოებთან, ასევე ადმინისტრაციულ ორგანოებთან და კერძო სამართლის სუბიექტებთან ურთიერთობის დროს.
3. საკონსულო თანამდებობის პირი უფლებამოსილია შესაბამისი რწმუნების გარეშე წარმოადგინოს საქართველოს ფიზიკური და იურიდიული პირების კანონიერი ინტერესები ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს სახელმწიფო ორგანოებთან და კერძო სამართლის სუბიექტებთან საქართველოს ფიზიკური და იურიდიული პირების უფლებებისა და კანონიერი ინტერესების დაცვისთვის პასუხისმგებელი წარმომადგენლის განსაზღვრამდე. სამართლებრივი დაცვის განხორციელება არ გულისხმობს სასამართლო განხილვის ან გამოძიების პროცესში უშუალო წარმომადგენლობას.
4. საკონსულო თანამდებობის პირი ვალდებულია ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს სამართალდამცავ და მართლმსაჯულების ორგანოებთან წარმომადგენლობის განხორციელებისას თვალყური ადევნოს, რომ ბრალდებული უზრუნველყოფილი იყოს წარმომადგენლის და, საჭიროების შემთხვევაში, თარჯიმნის მომსახურებით.
5. საკონსულო თანამდებობის პირი ვალდებულია შეხვდეს სასჯელაღსრულების დაწესებულებაში ან სადეპორტაციო ბანაკში (საიმიგრაციო ცენტრში) მყოფ საქართველოს ფიზიკურ პირს მისი მოთხოვნის შემთხვევაში ან საკუთარი ინიციატივით და პირადად დარწმუნდეს, რომ დაკავებულის მდგომარეობა და განთავსების პირობები შეესაბამება ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს კანონმდებლობითა და საერთაშორისო სტანდარტებით გათვალისწინებულ ნორმებს.
6. საქართველოს ფიზიკური და იურიდიული პირების სამართლებრივი დაცვა შეიძლება გამოიხატოს ადგილსამყოფელ სახელმწიფოში მათი უფლებების რეალიზაციის ხელშეწყობით. უფლებების რეალიზაციის ხელშეწყობის მიზნით საკონსულო თანამდებობის პირი გასცემს სხვადასხვა ცნობას , ადასტურებს საქართველოს ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ დოკუმენტის გაცემის ფაქტს, ასრულებს და ამოწმებს დოკუმენტის თარგმანს, უზრუნველყოფს დოკუმენტისა და ინფორმაციის გამოთხოვას.
61. საკონსულო თანამდებობის პირის მიერ საზღვარგარეთ მყოფი საქართველოს მოქალაქისა და საქართველოში სტატუსის მქონე მოქალაქეობის არმქონე პირის ნასამართლობის შესახებ ცნობების გაცემის წესი განისაზღვრება საქართველოს მთავრობის დადგენილებით.
7. საკონსულო თანამდებობის პირი სამართლებრივ დაცვას უწევს საქართველოს ფიზიკურ პირს მის მიმართ მეურვის ან მზრუნველის დანიშვნის აუცილებლობის არსებობისას.
8. სამართლებრივი დაცვის ფარგლებში საკონსულო თანამდებობის პირი ახორციელებს ღონისძიებებს საქართველოს გარდაცვლილი მოქალაქის დარჩენილი ქონების დაცვის უზრუნველსაყოფად. საკონსულო თანამდებობის პირი ასევე უზრუნველყოფს საქართველოს გარდაცვლილი მოქალაქის გადმოსვენებასთან დაკავშირებული ორგანიზაციული საკითხების მოგვარებას.
9. საქართველოს ფიზიკური და იურიდიული პირების მიმართ სამართლებრივი დაცვა ხორციელდება ასევე ადგილსამყოფელ სახელმწიფოში შექმნილი კრიზისული მდგომარეობის დროს, რომელიც შესაძლოა დაკავშირებული იყოს ბუნებრივ ან ტექნოგენურ კატასტროფასთან, საომარ ან საგანგებო მდგომარეობასთან, სანიტარიული, ფიტოსანიტარიული ან ვეტერინარული მდგომარეობის გართულებასთან.
საქართველოს 2014 წლის 2 მაისის კანონი №2377 - ვებგვერდი, 16.05.2014წ.
საკონსულო თანამდებობის პირი საქართველოს ფიზიკური პირის მიმართვის საფუძველზე და ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს კანონმდებლობის ფარგლებში შუამდგომლობს საქართველოს ფიზიკურ პირს ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს ადმინისტრაციულ ორგანოსთან მისი უფლებების დარღვევის ფაქტის დაფიქსირების შემთხვევაში.
1. საკონსულო თანამდებობის პირი თანამშრომლობს მისი საკონსულო ოლქის ფარგლებში ადგილსამყოფელ სახელმწიფოსთან სავაჭრო, ეკონომიკური, კულტურული, სამეცნიერო, ტრანსპორტის, ტურიზმისა და სამართლის სფეროებში ურთიერთობების გაღრმავების მიზნით.
2. საკონსულო თანამდებობის პირი ხელს უწყობს ამ მუხლის პირველი პუნქტით განსაზღვრულ სფეროებში ადგილსამყოფელი სახელმწიფოსა და საქართველოს მოქალაქეთა დაახლოებას, მათ შორის მეგობრული ურთიერთობების ჩამოყალიბებასა და გაუმჯობესებას.
3. საკონსულო თანამდებობის პირი ხელს უწყობს ადგილსამყოფელ სახელმწიფოსა და საქართველოში სხვადასხვა კულტურულ-საგანმანათლებლო ღონისძიების გამართვას.
მუხლი 16. საკონსულო ოლქის შემოვლა
1. საკონსულო ოლქის შემოვლის აუცილებლობის არსებობის შემთხვევაში საკონსულო თანამდებობის პირი ვალდებულია განახორციელოს საკონსულო ოლქის შემოვლა.
2. საკონსულო ოლქის შემოვლის აუცილებლობის არსებობის შემთხვევაში საკონსულო დაწესებულების ხელმძღვანელი იღებს გადაწყვეტილებას, განახორციელოს საკონსულო ოლქის შემოვლა, ხოლო სხვა საკონსულო თანამდებობის პირი წერილობით მიმართავს საზღვარგარეთ საქართველოს დიპლომატიური წარმომადგენლობის/საკონსულო დაწესებულების ხელმძღვანელს და საკონსულო დეპარტამენტს.
21. საკონსულო დეპარტამენტი უფლებამოსილია საკონსულო თანამდებობის პირს გაუწიოს რეკომენდაცია საკონსულო ოლქის შემოვლის შესახებ.
3. საკონსულო ოლქის შემოვლა გულისხმობს საკონსულო ოლქის ფარგლებში საქართველოს ფიზიკურ პირთა კომპაქტური დასახლების ადგილების მონახულებას, მათი პრობლემების შესწავლას, მათთვის აქტუალური და საკონსულო თანამდებობის პირის ხელთ არსებული ინფორმაციის მიწოდებას და, შესაძლებლობის შემთხვევაში, ადგილზე გარკვეული დახმარების გაწევას.
საქართველოს 2014 წლის 2 მაისის კანონი №2377 - ვებგვერდი, 16.05.2014წ.
საკონსულო თანამდებობის პირი ვალდებულია განახორციელოს საკონსულო სფეროში არსებული მრავალმხრივი საერთაშორისო ხელშეკრულებებით, ადგილსამყოფელ სახელმწიფოსთან საქართველოს მიერ დადებული ორმხრივი ხელშეკრულებებითა და საქართველოს საერთაშორისო შეთანხმებებით ნაკისრი ვალდებულებების შესრულების საერთო ზედამხედველობა.
მუხლი 18. საკონსულო ლეგალიზაცია
1. საკონსულო თანამდებობის პირი ახდენს იმ დოკუმენტებისა და აქტების საკონსულო ლეგალიზაციას, რომლებიც შეადგინა საკონსულო ოლქის სახელმწიფო ხელისუფლების ორგანომ ან დაადასტურა ადგილსამყოფელ სახელმწიფოში აკრედიტებულმა მესამე სახელმწიფოს დიპლომატიურმა წარმომადგენლობამ ან საკონსულო დაწესებულებამ საქართველოს ტერიტორიაზე მათი გამოყენების მიზნით.
2. საკონსულო ლეგალიზაციის წესი განისაზღვრება მინისტრის ბრძანებით.
მუხლი 19. საქართველოს ვიზის გაცემა
1. საკონსულო თანამდებობის პირი გასცემს საქართველოს ტერიტორიაზე შესვლის, ყოფნის, საქართველოს ტერიტორიის ტრანზიტით გადაკვეთის ნებართვას (საქართველოს ვიზას).
2. საქართველოს ვიზის გაცემის, მისი მოქმედების ვადის გაგრძელებისა და შეწყვეტის წესი განისაზღვრება საქართველოს კანონმდებლობით.
მუხლი 20. საქართველოში დასაბრუნებელი მოწმობის გაცემა
1. საკონსულო თანამდებობის პირი საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებულ შემთხვევებში გასცემს საქართველოში დასაბრუნებელ მოწმობას.
2. საქართველოში დასაბრუნებელი მოწმობის შესახებ დებულება მტკიცდება საქართველოს მთავრობის დადგენილებით.
საქართველოს 2013 წლის 6 სექტემბრის კანონი №1052 – ვებგვერდი, 23.09.2013წ.
მუხლი 21. საკონსულო აღრიცხვის წარმოება
1. საკონსულო თანამდებობის პირი აწარმოებს მისი საკონსულო ოლქის ფარგლებში მყოფი საქართველოს ფიზიკური პირების საკონსულო აღრიცხვას.
2. საკონსულო აღრიცხვაზე დაყენების წესი განისაზღვრება მინისტრის ბრძანებით.
მუხლი 22. საქართველოს ადმინისტრაციული ორგანოებისთვის სამართლებრივი დახმარების გაწევა
1. საკონსულო თანამდებობის პირი სამართლებრივ დახმარებას უწევს საქართველოს ადმინისტრაციულ ორგანოებს ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს ორგანოებთან თანამშრომლობის მიზნით.
2. საკონსულო თანამდებობის პირი სამართლებრივ დახმარებას უწევს საქართველოს ადმინისტრაციულ ორგანოებს საზღვარგარეთ მყოფ საქართველოს ფიზიკურ პირებთან ურთიერთობაში.
მუხლი 23. სანოტარო მოქმედებების შესრულება
1. საკონსულო თანამდებობის პირი ასრულებს შემდეგ სანოტარო მოქმედებებს:
ა) ადასტურებს/აუქმებს ანდერძს;
ბ) ადასტურებს/აუქმებს მინდობილობას/რწმუნებულებას;
გ) ამოწმებს დოკუმენტის ასლს ან/და დოკუმენტიდან ამონაწერს ან/და გასცემს დოკუმენტის ასლს ;
დ) ამოწმებს დოკუმენტზე ხელმოწერის ნამდვილობას;
ე) ამოწმებს დოკუმენტის ერთი ენიდან მეორეზე თარგმანის სისწორეს;
ვ) ადასტურებს პირის ცოცხლად ყოფნის ფაქტს;
ზ ადასტურებს განსაზღვრულ ადგილას პირის ყოფნის ფაქტს;
თ) ადასტურებს პირის ფოტოსურათზე გამოსახულ პირთან იგივეობას;
ი) ადასტურებს დოკუმენტის წარდგენის დროს;
კ) ასრულებს საზღვაო პროტესტს .
2. საკონსულო თანამდებობის პირის მიერ სანოტარო მოქმედებების შესრულების წესი განისაზღვრება მინისტრისა და საქართველოს იუსტიციის მინისტრის ერთობლივი ბრძანებით .
1. საკონსულო თანამდებობის პირი ვალდებულია ყოველმხრივ შეუწყოს ხელი საქართველოს საზღვაო, საჰაერო, საავტომობილო და სარკინიგზო სატრანსპორტო საშუალებებს ადგილსამყოფელ სახელმწიფოში, მათ შორის, საჭიროების შემთხვევაში ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს სახელმწიფო ორგანოებთან ურთიერთობისას.
2. საკონსულო თანამდებობის პირის მიერ ამ მუხლის პირველ პუნქტში აღნიშნული ფუნქციის შესრულების წესი განისაზღვრება მინისტრისა და ამ კანონის 29-ე მუხლის მე-4−მე-6 პუნქტებით განსაზღვრული შესაბამისი დარგობრივი მინისტრების ერთობლივი ბრძანებებით.
თავი VI. დელეგირებული საკონსულო ფუნქციები
მუხლი 25. დელეგირებული საკონსულო ფუნქციების შესრულების წესი და ფარგლები
1. დელეგირებული საკონსულო ფუნქციების შესრულების წესი და ფარგლები განისაზღვრება მინისტრისა და საქართველოს იუსტიციის მინისტრის ერთობლივი ბრძანებით.
2. დელეგირებული საკონსულო ფუნქციების შესრულებისას მომსახურების საფასურის ოდენობა განისაზღვრება საქართველოს მთავრობის დადგენილებით.
თავი VII. საქართველოს საპატიო კონსული
1. სამინისტრომ ადგილსამყოფელი სახელმწიფოს თანხმობით ცალკეული საკონსულო ფუნქციების შესრულება შეიძლება დაავალოს საქართველოს საპატიო კონსულს .
2. საქართველოს საპატიო კონსულის ხელმძღვანელობით საკონსულო დაწესებულების გახსნის, საქართველოს საპატიო კონსულის დანიშვნის და მის მიერ საკონსულო ფუნქციების შესრულების საკითხები რეგულირდება „საკონსულო ურთიერთობის შესახებ“ ვენის 1963 წლის 24 აპრილის კონვენციით, საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებებით, „საქართველოს საპატიო კონსულის შესახებ დებულების დამტკიცების თაობაზე“ საქართველოს მთავრობის დადგენილებით და საქართველოს სხვა ნორმატიული აქტებით.
საქართველოს 2014 წლის 2 მაისის კანონი №2377 - ვებგვერდი, 16.05.2014წ.
მუხლი 27 . საქართველოს საპატიო კონსულის საქმიანობის ხელმძღვანელობა
საქართველოს საპატიო კონსული ექვემდებარება სამინისტროს და მოქმედებს ადგილსამყოფელ სახელმწიფოში საქართველოს დიპლომატიური წარმომადგენლობის ან საკონსულო დაწესებულების მითითებით , ხოლო თუ ადგილსამყოფელ სახელმწიფოში საქართველოს არ აქვს დიპლომატიური წარმომადგენლობა და საკონსულო დაწესებულება − სამინისტროს მითითებით .
თავი VII1. საქართველოში საზღვარგარეთის სახელმწიფოთა საკონსულო დაწესებულებები
საქართველოს 2014 წლის 2 მაისის კანონი №2377 - ვებგვერდი, 16.05.2014წ.
საქართველოში საზღვარგარეთის სახელმწიფოთა საკონსულო დაწესებულებების გახსნის და საკონსულო დაწესებულებების მუშაკთა დანიშვნის წესი განისაზღვრება საქართველოს მთავრობის დადგენილებით.
საქართველოს 2014 წლის 2 მაისის კანონი №2377 - ვებგვერდი, 16.05.2014წ.
თავი VIII. საკონსულო მოსაკრებელი
მუხლი 28. საკონსულო მოსაკრებელი
1. საკონსულო მოსაკრებელი არის საკონსულო ფუნქციების შესრულებისათვის ან /და საკონსულო მომსახურების გაწევისათვის კანონით დადგენილი თანხა , რომელიც ასახავს შესაბამისი საკონსულო ფუნქციის პოლიტიკურ მნიშვნელობას ა და ეკონომიკურ ღირებულებას .
2. საკონსულო მოსაკრებელი გადაიხდევინება საქართველოს კანონმდებლობისა და საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულების შესაბამისად, აგრეთვე ნაცვალგების პრინციპის საფუძველზე.
3. მოქალაქეობის არმქონე პირი საკონსულო მოსაკრებელს გადაიხდის იმ ოდენობით , რომელიც გათვალისწინებულია იმ ქვეყნის მოქალაქეთათვის , სადაც მოქალაქეობის არმქონე პირს აქვს მუდმივი საცხოვრებელი ადგილი .
4. საკონსულო მოსაკრებლის სახეები და განაკვეთები განისაზღვრება კანონით.
საქართველოს 2014 წლის 2 მაისის კანონი №2377 - ვებგვერდი, 16.05.2014წ.
თავი IX. გარდამავალი და დასკვნითი დებულებანი
მუხლი 29 . გარდამავალი დებულებები
1. მინისტრმა ამ კანონის ამოქმედებიდან 2 კვირის ვადაში უზრუნველყოს ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემა , რომლითაც მტკიცდება საკონსულო თანამდებობის პირის დასანიშნად სავალდებულო სპეციალური სასწავლო პროგრამ ა და განისაზღვრება ამ პროგრამის გავლის წესი და პირობები .
2. მინისტრმა 2013 წლის 1 იანვრამდე უზრუნველყოს ადმინისტრაციულ - სამართლებრივი აქტების გამოცემა , რომლ ებ ითაც განისაზღვრება :
ა) საკონსულო დაწესებულების გახსნის წესი და ტიპობრივი დებულება ;
ბ) საკონსულო ფუნქციების შესრულების ზოგადი წესი .
3. მინისტრმა და საქართველოს იუსტიციის მინისტრმა 2013 წლის 1 იანვრამდე უზრუნველყონ ერთობლივი ბრძანების გამოცემა , რომლითაც განისაზღვრება საკონსულო თანამდებობის პირის მიერ სანოტარო მოქმედებების შესრულების წესი .
4. მინისტრმა და საქართველოს ეკონომიკისა და მდგრადი განვითარების მინისტრმა 2013 წლის 1 იანვრამდე უზრუნველყონ ერთობლივი ბრძანების გამოცემა , რომლითაც განისაზღვრება ამ კანონის 24-ე მუხლით გათვალისწინებული წესი .
5. მინისტრმა და საქართველოს შინაგან საქმეთა მინისტრმა 2013 წლის 1 იანვრამდე უზრუნველყონ ერთობლივი ბრძანების გამოცემა , რომლითაც განისაზღვრება ამ კანონის 24-ე მუხლით გათვალისწინებული წესი .
6. მინისტრმა და საქართველოს თავდაცვის მინისტრმა 2013 წლის 1 იანვრამდე უზრუნველყონ ერთობლივი ბრძანების გამოცემა , რომლითაც განისაზღვრება ამ კანონის 24-ე მუხლით გათვალისწინებული წესი .
7. ამ კანონის მე-8 მუხლის პირველი პუნქტი არ ვრცელდება ამავე კანონის ამოქმედების მომენტისათვის როტაციის წესით სამუშაო მივლინებაში მყოფ პირზე მისი როტაციის წესით სამუშაო მივლინების ვადის ამოწურვამდე .
მუხლი 30. დასკვნითი დებულებები
1. ამ კანონის ამოქმედებისთანავე ძალადაკარგულად გამოცხადდეს „საქართველოს საკონსულო დაწესებულებათა შესახებ“ საქართველოს 1994 წლის 22 ნოემბრის კანონი (საქართველოს პარლამენტის უწყებები, 1994, №№21−22, მუხ. 483) .
2. ეს კანონი ამოქმედდეს გამოქვეყნებისთანავე.
საქართველოს პრეზიდენტი მ . სააკაშვილი
თბილისი,
2012 წლის 12 ივნისი.
№6438-რს
Закон Грузии
О консульской деятельности
Глава I
Общие положения
Статья 1. Сфера, регулируемая Законом
Настоящим Законом устанавливаются правовые основания консульской деятельности, правовой статус, пределы полномочий и обязательств в консульских учреждениях Грузии, консульских должностных лиц и консульских служащих, механизмы координации их деятельности, определяются функции консульских должностных лиц и правовые основания их выполнения.
Статья 2. Правовые основания консульской деятельности
1. Правовыми основаниями консульской деятельности являются Конституция Грузии, международные договора и соглашения Грузии, общепризнанные принципы и нормы международного права, международное обычное право, настоящий Закон и другие нормативные акты Грузии.
2. Консульские должностные лица обязаны уважать при осуществлении консульской деятельности законодательство, обычаи и традиции государства местопребывания.
Статья 3. Разъяснение терминов
Термины, использованные в настоящем Законе, имеют следующие значения:
а) консульская деятельность – выполнение консульских функций консульскими должностными лицами в консульских учреждениях Грузии или дипломатических представительствах Грузии за рубежом;
б) консульские должностные лица – определенные Законом Грузии «О дипломатической службе» дипломатические должностные лица, которые в порядке, установленном законодательством Грузии, выполняют консульские функции, почетные консулы Грузии;
в) консульские служащие – лица назначенные на недипломатическую должность или принятые на работу на основании договора в консульских учреждениях Грузии или дипломатических представительствах Грузии за рубежом, оказывающие административно-технические услуги консульским должностным лицам;
г) консульские учреждения Грузии (далее – консульские учреждения) – подразделения Министерства иностранных дел Грузии (далее – Министерство) за рубежом, которые представляют Грузию в консульских отношениях с государством местопребывания и дипломатических отношениях с государствами, в которых у Грузии нет дипломатического представительства;
д) консульский округ – территория, отведенная консульскому учреждению для выполнения консульских функций в государстве местопребывания;
е) консульский департамент – структурное подразделение Министерства, которое представляет руководству Министерства предложения в связи с разработкой и планировкой консульской политики, осуществляет консульский мониторинг консульской деятельности, осуществляемой дипломатическими представительствами и консульскими учреждениями Грузии за рубежом, координирует работу консульских должностных лиц, в целях осуществления консульской деятельности издает директивы и методологические указания;
ж) физические лица Грузии – граждане Грузии, лица без гражданства, имеющие статус в Грузии, лица, имеющие нейтральный документ, удостоверяющий личность, или нейтральный проездной документ;(2.05.2014 N2377)
з) консульские функции – действия, полномочия на осуществление которых имеют консульские должностные лица в соответствии с Венской конвенцией «О консульских отношениях» от 24 апреля 1963 года и законодательством Грузии;
и) консульский сбор – сумма, установленная Законом Грузии «О консульском сборе», которая взимается за выполнение консульских функций или (и) оказание консульских услуг.
Статья 4. Осуществление консульской деятельности
1. Органами, осуществляющими консульскую деятельность, являются консульские учреждения и дипломатические представительства в Грузии за рубежом в пределах своих консульских округов.
2. Консульскую деятельность может также осуществлять созданная в дипломатическом представительстве третьего государства секция интересов Грузии в случае, установленном Законом Грузии «О дипломатической службе».
3. При осуществлении консульской деятельности в дипломатическом представительстве Грузии за рубежом или секции интересов Грузии двумя или более консульскими должностными лицами в случае целесообразности обеспечения координированной деятельности указанных лиц и консульских служащих приказом Министра иностранных дел Грузии (далее – Министр) может создаваться консульская служба.
4. Консульской службой руководит консульское должностное лицо дипломатического представительства или секции интересов Грузии, кроме генерального консула.
5. В случае отсутствия в иностранном государстве дипломатического представительства и консульского учреждения Грузии по решению Министра и с согласия государства местопребывания консульскую деятельность может осуществлять консульский департамент либо дипломатическое представительство Грузии в третьем государстве через консульское должностное лицо или консульское учреждение.
6. В случае необходимости консульскую деятельность в дипломатическом представительстве или консульском учреждении Грузии за рубежом могут также осуществлять временно командированные сотрудники консульского департамента или консульские должностные лица, направленные на работу в дипломатическое представительство или другое консульское учреждение Грузии за рубежом.
Статья 5. Общий порядок выполнения консульских функций
1. Консульские должностные лица защищают в государстве местопребывания права и законные интересы физических лиц Грузии и юридических лиц, зарегистрированных в Грузии (далее – юридические лица Грузии), а также государственные интересы Грузии.
2. Защита прав и законных интересов физических лиц Грузии осуществляется в форме консульских услуг и консульской помощи.
3. При оказании консульских услуг консульские должностные лица обеспечивают защиту прав и законных интересов физических лиц Грузии, находящихся в консульском округе на законных основаниях, с использованием всех имеющихся у них правовых механизмов, в соответствии с законодательством Грузии, законодательством государства местопребывания, международными договорами и соглашениями Грузии.
4. Консульская помощь оказывается физическим лицам Грузии, находящимся в консульском округе без законного основания, защита прав и законных интересов которых осуществляется лишь в объеме, допускаемом законодательством государства местопребывания, в пределах обязательств, взятых международными договорами и соглашениями Грузии, и с учетом общепризнанных принципов прав и свобод человека.
5. Основные консульские функции в отношении иностранных граждан и лиц без гражданства выполняются в случаях, установленных приказом Министра, и в установленном порядке, а делегированные консульские функции – в порядке, установленном статьей 25 настоящего Закона.
6. Если несмотря на осуществленные мероприятия не восстанавливаются нарушенные права физических и юридических лиц Грузии, информацию об указанном консульские должностные лица должны предоставить руководителю дипломатического представительства Грузии в государстве местопребывания и консульскому департаменту.
7. При выполнении консульских функций консульские должностные лица и консульские служащие должны защищать интересы Грузии и заботиться об улучшении имиджа страны.
8. Консульские должностные лица в случае необходимости могут обращаться за помощью в правовых вопросах к адвокатам лицензированным, в порядке, установленном в государстве местопребывания.
9. Консульские должностные лица при осуществлении консульской деятельности должны учитывать ограничения, вытекающие из законодательства, действующего в государстве местопребывания и консульском округе, а также Венской конвенции «О консульских отношениях» от 24 апреля 1963 года или (и) других международных двусторонних договоров, если такие договоры действуют между Грузией и государством местопребывания.
10. Консульские должностные лица при отношениях с органами консульского округа во время выполнения консульских функций должны следовать утвердившейся в государстве местопребывания практике и уважать обычаи и традиции указанного государства.
11. Действия консульских должностных лиц могут быть обжалованы в порядке, установленном законодательством Грузии.
Глава II
Консульские учреждения
Статья 6.
1. Консульскими учреждениями являются:
а) Генеральное консульство Грузии;
б) Консульство Грузии;
в) вице-консульство Грузии;
г) консульское агентство Грузии.
2. Консульское учреждение открывается по приказу Министра, с согласия государства местопребывания.
3. Порядок открытия консульского учреждения и типовое положение о нем утверждает Министр.
Статья 7. Руководители консульского учреждения
Генеральным консульским учреждением руководит генеральный консул, Консульством Грузии – консул, вице-консульством Грузии – вице- консул, а консульским агентством Грузии – консульский агент.
Глава III
Консульские должностные лица
Статья 8. Назначение и освобождение консульских должностных лиц
1. Консульскими должностными лицами могут назначаться лица, удовлетворяющие определенным Законом Грузии «О дипломатической службе» требованиям, необходимым для направления дипломатических должностных лиц в служебные командировки в порядке ротации, обучавшиеся по утвержденной приказом Министра, организованной юридическим лицом публичного права, входящим в сферу управления Министерства, – Дипломатическим учебным центром имени Левана Микеладзе Министерства иностранных дел Грузии специальной учебной программе, и получившие соответствующий сертификат. (2.05.2014 N2377)
2. Общие основания и порядок назначения и освобождения консульских должностных лиц определяются настоящим Законом, Законом Грузии «О дипломатической службе», и соответствующим приказом Министра.
3. Требование, касающееся прохождения специальной учебной программы, указанной в пункте первом настоящей статьи, не распространяется на высших дипломатических должностных лиц и лиц, имеющих высший дипломатический ранг.
4. Руководитель консульского учреждения при назначении на должность получает от Министерства письменное подтверждение полномочий – консульский патент.
5. Руководитель консульского учреждения приступает к выполнению консульских функций после получения согласия государства местопребывания – экзекватуры.
6. В случае необходимости и с согласия государства местопребывания руководитель консульского учреждения может быть направлен для выполнения консульской функции до получения экзекватуры.
Статья 9. Назначение временного исполняющего обязанность консульского должностного лица
1. В случае отсутствия консульского должностного лица по решению Министра его обязанности временно исполняет должностное лицо, предусмотренное штатным перечнем дипломатического представительства или консульского учреждения Грузии за рубежом, в том числе руководитель дипломатического представительства.
2. В случае назначения в дипломатическом представительстве Грузии за рубежом более одного консульского должностного лица, временное исполнение обязанности одного из них в его отсутствие возлагается на другое консульское должностное лицо. При отсутствии других консульских должностных лиц по решению Министра может быть ограничено выполнение некоторых консульских функций.
3. В случае, определенном пунктом 2 настоящей статьи, ввиду нецелесообразности ограничения выполнения консульских функций для временного выполнения консульских функций может направляться дипломатическое должностное лицо консульского департамента.
4. В случае отсутствия руководителя консульского учреждения временное исполнение его обязанности по решению Министра возлагается на консульское должностное лицо, занимающее самую высокую должность в указанном консульском учреждении. При наличии двух или более таких должностных лиц одного из них выдвигает для назначения руководитель указанного консульского учреждения.
Статья 10. Координация деятельности консульских должностных лиц и консульских служащих
1. Руководитель консульского учреждения координирует деятельность других консульских должностных лиц и консульских служащих.
2. Руководитель консульской службы дипломатического представительства Грузии за рубежом координирует деятельность других консульских должностных лиц и консульских служащих в консульской службе.
3. В дипломатическом представительстве Грузии за рубежом или секции интересов Грузии, в которой не создана консульская служба и консульскую деятельность осуществляют два или более консульских должностных лиц или консульских служащих, координацию их деятельности осуществляет консульское должностное лицо, занимающее самую высокую должность, исполнение указаний и поручений которого обязательно для других консульских должностных лиц и консульских служащих.
4. Консульские должностные лица при осуществлении консульской деятельности подчиняются Министерству и консульскому департаменту.
Глава IV
Консульские функции
Статья 11. Консульские функции
1. Консульскими функциями является совокупность находящихся в распоряжении консульских должностных лиц правовых механизмов, полномочия на осуществление которых предусмотрено законодательством Грузии, допускается законодательством государства местопребывания и является возможным согласно международным договорам и соглашениям Грузии.
2. Консульские функции делятся на основные и делегированные консульские функции.
3. Основными консульскими функциями являются:
а) проведение консультаций;
б) правовая защита;
в) ходатайство;
г) содействие сотрудничеству в торговой, экономической, культурной, научной, транспортной, туристической и правовой сферах в пределах консульского округа;
д) обход консульского округа;
е) общий надзор за исполнением международных договоров и соглашений в консульской сфере;
ж) консульская легализация;
з) выдача визы Грузии;
и) выдача удостоверения на возвращение в Грузию;
к) ведение консульского учета;
л) оказание правовой помощи административным органам Грузии;
м) выполнение нотариальных действий;
н) консульское обслуживание морских, воздушных, автомобильных и железнодорожных транспортных средств Грузии.
4. Делегированными консульскими функциями являются:
а) вопросы, связанные с гражданством Грузии и миграции;
б) вопросы, связанные с регистрацией граждан Грузии и выдачей документов, удостоверяющих личность;(29.05.2014 N2481)
в) вопросы, связанные с регистрацией гражданских актов;(29.05.2014 N2481)
г) другие функции, определенные совместным приказом Министра и Министра юстиции Грузии.
Глава V
Основные консульские функции
Статья 12. Проведение консультаций
1. Консульские должностные лица в случае требования физических или юридических лиц Грузии предоставляют им информацию о законодательстве государства местопребывания, социальной защите, медицинской помощи, трудовых вопросах, миграции и правовых основаниях нахождения в государстве местопребывания.
2. Консульские должностные лица предоставляют физическим и юридическим лицам Грузии соответствующую информацию о местонахождении юридических (адвокатских) бюро, переводчиков с грузинского языка, грузинских школ, общин и церквей в государстве местопребывания, также дает им советы, касающиеся обычаев, традиций государства местопребывания, безопасности и других обязательных вопросов.
Статья 13. Правовая защита
1. Правовой защитой являются мероприятия, осуществляемые консульским должностным лицом в пределах своих полномочий при различных правовых отношениях.
2. Правовая защита физических и юридических лиц Грузии может осуществляться при их отношениях с правоохранительными органами и органами правосудия, а также административными органами и субъектами частного права государства местопребывания.
3. Консульские должностные лица правомочны без соответствующей доверенности представлять законные интересы физических и юридических лиц в отношениях с государственными органами и с субъектами частного права государства местопребывания до определения представителя, ответственного за защиту прав и законных интересов физических и юридических лиц Грузии. Осуществление правовой защиты не подразумевает непосредственного представительства в процессе судебного разбирательства или расследования.
4. Консульские должностные лица обязаны при осуществлении представительства при правоохранительных органах и органах правосудия государства местопребывания следить за тем, чтобы обвиняемый был обеспечен услугами представителя и в случае необходимости переводчика.
5. Консульские должностные лица обязаны встречаться с находящимися в учреждениях исполнения наказании или депортационных лагерях (иммиграционных центрах) физическими лицами Грузии, в случае их требования либо по собственной инициативе и убедиться лично в том, что состояние и условия содержания задержанного соответствуют нормам, предусмотренным законодательством государства местопребывания международными стандартами.
6. Правовая защита физических и юридических лиц Грузии может выражаться в содействии реализации их прав в государстве местопребывания. В целях содействия реализации прав консульские должностные лица выдают различные справки, подтверждают факт выдачи документа административным органом Грузии, выполняют и заверяют перевод документов, обеспечивают запрос документа и информации.
61. Порядок выдачи консульскими должностными лицами справок о судимости находящихся за рубежом граждан Грузии и лиц без гражданства, имеющих статус в Грузии, определяется постановлением Правительства Грузии.(2.05.2014 N2377)
7. Консульские должностные лица осуществляют правовую защиту физических лиц Грузии при наличии необходимости назначения им опекуна или попечителя.
8. В пределах правовой защиты консульские должностные лица осуществляют мероприятия по обеспечению охраны оставшегося имущества умершего гражданина Грузии. Консульские должностные лица обеспечивают также урегулирование организационных вопросов, связанных с перевозкой останков умершего гражданина Грузии.
9. Правовая защита в отношении физических и юридических лиц Грузии осуществляется также во время создавшегося в государстве местопребывания кризисного положения, которое возможно связано с природными или техногенными катастрофами, военным или чрезвычайным положением, осложнением санитарного, фитосанитарного либо ветеринарного положения.
Статья 14. Ходатайство
Консульские должностные лица на основании обращения физических лиц Грузии и в пределах законодательства государства местопребывания оказывают ходатайство физическим лицам Грузии в административном органе государства местопребывания в случае зафиксирования факта нарушения их прав.
Статья 15. Содействие сотрудничеству в торговой, экономической, культурной, научной, транспортной, уристической и правовой сферах в пределах консульского округа
1. Консульские должностные лица сотрудничают в пределах своих консульских округов с государством местопребывания в целях углубления отношений в торговой, экономической, культурной, научной, транспортной, туристической и правовой сферах.
2. Консульские должностные лица содействуют сближению государства местопребывания и граждан Грузии в сферах, определенных пунктом первым настоящей статьи, в том числе сформированию и улучшению дружественных отношений между ними.
3. Консульские должностные лица содействуют проведению различных культурно-просветительных мероприятий в государстве местопребывания и Грузии.
Статья 16. Обход консульского округа
1. При наличии необходимости обхода консульского округа консульское
должностное лицо обязано осуществить обход консульского округа.(2.05.2014 N2377)
2. В случае наличия необходимости обхода консульского округа руководитель консульского учреждения принимает решение осуществить обход консульского округа, а другие консульские должностные лица письменно обращаются к руководителю дипломатического представительства/консульского учреждения Грузии за рубежом и в консульский департамент.
21. Консульский департамент правомочен давать консульскому должностному лицу рекомендацию по обходу консульского округа.(2.05.2014 N2377)
3. Обход консульского округа подразумевает посещение мест компактного проживания физических лиц Грузии в пределах консульского округа, изучение их проблем, предоставление им актуальной для них и имеющейся у консульского должностного лица информации и, в случае необходимости, оказание определенной помощи на местах.
Статья 17. Общий надзор за исполнением международных договоров и соглашений в консульской сфере
Консульские должностные лица обязаны осуществлять общий надзор за исполнением обязательств, взятых многосторонними международными договорами, двусторонними договорами, заключенными Грузией с государством местопребывания, и международным соглашением Грузии в консульской сфере.
Статья 18. Консульская легализация
1. Консульские должностные лица производят консульскую легализацию документов и актов, составленных органом государственной власти консульского округа или подтвержденных аккредитованным в государстве местопребывания дипломатическим представительством либо консульским учреждением третьего государства в целях их использования на территории Грузии.
2. Порядок консульской легализации определяется приказом Министра.
Статья 19. Выдача визы Грузии
1. Консульское должностное лицо выдает разрешение на въезд на территорию Грузии, пребывание, проезд транзитом через территорию Грузии (визу Грузии).
2. Порядок выдачи визы Грузии, продления срока ее действия и прекращения определяется законодательством Грузии.
Статья 20. Выдача удостоверения для возвращения в Грузию
1. Консульское должностное лицо в случаях, предусмотренных законодательством Грузии выдает удостоверение для возвращения в Грузию.
2. Положение об удостоверении для возвращения в Грузию утверждается постановлением Правительства Грузии. (6.09.2013 N 1052)
Статья 21. Ведение консульского учета
1. Консульское должностное лицо ведет консульский учет физических лиц Грузии, находящихся в пределах его консульского округа.
2. Порядок постановки на консульский учет определяется приказом Министра.
Статья 22. Оказание правовой помощи административным органам Грузии
1. Консульское должностное лицо оказывает правовую помощь административным органам Грузии в целях сотрудничества с органами государства местопребывания.
2. Консульское должностное лицо оказывает правовую помощь административным органам Грузии в отношениях с находящимися за рубежом физическими лицами Грузии.
Статья 23. Выполнение нотариальных действий
1. Консульское должностное лицо выполняет следующие нотариальные действия:
а) подтверждает/отменяет завещание;
б) подтверждает/отменяет доверенность/полномочия;
в) заверяет копию документов или (и) выписку из документа или (и) выдает копию документа;
г) проверяет подлинность подписи на документе;
д) проверяет правильность перевода документа с одного языка на другой;
е) подтверждает факт нахождения лица в живых;
ж) подтверждает факт нахождения лица в определенном месте;
з) подтверждает тождественность лица с лицом, изображенным на фотографии;
и) подтверждает время представления документа;
к) совершает морской протест.
2. Порядок выполнения нотариальных действий консульским должностным лицом определяется совместным приказом Министра и Министра юстиции Грузии.
Статья 24. Консульское обслуживание морских, воздушных, автомобильных и железнодорожных транспортных средств Грузии
1. Консульские должностные лица обязаны оказывать всяческое содействие морским, воздушным, автомобильным и железнодорожным транспортным средствам Грузии в государстве местопребывания, в том числе, в случае необходимости при отношениях с государственными органами в государстве местопребывания.
2. Порядок выполнения консульскими должностными лицами функции, указанной в пункте первом настоящей статьи, определяется совместным приказом Министра и соответствующих отраслевых министров, определенных пунктами 4 – 6 статьи 29 настоящего Закона.
Глава VI
Делегированные консульские функции
Статья 25. Порядок и пределы выполнения делегированных консульских функций
1. Порядок и пределы выполнения делегированных консульских функций определяются совместным приказом Министра и Министра юстиции Грузии.
2. Размер платы за услуги при выполнении делегированных консульских функций определяется постановлением Правительства Грузии.
Глава VII
Почетный консул Грузии
Статья 26. Открытие консульского учреждения под руководством почетного консула Грузии, назначение почетного консула Грузии и выполнение им консульских функций
1. Министерство с согласия государства местопребывания может поручить выполнение отдельных консульских функций почетному консулу Грузии.
2. Вопросы, касающиеся открытия консульского учреждения под руководством почетного консула Грузии, назначения почетного консула Грузии и выполнения им консульских функций регулируются Венской конвенцией «О консульских отношениях» от 24 апреля 1963 года, международными договорами Грузии, постановлением Правительства Грузии «Об утверждении Положения о почетном консуле Грузии» и другими нормативными актами Грузии.(2.05.2014 N2377)
Статья 27. Руководство деятельностью почетного консула Грузии
Почетный консул Грузии подчиняется министерству и действует по указанию дипломатического представительства или консульского учреждения Грузии в государстве местопребывания, а если у Грузии нет дипломатического представительства и консульского учреждения в государстве местопребывания – по указанию Министерства.
Глава VII1 (2.05.2014 N2377)
Консульские учреждения иностранных государств в Грузии
Статья 271. Открытие в Грузии консульских учреждений иностранных государств и назначение работников консульских учреждений (2.05.2014 N2377)
Порядок открытия в Грузии консульских учреждений иностранных государств и назначения работников консульских учреждений определяется постановлением Правительства Грузии.
Глава VIII
Консульский сбор
Статья 28. Консульский сбор
1. Консульский сбор это установленное законом сумма за выполнение консульских функций или (и) оказание консульских услуг, отражающая политическое значение и экономическую стоимость соответствующей консульской функции.
2. Консульский сбор взимается в соответствии с законодательством Грузии и международными договорами Грузии, а также на основе принципа взаимности.(2.05.2014 N2377)
3. Лица без гражданства уплачивают консульский сбор в размере, предусмотренном для граждан стран, в которых у лиц без гражданства есть постоянное местожительство.
4. Виды и ставки консульского сбора определяются Законом.
Глава IX
Переходные и заключительные положения
Статья 29. Переходные положения
1. Министру в двухнедельный срок после введения в действие настоящего Закона обеспечить издание административно-правового акта, которым утверждается специальная учебная программа, обязательная для назначения консульского должностного лица, и определяются порядок и условия прохождения указанной программы.
2. Министру до 1 января 2013 года обеспечить издание административно-правовых актов, определяющих:
а) порядок открытия консульского учреждения и типовое положение о нем;
б) общий порядок выполнения консульских функций.
3. Министру и Министру юстиции Грузии до 1 января 2013 года обеспечить издание совместного приказа, определяющего порядок совершения нотариальных действий консульским должностным лицом.
4. Министру и Министру экономики и устойчивого развития Грузии до 1 января 2013 года обеспечить издание совместного приказа, определяющего порядок, предусмотренный статьей 24 настоящего Закона.
5. Министру и Министру внутренних дел Грузии до 1 января 2013 года обеспечить издание совместного приказа, определяющего порядок, предусмотренный статьей 24 настоящего Закона.
6. Министру и Министру обороны Грузии до 1 января 2013 года обеспечить издание совместного приказа, определяющего порядок, предусмотренный статьей 24 настоящего Закона.
7. Пункт первый статьи 8 настоящего Закона не распространяется на лиц, находящихся на момент введения этого же Закона в действие в рабочей командировке в порядке ротации до истечения срока их рабочей командировки в порядке ротации.
Статья 30. Заключительные положения
1. С введение в действие настоящего Закона объявить утратившим силу Закон Грузии «О консульских учреждениях Грузии» от 22 ноября 1994 года (Ведомости Парламента Грузии, 1994, №№ 21-22, ст.483).
2. Настоящий Закон ввести в действие по опубликовании.
Президент Грузии Михаил Саакашвили
Тбилиси
12 июня 2012 года
№ 6438-вс
Document comments