ON AQUACULTURE

Initial version (01/07/2020 - 15/12/2021)

აკვაკულტურის შესახებ

თავი I. ზოგადი დებულებები

მუხლი 1. კანონის მოქმედების სფერო და მიზნები

1. ეს კანონი განსაზღვრავს აკვაკულტურის საქმიანობის რეგულირებისა და განხორციელების პრინციპებსა და სამართლებრივ საფუძვლებს, აწესრიგებს აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელებისას საკუთრებასთან, აკვაკულტურის ნებართვის გაცემასთან, საზღვაო წყლებში აკვაკულტურისთვის ზონის გამოყოფასთან, სახელმწიფო კონტროლსა და აკვაკულტურასთან დაკავშირებულ სხვა ურთიერთობებს.

2. ამ კანონის მიზნებია:

ა) საქართველოს (შავი ზღვის) კონტინენტური შელფის, ტერიტორიული წყლების (ტერიტორიული ზღვის), განსაკუთრებული ეკონომიკური ზონის (შემდგომ − საზღვაო წყლები) და შიდა წყლების − წყალსატევების (ტბები, წყალსაცავები, ტბორები, მდინარეები, მიწისქვეშა წყლები, ნაკადულები, არხები, წყალჭაობიანი ადგილები და აკვაკულტურის ობიექტების მოშენებისთვის გამოსადეგი სხვა წყალსატევები) განსაზღვრულ ადგილებში აკვაკულტურის საქმიანობის მოწესრიგება;

ბ) აკვაკულტურის პასუხისმგებლობიანი და მდგრადი განვითარების ხელშეწყობა;

გ) აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელებისას გარემოს, ბიომრავალფეროვნებისა და წყლის ბიოლოგიური რესურსების დაცვა;

დ) აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელებისას წყლისა და მიწის რესურსებით რაციონალური და ეფექტიანი სარგებლობის უზრუნველყოფა, სხვა წყლითა და მიწით მოსარგებლეთა ინტერესების დაცვა;

ე) აკვაკულტურის საქმიანობის გაერთიანებული ერების ორგანიზაციის მდგრადი განვითარების მიზნების შესაბამისად განხორციელების უზრუნველყოფა;

ვ) აკვაკულტურის სუბიექტის საქმიანობის ეფექტიანი გარემოსდაცვითი მონიტორინგისა და სახელმწიფო კონტროლის უზრუნველყოფა.

3. ამ კანონის III და V თავები არ ვრცელდება რეცირკულაციური აკვაკულტურის სისტემის გამოყენებით განხორციელებულ აკვაკულტურის საქმიანობაზე.

4. ამ კანონის მოქმედება არ ვრცელდება აკვაკულტურის კონსტრუქციაზე, რომელსაც ბუნებრივ ზედაპირულ წყლებთან უშუალო კავშირი არ აქვს.

5. აკვაკულტურის სფეროში გარემოს დაცვასთან დაკავშირებული საკითხები წესრიგდება ამ კანონით, „გარემოს დაცვის შესახებ“ საქართველოს კანონითა და სხვა ნორმატიული აქტებით.

მუხლი 2. ტერმინთა განმარტება

ამ კანონში გამოყენებულ ტერმინებს აქვს შემდეგი მნიშვნელობა:

ა) აკვაკულტურა − წყლის ცოცხალი ორგანიზმის (თევზი, მოლუსკი, კიბოსნაირი, წყლის მცენარე) ისეთი საშუალებების გამოყენებით მოშენება (კულტივირება, გამოზრდა, გამრავლება), რომელთა მიზანია ამ ორგანიზმის წარმოების გაზრდა გარემოს ბუნებრივი შესაძლებლობების მიღმა. ეს ორგანიზმი ერთი ან ერთზე მეტი ფიზიკური ან იურიდიული პირის საკუთრებაში რჩება მთელი პერიოდის განმავლობაში − გამოზრდიდან პროდუქციის მიღების ჩათვლით. წყლის ცოცხალი ორგანიზმის მოშენება გულისხმობს ამ ორგანიზმის გაზრდის ორგანიზებულ პროცესს, მათ შორის, მის გამრავლებას ან რეგულარულ შენახვასა და კვებას ან/და მტაცებლისგან ან სხვა, მსგავსი ჩარევისგან დაცვას აღნიშნული ორგანიზმის ბუნებრივი სასიცოცხლო ციკლის განმავლობაში;

ბ) ექსტენსიური აკვაკულტურა − ბუნებრივი წყალსატევის (ტბა, მდინარე, წყალჭაობიანი ადგილი და სხვა) ან ხელოვნური წყალსატევის (წყალსაცავი, ზოგიერთი არხი და სხვა წყალსატევი, გარდა აკვაკულტურის კონსტრუქციისა) ხელოვნურად გამრავლებული ქვირითით, ლარვით, ლიფსიტითა და ახალმოზარდეულით ბუნებრივი საკვები ბაზის ხარჯზე დათევზიანება, ამ წყალსატევში არსებული ბუნებრივი თევზის რესურსის აღწარმოების ხელშეწყობა და შემდგომ მისი ზრდის შედეგად თევზჭერა;

გ) აკვაკულტურის კონსტრუქცია − აკვაკულტურის მიზნებისთვის მოწყობილი ნებისმიერი ხელოვნური წყალსატევი (ტბორი, გუბურა, არხი, ავზი, რეზერვუარი და სხვა), წყალსატევში განთავსებული სხვადასხვა ფორმისა და ტიპის თევზსაშენი გალია, თევზსაშენი ოჩხი, სხვადასხვა ფორმისა და ტიპის აკვაკულტურის კოლექტორი, ბაგირის, ბადისებური ტომრის, კალათის კონსტრუქცია, ხელოვნური მყარი ფსკერული კონსტრუქცია (მათ შორის, ხელოვნური რიფი), რეცირკულაციური აკვაკულტურის სისტემა, აკვაკულტურის ობიექტის გამოზრდისთვის განკუთვნილი სხვა სახის კონსტრუქცია ან მოწყობილობა. აკვაკულტურის კონსტრუქციას არ განეკუთვნება ამ მუხლის „ბ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული ექსტენსიური აკვაკულტურისთვის განსაზღვრული ხელოვნური წყალსატევი;

დ) აკვაკულტურის კოლექტორი − წყალსატევში უხერხემლოთა ლარვებისა და წყალმცენარეთა სპორების შესაგროვებლად და გამოსაზრდელად ჩაყენებული სხვადასხვა ფორმისა და ტიპის ბაგირის კონსტრუქცია, ხელოვნური მყარი ფსკერული კონსტრუქცია, სხვა სახის კონსტრუქცია;

ე) აკვაკულტურის სუბიექტი − პირი, რომელსაც ამ კანონის შესაბამისად უფლება აქვს, განახორციელოს აკვაკულტურის საქმიანობა;

ვ) რეცირკულაციური აკვაკულტურის სისტემა − წყლის ცხოველური და მცენარეული ორგანიზმების კულტივირებისთვის ან/და გამოზრდისთვის განკუთვნილი სისტემა, რომელშიც ხდება ტექნოლოგიური წყლის მრავალჯერ აღდგენა და განმეორებით გამოყენება;

ზ) თევზსაშენი გალია − წყალსატევის გარკვეული სივრცე, რომელიც წყალგამტარი ბარიერითაა შემოსაზღვრული და წყალსატევის ფსკერს უშუალოდ არ ეხება. თევზსაშენი გალია არის მოტივტივე ტიპის ან დაძირული ტიპის. მოტივტივე ტიპის თევზსაშენი გალიის მზიდი კონსტრუქცია მხოლოდ წყლის ზედაპირზეა განლაგებული და წყალგამტარი ბარიერით მხოლოდ გვერდებიდან და ქვემოდან არის შემოსაზღვრული. დაძირული ტიპის თევზსაშენი გალიის მზიდ კონსტრუქციას აქვს სიღრმის შეცვლის უნარი და ის წყალგამტარი ბარიერით შემოსაზღვრულია როგორც გვერდებიდან და ქვემოდან, ისე ზემოდან;

თ) თევზსაშენი ოჩხი − წყალსატევის გარკვეული უბანი, რომელიც წყალგამტარი ბარიერით მხოლოდ გვერდებიდანაა შემოსაზღვრული და წყალსატევის ფსკერს უშუალოდ ეხება;

ი) მარიკულტურა − აკვაკულტურა საზღვაო წყლებში;

კ) ჰიდრობიონტი − წყლის ცოცხალი ორგანიზმი (თევზი, მოლუსკი, კიბოსნაირი, წყლის მცენარე, წყალში მობინადრე სხვა ცოცხალი ორგანიზმი);

ლ) ბუნებრივი საკვები ბაზა − წყლის ცხოველი და მცენარე, მათი ნარჩენი და დაშლის პროდუქტი, ცხოველური და მცენარეული წარმოშობის მიკროორგანიზმები, რომლებიც აკვაკულტურის ობიექტისთვის ბუნებრივი საკვებია;

მ) ინტროდუქცია − ამა თუ იმ სახეობის წყლის ორგანიზმის იმ წყალსატევში ჩასახლება, სადაც ადრე ეს სახეობა არ ბინადრობდა, და ჩასახლებული სახეობის სიცოცხლისუნარიანი და მდგრადი პოპულაციის შექმნა;

ნ) დათევზიანება − წყალსატევში წყლის ცხოველური ორგანიზმის (მისი განვითარების ნებისმიერი სტადიის − ქვირითის, ლარვის, ლიფსიტისა და სხვა) მიზნობრივი გაშვება;

ო) ხელოვნური აღწარმოება − ჰიდრობიონტისგან სასქესო პროდუქტის ხელოვნურად მიღება, კვერცხუჯრედის ხელოვნურად განაყოფიერება, ხელოვნურად განაყოფიერებული კვერცხუჯრედის კონტროლირებულ პირობებში ინკუბაცია, შთამომავლობის მიღება, სიცოცხლისუნარიან სტადიამდე გამოზრდა და შემდგომ მისი ბუნებრივ წყალსატევში გაშვებით წყლის ბიოლოგიური რესურსის ოდენობის შენარჩუნება ან/და გაზრდა;

პ) აკვაკულტურის ობიექტი − ჰიდრობიონტი, რომელიც აკვაკულტურის სუბიექტის მიერ არის კულტივირებული;

ჟ) უცხო სახეობა − წყლის ორგანიზმის ნებისმიერი სახეობა, რომელიც მკვიდრი არ არის და, როგორც წესი, საქართველოს წყლებში არ ბინადრობს;

რ) ეკოსისტემა − მცენარეთა, ცხოველთა და მიკროორგანიზმთა, აგრეთვე მათი გარემომცველი არაცოცხალი გარემოს დინამიკური კომპლექსი, რომელიც მოქმედებს, როგორც ფუნქციური მთლიანობა;

ს) გარემოსდაცვითი მონიტორინგის პროგრამა − ამ კანონით განსაზღვრული უფლებამოსილი ორგანოებისა და აკვაკულტურის სუბიექტების მიერ აკვაკულტურის მართვის მექანიზმი, რომელიც უზრუნველყოფს პერიოდული გარემოსდაცვითი შეფასებისა და მონიტორინგის განსახორციელებლად ინფორმაციის (მონაცემების) ჩაწერასა და შენახვას;

ტ) აკვაკულტურისთვის გამოყოფილი ზონა − საზღვაო არეალი, რომელშიც აკვაკულტურის განვითარებას სხვა სახის სარგებლობის მიმართ უპირატესობა ენიჭება და რომელიც უმთავრესად აკვაკულტურისთვისაა განკუთვნილი;

უ) ერთი სარკმლის პრინციპი – ადმინისტრაციული წარმოების წესი, რომლის მიხედვით, ნებართვის გამცემი უზრუნველყოფს სხვა ადმინისტრაციული ორგანოს მიერ დამატებითი სანებართვო პირობების ან შეთანხმების დადასტურებას;

ფ) მინისტრი − საქართველოს გარემოს დაცვისა და სოფლის მეურნეობის მინისტრი;

ქ) სამინისტრო − საქართველოს გარემოს დაცვისა და სოფლის მეურნეობის სამინისტრო;

ღ) ხმელეთზე განთავსებული აკვაკულტურის კონსტრუქცია − აკვაკულტურის მიზნებისთვის მოწყობილი ნებისმიერი ხელოვნური წყალსატევი (ტბორი, გუბურა, არხი, ავზი, რეზერვუარი და სხვა), რეცირკულაციური აკვაკულტურის სისტემა;

ყ) წყალსატევში განთავსებული აკვაკულტურის კონსტრუქცია − სხვადასხვა ფორმისა და ტიპის თევზსაშენი გალია, თევზსაშენი ოჩხი, საზრდელი, ლარვებისა და წყალმცენარეთა სპორების შესაგროვებელი სხვადასხვა ფორმისა და ტიპის ბაგირის, ბადისებური ტომრის, კალათის კონსტრუქცია, ხელოვნური მყარი ფსკერული კონსტრუქცია (მათ შორის, ხელოვნური რიფი).

მუხლი 3. აკვაკულტურის საქმიანობის რეგულირებისა და განხორციელების პრინციპები

1. აკვაკულტურის საქმიანობა რეგულირდება ამ კანონით, საქართველოს სხვა კანონებით, საქართველოს მთავრობისა და მინისტრის ნორმატიული აქტებით.

2. აკვაკულტურის საქმიანობის რეგულირებისას და განხორციელებისას დაცული უნდა იქნეს შემდეგი ძირითადი პრინციპები:

ა) აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელებისას ეკოსისტემური მიდგომის გამოყენება, ეკოლოგიური უსაფრთხოებისა და აკვაკულტურის პროდუქტის უვნებლობის დაცვა;

ბ) აკვაკულტურის ობიექტის კულტივირების ან/და გამოზრდის ეკოლოგიურად მიზანშეწონილი ტექნოლოგიების დანერგვა და წყალსატევის პროდუქტიული პროცესების მართვა;

გ) აკვაკულტურის საქმიანობის გარემოსდაცვითი თვალსაზრისით თავსებად ადგილებზე განხორციელება, წყლისა და მიწის რესურსების ეფექტიანად და პასუხისმგებლობით გამოყენება;

დ) აკვაკულტურის კონსტრუქციის უსაფრთხოდ დაპროექტება და განთავსება; აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელებისას სხვა წყლითა და მიწით მოსარგებლეთა ინტერესების გათვალისწინება;

ე) აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელებისას ხელოვნური საკვების დაბალანსებულად და ეფექტიანად გამოყენება, რაც უზრუნველყოფს აკვაკულტურის ობიექტის ოპტიმალურ ზრდას და გარემოს დაბინძურების მინიმუმამდე შემცირებას;

ვ) აკვაკულტურის ობიექტის ჯანმრთელობის მართვა, მისი დაავადების თავიდან აცილება, დაავადების გავრცელების რისკისა და ეპიზოოტიის შემთხვევების შემცირება;

ზ) ტექნოლოგიების, აღჭურვილობისა და მართვის საუკეთესო პრაქტიკის გამოყენება;

თ) აკვაკულტურის საქმიანობის დაგეგმვისას და განხორციელებისას წყლის ობიექტისა და მისი მიმდებარე ტერიტორიის ბუნებრივი და სოციალურ-ეკონომიკური თავისებურებების გათვალისწინება;

ი) ჰიდრობიონტის კულტივირების ან/და სასაქონლო გამოზრდის, სასურსათო მოხმარებისთვის ბაზარზე განთავსების მიზნით სამეურნეო და სხვა სახის საქმიანობების უარყოფითი ზემოქმედების თავიდან აცილება ან მინიმუმამდე შემცირება;

კ) საქართველოს წყლების ბიოლოგიური რესურსების შენარჩუნება და მათი ხარისხის დაცვა;

ლ) ბუნებრივი წყალსატევის დათევზიანება;

მ) კანონით დადგენილ შემთხვევებში აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელებისას გარემოზე ზემოქმედების შეფასების ჩატარება;

ნ) აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელებისას ჰიბრიდული ფორმისა და ინვაზიური სახეობის გამოყენების მონიტორინგი;

ო) აკვაკულტურის მიმდებარე ეკოსისტემასა და გარემოზე აკვაკულტურის შესაძლო უარყოფითი გავლენის შემცირება;

პ) გარემოსთვის მიყენებული ზიანის ანაზღაურება;

ჟ) აკვაკულტურის სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობა;

რ) მეცნიერულად დასაბუთებული მართვა და პრევენციული მიდგომის გამოყენება;

ს) მონაცემთა შეგროვება და სტატისტიკის წარმოება;

ტ) ნარჩენების მართვა;

უ) დაინტერესებულ მხარეთა მონაწილეობა.

3. აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელებისას უზრუნველყოფილი უნდა იქნეს წარმოების პროცესის ტექნოლოგიური, გარემოსდაცვითი, აკვაკულტურის ობიექტის ჯანმრთელობისა და კეთილდღეობის და სურსათის უვნებლობის შესახებ საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი მოთხოვნების შესაბამისად განხორციელება.

4. სივრცის დაგეგმარების გეგმის შემუშავებისას უზრუნველყოფილი უნდა იქნეს აკვაკულტურის გათვალისწინება.

თავი II. აკვაკულტურის სახელმწიფო მართვა და მდგრადი განვითარება

მუხლი 4. აკვაკულტურის სახელმწიფო მართვა

1. აკვაკულტურის სფეროში ურთიერთობების სამართლებრივ რეგულირებას, აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელებისას გარემოსა და წყლის ბუნებრივი რესურსების დაცვას, სასურსათო, რეკრეაციული, სოციალური და სხვა მოთხოვნილებების დაკმაყოფილებას, აგრეთვე აკვაკულტურის მდგრადი განვითარების სახელმწიფო პოლიტიკის განხორციელებას უზრუნველყოფს სამინისტრო.

2. აკვაკულტურის სფეროში სამინისტრო უზრუნველყოფს:

ა) აკვაკულტურის მდგრადი განვითარების სახელმწიფო პოლიტიკის განხორციელებას;

ბ) აკვაკულტურის სფეროში სამართლებრივი აქტების (მათ შორის, სტრატეგიების, სამოქმედო გეგმების, კანონებისა და სხვა ნორმატიული აქტების) პროექტების შემუშავებას და დასამტკიცებლად საქართველოს მთავრობისთვის წარდგენას, აგრეთვე თავისი უფლებამოსილების ფარგლებში ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტების გამოცემას და შესაბამისი ნორმატიული აქტების აღსრულების სახელმწიფო კონტროლს;

გ) აკვაკულტურის კონსტრუქციის დაპროექტების, მშენებლობისა და ფუნქციონირების პროცესში კანონით დადგენილ შემთხვევებში გარემოზე ზემოქმედების შეფასების ორგანიზებასა და ჩატარებას;

დ) სხვა უფლებამოსილ სახელმწიფო დაწესებულებებსა და უწყებებთან შეთანხმებით საქართველოს მთავრობისთვის საზღვაო წყლებში აკვაკულტურისთვის გამოყოფილი ზონის დასამტკიცებლად წარდგენას;

ე) აკვაკულტურის სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობას;

ვ) აკვაკულტურის სახელმწიფო მართვისა და მდგრადი განვითარების მხარდასაჭერად სამეცნიერო კვლევების ჩატარებისა და შესაბამისი ტექნოლოგიების დანერგვის ხელშეწყობას;

ზ) საქართველოს კანონმდებლობით განსაზღვრული, აკვაკულტურის საქმიანობასთან დაკავშირებული სხვა უფლებამოსილებების განხორციელებას.

3. ამ კანონით განსაზღვრული აკვაკულტურის/ექსტენსიური აკვაკულტურის ნებართვას გასცემს, ერთი სარკმლის პრინციპით აკვაკულტურის/ექსტენსიური აკვაკულტურის ნებართვის გაცემისთვის საჭირო ლიცენზიის/ნებართვის ან თანხმობის მოპოვებაში აკვაკულტურის სუბიექტს ხელს უწყობს და კანონით დადგენილ ფარგლებში აკვაკულტურის სუბიექტის უფლებებს იცავს სამინისტროს სისტემაში შემავალი საჯარო სამართლის იურიდიული პირი − გარემოს ეროვნული სააგენტო. გარემოს ეროვნული სააგენტო:

ა) არის ამ კანონით განსაზღვრული აკვაკულტურის/ექსტენსიური აკვაკულტურის ნებართვის გაცემის უფლებამოსილების მქონე ორგანო;

ბ) კოორდინაციას უწევს აკვაკულტურის/ექსტენსიური აკვაკულტურის ნებართვის გაცემის პროცესს ნებართვის მაძიებლის მიერ განაცხადის წარდგენიდან გადაწყვეტილების მიღების ჩათვლით, აგრეთვე საზღვაო არეალის ზონირების, აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელებისთვის აუცილებელი გარემოსდაცვითი მოთხოვნების შესახებ ინფორმაციის ინვესტორებისთვის ხელმისაწვდომობას;

გ) უზრუნველყოფს აკვაკულტურის/ექსტენსიური აკვაკულტურის ნებართვის მისაღებად ნებართვის მაძიებლის მიერ წარდგენილი განაცხადის დაინტერესებულ ორგანოებთან შეთანხმებას, ხელს უწყობს ნებართვის მაძიებელს უფლებამოსილი ორგანოებისგან შესაბამის სახელმწიფო ან ადგილობრივ ქონებაზე საჭირო უფლების საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით მოპოვებაში;

დ) ამ კანონით განსაზღვრული აკვაკულტურის მრჩეველთა საბჭოს დასკვნის საფუძველზე აკვაკულტურის/ექსტენსიური აკვაკულტურის ნებართვის მფლობელს აძლევს თანხმობას უცხო სახეობის შემოყვანაზე;

ე) მონაწილეობს აკვაკულტურის სფეროში ნორმატიული აქტების პროექტების შემუშავებაში;

ვ) ახორციელებს ამ კანონითა და საქართველოს სხვა შესაბამისი ნორმატიული აქტებით განსაზღვრულ სხვა უფლებამოსილებებს.

4. აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელებისას გამოსაყენებელ საკვებთან, ვეტერინარულ პრეპარატთან, აკვაკულტურის ობიექტის ჯანმრთელობის მართვასა და სერტიფიცირებასთან დაკავშირებულ უფლებამოსილებებს საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით ახორციელებს სამინისტროს სახელმწიფო კონტროლს დაქვემდებარებული საჯარო სამართლის იურიდიული პირი − სურსათის ეროვნული სააგენტო.

მუხლი 5. აკვაკულტურის უწყებათაშორისი საბჭო

1. აკვაკულტურის სფეროში საქართველოს სამინისტროებისა და სხვა დაინტერესებული დაწესებულებების მონაწილეობის, საზღვაო წყლებში აკვაკულტურის ნებართვის გაცემისა და გაცემული საზღვაო წყლებში აკვაკულტურის ნებართვის მოქმედების ვადის გაგრძელების საკითხების წინასწარ განხილვის, აგრეთვე აკვაკულტურისთვის ზონის გამოსაყოფად უწყებათაშორისი თანამშრომლობის კოორდინაციის მიზნით იქმნება აკვაკულტურის უწყებათაშორისი საბჭო.

2. აკვაკულტურის უწყებათაშორისი საბჭოს შემადგენლობაში შედიან:

ა) სამინისტროს წარმომადგენლები;

ბ) საქართველოს ეკონომიკისა და მდგრადი განვითარების სამინისტროს წარმომადგენლები;

გ) საქართველოს რეგიონული განვითარებისა და ინფრასტრუქტურის სამინისტროს წარმომადგენლები;

დ) საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს წარმომადგენლები;

ე) საქართველოს თავდაცვის სამინისტროს წარმომადგენლები;

ვ) საქართველოს ფინანსთა სამინისტროს წარმომადგენლები.

3. აკვაკულტურის უწყებათაშორისი საბჭოს უფლებამოსილებებია:

ა) აკვაკულტურის სფეროში სახელმწიფო ორგანოთა მიერ საკუთარი უფლებამოსილებების განხორციელების კოორდინაცია;

ბ) აკვაკულტურის მდგრადი განვითარების საჭიროებების შეფასება და სახელმწიფო ორგანოებისთვის რეკომენდაციების შემუშავება;

გ) საზღვაო წყლებში აკვაკულტურისთვის გამოყოფილი ზონის შესახებ წინადადების შემუშავება და დაინტერესებულ მხარეებთან კონსულტაციების გამართვის უზრუნველყოფა;

დ) საზღვაო წყლებში აკვაკულტურის ნებართვის მისაღებად ნებართვის მაძიებლის მიერ წარდგენილი განაცხადის განხილვა და ამ ნებართვის გაცემის შესახებ რეკომენდაციის წარდგენა;

ე) აკვაკულტურისთვის გამოყოფილი ზონის მართვის გეგმისა და გარემოსდაცვითი მონიტორინგის პროგრამის დამტკიცების შესახებ ნორმატიული აქტების პროექტების განხილვა;

ვ) საზღვაო წყლებში აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელების ხელშეწყობისთვის წინადადებებისა და რეკომენდაციების შემუშავება;

ზ) ამ კანონიდან გამომდინარე, საქართველოს მთავრობის დადგენილებით განსაზღვრული სხვა უფლებამოსილებების განხორციელება.

4. აკვაკულტურის უწყებათაშორისი საბჭოს შემადგენლობა, მუშაობის ორგანიზება და საქმიანობის წესი მტკიცდება საქართველოს მთავრობის სამართლებრივი აქტით.

მუხლი 6. აკვაკულტურის მრჩეველთა საბჭო

1. აკვაკულტურის საქმიანობის განსახორციელებლად უცხო სახეობის შემოყვანის შესახებ გადაწყვეტილების მისაღებად, აგრეთვე ამ კანონით განსაზღვრული სხვა მოვალეობების შესასრულებლად მინისტრის ბრძანებით სამინისტროს სისტემაში იქმნება აკვაკულტურის მრჩეველთა საბჭო.

2. აკვაკულტურის მრჩეველთა საბჭო უზრუნველყოფს:

ა) უცხო სახეობის შემოყვანის შესახებ მეცნიერულად დასაბუთებული დასკვნის შემუშავებას და სამინისტროს სისტემაში შემავალი საჯარო სამართლის იურიდიული პირისთვის − გარემოს ეროვნული სააგენტოსთვის წარდგენას;

ბ) იმ პროცედურების განსაზღვრას, რომლებიც წინ უძღვის უცხო სახეობის გაშვებას;

გ) უცხო სახეობის შემოყვანის რისკების ანალიზს და გარემოსდაცვითი რისკების შეფასებას მინისტრის ბრძანებით დადგენილი წესის შესაბამისად;

დ) სამინისტროსა და სამინისტროს სისტემაში შემავალი საჯარო სამართლის იურიდიული პირისთვის − გარემოს ეროვნული სააგენტოსთვის აკვაკულტურის განვითარებასთან დაკავშირებული სამეცნიერო ასპექტებისა და მათი დანერგვის შესახებ კონსულტაციების გაწევას და რეკომენდაციების წარდგენას;

ე) მინისტრის მიერ აკვაკულტურის მრჩეველთა საბჭოსთვის მინიჭებული სხვა უფლებამოსილებების განხორციელებას.

3. აკვაკულტურის მრჩეველთა საბჭოს შემადგენლობა და საქმიანობის წესი განისაზღვრება დებულებით, რომელიც მტკიცდება მინისტრის ბრძანებით.

თავი III. აკვაკულტურის ნებართვა

მუხლი 7. აკვაკულტურის ნებართვა

1. აკვაკულტურის საქმიანობა ხორციელდება აკვაკულტურის ნებართვის საფუძველზე.

2. ნებისმიერ დაინტერესებულ პირს აქვს უფლება, სამინისტროს სისტემაში შემავალ საჯარო სამართლის იურიდიულ პირს − გარემოს ეროვნულ სააგენტოს მიმართოს წერილობითი განაცხადით (დასაბუთებული მოთხოვნით), რათა სახელმწიფო ან ადგილობრივი მნიშვნელობის წყლის ობიექტი, აგრეთვე მის საკუთრებაში ან სარგებლობაში არსებული მიწის ნაკვეთი აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელებისთვის გამოიყენოს, და მოითხოვოს აკვაკულტურის ნებართვის გაცემა.

3. აკვაკულტურის ნებართვა გაიცემა 20 წლამდე ვადით. ამ ნებართვის მოქმედების ვადა შეიძლება საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით არაუმეტეს 20 წლით გაგრძელდეს.

4. აკვაკულტურის ნებართვა ამ ნებართვის მფლობელს ანიჭებს უფლებას, აკვაკულტურის საქმიანობა აღნიშნული ნებართვით განსაზღვრულ აკვაკულტურის საქმიანობის არეალში განახორციელოს.

მუხლი 8. აკვაკულტურის ნებართვის გაცემის ზოგადი წესი

1. აკვაკულტურის ნებართვას გასცემს სამინისტროს სისტემაში შემავალი საჯარო სამართლის იურიდიული პირი – გარემოს ეროვნული სააგენტო (შემდგომ − სააგენტო) ამ კანონითა და „ლიცენზიებისა და ნებართვების შესახებ“ საქართველოს კანონით დადგენილი წესით.

2. აკვაკულტურის ნებართვა გაიცემა დაინტერესებული პირის − ნებართვის მაძიებლის წერილობითი განაცხადის (დასაბუთებული მოთხოვნის) საფუძველზე, ამ კანონითა და საქართველოს მთავრობის დადგენილებით განსაზღვრული ინფორმაციისა და დოკუმენტების წარდგენისა და სანებართვო პირობების შესრულების შემთხვევაში.

3. აკვაკულტურის ნებართვის მაძიებლის განაცხადი მისი სააგენტოსთვის წარდგენიდან 3 დღის ვადაში ეგზავნება ყველა დაინტერესებულ ადმინისტრაციულ ორგანოს, რომლებიც უფლებამოსილი არიან მიიღონ გადაწყვეტილება ნებართვის მაძიებლის მიერ ამ განაცხადში მითითებულ პირობებსა და შესაბამის ქონებაზე სხვა უფლებების (მათ შორის, იჯარის უფლების) მოპოვებასთან დაკავშირებით.

4. აკვაკულტურის ნებართვის მაძიებლის განაცხადში მითითებული ინფორმაციის საფუძველზე, დაინტერესებული ადმინისტრაციული ორგანოების მიერ მოსაზრებების წარდგენიდან 1 თვის ვადაში სააგენტო ამ განაცხადს წინასწარ შეისწავლის და დაინტერესებულ მხარეებთან გამართული კონსულტაციების საფუძველზე განმცხადებელს წარუდგენს იმ პირობებსა და მოთხოვნებს, რომელთა შესრულების შემთხვევაშიც სააგენტო გასცემს აკვაკულტურის ნებართვას. ერთსა და იმავე წყლის ობიექტთან/მიწის ნაკვეთთან დაკავშირებით ერთზე მეტი განაცხადის წარდგენის შემთხვევაში პირველი განაცხადის განხილვის დასრულებამდე სხვა განაცხადების განხილვა გადაიდება. პირველი განაცხადის დაკმაყოფილებაზე უარის თქმის შემთხვევაში სხვა განაცხადები რიგითობის მიხედვით განიხილება.

5. საზღვაო წყლებში აკვაკულტურის ნებართვის გაცემამდე ამ მუხლის შესაბამისად წარდგენილ განაცხადსა და დაინტერესებულ პირთა მოსაზრებებს (მათი არსებობის შემთხვევაში) განიხილავს აკვაკულტურის უწყებათაშორისი საბჭო.

6. აკვაკულტურის ნებართვის გაცემის ან აკვაკულტურის ნებართვის გაცემაზე უარის თქმის საერთო ვადა 6 თვეს არ უნდა აღემატებოდეს. თუ, შესაბამისი გარემოებიდან გამომდინარე, აკვაკულტურის ნებართვის ამ ვადაში გაცემა შეუძლებელია, ვადა „ლიცენზიებისა და ნებართვების შესახებ“ საქართველოს კანონით დადგენილი წესით გრძელდება.

7. ამ კანონით განსაზღვრული საზღვაო წყლებში აკვაკულტურის ნებართვა და ექსტენსიური აკვაკულტურის ნებართვა გაიცემა საჯარო ადმინისტრაციული წარმოების წესით.

მუხლი 9. აკვაკულტურის ნებართვის სანებართვო პირობები

1. აკვაკულტურის ნებართვის მფლობელი ვალდებულია შეასრულოს შემდეგი სანებართვო პირობები:

ა) დაიცვას აკვაკულტურის ნებართვით განსაზღვრული პროდუქციის წარმადობის ზღვრული მოცულობები;

ბ) უზრუნველყოს აკვაკულტურის ობიექტის აკვაკულტურის კონსტრუქციიდან გარემოში გაღწევის თავიდან ასაცილებლად ღონისძიებების განხორციელება;

გ) განახორციელოს ღონისძიებები თევზის დაავადების გავრცელების თავიდან ასაცილებლად;

დ) მოაშენოს აკვაკულტურის ობიექტის ის სახეობა, რომელიც განსაზღვრულია აკვაკულტურის ნებართვით, და დაიცვას მისი ჩასმის სიმჭიდროვის მიმართ მოთხოვნები;

ე) უზრუნველყოს წყლის ხარისხის სისტემატური მონიტორინგი და მოხმარებული წყლის ზედაპირული წყლის ობიექტში ჩადინებამდე გაწმენდა;

ვ) დაიცვას ჰიგიენური და სანიტარიული მოთხოვნები;

ზ) აკვაკულტურის ნებართვის მოქმედების ვადის გასვლის ან აკვაკულტურის ნებართვის გაუქმების შესახებ გადაწყვეტილების ძალაში შესვლის შემდეგ უზრუნველყოს გაშვებული წყლის ორგანიზმისა და წყალსატევში განთავსებული აკვაკულტურის კონსტრუქციის/სხვა მოწყობილობის წყლის ობიექტიდან ამოღება და აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელების ადგილსა და მის მიმდებარე ტერიტორიაზე პირვანდელი მდგომარეობის აღდგენა;

თ) უზრუნველყოს სახელმწიფო კონტროლისა და ზედამხედველობის განხორციელების უფლებამოსილების მქონე პირთა აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელების ადგილზე დაშვება;

ი) უზრუნველყოს თევზის დაავადების ან/და დაღუპვის, აკვაკულტურის ობიექტის გარემოში გაღწევის (გაქცევის) შემთხვევის შესახებ უფლებამოსილი ორგანოსთვის დაუყოვნებლივ შეტყობინება; აანაზღაუროს აკვაკულტურის ობიექტის გაქცევით გარემოსთვის მიყენებული ზიანი;

კ) აწარმოოს და შეინახოს აკვაკულტურის საქმიანობის არეალში გამოყენებული ქიმიური ნივთიერებებისა და სამკურნალო საშუალებების, წყლის ცხოველური ორგანიზმების მიღებისა და გადატანის შესახებ ჩანაწერები;

ლ) სახელმწიფო კონტროლის განხორციელების უფლებამოსილების მქონე ორგანოს წარუდგინოს აკვაკულტურის საქმიანობის შესახებ წლიური ანგარიში და მის მიერ მოთხოვნილი, ამ ორგანოს მიერ კანონით განსაზღვრული უფლებამოსილების განსახორციელებლად აუცილებელი მონაცემები და ჩანაწერები;

მ) აკვაკულტურის კონსტრუქცია უზრუნველყოს მტაცებლისგან დამცავი ბადით, აგრეთვე უზრუნველყოს საზღვაო წყლებში ან წყალსატევში არსებულ აკვაკულტურის საქმიანობის არეალში შუქურების განთავსება და მონიშვნების მოწყობა;

ნ) შეასრულოს აკვაკულტურის ტექნიკური რეგლამენტით დადგენილი მოთხოვნები;

ო) შეასრულოს ამ კანონითა და საქართველოს სხვა საკანონმდებლო და კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტებით დადგენილი სხვა მოთხოვნები.

2. საქართველოს მთავრობა უფლებამოსილია 50 მ³-მდე მოცულობის აკვაკულტურის კონსტრუქციით აკვაკულტურის საქმიანობის განსახორციელებლად დაადგინოს აკვაკულტურის ნებართვის გაცემის გამარტივებული წესი და შესაბამისი ვალდებულებები ან ამ აკვაკულტურის კონსტრუქციით აკვაკულტურის საქმიანობის განმახორციელებელი პირი გაათავისუფლოს ამ კანონით განსაზღვრული ვალდებულებების შესრულებისგან.

მუხლი 10. აკვაკულტურის ნებართვის მფლობელის სხვა ვალდებულებები

1. აკვაკულტურის ნებართვის მფლობელი ვალდებულია უზრუნველყოს ამ კანონით, აკვაკულტურის ტექნიკური რეგლამენტითა და საქართველოს სხვა საკანონმდებლო და კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტებით განსაზღვრული სხვა ვალდებულებებისა და სანებართვო პირობების შესრულება.

2. აკვაკულტურის ნებართვის მფლობელმა სამინისტროს დაუყოვნებლივ უნდა აცნობოს აკვაკულტურის ობიექტში ნებისმიერი დაავადებული წყლის ორგანიზმის არსებობის შესახებ, აგრეთვე უნდა მიაწოდოს ინფორმაცია წყლის დაბინძურებისა და გარემოსა და წყლის ხარისხობრივი მაჩვენებლების სხვაგვარი გაუარესების თაობაზე.

3. აკვაკულტურის ნებართვის მფლობელმა ამ მუხლის მე-2 პუნქტით გათვალისწინებული ინფორმაციის სამინისტროსთვის მიწოდების შემდეგ სამინისტროს უფლებამოსილი ორგანოს მიერ გაცემული მითითება ან რეკომენდაცია დაუყოვნებლივ უნდა შეასრულოს.

4. აკვაკულტურის ნებართვის მფლობელმა უნდა მიიღოს ყველა შესაძლო ზომა, აკვაკულტურის ობიექტის განადგურებისა და დეზინფექციის ჩატარების ჩათვლით, რათა თავიდან აიცილოს დაავადების როგორც აკვაკულტურის კონსტრუქციაში, ისე აკვაკულტურის კონსტრუქციიდან გარემოში გავრცელება.

5. აკვაკულტურის სუბიექტი ვალდებულია შეასრულოს ნარჩენების მართვის კოდექსით დადგენილი მოთხოვნები.

6. აკვაკულტურის სუბიექტი ვალდებულია ამ კანონით განსაზღვრული უფლებამოსილი ორგანოს მიერ წერილობით მიმართვიდან 30 კალენდარული დღის განმავლობაში მიაწოდოს მას აკვაკულტურის საქმიანობასთან დაკავშირებული, ამ ორგანოს მიერ კანონით განსაზღვრული უფლებამოსილების განსახორციელებლად აუცილებელი ინფორმაცია.

7. აკვაკულტურის სუბიექტი ვალდებულია სამინისტროს სახელმწიფო საქვეუწყებო დაწესებულებას − გარემოსდაცვითი ზედამხედველობის დეპარტამენტს და ნებართვის გამცემს ყოველწლიურად, 30 იანვრამდე წარუდგინოს წერილობითი ანგარიში სანებართვო პირობების შესრულების, წლის განმავლობაში მოშენებული აკვაკულტურის ობიექტების (სახეობების მიხედვით) ოდენობების, აკვაკულტურის ობიექტების გამოზრდის ციკლის, სარეალიზაციო ზომების, მათთვის გამოყენებული საკვებისა და საკვები დანამატების ოდენობების (სახეობების მიხედვით) შესახებ.

თავი IV. მარიკულტურა

მუხლი 11. მარიკულტურა

საზღვაო წყლებში აკვაკულტურისთვის (მარიკულტურისთვის) ზონა გამოიყოფა, აკვაკულტურის ნებართვა გაიცემა და აკვაკულტურის საქმიანობა ხორციელდება ამ კანონისა და საქართველოს სხვა საკანონმდებლო აქტების შესაბამისად, ამ თავით დადგენილი მოთხოვნების გათვალისწინებით.

მუხლი 12. აკვაკულტურისთვის გამოყოფილი ზონა

1. საზღვაო წყლებში აკვაკულტურის ნებართვა გაიცემა (აკვაკულტურის საქმიანობა ხორციელდება) აკვაკულტურისთვის გამოყოფილ ზონაში.

2. აკვაკულტურისთვის გამოყოფილ ზონას ამტკიცებს საქართველოს მთავრობა სივრცითი დაგეგმვის (საქართველოს ტერიტორიული წყლების (ტერიტორიული ზღვის) და განსაკუთრებული ეკონომიკური ზონის სივრცის დაგეგმარების) ფარგლებში, სამეცნიერო, სოციალური, ეკონომიკური, გარემოსდაცვითი და სხვა ფაქტორების გათვალისწინებით.

3. აკვაკულტურისთვის ზონა გამოიყოფა უფლებამოსილ ადმინისტრაციულ ორგანოებსა და დაინტერესებულ მხარეებთან გამართული კონსულტაციების საფუძველზე, საჯარო სამართლის იურიდიული პირის − საზღვაო ტრანსპორტის სააგენტოს და საჯარო სამართლის იურიდიული პირის − საქართველოს სახელმწიფო ჰიდროგრაფიული სამსახურის შესაბამისი დასკვნისა და აკვაკულტურის უწყებათაშორისი საბჭოს წინადადების გათვალისწინებით.

4. აკვაკულტურისთვის გამოყოფილი ზონის შესახებ ინფორმაცია ქვეყნდება სამინისტროს ვებგვერდზე. ამ ინფორმაციას თან ახლავს საქართველოს მთავრობის შესაბამისი სამართლებრივი აქტი.

მუხლი 13. აკვაკულტურისთვის გამოყოფილი ზონის მართვის გეგმა

1. აკვაკულტურისთვის გამოყოფილი ზონის სამართავად საქართველოს მთავრობა ამტკიცებს აკვაკულტურისთვის გამოყოფილი ზონის მართვის გეგმას. აკვაკულტურისთვის გამოყოფილი ზონის მართვის გეგმის მიზნებია:

ა) ჯანსაღი გარემოსა და ეკოლოგიური სერვისების შენარჩუნება;

ბ) აკვაკულტურისთვის გამოყოფილი ზონის დაცვის უზრუნველყოფა;

გ) დაინტერესებული ადგილობრივი მოსახლეობის მიერ სოციალური ან/და ეკონომიკური სარგებლის მიღების უზრუნველყოფა;

დ) სხვადასხვა საქმიანობას შორის კონფლიქტების თავიდან აცილება;

ე) აკვაკულტურისთვის გამოყოფილი ზონის ბუნებრივი ან/და კულტურული თავისებურებების დაცვა.

2. აკვაკულტურისთვის გამოყოფილი ზონის მართვის გეგმა უნდა შეიცავდეს:

ა) ამ გეგმის მიზნებისა და ფარგლების შესახებ ინფორმაციას;

ბ) აკვაკულტურისთვის გამოყოფილი ზონის საზღვრების გეოგრაფიულ აღწერილობას;

გ) აკვაკულტურისთვის გამოყოფილ ზონასა და მის მიმდებარე ზონაში არსებული რესურსების აღწერილობას;

დ) აკვაკულტურის საქმიანობის აღწერილობას: მოწყობილობები, გამოყენებული სახეობები, წლიური წარმადობა, მცურავი საშუალებები, კვება და სხვა;

ე) აკვაკულტურისთვის გამოყოფილ ზონაში განთავსებული შუქურებისა და მოწყობილი მონიშვნების მართვისა და ფუნქციონირების აღწერილობას;

ვ) სამეცნიერო და ტექნიკური მონიტორინგისა და მასში მონაწილე უწყებების შესახებ ინფორმაციას;

ზ) აკვაკულტურის ობიექტთა − ცხოველთა ჯანმრთელობის ზედამხედველობის პროგრამას და მისი მართვის შესახებ ინფორმაციას;

თ) დაავადებისა და სხვა აუცილებელ (მაგალითად, დაღვრის, ნარჩენების) შემთხვევებში საგანგებო სიტუაციის გეგმის შემუშავების შესახებ ინფორმაციას;

ი) სხვა ინფორმაციას, რომელიც შეეხება აკვაკულტურისთვის გამოყოფილი ზონის სათანადოდ გამოყენებასა და მართვას, აგრეთვე აკვაკულტურის საქმიანობის მდგრადობას.

3. აკვაკულტურის სუბიექტი ვალდებულია შეასრულოს აკვაკულტურისთვის გამოყოფილი ზონის მართვის გეგმის მოთხოვნები, რომლებიც სანებართვო პირობების ნაწილია.

მუხლი 14. გარემოსდაცვითი მონიტორინგის პროგრამა

1. აკვაკულტურის საქმიანობის განსახორციელებლად და აკვაკულტურის დასაცავად, აგრეთვე საზღვაო ეკოსისტემაზე თევზის მეურნეობის შესაძლო შეუქცევი ზემოქმედების თავიდან ასაცილებლად მინისტრის ბრძანებით მტკიცდება გარემოსდაცვითი მონიტორინგის პროგრამა.

2. გარემოსდაცვითი მონიტორინგის პროგრამა ითვალისწინებს მონაცემების ჩაწერის სისტემისა და მათი ანალიზის პროცედურებს, აგრეთვე აკვაკულტურის ნებართვის გამცემისა და აკვაკულტურის სუბიექტის ვალდებულებებს.

3. გარემოსდაცვითი მონიტორინგის პროგრამა აღწერს ნიმუშების აღების პროცესს და გარემოს ხარისხის განსაზღვრისთვის საჭირო საქმიანობას, აგრეთვე ითვალისწინებს სხვა აუცილებელ ღონისძიებებს.

მუხლი 15. საზღვაო წყლებში აკვაკულტურის ნებართვის მისაღებად განაცხადის წარდგენა

1. საზღვაო წყლებში აკვაკულტურის ნებართვის მისაღებად აკვაკულტურის ნებართვის მაძიებელმა, „ლიცენზიებისა და ნებართვების შესახებ“ საქართველოს კანონის 25-ე მუხლით დადგენილი ზოგადი მოთხოვნების შესრულების გარდა, სააგენტოს უნდა წარუდგინოს:

ა) ტექნიკური ინფორმაცია:

ა.ა) აკვაკულტურის კონსტრუქციის სქემატური საპროექტო ნახაზი; სახეობების მოშენების სისტემა და მახასიათებლები, მოსაშენებელი სახეობები (თევზის ან/და სხვა ჰიდრობიონტის ქართული და ლათინური სახელწოდებები, გენეტიკური ფორმების (ჰიბრიდი, ტრიპლოიდი) შესახებ ინფორმაცია, მასალის ჩასმის სიმჭიდროვე);

ა.ბ) ჩასასმელი მასალის (ლარვის, ლიფსიტის, ახალმოზარდეულის) მიღების გზები;

ა.გ) საკვებისა და საკვები დანამატების შესახებ დეტალური ინფორმაცია (საკვებისა და საკვები დანამატების მწარმოებელი, მარკა და შემადგენლობა);

ა.დ) სასუქების, სტიმულატორების, სამკურნალო-პროფილაქტიკური პრეპარატების, ბიოლოგიურად აქტიური ნივთიერებების, სხვა ქიმიური საშუალებებისა და სხვა მიკრობული ტექნოლოგიების შესახებ დეტალური ინფორმაცია;

ა.ე) პროდუქციის წლიური ოდენობის შესახებ ინფორმაცია;

ა.ვ) აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელების მეთოდების, ტექნოლოგიებისა და ტექნოლოგიური ციკლის დეტალური აღწერილობა; გამოსაყენებელი ტექნოლოგიებისა და მოწყობილობების აღწერილობა;

ა.ზ) აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელების დეტალური გეგმა;

ა.თ) ველურ სახეობაზე თევზის დაავადების გავრცელების თავიდან ასაცილებლად განსახორციელებელი ღონისძიებების შესახებ ინფორმაცია;

ა.ი) აკვაკულტურის ობიექტის აკვაკულტურის კონსტრუქციიდან გარემოში გაღწევის თავიდან ასაცილებლად განსახორციელებელი ღონისძიებების შესახებ ინფორმაცია;

ა.კ) მცურავი საშუალებისა და მისი ექსპლუატაციის შესახებ ინფორმაცია;

ბ) გარემოს შესახებ ინფორმაცია: ბათიმეტრია, ტემპერატურა, მარილიანობა, დინების სიჩქარე, ბენთოსური თემები, სენსიტიური საცხოვრებელი ადგილები;

გ) გეოგრაფიული ინფორმაცია: აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელების ადგილი, მისი რუკა, შემოთავაზებული თევზის მეურნეობის ადგილმდებარეობა (აკვაკულტურისთვის გამოყოფილი ზონა), აგრეთვე აკვაკულტურის კონსტრუქციის გამოყენებისას მისათითებელი სიღრმე;

დ) პროექტის ეკონომიკური გაანგარიშება და მონაცემები: კაპიტალის ინვესტირების შესახებ ინფორმაცია, პროდუქციის მიახლოებითი ღირებულება, წარმოების წლიური მოცულობა, წლიური საოპერაციო ხარჯები, ინვესტირებიდან მისაღები ამონაგების ანალიზი;

ე) სოციალურ-ეკონომიკური ინფორმაცია: აკვაკულტურის საქმიანობის არეალის მიმდებარე არეალში განსახორციელებელი აკვაკულტურის საქმიანობიდან მისაღები სარგებელი (ახალი სამუშაო ადგილების შექმნის შესახებ და სხვა შესაბამისი ინფორმაცია);

ვ) საზღვაო უსაფრთხოების შესახებ ინფორმაცია: საღუზე წერტილების, აკრძალული რაიონებისა და გემების უსაფრთხო ნაოსნობისთვის ხელის არშეშლის თაობაზე ინფორმაცია, აგრეთვე საჯარო სამართლის იურიდიული პირის − საზღვაო ტრანსპორტის სააგენტოს და საჯარო სამართლის იურიდიული პირის − საქართველოს სახელმწიფო ჰიდროგრაფიული სამსახურის შესაბამისი დასკვნა.

2. სააგენტო უფლებამოსილია ნებართვის მაძიებელს მოსთხოვოს ამ კანონითა და საქართველოს სხვა საკანონმდებლო და კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტებით განსაზღვრული, აკვაკულტურის საქმიანობის განსახორციელებლად აუცილებელი სხვა ინფორმაცია და დოკუმენტები.

3. საზღვაო წყლებში აკვაკულტურისთვის (მარიკულტურისთვის) წყლის სივრცე გამოიყოფა საქართველოს მთავრობის მიერ დადგენილი წესით.

მუხლი 16. საზღვაო წყლებში აკვაკულტურის საქმიანობის არეალის მიმართ მოთხოვნები და მათი შესრულება

1. აკვაკულტურის ნებართვის მფლობელი ვალდებულია საზღვაო წყლებში:

ა) განათავსოს შუქურები, ტივტივები ან/და მოაწყოს მონიშვნები აკვაკულტურის ნებართვით განსაზღვრული აკვაკულტურის საქმიანობის არეალის მოსანიშნად/გასამიჯნად;

ბ) ამ პუნქტის „ა“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებულ შუქურებზე, ტივტივებზე ან მონიშვნებზე დაამონტაჟოს და შეინარჩუნოს განათება ან/და სიგნალი/სიგნალები;

გ) დაამონტაჟოს და შეინარჩუნოს გარემოსდაცვითი მონიტორინგისა და ზედამხედველობის განსახორციელებლად საჭირო სხვა მოწყობილობები.

2. დაუშვებელია აკვაკულტურის საქმიანობის არეალის მოსანიშნად/გასამიჯნად გამოყენებული შუქურას, ტივტივას ან მონიშვნის ან შუქურასთვის, ტივტივასთვის ან მონიშვნისთვის გამოყენებული განათების ან სიგნალის გადაადგილება, განადგურება, დაზიანება, შეცვლა.

თავი V. ხმელეთზე განთავსებული აკვაკულტურის კონსტრუქცია

მუხლი 17. აკვაკულტურის ნებართვის მისაღებად განაცხადის წარდგენა ხმელეთზე განთავსებული აკვაკულტურის კონსტრუქციის გამოყენების შემთხვევაში

1. ხმელეთზე განთავსებული აკვაკულტურის კონსტრუქციის გამოყენების შემთხვევაში აკვაკულტურის ნებართვის მისაღებად აკვაკულტურის ნებართვის მაძიებელმა, „ლიცენზიებისა და ნებართვების შესახებ“ საქართველოს კანონის 25-ე მუხლით გათვალისწინებული დოკუმენტების გარდა, უნდა წარადგინოს:

ა) აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელების ადგილის შესახებ ინფორმაცია (მუნიციპალიტეტის, დასახლების ან ახლომდებარე დასახლებული პუნქტის, მდინარის აუზის დასახელებები);

ბ) აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელების ადგილის რუკა, ფართობი და გეოგრაფიული კოორდინატები;

გ) ხმელეთზე განთავსებული აკვაკულტურის კონსტრუქციის სქემატური საპროექტო ნახაზი;

დ) აკვაკულტურის ობიექტის (თევზის ან/და სხვა ჰიდრობიონტის) ქართული და ლათინური სახელწოდებები, გენეტიკური ფორმების შესახებ ინფორმაცია, მასალის ჩასმის სიმჭიდროვე;

ე) ჩასასმელი მასალის (ლარვის, ლიფსიტის, ახალმოზარდეულის) მიღების გზები;

ვ) საკვებისა და საკვები დანამატების შესახებ დეტალური ინფორმაცია (საკვებისა და საკვები დანამატების მწარმოებელი, მარკა და შემადგენლობა);

ზ) სასუქების, სტიმულატორების, სამკურნალო-პროფილაქტიკური პრეპარატების, ბიოლოგიურად აქტიური ნივთიერებების, სხვა ქიმიური საშუალებებისა და ტექნოლოგიების შესახებ დეტალური ინფორმაცია;

თ) პროდუქციის წლიური ოდენობის შესახებ ინფორმაცია;

ი) აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელების მეთოდების, ტექნოლოგიებისა და ტექნოლოგიური ციკლის დეტალური აღწერილობა;

კ) გამოსაყენებელი ტექნოლოგიებისა და მოწყობილობების შესახებ ინფორმაცია;

ლ) აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელების დეტალური გეგმა;

მ) ველურ სახეობაზე დაავადების გავრცელების თავიდან ასაცილებლად განსახორციელებელი ღონისძიებების შესახებ ინფორმაცია;

ნ) აკვაკულტურის ობიექტის აკვაკულტურის კონსტრუქციიდან გარემოში გაღწევის თავიდან ასაცილებლად განსახორციელებელი ღონისძიებების შესახებ ინფორმაცია;

ო) მიწის ნაკვეთის საკუთრების ან/და მიწის ნაკვეთით სარგებლობის დამადასტურებელი დოკუმენტი;

პ) წყლის ხარისხის ანალიზის (აკვაკულტურის ტექნიკური რეგლამენტით განსაზღვრული პარამეტრების შესაბამისად) შესახებ ინფორმაცია და წყალსარგებლობის გეგმა.

2. აკვაკულტურის ნებართვის მაძიებელი ვალდებულია ამ კანონით გათვალისწინებული დოკუმენტი აკვაკულტურის ნებართვის გამცემს ელექტრონული ან მატერიალური ფორმით წარუდგინოს.

3. აკვაკულტურის ნებართვის გამცემი უფლებამოსილია აკვაკულტურის ნებართვის მაძიებელს − დაინტერესებულ პირს მოსთხოვოს მის მიერ წარდგენილი ინფორმაციის დაზუსტება.

თავი VI. აკვაკულტურის ნებართვის გაცემასთან დაკავშირებული

სხვა საკითხები

მუხლი 18. აკვაკულტურის საქმიანობის განსახორციელებლად იჯარის მოთხოვნა

1. კანონმდებლობის საფუძველზე აკვაკულტურის საქმიანობის განსახორციელებლად საჭირო/სავალდებულო იჯარის ხელშეკრულება უნდა დაიდოს აკვაკულტურის სუბიექტსა და შესაბამისი ქონების განკარგვის უფლებამოსილების მქონე პირს/ორგანოს შორის.

2. აკვაკულტურის საქმიანობის განსახორციელებლად საჭირო იჯარის ხელშეკრულება განსაზღვრავს იჯარის პირობებს, მათ შორის, ადგენს იჯარის ვადას და მისი გაგრძელების შესაძლებლობას, საიჯარო ფართობის ადგილმდებარეობასა და გეოგრაფიულ კოორდინატებს, საიჯარო ქირის ოდენობას.

3. აკვაკულტურის ნებართვის მოქმედების ვადა არ უნდა აღემატებოდეს აკვაკულტურის საქმიანობის განსახორციელებლად საჭირო იჯარის უფლების ვადას. იჯარის უფლება შეიძლება გაგრძელდეს, თუ აკვაკულტურის სუბიექტი არ არღვევს იჯარის ხელშეკრულებით განსაზღვრულ იჯარის პირობებს.

4. აკვაკულტურის საქმიანობის განსახორციელებლად იჯარით გაცემულ სახელმწიფო ან ადგილობრივ ქონებაზე იჯარის უფლების შესახებ ინფორმაცია საჯაროა.

მუხლი 19. აკვაკულტურის ნებართვისა და აკვაკულტურის საქმიანობის განსახორციელებლად საჭირო იჯარის უფლების ურთიერთდამოკიდებულება

1. აკვაკულტურის საქმიანობის განსახორციელებლად საჭირო იჯარის უფლება არ იძლევა იჯარით აღებული არეალის აკვაკულტურის ნებართვის გარეშე გამოყენების უფლებას.

2. თუ აკვაკულტურის ნებართვა გაუქმდა ან აკვაკულტურის ნებართვის მოქმედების ვადა არ გაგრძელდა, სახელმწიფო ან ადგილობრივ ქონებაზე იჯარის უფლება წყდება.

3. თუ აკვაკულტურის საქმიანობის განსახორციელებლად საჭირო იჯარის უფლება შეწყდა ან ამოიწურა, ამ მუხლის საფუძველზე აკვაკულტურის ნებართვა უქმდება.

4. აკვაკულტურის საქმიანობის განსახორციელებლად საჭირო იჯარის უფლების შეწყვეტის უზრუნველსაყოფად აკვაკულტურის ნებართვის გაუქმების შესახებ ეცნობება შესაბამისი ქონების განკარგვის უფლებამოსილების მქონე პირს/ორგანოს.

მუხლი 20. აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელებისას მიწის ნაკვეთით სარგებლობა

1. ხმელეთზე განთავსებული აკვაკულტურის კონსტრუქციის გამოყენების შემთხვევაში აკვაკულტურის სუბიექტს იმ ტერიტორიისთვის, რომელზედაც მას სურს აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელება, ესაჭიროება მიწის ნაკვეთზე უფლების დამადასტურებელი დოკუმენტი (იჯარის ხელშეკრულება, საკუთრების უფლების დამადასტურებელი დოკუმენტი).

2. აკვაკულტურის საქმიანობის კერძო საკუთრებაში არსებულ მიწის ნაკვეთზე განხორციელების შემთხვევაში ამ მუხლის პირველი პუნქტით გათვალისწინებული მიწის ნაკვეთზე უფლება დადასტურებულად მიიჩნევა, თუ არსებობს ამ მიწის ნაკვეთის მესაკუთრის წინასწარი თანხმობა, რომ აკვაკულტურის ნებართვის გაცემის შემთხვევაში იგი შესაბამის პირთან დადებს მიწის ნაკვეთის სარგებლობის უფლებით გადაცემის ხელშეკრულებას. აკვაკულტურის ნებართვა გაიცემა ამ ხელშეკრულების (თანხმობის) მოქმედების ვადით. აკვაკულტურის ნებართვის მოქმედების ვადის გაგრძელებამდე აუცილებელია აღნიშნული ხელშეკრულების (თანხმობის) მოქმედების ვადის გაგრძელება.

3. აკვაკულტურის სუბიექტს უფლება აქვს, აკვაკულტურის საქმიანობის განსახორციელებლად მოითხოვოს სახელმწიფოს/თვითმმართველი ერთეულის საკუთრებაში არსებულ მიწის ნაკვეთზე იჯარის უფლება. აკვაკულტურის სუბიექტის მიერ შესაბამისი წყალსატევის მიმდებარე ტერიტორიაზე არსებული, აკვაკულტურის საქმიანობის განსახორციელებლად საჭირო მიწის ნაკვეთით სარგებლობა რეგულირდება ამ მიწის ნაკვეთის მესაკუთრესა და აკვაკულტურის სუბიექტს შორის დადებული ხელშეკრულებით.

მუხლი 21. გარემოზე ზემოქმედების შეფასება

იმ დაგეგმილი აკვაკულტურის საქმიანობის გარემოზე შესაძლო ზემოქმედების გამოვლენისა და შესწავლის პროცედურები, რომელმაც შეიძლება გარემოზე მნიშვნელოვანი ზემოქმედება მოახდინოს, განისაზღვრება გარემოსდაცვითი შეფასების კოდექსით.

მუხლი 22. აკვაკულტურის ნებართვის სხვა პირისთვის გადაცემა

1. აკვაკულტურის ნებართვის სხვა პირისთვის გადაცემა დასაშვებია მხოლოდ სააგენტოს მიერ მისი გადაცემის დამტკიცების შემთხვევაში. აკვაკულტურის ნებართვის გადაცემის შემთხვევაში აკვაკულტურის ნებართვის მფლობელი ვალდებულია აკვაკულტურის ნებართვის გამცემს შესაბამისი დოკუმენტები წარუდგინოს. აკვაკულტურის ნებართვის მიმღებმა უნდა დაადასტუროს სანებართვო პირობების შესრულების შესაძლებლობა, რის საფუძველზედაც შესაბამისი გადაწყვეტილების მიღების შემთხვევაში სააგენტოს 3 დღის ვადაში სანებართვო რეესტრში შეაქვს სათანადო ცვლილება და გასცემს სანებართვო მოწმობას.

2. თუ აკვაკულტურის ნებართვის სხვა პირისთვის გადაცემამდე აკვაკულტურის ნებართვის მფლობელი იმავდროულად იყო გარემოსდაცვითი შეფასების კოდექსით განსაზღვრული ის პირი, რომელსაც გარემოსდაცვითი გადაწყვეტილება გადაეცა, ამ მუხლის პირველი პუნქტით გათვალისწინებული პროცედურების დასრულების შემდეგ აკვაკულტურის ნებართვის მფლობელი და აკვაკულტურის ნებართვის მიმღები გარემოსდაცვითი გადაწყვეტილების გამცემ უფლებამოსილ ადმინისტრაციულ ორგანოს მიმართავენ განცხადებით შესაბამის გადაწყვეტილებათა რეესტრში სათანადო ცვლილების შესატანად, გარემოსდაცვითი გადაწყვეტილების დედნის მისაღებად და ამ გადაწყვეტილების შესაბამისად გარემოსდაცვითი პირობების დასადგენად. ასეთ შემთხვევაში გარემოსდაცვითი პირობების დარღვევისას თითოეული სუბიექტის პასუხისმგებლობა განისაზღვრება ინდივიდუალურად, მისთვის დადგენილი გარემოსდაცვითი პირობების შესაბამისად. გარემოსდაცვითი გადაწყვეტილების გამცემი უფლებამოსილი ადმინისტრაციული ორგანო წარდგენილ განაცხადს და თანდართულ დოკუმენტებს მარტივი ადმინისტრაციული წარმოების წესით იხილავს და იღებს შესაბამის გადაწყვეტილებას.

3. პირი, რომელსაც აკვაკულტურის ნებართვა გადაეცა, პასუხისმგებელია სანებართვო პირობებითა და საქართველოს კანონმდებლობით განსაზღვრული შესაბამისი ვალდებულების შესრულებისთვის.

4. აკვაკულტურის ნებართვის მიმღები უფლებამოსილია აკვაკულტურის საქმიანობა განახორციელოს მხოლოდ სანებართვო პირობებისა და დადგენილი მოთხოვნების შესრულების ვალდებულების აღებისა და აკვაკულტურის ნებართვის მისთვის გადაცემის შესახებ ინფორმაციის აკვაკულტურის ნებართვის გამცემისთვის წარდგენის შემდეგ, ხოლო ამ მუხლის მე-2 პუნქტით გათვალისწინებულ შემთხვევაში – აგრეთვე გარემოსდაცვითი გადაწყვეტილების მიღების შემდეგ.

5. იჯარის ხელშეკრულების არსებობის შემთხვევაში აკვაკულტურის ნებართვის სხვა პირისთვის გადაცემამდე სააგენტოს უნდა წარედგინოს შესაბამისი ქონების მესაკუთრის თანხმობა.

მუხლი 23. აკვაკულტურის ნებართვის მოქმედების ვადის გაგრძელების უფლება

1. აკვაკულტურის სუბიექტს უფლება აქვს, აკვაკულტურის ნებართვის მოქმედების ვადის გასვლამდე არაუადრეს 6 თვისა და არაუგვიანეს 3 თვისა მოითხოვოს აკვაკულტურის ნებართვის მოქმედების ვადის არაუმეტეს 20 წლით გაგრძელება.

2. აკვაკულტურის სუბიექტის განაცხადის საფუძველზე, საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი პირობების არსებობისას აკვაკულტურის ნებართვის გამცემი იღებს გადაწყვეტილებას აკვაკულტურის ნებართვის მოქმედების ვადის გაგრძელების შესახებ.

3. პირს − აკვაკულტურის სუბიექტს შეიძლება აკვაკულტურის ნებართვის მოქმედების ვადის გაგრძელებაზე უარი ეთქვას, თუ:

ა) მან განაცხადის წარდგენამდე 3 წლის განმავლობაში დაარღვია სანებართვო პირობები ან/და დარღვევა დადგენილ ვადაში არ აღმოფხვრა;

ბ) მას შეუწყდა აკვაკულტურის საქმიანობის განსახორციელებლად საჭირო იჯარის უფლება ან იგი არ ასრულებს იჯარის ხელშეკრულებით ნაკისრ ვალდებულებებს;

გ) აკვაკულტურის ნებართვის მოქმედების ვადის გაგრძელება არ შეესაბამება სივრცის დაგეგმარების გეგმას;

დ) აკვაკულტურის ნებართვის მოქმედების ვადის გაგრძელება არ შეესაბამება გარემოს დაცვის ინტერესებს ან საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებით ნაკისრ ვალდებულებებს.

მუხლი 24. აკვაკულტურის ნებართვის გაუქმება

1. აკვაკულტურის ნებართვა უქმდება „ლიცენზიებისა და ნებართვების შესახებ“ საქართველოს კანონით დადგენილი წესით. თუ აკვაკულტურის ნებართვის მფლობელი სანებართვო პირობებით დადგენილ ვადაში, მაგრამ არაუგვიანეს 1 წლისა, არ დაიწყებს აკვაკულტურის საქმიანობას, აკვაკულტურის ნებართვა უქმდება.

2. აკვაკულტურის ნებართვის მფლობელი ვალდებულია აკვაკულტურის ნებართვის მოქმედების ვადის გასვლიდან ან აკვაკულტურის ნებართვის გაუქმების შესახებ გადაწყვეტილების ძალაში შესვლიდან არაუგვიანეს 6 თვისა უზრუნველყოს გაშვებული წყლის ორგანიზმისა და წყალსატევში განთავსებული აკვაკულტურის კონსტრუქციის/სხვა მოწყობილობის წყლის ობიექტიდან ამოღება და აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელების ადგილსა და მის მიმდებარე ტერიტორიაზე პირვანდელი მდგომარეობის აღდგენა.

3. ამ მუხლის მე-2 პუნქტით განსაზღვრული ვალდებულების შეუსრულებლობის შემთხვევაში აკვაკულტურის ნებართვის გამცემი უფლებამოსილია თავად უზრუნველყოს წყალსატევში განთავსებული აკვაკულტურის კონსტრუქციის/სხვა მოწყობილობის დემონტაჟის განხორციელება და მისი განხორციელების ხარჯების ანაზღაურება აკვაკულტურის ნებართვის მფლობელს დააკისროს.

4. აკვაკულტურის სუბიექტი ვალდებულია საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით სრულად აანაზღაუროს გარემოსთვის მიყენებული ზიანი.

თავი VII. აკვაკულტურის სუბიექტის უფლებების დაცვა

მუხლი 25. აკვაკულტურის ობიექტზე საკუთრების უფლება

1. აკვაკულტურის კონსტრუქციაში სპეციალურად ჩასმული, სხვადასხვა ფორმისა და ტიპის ბაგირის ან ხელოვნურ მყარ ფსკერულ კონტრუქციაზე (მათ შორის, ხელოვნურ რიფზე) მიმაგრებული ჰიდრობიონტები არის აკვაკულტურის სუბიექტის საკუთრება, რომელიც დაცულია საქართველოს კანონმდებლობით.

2. აკრძალულია საზღვაო წყლებსა და საქართველოს შიდა წყლებში − წყალსატევებში ნებისმიერი სახის თევზჭერა (მათ შორის, რეკრეაციული და სპორტული თევზჭერა), აგრეთვე სხვა ჰიდრობიონტების შეგროვება და მცურავი საშუალებით აკვაკულტურის კონსტრუქციიდან 50 მეტრის რადიუსში გადაადგილება. აღნიშნულ არეალში ნებისმიერი პირის ყოფნა ან გადაადგილება დასაშვებია მხოლოდ აკვაკულტურის ნებართვის მფლობელის თანხმობით. ამ პუნქტით დადგენილი შეზღუდვა არ ვრცელდება აკვაკულტურის ნებართვის მფლობელზე, ამ კანონის 37-ე მუხლით განსაზღვრულ უფლებამოსილ ორგანოებსა და მცურავ საშუალებაზე.

3. აკვაკულტურის ნებართვით განსაზღვრულ აკვაკულტურის საქმიანობის არეალში ნებისმიერ პირს ეკრძალება:

ა) დააბრკოლოს აკვაკულტურის სუბიექტი ან ხელი შეუშალოს მას, მოიპოვოს, გადაიყვანოს ან გადააადგილოს თევზი ან წყლის სხვა ორგანიზმი ან აღჭურვილობა/მოწყობილობა, რომელსაც აკვაკულტურის ნებართვის მფლობელი ამ არეალში თევზის ან წყლის სხვა ორგანიზმის გასამრავლებლად ან გასაზრდელად იყენებს;

ბ) განახორციელოს ნებისმიერი სხვა ქმედება, რომელიც ზიანს აყენებს ან რომელმაც შეიძლება ზიანი მიაყენოს ამ არეალს ან დააბრკოლოს აკვაკულტურის სუბიექტი ან ხელი შეუშალოს მას აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელებაში.

4. სახელმწიფო ორგანოებს, ფიზიკურ და იურიდიულ პირებს ეკრძალებათ ისეთი ღონისძიების განხორციელება, რომელიც საფრთხეს უქმნის აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელებას ან სხვაგვარად ხელყოფს აკვაკულტურის სუბიექტის უფლებებს.

5. თუ ამ კანონით სხვა რამ არ არის გათვალისწინებული, აკვაკულტურის სუბიექტი ვალდებულია მოიპოვოს და აკვაკულტურის ნებართვის გამცემს წარუდგინოს აკვაკულტურის საქმიანობის განსახორციელებლად აუცილებელი, კანონით გათვალისწინებული სხვა ლიცენზია/ნებართვა ან თანხმობა.

6. სახელმწიფო უზრუნველყოფს აკვაკულტურის სუბიექტის უფლებების დაცვას.

თავი VIII. ექსტენსიური აკვაკულტურა

მუხლი 26. ექსტენსიური აკვაკულტურის მიზანი

1. საქართველოს შიდა წყლებში − წყალსატევებში (მათ შორის, მდინარეთა მონაკვეთებზე) ექსტენსიური აკვაკულტურის საქმიანობა ხორციელდება ექსტენსიური აკვაკულტურის ნებართვის საფუძველზე.

2. ექსტენსიური აკვაკულტურის ნებართვა გაიცემა „სასოფლო-სამეურნეო კოოპერატივის შესახებ“ საქართველოს კანონის შესაბამისად შექმნილ სასოფლო-სამეურნეო კოოპერატივზე (თევზის მეურნეობის კოოპერატივზე). გამონაკლის შემთხვევაში, სოციალური, ეკონომიკური ან სხვა საზოგადოებრივი ინტერესის გათვალისწინებით, საქართველოს მთავრობის თანხმობით ექსტენსიური აკვაკულტურის ნებართვა შეიძლება გაიცეს სხვა იურიდიულ პირზე.

3. ექსტენსიური აკვაკულტურის ნებართვით განსაზღვრულ წყალსატევში ან წყალსატევის უბანზე თევზჭერა (მათ შორის, სამოყვარულო, რეკრეაციული და სპორტული თევზჭერა), წყალქვეშა ნადირობა და ჰიდრობიონტების შეგროვება დასაშვებია მხოლოდ ექსტენსიური აკვაკულტურის ნებართვის მფლობელის თანხმობით.

4. ტბაზე, წყალსაცავზე, ტბის ტიპის სხვა წყალსატევზე შეიძლება გაიცეს მხოლოდ ერთი ექსტენსიური აკვაკულტურის ნებართვა, ხოლო მდინარეზე − რამდენიმე ექსტენსიური აკვაკულტურის ნებართვა მდინარის სხვადასხვა მონაკვეთზე.

5. წყალსატევზე ექსტენსიური აკვაკულტურის ნებართვის არსებობისას ამ წყალსატევზე სხვა აკვაკულტურის ნებართვა შეიძლება გაიცეს მხოლოდ აკვაკულტურის კონსტრუქციის განთავსების შემთხვევაში.

6. მდინარის მონაკვეთზე ექსტენსიური აკვაკულტურის ნებართვის გაცემაზე არ ვრცელდება ამ მუხლის მე-2 პუნქტით დადგენილი წესი.

7. ექსტენსიური აკვაკულტურის ნებართვის მისაღებად ექსტენსიური აკვაკულტურის ნებართვის მაძიებელმა, „ლიცენზიებისა და ნებართვების შესახებ“ საქართველოს კანონის 25-ე მუხლით დადგენილი მოთხოვნების შესრულების გარდა, უნდა წარადგინოს:

ა) თევზის მეურნეობის კოოპერატივის წევრების შესახებ ინფორმაცია (სახელი, გვარი, მისამართი, საქმიანობა);

ბ) ექსტენსიური აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელების ადგილის შესახებ ინფორმაცია (წყალსატევისა და მუნიციპალიტეტის დასახელებები და გეოგრაფიული კოორდინატები);

გ) თევზის მეურნეობის კოოპერატივის წევრთა საკუთრებაში არსებული თევზსაჭერი ბადე-იარაღების, მცურავი საშუალების, ნავმისადგომისა და დამხმარე ნაგებობის შესახებ ინფორმაცია;

დ) თევზის მეურნეობის კოოპერატივის მიერ შემოთავაზებული სანებართვო პირობები;

ე) საქართველოს მთავრობის შესაბამისი ნორმატიული აქტით გათვალისწინებული სხვა ინფორმაცია.

8. ექსტენსიური აკვაკულტურის ნებართვის მფლობელი ვალდებულია შეასრულოს შემდეგი სანებართვო პირობები:

ა) ექსტენსიური აკვაკულტურის საქმიანობა დადგენილი წესით შეთანხმებული აკვაკულტურისთვის გამოყოფილი ზონის მართვის გეგმის საფუძველზე განახორციელოს;

ბ) დაიცვას თევზჭერის ვადები და წესები;

გ) დაიცვას თევზჭერის კვოტები;

დ) უზრუნველყოს წყლის ობიექტში არსებული, საქართველოს „წითელ ნუსხაში“ შეტანილი ცხოველთა სამყაროს ობიექტების დაცვა, მათი მრავალფეროვნებისა და სიცოცხლისუნარიანი პოპულაციების შენარჩუნება, მათი აღწარმოების პროგრამების განხორციელება;

ე) უზრუნველყოს დადგენილი ფორმით სარეწაო ჟურნალის, აგრეთვე თევზის მეურნეობის კოოპერატივში თევზის რესურსით სარგებლობის, მისი აღწარმოებისა და დაცვის შიდასააღრიცხვო დოკუმენტაციის წარმოება;

ვ) შესაბამის სამსახურებს დაუყოვნებლივ აცნობოს თევზის ან/და სხვა ჰიდრობიონტის დაავადების, მისი საბინადრო გარემოს გაუარესების, განადგურების საშიშროების წარმოშობის ან/და დაღუპვის შესახებ;

ზ) განახორციელოს დაავადებების პროფილაქტიკისა და მათ წინააღმდეგ ბრძოლის კომპლექსური ღონისძიებები;

თ) განახორციელოს წყალსატევის დათევზიანება;

ი) იზრუნოს წყალსატევში არსებული წყლის ხარისხის შენარჩუნებაზე, არ დაუშვას თევზის სამელიორაციო სისტემაში ან/და სხვა სისტემაში მოხვედრა;

კ) ექსტენსიური აკვაკულტურის ნებართვის მოქმედების ვადის გასვლის წლისთვის უზრუნველყოს წყალსატევში თევზის ან/და სხვა ჰიდრობიონტის გადაცემული მარაგის არსებობა;

ლ) დაიცვას წყალსატევი, გამოავლინოს სამართალდარღვევის ფაქტი და ამის შესახებ აცნობოს უფლებამოსილ ორგანოებს;

მ) შეასრულოს ამ კანონითა და საქართველოს სხვა საკანონმდებლო და კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტებით დადგენილი სხვა მოთხოვნები.

9. ექსტენსიური აკვაკულტურის ნებართვის გაცემის წესი და პირობები განისაზღვრება საქართველოს მთავრობის დადგენილებით.

თავი IX. შეზღუდვები აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელებისას

მუხლი 27. ტერიტორიული შეზღუდვები აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელებისას

1. სასაზღვრო ზოლში აკვაკულტურის საქმიანობა ხორციელდება „სახელმწიფო საზღვრის შესახებ“ საქართველოს კანონის შესაბამისად.

2. დაცული ტერიტორიის კატეგორიის მქონე წყლის ობიექტის ან დაცული ტერიტორიის ფარგლებში არსებული წყლის ობიექტის დაცვისა და გამოყენების რეჟიმი დგინდება დაცული ტერიტორიების შესახებ საქართველოს კანონმდებლობით.

მუხლი 28. აკვაკულტურის საქმიანობის ფარგლები

1. აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელებამ არ უნდა გამოიწვიოს წყალსატევის მეთევზეობის პოტენციალის, წყლის ხარისხობრივი მაჩვენებლების, თევზის საკვები ბაზის (ფიტოპლანქტონი, ზოოპლანქტონი, ზოობენთოსი, ფიტობენთოსი, პერიფიტონი და სხვა), გარემოს მიკრობიოლოგიური მაჩვენებლების, იქთიოპარაზიტოლოგიური და იქთიოპათოლოგიური ფონის გაუარესება, თევზის ახალი სახეობის ინტროდუქცია ან ბიოინვაზია.

2. აკრძალულია ამა თუ იმ ადგილას თევზის იმ სახეობის ინტროდუქცია, რომელიც შეიძლება საზიანო იყოს აღნიშნული ადგილისთვის დამახასიათებელი და იქ მობინადრე თევზის სახეობებისთვის.

3. აკრძალულია აკვაკულტურის ობიექტის ჰიბრიდული ფორმისა და უცხო სახეობის ბუნებრივ (ველურ) გარემოში მოხვედრა.

4. აკრძალულია ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის გარემოში კულტივირება და ინტროდუქცია.

მუხლი 29. აკვაკულტურის საქმიანობის განსახორციელებლად უცხო სახეობის შემოყვანა და გადაზიდვა

1. აკვაკულტურის საქმიანობის განსახორციელებლად საქართველოს ტერიტორიაზე უცხო სახეობის შემოყვანა და გადაზიდვა (გარდა ტრანზიტისა) ხდება სააგენტოს თანხმობით, აკვაკულტურის მრჩეველთა საბჭოს დასკვნის საფუძველზე.

2. ამ მუხლის პირველი პუნქტით გათვალისწინებული თანხმობა გაიცემა მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ უცხო სახეობის შემოყვანა და გავრცელება არ შეცვლის ან არ დააზიანებს წყლის სხვა ცოცხალ რესურსებს, მათ ჰაბიტატებს და შესაბამის ეკოსისტემას.

მუხლი 30. აკვაკულტურის განსახორციელებლად უცხო სახეობის შემოყვანის წესი

1. აკვაკულტურის საქმიანობის განსახორციელებლად უცხო სახეობის შემოსაყვანად წარსადგენი განაცხადის ფორმა, ამ განაცხადისთვის დასართავი დოკუმენტების ნუსხა, უცხო სახეობის შემოყვანის წესი და პირობები, აგრეთვე მის შემოყვანაზე თანხმობის გაცემის ვადა განისაზღვრება მინისტრის ბრძანებით.

2. უცხო სახეობის შემოყვანისა და გადაადგილების კონტროლის მიზნით მინისტრის ბრძანებით განისაზღვრება იმ სახეობების ნუსხა, რომლებიც საქართველოს წყლებში ბინადრობენ. ყველა სხვა სახეობა, რომლებიც ამ ნუსხით გათვალისწინებული არ იქნება, უცხო სახეობად იქნება მიჩნეული.

მუხლი 31. აკვაკულტურის კვლევაზე თანხმობა

1. აკვაკულტურის საქმიანობის განსახორციელებლად ამა თუ იმ ადგილის, წყლის, ტექნიკის, მეთოდის ან მოწყობილობის გამოსაკვლევად ან საცდელი მიზნით სახეობის კულტივირებისთვის ან მოშენებისთვის სააგენტო გასცემს თანხმობას აკვაკულტურის კვლევაზე.

2. აკვაკულტურის კვლევაზე თანხმობა გაიცემა 3 წლამდე ვადით. ეს თანხმობა არ განახლდება. აკვაკულტურის კვლევით მიღებული შედეგები, დასკვნები და ინფორმაცია გაზიარებული უნდა იქნეს სამინისტროსთვის.

3. აკვაკულტურის კვლევაზე თანხმობის გაცემის წესი განისაზღვრება მინისტრის ბრძანებით.

მუხლი 32. აკვაკულტურის მიზნებისთვის აკვაკულტურის ობიექტის (წყლის ცხოველური ორგანიზმის) გადაზიდვა

აკვაკულტურის მიზნებისთვის აკვაკულტურის ობიექტის (წყლის ცხოველური ორგანიზმის) საქართველოს ტერიტორიაზე გადაზიდვა ხდება საქართველოს კანონმდებლობის შესაბამისად.

მუხლი 33. აკვაკულტურის პროდუქტის ბაზარზე განთავსებისა და იმპორტის პირობები, სერტიფიცირების მოთხოვნები, აკვაკულტურის ობიექტის ჯანმრთელობასა და მის პროდუქტთან დაკავშირებული მოთხოვნები

1. აკვაკულტურის პროდუქტის ბაზარზე განთავსებისა და იმპორტის პირობები, სერტიფიცირების მოთხოვნები, აკვაკულტურის ობიექტის ჯანმრთელობასა და მის პროდუქტთან დაკავშირებული მოთხოვნები, აგრეთვე წყლის ცხოველის ზოგიერთი დაავადების თავიდან აცილებისა და კონტროლის წესი დგინდება საქართველოს კანონმდებლობით.

2. საქართველოს ტერიტორიაზე გადაზიდვისას და რეალიზაციისას საქართველოში წარმოებულ აკვაკულტურის ობიექტს უნდა ახლდეს მისი აკვაკულტურისადმი კუთვნილების დამადასტურებელი დოკუმენტი.

3. ამ მუხლის მე-2 პუნქტით გათვალისწინებული დოკუმენტის ფორმა და გაცემის წესი განისაზღვრება მინისტრის ბრძანებით. ამ დოკუმენტის გაცემის უფლება აქვს აკვაკულტურის სუბიექტს.

თავი X. ინფორმაციის საჯაროობა

მუხლი 34. აკვაკულტურასთან დაკავშირებული გადაწყვეტილების მიღების პროცესში საზოგადოების მონაწილეობა და ინფორმაციის ხელმისაწვდომობა

1. აკვაკულტურის ნებართვის გაცემის პროცესში საზოგადოების მონაწილეობის შემთხვევები, როდესაც, კანონის თანახმად, გარემოზე ზემოქმედების შეფასება ან სკრინინგი უნდა ჩატარდეს, განისაზღვრება გარემოსდაცვითი შეფასების კოდექსით.

2. აკვაკულტურის ნებართვასთან დაკავშირებით მიმდინარე ადმინისტრაციული წარმოების ფარგლებში ნებისმიერ პირს აქვს უფლება, კომენტარის სახით დააფიქსიროს თავისი მოსაზრება/შენიშვნა სააგენტოს ვებგვერდზე გამოქვეყნებული მასალების შესახებ ან საჯარო განხილვის დროს საჯარო კონსულტაციების მისაღებად.

3. სააგენტო უზრუნველყოფს:

ა) აკვაკულტურის ნებართვის გაცემისთვის საქართველოს კანონმდებლობით განსაზღვრული დოკუმენტების საზოგადოებისთვის ხელმისაწვდომობას;

ბ) გადაწყვეტილების მიღების პროცესში საჯარო განხილვის დროს კონსულტაციების გაწევისას საზოგადოების მიერ გამოთქმული მოსაზრებების/შენიშვნების და საჯარო განხილვის შედეგების გათვალისწინებას, აგრეთვე მიღებული გადაწყვეტილების შესახებ ინფორმაციის საზოგადოებისთვის მიწოდებას და საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით ხელმისაწვდომობას;

გ) ამ კანონის შესაბამისად განხორციელებული ეკოლოგიური მონიტორინგის შედეგების გამოქვეყნებას.

მუხლი 35. აკვაკულტურის შესახებ სტატისტიკური მონაცემების გამოქვეყნება და საერთაშორისო თანამშრომლობა

1. სამინისტრო აქვეყნებს აკვაკულტურისა და აკვაკულტურის საქმიანობის შესახებ სტატისტიკურ მონაცემებს, მათ შორის, აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელების, აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელებისას გამოყენებული საკვების, ვეტერინარული პრეპარატის, შიდა ვაჭრობის, იმპორტისა და ექსპორტის თაობაზე მონაცემებს.

2. საქართველოს მიერ ნაკისრი საერთაშორისო ვალდებულებების შესასრულებლად აკვაკულტურის შესახებ სტატისტიკური მონაცემები დადგენილი წესით წარედგინება შესაბამის საერთაშორისო ორგანიზაციას.

თავი XI. აკვაკულტურის საქმიანობის გარემოსდაცვითი მონიტორინგი, სახელმწიფო კონტროლი და ზედამხედველობა

მუხლი 36. ზედამხედველობის განმახორციელებელი უფლებამოსილი ორგანოსთვის ინფორმაციისა და დოკუმენტების მიწოდებისა და ხელის შეწყობის ვალდებულება

1. ნებისმიერი პირი, რომელიც აკვაკულტურის საქმიანობას ახორციელებს, ვალდებულია ამ კანონით განსაზღვრული ზედამხედველობის განმახორციელებელი უფლებამოსილი ორგანოს მოთხოვნის შემთხვევაში მას მიაწოდოს ინფორმაცია, დოკუმენტები, ნიმუშები და მასალები და გაუწიოს ამ ორგანოს მიერ თავისი უფლებამოსილების განსახორციელებლად აუცილებელი სხვა სახის დახმარება.

2. ნებისმიერი პირი, რომელიც აკვაკულტურის საქმიანობას ახორციელებს, ვალდებულია ზედამხედველობის განმახორციელებელ უფლებამოსილ ორგანოს მისცეს ამ საქმიანობის განხორციელების ადგილზე შესვლისა და მოწყობილობისა და აღჭურვილობის ხელმისაწვდომობის უფლება ამ ორგანოს მიერ თავისი უფლებამოსილების განსახორციელებლად.

მუხლი 37. აკვაკულტურის საქმიანობის გარემოსდაცვითი მონიტორინგის, სახელმწიფო კონტროლისა და ზედამხედველობის განმახორციელებელი უფლებამოსილი ორგანოები

აკვაკულტურის საქმიანობის გარემოსდაცვით მონიტორინგს ახორციელებს სააგენტო, ხოლო სახელმწიფო კონტროლსა და ზედამხედველობას საკუთარი უფლებამოსილების ფარგლებში ახორციელებენ სამინისტროს სახელმწიფო საქვეუწყებო დაწესებულება − გარემოსდაცვითი ზედამხედველობის დეპარტამენტი და სამინისტროს სახელმწიფო კონტროლს დაქვემდებარებული საჯარო სამართლის იურიდიული პირი − სურსათის ეროვნული სააგენტო.

მუხლი 38. შესვლა და ინსპექტირება

1. ამ კანონის მიზნებისთვის უფლებამოსილ პირს უფლება აქვს:

ა) დაუბრკოლებლად შევიდეს ნებისმიერ მიწის ნაკვეთზე და შენობაში, რათა შეამოწმოს, როგორ ასრულებს პირი − აკვაკულტურის ნებართვის მფლობელი ამ კანონს ან სანებართვო პირობებს;

ბ) მოსთხოვოს პირს, წარადგინოს ნებისმიერი ჩანაწერი ან დოკუმენტი, რომელიც მას უნდა ჰქონდეს ამ კანონის შესაბამისად, აგრეთვე შეამოწმოს ეს ჩანაწერი ან დოკუმენტი, გააკეთოს ამ ჩანაწერიდან ან დოკუმენტიდან ამონაწერი ან გადაიღოს აღნიშნული ჩანაწერის ან დოკუმენტის ასლი;

გ) დაუბრკოლებლად შეამოწმოს ნებისმიერი მოწყობილობა ან აღჭურვილობა, რომელსაც პირი აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელებისას იყენებს;

დ) მოსთხოვოს პირს, უზრუნველყოს მის მფლობელობაში არსებული ნებისმიერი საგნის ინსპექტირების მიზნით უფლებამოსილი პირისთვის წარდგენა ან დაცვა, თუ უფლებამოსილი პირი მიიჩნევს, რომ ეს საგანი ამ კანონით განსაზღვრული სამართალდარღვევის ჩადენის მტკიცებულებაა;

ე) გადაიღოს ფოტო, ჩაატაროს გაზომვა, გააკეთოს ესკიზი ან ნახაზი, აგრეთვე ჩანაწერი ნებისმიერი საშუალებით;

ვ) განახორციელოს კანონით განსაზღვრული სხვა უფლებამოსილებები.

2. უფლებამოსილმა პირმა ამ კანონით განსაზღვრული მოვალეობის შესრულებისას უნდა წარადგინოს უფლებამოსილების დამადასტურებელი დოკუმენტი.

3. დაუშვებელია იმ უფლებამოსილი პირის შეფერხება, დაბრკოლება, შეცდომაში შეყვანა, რომელიც ახორციელებს ამ კანონით განსაზღვრულ უფლებამოსილებას, აგრეთვე მის საქმიანობაში უკანონო ჩარევა, მისთვის ხელის შეშლა.

4. აკვაკულტურის სუბიექტი ვალდებულია შეასრულოს უფლებამოსილი პირის კანონიერი ინსტრუქცია, მითითება, მოთხოვნა.

5. ამ მუხლით განსაზღვრული უფლებამოსილების განსახორციელებლად სამინისტროს სახელმწიფო საქვეუწყებო დაწესებულება − გარემოსდაცვითი ზედამხედველობის დეპარტამენტი და სამინისტროს სახელმწიფო კონტროლს დაქვემდებარებული საჯარო სამართლის იურიდიული პირი − სურსათის ეროვნული სააგენტო უფლებამოსილი არიან გამოითხოვონ საგადასახადო/საბაჟო საიდუმლოების შემცველი ინფორმაცია.

მუხლი 39. ეკოლოგიური მონიტორინგი

1. აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელებისას საზღვაო წყლებსა და საქართველოს შიდა წყლებში − წყალსატევებში განთავსებული აკვაკულტურის კონსტრუქციის გამოყენების შემთხვევაში, აგრეთვე ექსტენსიური აკვაკულტურის საქმიანობის განხორციელებისას აკვაკულტურის სუბიექტის მიერ მისთვის განსაზღვრულ აკვატორიაში აკვაკულტურის საქმიანობის დაწყების შემდეგ ყოველ წელს, არანაკლებ 2 სეზონის განმავლობაში სააგენტო აკვაკულტურის სუბიექტის მიმართ ეკოლოგიურ მონიტორინგს ახორციელებს.

2. ეკოლოგიური მონიტორინგის საფუძველზე შეიძლება განხორციელდეს აკვაკულტურის სუბიექტის სავალდებულო ადგილმონაცვლეობა, თუ საფრთხე ექმნება ადგილობრივ ეკოსისტემას, აგრეთვე თევზის ან/და სხვა ჰიდრობიონტის ჩასმის სიმჭიდროვის შემცირება, კონსტრუქციული და ტექნოლოგიური ცვლილებები.

3. ეკოლოგიური მონიტორინგის მიზანია აგრეთვე აკვაკულტურის სუბიექტის გარემოსდაცვითი გავლენის შეფასება, რისკების შეფასება და შესაბამისი დასკვნისა და რეკომენდაციების შემუშავება. თუ ეკოლოგიური მონიტორინგის შედეგად გამოვლინდა გარემოებები, რომლებიც შეიძლება აკვაკულტურისთვის გამოყოფილი ზონისთვის, აკვაკულტურის პროდუქტისა და მისი უვნებლობისთვის საზიანო იყოს, ამის შესახებ დაუყოვნებლივ ეცნობება აკვაკულტურის ნებართვის მფლობელს, აგრეთვე მიიღება ის ზომები და განხორციელდება ის ღონისძიებები, რომლებიც განსაზღვრულია საქართველოს კანონმდებლობით.

4. ეკოლოგიური მონიტორინგის განხორციელების წესი და პირობები განისაზღვრება საქართველოს მთავრობის დადგენილებით.

თავი XII. გარდამავალი და დასკვნითი დებულებები

მუხლი 40. გარდამავალი დებულებები

1. საქართველოს მთავრობამ 2021 წლის 1 მარტამდე დაამტკიცოს:

ა) აკვაკულტურის ტექნიკური რეგლამენტი;

ბ) აკვაკულტურის ნებართვის გაცემის წესი და სანებართვო პირობები;

გ) საზღვაო წყლებში აკვაკულტურისთვის გამოყოფილი ზონა/ზონები;

დ) აკვაკულტურისთვის გამოყოფილი ზონის მართვის გეგმა;

ე) აკვაკულტურის უწყებათაშორისი საბჭოს შემადგენლობა, მუშაობის ორგანიზება და საქმიანობის წესი.

2. საქართველოს გარემოს დაცვისა და სოფლის მეურნეობის მინისტრმა 2021 წლის 1 მარტამდე გამოსცეს ბრძანებები:

ა) აკვაკულტურის მრჩეველთა საბჭოს შემადგენლობისა და საქმიანობის წესის განსაზღვრის შესახებ დებულების დამტკიცების თაობაზე;

ბ) უცხო სახეობის შემოყვანის წესისა და პირობების შესახებ;

გ) აკვაკულტურის კვლევაზე თანხმობის გაცემის წესის განსაზღვრის შესახებ;

დ) საქართველოში წარმოებული აკვაკულტურის ობიექტის აკვაკულტურისადმი კუთვნილების დამადასტურებელი დოკუმენტის ფორმისა და გაცემის წესის განსაზღვრის შესახებ.

3. ამ კანონის ამოქმედებამდე გაცემული თევზჭერის ლიცენზიები, რომლებიც ითვალისწინებს საქართველოს შიდა წყლების − წყალსატევების დათევზიანებას, ინარჩუნებს იურიდიულ ძალას მოქმედების ვადის გასვლამდე ან საქართველოს კანონმდებლობის შესაბამისად გაუქმებამდე. ამ ლიცენზიების მოქმედების ვადის გასვლის ან მათი საქართველოს კანონმდებლობის შესაბამისად გაუქმების შემთხვევაში ექსტენსიური აკვაკულტურის საქმიანობის განსახორციელებლად ამ კანონით დადგენილი წესით გაიცემა ექსტენსიური აკვაკულტურის ნებართვა.

4. იმ პირებს, რომლებიც ამ კანონის ამოქმედებამდე ახორციელებდნენ ამავე კანონით მოწესრიგებულ აკვაკულტურის საქმიანობას, უფლება აქვთ, გააგრძელონ ეს საქმიანობა. აღნიშნული პირები ვალდებული არიან ამ კანონის ამოქმედებიდან 2 წლის ვადაში უზრუნველყონ აკვაკულტურის ნებართვის მიღება.

5. საქართველოს ტერიტორიული წყლების (ტერიტორიული ზღვის) და განსაკუთრებული ეკონომიკური ზონის სივრცითი დაგეგმვის განსაზღვრამდე საზღვაო წყლებში აკვაკულტურის ნებართვა გაიცემა ამ კანონის შესაბამისად შექმნილი აკვაკულტურის უწყებათაშორისი საბჭოს რეკომენდაციის საფუძველზე, საქართველოს მთავრობის მიერ დამტკიცებული აკვაკულტურისთვის გამოყოფილი ზონის ფარგლებში.

მუხლი 41. კანონის ამოქმედება

1. ეს კანონი, გარდა ამ კანონის პირველი−39-ე მუხლებისა და მე-40 მუხლის მე-3−მე-5 პუნქტებისა, ამოქმედდეს გამოქვეყნებისთანავე.

2. ამ კანონის პირველი−39-ე მუხლები და მე-40 მუხლის მე-3−მე-5 პუნქტები ამოქმედდეს 2021 წლის 1 მარტიდან.

საქართველოს პრეზიდენტი სალომე ზურაბიშვილი

თბილისი,

24 ივნისი 2020 წ.

N6408-IIს

Закон Грузии

Об аквакультуре

Глава I. Общие положения

Статья 1. Сфера действия и цели Закона

1. Настоящий Закон определяет принципы и правовые основы регулирования и осуществления деятельности, связанной с аквакультурой, регулирует отношения, связанные с собственностью при осуществлении деятельности в сфере аквакультуры, выдачей разрешения на деятельность, связанную с аквакультурой, с выделением зоны для аквакультуры в морских водах, государственным контролем и другие отношения, связанные с аквакультурой.

2. Целями настоящего Закона являются:

а) регулирование деятельности, связанной с аквакультурой в определенных местах континентального шельфа (Черного моря), территориальных вод (территориального моря), особой экономической зоны (далее – морских вод) и внутренних вод – водоемов (озер, водохранилищ, прудов, рек, подземных вод, ручьев, каналов, водно-болотных мест и других водоемов, пригодных для разведения объектов аквакультуры) Грузии;

б) содействие ответственному и устойчивому развитию аквакультуры;

в) охрана окружающей среды, биоразнообразия и водных биологических ресурсов при осуществлении деятельности, связанной с аквакультурой;

г) обеспечение рационального и эффективного пользования водными и земельными ресурсами, защита интересов других водопользователей и землепользователей при осуществлении деятельности, связанной с аквакультурой;

д) обеспечение осуществления деятельности связанной с аквакультурой, в соответствии с целями Организации Объединенных Наций, касающимися устойчивого развития данной сферы;

е) обеспечение эффективного природоохранного мониторинга и государственного контроля за деятельностью субъектов аквакультуры.

3. Главы III и V настоящего Закона не распространяются на деятельность в сфере аквакультуры, осуществляемую с использованием рециркуляционной системы аквакультуры.

4. Действие настоящего Закона не распространяется на конструкции аквакультуры, которые не имеют непосредственную связь с естественными поверхностными водами.

5. Вопросы, связанные с охраной окружающей среды в сфере аквакультуры, регулируются настоящим Законом, Законом Грузии «Об охране окружающей среды» и другими нормативными актами.

Статья 2. Разъяснение терминов

Термины, используемые в настоящем Законе, имеют следующие значения:

а) аквакультура – разведение (культивирование, выращивание, размножение) водных живых организмов (рыб, моллюсков, ракообразных, водных растений) с использованием таких средств, целью которых является увеличение производства этих организмов за пределами естественных возможностей окружающей среды. Указанные организмы остаются в собственности одного или нескольких физических или юридических лиц в течение всего периода – с периода выращивания до получения продукции включительно. Разведение водных живых организмов подразумевает организованный процесс выращивания этих организмов, в том числе, их размножение или регулярное содержание и кормление или (и) их защиту от хищников или другого подобного вмешательства в течение естественного жизненного цикла указанных организмов;

б) экстенсивная аквакультура – зарыбление естественного водоема (озера, реки, водно-болотной местности и др.) или искусственного водоема (водохранилища, некоторых каналов и других водоемов, кроме конструкций аквакультуры) искусственно размноженной икрой, личинками, мальками и молодью за счет использования естественной кормовой базы, содействие воспроизводству природных рыбных ресурсов, существующих в данном водоеме, и последующее рыболовство в результате их роста;

в) конструкция аквакультуры – оборудованный для целей аквакультуры любой искусственный водоем (пруд, запруда, канал, бассейн, резервуар и др.), рыбоводная клетка, рыбоводный садок различных форм и типов, размещенные в водоеме, коллектор аквакультуры различных форм и типов, конструкции канатного, сетевого мешка, корзины (в том числе, искусственный риф), рециркуляционная система аквакультуры, конструкции или устройства других видов, предназначенные для выращивания объектов аквакультуры. К конструкциям аквакультуры не относятся искусственные водоемы, определенные для экстенсивной аквакультуры, предусмотренной подпунктом «б» настоящей статьи;

г) коллектор аквакультуры – канатная конструкция различных форм и типов, установленная в водоеме для сбора и выращивания личинок беспозвоночных и спор водорослей, искусственная твердая донная конструкция, конструкция иного вида;

д) субъект аквакультуры – лицо, которое в соответствии с настоящим Законом вправе осуществлять деятельность, связанную с аквакультурой;

е) рециркуляционная система аквакультуры – система, предназначенная для культивирования или (и) выращивания водных животных и растительных организмов, в которой осуществляется многоразовое восстановление и повторное использование технологической воды;

ж) клетка рыбоводная – определенное пространство водоема, огражденное водопропускным барьером и непосредственно не касающееся дна водоема. Рыбоводческая клетка может быть плавучего типа или погружного типа. Несущая конструкция рыбоводческой клетки плавучего типа расположена только на поверхности воды и ограждена водопропускным барьером только с боковых сторон и снизу. Несущая конструкция рыбоводческой клетки погружного типа имеет способность менять глубину и она ограждена водопропускным барьером как с боковых сторон и снизу, так и сверху;

з) садок рыбоводный – определенный участок водоема, огражденный водопропускным барьером только с боковых сторон и касающийся непосредственно дна водоема;

и) марикультура – аквакультура, осуществляемая в морских водах;

к) гидробионты – водные живые организмы (рыбы, моллюски, ракообразные, водные растения, другие живые организмы, обитающие в воде);

л) естественная кормовая база – водные животные и растения, их отходы и продукты распада, микроорганизмы животного и растительного происхождения, составляющие естественную пищу объектов аквакультуры;

м) интродукция – вселение водного организма того или иного вида в водоем, в котором ранее указанный вид не обитал, и создание жизнеспособной и устойчивой популяции заселенного вида;

н) зарыбление – целевой выпуск в водоем водных животных организмов (на любой стадии их развития – икринок, личинок, мальков и др.);

о) искусственное воспроизводство – искусственное получение половых продуктов от гидробионтов, искусственное оплодотворение яйцеклеток, инкубация искусственно оплодотворенных яйцеклеток в контролируемых условиях, получение потомства, выращивание до жизнеспособной стадии и сохранение или (и) выращивание количества водных биологических ресурсов с их последующим выпуском в естественные водоемы;

п) объект аквакультуры – гидробионт, культивируемый субъектом аквакультуры;

р) чужеродный вид – любые некоренные виды водных организмов, которые, как правило, не обитают в водах Грузии;

с) экосистема – динамичный комплекс растений, животных и микроорганизмов, а также неживой окружающей среды, действующий как функциональное целое;

т) программа природоохранного мониторинга – механизм управления аквакультурой правомочными органами и субъектами аквакультуры, определенными настоящим Законом, который обеспечивает запись и хранение информации (данных) для осуществления периодической природоохранной оценки и мониторинга;

у) зона, выделенная для аквакультуры, – морской ареал, в котором преимущество в отношении иного вида пользования предоставляется развитию аквакультуры и который, главным образом, предназначается для аквакультуры;

ф) принцип «одного окна» – порядок административного производства, согласно которому лицо, выдавшее разрешение, обеспечивает подтверждение другим административным органом или согласование с ним дополнительных разрешительных условий;

х) Министр – Министр охраны окружающей среды и сельского хозяйства Грузии;

ц) Министерство – Министерство охраны окружающей среды и сельского хозяйства Грузии;

ч) наземная конструкция аквакультуры – любой искусственный водоем (пруд, запруда, канал, бассейн, резервуар и др.), оборудованный для целей аквакультуры, рециркуляционная система аквакультуры;

ш) конструкция аквакультуры, размещенная в водоеме, – рыбоводная клетка, рыбоводный садок, питомники различных форм и типов, конструкции канатного, сетевого мешка, корзины различных форм и типов для сбора личинок и спор водорослей, искусственная твердая донная конструкция (в том числе, искусственный риф).

Статья 3. Принципы регулирования и осуществления деятельности, связанной с аквакультурой

1. Деятельность, связанная с аквакультурой регулируется настоящим Законом, другими законами Грузии, нормативными актами Правительства Грузии и Министра.

2. При регулировании и осуществлении деятельности, связанной с аквакультурой, должны соблюдаться следующие основные принципы:

а) применение экосистемного подхода, соблюдение экологической безопасности и безвредности продуктов аквакультуры при осуществлении деятельности, связанной с аквакультурой;

б) внедрение экологически целесообразных технологий для культивирования или (и) выращивания объектов аквакультуры и управление продуктивными процессами водоема;

в) осуществление деятельности, связанной с аквакультурой, в совместимых с природоохранной точки зрения местах, эффективное и ответственное использование водных и земельных ресурсов;

г) безопасное проектирование и размещение конструкций аквакультуры; учет интересов других водопользователей и землепользователей при осуществлении деятельности, связанной с аквакультурой;

д) сбалансированное и эффективное использование искусственных кормов при осуществлении деятельности, связанной с аквакультурой, что обеспечивает оптимальный рост объектов аквакультуры и сокращение загрязнения окружающей среды до минимума;

е) управление здоровьем объектов аквакультуры, предотвращение их заболеваний, сокращение случаев риска распространения болезней и эпизоотий;

ж) применение технологий, оснащения и наилучшей практики управления;

з) учет природных и социально-экономических особенностей водного объекта и прилегающей к нему территории при планировании и осуществлении деятельности, связанной с аквакультурой;

и) предотвращение или сокращение до минимума отрицательного воздействия на хозяйственные и иные виды деятельности в целях культивирования или (и) товарного выращивания гидробионтов, их размещения на рынке для продовольственного потребления;

к) сохранение биологических ресурсов вод Грузии и соблюдение их качества;

л) зарыбление естественного водоема;

м) в случаях, установленных законом, проведение оценки воздействия на окружающую среду при осуществлении деятельности, связанной с аквакультурой;

н) мониторинг использования гибридных форм и инвазионных видов при осуществлении деятельности, связанной с аквакультурой;

о) сокращение возможного отрицательного влияния аквакультуры на прилегающую к ней экосистему и окружающую среду;

п) возмещение вреда, причиненного окружающей среде;

р) международное сотрудничество в сфере аквакультуры;

с) научно обоснованное управление и применение превентивного подхода;

т) сбор данных и ведение статистики;

у) управление отходами;

ф) участие заинтересованных сторон.

3. При осуществлении деятельности, связанной с аквакультурой, должно обеспечиваться ведение процесса производства в соответствии с технологическими, природоохранными требованиями, требованиями, установленными законодательством Грузии относительно здоровья и благополучия объектов аквакультуры и безвредности продовольствия.

4. При разработке плана пространственного планирования должен обеспечиваться учет аквакультуры.

Глава II. Государственное управление аквакультурой и ее устойчивое развитие

Статья 4. Государственное управление аквакультурой

1. Правовое регулирование отношений в сфере аквакультуры, охрану окружающей среды и водных природных ресурсов при осуществлении деятельности, связанной с аквакультурой, удовлетворение продовольственных, рекреационных, социальных и других требований, а также осуществление государственной политики в области устойчивого развития аквакультуры обеспечивает Министерство.

2. Министерство в сфере аквакультуры обеспечивает:

а) осуществление государственной политики в области устойчивого развития аквакультуры;

б) разработку проектов правовых актов (в том числе, стратегий, планов действия, законов и других нормативных актов) в сфере аквакультуры и представление Правительству Грузии на утверждение, а также издание нормативных административно-правовых актов в пределах своих полномочий и государственный контроль за исполнением соответствующих нормативных актов;

в) организацию и проведение оценки воздействия на окружающую среду в случаях, установленных законом, в процессе проектирования, строительства и функционирования конструкций аквакультуры;

г) представление по согласованию с другими правомочными государственными учреждениями и ведомствами Правительству Грузии на утверждение зон, выделяемых для аквакультуры в морских водах;

д) международное сотрудничество в сфере аквакультуры;

е) содействие проведению научных исследований и внедрению соответствующих технологий для поддержки государственного управления и устойчивого развития аквакультуры;

ж) осуществление определенных законодательством Грузии иных полномочий, связанных с деятельностью в сфере аквакультуры.

3. Юридическое лицо публичного права, входящее в систему Министерства, – Национальное агентство окружающей среды выдает разрешения на аквакультуру/экстенсивную аквакультуру, определенные настоящим Законом, содействует субъекту аквакультуры в получении лицензии/разрешения или согласия, необходимых для выдачи разрешения на аквакультуру/экстенсивную аквакультуру, по принципу «одного окна», и защищает права субъекта аквакультуры в пределах, установленных законом. Национальное агентство окружающей среды:

а) является органом, имеющим полномочие на выдачу разрешений на аквакультуру/экстенсивную аквакультуру, определенных настоящим Законом;

б) координирует процесс выдачи разрешений на аквакультуру/экстенсивную аквакультуру, включая принятие решения после подачи заявки соискателем разрешения, а также доступности для инвесторов информации о зонировании морского ареала, природоохранных требованиях, необходимых для осуществления деятельности, связанной с аквакультурой;

в) обеспечивает согласование с заинтересованными органами заявки, поданной соискателем разрешения для получения разрешения на аквакультуру/экстенсивную аквакультуру, содействует соискателю разрешения в получении от правомочных органов необходимого права на соответствующее государственное или местное имущество в порядке, установленном законодательством Грузии;

г) на основании заключения Совета советников по аквакультуре, определенного настоящим Законом, выдает согласие владельцу разрешения на аквакультуру/экстенсивную аквакультуру на ввоз чужеродных видов;

д) участвует в разработке проектов нормативных актов в сфере аквакультуры;

е) осуществляет иные полномочия, определенные настоящим Законом и другими соответствующими нормативными актами Грузии.

4. Полномочия, связанные с кормами, ветеринарными препаратами, используемыми при осуществлении деятельности, связанной с аквакультурой, управлением здоровьем и сертификацией объектов аквакультуры, осуществляет юридическое лицо публичного права, подлежащее государственному контролю Министерства, – Национальное агентство продовольствия в порядке, установленном законодательством Грузии.

Статья 5. Межведомственный совет по аквакультуре

1. В целях предварительного рассмотрения вопросов участия министерств и других заинтересованных учреждений Грузии в сфере аквакультуры, выдачи разрешения на аквакультуру в морских водах и продления срока действия выданного разрешения на аквакультуру в морских водах, а также координации межведомственного сотрудничества с целью выделения зон для аквакультуры создается Межведомственный совет по аквакультуре.

2. В состав Межведомственного совета по аквакультуре входят:

а) представители Министерства;

б) представители Министерства экономики и устойчивого развития Грузии;

в) представители Министерства регионального развития и инфраструктуры Грузии;

г) представители Министерства внутренних дел Грузии;

д) представители Министерства обороны Грузии;

е) представители Министерства финансов Грузии.

3. К полномочиям Межведомственного совета по аквакультуре относятся:

а) координация осуществления государственными органами собственных полномочий в сфере аквакультуры;

б) оценка потребностей устойчивого развития аквакультуры и разработка рекомендаций для государственных органов;

в) разработка предложений в связи с зоной, выделяемой для аквакультуры в морских водах, и обеспечение проведения консультаций с заинтересованными сторонами;

г) рассмотрение заявки, поданной соискателем разрешения для получения разрешения на аквакультуру в морских водах, и представление рекомендаций в связи с выдачей указанного разрешения;

д) рассмотрение проектов нормативных актов об утверждении плана управления зоной, выделяемой для аквакультуры, и программы природоохранного мониторинга;

е) разработка предложений и рекомендаций по содействию осуществлению деятельности, связанной с аквакультурой в морских водах;

ж) исходя из настоящего Закона осуществление иных полномочий, определенных постановлением Правительства Грузии.

4. Состав, организация работы и порядок деятельности Межведомственного совета по аквакультуре утверждаются правовым актом Правительства Грузии.

Статья 6. Совет советников по аквакультуре

1. Для принятия решения о ввозе чужеродного вида в целях осуществления деятельности, связанной с аквакультурой, а также исполнения других обязанностей, определенных настоящим Законом, в системе Министерства приказом Министра создается Совет советников по аквакультуре.

2. Совет советников по аквакультуре обеспечивает:

а) разработку научно обоснованного заключения о ввозе чужеродного вида и его представление юридическому лицу публичного права, входящему в систему Министерства, – Национальному агентству окружающей среды;

б) определение процедур, предшествующих посадке чужеродного вида;

в) анализ рисков ввоза чужеродного вида и оценку природоохранных рисков в порядке, установленном приказом Министра;

г) проведение для Министерства и юридического лица публичного права, входящего в систему Министерства, – Национального агентства окружающей среды консультаций по связанным с развитием аквакультуры научным аспектам и их внедрению, а также предоставление им рекомендаций;

д) осуществление иных полномочий, предоставленных Министром Совету советников по аквакультуре.

3. Состав и порядок деятельности Совета советников по аквакультуре определяются Положением о нем, который утверждается приказом Министра.

Глава III. Разрешение на аквакультуру

Статья 7. Разрешение на аквакультуру

1. Деятельность, связанная с аквакультурой, осуществляется на основании разрешения на аквакультуру.

2. Любое заинтересованное лицо вправе обратиться к юридическому лицу публичного права, входящему в систему Министерства, – Национальному агентству окружающей среды с письменной заявкой (с обоснованным требованием) в связи с тем, чтобы водный объект государственного или местного значения, а также земельный участок, находящийся в его собственности или пользовании, использовать для осуществления деятельности, связанной с аквакультурой, и требовать выдачи разрешения на аквакультуру.

3. Разрешение на аквакультуру выдается на срок до 20 лет. Срок действия указанного разрешения может быть продлен не более чем на 20 лет в порядке, установленном законодательством Грузии.

4. Разрешение на аквакультуру предоставляет владельцу этого разрешения право осуществлять деятельность в сфере аквакультуры в ареале деятельности, связанной с аквакультурой, определенном указанным разрешением.

Статья 8. Общий порядок выдачи разрешения на аквакультуру

1. Разрешение на аквакультуру выдает юридическое лицо публичного права, входящее в систему Министерства, – Национальное агентство окружающей среды (далее – Агентство) в порядке, установленном настоящим Законом и Законом Грузии «О лицензиях и разрешениях».

2. Разрешение на аквакультуру выдается на основании письменной заявки (обоснованного требования) заинтересованного лица – соискателя разрешения, в случае предоставления информации и документов, определенных настоящим Законом и постановлением Правительства Грузии, и выполнения разрешительных условий.

3. Заявка соискателя разрешения на аквакультуру в 3-дневный срок после ее подачи в Агентство направляется всем заинтересованным административным органам, правомочным принимать решение в связи с условиями, указанными соискателем разрешения в данной заявке, и приобретением других прав (в том числе, права аренды) на соответствующее имущество.

4. На основании информации, указанной в заявке соискателя разрешения на аквакультуру, Агентство в месячный срок после представления заинтересованными административными органами соображений заранее изучает данную заявку и на основании консультаций с заинтересованными сторонами, предъявляет заявителю условия и требования, в случае выполнения которых Агентство выдает разрешение на аквакультуру. В случае подачи больше одной заявки в связи с одним и тем же водным объектом/земельным участком рассмотрение других заявок до завершения рассмотрения первой заявки откладывается. В случае отказа в удовлетворении первой заявки другие заявки рассматриваются в порядке очередности.

5. Заявку и соображения (при их наличии) заинтересованных лиц, представленные в соответствии с настоящей статьей, до выдачи разрешения на аквакультуру в морских водах, рассматривает Межведомственный совет по аквакультуре.

6. Общий срок на выдачу разрешения на аквакультуру или отказ в выдаче разрешения на аквакультуру не должен превышать 6 месяцев. Если выдача разрешения на аквакультуру в указанный срок исходя из соответствующих обстоятельств невозможна, срок продлевается в порядке, установленном Законом Грузии «О лицензиях и разрешениях».

7. Разрешение на аквакультуру в морских водах и разрешение на экстенсивную аквакультуру, определенные настоящим Законом, выдаются в порядке публичного административного производства.

Статья 9. Разрешительные условия, определенные разрешением на аквакультуру

1. Владелец разрешения на аквакультуру обязан выполнять следующие разрешительные условия:

а) соблюдать предельные объемы производительности продукции, определенной разрешением на аквакультуру;

б) обеспечивать осуществление мероприятий для предотвращения выхода объектов аквакультуры из конструкций аквакультуры в окружающую среду;

в) осуществлять мероприятия для предотвращения распространения болезней рыб;

г) заниматься разведением вида объекта аквакультуры, определенного разрешением на аквакультуру, и соблюдать требования в отношении плотности его посадки;

д) обеспечивать систематический мониторинг качества воды и очистку использованной воды до ее сброса в поверхностный водный объект;

е) соблюдать гигиенические и санитарные требования;

ж) после истечения срока действия разрешения на аквакультуру или вступления в силу решения об отмене разрешения на аквакультуру обеспечивать изъятие выпущенных водных организмов и конструкций аквакультуры/других устройств, размещенных в водоеме, и восстановление первичного состояния в месте осуществления деятельности, связанной с аквакультурой, и на прилегающей к нему территории;

з) обеспечивать доступ лиц, имеющих полномочия на осуществление государственного контроля и надзора, к месту осуществления деятельности, связанной с аквакультурой;

и) обеспечивать незамедлительное сообщение правомочному органу о случаях заболевания или (и) гибели рыб, выхода (ускользания) объектов аквакультуры в окружающую среду;

к) вести и хранить записи о химических веществах и лечебных средствах, использованных в ареале осуществления деятельности, связанной с аквакультурой, получении и пересадке водных животных организмов;

л) представлять органу, имеющему полномочие на осуществление государственного контроля, годовой отчет о деятельности, связанной с аквакультурой, и истребуемые им данные и записи, необходимые для осуществления данным органом полномочия, определенного законом;

м) обеспечивать конструкции аквакультуры защитными сетками от хищников, а также обеспечивать размещение маяков и указателей в ареале осуществления деятельности, связанной с аквакультурой, в морских водах или водоеме;

н) выполнять требования, установленные техническим регламентом аквакультуры;

о) выполнять другие требования, установленные настоящим Законом и иными законодательными и подзаконными нормативными актами Грузии.

2. Правительство Грузии правомочно для осуществления деятельности, связанной с аквакультурой, с использованием конструкции аквакультуры объемом до 50 м³ устанавливать упрощенный порядок выдачи разрешения на аквакультуру и соответствующие обязательства или освободить лицо, осуществляющее деятельность, связанную с аквакультурой, с использованием данной конструкции аквакультуры, от исполнения обязательств, определенных настоящим Законом.

Статья 10. Другие обязанности владельца разрешения на аквакультуру

1. Владелец разрешения на аквакультуру обязан обеспечивать исполнение других обязанностей и разрешительных условий, определенных настоящим Законом, техническим регламентом аквакультуры и иными законодательными и подзаконными нормативными актами Грузии.

2. Владелец разрешения на аквакультуру должен незамедлительно сообщать Министерству о наличии в объекте аквакультуры любых заболевших водных организмов, а также предоставлять информацию о загрязнении воды и ином ухудшении качественных показателей окружающей среды и воды.

3. Владелец разрешения на аквакультуру после предоставления Министерству информации, предусмотренной пунктом 2 настоящей статьи, должен незамедлительно выполнять указания или рекомендации, выданные уполномоченным органом Министерства.

4. Владелец разрешения на аквакультуру должен принимать все возможные меры, включая уничтожение объекта аквакультуры и проведение дезинфекции для предотвращения распространения болезни как внутри конструкции аквакультуры, так и распространение из конструкции аквакультуры в окружающую среду.

5. Субъект аквакультуры обязан исполнять требования, установленные Кодексом об управлении отходами.

6. Субъект аквакультуры обязан в течение 30 календарных дней после письменного обращения правомочного органа, определенного настоящим Законом, предоставить ему связанную с деятельностью в сфере аквакультуры информацию, необходимую для осуществления указанным органом полномочий, определенных законом.

7. Субъект аквакультуры обязан ежегодно до 30 января представлять государственному подведомственному учреждению Министерства – Департаменту по надзору за окружающей средой и лицу, выдавшему разрешение, письменный отчет о выполнении разрешительных условий, количествах разведенных в течение года, объектов аквакультуры (по видам), цикле подращивания объектов аквакультуры, мерах по их реализации, количествах (по видам) используемых для них кормов и кормовых добавок.

Глава IV. Марикультура

Статья 11. Марикультура

Зона для аквакультуры в морских водах (марикультуры) выделяется, разрешение на аквакультуру выдается и деятельность, связанная с аквакультурой, осуществляется в соответствии с настоящим Законом и иными законодательными актами Грузии с учетом требований, установленных настоящей главой.

Статья 12. Зона, выделяемая для аквакультуры

1. Разрешение на аквакультуру в морских водах выдается (деятельность, связанная с аквакультурой, осуществляется) в зоне, выделенной для аквакультуры.

2. Зону, выделяемую для аквакультуры, утверждает Правительство Грузии в пределах пространственного планирования (территориальных вод (территориального моря) Грузии и пространственного планирования особой экономической зоны), с учетом научных, социальных, экономических, природоохранных и других факторов.

3. Зона аквакультуры выделяется на основании консультаций с правомочными административными органами и заинтересованными сторонами с учетом соответствующего заключения юридического лица публичного права – Агентства морского транспорта и юридического лица публичного права – Государственной гидрографической службы Грузии и предложения Межведомственного совета по аквакультуре.

4. Информация о зоне, выделяемой для аквакультуры, публикуется на веб-странице Министерства. Указанная информация сопровождается соответствующим правовым актом Правительства Грузии.

Статья 13. План управления зоной, выделенной для аквакультуры

1. Для управления зоной, выделенной для аквакультуры, Правительство Грузии утверждает план управления зоной, выделенной для аквакультуры. Целями плана управления зоной, выделенной для аквакультуры, являются:

а) сохранение здоровой окружающей среды и экологических сервисов;

б) обеспечение охраны зоны, выделенной для аквакультуры;

в) обеспечение получения заинтересованным местным населением социальной или (и) экономической прибыли;

г) предотвращение конфликтов между различными видами деятельности;

д) охрана природных или (и) культурных особенностей зоны, выделенной для аквакультуры.

2. План управления зоной, выделенной для аквакультуры, должен включать в себя:

а) информацию о целях и пределах данного плана;

б) географическое описание границ зоны, выделенной для аквакультуры;

в) описание ресурсов, находящихся в зоне, выделенной для аквакультуры, и прилегающей к ней зоне;

г) описание деятельности, связанной с аквакультурой: устройства, используемые виды, годовая производительность, плавучие средства, питание и другое;

д) описание управления размещенными в зоне, выделенной для аквакультуры, маяками и указателями, и их функционирования;

е) информацию о научном и техническом мониторинге и участвующих в нем ведомствах;

ж) программу надзора за здоровьем животных – объектов аквакультуры и информацию управления ею;

з) информацию о разработке плана чрезвычайной ситуации в случаях возникновения болезней и в других необходимых случаях (например, разлива, наличия отходов);

и) другую информацию, касающуюся надлежащего использования зоны, выделенной для аквакультуры, и управления ею, а также устойчивость деятельности, связанной с аквакультурой.

3. Субъект аквакультуры обязан выполнять требования плана управления зоной, выделенной для аквакультуры, которые являются частью разрешительных условий.

Статья 14. Программа природоохранного мониторинга

1. Для осуществления деятельности, связанной с аквакультурой, и охраны аквакультуры, а также для предотвращения возможного необратимого воздействия рыбного хозяйства на морскую экосистему приказом Министра утверждается программа природоохранного мониторинга.

2. Программа природоохранного мониторинга предусматривает процедуры системы записи данных и их анализа, а также обязанности лица, выдавшего разрешение на аквакультуру, и субъекта аквакультуры.

3. Программа природоохранного мониторинга описывает процесс взятия образцов и деятельность, необходимую для определения качества окружающей среды, а также предусматривает другие необходимые мероприятия.

Статья 15. Подача заявки для получения разрешения на аквакультуру в морских водах

1. Для получения разрешения на аквакультуру в морских водах соискатель разрешения на аквакультуру, кроме выполнения общих требований, установленных статьей 25 Закона Грузии «О лицензиях и разрешениях», должен предоставить Агентству:

а) техническую информацию:

а.а) схематический проектный чертеж конструкции аквакультуры; систему разведения видов и их характеристики, виды, подлежащие разведению (грузинские и латинские наименования рыб или (и) других гидробионтов, информацию о генетических формах (гибрид, триплоид), плотность посадки материала);

а.б) пути получения посадочного материала (личинок, мальков, молоди);

а.в) детальную информацию о кормах и кормовых добавках (производителе, марке и составе кормов и кормовых добавок);

а.г) детальную информацию об удобрениях, стимуляторах, лечебно-профилактических препаратах, биологически активных веществах, других химических средствах и иных микробных технологиях;

а.д) информацию о годовом объеме продукции;

а.е) детальное описание методов осуществления деятельности, связанной с аквакультурой, технологий и технологического цикла; описание технологий и устройств, подлежащих использованию;

а.ж) детальный план осуществления деятельности, связанной с аквакультурой;

а.з) информацию о мероприятиях, подлежащих осуществлению для предотвращения распространения болезней рыб среди диких видов;

а.и) информацию о мероприятиях, подлежащих осуществлению для предотвращения выхода объектов аквакультуры из конструкций аквакультуры в окружающую среду;

а.к) информацию о плавучих средствах и их эксплуатации;

б) информацию об окружающей среде: бафиметрии, температуре, степени солености, скорости течения, бентосных общинах, сенситивных местах обитания;

в) географическую информацию: о месте осуществления деятельности, связанной с аквакультурой, его карту, о местонахождении предложенного рыбного хозяйства (зоне, выделенной для аквакультуры), а также о глубине, подлежащей указанию при использовании конструкции аквакультуры;

г) экономические расчеты и данные проекта: информацию об инвестировании капитала, приблизительная стоимость продукции, годовой объем производства, годовые операционные расходы, анализ прибылей от инвестирования;

д) социально-экономическую информацию: о выгоде от деятельности, связанной с аквакультурой, подлежащей осуществлению в ареале, примыкающем к ареалу деятельности, связанной с аквакультурой (о создании новых рабочих мест и другую соответствующую информацию);

е) информацию о морской безопасности: якорных точках, информацию о запрещенных районах и непрепятствовании безопасной навигации судов, а также соответствующее заключение юридического лица публичного права – Агентства морского транспорта и юридического лица публичного права – Государственной гидрографической службы Грузии.

2. Агентство правомочно потребовать от соискателя разрешения другую информацию и документы, необходимые для осуществления деятельности, связанной с аквакультурой, определенные настоящим Законом и иными законодательными и подзаконными нормативными актами Грузии.

3. Водное пространство для аквакультуры в морских водах (марикультуры) выделяется в порядке, установленном Правительством Грузии.

Статья 16. Требования к ареалу деятельности, связанной с аквакультурой, в морских водах и их исполнение

1. Владелец разрешения на аквакультуру обязан в морских водах:

а) размещать маяки, буйки или (и) устанавливать отметки для указания/ограничения ареала деятельности, связанной с аквакультурой, определенного разрешением на аквакультуру;

б) на предусмотренных подпунктом «а» настоящего пункта маяках, буйках или отметках устанавливать и сохранять освещение или (и) сигнал/сигналы;

в) устанавливать и сохранять другие устройства, необходимые для осуществления природоохранного мониторинга и надзора.

2. Не разрешаются перемещение, уничтожение, повреждение, замена маяков, буйков или отметок, либо освещения или сигнала, используемых для маяков, буйков или отметок, используемых для указания/разграничения ареала деятельности, связанной с аквакультурой.

Глава V. Наземная конструкция аквакультуры

Статья 17. Подача заявки для получения разрешения на аквакультуру в случае использования наземной конструкции аквакультуры

1. В случае использования наземной конструкции аквакультуры соискатель разрешения на аквакультуру для получения разрешения на аквакультуру, кроме документов, предусмотренных статьей 25 Закона Грузии «О лицензиях и разрешениях», должен представить:

а) информацию о месте осуществления деятельности, связанной с аквакультурой (наименования муниципалитета, населенного пункта или близлежащего населенного пункта, бассейна реки);

б) карту, площадь и географические координаты места осуществления деятельности, связанной с аквакультурой;

в) схематический проектный чертеж наземной конструкции аквакультуры;

г) грузинские и латинские наименования объектов аквакультуры (рыб или (и) других гидробионтов), информацию о генетических формах, плотность посадки материала;

д) пути получения посадочного материала (личинок, мальков, молоди);

е) детальную информацию о кормах и кормовых добавках (производителе, марке и составе кормов и кормовых добавок);

ж) детальную информацию об удобрениях, стимуляторах, лечебно-профилактических препаратах, биологически активных веществах, других химических средствах и технологиях;

з) информацию о годовом объеме продукции;

и) детальное описание методов осуществления деятельности, связанной с аквакультурой, технологий и технологического цикла;

к) информацию о технологиях и устройствах, подлежащих использованию;

л) детальный план осуществления деятельности, связанной с аквакультурой;

м) информацию о мероприятиях, подлежащих осуществлению для предотвращения распространения болезней среди диких видов;

н) информацию о мероприятиях, подлежащих осуществлению для предотвращения выхода объектов аквакультуры из конструкций аквакультуры в окружающую среду;

о) документ, удостоверяющий право собственности на земельный участок или (и) пользования земельным участком;

п) информацию об анализе качества воды (в соответствии с параметрами, определенными техническим регламентом аквакультуры) и план водопользования.

2. Соискатель разрешения на аквакультуру обязан представить лицу, выдающему разрешение на аквакультуру, документ, предусмотренный настоящим Законом, в электронной или материальной форме.

3. Лицо, выдающее разрешение на аквакультуру, правомочно потребовать у заинтересованного лица – соискателя разрешения на аквакультуру уточнения предоставленной им информации.

Глава VI. Другие вопросы, связанные с выдачей разрешения на аквакультуру

Статья 18. Требование аренды для осуществления деятельности, связанной с аквакультурой

1. Договор аренды, необходимый/обязательный для осуществления деятельности, связанной с аквакультурой, должен быть заключен между субъектом аквакультуры и лицом/органом, имеющим полномочие на распоряжение соответствующим имуществом, на основании законодательства.

2. Договор аренды, необходимый для осуществления деятельности, связанной с аквакультурой, определяет условия аренды, в том числе, устанавливает срок аренды и возможность ее продления, местоположение и географические координаты арендуемой площади, размер арендной платы.

3. Срок действия разрешения на аквакультуру не должен превышать срок права аренды, необходимой для осуществления деятельности, связанной с аквакультурой. Право аренды может быть продлено, если субъект аквакультуры не нарушает условия аренды, определенные договором аренды.

4. Информация о праве аренды государственного или местного имущества, выданного в аренду для осуществления деятельности, связанной с аквакультурой, является публичной.

Статья 19. Взаимозависимость разрешения на аквакультуру и права аренды, необходимого для осуществления деятельности, связанной с аквакультурой

1. Право аренды, необходимое для осуществления деятельности, связанной с аквакультурой, не предоставляет права на использование ареала, взятого в аренду, без разрешения на аквакультуру.

2. В случае отмены разрешения на аквакультуру или непродления срока действия разрешения на аквакультуру право аренды государственного или местного имущества прекращается.

3. В случае прекращения или истечения срока права аренды, необходимого для осуществления деятельности, связанной с аквакультурой, разрешение на аквакультуру отменяется на основании настоящей статьи.

4. В целях обеспечения прекращения права аренды, необходимого для осуществления деятельности, связанной с аквакультурой, об отмене разрешения на аквакультуру сообщается лицу/органу, имеющему полномочие на распоряжение соответствующим имуществом.

Статья 20. Пользование земельным участком при осуществлении деятельности, связанной с аквакультурой

1. В случае использования наземной конструкции аквакультуры субъекту аквакультуры для территории, на которой он намеревается осуществлять деятельность, связанную с аквакультурой, требуется документ, удостоверяющий право на земельный участок (договор аренды, документ, удостоверяющий право собственности).

2. В случае осуществления деятельности, связанной с аквакультурой, на земельном участке, находящемся в частной собственности, право на земельный участок, предусмотренное пунктом первым настоящей статьи, считается удостоверенным, если существует предварительное согласие собственника данного земельного участка на то, что в случае выдачи разрешения на аквакультуру, он заключит с соответствующим лицом договор о передаче права пользования земельным участком. Разрешение на аквакультуру выдается на срок действия указанного договора (согласия). До продлить срок действия разрешения на аквакультуру необходимо продлить срок действия указанного договора (согласия).

3. Субъект аквакультуры для осуществления деятельности, связанной с аквакультурой, вправе потребовать право аренды земельного участка, находящегося в собственности государства/самоуправляющейся единицы. Пользование субъектом аквакультуры земельным участком, необходимым для осуществления деятельности, связанной с аквакультурой, находящимся на территории, прилегающей к соответствующему водоему, регулируется договором, заключенным между собственником данного земельного участка и субъектом аквакультуры.

Статья 21. Оценка воздействия на окружающую среду

Процедуры выявления и изучения возможного воздействия на окружающую среду запланированной деятельности, связанной с аквакультурой, которая может оказать значительное влияние на окружающую среду, определяются Кодексом о природоохранной оценке.

Статья 22. Передача разрешения на аквакультуру другому лицу

1. Передача разрешения на аквакультуру другому лицу допускается только в случае утверждения Агентством его передачи. В случае передачи разрешения на аквакультуру владелец разрешения на аквакультуру обязан представить соответствующие документы лицу, выдавшему разрешение на аквакультуру. Лицо, получающее разрешение на аквакультуру, должно подтвердить возможность выполнения разрешительных условий, на основании чего Агентство в случае принятия соответствующего решения в 3-дневный срок вносит надлежащее изменение в разрешительный реестр и выдает разрешительное свидетельство.

2. Если владелец разрешения на аквакультуру до передачи разрешения на аквакультуру другому лицу одновременно являлся лицом, определенным Кодексом о природоохранной оценке, которому было передано природоохранное решение, после завершения процедур, предусмотренных пунктом первым настоящей статьи, владелец разрешения на аквакультуру и лицо, получающее разрешение на аквакультуру, обращаются к уполномоченному административному органу, выдавшему природоохранное решение, с заявлением о внесении надлежащих изменений в соответствующий реестр решений, получении подлинника природоохранного решения и установлении природоохранных условий в соответствии с этим решением. В таком случае при нарушении природоохранных условий ответственность каждого субъекта определяется индивидуально, в соответствии с установленными для него природоохранными условиями. Уполномоченный административный орган, выдавший природоохранное решение, рассматривает поданную заявку и прилагаемые документы в порядке простого административного производства и принимает соответствующее решение.

3. Лицо, которому передано разрешение на аквакультуру, ответственно за исполнение соответствующих обязательств, определенных разрешительными условиями и законодательством Грузии.

4. Лицо, получившее разрешение на аквакультуру, правомочно осуществлять деятельность, связанную с аквакультурой, только после взятия им обязательств по выполнению разрешительных условий и установленных требований, и предоставления лицу, выдавшему разрешение на аквакультуру, информации о передаче ему разрешения на аквакультуру, а в случае, предусмотренном пунктом 2 настоящей статьи, – также после получения природоохранного решения.

5. В случае наличия договора аренды до передачи другому лицу разрешения на аквакультуру Агентству должно быть представлено согласие собственника соответствующего имущества.

Статья 23. Право на продление срока действия разрешения на аквакультуру

1. Субъект аквакультуры вправе не раньше 6 месяцев и не позднее 3 месяцев до истечения срока действия разрешения на аквакультуру потребовать продления срока действия разрешения на аквакультуру не более чем на 20 лет.

2. На основании заявки субъекта аквакультуры при наличии условий, установленных законодательством Грузии, лицо, выдавшее разрешение на аквакультуру, принимает решение о продлении срока действия разрешения на аквакультуру.

3. Лицу – субъекту аквакультуры может быть отказано в продлении срока действия разрешения на аквакультуру, если:

а) оно в течение 3 лет до подачи заявки нарушило разрешительные условия или (и) не устранило нарушения в установленный срок;

б) прекращено его право аренды, необходимое для осуществления деятельности, связанной с аквакультурой, или оно не выполняет обязательства, взятые им по договору аренды;

в) продление срока действия разрешения на аквакультуру не соответствует плану планирования пространства;

г) продление срока действия разрешения на аквакультуру не соответствует интересам охраны окружающей среды или обязательствам, взятым Грузией по международному договору.

Статья 24. Отмена разрешения на аквакультуру

1. Разрешение на аквакультуру отменяется в порядке, установленном Законом Грузии «О лицензиях и разрешениях». Если владелец разрешения на аквакультуру в срок, установленный разрешительными условиями, но не позднее 1 года не приступит к осуществлению деятельности, связанной с аквакультурой, разрешение на аквакультуру отменяется.

2. Владелец разрешения на аквакультуру обязан не позднее 6 месяцев после истечения срока действия разрешения на аквакультуру или вступления в силу решения об отмене разрешения на аквакультуру обеспечить изъятие из водного объекта выпущенных водных организмов и конструкции/других устройств аквакультуры, размещенных в водоеме, и восстановление первичного состояния места осуществления деятельности, связанной с аквакультурой, и прилегающей к нему территории.

3. В случае неисполнения обязательств, определенных пунктом 2 настоящей статьи, лицо, выдавшее разрешение на аквакультуру, правомочно само обеспечивать осуществление демонтажа конструкции/других устройств аквакультуры, размещенных в водоеме, и возмещение расходов на его осуществление возложить на владельца разрешения на аквакультуру.

4. Субъект аквакультуры обязан в порядке, установленном законодательством Грузии, полностью возместить вред, причиненный окружающей среде.

Глава VII. Защита прав субъекта аквакультуры

Статья 25. Право собственности на объект аквакультуры

1. Специально посаженные в конструкцию аквакультуры гидробионты, прикрепленные к канатным конструкциям различных форм и типов или к искусственной твердой донной конструкции (в том числе, к искусственному рифу), являются собственностью субъекта аквакультуры, которая охраняется законодательством Грузии.

2. Запрещается рыболовство любого вида в морских водах и во внутренних водах Грузии – водоемах (в том числе, рекреационное и спортивное рыболовство), а также сбор и перемещение других гидробионтов на плавучих средствах в радиусе 50 метров от конструкции. Нахождение или перемещение любых лиц в указанном ареале допускается только с согласия владельца разрешения на аквакультуру. Ограничения, установленные настоящим пунктом, не распространяются на владельца разрешения на аквакультуру, на уполномоченные органы, определенные статьей 37 настоящего Закона, и плавучие средства.

3. В ареале деятельности, связанной с аквакультурой, определенном разрешением на аквакультуру, любому лицу запрещается:

а) препятствовать или мешать субъекту аквакультуры осуществлять добычу, перевозку или перемещение рыбы или других водных организмов либо оснащения/устройств, которые владелец разрешения на аквакультуру использует для размножения или выращивания рыб или других водных организмов в данном ареале;

б) осуществлять любые другие деяния, которые причиняют или могут причинить вред данному ареалу или чинить препятствия субъекту аквакультуры или мешать ему в осуществлении деятельности, связанной с аквакультурой.

4. Государственным органам, физическим и юридическим лицам запрещается проводить мероприятия, которые создают угрозу осуществлению деятельности, связанной с аквакультурой, или иным образом посягают на права субъекта аквакультуры.

5. Если настоящим Законом не предусмотрено иное, субъект аквакультуры обязан получить и представить лицу, выдавшему разрешение на аквакультуру, другую лицензию/разрешение или согласие, предусмотренное законом, необходимое для осуществления деятельности, связанной с аквакультурой.

6. Государство обеспечивает защиту прав субъекта аквакультуры.

Глава VIII. Экстенсивная аквакультура

Статья 26. Цель экстенсивной аквакультуры

1. Деятельность, связанная с экстенсивной аквакультурой, во внутренних водах Грузии – водоемах (в том числе, на участках рек) осуществляется на основании разрешения на экстенсивную аквакультуру.

2. Разрешение на экстенсивную аквакультуру выдается сельскохозяйственному кооперативу (рыбохозяйственному кооперативу), созданному в соответствии с Законом Грузии «О сельскохозяйственном кооперативе». В исключительном случае с учетом социальных, экономических или других общественных интересов разрешение на экстенсивную аквакультуру с согласия Правительства Грузии может быть выдано другому юридическому лицу.

3. Рыболовство (в том числе, любительское, рекреационное и спортивное рыболовство), подводная охота и сбор гидробионтов в водоеме или на участке водоема, определенном разрешением на экстенсивную аквакультуру, допускаются только с согласия владельца разрешения на экстенсивную аквакультуру.

4. Для осуществления деятельности на озере, водохранилище, других водоемах озерного типа может быть выдано только одно разрешение на экстенсивную аквакультуру, а на реке – несколько разрешений на экстенсивную аквакультуру на различных участках реки.

5. При наличии разрешения на экстенсивную аквакультуру в водоеме другое разрешение на аквакультуру для осуществления деятельности в данном водоеме может быть выдано только в случае размещения конструкции аквакультуры.

6. На выдачу разрешения на экстенсивную аквакультуру на участке реки не распространяется порядок, установленный пунктом 2 настоящей статьи.

7. Соискатель разрешения на экстенсивную аквакультуру для получения разрешения на экстенсивную аквакультуру, кроме выполнения требований, установленных статьей 25 Закона Грузии «О лицензиях и разрешениях», должен представить:

а) информацию о членах рыбохозяйственного кооператива (имя, фамилию, адрес, вид деятельности);

б) информацию о месте осуществления деятельности, связанной с экстенсивной аквакультурой (наименования и географические координаты водоема и муниципалитета);

в) информацию о рыболовных сетях и орудиях, плавучих средствах, пристани и вспомогательных сооружениях, находящихся в собственности членов рыбохозяйственного кооператива;

г) разрешительные условия, предложенные рыбохозяйственным кооперативом;

д) другую информацию, предусмотренную соответствующим нормативным актом Правительства Грузии.

8. Владелец разрешения на экстенсивную аквакультуру обязан выполнять следующие разрешительные условия:

а) осуществлять деятельность, связанную с экстенсивной аквакультурой, на основе плана управления зоной, выделенной для аквакультуры, согласованного в установленном порядке;

б) соблюдать сроки и правила рыболовства;

в) соблюдать квоты на рыболовство;

г) обеспечивать защиту объектов животного мира, внесенных в «Красный список Грузии», находящихся в водном объекте, сохранение их разнообразия и жизнеспособных популяций, осуществление программ их воспроизводства;

д) обеспечивать ведение в установленной форме промыслового журнала, а также внутриучетной документации, касающейся пользования рыбными ресурсами, их воспроизводства и охраны в рыбохозяйственном кооперативе;

е) незамедлительно сообщать соответствующим службам о болезнях рыб или (и) других гидробионтов, ухудшении среды их обитания, возникновении угрозы их уничтожения или (и) гибели;

ж) осуществлять комплексные мероприятия по профилактике болезней и борьбе с ними;

з) осуществлять зарыбление водоема;

и) заботиться о сохранении качества воды в водоеме, не допускать попадания рыбы в мелиоративную систему или (и) другую систему;

к) к году истечения срока действия разрешения на экстенсивную аквакультуру обеспечивать наличие в водоеме переданных запасов рыбы или (и) других гидробионтов;

л) охранять водоем, выявлять факты правонарушений и сообщать об этом правомочным органам;

м) выполнять другие требования, установленные настоящим Законом и иными законодательными и подзаконными нормативными актами.

9. Порядок и условия выдачи разрешения на экстенсивную аквакультуру определяются постановлением Правительства Грузии.

Глава IX. Ограничения при осуществлении деятельности, связанной с аквакультурой

Статья 27. Территориальные ограничения при осуществлении деятельности, связанной с аквакультурой

1. В пограничной полосе деятельность, связанная с аквакультурой, осуществляется в соответствии с Законом Грузии «О Государственной границе».

2. Режим охраны и использования водного объекта, имеющего категорию охраняемой территории, или водного объекта, находящегося в пределах охраняемой территории, устанавливается законодательством Грузии об охраняемых территориях.

Статья 28. Пределы деятельности, связанной с аквакультурой

1. Осуществление деятельности, связанной с аквакультурой, не должно вызывать ухудшения потенциала водоема для рыболовства, на, качественных показателей воды, кормовой базы рыб (фитопланктон, зоопланктон, зообентос, фитобентос, перифитон и другое), микробиологических показателей окружающей среды, ихтиопаразитологического и ихтиопатологического фона, интродукцию или биоинвазию новых видов рыб.

2. Запрещается интродукция видов рыб в тех или иных местах, которая может причинить вред видам рыб, характерным для данных мест и обитающим в указанных местах.

3. Запрещается попадание в естественную (дикую) окружающую среду объектов аквакультуры гибридных форм и чужеродных видов.

4. Запрещаются культивирование и интродукция в окружающей среде живых генетически модифицированных организмов.

Статья 29. Ввоз и перевозка чужеродных видов для осуществления деятельности, связанной с аквакультурой

1. Ввоз и перевозка (кроме транзита) чужеродных видов на территорию Грузии для осуществления деятельности, связанной с аквакультурой, производятся с согласия Агентства на основании заключения Совета советников по аквакультуре.

2. Согласие, предусмотренное пунктом первым настоящей статьи, выдается только в случае, если ввоз и распространение чужеродных видов не видоизменяют другие водные живые ресурсы или не причиняют вреда им, их хабитатам и соответствующим экосистемам.

Статья 30. Порядок ввоза чужеродных видов для осуществления деятельности, связанной с аквакультурой

1. Форма заявки, подлежащей подаче для ввоза чужеродного вида с целью осуществления деятельности, связанной с аквакультурой, перечень документов, прилагаемых к указанной заявке, порядок и условия ввоза чужеродного вида, а также срок выдачи согласия на его ввоз определяются приказом Министра.

2. В целях контроля за ввозом и перемещением чужеродных видов приказом Министра определяется перечень видов, которые обитают в водах Грузии. Все остальные виды, не предусмотренные данным перечнем, будут признаны чужеродными видами.

Статья 31. Согласие на исследование аквакультуры

1. Для осуществления деятельности, связанной с аквакультурой, с целью исследования тех или иных мест, вод, техники, методов или устройств либо культивирования или разведения в опытных целях Агентство выдает согласие на исследование аквакультуры.

2. Согласие на исследование аквакультуры выдается на срок до 3 лет. Указанное согласие не обновляется. Результаты, полученные в результате исследования аквакультуры, заключения и информация представляются Министерству.

3. Порядок выдачи согласия на исследование аквакультуры определяется приказом Министра.

Статья 32. Перевозка объектов аквакультуры (водных животных организмов) для целей аквакультуры

Перевозка на территории Грузии объектов аквакультуры (водных животных организмов) для целей аквакультуры осуществляется в соответствии с законодательством Грузии.

Статья 33. Условия размещения на рынке и импорта продуктов аквакультуры, требования сертификации, требования к здоровью объектов аквакультуры и их продуктам

1. Условия размещения на рынке и импорта продуктов аквакультуры, требования сертификации, требования к здоровью объектов аквакультуры и их продуктам, а также порядок предупреждения некоторых болезней водных животных и контроля за ними устанавливаются законодательством Грузии.

2. Объекты аквакультуры, произведенные в Грузии, при перевозке и реализации на территории Грузии должны сопровождаться документом, подтверждающим их принадлежность к аквакультуре.

3. Форма и порядок выдачи документа, предусмотренного пунктом 2 настоящей статьи, определяются приказом Министра. Право на выдачу указанного документа имеет субъект аквакультуры.

Глава Х. Публичность информации

Статья 34. Участие общественности в процессе принятия решения, связанного с аквакультурой, и доступность информации

1. Случаи участия общественности в процессе выдачи разрешения на аквакультуру, когда согласно закону должны проводиться оценка воздействия на окружающую среду или скрининг, определяются Кодексом о природоохранной оценке.

2. Любое лицо в пределах текущего административного производства в связи с разрешением на аквакультуру имеет право зафиксировать свои соображения/замечания о материалах, опубликованных на веб-странице Агентства, в виде комментария или для получения публичных консультаций при публичном обсуждении.

3. Агентство обеспечивает:

а) доступ общественности к документам, определенным законодательством Грузии, для выдачи разрешения на аквакультуру;

б) в процессе принятия решения при проведении консультаций во время публичного обсуждения учет соображений/замечаний, высказанных общественностью, и результатов публичного обсуждения, а также предоставление общественности информации о принятом решении и доступ к ним в порядке, установленном законодательством Грузии;

в) опубликование результатов экологического мониторинга, осуществленного в соответствии с настоящим Законом.

Статья 35. Опубликование статистических данных об аквакультуре и международное сотрудничество

1. Министерство публикует статистические данные об аквакультуре и деятельности, связанной с аквакультурой, в том числе, данные об осуществлении деятельности, связанной с аквакультурой, о кормах, ветеринарных препаратах, использованных при осуществлении деятельности, связанной с аквакультурой, о внутренней торговле, импорте и экспорте.

2. Статистические данные об аквакультуре для исполнения международных обязательств, взятых Грузией, представляются соответствующей международной организации в установленном порядке.

Глава XI. Природоохранный мониторинг, государственный контроль и надзор за деятельностью, связанной с аквакультурой

Статья 36. Обязанность по предоставлению информации и документов уполномоченному органу, осуществляющему надзор, и содействию ему

1. Любое лицо, осуществляющее деятельность, связанную с аквакультурой, обязано в случае требования уполномоченного органа, осуществляющего надзор, определенного настоящим Законом, предоставлять ему информацию, документы, образцы и материалы и оказывать иную помощь, необходимую для осуществления указанным органом своих полномочий.

2. Любое лицо, осуществляющее деятельность, связанную с аквакультурой, обязано предоставлять уполномоченному органу, осуществляющему надзор, право на вход в место осуществления указанной деятельности и доступа к устройствам и оснащению для осуществления данным органом своих полномочий.

Статья 37. Уполномоченные органы, осуществляющие природоохранный мониторинг, государственный контроль и надзор за деятельностью, связанной с аквакультурой

Природоохранный мониторинг деятельности, связанной с аквакультурой, осуществляет Агентство, а государственный контроль и надзор в пределах собственных полномочий осуществляют государственное подведомственное учреждение Министерства – Департамент по надзору за охраной окружающей среды и юридическое лицо публичного права, подчиненное государственному контролю Министерства, – Национальное агентство продовольствия.

Статья 38. Вход и инспектирование

Для целей настоящего Закона уполномоченное лицо вправе:

а) беспрепятственно входить на любой земельный участок и в любое здание для проведения проверки исполнения лицом – владельцем разрешения на аквакультуру настоящего Закона или разрешительных условий;

б) требовать от лица представления любых записей или документов, которые у него должны быть в наличии в соответствии с настоящим Законом, а также проверять указанные записи или документы, делать выписку из этих записей или документов или снимать копии с указанных записей или документов;

в) беспрепятственно проверять любые устройства или оснащение, которые лицо использует при осуществлении деятельности, связанной с аквакультурой;

г) требовать от лица обеспечить представление находящегося в его владении любого предмета уполномоченному лицу в целях инспектирования или охрану, если уполномоченное лицо сочтет, что данный предмет является доказательством совершения правонарушения, определенного настоящим Законом;

д) снимать фото, производить замеры, делать эскизы или чертежи, а также вести записи любыми средствами;

е) осуществлять иные полномочия, определенные законом.

2. Уполномоченное лицо при исполнении обязанностей, определенных настоящим Законом, должно представить документ, удостоверяющий его полномочия.

3. Не допускается задержка, препятствование, введение в заблуждение уполномоченного лица, осуществляющего полномочия, определенные настоящим Законом, а также незаконно вмешиваться в его деятельность, чинить ему препятствия.

4. Субъект аквакультуры обязан выполнять законные инструкции, указания, требования уполномоченного лица.

5. Для осуществления полномочий, определенных настоящей статьей, государственное подведомственное учреждение Министерства – Департамент по надзору за охраной окружающей среды и юридическое лицо публичного права, подчиненное государственному контролю Министерства, – Национальное агентство продовольствия правомочны истребовать информацию, содержащую налоговую/таможенную тайну.

Статья 39. Экологический мониторинг

1. При осуществлении деятельности, связанной с аквакультурой, в случае использования конструкций аквакультуры, размещенных в морских водах и во внутренних водах Грузии – водоемах, а также при осуществлении деятельности, связанной с экстенсивной аквакультурой, после начала субъектом аквакультуры деятельности, связанной с аквакультурой, в определенной для него акватории ежегодно, не менее чем в течение 2 сезонов Агентство осуществляет экологический мониторинг в отношении субъекта аквакультуры.

2. На основе экологического мониторинга может осуществляться обязательное местопреемство субъектов аквакультуры, если создается угроза местной экосистеме, а также сокращение плотности посадки других гидробионтов, конструкционные и технологические изменения.

3. Целью экологического мониторинга является также природоохранная оценка воздействия на окружающую среду субъекта аквакультуры, оценка рисков и разработка соответствующего заключения и рекомендаций. Если в результате экологического мониторинга будут выявлены обстоятельства, которые могут причинить вред зоне, выделенной для аквакультуры, продуктам аквакультуры и их безвредности, об этом незамедлительно сообщается владельцу разрешения на аквакультуру, а также принимаются меры и осуществляются мероприятия, определенные законодательством Грузии.

4. Порядок и условия осуществления экологического мониторинга определяются постановлением Правительства Грузии.

Глава XII. Переходные и заключительные положения

Статья 40. Переходные положения

1. Правительству Грузии до 1 марта 2021 года утвердить:

а) технический регламент аквакультуры;

б) порядок выдачи разрешения на аквакультуру и разрешительные условия;

в) зону/зоны, выделенные для аквакультуры в морских водах;

г) план управления зоной, выделенной для аквакультуры;

д) состав Межведомственного совета по аквакультуре, организацию его работы и порядок деятельности.

2. Министру охраны окружающей среды и сельского хозяйства Грузии до 1 марта 2021 года издать приказы:

а) об утверждении Положения об определении состава и порядка деятельности Совета советников по аквакультуре;

б) о порядке и условиях ввоза чужеродных видов;

в) об определении порядка дачи согласия на исследование аквакультуры;

г) об определении формы документа, удостоверяющего принадлежность к аквакультуре объекта аквакультуры, произведенного в Грузии, и порядок его выдачи.

3. Выданные до введения настоящего Закона в действие лицензии на рыболовство, предусматривающие зарыбление внутренних вод Грузии – водоемов, сохраняют юридическую силу до истечения срока их действия или до их отмены в соответствии с законодательством Грузии. В случае истечения срока действия указанных лицензий или их отмены в соответствии с законодательством Грузии для осуществления деятельности, связанной с экстенсивной аквакультурой, выдается разрешение на экстенсивную аквакультуру в порядке, установленном настоящим Законом.

4. Лица, осуществлявшие до введения настоящего Закона в действие деятельность, связанную с аквакультурой, регулируемую этим же Законом, вправе продолжать указанную деятельность. Указанные лица обязаны обеспечить получение разрешения на аквакультуру в 2-летний срок после введения настоящего Закона в действие.

5. До определения пространственного планирования территориальных вод (территориального моря) Грузии и особой экономической зоны разрешение на аквакультуру в морских водах выдается на основании рекомендаций Межведомственного совета по аквакультуре, созданного в соответствии с настоящим Законом, в пределах зоны, выделенной для аквакультуры, утвержденной Правительством Грузии.

Статья 41. Введение Закона в действие

1. Настоящий Закон, за исключением статей первой–39 и пунктов 3–5 статьи 40 настоящего Закона, ввести в действие по опубликовании.

2. Статьи первую–39 и пункты 3–5 статьи 40 настоящего Закона ввести в действие с 1 марта 2021 года.

Президент Грузии Саломе Зурабишвили

Тбилиси

24 июня 2020 г.

№ 6408-IIc

ри