Document structure
View explanations
Referenced documents
Document Highlights
Consolidated publications
Return back Consolidated versions (20/09/2013 - 06/12/2018)
სადაზვერვო საქმიანობის შესახებ
მუხლი 1. კანონის რეგულირების სფერო
ეს კანონი განსაზღვრავს სადაზვერვო საქმიანობის მიზნებს, სფეროსა და ძირითად მიმართულებებს, საქართველოს აღმასრულებელი ხელისუფლების სპეციალურად უფლებამოსილ დაწესებულებებს ან/და მათ სტრუქტურულ დანაყოფებს (შემდგომში – სადაზვერვო დაწესებულება), რომლებიც საგარეო საფრთხეებისაგან საქართველოს ეროვნული ინტერესების დაცვის მიზნით ახორციელებენ სადაზვერვო საქმიანობას.
მუხლი 2. სადაზვერვო საქმიანობა
1. სადაზვერვო საქმიანობა არის საქართველოს ეროვნული ინტერესების წინააღმდეგ მიმართული საგარეო საფრთხეების შესახებ ინფორმაციის მოპოვება, დამუშავება, ანალიზი, რეალიზაცია, აგრეთვე ეროვნული უსაფრთხოებისა და თავდაცვის სფეროებში ქვეყნის სტრატეგიული კურსის გატარებისათვის ხელის შეწყობა.
2. სადაზვერვო საქმიანობა გასაიდუმლოებულია. ამ საქმიანობის ამსახველი დოკუმენტები, მასალები და სხვა მონაცემები სახელმწიფო საიდუმლოებაა.
3. სადაზვერვო საქმიანობასთან დაკავშირებული დოკუმენტების, მასალებისა და სხვა მონაცემების დასაიდუმლოებისა და განსაიდუმლოების წესები და პირობები განისაზღვრება „სახელმწიფო საიდუმლოების შესახებ“ საქართველოს კანონით.
მუხლი 3. კანონში გამოყენებულ ტერმინთა განმარტება
ამ კანონში გამოყენებულ ტერმინებს აქვს შემდეგი მნიშვნელობა:
ა) სადაზვერვო ინფორმაცია – მონაცემები საქართველოს ეროვნული ინტერესების წინააღმდეგ მიმართული უცხო ქვეყნების, ორგანიზაციებისა და პირების მიზნების, გეგმების, მოქმედებების, რეალური და პოტენციური შესაძლებლობების, აგრეთვე სახელმწიფო უსაფრთხოებასთან დაკავშირებული სხვა მოვლენებისა და გარემოებების შესახებ;
ბ) ეროვნული სადაზვერვო პროგრამა – საქართველოს ეროვნული უსაფრთხოების კონცეფციის საფუძველზე საქართველოს პრემიერ-მინისტრის მიერ დამტკიცებული დოკუმენტი, რომლითაც განსაზღვრულია სადაზვერვო საქმიანობის ძირითადი მიზნები, მიმართულებები და პრიორიტეტები;
გ) საგარეო კონტრდაზვერვითი საქმიანობა – სადაზვერვო საქმიანობის სახეობა, რომელიც ხორციელდება საქართველოს ფარგლებს გარეთ სადაზვერვო საქმიანობისა და მასში მონაწილე პირების, საქართველოს დიპლომატიური წარმომადგენლობებისა და საკონსულო დაწესებულებების, აგრეთვე ხანგრძლივად მივლინებაში მყოფი საქართველოს იმ მოქალაქეებისა და მათი ოჯახის წევრების უსაფრთხოების უზრუნველსაყოფად, რომლებიც თავიანთი საქმიანობით დაკავშირებული არიან სახელმწიფო საიდუმლოების შემცველ ინფორმაციასთან.
მუხლი 4. სადაზვერვო საქმიანობის სამართლებრივი საფუძვლები
სადაზვერვო საქმიანობის სამართლებრივი საფუძვლებია საქართველოს კონსტიტუცია, საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებები და შეთანხმებები, ეს კანონი, საქართველოს სხვა საკანონმდებლო და კანონქვემდებარე აქტები.
მუხლი 5. სადაზვერვო საქმიანობის მიზნები, სფერო და ძირითადი მიმართულებები
1. სადაზვერვო საქმიანობის მიზნებია საგარეო საფრთხეებისა და რისკების განსაზღვრა, ქვეყნის სახელმწიფო-პოლიტიკური თანამდებობის პირებისთვის აუცილებელი სადაზვერვო ინფორმაციის მიწოდება პოლიტიკურ, ეკონომიკურ, სამეცნიერო-ტექნიკურ, თავდაცვის, ინფორმაციულ, ეკოლოგიურ და ეროვნული უსაფრთხოების სხვა სფეროებში გადაწყვეტილებების მისაღებად.
2. სადაზვერვო საქმიანობის სფერო განსაზღვრულია ამ კანონით და მისი შეზღუდვა ან გაფართოება შეიძლება მხოლოდ კანონით.
3. სადაზვერვო საქმიანობის ძირითადი მიმართულებები განისაზღვრება ამ კანონითა და ეროვნული სადაზვერვო პროგრამით.
მუხლი 6. სადაზვერვო საქმიანობის პრინციპები, მეთოდები და საშუალებები
1. სადაზვერვო საქმიანობის პრინციპებია:
ა) კანონიერება;
ბ) ადამიანის უფლებებისა და თავისუფლებების განუხრელი დაცვა და პატივისცემა;
გ) ობიექტურობა და მიუკერძოებლობა;
დ) პოლიტიკური ნეიტრალიტეტი;
ე) ანგარიშვალდებულება;
ვ) ერთიანობა და ცენტრალიზაცია;
ზ) მიზანმიმართულობა;
თ) ოპერატიულობა;
ი) უწყვეტობა;
კ) გეგმურობა;
ლ) ფარულობა.
2. სადაზვერვო საქმიანობისას გამოიყენება როგორც ღია, ისე ფარული და სპეციალური მეთოდები და საშუალებები, რომელთა განსაკუთრებული ხასიათი განისაზღვრება ამ საქმიანობის პირობებით.
თავი II. საქართველოს დაზვერვის სისტემა
მუხლი 7. საქართველოს დაზვერვის სისტემა
1. სადაზვერვო დაწესებულებათა ერთობლიობა ქმნის საქართველოს დაზვერვის სისტემას.
2. საქართველოს დაზვერვის სისტემაში შემავალი დაწესებულებები არიან: საქართველოს დაზვერვის სამსახური, საქართველოს თავდაცვის სამინისტროს სადაზვერვო ქვედანაყოფები და საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს სისტემაში შემავალი უფლებამოსილი ორგანოს სადაზვერვო ქვედანაყოფები.
3. საქართველოს დაზვერვის სისტემაში შემავალი დაწესებულებები, თავიანთი უფლებამოსილების ფარგლებში სადაზვერვო საქმიანობას ახორციელებენ შემდეგ სფეროებში:
ა) საქართველოს დაზვერვის სამსახური – პოლიტიკურ, ეკონომიკურ, სამეცნიერო-ტექნიკურ, სამხედრო-პოლიტიკურ, ინფორმაციულ, ეკოლოგიურ და საერთაშორისო ტერორიზმთან ბრძოლის სფეროებში;
ბ) საქართველოს თავდაცვის სამინისტროს სადაზვერვო ქვედანაყოფები – სამხედრო, სამხედრო-პოლიტიკურ, სამხედრო-სტრატეგიულ, სამხედრო-ეკონომიკურ, სამხედრო-ტექნიკურ, ინფორმაციულ და ეკოლოგიურ სფეროებში;
გ) საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს სისტემაში შემავალი უფლებამოსილი ორგანოს სადაზვერვო ქვედანაყოფები – საქართველოს სახელმწიფო საზღვრის, ტერიტორიული წყლების, კონტინენტური შელფის დაცვისა და განსაკუთრებული ეკონომიკური ზონის კონტროლის სფეროებში.
4. სადაზვერვო დაწესებულებების სტრუქტურა, ხელმძღვანელობა და საქმიანობის წესი განისაზღვრება საქართველოს კანონმდებლობით.
5. სადაზვერვო დაწესებულებების მოსამსახურეებზე ვრცელდება იმ დაწესებულებათა მოსამსახურეების სამართლებრივი და სოციალური დაცვის გარანტიები, რომელთა სამსახურშიც ისინი ირიცხებიან.
6. აუცილებელი საჭიროებიდან გამომდინარე, ურთიერთშეთანხმების საფუძველზე საქართველოს დაზვერვის სისტემაში შემავალი დაწესებულების მოსამსახურეები შეიძლება მივლენილ იქნენ დაზვერვის სისტემაში შემავალ სხვა დაწესებულებაში.
7. არავის არა აქვს უფლება, ჩაერიოს სადაზვერვო საქმიანობის განმახორციელებელი თანამდებობის პირის ან სადაზვერვო დაწესებულების მოქმედებებში, გარდა კანონით საამისოდ უფლებამოსილი პირისა.
8. პირი, რომელიც დაიშვება სადაზვერვო დაწესებულების მონაცემებთან, გადის სახელმწიფო საიდუმლოების შემცველ დოკუმენტებთან დაშვებისათვის აუცილებელ პროცედურას. ეს პროცედურა მოითხოვს პირის მიერ ამ მონაცემთა გაუმჟღავნებლობის შესახებ წერილობითი ვალდებულების აღებას. ამ ვალდებულების შეუსრულებლობა ისჯება საქართველოს კანონმდებლობის შესაბამისად.
9. სადაზვერვო დაწესებულებათა ისტორიული და მეცნიერული ღირებულების მქონე დოკუმენტები „სახელმწიფო საიდუმლოების შესახებ“ საქართველოს კანონის შესაბამისად განსაიდუმლოების შემდეგ მუდმივი შენახვისათვის გადაეცემა საჯარო სამართლის იურიდიულ პირს –საქართველოს ეროვნულ არქივს.
10. სადაზვერვო დაწესებულებათა დოკუმენტები, რომლებიც შეიცავს მონაცემებს მათი საკადრო შემადგენლობისა და იმ პირთა ან/და ორგანიზაციათა შესახებ, რომლებიც მათთან კონფიდენციალურად თანამშრომლობენ (თანამშრომლობდნენ), აგრეთვე ამ დაწესებულებათა მიერ გამოყენებული მეთოდებისა და საშუალებების შესახებ, ინახება ამ დაწესებულებათა არქივებში და განსაიდუმლოებას არ ექვემდებარება. გამონაკლისია ამ კანონის მე-14 მუხლის მე-3 პუნქტით გათვალისწინებული შემთხვევა.
11. არავის არა აქვს უფლება, მოითხოვოს ინფორმაცია იმ პირთა ან ორგანიზაციათა შესახებ, რომლებიც კონფიდენციალურად თანამშრომლობენ (თანამშრომლობდნენ) სადაზვერვო დაწესებულებასთან, გარდა საქართველოს კანონმდებლობით საამისოდ უფლებამოსილი პირისა .
მუხლი 8. საქართველოს დაზვერვის სისტემის ამოცანები
საქართველოს დაზვერვის სისტემის ამოცანებია:
ა) საქართველოს ეროვნული ინტერესების წინააღმდეგ მიმართული, არსებული და მოსალოდნელი საგარეო საფრთხეების, გამოწვევებისა და რისკების განსაზღვრა-გამოვლენა;
ბ) საქართველოს ეროვნული უსაფრთხოების წინააღმდეგ მიმართული უცხო ქვეყნების, ორგანიზაციებისა და პირების გეგმების, ზრახვებისა და შესაძლებლობების შესახებ ინფორმაციის მოპოვებით, შეგროვებით, სისტემატიზაციით, დამუშავებითა და ანალიზით ქვეყნის სახელმწიფო-პოლიტიკური თანამდებობის პირებისთვის ინფორმაციის მიწოდება პოლიტიკურ, ეკონომიკურ, სამეცნიერო-ტექნიკურ, თავდაცვის, ინფორმაციულ, ეკოლოგიურ და ეროვნული უსაფრთხოების სხვა სფეროებში გადაწყვეტილებების მისაღებად;
გ) საფრთხეების პრევენციის ან/და ეროვნული უსაფრთხოების უზრუნველყოფის მიზნით ეროვნული სადაზვერვო პროგრამის განხორციელება;
დ) კომპეტენციის ფარგლებში ეროვნული, რეგიონალური და გლობალური უსაფრთხოების პრობლემებთან დაკავშირებული საკითხების დამუშავება, ვითარების შეფასება, მოვლენების შესაძლო განვითარების პროგნოზირება და კრიზისული სიტუაციის წარმოქმნის საფრთხის ან არსებობის შემთხვევაში ქვეყნის სახელმწიფო-პოლიტიკური თანამდებობის პირებისათვის შესაბამისი რეკომენდაციების შემუშავება;
ე) შესაბამისი სადაზვერვო დაწესებულების მიერ საგარეო კონტრდაზვერვითი საქმიანობის განხორციელება;
ვ) რეგიონალურ და გლობალურ საფრთხეებთან დაკავშირებულ საკითხებზე უცხო ქვეყნების შესაბამის სამსახურებთან თანამშრომლობა.
მუხლი 9. საქართველოს დაზვერვის სისტემის მართვა
1. საქართველოს დაზვერვის სისტემის მთავარი ორგანოა საქართველოს დაზვერვის სამსახური.
2. სადაზვერვო დაწესებულება ვალდებულია თავის მიერ მოპოვებული სადაზვერვო ინფორმაცია დადგენილი წესითა და ფორმით მიაწოდოს საქართველოს დაზვერვის სამსახურს.
3. სადაზვერვო დაწესებულებებს შორის სადაზვერვო ინფორმაციის გაცვლის წესს საქართველოს პრემიერ-მინისტრის დავალებით შეიმუშავებს საქართველოს დაზვერვის სამსახური და ამტკიცებს საქართველოს მთავრობა.
4. საქართველოს პრემიერ-მინისტრი იღებს გადაწყვეტილებას სადაზვერვო დაწესებულებასა და უცხო ქვეყნების დაზვერვისა და კონტრდაზვერვის სამსახურებს შორის საუწყებათაშორისო მოლაპარაკებებისა და თანამშრომლობის მიზანშეწონილობის შესახებ.
მუხლი 10. სადაზვერვო დაწესებულებების უფლება-მოვალეობანი
1. სადაზვერვო დაწესებულებები თავიანთი კომპეტენციის ფარგლებში:
ა) ნებაყოფლობით, ღიად ან კონფიდენციალურად თანამშრომლობენ პირებთან;
ბ) სადაზვერვო ინფორმაციის მოსაპოვებლად იყენებენ ოპერატიულ, ოპერატიულ-ტექნიკურ, საინჟინრო-ტექნიკურ, რადიოელექტრონულ და სხვა სპეციალურ საშუალებებს;
გ) აუცილებლობის შემთხვევაში საკუთარი დოკუმენტაციის, საკადრო შემადგენლობის, ქვედანაყოფების, შენობა-ნაგებობებისა და სატრანსპორტო საშუალებების საუწყებო და ორგანიზაციული კუთვნილების კონსპირაციის მიზნით ახორციელებენ მათ დაშიფვრას;
დ) სადაზვერვო საქმიანობის აუცილებლობიდან გამომდინარე, საწარმოებთან, დაწესებულებებთან და ორგანიზაციებთან (მიუხედავად მათი სამართლებრივი ფორმისა) დებენ ხელშეკრულებებს;
ე) კონსპირაციის მიზნით, სადაზვერვო საქმიანობის აუცილებლობიდან გამომდინარე, ქმნიან სხვადასხვა სამართლებრივი ფორმის ორგანიზაციებს;
ვ) უზრუნველყოფენ საკუთარ უსაფრთხოებას, კანონსაწინააღმდეგო ხელყოფისაგან იცავენ თავიანთ მოსამსახურეებს, ოპერატიული ინფორმაციის წყაროებს, ოპერატიულ-ტექნიკურ საშუალებებს, შენობა-ნაგებობებსა და საინფორმაციო მონაცემთა ბაზას;
ზ) უზრუნველყოფენ მიღებული სადაზვერვო ინფორმაციის მიწოდებას ხელისუფლების უმაღლესი ორგანოებისთვის;
თ) თანამშრომლობენ უცხო ქვეყნების სპეცსამსახურებთან.
2. სადაზვერვო ინფორმაციის მოპოვების მიზნით სადაზვერვო დაწესებულებებმა შეიძლება გამოიყენონ „ოპერატიულ-სამძებრო საქმიანობის შესახებ“ და „კონტრდაზვერვითი საქმიანობის შესახებ“ საქართველოს კანონებით გათვალისწინებული მეთოდები და საშუალებები.
მუხლი 11. საქართველოს დაზვერვის სისტემის ათვის დახმარება
1. საქართველოს სამთავრობო დაწესებულებები ვალდებული არიან, ყველანაირად დაეხმარონ სადაზვერვო დაწესებულებებს სადაზვერვო საქმიანობის განხორციელებაში.
2. საწარმოები, დაწესებულებები და ორგანიზაციები (მიუხედავად მათი სამართლებრივი ფორმისა) თანამშრომლობენ სადაზვერვო დაწესებულებებთან შესაბამისი ხელშეკრულების საფუძველზე.
მუხლი 12. პირი, რომელიც კონფიდენციალურად თანამშრომლობს (თანამშრომლობდა) სადაზვერვო დაწესებულებასთან
1. სადაზვერვო საქმიანობის მიზნების მისაღწევად სადაზვერვო დაწესებულებას შეუძლია ითანამშრომლოს პირთან, რომელმაც ნებაყოფლობით განაცხადა თანხმობა სადაზვერვო დაწესებულებასთან კონფიდენციალურ თანამშრომლობაზე, სათანადო ანაზღაურებით ან ანაზღაურების გარეშე. ასეთ პირთან თანამშრომლობის წესი და ფორმები განისაზღვრება იმ სადაზვერვო დაწესებულების ხელმძღვანელის ნორმატიული აქტით, რომელთანაც პირი კონფიდენციალურად თანამშრომლობს.
2. პირის, რომელიც კონფიდენციალურად თანამშრომლობს (თანამშრომლობდა) სადაზვერვო დაწესებულებასთან, და მისი ოჯახის წევრების უსაფრთხოების უზრუნველსაყოფად აუცილებლობის შემთხვევაში შეიძლება განხორციელდეს დაცვის სპეციალური ღონისძიებები.
3. პირი, რომელიც კონფიდენციალურად თანამშრომლობს სადაზვერვო დაწესებულებასთან, კანონით დაცული იმ ინფორმაციის გამჟღავნებისათვის, რომელიც მისთვის ცნობილი გახდა სადაზვერვო დაწესებულებასთან თანამშრომლობის დროს ან/და თანამშრომლობის შედეგად, პასუხს აგებს საქართველოს კანონმდებლობის შესაბამისად.
1. პირს, რომელიც კონფიდენციალურად თანამშრომლობს სადაზვერვო დაწესებულებასთან, უფლება აქვს:
ა) სადაზვერვო დაწესებულებასთან დადოს ხელშეკრულება კონფიდენციალური თანამშრომლობის შესახებ ან მასთან ითანამშრომლოს სხვა არსებული ფორმებით;
ბ) სადაზვერვო დაწესებულების მოსამსახურეებისაგან მიიღოს განმარტებები თავისი ამოცანების, უფლება-მოვალეობების შესახებ;
გ) კონსპირაციის მიზნით გამოიყენოს სადაზვერვო დაწესებულების მიერ დაშიფრული პირადობის დამადასტურებელი დოკუმენტები;
დ) მიიღოს სათანადო ანაზღაურება;
ე) მიიღოს იმ ზიანის ან ზარალის კომპენსაცია, რომელიც მიადგა მის ჯანმრთელობას ან ქონებას სადაზვერვო დაწესებულებასთან თანამშრომლობის პერიოდში.
2. პირი, რომელიც კონფიდენციალურად თანამშრომლობს სადაზვერვო დაწესებულებასთან, ვალდებულია:
ა) არ გაამჟღავნოს სადაზვერვო დაწესებულებასთან თანამშრომლობის ფაქტი და პირობები;
ბ) არ მიაწოდოს სადაზვერვო დაწესებულებას ყალბი ან ცილისმწამებლური ინფორმაცია;
გ) დაიცვას მისთვის განდობილი ან ცნობილი სახელმწიფო საიდუმლოების შემცველი ინფორმაცია.
1. იმ პირის სოციალური დაცვა, რომელიც კონფიდენციალურად თანამშრომლობს (თანამშრომლობდა) სადაზვერვო დაწესებულებასთან, განისაზღვრება ამ სადაზვერვო დაწესებულების ხელმძღვანელის ნორმატიული აქტით.
2. პირს, რომელიც კონფიდენციალურად თანამშრომლობს (თანამშრომლობდა) სადაზვერვო დაწესებულებასთან და არ არის საქართველოს მოქალაქე, მისი თხოვნით, საქართველოს კანონმდებლობის შესაბამისად შეიძლება მიენიჭოს საქართველოს მოქალაქეობა.
3. ამ მუხლის მე-2 პუნქტში აღნიშნულ პირს, თუ მას მიენიჭა საქართველოს მოქალაქეობა, სადაზვერვო დაწესებულებასთან თანამშრომლობის პერიოდი ჩაეთვლება შრომის საერთო სტაჟში.
თავი IV. საქართველოს დაზვერვის სისტემის ზედამხედველობა და კონტროლი
მუხლი 15. საქართველოს პრემიერ-მინისტრის ზედამხედველობა
საქართველოს დაზვერვის სისტემის ფუნქციონირებაზე სამსახურებრივ ზედამხედველობას ახორციელებს საქართველოს პრემიერ-მინისტრი.
მუხლი 16. საპარლამენტო კონტროლი
საქართველოს დაზვერვის სისტემაში შემავალი დაწესებულებების საპარლამენტო კონტროლს ახორციელებს საქართველოს პარლამენტი თავდაცვისა და უშიშროების კომიტეტის მეშვეობით. საპარლამენტო კონტროლის ფორმები განისაზღვრება საქართველოს კანონმდებლობით.
მუხლი 17. ძალადაკარგულად გამოცხადებული ნორმატიული აქტი და კანონის ამოქმედება
1. ამ კანონის ამოქმედებისთანავე ძალადაკარგულად გამოცხადდეს საქართველოს 1999 წლის 19 მარტის კანონი „სადაზვერვო საქმიანობის შესახებ“ (საქართველოს საკანონმდებლო მაცნე, №12(19), 1999 წელი, მუხ. 38).
2. ეს კანონი ამოქმედდეს გამოქვეყნებისთანავე.
საქართველოს პრეზიდენტი მ. სააკაშვილი
თბილისი,
2010 წლის 27 აპრილი.
№2983–რს
Закон Грузии
О разведывательной деятельности
Глава I
Общие положения
Статья 1. Сфера регулирования Закона
Настоящий Закон определяет цели, сферу и основные направления разведывательной деятельности, специально уполномоченные учреждения исполнительной власти Грузии или (и) их структурные подразделения (далее – разведывательное учреждение), которые осуществляют разведывательную деятельность с целью защиты национальных интересов Грузии от внешних угроз.
Статья 2. Разведывательная деятельность
1. Разведывательная деятельность – добывание, обработка, анализ, реализация информации о внешних угрозах, направленных против национальных интересов Грузии, а также содействие проведению стратегического курса страны в областях национальной безопасности и обороны.
2. Разведывательная деятельность засекречена. Документы, материалы и другие данные, отражающие эту деятельность, представляют государственную тайну.
3. Правила и условия засекречивания и рассекречивания документов, материалов и других данных, связанных с разведывательной деятельностью, определяются Законом Грузии «О государственной тайне».
Статья 3. Разъяснение использованных в Законе терминов
Использованные в настоящем Законе термины имеют следующие значения:
а) разведывательная информация – данные о направленных против национальных интересов Грузии целях, планах, действиях, реальных и потенциальных возможностях иностранных государств, организаций и лиц, а также иных явлениях и обстоятельствах, связанных с государственной безопасностью;
б) Национальная разведывательная программа – документ, утвержденный Премьер-министром Грузии на основании Концепции национальной безопасности Грузии, которым определяются основные цели, направления и приоритеты разведывательной деятельности; (20.09.2013N1236)
в) внешняя контрразведывательная деятельность – вид разведывательной деятельности, осуществляемой для обеспечения разведывательной деятельности за пределами Грузии и безопасности участвующих в ней лиц, дипломатических представительств и консульских учреждений Грузии, а также находящихся в длительной командировке граждан Грузии и членов их семей, которые по роду своей деятельности связаны с информацией, содержащей государственную тайну.
Статья 4. Правовые основы разведывательной деятельности (20.09.2013 N1236)
Правовыми основами разведывательной деятельности являются Конституция Грузии, международные договоры и соглашения Грузии, настоящий Закон, иные законодательные и подзаконные акты Грузии.
Статья 5. Цели, сфера и основные направления разведывательной деятельности
1. Целями разведывательной деятельности являются: определение внешних угроз и рисков, предоставление необходимой разведывательной информации государственно-политическим должностным лицам страны для принятия решений в политической, экономической, научно-технической, оборонной, информационной, экологической и других сферах национальной безопасности.
2. Сфера разведывательной деятельности определяется настоящим Законом, и может быть ограничена или расширена только законом.
3. Основные направления разведывательной деятельности определяются настоящим Законом и Национальной разведывательной программой.
Статья 6. Принципы, методы и средства разведывательной деятельности
1. Принципами разведывательной деятельности являются:
а) законность;
б) неукоснительное соблюдение и уважение прав и свобод человека;
в) объективность и беспристрастность;
г) политический нейтралитет;
д) подотчетность;
е) единство и централизация;
ж) целенаправленность;
з) оперативность:
и) непрерывность;
к) запланированность;
л) секретность.
2. При осуществлении разведывательной деятельности применяются как гласные, так и негласные и специальные методы и средства, особый характер которых определяется условиями этой деятельности.
Глава II
Система разведки Грузии
Статья 7. Система разведки Грузии
1. Совокупность разведывательных учреждений образует систему разведки Грузии.
2. Учреждениями, входящими в систему разведки Грузии, являются: Служба разведки Грузии, разведывательные подразделения Министерства обороны Грузии и разведывательные подразделения уполномоченного органа, входящего в систему Министерства внутренних дел Грузии.
3. Учреждения, входящие в систему разведки Грузии, в пределах своих полномочий осуществляют разведывательную деятельность в следующих областях:
а) Служба разведки Грузии – в политической, экономической, научно-технической, военно-политической, информационной, экологической областях и в области борьбы с международным терроризмом;
б) разведывательное подразделение Министерства обороны Грузии – в военной, военно-политической, военно-стратегической, военно-экономической, военно-технической, информационной и экологической областях;
в) разведывательное подразделение уполномоченного органа, входящего в систему Министерства внутренних дел Грузии, - в области охраны государственной границы, территориальных вод, континентального шельфа и контроля особой экономической зоны Грузии.
4. Структура, руководство и порядок деятельности разведывательных учреждений определяются законодательством Грузии.
5. На служащих разведывательных учреждений распространяются гарантии правовой и социальной защиты служащих учреждений, на службе которых они состоят.
6. Исходя из необходимых нужд по взаимному согласованию служащие учреждения, входящего в систему разведки Грузии, могут быть командированы в другие учреждения, входящие в систему разведки.
7. Никто не вправе вмешиваться в действия должностного лица или разведывательного учреждения, осуществляющего разведывательную деятельность, кроме лиц, уполномоченных на то законом.
8. Лицо, имеющее допуск к данным разведывательного учреждения, проходит необходимую процедуру допуска к документам, содержащим государственную тайну. Эта процедура требует принятия письменного обязательства о неразглашении лицом этих данных. Невыполнение данного обязательства наказывается в соответствии с законодательством Грузии.
9. Документы разведывательных учреждений, имеющие историческую и научную ценность, после рассекречивания в соответствии с Законом Грузии «О государственной тайне» передаются на постоянное хранение юридическому лицу публичного права – Национальному архиву Грузии.
10. Документы разведывательных учреждений, содержащие данные об их кадровом составе и лицах или (и) организациях, конфиденциально сотрудничающих (сотрудничавших) с ними, а также методах и средствах, применяемых этими учреждениями, хранятся в архивах данных учреждений и рассекречиванию не подлежат. Исключение составляет случай, предусмотренный пунктом 3 статьи 14 настоящего Закона.
11. Никто не вправе требовать информацию о лицах или организациях, конфиденциально сотрудничающих (сотрудничавших) с разведывательным учреждением, кроме лиц, уполномоченных на то законодательством Грузии.
Статья 8. Задачи системы разведки Грузии
Задачами системы разведки Грузии являются:
а) определение и выявление существующих и ожидаемых внешних угроз, вызовов и рисков, направленных против национальных интересов Грузии;
б) путем добывания, сбора, систематизации, обработки и анализа информации о планах, намерениях и возможностях иностранных государств, направленных против национальных интересов Грузии, предоставление государственно-политическим должностным лицам страны информации для принятия решений в политической, экономической, научно-технической, оборонной, информационной, экологической и других областях национальной безопасности;
в) осуществление Национальной разведывательной программы с целью обеспечения превенции угроз или (и) национальной безопасности;
г) в пределах компетенции проработка вопросов, связанных с проблемами национальной, региональной и глобальной безопасности, оценка обстановки, прогнозирование возможного развития событий и в случае угрозы возникновения кризисной ситуации или при ее наличии разработка соответствующих рекомендаций для государственно-политических должностных лиц страны;
д) осуществление внешней контрразведывательной деятельности соответствующим разведывательным учреждением;
е) сотрудничество с соответствующими иностранными службами по вопросам, связанным с региональными и глобальными угрозами.
Статья 9. Управление системой разведки Грузии
1. Главным органом системы разведки Грузии является Служба разведки Грузии.
2. Разведывательное учреждение обязано предоставлять Службе разведки Грузии добытую им разведывательную информацию в установленных порядке и форме.
3. Порядок обмена разведывательной информацией между разведывательными учреждениями по поручению Премьер-министра Грузии разрабатывает Служба разведки Грузии и утверждает Правительство Грузии. (20.09.2013 N1236)
4. Премьер-министр Грузии принимает решение о целесообразности межведомственных переговоров и сотрудничества между разведывательным учреждением и иностранными службами разведки и контрразведки. (20.09.2013 N1236)
Статья 10. Права и обязанности разведывательных учреждений
1. Разведывательные учреждения в пределах своей компетенции:
а) на добровольной основе открыто или конфиденциально сотрудничают с лицами;
б) для добывания разведывательной информации применяют оперативные, оперативно-технические, инженерно-технические, радиоэлектронные и иные специальные средства;
в) в случае необходимости с целью конспирации осуществляют зашифровку собственной документации, кадрового состава, подразделений, зданий, сооружений и транспортных средств ведомственной и организационной принадлежности;
г) исходя из нужд разведывательной деятельности заключают договора с предприятиями, учреждениями и организациями (независимо от их правовой формы);
д) с целью конспирации исходя из нужд разведывательной деятельности создают организации различной правовой формы;
е) обеспечивают собственную безопасность, защищают своих сотрудников, источники оперативной информации, оперативно-технические средства, здания, сооружения и информационную базу данных от противозаконного посягательства;
ж) обеспечивают предоставление полученной разведывательной информации высшим органам власти;
з) сотрудничают с иностранными спецслужбами.
2. С целью добывания разведывательной информации разведывательные учреждения могут использовать методы и средства, предусмотренные законами Грузии «Об оперативно-розыскной деятельности» и «О контрразведывательной деятельности».
Статья 11. Содействие системе разведки Грузии
1. Правительственные учреждения Грузии обязаны всемерно содействовать разведывательным учреждениям в осуществлении разведывательной деятельности.
2. Предприятия, учреждения и организации (независимо от их правовой формы) сотрудничают с разведывательными учреждениями на основании соответствующего договора.
Глава III
Правовое положение и социальная защита лица, конфиденциально сотрудничающего (сотрудничавшего) с разведывательным учреждением
Статья 12. Лицо, конфиденциально сотрудничающее (сотрудничавшее) с разведывательным учреждением
1. Разведывательное учреждение для достижения целей разведывательной деятельности может сотрудничать с лицом, добровольно заявившим согласие на конфиденциальное сотрудничество с разведывательным учреждением, с соответствующей оплатой или на безвозмездной основе. Порядок и формы сотрудничества с таким лицом определяются нормативным актом руководителя разведывательного учреждения, с которым лицо сотрудничает конфиденциально.
2. Для обеспечения безопасности лица, конфиденциально сотрудничающего (сотрудничавшего) с разведывательным учреждением, и членов его семьи в случае необходимости могут осуществляться специальные меры защиты.
3. Лицо, конфиденциально сотрудничающее (сотрудничавшее) с разведывательным учреждением, несет ответственность за разглашение защищенной законом информации, ставшей ему известной в ходе или (и) в результате сотрудничества с разведывательным учреждением, согласно законодательству Грузии.
Статья 13. Права и обязанности лица, конфиденциально сотрудничающего с разведывательным учреждением
1. Лицо, конфиденциально сотрудничающее с разведывательным учреждением, вправе:
а) заключать с разведывательным учреждением договор о конфиденциальном сотрудничестве или сотрудничать с ним в других формах;
б) получать у служащих разведывательного учреждения объяснения, касающиеся своих задач, прав и обязанностей;
в) с целью конспирации пользоваться зашифрованными разведывательным учреждением документами, удостоверяющими личность;
г) получать соответствующее вознаграждение;
д) получать компенсацию ущерба или вреда, причиненного его здоровью или имуществу в период сотрудничества с разведывательным учреждением.
2. Лицо, конфиденциально сотрудничающее с разведывательным учреждением, обязано:
а) не разглашать факт и условия сотрудничества с разведывательным учреждением;
б) не предоставлять разведывательному учреждению недостоверную или клеветническую информацию;
в) хранить доверенную или известную ему информацию, содержащую государственную тайну.
Статья 14. Социальная защита лица, конфиденциально сотрудничающего (сотрудничавшего) с разведывательным учреждением
1. Социальная защита лица, конфиденциально сотрудничающего (сотрудничавшего) с разведывательным учреждением, определяется нормативным актом руководителя этого учреждения.
2. Лицу, конфиденциально сотрудничающему (сотрудничавшему) с разведывательным учреждением и не являющемуся гражданином Грузии, по его просьбе в соответствии с законодательством Грузии может быть предоставлено гражданство Грузии.
3. Лицу, отмеченному в пункте 2 настоящей статьи в случае предоставления ему гражданства Грузии период сотрудничества с разведывательным учреждением засчитывается в общий трудовой стаж.
Глава IV
Надзор и контроль за системой разведки Грузии
Статья 15. Надзор Премьер-министра Грузии (20.09.2013 N1236)
Служебный надзор за функционированием системы разведки Грузии осуществляет Премьер-министр Грузии.
Статья 16. Парламентский контроль
Парламентский контроль учреждений, входящих в систему разведки Грузии, осуществляет Парламент Грузии посредством Комитета по обороне и безопасности. Формы парламентского контроля определяются законодательством Грузии.
Глава V
Заключительные положения
Статья 17. Нормативный акт, объявленный утратившим силу, и введение Закона в действие
1. С введением настоящего Закона в действие объявить утратившим силу Закон Грузии «О разведывательной деятельности» от 19 марта 1999 года (Сакартвелос саканонмдебло мацне № 12 (19), 1999 год, ст. 38).
2. Настоящий Закон ввести в действие по опубликовании.
Президент Грузии Михаил Саакашвили
Тбилиси
27 апреля 2010 года
№ 2983-вс
Document comments