„გადასახადების ადმინისტრირების შესახებ“ საქართველოს ფინანსთა მინისტრის 2010 წლის 31 დეკემბრის №996 ბრძანებაში ცვლილების შეტანის თაობაზე

1. დანართი №II-08⁶-ის III ნაწილი ჩამოყალიბდეს თანდართული რედაქციით.

2. 40¹ მუხლის:

ა) მე-5 პუნქტის:

ა.ა) „ა.ა.ა“ ქვეპუნქტის შემდეგ დაემატოს შემდეგი შინაარსის „ა.ა.ბ“ ქვეპუნქტი:

„ა.ა.ბ) 16.1.2 სტრიქონში მიეთითება 2017 წლის 1 იანვრიდან საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 309-ე მუხლის 94-ე ნაწილით გათვალისწინებული პირის სტატუსის დაკარგვამდე იმ საანგარიშო პერიოდებში მიღებული წმინდა მოგებიდან განაწილებული დივიდენდი (გარდა საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 99-ე მუხლით გათავისუფლებული დივიდენდის განაწილებისა), როდესაც პირი მოგების გადასახადით იბეგრებოდა საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 309-ე მუხლის 95-ე ნაწილით გათვალისწინებული დაბეგვრის ობიექტის მიხედვით.“;

ა.ბ)  „კ“ ქვეპუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:

„კ)  25-ე     სტრიქონი  –   მიეთითება  საქართველოს  საგადასახადო  კოდექსის  124-ე მუხლის მე-2 – მე-3 ნაწილების, 309-ე მუხლის 92-ე – 93-ე და 119-ე – 120-ე ნაწილებით გათვალისწინებული ჩასათვლელი თანხების ჯამი (სტ.25=სტ.25.1+სტ.25.2+სტ.25.3):

კ.ა) 25.1 სტრიქონი –  აისახება 2008 წლის 1 იანვრიდან 2017 წლის 1 იანვრამდე საანგარიშო პერიოდებში მიღებული წმინდა მოგებიდან დივიდენდის განაწილებისას ამ პერიოდების მიხედვით დარიცხული და გადახდილი მოგების გადასახადის ამავე დეკლარაციის დანართი №1-ით გაანგარიშებული თანხა, რომელიც არ უნდა აღემატებოდეს დეკლარაციის 16.1.1.   სტრიქონში   ასახული   მონაცემის   შესაბამისად   გამოანგარიშებული მოგების გადასახადის თანხას. ამასთან, თუ დეკლარაციის დანართი №1-ის მე-5 სტრიქონში ასახული თანხა მეტია დეკლარაციის III ნაწილის 16.1.1 სტრიქონის მიხედვით გამოანგარიშებული   მოგების   გადასახადის   თანხაზე,   მაშინ   25.1   სტრიქონში   აისახება სტრიქონი 16.1.1-ის მიხედვით გაანგარიშებული მოგების გადასახადის თანხა. თუ დეკლარაციის დანართი №1-ის მე-5 სტრიქონში ასახული თანხა ნაკლებია დეკლარაციის III ნაწილის 16.1.1 სტრიქონის მიხედვით გამოანგარიშებული მოგების გადასახადის თანხაზე, 25.1 სტრიქონში მიეთითება დეკლარაციის დანართი №1-ის მე-5 სტრიქონის მიხედვით გაანგარიშებული მოგების გადასახადის თანხა;

კ.ბ) 25.2 სტრიქონში მიეთითება საქართველოს  ფარგლების  გარეთ წყაროსთან დაკავებული ან  გადახდილი მოგების გადასახადის თანხა, რომელიც გამოანგარიშებული იქნებოდა საქართველოში აღნიშნულ შემოსავალზე საქართველოში არსებული წესითა და განაკვეთებით, მაგრამ არაუმეტეს 16.1 სტრიქონში  მითითებული მონაცემის  შესაბამისად  გამოანგრიშებული  მოგების  გადასახადის  თანხასა  და  25.1 სტრიქონში ასახულ მონაცემს შორის სხვაობით მიღებული თანხისა;

კ.გ) 25.3 სტრიქონი –  აისახება საწარმოს მიერ 2017 წლის 1 იანვრიდან საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 309-ე მუხლის 94-ე ნაწილით გათვალისწინებული პირის სტატუსის დაკარგვამდე საანგარიშო პერიოდებში (როდესაც პირი მოგების გადასახადით იბეგრებოდა საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 309-ე მუხლის 95-ე ნაწილით გათვალისწინებული დაბეგვრის ობიექტის მიხედვით) მიღებული წმინდა მოგების განაწილებისას დარიცხული და გადახდილი მოგების გადასახადის ამავე დეკლარაციის დანართი №1³-ით გაანგარიშებული თანხა, მაგრამ არაუმეტეს დეკლარაციის 16.1.2 სტრიქონში ასახული მონაცემის შესაბამისად   გამოანგარიშებული მოგების გადასახადის თანხისა.“;

ბ)  6³ პუნქტის შემდეგ დაემატოს შემდეგი შინაარსის 6⁴, 6⁵ და 6⁶ პუნქტები:

„6⁴. დეკლარაციის III ნაწილის დანართი №1³ ივსება სტრიქონების დასახელების შესაბამისად, კერძოდ:

ა) პირველ სტრიქონში მიეთითება საანგარიშო პერიოდში დივიდენდის სახით განაწილებული თანხის ოდენობა, რომელიც ექვემდებარება დაბეგვრას;

ბ) მე-2 სტრიქონში მიეთითება 2017 წლის 1 იანვრიდან სტატუსის დაკარგვამდე საანგარიშო პერიოდების მიხედვით დარიცხული და გადახდილი მოგების გადასახადის თანხა;

გ) მე-3 სტრიქონში მიეთითება 2017 წლის 1 იანვრიდან სტატუსის დაკარგვამდე საანგარიშო პერიოდებში მიღებული წმინდა მოგების ოდენობა ჯამურად (მათ შორის, უარყოფითი ფინანსური შედეგის (ზარალი) გათვალისწინებით);

დ) მე-4 სტრიქონში მიეთითება 2017 წლის 1 იანვრიდან სტატუსის დაკარგვამდე საანგარიშო პერიოდებში მიღებული წმინდა მოგების ხარჯზე დივიდენდის სანაცვლოდ საწარმოს მიერ პარტნიორისთვის გადაცემული ამ საწარმოს აქციების/წილის ღირებულება;

ე) მე-5 სტრიქონში მიეთითება საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 309-ე მუხლის 120-ე ნაწილის მიხედვით ჩასათვლელი თანხა, რომელიც წარმოადგენს 2017 წლის 1 იანვრიდან სტატუსის დაკარგვამდე საანგარიშო პერიოდებში მიღებული წმინდა მოგებიდან დივიდენდის განაწილებისას ამავე საანგარიშო პერიოდების მიხედვით დარიცხული და გადახდილი მოგების გადასახადის თანხას. აღნიშნული თანხის ოდენობა იანგარიშება პირველი და მე-2 სტრიქონების ნამრავლის გაყოფით მე-3 და მე-4 სტრიქონების სხვაობაზე (სტ.1*სტ.2/(სტ.3- სტ.4)).

6⁵. დეკლარაციის III ნაწილის დანართი №1⁴ ივსება 2017 წლის 1 იანვრიდან საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 309-ე მუხლის 94-ე ნაწილით გათვალისწინებული პირის სტატუსის დაკარგვამდე საანგარიშო პერიოდებში მიღებული წმინდა მოგებიდან დივიდენდის განაწილებისას ამავე საანგარიშო პერიოდების მიხედვით დარიცხული და გადახდილი მოგების გადასახადის თანხის მიხედვით ჩასათვლელი თანხის კორექტირების მიზნით შემდეგ შემთხვევებში, თუ:

ა) 2017 წლის 1 იანვრიდან სტატუსის დაკარგვამდე საანგარიშო პერიოდების მიხედვით დარიცხული მოგების გადასახადის გადახდა განხორციელდა ამავე საანგარიშო პერიოდებში მიღებული წმინდა მოგებიდან დივიდენდის განაწილების შემდგომ, ან/და

ბ) 2017 წლის 1 იანვრიდან სტატუსის დაკარგვამდე საანგარიშო პერიოდების მიხედვით მოგების გადასახადის დარიცხვა განხორციელდა ამავე საანგარიშო პერიოდებში მიღებული წმინდა მოგებიდან დივიდენდის განაწილების შემდგომ.

6⁶. დეკლარაციის III ნაწილის დანართი №1⁴ ივსება ამავე მუხლის 6⁵ პუნქტით განსაზღვრული შემთხვევების დადგომის საანგარიშო პერიოდის მიხედვით, შემდეგი წესით:

ა)  I  ნაწილის პირველ, მე-2 და მე-3 სვეტებში აისახება იმ საანგარიშო პერიოდ(ებ)ის (მათ შორის, მიმდინარე საანგარიშო პერიოდის) მოგების გადასახადის ყოველთვიური დეკლარაციის მონაცემები, რომელშიც განხორციელდა 2017 წლის 1 იანვრიდან სტატუსის დაკარგვამდე საანგარიშო პერიოდებში მიღებული წმინდა მოგებიდან დივიდენდის განაწილება;

ბ)  II ნაწილის:

ბ.ა) პირველ სტრიქონში მიეთითება 2017 წლის 1 იანვრიდან სტატუსის დაკარგვამდე საანგარიშო პერიოდებში მიღებული წმინდა მოგებიდან განაწილებული დივიდენდის ოდენობა, რომლის განაწილებაც განხორციელდა ამავე დანართის I ნაწილის პირველი სვეტში ასახული საანგარიშო პერიოდ(ებ)ის (მათ შორის მიმდინარე საანგარიშო პერიოდში) მიხედვით და ექვემდებარება დაბეგვრას;

ბ.ბ)  მე-2  სტრიქონში  მიეთითება  2017 წლის 1 იანვრიდან სტატუსის დაკარგვამდე საანგარიშო პერიოდების მიხედვით დარიცხული და გადახდილი მოგების გადასახადის თანხა;

ბ.გ)  მე-3  სტრიქონში  მიეთითება  2017 წლის 1 იანვრიდან სტატუსის დაკარგვამდე საანგარიშო პერიოდებში მიღებული წმინდა მოგების ოდენობა ჯამურად (მათ შორის, უარყოფითი ფინანსური შედეგის (ზარალი) გათვალისწინებით);

ბ.დ) მე-4 სტრიქონში მიეთითება 2017 წლის 1 იანვრიდან სტატუსის დაკარგვამდე საანგარიშო პერიოდებში მიღებული წმინდა მოგების ხარჯზე დივიდენდის სანაცვლოდ საწარმოს მიერ პარტნიორისათვის გადაცემული ამ საწარმოს აქციების/წილის ღირებულება;

ბ.ე) მე-5 სტრიქონში მიეთითება შემდეგი სახით გაანგარიშებული ჩასათვლელი თანხა: სტ.1*სტ.2/(სტ.3-სტ.4).

გ) III ნაწილში აისახება დამატებით ჩასათვლელი თანხა, რომელიც არის ამავე დანართის II ნაწილის მე-5 სტრიქონისა და I ნაწილის მე-2 სვეტის ჯამს შორის სხვაობა, მაგრამ არაუმეტეს I ნაწილის მე-3 სვეტის ჯამში ასახული მონაცემის შესაბამისად   გამოანგარიშებული მოგების გადასახადის თანხასა და ამავე ნაწილის მე-2 სვეტის ჯამში ასახულ მონაცემს შორის სხვაობისა და ექვემდებარება გადასახადის გადამხდელის პირადი აღრიცხვის ბარათზე ასახვას.“.

3. 112-ე მუხლს დაემატოს შემდეგი შინაარსის 35-ე, 36-ე და 37-ე პუნქტები:

„35. საწარმო, რომელმაც მიიღო საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 309-ე მუხლის 94-ე ნაწილით გათვალისწინებული პირის სტატუსი და ახორციელებს 2017 წლის 1 იანვრიდან შესაბამისი სტატუსის მიღების კალენდარული წლის დასაწყისამდე საანგარიშო პერიოდებში მიღებული წმინდა მოგებიდან დივიდენდის განაწილებას, ვალდებულია:

ა) სტატუსის მიღების შემდგომ საანგარიშო პერიოდებში დივიდენდის განაწილებისას, გარდა ამ პუნქტის „გ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული შემთხვევისა, დივიდენდის განაწილების საანგარიშო თვის მიხედვით საგადასახადო ორგანოს წარუდგინოს მოგების გადასახადის ყოველთვიური დეკლარაცია დანართი №II-08⁶ ფორმით, რომელშიც აისახება წმინდა მოგებიდან განაწილებული დივიდენდის ოდენობა;

ბ) სტატუსის მიღების კალენდარულ წელს, სტატუსის მიღებამდე საანგარიშო პერიოდებში დივიდენდის განაწილებისას, გარდა ამ პუნქტის „გ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული შემთხვევისა, სტატუსის მიღების საანგარიშო თვის მიხედვით საგადასახადო ორგანოს წარუდგინოს მოგების გადასახადის ყოველთვიური დეკლარაცია დანართი №II-08⁶ ფორმით, რომელშიც აისახება წმინდა მოგებიდან განაწილებული დივიდენდის ოდენობა;

გ) ამ მუხლის „ა“ და „ბ“ ქვეპუნქტებით გათვალისწინებულ შემთხვევებში დივიდენდის 2020 წლის 1 ოქტომბრამდე განაწილებისას, საგადასახადო ორგანოს წარუდგინოს 2020 წლის ოქტომბრის საანგარიშო პერიოდის მოგების გადასახადის ყოველთვიური დეკლარაცია დანართი №II-08⁶ ფორმით, რომელშიც აისახება წმინდა მოგებიდან 2020 წლის 1 ოქტომბრამდე განაწილებული დივიდენდის ოდენობა.

შენიშვნა: ამ პუნქტის შესაბამისად მოგების გადასახადის ყოველთვიური დეკლარაციით დეკლარირებული მოგების გადასახადი არ ექვემდებარება ინსტრუქციის მე-40 მუხლის პირველი პუნქტით გათვალისწინებულ დეკლარაციაში ასახვას.

მაგალითი 1:

საწარმომ, რომელიც 2017 წლის 1 იანვრიდან მოგების გადასახადით იბეგრება საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 97-ე მუხლის პირველი ნაწილით გათვალისწინებული დაბეგვრის ობიექტების მიხედვით, სესხის გამცემი სუბიექტის სტატუსი მიიღო 2019 წლის 1 ივნისს. საწარმოს 2017 წლის 1 იანვრიდან 2019 წლის 1 იანვრამდე  პერიოდში მიღებული აქვს წმინდა მოგება 200 000 ლარის ოდენობით. აღნიშნული მოგებიდან საწარმომ:

- 2019 წლის აპრილში დამფუძნებელ ფიზიკურ პირზე გაანაწილა 30 000 ლარი;

- 2020  წლის მაისში დამფუძნებელ ფიზიკურ პირზე გაანაწილა 50 000 ლარი;

- 2020 წლის 31 დეკემბერს დამფუძნებელ ფიზიკურ პირზე გაანაწილა 100 000 ლარი.

საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 309-ე მუხლის 104-ე ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტის შესაბამისად, საწარმოს გაუუქმდა 2019 წლის აპრილის თვის მოგების გადასახადის დეკლარაციის საფუძველზე  განხორციელებული დარიცხვები.

ანალიზი:

იმის გათვალისწინებით, რომ სესხის გამცემი სუბიექტი 2019 წლის 1 ივნისიდან წარმოადგენს საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 309-ე მუხლის 94-ე ნაწილით გათვალისწინებულ პირს, ამავე კოდექსის 309-ე მუხლის 118-ე ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტის შესაბამისად, საწარმო ვალდებულია 2017 წლის 1 იანვრიდან სესხის გამცემი სუბიექტის სტატუსის მიღების კალენდარული წლის დასაწყისამდე საანგარიშო პერიოდებში მიღებული წმინდა მოგებიდან შესაბამისი სტატუსის მიღების შემდგომ საანგარიშო პერიოდებში განაწილებული დივიდენდი დაბეგროს მოგების გადასახადით. მოგების გადასახადით დაბეგვრას ასევე დაექვემდებარება შესაბამისი სტატუსის მიღებამდე საანგარიშო პერიოდებში განაწილებული დივიდენდი, რომლის მიხედვითაც, მოგების გადასახადის დარიცხვა გაუქმდა საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 309-ე მუხლის 104-ე ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტის საფუძველზე.

შედეგი:

საწარმო ვალდებულია:

- 2019 წლის აპრილში განაწილებული მოგება – 30 000 ლარი, რომელზეც მოგების გადასახადის დარიცხვა გაუქმდა საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 309-ე მუხლის 104-ე ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტის საფუძველზე, ასახოს 2020 წლის ოქტომბრის თვის მოგების გადასახადის დეკლარაციაში და დაბეგროს მოგების გადასახადით;

- 2020 წლის მაისში განაწილებული მოგება – 50 000 ლარი, ასახოს 2020 წლის ოქტომბრის თვის მოგების გადასახადის დეკლარაციაში და დაბეგროს მოგების გადასახადით;

- 2020 წლის დეკემბერში განაწილებული დივიდენდის ოდენობა 100 000 ლარი – ასახოს 2020 წლის დეკემბრის თვის მოგების გადასახადის დეკლარაციაში და დაბეგროს მოგების გადასახადით.

ამასთან, საწარმო ვალდებულია, წმინდა მოგებიდან გაუნაწილებელი თანხა – 20 000 ლარი, მოგების გადასახადით დაბეგროს დივიდენდის განაწილების საანგარიშო პერიოდ(ებ)ის მიხედვით, ინსტრუქციის 35-ე მუხლის „ა“ ქვეპუნქტის შესაბამისად.

მაგალითი 2:

საწარმომ, რომელიც 2017 წლის 1 იანვრიდან მოგების გადასახადით იბეგრება საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 97-ე მუხლის პირველი ნაწილით გათვალისწინებული დაბეგვრის ობიექტების მიხედვით, სესხის გამცემი სუბიექტის სტატუსი მიიღო 2021 წლის 1 ივნისს. საწარმოს 2017 წლის 1 იანვრიდან 2021 წლის 1 იანვრამდე  პერიოდში მიღებული აქვს წმინდა მოგება 60 000 ლარის ოდენობით. აღნიშნული მოგებიდან საწარმომ:

- 2021  წლის თებერვალში დამფუძნებელ ფიზიკურ პირზე გაანაწილა 10 000 ლარი;

- 2021 წლის ნოემბერში დამფუძნებელ ფიზიკურ პირზე გაანაწილა 50 000 ლარი.

საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 309-ე მუხლის 104-ე ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტის შესაბამისად, საწარმოს გაუუქმდა 2021 წლის 1 ივნისამდე წარმოდგენილი მოგების გადასახადის დეკლარაციების საფუძველზე  განხორციელებული დარიცხვები.

ანალიზი:

იმის გათვალისწინებით, რომ სესხის გამცემი სუბიექტი 2021 წლის 1 ივნისიდან წარმოადგენს საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 309-ე მუხლის 94-ე ნაწილით გათვალისწინებულ პირს, ამავე კოდექსის 309-ე მუხლის 118-ე ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტის შესაბამისად, საწარმო ვალდებულია 2017 წლის 1 იანვრიდან სესხის გამცემი სუბიექტის სტატუსის მიღების კალენდარული წლის დასაწყისამდე საანგარიშო პერიოდებში მიღებული წმინდა მოგებიდან შესაბამისი სტატუსის მიღების შემდგომ საანგარიშო პერიოდებში განაწილებული დივიდენდი დაბეგროს მოგების გადასახადით. მოგების გადასახადით დაბეგვრას ასევე დაექვემდებარება შესაბამისი სტატუსის მიღებამდე საანგარიშო პერიოდებში განაწილებული დივიდენდი, რომლის მიხედვითაც, მოგების გადასახადის დარიცხვა გაუქმდა საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 309-ე მუხლის 104-ე ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტის საფუძველზე.

შედეგი:

საწარმო ვალდებულია:

- 2021 წლის თებერვალში განაწილებული მოგება – 10 000 ლარი, რომელზეც მოგების გადასახადის დარიცხვა გაუქმდა საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 309-ე მუხლის 104-ე ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტის საფუძველზე, ასახოს 2021 წლის ივნისის თვის მოგების გადასახადის დეკლარაციაში და დაბეგროს მოგების გადასახადით;

- 2021 წლის ნოემბერში განაწილებული დივიდენდის ოდენობა 50 000 ლარი – ასახოს 2021 წლის ნოემბრის თვის მოგების გადასახადის დეკლარაციაში და დაბეგროს მოგების გადასახადით.

36. საწარმო, რომელმაც მიიღო საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 309-ე  მუხლის 94-ე ნაწილით გათვალისწინებული პირის სტატუსი და წარმოეშვა 2017 წლის 1 იანვრიდან სტატუსის მიღების კალენდარული წლის დასაწყისამდე საანგარიშო პერიოდებში წარმოშობილი ამავე კოდექსის 98² მუხლით გათვალისწინებული დაბეგვრის ობიექტების მიხედვით გადახდილი მოგების გადასახადის თანხის ჩათვლის/დაბრუნების უფლება, უფლებამოსილია:

ა) სტატუსის მიღების შემდგომ ჩათვლის/დაბრუნების უფლების წარმოშობის შემთხვევაში, გარდა ამ პუნქტის „გ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული შემთხვევისა, მოგების გადასახადის თანხის ჩათვლის/დაბრუნების მიზნით, მოგების გადასახადის თანხის ჩათვლის/დაბრუნების უფლების წარმოშობის კალენდარული თვის მიხედვით საგადასახადო ორგანოს წარუდგინოს მოგების გადასახადის ყოველთვიური დეკლარაცია დანართი №II-08⁶ ფორმით;

ბ) სტატუსის მიღების კალენდარულ წელს, სტატუსის მიღებამდე საანგარიშო პერიოდებში ჩათვლის/დაბრუნების უფლების წარმოშობის შემთხვევაში, გარდა ამ პუნქტის „გ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული შემთხვევისა, მოგების გადასახადის თანხის ჩათვლის/დაბრუნების მიზნით, სტატუსის მიღების საანგარიშო თვის მიხედვით საგადასახადო ორგანოს წარუდგინოს მოგების გადასახადის ყოველთვიური დეკლარაცია დანართი №II-08⁶ ფორმით;

გ) ამ მუხლის „ა“ და „ბ“ ქვეპუნქტებით გათვალისწინებულ შემთხვევებში ჩათვლის/ დაბრუნების უფლების 2020 წლის 1 ოქტომბრამდე წარმოშობის შემთხვევაში, მოგების გადასახადის თანხის ჩათვლის/დაბრუნების მიზნით, საგადასახადო ორგანოს წარუდგინოს 2020 წლის ოქტომბრის საანგარიშო პერიოდის მოგების გადასახადის ყოველთვიური დეკლარაცია დანართი №II-08⁶ ფორმით.

მაგალითი 3:

საწარმომ, რომელიც 2017 წლის 1 იანვრიდან მოგების გადასახადით იბეგრება საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 97-ე მუხლის პირველი ნაწილით გათვალისწინებული დაბეგვრის ობიექტების მიხედვით, სესხის გამცემი სუბიექტის სტატუსი მიიღო 2019 წლის 1 მარტს. საწარმოს, 2017 წლის 1 იანვრიდან 2019 წლის 1 იანვრამდე პერიოდში, ფიზიკურ პირზე გაცემული აქვს სესხი 100 000 ლარის ოდენობით, რომელიც შესაბამის საანგარიშო პერიოდებში დაბეგრილი აქვს მოგების გადასახადით და გადახდილი აქვს შესაბამისი გადასახადის თანხა.

ფიზიკურ პირს სესხის ძირითადი თანხიდან 2017-2018 წლების განმავლობაში საწარმოსთვის დაბრუნებული აქვს სესხის ძირითადი თანხა 40 000 ლარის ოდენობით, რომელზეც საწარმოს, საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 98² მუხლით დადგენილი წესით, სესხის ძირითადი თანხის დაბრუნების საანგარიშო პერიოდებში დაბრუნებული თანხის შესაბამისად გამოანგარიშებული მოგების გადასახადის ოდენობით ჩათვლილი აქვს ადრე გადახდილი მოგების გადასახადის თანხა.

ფიზიკურმა პირმა სესხის დარჩენილი ძირითადი თანხიდან (60 000 ლარიდან):

• 2019 წლის თებერვალში საწარმოს დაუბრუნა 10 000 ლარი;
• 2020 წლის იანვარში საწარმოს დაუბრუნა 20 000 ლარი;
• 2020 წლის ნოემბერში საწარმოს დაუბრუნა 15 000 ლარი.

ამასთან, საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 309-ე მუხლის 104-ე ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტის შესაბამისად, საწარმოს გაუუქმდა 2019 წლის თებერვლის თვის მოგების გადასახადის დეკლარაციის საფუძველზე  განხორციელებული დარიცხვები, მათ შორის, მოგების გადასახადის ჩათვლა.

ანალიზი:

რამდენადაც სესხის გამცემი სუბიექტი წარმოადგენს საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 309-ე მუხლის 94-ე ნაწილით გათვალისწინებულ პირს, იგი უფლებამოსილია ჩაითვალოს (დაიბრუნოს) ადრე გადახდილი მოგების გადასახადის თანხა, ამავე კოდექსის 309-ე მუხლის 118-ე ნაწილის „ბ“ ქვეპუნქტის შესაბამისად. ამასთან, განსახილველ შემთხვევაში, ჩათვლას/დაბრუნებას ასევე ექვემდებარება 2019 წლის თებერვალში დაბრუნებული სესხის ოდენობაზე გამოანგარიშებული მოგების გადასახადის თანხა, რომლის ჩათვლაც საწარმოს გაუუქმდა საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 309-ე მუხლის 104-ე ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტის საფუძველზე.

შედეგი:

საწარმო უფლებამოსილია:

- 2019 წლის თებერვალში დაბრუნებული სესხის ოდენობა (10 000 ლარი) ასახოს 2020 წლის ოქტომბრის თვის მოგების გადასახადის დეკლარაციაში და ჩაითვალოს შესაბამისი მოგების გადასახადის თანხა;

- 2020 წლის იანვარში დაბრუნებული სესხის ოდენობა (20 000 ლარი) ასახოს 2020 წლის ოქტომბრის თვის მოგების გადასახადის დეკლარაციაში და ჩაითვალოს შესაბამისი მოგების გადასახადის თანხა;

- 2020 წლის ნოემბერში დაბრუნებული სესხის ოდენობა (15 000 ლარი) ასახოს 2020 წლის ნოემბრის თვის მოგების გადასახადის დეკლარაციაში და ჩაითვალოს შესაბამისი მოგების გადასახადის თანხა.

მაგალითი 4:

საწარმომ, რომელიც 2017 წლის 1 იანვრიდან მოგების გადასახადით იბეგრება საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 97-ე მუხლის პირველი ნაწილით გათვალისწინებული დაბეგვრის ობიექტების მიხედვით, სესხის გამცემი სუბიექტის სტატუსი მიიღო 2021 წლის 1 მარტს. საწარმოს, 2017 წლის 1 იანვრიდან 2021 წლის 1 იანვრამდე პერიოდში, ფიზიკურ პირზე გაცემული აქვს სესხი 50 000 ლარის ოდენობით, რომელიც შესაბამის საანგარიშო პერიოდებში დაბეგრილი აქვს მოგების გადასახადით და გადახდილი აქვს შესაბამისი გადასახადის თანხა.

ფიზიკურმა პირმა სესხის ძირითადი თანხიდან (50 000 ლარიდან):

• 2021 წლის თებერვალში საწარმოს დაუბრუნა 20 000 ლარი;
• 2021 წლის ივლისში საწარმოს დაუბრუნა 30 000 ლარი.

ამასთან, საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 309-ე მუხლის 104-ე ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტის შესაბამისად, საწარმოს გაუუქმდა 2021 წლის თებერვლის თვის მოგების გადასახადის დეკლარაციის საფუძველზე  განხორციელებული დარიცხვები, მათ შორის, მოგების გადასახადის ჩათვლა.

ანალიზი:

რამდენადაც სესხის გამცემი სუბიექტი წარმოადგენს საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 309-ე მუხლის 94-ე ნაწილით გათვალისწინებულ პირს, იგი უფლებამოსილია ჩაითვალოს (დაიბრუნოს) ადრე გადახდილი მოგების გადასახადის თანხა, ამავე კოდექსის 309-ე მუხლის 118-ე ნაწილის „ბ“ ქვეპუნქტის შესაბამისად. ამასთან, განსახილველ შემთხვევაში, ჩათვლას/დაბრუნებას ასევე ექვემდებარება 2021 წლის თებერვალში დაბრუნებული სესხის ოდენობაზე გამოანგარიშებული მოგების გადასახადის თანხა, რომლის ჩათვლაც საწარმოს გაუუქმდა საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 309-ე მუხლის 104-ე ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტის საფუძველზე.

შედეგი:

საწარმო უფლებამოსილია:

- 2021 წლის თებერვალში დაბრუნებული სესხის ოდენობა (20 000 ლარი) ასახოს 2021 წლის მარტის თვის მოგების გადასახადის დეკლარაციაში და ჩაითვალოს შესაბამისი მოგების გადასახადის თანხა;

- 2021 წლის ივლისში დაბრუნებული სესხის ოდენობა (30 000 ლარი) ასახოს 2021 წლის ივლისის თვის მოგების გადასახადის დეკლარაციაში და ჩაითვალოს შესაბამისი მოგების გადასახადის თანხა.

37. საწარმო, რომელმაც დაკარგა საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 309-ე მუხლის 94-ე ნაწილით გათვალისწინებული პირის სტატუსი და სტატუსის დაკარგვის შემდგომ საანგარიშო პერიოდ(ებ)ში ახდენს სტატუსის დაკარგვამდე იმ საანგარიშო პერიოდ(ებ)ში მიღებული წმინდა მოგებიდან დივიდენდის განაწილებას, როდესაც პირი მოგების გადასახადით იბეგრებოდა საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 309-ე მუხლის 95-ე ნაწილით გათვალისწინებული დაბეგვრის ობიექტის მიხედვით, უფლებამოსილია ამ პერიოდების მიხედვით დარიცხული და გადახდილი მოგების გადასახადის თანხა ჩაითვალოს დივიდენდის განაწილების საანგარიშო პერიოდ(ებ)ის მიხედვით ინსტრუქციის 40¹ მუხლით დადგენილი წესით.“.