On Living Genetically Modified Organisms

Document structure

View explanations

Referenced documents

Document comments

Document Highlights

Consolidated publications

07/12/2017 02/03/2016 02/10/2014
Return back

Consolidated versions (02/03/2016 - 07/12/2017)

 

საქართველოს კანონი

 

 
ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების შესახებ

კარი I.  ზოგადი ნაწილი

თავი I.  ზოგადი დებულებანი

 

მუხლი 1. კანონის მიზნები

ა) ადამიანის სიცოცხლისა და ჯანმრთელობის დასაცავად, ბიომრავალფეროვნების შესანარჩუნებლად და მისი მდგრადი გამოყენებისათვის უზრუნველყოს საქართველოს ტერიტორიის ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმებისაგან თავისუფალ ზონად გამოცხადება ამ სფეროში საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებების შესაბამისად;

ბ) გარემოსდაცვითი პრინციპების გათვალისწინებით, უზრუნველყოს ადამიანის სიცოცხლისა და ჯანმრთელობის, ცხოველების, მცენარეებისა და გარემოს დაცვა ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის უარყოფითი გავლენისაგან;

გ) უზრუნველყოს ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების გამოყენების სფეროში რიო-დე-ჟანეიროს 1992 წლის 5 ივნისის „ბიოლოგიური მრავალფეროვნების შესახებ“ კონვენციით, მონრეალის 2000 წლის 29 იანვრის „ბიოლოგიური მრავალფეროვნების კონვენციის ბიოუსაფრთხოების კარტახენის ოქმითა“ და საქართველოს სხვა საერთაშორისო ხელშეკრულებებით გათვალისწინებული ვალდებულებების შესრულება;

დ) ხელი შეუწყოს ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების გამოყენების სფეროში არსებული ინფორმაციის საზოგადოებისათვის ხელმისაწვდომობის და ამ სფეროში გადაწყვეტილების მიღებაში საზოგადოების მონაწილეობის უზრუნველყოფას;

ე) შექმნას სამართლებრივი საფუძველი ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის მეცნიერული კვლევისათვის.

საქართველოს 2016 წლის 2 მარტის კანონი №4799   - ვებგვერდი, 22.03.2016წ.

 

მუხლი 2. კანონის მოქმედების სფერო

1. ეს კანონი აწესრიგებს სამართლებრივ ურთიერთობებს ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების გამოყენების სფეროში (შემდგომ – გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფერო).

2. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროში ეს კანონი აწესრიგებს ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის:

ა) ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენებას;

ბ) გარემოში ინტროდუქციას;

გ) საბაზრო ქსელში განთავსებას;

დ) ტრანსპორტირებასა და ტრანსსასაზღვრო გადაადგილებას.

3. ამ კანონის მოქმედების სფერო არ მოიცავს:

ა) გენმოდიფიცირებული პროდუქტის საბაზრო ქსელში განთავსების საკითხებს;

ბ) იმ სამკურნალო საშუალებებთან (ფარმაცევტულ პროდუქტებთან) დაკავშირებულ საკითხებს, რომლებიც შეიძლება იყოს ან/და შეიცავდეს ცოცხალ გენმოდიფიცირებულ ორგანიზმსა და გენმოდიფიცირებულ პროდუქტს ან მათ ინგრედიენტებს.

 

მუხლი 3. საქართველოს კანონმდებლობა გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროში

გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროში საქართველოს კანონმდებლობა შედგება საქართველოს კონსტიტუციის, საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებებისა და  შეთანხმებების, ამ კანონისა და საქართველოს სხვა საკანონმდებლო და კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტებისაგან.

 

მუხლი 4. ტერმინთა განმარტება

1. ამ კანონის მიზნებისათვის მასში გამოყენებულ ტერმინებს აქვს შემდეგი მნიშვნელობა:

ა) ცოცხალი ორგანიზმი – ნებისმიერი ბიოლოგიური წარმონაქმნი, რომელსაც აქვს გამრავლების ან/და გენეტიკური მასალის გადაცემის უნარი, მათ შორის, სტერილური ორგანიზმი, ვირუსი, ვიროიდი;

ბ) ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმი (შემდგომ – გენმოდიფიცირებული ორგანიზმი) – ნებისმიერი ორგანიზმი (ადამიანის გარდა), რომლის გენეტიკური მასალა შეცვლილია არაბუნებრივი (თანამედროვე ბიოტექნოლოგიური) მეთოდების გამოყენებით, რაც ნიშნავს ორგანიზმის გენეტიკური მასალის შეცვლას ხელოვნურ (ინ ვიტრო) პირობებში ნუკლეინის მჟავების ორგანიზმის უჯრედებში ან ორგანელებში პირდაპირი ინექციის მეთოდის ან/და სხვადასხვა ტაქსონომიური სტატუსის მქონე ორგანიზმების უჯრედების შერწყმის მეთოდების გამოყენებით. ეს მეთოდები საშუალებას იძლევა, გადაილახოს ბუნებრივი, ფიზიოლოგიური, რეპროდუქციული ან რეკომბინაციული ბარიერი; ამავე დროს, ისინი არ განეკუთვნება ტრადიციულ სელექციურ და ჯიშთა გამოყვანის მეთოდებს;

გ) გენმოდიფიცირებული პროდუქტი – გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის გადამუშავების შედეგად მიღებული ან/და გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ინგრედიენტის შემცველი პროდუქტი, რომელსაც ან რომლის ცალკეულ ნაწილებსაც არ აქვს გამრავლების ან/და გენეტიკური მასალის გადაცემის უნარი;

გ1) თავისუფალ ზონად გამოცხადება – საქართველოს ტერიტორიაზე გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების გარემოში ინტროდუქციის, საბაზრო ქსელში განთავსების, იმპორტის (გარდა მათი ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების მიზნით იმპორტის შემთხვევისა) და რეექსპორტის აკრძალვა;

დ) ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენება – სამეცნიერო-კვლევითი ან ექსპერიმენტული მიზნით დანადგარის, ნაგებობის ან სხვა ფიზიკური სტრუქტურის ფარგლებში გენმოდიფიცირებულ ორგანიზმზე განხორციელებული ან გენმოდიფიცირებულ ორგანიზმთან დაკავშირებული სხვა ნებისმიერი ოპერაცია/მანიპულაცია (მისი მიღების, შენახვისა და ნარჩენის სახით განთავსების ჩათვლით), რომელიც მოითხოვს გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის გარემოსთან კონტაქტის ეფექტიანი შეზღუდვის და გარემოსა და ადამიანის ჯანმრთელობაზე ზემოქმედების თავიდან აცილების უზრუნველყოფის სპეციალური პირობების დაცვას;

ე) გარემოში ინტროდუქცია – გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის გარემოში შეტანა;

ვ) საბაზრო ქსელში განთავსება – ნებისმიერი მოქმედება, რომელიც გენმოდიფიცირებულ ორგანიზმს მესამე პირისათვის (მათ შორის, საბოლოო მომხმარებლისათვის) ხელმისაწვდომს ხდის გარკვეული საფასურის სანაცვლოდ ან უფასოდ, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც გენმოდიფიცირებული ორგანიზმი გამიზნულია ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენებისათვის;

ზ) საქმიანობის განმახორციელებელი – ფიზიკური ან იურიდიული პირი, რომელიც გენმოდიფიცირებულ ორგანიზმს ჩაკეტილ სისტემაში იყენებს;

თ) ტრანსსასაზღვრო გადაადგილება – ექსპორტი, იმპორტი, ტრანზიტი, რეექსპორტი; გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ნებისმიერი გადაადგილება ერთი სახელმწიფოს იურისდიქციისადმი დაქვემდებარებული რაიონიდან სხვა სახელმწიფოს იურისდიქციისადმი დაქვემდებარებულ რაიონში ან მისი გავლით, ან იმ რაიონში ან იმ რაიონის გავლით, რომელიც არ ექვემდებარება არცერთი სახელმწიფოს იურისდიქციას, იმ პირობით, რომ ამ რაიონში ასეთი გადაადგილება შედის არანაკლებ ორი სახელმწიფოს ინტერესებში;

ი) ბიომრავალფეროვნება – გარეული ცხოველებისა და ველური მცენარეების მრავალსახეობა, ხმელეთის, ზღვისა და წყლის ეკოსისტემები და ეკოლოგიური კომპლექსები, რომლებიც მოიცავს მრავალფეროვნებას სახეობის ფარგლებში, სახეობათა შორის და ეკოსისტემებში;

კ) ბიომრავალფეროვნების კონვენცია – რიო-დე-ჟანეიროს 1992 წლის 5 ივნისის კონვენცია „ბიოლოგიური მრავალფეროვნების შესახებ“, რომელსაც საქართველო შეუერთდა „ბიოლოგიური მრავალფეროვნების შესახებ კონვენციის თაობაზე“ საქართველოს პარლამენტის 1994 წლის 21 აპრილის დადგენილებით;

ლ) ბიოუსაფრთხოების კარტახენის ოქმი – მონრეალის 2000 წლის 29 იანვრის „ბიოლოგიური მრავალფეროვნების კონვენციის ბიოუსაფრთხოების კარტახენის ოქმი“, რომელსაც საქართველო შეუერთდა „ბიოლოგიური მრავალფეროვნების კონვენციის ბიოუსაფრთხოების კარტახენის ოქმთან საქართველოს შეერთების თაობაზე“ საქართველოს პარლამენტის 2008 წლის 26 სექტემბრის №305–IIს დადგენილებით;

მ) ბიოუსაფრთხოების საშუამავლო მექანიზმი – ბიომრავალფეროვნების კონვენციითა და ბიოუსაფრთხოების კარტახენის ოქმით გათვალისწინებული ბიოუსაფრთხოების ინფორმაციული უზრუნველყოფის საშუამავლო მექანიზმი, რომელიც უზრუნველყოფს გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის შესახებ მეცნიერული, ტექნიკური, გარემოსდაცვითი და სამართლებრივი ინფორმაციისა და გამოცდილების სახელმწიფოთა შორის გაცვლას;

ნ) სამინისტრო – საქართველოს გარემოსა და ბუნებრივი რესურსების დაცვის სამინისტრო;

ო) მინისტრი – საქართველოს გარემოსა და ბუნებრივი რესურსების დაცვის მინისტრი.

2. ამ კანონში გამოყენებულ ტერმინებს „გარემო“ და „მდგრადი განვითარება“ აქვს „გარემოს დაცვის შესახებ“ საქართველოს კანონით განსაზღვრული მნიშვნელობა.

საქართველოს 2016 წლის 2  მარტის კანონი  №4799   - ვებგვერდი, 22.03.2016წ.

 

მუხლი 5. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროს რეგულირების ძირითადი პრინციპები

1. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროს რეგულირების ძირითადი პრინციპებია:

ა) ზიანის პრევენციის პრინციპი – გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის გამოყენება ნებადართული უნდა იქნეს მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ, საქართველოში ტექნოლოგიების განვითარების თანამედროვე დონისა და უსაფრთხოების ზომების გათვალისწინებით, მოსალოდნელი არ არის მისი პირდაპირი ან არაპირდაპირი, დაუყოვნებელი ან გრძელვადიანი უარყოფითი გავლენა გარემოზე, ბიომრავალფეროვნებასა და ადამიანის ჯანმრთელობაზე;

ბ) სახელმწიფოს მიერ ბიოუსაფრთხოების უზრუნველყოფის პრინციპი  – სახელმწიფო ორგანოებმა საკუთარი კომპეტენციის ფარგლებში, სამართლებრივი რეგულირების, საფინანსო პოლიტიკის, განათლების, ინფორმაციით უზრუნველყოფისა და საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებული სხვა ფორმების მეშვეობით, დადგენილი წესით უნდა უზრუნველყონ გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის კონტროლი;

გ) ბიოეთიკის პრინციპი – გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროში გადაწყვეტილების მიღებისას ადამიანის კეთილდღეობის უზრუნველყოფის ინტერესთან ერთად გათვალისწინებული უნდა იქნეს ყველა სხვა ცოცხალი ორგანიზმის, გარემოს, ბიომრავალფეროვნებისა და კულტურული გარემოს უსაფრთხოების უზრუნველყოფის აუცილებლობა;

დ) (ამოღებულია - 02.03.2016, №4799);

ე) უსაფრთხოების წინასწარი ზომების მიღების პრინციპი – გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროში სახელმწიფო მართვისა და კონტროლის განხორციელებისას სრული მეცნიერული კვლევების არარსებობა არ უნდა გახდეს გარემოს დეგრადაციის აღსაკვეთად ეფექტიანი ეკონომიკური ზომების მიღების გადადების მიზეზი;

ვ) პასუხისმგებლობის პრინციპი – გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროში ამ კანონითა და საქართველოს სხვა საკანონმდებლო და კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტებით დადგენილი მოთხოვნების დარღვევა იწვევს დამრღვევის პასუხისმგებლობას დარღვევის სიმძიმის გათვალისწინებით;

ზ) საჯაროობისა და საზოგადოების მონაწილეობის პრინციპი – საზოგადოებას უფლება აქვს, დროულად მიიღოს სრული და ობიექტური ინფორმაცია გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის შესახებ და დადგენილი წესით მონაწილეობა მიიღოს გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროში გადაწყვეტილების მიღებაში.

2. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროში საქმიანობის დაგეგმვისას და განხორციელებისას საქმიანობის განმახორციელებელი ვალდებულია იხელმძღვანელოს „გარემოს დაცვის შესახებ“ საქართველოს კანონით დადგენილი გარემოს დაცვის ძირითადი პრინციპებით, აგრეთვე სურსათის/ცხოველის საკვების უვნებლობის, ვეტერინარიისა და მცენარეთა დაცვის კოდექსით, „ჯანმრთელობის დაცვის შესახებ“ და „საზოგადოებრივი ჯანმრთელობის შესახებ“ საქართველოს კანონებით გათვალისწინებული ადამიანის ჯანმრთელობისათვის უსაფრთხო გარემოს უზრუნველყოფის შესახებ დებულებებით.

საქართველოს 2016 წლის 2  მარტის კანონი  №4799   - ვებგვერდი, 22.03.2016წ.

 

მუხლი 6. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროში საქართველოს უმაღლეს სახელმწიფო ორგანოთა და აფხაზეთისა და აჭარის ავტონომიური რესპუბლიკების ხელისუფლების ორგანოთა კომპეტენცია

1. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროში საქართველოს უმაღლეს სახელმწიფო ორგანოთა კომპეტენციას განეკუთვნება:

ა) ერთიანი სახელმწიფო პოლიტიკისა და სტრატეგიის შემუშავება და განხორციელება;

ბ) გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების რეგულირების ერთიანი სისტემის ორგანიზება; 

გ) საქართველოს კანონმდებლობის მოთხოვნების შესრულებაზე სახელმწიფო ზედამხედველობის განხორციელება;

დ) საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებებითა და შეთანხმებებით გათვალისწინებულ ვალდებულებათა შესრულების უზრუნველყოფა და საერთაშორისო თანამშრომლობის განხორციელება;

ე) საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებული სხვა ფუნქციების შესრულება.

2. (ამოღებულია - 02.03.2016, №4799).

3. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროში აფხაზეთისა და აჭარის ავტონომიური რესპუბლიკების ხელისუფლების ორგანოთა კომპეტენცია განისაზღვრება ამ კანონითა და საქართველოს სხვა საკანონმდებლო და კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტებით.

საქართველოს 2016 წლის 2  მარტის კანონი  №4799   - ვებგვერდი, 22.03.2016წ.

 

კარი II.  ძირითადი ნაწილი

თავი II.  გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროს რეგულირება

 

მუხლი 7. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროში საქმიანობის განხორციელება

1. საქართველოს ტერიტორიაზე აკრძალულია გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის გარემოში ინტროდუქცია. აღნიშნული მოთხოვნის დარღვევა იწვევს პასუხისმგებლობას საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით.

2. საქართველოს ტერიტორიაზე აკრძალულია გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის საბაზრო ქსელში განთავსება. ამ მოთხოვნის დარღვევა იწვევს პასუხისმგებლობას საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით.

3. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენება საჭიროებს შესაბამის ლიცენზიას, რომელსაც გასცემს სამინისტრო.

4. ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების ლიცენზია გაიცემა საქართველოს ზოგადი ადმინისტრაციული კოდექსით, ამ კანონითა და „ლიცენზიებისა და ნებართვების შესახებ“ საქართველოს კანონით დადგენილი წესით.

5. ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების ლიცენზია არ აუქმებს და არ ცვლის საქართველოს ტერიტორიაზე შესაბამისი საქმიანობის განსახორციელებლად საჭირო ნებისმიერ სხვა მოთხოვნას, ნებართვას/ლიცენზიას.

საქართველოს 2016 წლის 2  მარტის კანონი  №4799   - ვებგვერდი, 22.03.2016წ.

 

მუხლი 8. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის გამოყენების რეგულირების კოორდინაცია და საერთო ორგანიზაციული უზრუნველყოფა

1. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის გამოყენების რეგულირების კოორდინაციასა და საერთო ორგანიზაციულ უზრუნველყოფას საქართველოს ტერიტორიაზე ახორციელებს სამინისტრო.

2. საქართველოს მთავრობა ადგენს გენმოდიფიცირებული ორგანიზმებისადმი ჩაკეტილ სისტემაში მოპყრობის სპეციალურ მოთხოვნებს.

3. (ამოღებულია - 02.03.2016, №4799).

4. (ამოღებულია - 02.03.2016, №4799).

საქართველოს 2016 წლის 2  მარტის კანონი  №4799   - ვებგვერდი, 22.03.2016წ.

 

თავი III.  გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენება

 

მუხლი 9. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენება

გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენება უნდა განხორციელდეს უსაფრთხოების წინასწარი ზომების მიღების პრინციპისა და ზიანის პრევენციის პრინციპის გათვალისწინებით.

საქართველოს 2016 წლის 2  მარტის კანონი  №4799   - ვებგვერდი, 22.03.2016წ.

 

მუხლი 10. ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების ლიცენზია

1. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენება შესაბამის ლიცენზიას საჭიროებს.

2. ამ მუხლით გათვალისწინებული ლიცენზიის მისაღებად განაცხადი (შემდგომ – განაცხადი) სამინისტროში შეტანილი უნდა იქნეს როგორც წერილობით, ისე ელექტრონული ფორმით. განაცხადი უნდა აკმაყოფილებდეს საქართველოს ზოგადი ადმინისტრაციული კოდექსითა და „ლიცენზიებისა და ნებართვების შესახებ“ საქართველოს კანონით დადგენილ მოთხოვნებს. განაცხადს უნდა ერთოდეს:

ა) ჩაკეტილი სისტემის ადგილმდებარეობის შესახებ ინფორმაცია;

ბ) საქმიანობის განმახორციელებლის საიდენტიფიკაციო მონაცემები;

გ) პროექტის ხელმძღვანელის საიდენტიფიკაციო მონაცემები და კვალიფიკაციის დამადასტურებელი ცნობა;

დ) ბიოლოგიური უსაფრთხოებისათვის პასუხისმგებელი პირის შესახებ მონაცემები;

ე) გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის დახასიათება;

ვ) საქმიანობით გამოწვეული პოტენციური საფრთხის (რისკის) შეფასება;

ზ) მონიტორინგის პროგრამა და ინფორმაცია კონტროლის მეთოდების შესახებ;

თ) გადაუდებელ ღონისძიებათა განხორციელების (რეაგირების) გეგმა გარემოსა და ადამიანის ჯანმრთელობაზე უარყოფითი გავლენის თავიდან ასაცილებლად და გასანეიტრალებლად;

ი) მაკონტროლებელი ორგანოებისათვის პერიოდული ანგარიშების წარდგენის სქემა (შემდგომ – ანგარიშგების სქემა).

3. ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების ლიცენზია გაიცემა, თუ:

ა) ლიცენზიის მაძიებლის მიერ წარდგენილი დოკუმენტაცია აკმაყოფილებს საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილ პირობებს;

ბ) საქმიანობის განმახორციელებლის ან/და სხვა, უსაფრთხოებისათვის პასუხისმგებელი პირების სანდოობაში ეჭვის შეტანის საფუძველი არ არსებობს;

გ) პროექტის ხელმძღვანელსა და ბიოლოგიური უსაფრთხოებისათვის პასუხისმგებელ პირს აქვთ შესაბამისი ცოდნა, რომელიც აუცილებელია მათი ვალდებულებების შესასრულებლად;

დ) მიღებულია უსაფრთხოების ყველა ზომა, რომლებიც უზრუნველყოფს საფრთხის თავიდან აცილებასა და აღმოფხვრას;

ე) დაცულია ყველა სამართლებრივი ნორმა, რომლებიც უზრუნველყოფს საქართველოს შრომის კანონმდებლობით დადგენილი უსაფრთხოების ზომების დაცვას.

საქართველოს 2016 წლის 2  მარტის კანონი  №4799   - ვებგვერდი, 22.03.2016წ.

 

მუხლი 11. ადმინისტრაციული წარმოება

1. სამინისტრო ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების ლიცენზიის გაცემისათვის ადმინისტრაციულ წარმოებას ახორციელებს საქართველოს ზოგადი ადმინისტრაციული კოდექსის, ამ კანონისა და „ლიცენზიებისა და ნებართვების შესახებ“ საქართველოს კანონის საფუძველზე.

2. სამინისტრო ამოწმებს განაცხადის კანონით დადგენილ მოთხოვნებთან შესაბამისობას. სამინისტრო უფლებამოსილია განმცხადებელს მოსთხოვოს კანონით დადგენილი მოთხოვნების დაცვის სრულყოფილი შემოწმებისათვის საჭირო დამატებითი ინფორმაციის წარდგენა, თუ ეს აუცილებელია შესაბამისი გადაწყვეტილების მისაღებად.

3. (ამოღებულია - 02.03.2016, №4799).

4. (ამოღებულია - 02.03.2016, №4799).

5. (ამოღებულია - 02.03.2016, №4799).

საქართველოს 2016 წლის 2  მარტის კანონი  №4799   - ვებგვერდი, 22.03.2016წ.

 

მუხლი 12. გადაწყვეტილების მიღება

1. ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების ლიცენზიის გაცემის ან ლიცენზიის გაცემაზე უარის თქმის შესახებ გადაწყვეტილებას სამინისტრო იღებს განაცხადის წარმოებაში მიღებიდან 30 დღის ვადაში.

2. ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების ლიცენზია პირს ანიჭებს უფლებას, ამ კანონით გათვალისწინებული საქმიანობა განახორციელოს განსაზღვრულ ტერიტორიაზე, საქართველოს კანონმდებლობითა და ამ ლიცენზიით დადგენილი პირობების დაცვით.

3. ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების ლიცენზიის გაცემის, მასში ცვლილების შეტანის, მისი მოქმედების შეჩერების, განახლების ან მისი გაუქმების შესახებ გადაწყვეტილებას სამინისტრო აქვეყნებს საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით.

4. ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების ლიცენზიის ფორმა განისაზღვრება მინისტრის ბრძანებით.

5. ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების ლიცენზიის მიღებისათვის ლიცენზიის მაძიებელი საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით იხდის სალიცენზიო მოსაკრებელს.

6. ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების ლიცენზიის გაცემის შემთხვევაში ლიცენზიას, როგორც მისი განუყოფელი ნაწილი, უნდა დაერთოს ლიცენზიის მაძიებლის მიერ წარდგენილი თავდაპირველი ან ლიცენზიის გამცემის მიერ შესწორებული მონიტორინგის პროგრამა და ინფორმაცია კონტროლის მეთოდების შესახებ, გადაუდებელ ღონისძიებათა განხორციელების (რეაგირების) გეგმა და ანგარიშგების სქემა.

7. დაუშვებელია ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების ლიცენზიის გაცემაზე უარის თქმა გასაცემი ლიცენზიების რაოდენობის შეზღუდვის მოტივით, გარდა კანონით პირდაპირ გათვალისწინებული შემთხვევისა.

8. ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების ლიცენზიის სხვა პირისათვის გადაცემა აკრძალულია.

9. ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების ლიცენზიის მფლობელის მიერ სალიცენზიო პირობების შესრულება კონტროლდება საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით.

 

მუხლი 13. (ამოღებულია)

საქართველოს 2016 წლის 2  მარტის კანონი  №4799   - ვებგვერდი, 22.03.2016წ.

 

მუხლი 14. უსაფრთხოების ღონისძიებების განხორციელება გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენებისას

1. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმი ჩაკეტილ სისტემაში გამოიყენება მეცნიერებისა და ტექნიკის განვითარების თანამედროვე დონის შესაბამისი უსაფრთხოების ღონისძიებების განხორციელებით.

2. მეცნიერებისა და ტექნიკის განვითარების თანამედროვე დონის გათვალისწინებით, საქართველოს მთავრობა ადგენს გენმოდიფიცირებული ორგანიზმებისადმი მოპყრობის სპეციალურ მოთხოვნებს. შესაბამისი ნორმატიული აქტით განისაზღვრება:

ა) უსაფრთხოების ორგანიზაციული და ტექნიკური ღონისძიებები, რომლებიც აუცილებელია გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენებისას;

ბ) მოთხოვნები, რომლებიც დაცული უნდა იქნეს გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენებისას გარემოზე მავნე ზემოქმედების თავიდან ასაცილებლად.

საქართველოს 2016 წლის 2  მარტის კანონი  №4799   - ვებგვერდი, 22.03.2016წ.

 

მუხლი 15. საქმიანობის განმახორციელებლის ვალდებულებები

1. საქმიანობის განმახორციელებელი ვალდებულია:

ა) განსაზღვროს მეცნიერებისა და ტექნიკის განვითარების თანამედროვე დონის შესაბამისი უსაფრთხოების ღონისძიებები და იზრუნოს მათ განხორციელებაზე;

ბ) უსაფრთხოების უზრუნველყოფასთან დაკავშირებული ყველა საკითხის შესახებ ინფორმაცია მიიღოს ბიოლოგიური უსაფრთხოებისათვის პასუხისმგებელი პირისა და პროექტის ხელმძღვანელისაგან და, საჭიროების შემთხვევაში, კონსულტაციებისათვის მიმართოს სამინისტროს. 

2. საქმიანობის განმახორციელებლის მიერ ბიოლოგიური უსაფრთხოებისათვის პასუხისმგებელი პირისა და პროექტის ხელმძღვანელის დანიშვნა არ ათავისუფლებს მას პასუხისმგებლობისაგან, შეასრულოს უსაფრთხოების უზრუნველყოფასთან დაკავშირებით მისთვის საქართველოს კანონმდებლობით დაკისრებული ვალდებულებები.

 

მუხლი 16. ბიოლოგიური უსაფრთხოებისათვის პასუხისმგებელი პირი

1. საქმიანობის განმახორციელებელი ვალდებულია ყოველი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენებისას დანიშნოს ბიოლოგიური უსაფრთხოებისათვის პასუხისმგებელი პირი, რომელსაც აქვს შესაბამის სფეროში სათანადო ცოდნა და პრაქტიკული გამოცდილება.

2. ბიოლოგიური უსაფრთხოებისათვის პასუხისმგებელი პირი ვალდებულია:

ა) განახორციელოს ზედამხედველობა გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების უსაფრთხოებაზე და გამოვლენილი ხარვეზების შესახებ დაუყოვნებლივ აცნობოს საქმიანობის განმახორციელებელსა და პროექტის ხელმძღვანელს;

ბ) უზრუნველყოს გადაუდებელ ღონისძიებათა განხორციელების (რეაგირების) გეგმის შემუშავება და მისი შესრულების მექანიზმების შექმნა.

3. ბიოლოგიური უსაფრთხოებისათვის პასუხისმგებელი პირის უფლებამოსილებები განისაზღვრება საწარმოს შინაგანაწესით, რომელსაც ამტკიცებს საქმიანობის განმახორციელებელი.

 

მუხლი 17. პროექტის ხელმძღვანელი

1. საქმიანობის განმახორციელებელი ვალდებულია ყოველი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენებისას დანიშნოს პროექტის ხელმძღვანელი, რომელსაც აქვს შესაბამისი ცოდნა და პრაქტიკული გამოცდილება.

2. პროექტის ხელმძღვანელი ახორციელებს სამუშაოების დაგეგმვას, წარმართვას და მათზე ზედამხედველობას. იგი ვალდებულია:

ა) სამუშაოების შესრულებაში მონაწილე პირებს მიაწოდოს ინფორმაცია უსაფრთხოების ღონისძიებებისა და რისკების შესახებ და მათ აღმოსაფხვრელად განსახორციელებელი გადაუდებელი ღონისძიებების თაობაზე;

ბ) იზრუნოს უსაფრთხოების ღონისძიებების განხორციელებაზე.

3. პროექტის ხელმძღვანელის უფლებამოსილებები განისაზღვრება საწარმოს შინაგანაწესით, რომელსაც ამტკიცებს საქმიანობის განმახორციელებელი.

საქართველოს 2016 წლის 2  მარტის კანონი  №4799   - ვებგვერდი, 22.03.2016წ.

 

თავი IV. (ამოღებულია)

საქართველოს 2016 წლის 2  მარტის კანონი  №4799   - ვებგვერდი, 22.03.2016წ.

 

მუხლი 18. (ამოღებულია)

საქართველოს 2016 წლის 2  მარტის კანონი  №4799   - ვებგვერდი, 22.03.2016წ.

 

მუხლი 19. (ამოღებულია)

საქართველოს 2016 წლის 2  მარტის კანონი  №4799   - ვებგვერდი, 22.03.2016წ.

 

მუხლი 20. (ამოღებულია)

საქართველოს 2016 წლის 2  მარტის კანონი  №4799   - ვებგვერდი, 22.03.2016წ.

 

თავი V.  გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ტრანსსასაზღვრო გადაადგილების  რეგულირება

 

მუხლი 21. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ტრანსსასაზღვრო გადაადგილების რეგულირების მექანიზმი

ამ კანონით ნებადართული გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ტრანსსასაზღვრო გადაადგილება რეგულირდება ბიოუსაფრთხოების კარტახენის ოქმით გათვალისწინებული წინასწარი დასაბუთებული შეთანხმების პროცედურით, ამ კანონით დადგენილი მოთხოვნების დაცვით.

საქართველოს 2016 წლის 2  მარტის კანონი  №4799   - ვებგვერდი, 22.03.2016წ.

 

მუხლი 22. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ტრანსსასაზღვრო გადაადგილება

1. აკრძალულია გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის იმპორტი მისი საქართველოს ტერიტორიაზე გარემოში ინტროდუქციისათვის.

11. აკრძალულია ერთ ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების მიზნით საქმიანობის განმახორციელებლის ან იმპორტიორის მიერ ერთი წლის განმავლობაში 5 კილოგრამზე მეტი ერთი და იმავე სახეობის გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის იმპორტის განხორციელება.

2. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების მიზნით იმპორტის შემთხვევაში იმპორტიორი ვალდებულია გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის პირველ განზრახულ ტრანსსასაზღვრო გადაადგილებამდე მიიღოს ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების ლიცენზია.

3. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების მიზნით პირველ განზრახულ ტრანსსასაზღვრო გადაადგილებამდე იმპორტიორი სამინისტროს წერილობით ატყობინებს ასეთი განზრახვის შესახებ.

4. სამინისტრო ამ მუხლის მე-3 პუნქტში აღნიშნული შეტყობინების მიღებიდან 30 დღის ვადაში ამოწმებს ამ შეტყობინების ამ მუხლის მე-2 პუნქტის მოთხოვნასთან შესაბამისობას და წერილობით აცნობებს შეტყობინების შემომტანს საქართველოს კანონმდებლობით განსაზღვრული პროცედურების შესახებ, რომელთა შესრულებაც აუცილებელია პირველადი თანხმობის მისაღებად და შესაბამისი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის შემდგომი იმპორტისათვის.

5. სამინისტრო გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ტრანსსასაზღვრო გადაადგილებაზე გასცემს თანხმობას, რომელიც ადასტურებს გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის შესაბამის ლიცენზიაში აღნიშნული მიზნებისათვის იმპორტის უფლებას.

6. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ტრანსსასაზღვრო გადაადგილებაზე თანხმობა გაიცემა მარტივი ადმინისტრაციული წარმოების წესით, განცხადების წარდგენიდან 1 თვის ვადაში, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც ეს ხდება შესაბამისი ლიცენზიის გაცემის მიზნით ადმინისტრაციული წარმოების ფარგლებში, განმცხადებლის მოთხოვნის საფუძველზე.

7.აკრძალულია გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის იმპორტი (გარდა ამ კანონით გათვალისწინებული მისი ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების მიზნით იმპორტის შემთხვევისა) და რეექსპორტი. ამ მოთხოვნის დარღვევა იწვევს პასუხისმგებლობას საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით.

8. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის იმპორტისათვის/ რეექსპორტისათვის ამ კანონით დადგენილი მოთხოვნების დაცვაზე სახელმწიფო ზედამხედველობასა და კონტროლს ახორციელებს საქართველოს ფინანსთა სამინისტროს სისტემაში შემავალი საჯარო სამართლის იურიდიული პირი – შემოსავლების სამსახური. იგი ვალდებულია გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის იმპორტის (გარდა ამ კანონით გათვალისწინებული მისი ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების მიზნით იმპორტის შემთხვევისა)/რეექსპორტის შემთხვევაში დაუყოვნებლივ აცნობოს სამართალდამცავ ორგანოებს, ხოლო გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების მიზნით იმპორტის შემთხვევაში – სამინისტროს წარუდგინოს ინფორმაცია იმპორტირებული გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის რაოდენობისა და მწარმოებლის შესახებ.

9. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ტრანზიტის მიზნით ტრანსსასაზღვრო გადაადგილება ლიცენზიას არ საჭიროებს და სამინისტროსთვის წინასწარი შეტყობინების საფუძველზე ხორციელდება.

10. წინასწარ შეტყობინებას სამინისტროს წარუდგენს ტრანზიტის განმახორციელებელი პირი. ეს შეტყობინება უნდა შეიცავდეს ინფორმაციას, რომელიც ადასტურებს, რომ გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ექსპორტი ხორციელდება იმ სახელმწიფოს კანონმდებლობის შესაბამისად, რომელშიც ხდება მისი ექსპორტირება, და დაცულია ბიოუსაფრთხოების კარტახენის ოქმით გათვალისწინებული მოთხოვნები.

11. სამინისტრო ამოწმებს, დაცულია თუ არა გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ტრანსპორტირებისათვის ამ კანონით დადგენილი მოთხოვნები, და შესაბამისი განცხადების შეტანიდან 30 დღის ვადაში იღებს გადაწყვეტილებას განცხადების დაკმაყოფილების ან განცხადების დაკმაყოფილებაზე უარის თქმის შესახებ.

საქართველოს 2016 წლის 2  მარტის კანონი  №4799   - ვებგვერდი, 22.03.2016წ.

 

მუხლი 23. (ამოღებულია)

საქართველოს 2016 წლის 2  მარტის კანონი  №4799   - ვებგვერდი, 22.03.2016წ.

 

მუხლი 24. ბიოუსაფრთხოების საშუამავლო მექანიზმთან ურთიერთობისათვის პასუხისმგებელი სახელმწიფო ორგანო

1. ბიოუსაფრთხოების კარტახენის ოქმით გათვალისწინებულ ბიოუსაფრთხოების საშუამავლო მექანიზმთან ურთიერთობისათვის პასუხისმგებელი სახელმწიფო ორგანოა სამინისტრო.

2. სამინისტრო ვალდებულია ბიოუსაფრთხოების საშუამავლო მექანიზმს მიაწოდოს ბიოუსაფრთხოების კარტახენის ოქმით გათვალისწინებული შემდეგი ინფორმაცია:

ა) აღნიშნული ოქმის მე-11 მუხლის მე-5 პუნქტისა და მე-20 მუხლის პირველი პუნქტის „ა“ ქვეპუნქტის თანახმად – ინფორმაცია საქართველოს კანონმდებლობის შესახებ, რომელიც აწესრიგებს ბიოუსაფრთხოების კარტახენის ოქმის გამოყენების საკითხებს;

ბ) ბიოუსაფრთხოების კარტახენის ოქმის მე-17 მუხლით განსაზღვრული გაუთვალისწინებელი ტრანსსასაზღვრო გადაადგილების შესახებ შეტყობინების მიღებისათვის პასუხისმგებელი უწყების საკონტაქტო მონაცემები;

გ) ინფორმაცია სახელმწიფოს მიერ დადებული ნებისმიერი ორმხრივი, რეგიონალური და მრავალმხრივი შეთანხმებებისა და ხელშეკრულებების შესახებ, რომლებიც გათვალისწინებულია ბიოუსაფრთხოების კარტახენის ოქმის მე-20 მუხლის მე-3 პუნქტის „ბ“ ქვეპუნქტით;

დ) ინფორმაცია საქართველოს იურისდიქციისადმი დაქვემდებარებულ ტერიტორიაზე განხორციელებული, ბიოუსაფრთხოების კარტახენის ოქმის მე-17 და 25-ე მუხლებით განსაზღვრული გაუთვალისწინებელი და უკანონო ტრანსსასაზღვრო გადაადგილებების შესახებ;

ე) ბიოუსაფრთხოების კარტახენის ოქმის მე-15 მუხლისა და მე-20 მუხლის მე-3 პუნქტის „გ“ ქვეპუნქტის შესაბამისად – ინფორმაცია უფლებამოსილი ადმინისტრაციული ორგანოს გადაწყვეტილების შესახებ, რომელიც გასცემს ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების ლიცენზიას, ბიოუსაფრთხოების კარტახენის ოქმის მე-11 მუხლისა და მე-20 მუხლის მე-3 პუნქტის „დ“ ქვეპუნქტის თანახმად გადაწყვეტილების მიღებიდან 15 დღის ვადაში;

ვ) სამინისტროს მიერ განხორციელებული გენმოდიფიცირებული ორგანიზმისაგან მოსალოდნელი საფრთხის შეფასების და ეკოლოგიური მოკვლევების რეზიუმე;

ზ) ინფორმაცია ბიოუსაფრთხოების კარტახენის ოქმის მე-12 მუხლის თანახმად გადაწყვეტილების გადასინჯვის შესახებ.

3. სამინისტრო ახორციელებს ბიოუსაფრთხოების საშუამავლო მექანიზმისგან მიღებული ინფორმაციის სისტემატიზაციას და მას საზოგადოებისათვის ხელმისაწვდომს ხდის.

 

თავი VI.  გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ტრანსპორტირება

 

მუხლი 25. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ტრანსპორტირების უსაფრთხოების ზომები

1. საქართველოს ტერიტორიაზე გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ტრანსპორტირებისას დაცული უნდა იქნეს „საქართველოს ტერიტორიაზე ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ტრანსპორტირებისას უსაფრთხოების, ეტიკეტირების, შეფუთვისა და იდენტიფიკაციის პირობების შესახებ“ საქართველოს მთავრობის დადგენილების მოთხოვნები.

2. (ამოღებულია - 02.03.2016, №4799).

3. ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების მიზნით გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ტრანსპორტირებისას თანდართულ დოკუმენტაციაში  მითითებული უნდა იყოს:

ა) რომ იგი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმია და მისი ტრანსპორტირება ხორციელდება ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების მიზნით;

ბ) შესაბამისი საკონტაქტო პირის სახელი, მისამართი და სხვა ცნობები ტვირთის შესახებ დამატებითი ინფორმაციის მისაღებად, აგრეთვე იმ პირის სახელი და მისამართი, რომელსაც ეგზავნება ტვირთი.

4. (ამოღებულია - 02.03.2016, №4799).

საქართველოს 2016 წლის 2  მარტის კანონი  №4799   - ვებგვერდი, 22.03.2016წ.

 

თავი VII.  გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროში არსებული ინფორმაციის ხელმისაწვდომობა და გადაწყვეტილების მიღებაში საზოგადოების მონაწილეობა

 

მუხლი 26. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროში არსებული ინფორმაციის ხელმისაწვდომობა

1. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროში არსებული ინფორმაცია საზოგადოებისათვის ღია და ხელმისაწვდომია.

2. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროში არსებული ინფორმაციის ხელმისაწვდომობა უზრუნველყოფილია საქართველოს კანონმდებლობითა და საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებებითა და შეთანხმებებით.

3. ამ მუხლში აღნიშნული ინფორმაციის ხელმისაწვდომობასთან დაკავშირებით გამოიყენება საქართველოს ზოგადი ადმინისტრაციული კოდექსის III თავით გათვალისწინებული მოთხოვნები და ამ კანონის დებულებები.

 

მუხლი 27. ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ერთიანი რეესტრი

1. სამინისტრო ქმნის ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ერთიან რეესტრს, რომელშიც აღირიცხება ამ კანონით ნებადართული, ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენებული გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების შესახებ ინფორმაცია. ამ რეესტრის დოკუმენტურ ვერსიასთან ერთად იქმნება ელექტრონული ვერსია, რომელიც სპეციალურ ინტერნეტგვერდზე განთავსდება.

2. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროში ნებისმიერი ინფორმაციის მიღებიდან 2 დღის ვადაში ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ერთიან რეესტრში შეტანილი უნდა იქნეს:

ა) იმ პირთა სახელები (იურიდიული პირის შემთხვევაში – საფირმო სახელწოდება და სამართლებრივი ფორმა) და მისამართები, რომლებმაც სამინისტროში შეიტანეს განაცხადი;

ბ) ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების ლიცენზიის გაცემის ყოველი კონკრეტული შემთხვევის შესახებ ინფორმაცია, რომელშიც აღწერილია შესაბამისი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ზოგადი მახასიათებლები და მითითებულია ლიცენზიის მიმღები;

გ) ინფორმაცია შესაბამისი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის წარმოების ადგილის და მის წარმოებაში მონაწილე პირების შესახებ, გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის აღწერილობა და ზოგადი მახასიათებლები;

დ) ცნობები შესაბამისი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის მახასიათებლების, ადგილმდებარეობის და საქმიანობის განმახორციელებლის შესახებ – მისი ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენებისას;

ე) საქართველოს კანონმდებლობით განსაზღვრული სხვა მონაცემები.

3. ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ერთიანი რეესტრი საჯარო დოკუმენტია. ნებისმიერ პირს აქვს უფლება, შეუფერხებლად გაეცნოს მას უმოკლეს ვადაში, აგრეთვე მიიღოს მთელი რეესტრის ან მისი გარკვეული ნაწილის ასლი ასლის გადაღებისათვის საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი თანხის გადახდის შემთხვევაში.

4. ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ერთიან რეესტრში არ შეიტანება ის ინფორმაცია, რომელიც, საქართველოს კანონმდებლობის შესაბამისად, კონფიდენციალურ ინფორმაციად არის მიჩნეული.

5. ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ერთიანი რეესტრის ფორმა და წარმოების წესი განისაზღვრება მინისტრის ბრძანებით.

საქართველოს 2016 წლის 2  მარტის კანონი  №4799   - ვებგვერდი, 22.03.2016წ.

 

თავი VIII.  გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროში სახელმწიფო კონტროლი და ზედამხედველობა. პასუხისმგებლობა კანონის დარღვევისათვის

 

მუხლი 28. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროში სახელმწიფო კონტროლი და ზედამხედველობა  

1. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროში სახელმწიფო კონტროლისა და ზედამხედველობის განხორციელების უფლებამოსილების მქონე სახელმწიფო ორგანოებია:

ა) სამინისტრო, რომელიც:

ა.ა) ბიოუსაფრთხოების კარტახენის ოქმის შესაბამისად ასრულებს სახელმწიფო საკოორდინაციო ცენტრისა და კომპეტენტური სახელმწიფო ორგანოს ფუნქციებს;

ა.ბ) თავისი კომპეტენციის ფარგლებში ახორციელებს სახელმწიფო მართვასა და კონტროლს გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროში;

ა.გ) თავისი კომპეტენციის ფარგლებში, ამ კანონითა და საქართველოს სხვა საკანონმდებლო და კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტებით დადგენილი წესით გასცემს ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების ლიცენზიას;

ა.დ) აწარმოებს ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ერთიან რეესტრს;

ბ) საქართველოს სოფლის მეურნეობის სამინისტრო, რომელიც თავისი კომპეტენციის ფარგლებში ახორციელებს სახელმწიფო კონტროლს გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროში;

გ) საქართველოს ფინანსთა სამინისტრო, რომელიც:

გ.ა) ახორციელებს გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის ტრანსსასაზღვრო გადაადგილების საბაჟო კონტროლს;

გ.ბ) ასრულებს საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებულ სხვა ფუნქციებს.

2. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროში სახელმწიფო კონტროლი და ზედამხედველობა მოიცავს:

ა) ფიზიკური და იურიდიული პირების მიერ გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროში საქართველოს კანონმდებლობითა და საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებებითა და შეთანხმებებით დადგენილი მოთხოვნების შესრულების კონტროლს;

ბ) გარემოსდაცვითი მოთხოვნების, გარემოს დაცვის ნორმების, სახელმწიფო სტანდარტების, სანიტარიულ-ჰიგიენური ნორმებისა და წესების და ვეტერინარული მოთხოვნების შესრულების კონტროლს;

გ) გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის შესახებ წარმოდგენილი ინფორმაციისა და ანგარიშგების ობიექტურობის/სისწორის კონტროლს;

დ) საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი სხვა მოთხოვნების შესრულების კონტროლს.

3. თუ გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროში საქმიანობით შეიქმნა ან შეიძლება შეიქმნას პოტენციური საშიშროება გარემოსა და ადამიანის ჯანმრთელობისათვის, საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით მიიღება გადაწყვეტილება ამ საქმიანობის შეზღუდვის, შეჩერების ან შეწყვეტის შესახებ.

4. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროში სახელმწიფო კონტროლისა და ზედამხედველობის განმახორციელებელი სახელმწიფო ორგანოს გადაწყვეტილება შეიძლება გასაჩივრდეს საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით.

 

მუხლი 29. პასუხისმგებლობა კანონის დარღვევისათვის

ამ კანონის დარღვევისათვის პასუხისმგებლობა განისაზღვრება საქართველოს კანონმდებლობით.

           

თავი IX.  ზიანის ანაზღაურება

 

მუხლი 30. ზიანის ანაზღაურების სამართლებრივი რეგულირება

1. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სფეროში ამ კანონით გათვალისწინებული საქმიანობის განხორციელების შედეგად მიყენებული ზიანის ანაზღაურება ხორციელდება „გარემოს დაცვის შესახებ“ საქართველოს კანონით დადგენილი წესით.

2. ამ კანონით გათვალისწინებული საქმიანობის განხორციელების  შედეგად ადამიანის სიცოცხლის ხელყოფის ან ადამიანის ჯანმრთელობისათვის ან გარემოსათვის ზიანის მიყენების შემთხვევაში ზიანის ანაზღაურების ვალდებულება ეკისრება საქმიანობის განმახორციელებელს. მას პასუხისმგებლობა ეკისრება იმ ზიანისათვის, რომელიც გამოწვეულია გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის საფრთხის შემცველი მახასიათებლების ზეგავლენით.

3. პასუხისმგებლობის დაკისრება სამართალდამრღვევს არ ათავისუფლებს ამ კანონის დარღვევით მიყენებული ზიანის დადგენილი ოდენობითა და წესით ანაზღაურების ვალდებულებისაგან.

4. გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების მავნე ზემოქმედების შედეგად გარემოსათვის მიყენებული ზიანის გაანგარიშების წესი განისაზღვრება საქართველოს მთავრობის დადგენილებით.        

5. საქმიანობის განმახორციელებელი ვალდებულია მესამე პირის წინაშე ვალდებულების შესრულების უზრუნველსაყოფად თავისი საქმიანობა საქართველოს კანონმდებლობის შესაბამისად დააზღვიოს კერძო სადაზღვევო კომპანიაში.

6. საქმიანობის განმახორციელებელს არ დაეკისრება მიყენებული ზიანის ანაზღაურების ვალდებულება, თუ ეს ზიანი გამოწვეულია სამოქალაქო არეულობით, საომარი მდგომარეობით, ბუნებრივი მოვლენით ან სხვა ექსტრემალური შემთხვევით, რომლის თავიდან აცილება საქმიანობის განმახორციელებელს არ შეეძლო.

 

მუხლი 31. სახელმწიფოს სუბსიდიური პასუხისმგებლობის პრინციპი

სახელმწიფო უზრუნველყოფს გენმოდიფიცირებული ორგანიზმის გამოყენებით გამოწვეული უარყოფითი შედეგების აღმოფხვრას/შემცირებას, თუ ზიანის მიმყენებელი პირის იდენტიფიცირება ან მოცემულ სიტუაციაში  უარყოფითი შედეგების სხვაგვარად აღმოფხვრა/შემცირება შეუძლებელია.

 

კარი III.  გარდამავალი და დასკვნითი ნაწილები

თავი X.  გარდამავალი დებულებანი

 

მუხლი 32. კანონის ამოქმედებასთან დაკავშირებით მისაღები/გამოსაცემი ნორმატიული აქტები 

1. საქართველოს მთავრობამ 2015 წლის 1 იანვრამდე მიიღოს შემდეგი დადგენილებები:

ა) „ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების გამოყენების უსაფრთხოების კლასის განსაზღვრის კრიტერიუმების შესახებ“;

ბ) „საქართველოს ტერიტორიაზე ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ტრანსპორტირებისას უსაფრთხოების, ეტიკეტირების, შეფუთვისა და იდენტიფიკაციის პირობების შესახებ“;

გ) „საქართველოს საბაჟო საზღვარზე გადაადგილებული ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სასაზღვრო კონტროლის შესახებ“;

დ) „ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმებისადმი მოპყრობის სპეციალური მოთხოვნების შესახებ“;

ე)  „ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების მავნე ზემოქმედების შედეგად გარემოსათვის მიყენებული ზიანის გაანგარიშების წესის შესახებ“;

ვ) „ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების გარემოზე, ბიომრავალფეროვნებასა და ადამიანის ჯანმრთელობაზე პოტენციური უარყოფითი გავლენის ექსპერტიზის მეთოდიკისა და საექსპერტო დასკვნის ფორმისა და შედგენის წესის შესახებ“;

ზ) „საქართველოს ტერიტორიაზე ჩაკეტილ სისტემებში გამოყენებული და საბაზრო ქსელში განთავსებული ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების რეგისტრაციის განსაკუთრებული წესის შესახებ“.

2. სამინისტრომ 2015 წლის 1 იანვრამდე შეიმუშაოს და დაამტკიცოს:

ა) ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ექსპერტთა მონაცემთა ბაზის წარმოების წესი და ექსპერტებისათვის დაწესებული მინიმალური საკვალიფიკაციო მოთხოვნები;

ბ) ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების სამეცნიერო კომისიის რეგლამენტი და შემადგენლობა;

გ) ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების ლიცენზიის ფორმა;

დ) „ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ერთიანი რეესტრის შესახებ დებულება“;

ე) ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების რეგისტრაციის შესახებ განცხადების ფორმა;

ვ) 2015 წლის 1 იანვრამდე საქართველოს ტერიტორიაზე ჩაკეტილ სისტემებში გამოყენებული და საბაზრო ქსელში განთავსებული ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ერთიან რეესტრში შეტანის წესი და ერთიან რეესტრში შეტანის შემდეგ მათი რეგულირების პირობები.

         

მუხლი 33. 2015 წლის 1 იანვრამდე საქართველოს ტერიტორიაზე გამოყენებულ გენმოდიფიცირებულ ორგანიზმებთან დაკავშირებული გარდამავალი დებულებანი

1. 2015 წლის 1 იანვრამდე საქართველოს ტერიტორიაზე ჩაკეტილ სისტემებში გამოყენებული და საბაზრო ქსელში განთავსებული გენმოდიფიცირებული ორგანიზმები 2015 წლის 1 იანვრიდან 1 წლის განმავლობაში შეტანილი უნდა იქნეს ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ერთიან რეესტრში.

2. ამ კანონის მიზნებისათვის ამ მუხლის პირველი პუნქტით განსაზღვრული გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ერთიან რეესტრში შეტანა არ მიიჩნევა ამავე კანონით გათვალისწინებული ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების ჩაკეტილ სისტემაში გამოყენების ლიცენზიის გაცემად.

 

თავი XI.  დასკვნითი დებულებანი

 

მუხლი 34. კანონის ამოქმედება

1. ეს კანონი, გარდა ამ კანონის პირველი–31-ე და 33-ე მუხლებისა, ამოქმედდეს გამოქვეყნებისთანავე.

2. ამ კანონის პირველი–31-ე და 33-ე მუხლები ამოქმედდეს 2015 წლის 1 იანვრიდან.


საქართველოს პრეზიდენტიგიორგი მარგველაშვილი

 

 

ქუთაისი,

18 სექტემბერი 2014 წ.

N2656-Iს

Закон Грузии

О живых генно-модифицированных организмах

 

Раздел I

Общая часть

Глава I

Общие положения

 

Статья 1. Цели Закона (2.03.2016N4799 )

Целями настоящего Закона являются:

а) для охраны жизни и здоровья человека, сохранения биоразнообразия и его устойчивого использования обеспечение объявления территории Грузии зоной, свободной от живых генно-модифицированных организмов, в соответствии с международными договорами Грузии в этой сфере;

б) обеспечение с учетом природоохранных принципов охраны жизни и здоровья человека, животных, растений и окружающей среды от отрицательного влияния живых генно-модифицированных организмов;

в) обеспечение исполнения обязательств в сфере использования живыхгенно-модифицированных организмов, предусмотренных Рио-де-Жанейрской Конвенцией «О биологическом разнообразии» от 5 июня 1992 года, Картахенским протоколом по биобезопасности к Конвенции о биологическом разнообразии, подписанным в Монреале 29 января 2000 года, и другими международными договорами Грузии;

г) содействие обеспечению доступности для общественности информации в сфере использования живых генно-модифицированных организмов и участию общественности в принятии решений в этой сфере;

д) создание правовой основы для научных исследований живых генно-модифицированных организмов.

 

Статья 2. Сфера действия Закона

1. Настоящий Закон регулирует правовые отношения в сфере использования живых генно-модифицированных организмов (далее – сфера генно-модифицированных организмов).

2. В сфере генно-модифицированных организмовнастоящий Закон регулирует:

а) использование живых генно-модифицированных организмов в замкнутых системах;

б) интродукцию живых генно-модифицированных организмов в окружающую среду;

в) размещение живых генно-модифицированных организмов в рыночной сети;

г) транспортировку и трансграничное перемещение живых генно-модифицированных организмов.

3. К сфере действия настоящего Закона не относятся:

а) вопросы размещения генно-модифицированного продукта в рыночной сети;

б) вопросы, касающиеся лечебных средств (фармацевтических продуктов), которые могут быть или (и) содержать живые генно-модифицированные организмы и генно-модифицированный продукт либо их ингредиенты.

 

Статья 3. Законодательство Грузии в сфере генно-модифицированных организмов

Законодательство Грузии в сфере генно-модифицированных организмов состоит из Конституции Грузии, международных договоров и соглашений Грузии, настоящего Закона и иных законодательных и подзаконных нормативных актов Грузии.

 

Статья 4. Разъяснение терминов

1. В целях настоящего Закона использованные в нем термины имеют следующие значения:

а) живой организм – любое биологическое образование, которое способно к размножению или (и) передаче генетического материала, в том числе – стерильные организмы, вирусы, вироиды;

б) живой генно-модифицированный организм (далее – генно-модифицированный организм) – любой организм (кроме человека), генетический материал которого изменен применением неестественных (современных биотехнологических) методов, что означает изменение генетического материала организма в искусственных (ин витро) условиях путем применения метода прямой инъекции нуклеиновых кислот в клетки организма или органеллы или (и) методов слияния клеток организмов с разным таксономическим статусом. Указанные методы предоставляют возможность преодолеть природные, физиологические, репродуктивные или рекомбинационные барьеры; в то же время они не относятся к традиционным для селекции и выведения пород методам;

в) генно-модифицированный продукт – продукт, полученный в результате переработки генно-модифицированного организма или (и) содержащий ингредиент генно-модифицированного организма, который или отдельные части которого не имеют способности к размножению или (и) передаче генетического материала;

в1) объявление свободной зоной– запрет на интродукцию генно-модифицированных организмов в окружающую среду, их размещение в рыночной сети, импорт (кроме случая импорта с целью их использования в замкнутой системе) и их реэкспорт с территории Грузии; (2.03.2016N4799)

г) использование в замкнутых системах – любая операция/манипуляция, в научно-исследовательских или экспериментальных целях осуществляемая в пределах установки, сооружения или иной физической структуры с генно-модифицированными организмами, или любые другие операции/манипуляции (включая их получение, хранение и размещение в виде отходов), связанные с генно-модифицированными организмами, требующие обеспечения соблюдения специальных условий для эффективного ограничения контакта генно-модифицированных организмов с окружающей средой и предотвращения воздействия на окружающую среду и здоровье человека;

д) интродукция в окружающую среду – внесение генно-модифицированного организма в окружающую среду; (2.03.2016N4799)

е) размещение в рыночной сети – любые действия, делающие доступным генно-модифицированный организм для третьего лица (в том числе – конечного потребителя) за определенную плату или бесплатно, кроме случая, когда генно-модифицированный организм предназначается для использования в замкнутой системе;

ж) лицо, осуществляющее деятельность, – физическое или юридическое лицо, использующее генно-модифицированный организм в замкнутой системе; (2.03.2016N4799)

з) трансграничное перемещение – экспорт, импорт, транзит, реэкспорт; любое перемещение генно-модифицированного организма из района, подчиняющегося юрисдикции одного государства, в район, подчиняющийся юрисдикции другого государства, или проездом через него, либо в районе или проездом через район, не подчиняющийся юрисдикции ни одного государства, при условии, что такое перемещение в указанном районе входит в интересы не менее чем двух государств;

и) биоразнообразие – разнообразие диких животных и дикорастущих растений, наземные, морские и водные экосистемы и экологические комплексы, охватывающие разнообразие в пределах вида, между видами и в экосистемах;

к) Конвенция о биоразнообразии – Рио-де-Жанейрская Конвенция о биологическом разнообразии от 5 июня 1992 года, к которой Грузия присоединилась постановлением Парламента Грузии «О Конвенции о биологическом разнообразии» от 21 апреля 1994 года;

л) Картахенский протокол по биобезопасности – Картахенский протокол по биобезопасности к Конвенции о биологическом разнообразии, подписанный в Монреале 29 января 2000 года, к которому Грузия присоединилась постановлением Парламента Грузии «О присоединении Грузии к Картахенскому протоколу по биобезопасности к Конвенции о биологическом разнообразии» от 26 сентября 2008 года № 305-IIс;

м) механизм посредничества по биобезопасности – посреднический механизм информационного обеспечения биобезопасности, предусмотренный Конвенцией о биоразнообразии и Картахенским протоколом по биобезопасности, который обеспечивает межгосударственный обмен научной, технической, природоохранной и правовой информацией о генно-модифицированных организмах и опытом в этой области;

н) Министерство – Министерство охраны окружающей среды и природных ресурсов Грузии;

о) Министр – Министр охраны окружающей среды и природных ресурсов Грузии.

2. Использованные в настоящем Законе термины «окружающая среда» и «устойчивое развитие» имеют значения, определенные Законом Грузии «Об охране окружающей среды».

 

Статья 5. Основные принципы регулирования сферы генно-модифицированных организмов

1. Основными принципами регулирования сферы генно-модифицированных организмов являются:

а) принцип превенции вреда – использование генно-модифицированных организмов разрешается только в том случае, если с учетом современного уровня развития технологий и мер безопасности в Грузии не ожидается их прямое или косвенное, немедленное или долгосрочное отрицательное влияние на окружающую среду, биоразнообразие и здоровье человека;

б) принцип обеспечения биоразнообразия государством – государственные органы в пределах своей компетенции посредством правового регулирования, финансовой политики, образования, обеспечения информацией и иных форм, предусмотренных законодательством Грузии, в установленном порядке должны обеспечивать контроль за генно-модифицированными организмами;

в) принцип биоэтики – при принятии решений в сфере генно-модифицированных организмов вместе с интересом обеспечения благосостояния людей должна учитываться необходимость обеспечения безопасности всех других живых организмов, окружающей среды, биоразнообразия и культурной среды;

г) искл. (2.03.2016N4799)

д) принцип принятия мер предосторожности – отсутствие полных научных исследований при осуществлении государственного управления и контроля в сфере генно-модифицированных организмов не должно стать причиной отсрочки принятия эффективных экономических мер по пресечению деградации окружающей среды;

е) принцип ответственности – нарушение требований, установленных настоящим Законом и иными законодательными и подзаконными нормативными актами Грузии в сфере генно-модифицированных организмов, влечет ответственность нарушителя с учетом тяжести нарушения;

ж) принцип публичности и участия общественности – общество вправе своевременно получать полную и объективную информацию о генно-модифицированных организмах и в установленном порядке участвовать в принятии решений в сфере генно-модифицированных организмов.

2. Лицо, осуществляющее деятельность, при планировании и осуществлении деятельности в сфере генно-модифицированных организмов обязано руководствоваться основными принципами охраны окружающей среды, установленными Законом Грузии «Об охране окружающей среды», а также положениями об обеспечении безопасной для здоровья человека окружающей среды, предусмотренными Кодексом о безвредности продовольствия/кормов для животных, ветеринарии и защите растений, законами Грузии «О здравоохранении» и «Об общественном здоровье».

 

Статья 6. Компетенция высших государственных органов Грузии и органов власти Абхазской и Аджарской автономных республик в сфере генно-модифицированных организмов

1. К компетенции высших государственных органов Грузии в сфере генно-модифицированных организмов относятся:

а) разработка и осуществление единой государственной политики и стратегии;

б) организация единой системы регулирования генно-модифицированных организмов;

в) осуществление государственного надзора за исполнением требований законодательства Грузии;

г) обеспечение исполнения обязательств, предусмотренных международными договорами и соглашениями Грузии, и осуществление международного сотрудничества;

д) выполнение иных функций, предусмотренных законодательством Грузии.

2. искл. (2.03.2016N4799)

3. Компетенция органов власти Абхазской и Аджарской автономных республик в сфере генно-модифицированных организмов определяется настоящим Законом и иными законодательными и подзаконными нормативными актами Грузии.

 

Раздел II

Основная часть

 

Глава II

Регулирование в сфере генно-модифицированных организмов

 

Статья 7. Осуществление деятельности в сфере генно-модифицированных организмов

1. На территории Грузии запрещается интродукция генно-модифицированных организмов в окружающую среду. Нарушение указанного требования влечет ответственность в порядке,установленном законодательством Грузии.

2. На территории Грузии запрещается размещение генно-модифицированного организма в рыночной сети. Нарушение данного требования влечет ответственность в порядке, установленном законодательством Грузии.(2.03.2016N4799)

3. Использование генно-модифицированных организмов в замкнутых системах требует соответствующей лицензии, которую выдает Министерство.

4. Лицензия на использование живых генно-модифицированных организмов в замкнутых системах выдается в порядке, установленном Общим административным кодексом Грузии, настоящим Законом и Законом Грузии «О лицензиях и разрешениях».

5. Лицензия на использование живых генно-модифицированных организмов в замкнутых системах не отменяет и не меняет любое иное требование, разрешение/лицензию, необходимые для осуществления соответствующей деятельности на территории Грузии.

 

Статья 8. Координация регулирования и общееорганизационное обеспечение использования генно-модифицированных организмов

1. Координацию регулирования и общее организационное обеспечение использования генно-модифицированных организмов на территории Грузии осуществляет Министерство.

2. Правительство Грузии устанавливает специальные требования к обращению с живыми генно-модифицированными организмами в замкнутой системе.(2.03.2016N4799)

3. искл.(2.03.2016N4799)

4. искл.(2.03.2016N4799)

 

Раздел III

Использование генно-модифицированных организмов в

замкнутых системах

 

Статья 9. Использование генно-модифицированных организмов в замкнутых системах (2.03.2016N4799)

Использование генно-модифицированных организмов в замкнутых системах должно осуществляться с учетом принципа принятия мер предосторожности и принципа превенции вреда.

 

 

Статья 10. Лицензия на использование живых генно-модифицированных организмов  в замкнутых системах

1. Использование генно-модифицированных организмов в замкнутых системах требует соответствующей лицензии. (2.03.2016N4799)

2. Заявка (далее – заявка) на получение лицензии, предусмотренной настоящей статьей, должна быть подана в Министерство как в письменной, так и в электронной форме. Заявка должна удовлетворять требованиям, установленным Общим административным кодексом Грузии и Законом Грузии «О лицензиях и разрешениях». К заявке должны прилагаться:

а) информация о местонахождении замкнутой системы;

б) идентификационные данные лица, осуществляющего деятельность;

в) идентификационные данные и справка, удостоверяющая квалификацию руководителя проекта;

г) сведения о лице, ответственном за биологическую безопасность;

д) характеристика генно-модифицированного организма;

е) оценка потенциальных угроз (рисков), вызванных деятельностью; (2.03.2016N4799)

ж) программа мониторинга и информация о методах контроля;

з) план осуществления неотложных мероприятий (реагирования) для предотвращения и нейтрализации отрицательного влияния на окружающую среду и здоровье человека;

и) схема представления периодических отчетов (далее – схема отчетности) контролирующим органам.

3. Лицензия на использование живых генно-модифицированных организмов в замкнутых системах выдается, если:

а) документация, представленная соискателем лицензии, удовлетворяет условиям, установленным законодательством Грузии;

б) отсутствуютоснования для возникновения сомнений в надежности лица, осуществляющего деятельность, или (и) других лиц, ответственных за безопасность;

в) руководитель проекта и лицо, ответственное за биологическую безопасность, обладают соответствующими знаниями, необходимыми для исполнения их обязательств;

г) приняты все меры безопасности, обеспечивающие предотвращение и устранение угрозы;

д) соблюдены все правовые нормы, обеспечивающие соблюдение мер безопасности, установленных трудовым законодательством Грузии.

 

Статья 11. Административное производство

1. Министерство осуществляет административное производство для выдачи лицензии на использование живых генно-модифицированных организмов в замкнутых системах на основании Общего административного кодекса Грузии, настоящего Закона и Закона Грузии «О лицензиях и разрешениях».

2. Министерство проверяет соответствие заявки требованиям, установленным законом. Министерство правомочно требовать у заявителя предоставления дополнительной информации, необходимой для полноценной проверки соблюдения требований, установленных законом, если это необходимо для принятия соответствующего решения.

3. искл. (2.03.2016N4799)

4. искл.(2.03.2016N4799)

5.искл. (2.03.2016N4799)

 

Статья 12. Принятие решения

1.Министерство принимает решение о выдаче или об отказе в выдаче лицензии на использование живых генно-модифицированных организмов в замкнутых системах в 30-дневный срок после принятия заявки к производству.

2. Лицензия на использование живых генно-модифицированных организмов в замкнутых системах предоставляет лицу право осуществлять деятельность, предусмотренную настоящим Законом, на определенной территории с соблюдением условий, установленных законодательством Грузии и указанной лицензией.

3. Решение о выдаче лицензии на использование живых генно-модифицированных организмов в замкнутых системах, внесении в нее изменений, приостановлении, возобновлении ее действия или отмене лицензии Министерство публикует в порядке, установленном законодательством Грузии.

4. Форма лицензии на использование живых генно-модифицированных организмов в замкнутых системах определяется приказом Министра.

5. Соискатель лицензии уплачивает лицензионный сбор за получение лицензии на использование живых генно-модифицированных организмов в замкнутых системах в порядке, установленном законодательством Грузии.

6. В случае выдачи лицензии на использование живых генно-модифицированных организмов в замкнутых системах к лицензии в качестве ее неотъемлемой части должны прилагаться представленные соискателем лицензии первоначально или исправленные лицом, выдавшим лицензию, программа мониторинга и информация о методах контроля, план осуществления неотложных мероприятий (реагирования) и схема отчетности.

7. Не допускается отказывать в выдаче лицензии на использование живых генно-модифицированных организмов в замкнутых системах под предлогом ограниченного количества лицензий, подлежащих выдаче, кроме случаев, прямо предусмотренных законом.

8. Передача лицензии на использование живых генно-модифицированных организмов в замкнутых системах другому лицу запрещается.

9. Выполнение лицензионных условий владельцем лицензии на использование живых генно-модифицированных организмов в замкнутых системах контролируется в порядке, установленном законодательством Грузии.

 

Статья 13. искл. (2.03.2016 N4799)

 

Статья 14. Осуществление мер безопасности при использовании генно-модифицированных организмов в замкнутых системах

1. Генно-модифицированные организмы в замкнутых системах используются с осуществлением мер безопасности, соответствующих современному уровню развития науки и техники.

2. Правительство Грузии с учетом современного уровня развитиянауки и техники устанавливает специальные требования к обращению с генно-модифицированными организмами. Соответствующими нормативными актами определяются: (2.03.2016N4799)

а) организационные и технические меры безопасности, необходимые прииспользовании генно-модифицированных организмов в замкнутых системах;

б) требования, которые должны соблюдаться при использовании генно-модифицированных организмов в замкнутых системах для предотвращения вредного воздействия на окружающую среду.

 

Статья 15. Обязательства лица, осуществляющего деятельность

1. Лицо, осуществляющее деятельность, обязано:

а) определять меры безопасности, соответствующие современному уровню развития науки и техники, и заботиться об их осуществлении;

б) получать информацию по всем вопросам, связанным с обеспечением безопасности, от лица, ответственного за биологическую безопасность, и руководителя проекта и в случае необходимости обращаться за консультациями в Министерство.

2. Назначение лицом, осуществляющим деятельность, лица, ответственного за биологическую безопасность, и руководителя проекта не освобождает его от ответственности по выполнению обязательств, возложенных на него законодательством Грузии в связи с обеспечением безопасности.

 

Статья 16. Лицо, ответственное за биологическую безопасность

1. Лицо, осуществляющее деятельность, обязано при использованиикаждого генно-модифицированного организма в замкнутой системе назначать лицо, ответственное за биологическую безопасность, обладающее надлежащими знаниямии практическим опытом в соответствующей сфере.

2. Лицо, ответственное за биологическую безопасность, обязано:

а) осуществлять надзор за безопасностью использования генно-модифицированного организма в замкнутой системе и незамедлительно сообщать о выявленных недостатках лицу, осуществляющему деятельность, и руководителю проекта;

б) обеспечивать разработку плана осуществления неотложных мероприятий (реагирования) и создание механизмов его выполнения.

3. Полномочия лица, ответственного за биологическую безопасность, определяются внутренним распорядком предприятия, который утверждает лицо, осуществляющее деятельность.

 

Статья 17. Руководитель проекта

1. Лицо, осуществляющее деятельность, обязано при каждом использовании генно-модифицированного организма в замкнутой системе, назначать руководителя проекта, обладающего соответствующими знаниями и практическим опытом. (2.03.2016N4799)

2. Руководитель проекта осуществляет планирование, ведение работ и надзор над ними. Он обязан:

а) предоставлять лицам, участвующим в выполнении работ, информацию о мерах безопасности,рисках и неотложных мероприятиях по их устранению, подлежащих осуществлению;

б) заботиться об осуществлении мер безопасности.

3. Полномочия руководителя проекта определяются внутренним распорядком предприятия, который утверждает лицо, осуществляющее деятельность.

 

Глава IV (искл.2.03.2016 N4799)

 

Статья 18. искл. (2.03.2016N4799)

 

Статья 19. искл. (2.03.2016N4799)

 

Статья 20. искл. (2.03.2016N4799)

 

Глава V

Регулирование трансграничного перемещения

генно-модифицированных организмов

 

Статья 21. Механизм регулирования трансграничного перемещения генно-модифицированного организма (2.03.2016N4799)

Трансграничное перемещение генно-модифицированного организма, разрешенного настоящим Законом, регулируется процедурой заблаговременного обоснованного согласия, предусмотренного Картахенским протоколом по биобезопасности, с соблюдением требований, установленных настоящим Законом.

 

Статья 22. Трансграничное перемещение генно-модифицированного организма

1. Запрещается импорт генно-модифицированного организма для его интродукции в окружающую среду на территории Грузии.

11. Запрещается осуществление импорта генно-модифицированных организмов одного и того же вида объемом более 5 килограммов в течение одного года лицом, осуществляющим деятельность, или импортером с целью их использования в одной замкнутой системе. (2.03.2016 N4799)

2. В случае импорта в целях использования генно-модифицированного организма в замкнутой системе импортер обязан получить лицензию на использование живых генно-модифицированных организмов в замкнутых системах до первого преднамеренного трансграничного перемещения генно-модифицированного организма.

3. Импортер до первого преднамеренного трансграничного перемещения генно-модифицированного организма в целях использования в замкнутой системе в письменной форме уведомляет Министерство о таком намерении.

4. Министерство в 30-дневный срок после получения уведомления,указанного в пункте 3 настоящей статьи, проверяет соответствие этого уведомления требованию пункта 2 настоящей статьи, и в письменной форме сообщает лицу, направившему уведомление, о процедурах, определенных законодательством Грузии, выполнение которых необходимо для получения первичного согласия и дальнейшего импорта соответствующего генно-модифицированного организма.

5. Министерство дает согласие на трансграничное перемещение генно-модифицированного организма, которым удостоверяет право на импорт генно-модифицированного организма для целей, указанных в соответствующей лицензии.

6. Согласие на трансграничное перемещение генно-модифицированного организма выдается в порядке упрощенного административного производства, в месячный срок после подачи заявления, кроме случая, когда указанное осуществляется в пределах административного производства с целью выдачи соответствующей лицензии, на основании требования заявителя.

7. Запрещается импорт генно-модифицированных организмов (кроме случая импорта с целью их использования в замкнутых системах, предусмотренного настоящим Законом) и их реэкспорт. Нарушение данного требования влечет ответственность в порядке, установленном законодательством Грузии. (2.03.2016N4799)

8. Государственный надзор и контроль за соблюдением установленныхнастоящей статьей требований к импорту/реэкспорту генно-модифицированных организмов осуществляет юридическое лицо публичного права, входящее в систему Министерства финансов Грузии, – Служба доходов. Служба доходов обязана в случае импорта генно-модифицированных организмов (кроме случая импорта с целью их использования в замкнутых системах, предусмотренного настоящим Законом) их реэкспорта незамедлительно уведомлять правоохранительные органы об указанном, а в случае импорта генно-модифицированных организмов с целью их использования в замкнутыхсистемах – предоставлять Министерству информацию об объемах и производителе генно-модифицированных организмов. (2.03.2016N4799)

9. При трансграничном перемещении генно-модифицированного организма с целью его транзита лицензия не требуется, и указанное перемещение осуществляется на основании предварительного уведомленияМинистерства. (2.03.2016N4799)

10. Лицо, осуществляющее транзит, представляет предварительное уведомление Министерству. Указанное уведомление должно содержатьинформацию, подтверждающую, что экспорт генно-модифицированного организма осуществляется в соответствии с законодательством того государства, в которое его экспортируют, а также соблюдение требований, предусмотренных Картахенским протоколом по биобезопасности. (2.03.2016 N4799)

11. Министерство проверяет, соблюдены ли установленные настоящим Законом требования к транспортировке генно-модифицированного организма, и в 30-дневный срок после подачи соответствующего заявления принимает решение об удовлетворении заявления либо об отказе в его удовлетворении. (2.03.2016N4799)

 

Статья 23. искл.(2.03.2016N4799)

 

Статья 24. Государственный орган, ответственный за отношения с механизмом посредничества по биобезопасности

1. Государственным органом, ответственным за отношения с механизмом посредничества по биобезопасности, предусмотренным Картахенским протоколом по биобезопасности, является Министерство.

2. Министерство обязано предоставлять механизму посредничества по биобезопасности предусмотренную Картахенским протоколом по биобезопасности следующую информацию:

а) согласно пункту 5 статьи 11 и подпункту «а» пункта первого статьи 20 указанного протокола – информацию о законодательстве Грузии, регулирующем вопросы применения Картахенского протокола по биобезопасности;

б) контактные данные ведомства, ответственного за получение уведомления о непреднамеренном трансграничном перемещении, определенном статьей 17 Картахенского протокола по биобезопасности;

в) информацию о любых заключенных государством двусторонних, региональных и многосторонних соглашениях и договоренностях, предусмотренных подпунктом «б» пункта 3 статьи 20 Картахенского протокола по биобезопасности;

г) информацию о непреднамеренном и незаконном трансграничном перемещении, определенном статьями 17 и 25 Картахенского протокола по биобезопасности, осуществленном на территории, находящейся под юрисдикцией Грузии;

д) в соответствии со статьей 15 и подпунктом «в» пункта 3 статьи 20 Картахенского протокола по биобезопасности – информацию о решении уполномоченного административного органа, выдающего лицензию на использование живых генно-модифицированных организмов в замкнутых системах, в 15-дневный срок после принятия решения согласно статье 11 и подпункту «г» пункта 3 статьи 20 Картахенского протокола по биобезопасности;

е) резюме оценки угроз, ожидаемых от генно-модифицированных организмов, и экологических исследований, осуществленных Министерством;

ж) информацию о пересмотре решения согласно статье 12 Картахенского протокола по биобезопасности.

3. Министерство осуществляет систематизацию информации, полученной от механизма посредничества по биобезопасности, и делает доступной для общественности.

 

Глава VI

Транспортировка генно-модифицированных организмов

 

Статья 25. Меры безопасности при транспортировке генно-модифицированного организма

1. При транспортировке генно-модифицированных организмов на территорию Грузии должны соблюдаться требования постановления Правительства Грузии «Об условиях безопасности, этикетирования, упаковки и идентификации при транспортировке живых генно-модифицированных организмов на территорию Грузии».(2.03.2016N4799)

2. искл. (2.03.2016N4799)

3. При транспортировке генно-модифицированного организма в целях использования в замкнутых системах в прилагаемой документации должны быть указаны:

а) что это генно-модифицированный организм и его транспортировка осуществляется в целях использования в замкнутых системах;

б) имя, адрес соответствующего контактного лица и другие сведения для получения дополнительной информации о грузе, а также имя и адрес лица, которому направляется груз.

4. искл. (2.03.2016N4799)

 

 Глава VII

Доступность информации, имеющейся в сфере генно-модифицированных организмов, и участие общественности в принятии решений

 

Статья 26. Доступность информации, имеющейся в сфере генно-модифицированных организмов

1. Информация, имеющаяся в сфере генно-модифицированных организмов, открыта и доступна для общественности.

2. Доступность информации, имеющейся в сфере генно-модифицированных организмов, обеспечена законодательством Грузии и международными договорами и соглашениями Грузии.

3. В связи с доступностью информации, указанной в настоящей статье, применяются требования, предусмотренные главой III Общего административного кодекса Грузии, и положения настоящего Закона.

 

Статья 27. Единый реестр живых генно-модифицированных организмов

1. Министерство создает Единый реестр живых генно-модифицированных организмов, в котором фиксируется информация о разрешенных настоящим Законом генно-модифицированных организмах, используемых в замкнутых системах. Вместе с документальной версией указанного Реестра создается электронная версия, которая будет размещена на специальной Интернет-странице. (2.03.2016N4799)

2. В 2-дневный срок после получения любой информации в сфере генно-модифицированных организмов в Единый реестр живых генно-модифицированных организмов должны вноситься:

а) имена и адреса лиц (в случае с юридическими лицами – фирменное наименование и правовая форма), подавших заявки в Министерство;

б) информация о каждом конкретном случае выдачи лицензии на использование живых генно-модифицированных организмов в замкнутых системах, в которой описаны общие характеристики соответствующего генно-модифицированного организма и указан получатель лицензии;

в) информация о месте производства соответствующего генно-модифицированного организма и лицах, участвовавших в его производстве, описание и общие характеристики генно-модифицированного организма;

г) сведения о характеристиках, местонахождении соответствующего генно-модифицированного организма и лице, осуществляющем деятельность, – при его использовании в замкнутой системе;

д) другие данные, определенные законодательством Грузии.

3. Единый реестр живых генно-модифицированных организмов – публичный документ. Любое лицо вправе беспрепятственно ознакомиться с ним в кратчайший срок, а также получить копию реестра целиком или его определенной части в случае уплаты суммы за снятие копий, установленной законодательством Грузии.

4. В Единый реестр живых генно-модифицированных организмов не вносится информация, которая в соответствии с законодательством Грузии признана конфиденциальной информацией.

5. Форма и порядок ведения Единого реестра живых генно-модифицированных организмов определяются приказом Министра.

 

Глава VIII

Государственный контроль и надзор в сфере генно-модифицированных организмов. Ответственность за нарушение закона

 

Статья 28. Государственный контроль и надзор в сфере генно-модифицированных организмов

1. Государственными органами, обладающими полномочиями на осуществление государственного контроля и надзора в сфере генно-модифицированных организмов, являются:

а) Министерство, которое:

а.а) в соответствии с Картахенским протоколомпо биобезопасности выполняет функции государственного координационного центра и компетентного государственного органа;

а.б) в пределах своей компетенции осуществляет государственное управление и контроль в сфере генно-модифицированных организмов;

а.в) в пределах своей компетенции в порядке, установленном настоящим Законом и иными законодательными и подзаконными нормативными актами Грузии, выдает лицензию на использование живых генно-модифицированных организмов в замкнутых системах;

а.г) ведет Единый реестр живых генно-модифицированных организмов;

б) Министерство сельского хозяйства Грузии, которое осуществляет государственный контроль в сфере генно-модифицированных организмов в пределах своей компетенции;

в) Министерство финансов Грузии, которое:

в.а) осуществляет таможенный контроль за трансграничным перемещением генно-модифицированных организмов;

в.б) выполняет иные функции, предусмотренные законодательством Грузии.

2. Государственный контроль и надзор в сфере генно-модифицированных организмов включают в себя:

а) контроль за выполнением физическими и юридическими лицами требований, установленных законодательством Грузии и международными договорами и соглашениями Грузии в сфере генно-модифицированных организмов;

б) контроль за выполнением природоохранных требований, норм охраны окружающей среды, государственных стандартов, санитарно-гигиенических норм и правил и ветеринарных требований;

в) контроль объективности/достоверности информации и отчетности, предоставленных в связи с генно-модифицированными организмами;

г) контроль за выполнением иных требований, установленных законодательством Грузии.

3. Если деятельность в сфере генно-модифицированных организмов создает или может создать потенциальную угрозу для окружающей среды и здоровья человека, в порядке, установленном законодательством Грузии, принимается решение об ограничении, приостановлении или прекращении указанной деятельности.

4. Решение государственного органа, осуществляющего государственный контроль и надзор в сфере генно-модифицированных организмов, может быть обжаловано в порядке, установленном законодательством Грузии.

 

Статья 29. Ответственность за нарушение Закона

Ответственность за нарушение настоящего Закона определяется законодательством Грузии.

 

Глава IX

Возмещение вреда

 

Статья 30. Правовое регулирование возмещения вреда

1. Возмещение вреда, причиненного в результате осуществления деятельности, предусмотренной настоящим Законом в сфере генно-модифицированных организмов, осуществляется в порядке, установленном Законом Грузии «Об охране окружающей среды».

2. В случае посягательства на жизнь человека или причинения вреда здоровью человека либо окружающей среде в результате осуществления деятельности, предусмотренной настоящим Законом, обязательство по возмещению вреда возлагается на лицо, осуществляющее деятельность. Ответственность возлагается на него за вред, причиненный влиянием характеристик генно-модифицированного организма, содержащих угрозу.

3. Возложение ответственности не освобождает правонарушителя от исполнения обязательства по возмещению вреда, причиненного нарушением настоящего Закона, в установленных размерах и порядке.

4. Порядок исчисления вреда, причиненного окружающей среде в результате вредного воздействия генно-модифицированных организмов, определяется постановлением Правительства Грузии.

5. Лицо, осуществляющее деятельность, обязано для обеспечения исполнения обязательства перед третьим лицом в соответствии с законодательством Грузии застраховать свою деятельность в частной страховой компании.

6. На лиц, осуществляющих деятельность, не возлагается обязательство по возмещению причиненного вреда, если указанный вред вызван общественными беспорядками, военным положением, природными явлениями или иными экстремальными случаями, предотвратить которые лицо, осуществляющее деятельность, не могло.

 

Статья 31. Принцип субсидиарной ответственности государства

Государство обеспечивает устранение/сокращение отрицательных последствий, вызванных использованием генно-модифицированного организма, если идентификация лица, причинившего вред, или устранение/сокращение отрицательных последствий в данной ситуации невозможно.

 

Раздел III

Переходная и заключительная части

 

Глава Х

Переходные положения

 

Статья 32. Нормативные акты, подлежащие принятию/изданию в связи с введением

Закона в действие

1. Правительству Грузии до 1 января 2015 года принять следующие постановления:

а) «О критериях определения класса безопасности использования живых генно-модифицированных организмов»;

б) «Об условиях безопасности, этикетирования, упаковки и идентификации при транспортировке живых генно-модифицированных организмов по территории Грузии»;

в) «О пограничном контроле за живыми генно-модифицированными организмами, перемещаемыми через таможенную границу Грузии»;

г) «О специальных требованиях к обращению с живыми генно-модифицированными организмами»;

д) «О порядке исчисления вреда, причиненного окружающей среде в результате вредного воздействия живых генно-модифицированных организмов»;

е) «О методике экспертизы потенциального отрицательного влиянияживых генно-модифицированных организмов на окружающую среду, биоразнообразие и здоровье человека, форме и порядке составления экспертного заключения»;

ж) «Об особом порядке регистрации живых генно-модифицированных организмов, используемых в замкнутых системах и размещенных в рыночной сети на территории Грузии».

2. Министерству до 1 января 2015 года разработать и утвердить:

а) Порядок ведения базы данных экспертов по живым генно-модифицированным организмам и минимальные квалификационные требования, установленные для экспертов;

б) Регламент и состав научной комиссии по живым генно-модифицированным организмам;

в) форму лицензии на использованиеживых генно-модифицированных организмов в замкнутых системах;

г) Положение о Едином реестре живых генно-модифицированных организмов;

д) форму заявления о регистрации живых генно-модифицированных организмов;

е) Порядок внесения живых генно-модифицированных организмов, до 1 января 2015 года использовавшихся в замкнутых системах и размещенных в рыночной сети на территории Грузии, в Единый реестр живых генно-модифицированных организмов и условия их регулирования после внесения в Единый реестр.

 

Статья 33. Переходные положения, связанные с генно-модифицированными организмами, до 1 января 2015 года используемыми на территории Грузии

1. Генно-модифицированные организмы, до 1 января 2015 года использовавшиеся в замкнутых системах и размещенные в рыночной сети на территории Грузии, с 1 января 2015 года в течение одного года подлежат внесениюв Единый реестр живых генно-модифицированных организмов.

2. В целях настоящего Закона внесение генно-модифицированных организмов, определенных пунктом первым настоящей статьи, в Единый реестр живых генно-модифицированных организмов не признается выдачей лицензии на использование предусмотренных этим же Законом живых генно-модифицированных организмов в замкнутых системах.

 

 Глава XI

Заключительные положения

 

Статья 34. Введение Закона в действие

1. Настоящий Закон, кроме статей первой – 31 и 33 настоящего Закона, ввести в действие по опубликовании.

2. Статьи первую – 31 и 33 настоящего Закона ввести в действие с 1 января 2015 года.

 

Президент Грузии                                                                                Георгий Маргвелашвили

Кутаиси

18 сентября 2014 года

№ 2656-Iс