„გადასახადის გადამხდელთა პირადი აღრიცხვის ბარათების წარმოების წესის შესახებ“ მეთოდური მითითების დამტკიცების თაობაზე“ შემოსავლების სამსახურის უფროსის 2016 წლის 18 მაისის №13446 ბრძანებაში ცვლილების შეტანის შესახებ

შემოსავლების სამსახურის უფროსის

ბრძანება №14597

2019 წლის 10 მაისი

„გადასახადის გადამხდელთა პირადი აღრიცხვის ბარათების წარმოების წესის შესახებ“ მეთოდური მითითების დამტკიცების თაობაზე“ შემოსავლების სამსახურის უფროსის 2016 წლის 18 მაისის №13446 ბრძანებაში ცვლილების შეტანის შესახებ

საქართველოს ზოგადი ადმინისტრაციული კოდექსის 63-ე მუხლის და „საჯარო სამართლის იურიდიული პირის – შემოსავლების სამსახურის დებულების დამტკიცების შესახებ“ საქართველოს ფინანსთა მინისტრის 2011 წლის 23 მაისის №303 ბრძანებით დამტკიცებული დებულების მე-3 მუხლის მე-2 პუნქტის „უ“ ქვეპუნქტის საფუძველზე,   ვბრძანებ:

1. „გადასახადის გადამხდელთა პირადი აღრიცხვის ბარათების წარმოების წესის შესახებ” მეთოდური მითითების დამტკიცების თაობაზე“ შემოსავლების სამსახურის უფროსის 2016 წლის 18 მაისის  №13446 ბრძანებით დამტკიცებული მეთოდური მითითების მე-16 მუხლს დაემატოს შემდეგი შინაარსის მე-15 და მე-16 პუნქტები:

„15. საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 272-ე მუხლის 2¹ ნაწილის შესაბამისად, საურავის დარიცხვა წყდება მისი დარიცხვის ვალდებულების წარმოშობის დღიდან 3 წლის გასვლის თარიღიდან.

16. ამ მუხლის მე-15 პუნქტით განსაზღვრული საურავის დარიცხვის შეზღუდვა განხორციელდეს პროგრამულად, რისთვისაც:

ა) 2019 წლის 1 იანვრიდან ყოველდღიურად განისაზღვრება ბოლო 3 წელში სავადო თარიღით დარიცხული ის თანხები, რომლებიც განიხილება დავალიანების შემადგენელ ნაწილად და მხოლოდ აღნიშნულ თანხებზე გაგრძელდება საურავის დარიცხვა. ამასთან, ბოლო 3 წელში დავალიანების შემცირების ოპერაციების თანხები, ჯერ ამცირებს იმავე სავადოში იმავე გადასახადში დარიცხულ თანხებს, ხოლო შემდეგ, ისევე როგორც ამავე პერიოდში ბიუჯეტში გადახდილი თანხები, მონაწილეობს ძველი პერიოდის დავალიანების დაფარვაში;

ბ) 2016 წლის 1 იანვრამდე სავადო თარიღით დარიცხულ დავალიანებაზე საურავის დარიცხვა შეწყდება 2019 წლის 1 იანვარს (მათ შორის, ძირითად ბარათზე შემდგომ პერიოდში ასახული თანხებით წარმოშობილ დავალიანებაზე).

მაგალითი 5:

პირს 2013 წლის მარტის თვის დღგ-ის დეკლარაციით 15.04.2013 წლის სავადო თარიღით დაერიცხა 1 000 ლარი.

პირს სხვა სახის ანგარიშსწორება ბიუჯეტთან არ უწარმოებია.

01.01.2019 წლის მდგომარეობით პირს უფიქსირდება დავალიანება შემდეგი ოდენობით: გადასახადი – 1 000 ლარი, ჯარიმა – 0 ლარი და საურავი – 1 500 ლარი.

მოცემულ შემთხვევაში:

ვინაიდან პირს არ აქვს ბოლო 3 წლის მანძილზე განხორციელებული დარიცხვები, შესაბამისად, 1 000 ლარზე 01.01.2019 წლიდან შეწყდება საურავის დარიცხვა.

მაგალითი 6:

პირს 31.12.2015 წლის მდგომარეობით ერიცხება საგადასახადო დავალიანება 7 500 ლარის ოდენობით. მათ შორის, გადასახადი – 7 000 ლარი, ჯარიმა – 400 ლარი და საურავი – 100 ლარი.

2016 წლის იანვრის თვის დღგ-ის დეკლარაციის საფუძველზე, პირს 15.02.2016 წლის სავადო თარიღით დაერიცხა გადასახადი – 4 000 ლარი, ხოლო 2017 წლის თებერვლის თვის დღგ-ის დეკლარაციის საფუძველზე, 15.03.2017 წლის სავადო თარიღით დაერიცხა გადასახადი 1 000 ლარი.

პირს სხვა სახის ანგარიშსწორება ბიუჯეტთან არ უწარმოებია.

01.01.2019 წლის მდგომარეობით პირს უფიქსირდება დავალიანება შემდეგი ოდენობით: გადასახადი – 12 000 ლარი, ჯარიმა – 400 ლარი და საურავი – 150 ლარი.

მოცემულ შემთხვევაში:

დაჯამდება ბოლო 3 წლის მანძილზე განხორციელებული დარიცხვები 5 000 ლარი (4000+1000), რომელზეც გაგრძელდება საურავის დარიცხვა.

შესაბამისად, 01.01.2019 წლის მდგომარეობით გადასახადში არსებული დავალიანების თანხას გამოაკლდება ბოლო 3 წლის დარიცხული თანხები, კერძოდ, 12 000 - 5 000 = 7 000 და 7000 ლარზე შეწყდება საურავის დარიცხვა.

ამასთან, 15.02.2016 წლის სავადო თარიღით დარიცხულ თანხაზე – 4 000 ლარზე საურავის დარიცხვა შეწყდება 16.02.2019 წელს, ხოლო 15.03.2017 წლის სავადო თარიღით დარიცხულ 1 000 ლარზე – 16.03.2020 წელს, თუ ეს თანხები აღნიშნული პერიოდებისთვის კვლავ განიხილება დავალიანების შემადგენელ ნაწილად.

მაგალითი 7:

პირს 31.12.2015 წლის მდგომარეობით ერიცხება საგადასახადო დავალიანება 7 500 ლარის ოდენობით. მათ შორის, გადასახადი – 7 000 ლარის, ჯარიმა – 400 ლარის და საურავი – 100 ლარის ოდენობით.

2016 წლის იანვრის თვის დღგ-ის დეკლარაციის საფუძველზე, პირს 15.02.2016 წლის სავადო თარიღით დაერიცხა გადასახადი – 4 000 ლარი, ხოლო 2017 წლის თებერვლის თვის დღგ-ის დეკლარაციის საფუძველზე, 15.03.2017 წლის სავადო თარიღით დაერიცხა გადასახადი – 1 000 ლარი.

პირმა 2018 წელს გადაიხადა 3 000 ლარი. სხვა სახის ანგარიშსწორება ბიუჯეტთან არ უწარმოებია.

01.01.2019 წლის მდგომარეობით პირს უფიქსირდება დავალიანება შემდეგი ოდენობით: გადასახადი – 9 000 ლარი, ჯარიმა – 400 ლარი და საურავი – 150 ლარი.

მოცემულ შემთხვევაში:

პირის მიერ გადახდილი 3 000 ლარით იფარება თავდაპირველად წარმოშობილი დავალიანება, ანუ 31.12.2015 წლის მდგომარეობით არსებული დავალიანება (7000 – 3000 = 4000), ასევე დაჯამდება ბოლო 3 წლის მანძილზე განხორციელებული დარიცხვები (4 000 + 1 000) და 01.01.2019 წლის მდგომარეობით გადასახადში არსებული დავალიანების თანხას გამოაკლდება ბოლო 3 წლის დარიცხული თანხები (9 000 – 5 000 = 4 000). შესაბამისად, 4 000 ლარზე შეწყდება საურავის დარიცხვა.

მაგალითი 8:

პირს 31.12.2015 წლის მდგომარეობით ერიცხება საგადასახადო დავალიანება – 7 500 ლარის ოდენობით. მათ შორის, გადასახადი 7 000 ლარის, ჯარიმა – 400 ლარის და საურავი – 100 ლარის ოდენობით.

2016 წლის იანვრის თვის დღგ-ის დეკლარაციის საფუძველზე, პირს 15.02.2016 წლის სავადო თარიღით დაერიცხა გადასახადი – 4 000 ლარი, ხოლო 2017 წლის თებერვლის თვის დღგ-ის დეკლარაციის საფუძველზე, 15.03.2017 წლის სავადო თარიღით დაერიცხა გადასახადი – 1 000 ლარი.

პირმა 2018 წელს წარმოადგინა 2018 წლის მაისის თვის დღგ-ის დეკლარაცია 2 000 ლარის შემცირებით. 15.05.2018 წელს გამოიცა განკარგულება პირის ქონების სახელმწიფო საკუთრებაში    მიქცევის შესახებ, რომლის საფუძველზე, რეალიზებული ქონების ღირებულება შეადგენს 500 ლარს.

პირს სხვა სახის ანგარიშსწორება ბიუჯეტთან არ უწარმოებია.

01.01.2019 წლის მდგომარეობით პირს უფიქსირდება დავალიანება შემდეგი ოდენობით: გადასახადი – 9 500 ლარი, ჯარიმა – 400 ლარი და საურავი – 150 ლარი.

მოცემულ შემთხვევაში:

პირის მიერ 2018 წელს წარმოდგენილი მაისის თვის დღგ-ის დეკლარაციის საფუძველზე შემცირებული 2 000 ლარით და განკარგულების საფუძველზე შემცირებული 500 ლარით დაიფარება თავდაპირველად წარმოშობილი დავალიანება, ანუ 31.12.2015 წლის მდგომარეობით არსებული დავალიანება (7 000 - 2 000 - 500 = 4 500), ასევე დაჯამდება ბოლო 3 წლის მანძილზე განხორციელებული დარიცხვები (4000+1000). შესაბამისად, 01.01.2019 წლის მდგომარეობით გადასახადში არსებული დავალიანების თანხას გამოაკლდება ბოლო 3 წლის დარიცხული თანხები – 5 000 ლარი და (9 500 - 5 000 = 4 500) და 4 500 ლარზე შეწყდება საურავის დარიცხვა.“.

2. ეს ბრძანება ამოქმედდეს ხელმოწერისთანავე.

ვახტანგ ლაშქარაძე

შემოსავლების სამსახურის უფროსი