Document structure
View explanations
Referenced documents
Document Highlights
Consolidated publications
Return back Consolidated versions (27/09/2013 - 31/10/2018)
1. ეს კანონი განსაზღვრავს საქართველოს თავდაცვის ორგანიზებას, მისი დაგეგმვის არსსა და როლს თავდაცვის პოლიტიკის განხორციელებაში. თავდაცვის დაგეგმვა, როგორც თავდაცვის პოლიტიკის ნაწილი, მოიცავს რიგ ღონისძიებებს ეროვნული ინტერესებისა და უსაფრთხოების უზრუნველსაყოფად, აგრეთვე ხელს უწყობს ჩრდილოატლანტიკური ხელშეკრულების ორგანიზაციაში (შემდგომში – ნატო) საქართველოს ინტეგრაციის პროცესის სათანადოდ წარმართვას.
2. თავდაცვის დაგეგმვა მოიცავს ძალთა, შეიარაღების, რესურსების, ლოგისტიკის, მართვისა და კონტროლის დაგეგმვას, აგრეთვე კრიზისული და საგანგებო ან/და საომარი მდგომარეობის დროს და სხვა განსაკუთრებული სიტუაციების პირობებში თავდაცვის დაგეგმვას მოკლე, საშუალო და გრძელვადიანი პერიოდებისათვის.
3. თავდაცვის დაგეგმვის რევიზია და, შესაბამისად, თავდაცვის დაგეგმვის შესახებ დოკუმენტების გადახედვა შესაძლებელი იქნება ნატოში საქართველოს გაწევრიანების, ეროვნული უსაფრთხოების გარემოს შეცვლის ან ეროვნული უსაფრთხოების გარემოს შეცვლის ნიშნების გაჩენის შემთხვევაში.
მუხლი 2. კანონის სამართლებრივი საფუძვლები
ეს კანონი ეფუძნება საქართველოს კონსტიტუციას, საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებებსა და შეთანხმებებს და სხვა ნორმატიულ აქტებს.
მუხლი 3. კანონში გამოყენებულ ტერმინთა განმარტება
ამ კანონში გამოყენებულ ტერმინებს აქვთ შემდეგი მნიშვნელობა:
ა) თავდაცვის დაგეგმვის სტრატეგიული დონის სამართლებრივი აქტები – ამ კანონის მე-6 მუხლით განსაზღვრული აქტები, რომლებსაც საქართველოს კანონმდებლობის შესაბამისად ამტკიცებს საქართველოს პარლამენტი, საქართველოს მთავრობა ან საქართველოს პრეზიდენტი;
ბ) თავდაცვის დაგეგმვის უწყებრივი დონის სამართლებრივი აქტები – ამ კანონის მე-7 მუხლით განსაზღვრული აქტები, რომლებსაც გამოსცემს საქართველოს თავდაცვის მინისტრი.
მუხლი 4. თავდაცვის დაგეგმვის ორგანიზება
1. სახელმწიფო დონეზე თავდაცვის დაგეგმვის ორგანიზება განისაზღვრება „საქართველოს ეროვნული უსაფრთხოების კონცეფციით“.
2. თავდაცვის დაგეგმვა ხორციელდება თავდაცვის დაგეგმვის სტრატეგიული დონის სამართლებრივი აქტებისა და უწყებრივი დონის სამართლებრივი აქტების საფუძველზე.
კრიზისული და საგანგებო ან/და საომარი მდგომარეობის დროს და სხვა განსაკუთრებული სიტუაციების პირობებში წინასწარი მოქმედებების დაგეგმვა გულისხმობს სამხედრო მოვლენების ან ბუნებრივი (ტექნოგენური) კატასტროფების დროს ვითარების მოულოდნელ განვითარებაზე ადეკვატური მოქმედებების დაგეგმვასა და განხორციელების უნარს. კრიზისული და საგანგებო ან/და საომარი მდგომარეობის დროს და სხვა განსაკუთრებული სიტუაციების პირობებში მოქმედებების დაგეგმვის პრინციპები არ იცვლება.
მუხლი 6. თავდაცვის დაგეგმვის სტრატეგიული დონის სამართლებრივი აქტები
თავდაცვის დაგეგმვის სტრატეგიული დონის სამართლებრივი აქტებია:
ა) საქართველოს ეროვნული უსაფრთხოების კონცეფცია;
ბ) საქართველოს საფრთხეების შეფასების დოკუმენტი;
გ) საქართველოს ეროვნული სამხედრო სტრატეგია.
მუხლი 7. თავდაცვის დაგეგმვის უწყებრივი დონის სამართლებრივი აქტები
თავდაცვის დაგეგმვის უწყებრივი დონის სამართლებრივი აქტებია:
ა) თავდაცვის დაგეგმვის სახელმძღვანელო;
ბ) სამხედრო განვითარების ძირითადი პროგრამები;
გ) წლიური პროგრამები;
დ) ოპერატიული გეგმები, კონცეფციები, დოქტრინები, დებულებები და საქართველოს თავდაცვის მინისტრის დირექტივები;
ე) თავდაცვის დაგეგმვის დებულება.
მუხლი 8. სახელმწიფო დაწესებულებების როლი თავდაცვის დაგეგმვის პროცესში
1. თავდაცვის დაგეგმვის პროცესში წამყვანი ადგილი უკავია საქართველოს თავდაცვის სამინისტროს.
2. სახელმწიფო დაწესებულებები თავიანთი კომპეტენციის ფარგლებში საქართველოს თავდაცვის სამინისტროს ეხმარებიან თავდაცვის დაგეგმვის პროცესის ფორმირებასა და განხორციელებაში.
მუხლი 9. თავდაცვის დაგეგმვის სტრატეგიული დონე
1. ქვეყნის წინაშე არსებული საფრთხეებისა და გამოწვევების, ეროვნული ინტერესებისა და ღირებულებების დაცვის, მდგრადი განვითარების, ქვეყნის, საზოგადოებისა და პიროვნების უსაფრთხოებისა და უფლებების უზრუნველყოფის აუცილებლობის გათვალისწინებით, საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით შემუშავდება „საქართველოს ეროვნული უსაფრთხოების კონცეფცია“, რომელიც სახელმწიფოს უსაფრთხო განვითარების ხედვას წარმოადგენს. მასში ნათლად არის მითითებული პოლიტიკის სხვადასხვა სფეროში არსებული მოთხოვნილებები, მიზნები და მათი მიღწევის გზები. „საქართველოს ეროვნული უსაფრთხოების კონცეფციას“ დადგენილებით ამტკიცებს საქართველოს პარლამენტი.
2. „საქართველოს საფრთხეების შეფასების დოკუმენტი“ მრავალწლიანი პერიოდისათვის მიმოიხილავს არსებულ სტრატეგიულ გარემოს და კონკრეტულად ადგენს ქვეყნის წინაშე არსებულ საფრთხეებსა და გამოწვევებს. „საქართველოს საფრთხეების შეფასების დოკუმენტის“ საფუძველზე ხორციელდება შეიარაღებულ ძალებში ოპერატიული გეგმების შემუშავება და ამ დოკუმენტთან დაკავშირებული დაგეგმვის სხვა სფეროების (მატერიალურ-ტექნიკური, ინფორმაციული და უწყებათაშორისი კოორდინაციის) ორგანიზება. „საქართველოს საფრთხეების შეფასების დოკუმენტს“ საქართველოს მთავრობის წარდგინებით ამტკიცებს საქართველოს პრეზიდენტი. აღნიშნული დოკუმენტის მნიშვნელობიდან გამომდინარე, ყოველწლიურად ხდება მისი ანალიზი.
3. თავდაცვის სფეროში „საქართველოს ეროვნული უსაფრთხოების კონცეფციით“ გათვალისწინებული მიზნების მისაღწევად საქართველოს თავდაცვის სამინისტროს შესაბამისი სტრუქტურული ერთეული შეიმუშავებს „საქართველოს ეროვნულ სამხედრო სტრატეგიას“, რომელიც მრავალწლიანი პერიოდისათვის განსაზღვრავს ეროვნულ სამხედრო მიზნებსა და შეიარაღებული ძალების მოთხოვნილებებს, მათი განხორციელების ზოგად გზებს, სტრუქტურასა და სამომავლო ხედვას. ამასთანავე, ეს სტრატეგია ადგენს იმ შესაძლებლობებს, რომლებიც აუცილებელია შეიარაღებული ძალების მიერ მათ წინაშე დასმული ამოცანების ეფექტიანად შესასრულებლად. ყოველწლიურად ხდება აღნიშნული სტრატეგიის შედარება არსებულ ან/და მოსალოდნელ მდგომარეობასთან და საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით მასში შესაბამისი ცვლილებების ან/და დამატებების შეტანა. „საქართველოს ეროვნულ სამხედრო სტრატეგიას“ ამტკიცებს საქართველოს მთავრობა.
მუხლი 10. თავდაცვის დაგეგმვის უწყებრივი დონე
1. უწყებრივ დონეზე თავდაცვის დაგეგმვის განხორციელების დეტალები და პროცედურები (პასუხისმგებელი რგოლები და ვადები) განისაზღვრება „თავდაცვის დაგეგმვის დებულებით“, რომელსაც გამოსცემს საქართველოს თავდაცვის მინისტრი.
2. საქართველოს თავდაცვის სამინისტრო „საქართველოს ეროვნულ სამხედრო სტრატეგიაზე“ დაყრდნობითა და „საქართველოს საფრთხეების შეფასების დოკუმენტის“ დასკვნების გათვალისწინებით ადგენს „თავდაცვის დაგეგმვის სახელმძღვანელოს“, რომელიც მრავალწლიანი პერიოდისათვის ასახავს საქართველოს თავდაცვის სამინისტროს მიერ შეიარაღებულ ძალებში სახელმწიფოს თავდაცვისათვის დადგენილ პრიორიტეტულ მიმართულებებსა და დაგეგმილ ღონისძიებებს. „თავდაცვის დაგეგმვის სახელმძღვანელოს“ გამოსცემს საქართველოს თავდაცვის მინისტრი.
3. საქართველოს თავდაცვის სამინისტროს შესაბამისი სტრუქტურული ერთეული „თავდაცვის დაგეგმვის სახელმძღვანელოზე“ დაყრდნობით მრავალწლიანი პერიოდისათვის შეიმუშავებს „სამხედრო განვითარების ძირითად პროგრამებს“, რომლებიც მოიცავს ყველა იმ დაგეგმილ ღონისძიებას, რომელთა მიზანია შეიარაღებული ძალების მოდერნიზაცია, აღჭურვა, წვრთნა, მათი ქვედანაყოფების შენარჩუნება, ლოგისტიკური უზრუნველყოფა, რეზერვის ინფრასტრუქტურის შენახვა და გაუმჯობესება, აგრეთვე ნატოსთან თანამშრომლობის გეგმების განხორციელების უზრუნველყოფა. „სამხედრო განვითარების ძირითად პროგრამებს“ გამოსცემს საქართველოს თავდაცვის მინისტრი.
4. თავდაცვის დაგეგმვის ბოლო ეტაპსა და „სამხედრო განვითარების ძირითადი პროგრამების“ წლიურ საფეხურებს წარმოადგენს „წლიური პროგრამების“ შედგენა. მათი განხილვისა და შეჯამების შედეგად ფორმირდება თავდაცვის ბიუჯეტი, რომელიც აისახება სახელმწიფო ბიუჯეტში. „წლიური პროგრამების“ შიდაუწყებრივი განხილვის შემდეგ განისაზღვრება არსებული პროგრამების და მათი დაფინანსების პრიორიტეტულობა. თავდაცვის ბიუჯეტით გათვალისწინებულია ქვეყნის წინაშე არსებული საფრთხეები და გამოწვევები, სამხედრო სფეროში დადგენილი პრიორიტეტული მიმართულებები და თავდაცვის მაქსიმალურად ეფექტიანად უზრუნველყოფის მოთხოვნილებები. საქართველოს თავდაცვის სამინისტროსათვის სახელმწიფო ბიუჯეტით გამოყოფილი ასიგნებების მიზნობრივი ხარჯვა ხორციელდება წლიური ბიუჯეტის პროგრამების შესაბამისად.
5. ოპერატიული გეგმების, კონცეფციების, დოქტრინების, დებულებებისა და საქართველოს თავდაცვის მინისტრის დირექტივების შემუშავება ხდება ამ მუხლში აღნიშნული დოკუმენტების გათვალისწინებით.
მუხლი 11. თავდაცვის დაგეგმვის საპარლამენტო კონტროლი
თავდაცვის დაგეგმვის საპარლამენტო კონტროლს ახორციელებს საქართველოს პარლამენტის თავდაცვისა და უშიშროების კომიტეტი.
ეს კანონი ამოქმედდეს გამოქვეყნებისთანავე.
საქართველოს პრეზიდენტი მ. სააკაშვილი
თბილისი,
2006 წლის 28 აპრილი.
№2956-Iს
Закон Грузии
О планировании обороны
Статья 1. Общие положения
1. Настоящий Закон определяет организацию обороны Грузии, сущность и роль ее планирования в осуществлении оборонной политики. Планирование обороны как часть оборонной политики включает ряд мероприятий по обеспечению национальных интересов и безопасности, а также способствует надлежащему ведению процесса интеграции Грузии в Организацию Северо-Атлантического договора (далее – НАТО).
2. Планирование обороны охватывает планирование сил, вооружений, ресурсов, логистики, управления и контроля, а также планирование обороны в условиях кризисного и чрезвычайного или(и) военного положения и других особых ситуаций на кратко-, средне- и долгосрочный периоды.
3. Ревизия планирования обороны и соответственно пересмотр документов о планировании обороны станут возможны в случае вступления Грузии в члены НАТО, изменения среды национальной безопасности или возникновения признаков изменения среды национальной безопасности.
Статья 2. Правовые основания Закона
Настоящий Закон основывается на Конституции Грузии, международных договорах и соглашениях и других нормативных актах Грузии.
Статья 3. Разъяснение используемых в Законе терминов
Используемые в настоящем Законе термины имеют следующие значения:
а) правовые акты стратегического уровня планирования обороны – определенные статьей 6 настоящего Закона акты, которые в соответствии с законодательством Грузии утверждают Парламент Грузии, Правительство Грузии или Президент Грузии;(27.09.2013 N1386)
б) правовые акты ведомственного уровня планирования обороны – определенные статьей 7 настоящего Закона акты, издаваемые Министром обороны Грузии.
Статья 4. Организация планирования обороны
1. Организация планирования обороны на государственном уровне определяется «Концепцией национальной безопасности Грузии».
2. Планирование обороны осуществляется на основании правовых актов стратегического уровня планирования обороны и правовых актов ведомственного уровня планирования обороны.
Статья 5. Планирование действий в условиях кризисного и чрезвычайного или(и) военного положения и других особых ситуаций
Планирование предварительных действий в условиях кризисного положения и чрезвычайного или(и) военного положения и других особых ситуаций означает планирование действий, адекватных непредвиденному развитию обстановки в условиях военных действий или природных (техногенных) катастроф и способность осуществлять их. Принципы планирования действий в условияхкризисного и чрезвычайного или(и) военного положения и других особых ситуаций не меняются.
Статья 6. Правовые акты стратегического уровня планирования обороны
Правовыми актами стратегического уровня планирования обороны являются:
а) «Концепция национальной безопасности Грузии»;
б) «Документ оценки опасностей Грузии»;
в) «Национальная военная стратегия Грузии».
Статья 7. Правовые акты ведомственного уровня планирования обороны
Правовыми актами ведомственного уровня планирования обороны являются:
а) «Руководство по планированию обороны»;
б) «Основные программы военного развития»;
в) «Годовые программы»;
г) оперативные планы, концепции, доктрины, положения и директивы Министра обороны Грузии;
д) Положение о планировании обороны.
Статья 8. Роль государственных учреждений в процессе планирования обороны
1. Ведущее место в процессе планирования обороны занимает Министерство обороны Грузии.
2. Государственные учреждения в пределах своей компетенции оказывают Министерству обороны Грузии содействие в формировании и осуществлении процесса планирования обороны.
Статья 9. Стратегический уровень планирования обороны
1. С учетом опасностей и вызовов стране, защиты национальных интересов и ценностей, необходимости обеспечения устойчивого развития, прав и безопасности общества, личности и страны, в установленном законодательством Грузии порядке разрабатывается «Концепция национальной безопасности Грузии», представляющая собой видение безопасного развития государства. В ней четко указываются потребности, цели и пути их достижения в различных сферах политики. «Концепцию национальной безопасности Грузии» постановлением утверждает Парламент Грузии.
2. В «Документе оценки опасностей Грузии» на многолетний период дается обзор стратегической среды и конкретно устанавливаются опасности и вызовы, стоящие перед страной. На основании «Документа оценки опасностей Грузии» в Вооруженных Силах осуществляется разработка оперативных планов и организация других сфер (материально-технической, информационной и межведомственной координации) планирования, связанного с этим документом. «Документ оценки опасностей Грузии» по представлению Правительства Грузии утверждает Президент Грузии. Исходя из важности указанного документа, он подвергается ежегодному анализу. (27.09.2013 N1386)
3. Для достижения целей, предусмотренных «Концепцией национальной безопасности Грузии» в сфере обороны, соответствующая структурная единица Министерства обороны Грузии разрабатывает «Национальную военную стратегию Грузии», которая на многолетний период определяет национальные военные цели и потребности Вооруженных Сил, общие пути их осуществления, структуру и видение будущего. Вместе с тем эта стратегия определяет возможности, необходимые для эффективного выполнения Вооруженными Силами поставленных перед ними задач. Ежегодно указанная стратегия сравнивается с существующим или (и) ожидаемым положением, и в установленном законодательством Грузии порядке в нее вносятся соответствующие изменения или (и) дополнения. «Национальную военную стратегию Грузии» утверждает Правительство Грузии. (27.09.2013 N1386)
Статья 10. Ведомственный уровень планирования обороны
1. Детали и процедуры осуществления планирования обороны на ведомственном уровне (ответственные звенья и сроки) определяются Положением о планировании обороны, которое издает Министр обороны Грузии.
2. Министерство обороны Грузии, основываясь на «Национальной военной стратегии Грузии» и с учетом выводов, содержащихся в «Документе оценки опасностей Грузии», составляет «Руководство по планированию обороны», которое на многолетний период отражает устанавливаемые Министерством обороны Грузии в Вооруженных Силах приоритетные направления государственной обороны и планируемые мероприятия. «Руководство по планированию обороны» издает Министр обороны Грузии.
3. Соответствующая структурная единица Министерства обороны Грузии, основываясь на «Руководстве по планированию обороны», на многолетний период разрабатывает «Основные программы военного развития», включающие все запланированные мероприятия, цель которых -модернизация, оснащение, обучение Вооруженных Сил, сохранение их подразделений, логистическое обеспечение, сохранение и улучшение инфраструктуры резерва, а также обеспечение осуществления планов сотрудничества с НАТО. «Основные программы военного развития» издает Министр обороны Грузии.
4. Последним этапом планирования обороны и годичными ступенями «Основных программ военного развития» является составление «Годовых программ». На основании их рассмотрения и сопоставления формируется бюджет обороны, который находит отражение в государственном бюджете. После внутриведомственного рассмотрения «Годовых программ» определяется приоритетность существующих программ и их финансирования. Бюджетом обороны предусматриваются опасности и вызовы в стране, установленные в военной сфере приоритетные направления и требования к максимально эффективному обеспечению обороны. Целевое расходование ассигнований, выделяемых Министерству обороны Грузии из государственного бюджета, осуществляется в соответствии с программами годового бюджета.
5. Разработка оперативных планов, концепций, доктрин, положений и директив Министра обороны Грузии производится с учетом документов, указанных в настоящей статье.
Статья 11. Парламентский контроль за планированием обороны
Парламентский контроль за планированием обороны осуществляет Комитет по обороне и безопасности Парламента Грузии.
Статья 12. Введение Закона в действие
Настоящий Закон ввести в действие по опубликовании.
Президент Грузии Михаил Саакашвили
Тбилиси
28 апреля 2006 года
№ 2956-Iс
Document comments