Document structure
View explanations
Referenced documents
Document Highlights
Consolidated publications
Return back Consolidated versions (08/07/2015 - 05/07/2018)
ამ კანონის მიზანია ყოფილი სსრკ-ის მიერ XX საუკუნის 40-იან წლებში საქართველოს სსრ-იდან იძულებით გადასახლებულ პირთა და მათ შთამომავალთა საქართველოში დაბრუნებისათვის სამართლებრივი მექანიზმების შექმნა. ამ კანონით დადგენილი რეპატრიაციის სისტემა ეფუძნება ისტორიული სამართლიანობის აღდგენას, ღირსეული და ნებაყოფლობითი დაბრუნების პრინციპებს და ითვალისწინებს ეტაპობრივ რეპატრიაციას.
ამ კანონის მიზნებისათვის, გამოყენებულ ტერმინებს აქვს შემდეგი მნიშვნელობა:
ა) იძულებით გადასახლებული პირი – პირი, რომელიც XX საუკუნის 40-იან წლებში საქართველოს სსრ-იდან სსრკ-ის სხვა რესპუბლიკებში, სსრკ-ის თავდაცვის სახელმწიფო კომიტეტის 1944 წლის 31 ივლისის №6279 cc დადგენილების საფუძველზე, იძულებით იქნა გადასახლებული;
ბ) რეპატრიანტის სტატუსის მაძიებელი პირი – ამ კანონით დადგენილი წესით რეპატრიანტის სტატუსის მაძიებლად აღრიცხული პირი;
გ) რეპატრიანტი – პირი, რომელმაც ამ კანონით დადგენილი წესით მოიპოვა რეპატრიანტის სტატუსი;
დ) წარმომადგენლობა – საქართველოს დიპლომატიური ან სხვა შესაბამისად უფლებამოსილი დაწესებულება საზღვარგარეთ;
ე) წარმომადგენელი – უფლებამოსილი პირი, რომელიც კოორდინაციას უწევს რეპატრიაციის პროცესს საზღვარგარეთ;
ვ) სამინისტრო – საქართველოს ლტოლვილთა და განსახლების სამინისტრო;
ზ) ხარვეზი – წარმოდგენილი დოკუმენტის ამ კანონით მოთხოვნილ ფორმასთან შეუსაბამობა ან ამ კანონის მე-4 მუხლის მე-2 პუნქტში ჩამოთვლილთაგან რომელიმე დოკუმენტის სათანადო წესით დამოწმებული თარგმანის არარსებობა.
საქართველოს 2009 წლის 1 დეკემბრის კანონი №2204 - სსმ I, №42, 10.12.2009 წ., მუხ.311
მუხლი 3. რეპატრიანტის სტატუსის მოსაპოვებლად შესაბამისი განაცხადის წარდგენის უფლების მქონე პირები
1. ამ კანონით დადგენილი წესით რეპატრიანტის სტატუსის მოსაპოვებლად შესაბამისი განაცხადის წარდგენის უფლების მქონე პირები არიან: იძულებით გადასახლებული პირი და მისი პირდაპირი შთამომავალი.
2. ამ მუხლის პირველი პუნქტით განსაზღვრული პირების მეუღლეებს და არასრულწლოვან შვილებს ამ კანონით დადგენილი წესით რეპატრიანტის სტატუსის მოსაპოვებლად შესაბამისი განაცხადის წარდგენის უფლება აქვთ მხოლოდ ამ მუხლის პირველი პუნქტით განსაზღვრული პირების მიერ რეპატრიანტის სტატუსის მოპოვების შესახებ განაცხადის წარდგენისა და მათთვის თანხმობის მიცემის შემთხვევაში.
მუხლი 4. განაცხადი რეპატრიანტის სტატუსის მოპოვების შესახებ
1. რეპატრიანტის სტატუსის მოსაპოვებლად ამ კანონის მე-3 მუხლით განსაზღვრულმა პირმა განაცხადი რეპატრიანტის სტატუსის მოპოვების შესახებ უნდა წარადგინოს:
ა) სამინისტროში – თუ პირი კანონიერ საფუძველზე მუდმივად ცხოვრობს საქართველოში;
ბ) იმ ქვეყნის ტერიტორიაზე არსებულ წარმომადგენლობაში, რომლის მოქალაქეც არის იგი ან სადაც იგი კანონიერ საფუძველზე მუდმივად ცხოვრობს;
გ) უახლოეს წარმომადგენლობაში, თუ იმ ქვეყანაში, რომლის მოქალაქეც არის იგი ან სადაც იგი კანონიერ საფუძველზე მუდმივად ცხოვრობს, არ არის წარმომადგენლობა.
2. რეპატრიანტის სტატუსის მოპოვების შესახებ განაცხადთან ერთად წარდგენილი უნდა იქნეს შემდეგი დოკუმენტები:
ა) იძულებით გადასახლების დამადასტურებელი დოკუმენტი (დოკუმენტები);
ბ) იმ ქვეყნის კანონმდებლობით დადგენილი მოქალაქეობრივი კუთვნილების ან მუდმივი ბინადრობის, ასევე პირადობის დამადასტურებელი მოქმედი დოკუმენტები, რომლის მოქალაქეც არის იგი ან სადაც იგი კანონიერ საფუძველზე მუდმივად ცხოვრობს;
გ) დაბადების მოწმობა;
დ) ცნობა საცხოვრებელი ადგილიდან;
ე) ცნობა ნასამართლობის შესახებ;
ვ) ოჯახური მდგომარეობის ან/და ნათესაური კავშირის დამადასტურებელი დოკუმენტები (მათ შორის, ქორწინების ან/და განქორწინების მოწმობა, ბავშვის დაბადების მოწმობა);
ზ) (ამოღებულია – 01.12.2009, №2204 );
თ) ავტობიოგრაფია, სადაც განმცხადებლის პერსონალურ მონაცემებთან ერთად მითითებული უნდა იყოს, თუ რომელ ენებს ფლობს, და მისი მოქალაქეობრივი კუთვნილება;
ი) ამ კანონის მე-3 მუხლის მე-2 პუნქტით გათვალისწინებულ შემთხვევაში, იძულებით გადასახლებული პირის ან მისი პირდაპირი შთამომავლის განაცხადი რეპატრიანტის სტატუსის მოპოვების შესახებ, ასევე მეუღლის და არასრულწლოვანი შვილის მიერ რეპატრიანტის სტატუსის მოპოვების შესახებ განაცხადის წარდგენაზე ამ კანონის მე-3 მუხლის პირველი პუნქტით განსაზღვრული პირის თანხმობის დამადასტურებელი დოკუმენტი;
კ) ინფორმაცია ფინანსური და ქონებრივი მდგომარეობის შესახებ.
3. განმცხადებელს, სურვილის შემთხვევაში, უფლება აქვს რეპატრიანტის სტატუსის მოპოვების შესახებ განაცხადს დაურთოს სხვა დოკუმენტებიც, რომლებიც ხელს შეუწყობს მას რეპატრიაციისა და ადაპტაცია-ინტეგრაციის პროცესში.
4. ამ მუხლის მე-2 და მე-3 პუნქტებით გათვალისწინებული დოკუმენტები წარდგენილი უნდა იქნეს ქართულ ან ინგლისურ ენაზე. თუ დოკუმენტი სხვა ენაზეა შედგენილი, ამ დოკუმენტთან ერთად წარდგენილი უნდა იქნეს მისი სათანადო წესით დამოწმებული თარგმანი ქართულ ან ინგლისურ ენაზე.
5. განმცხადებელი უფლებამოსილია სამინისტროს ან წარმომადგენლობას გადასცეს ამ მუხლის მე-2 და მე-3 პუნქტებით გათვალისწინებული დოკუმენტების სათანადო წესით დამოწმებული ასლები. დოკუმენტის ასლი დამოწმებული უნდა იყოს იმ ქვეყნის კანონმდებლობის მიხედვით, რომელშიც ხდება რეპატრიანტის სტატუსის მოპოვების შესახებ განაცხადის წარდგენა, ან რომელშიც ცხოვრობს განმცხადებელი.
6. თუ ამ მუხლის მე-2 პუნქტით გათვალისწინებული რომელიმე დოკუმენტის მოპოვება შეუძლებელია, განმცხადებელმა სარწმუნოდ უნდა ამტკიცოს, რომ დოკუმენტის წარდგენა ვერ მოხერხდა მისგან დამოუკიდებელი ობიექტური მიზეზებით.
7. ამ მუხლით დადგენილი წესით რეპატრიანტის სტატუსის მოპოვების შესახებ განაცხადი წარდგენილი უნდა იქნეს არა უგვიანეს 2009 წლის 1 ივლისისა.
საქართველოს 2008 წლის 26 დეკემბრის კანონი №886 - სსმ I, №40, 29.12.2008 წ., მუხ.290
საქართველოს 2009 წლის 1 დეკემბრის კანონი №2204 - სსმ I, №42, 10.12.2009 წ., მუხ.311
მუხლი 5. რეპატრიანტის სტატუსის მოპოვების შესახებ განაცხადის რეგისტრაცია
1. ამ კანონის მე-4 მუხლით დადგენილი წესით წარდგენილი განაცხადი რეპატრიანტის სტატუსის მოპოვების შესახებ რეგისტრირდება და მას ენიჭება სარეგისტრაციო ნომერი.
2. რეპატრიანტის სტატუსის მოპოვების შესახებ განაცხადის წარდგენისას ამ განაცხადისა და თანდართული დოკუმენტების შემოწმების შედეგად ხარვეზის არარსებობის დადგენის შემთხვევაში განმცხადებელი აღირიცხება რეპატრიანტის სტატუსის მაძიებელ პირად.
3. რეპატრიანტის სტატუსის მოპოვების შესახებ განაცხადის წარდგენისას განაცხადში ან/და თანდართულ დოკუმენტებში ხარვეზის აღმოჩენის შემთხვევაში სამინისტრო ან წარმომადგენლობა ამის თაობაზე აცნობებს განმცხადებელს, რათა აღნიშნული ხარვეზი გამოსწორებულ იქნეს 4 თვემდე ვადაში.
4. თუ განმცხადებელი 4 თვის ვადაში ვერ წარმოადგენს ამ კანონის მე-4 მუხლით გათვალისწინებულ განაცხადს ან/და დოკუმენტებს უხარვეზოდ, განაცხადი რჩება განუხილველი და განმცხადებელს უბრუნდება უკვე წარმოდგენილი დოკუმენტები.
5. ხარვეზის გამოსასწორებლად ამ კანონით დადგენილი ვადის გაშვების შემთხვევაში განმცხადებელი უფლებამოსილია ხელახლა წარადგინოს რეპატრიანტის სტატუსის მოპოვების შესახებ განაცხადი ამ კანონის მე-4 მუხლით დადგენილი წესით, არა უგვიანეს 2009 წლის 1 ივლისისა.
საქართველოს 2008 წლის 26 დეკემბრის კანონი №886 - სსმ I, №40, 29.12.2008 წ., მუხ.290
საქართველოს 2009 წლის 1 დეკემბრის კანონი №2204 - სსმ I, №42, 10.12.2009 წ., მუხ.311
1. რეპატრიანტის სტატუსის მაძიებელი პირის განაცხადს რეპატრიანტის სტატუსის მოპოვების შესახებ, თანდართულ დოკუმენტებს და სხვა მასალებს წარმომადგენელი უგზავნის სამინისტროს, სადაც რეპატრიანტის სტატუსის მაძიებელ პირთა აღნიშნული განაცხადები აღირიცხება მონაცემთა ერთიან ბაზაში.
2. რეპატრიანტის სტატუსის მაძიებელ პირთა რეპატრიანტის სტატუსის მოპოვების შესახებ განაცხადების განხილვა იწყება 2010 წლის 1 იანვრიდან.
3. სამინისტრო რეპატრიანტის სტატუსის მაძიებელი თითოეული პირის განაცხადს იხილავს ცალკე, ამასთანავე, ითვალისწინებს ოჯახის ერთიანობის პრინციპს და ერთი ოჯახის წევრთა განაცხადებს განიხილავს ერთობლივად.
4. სამინისტრო დოკუმენტაციას არეგისტრირებს და შესასწავლად უგზავნის საქართველოს სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურს, ხოლო საჭიროების შემთხვევაში – აგრეთვე სხვა უწყებებს, რომლებიც თავიანთი კომპეტენციის ფარგლებში გასცემენ შესაბამის დასაბუთებულ დასკვნას რეპატრიანტის სტატუსის მაძიებელი პირისათვის რეპატრიანტის სტატუსის მინიჭების მიზანშეწონილობის შესახებ.
საქართველოს 2008 წლის 26 დეკემბრის კანონი №886 - სსმ I, №40, 29.12.2008 წ., მუხ.290
საქართველოს 2009 წლის 17 ივლისის კანონი №1538 - სსმ I, №21, 03.08.2009 წ., მუხ.122
საქართველოს 2015 წლის 8 ივლისის კანონი №3966 - ვებგვერდი, 15.07.2015წ.
1. საქართველოს მთავრობა უფლებამოსილია დაადგინოს დამატებითი მოთხოვნები რეპატრიანტის სტატუსის მინიჭების საკითხის განხილვასთან დაკავშირებით.
2. რეპატრიანტის სტატუსის მინიჭების საკითხის გადაწყვეტის მიზნით შეიძლება დადგინდეს გასაუბრების პროცედურა, აგრეთვე სხვადასხვა სახის ტესტირების გავლის აუცილებლობა, რაც დაკავშირებულია პირის სამოქალაქო ინტეგრაციის საკითხთან.
3. რეპატრიანტის სტატუსის მინიჭების საკითხის გადაწყვეტისას უპირატესობა ენიჭება ქართული ენის ცოდნას.
4. თუ რეპატრიანტის სტატუსის მაძიებელი პირის მიერ წარდგენილი დოკუმენტების ანალიზისას, ან ამ მუხლის საფუძველზე განსაზღვრული შესაბამისი პროცედურების გავლისას გამოვლინდა პირის მიერ არასწორი ინფორმაციის შეგნებულად წარდგენის ფაქტი, აღნიშნული პირის განაცხადი აღარ განიხილება.
5. რეპატრიანტის სტატუსის მაძიებელ პირთა განაცხადების განხილვასთან დაკავშირებით ამ კანონით განსაზღვრულ პროცედურებზე არ ვრცელდება საქართველოს ზოგადი ადმინისტრაციული კოდექსის მოთხოვნები.
მუხლი 8. რეპატრიანტის სტატუსის მინიჭება
1. შესაბამისი უწყებებიდან ინფორმაციის გამოთხოვისა და მათი ანალიზის შემდეგ, აგრეთვე ამ კანონის მე-7 მუხლის საფუძველზე განსაზღვრული პროცედურების გავლის შედეგების გათვალისწინებით, სამინისტრო ამზადებს დასკვნას რეპატრიანტის სტატუსის მაძიებელი პირისათვის რეპატრიანტის სტატუსის მინიჭების ან მასზე უარის თქმის თაობაზე, რის საფუძველზედაც საქართველოს ლტოლვილთა და განსახლების მინისტრი გამოსცემს ბრძანებას პირისათვის რეპატრიანტის სტატუსის მინიჭების ან მასზე უარის თქმის თაობაზე.
2. საქართველოს ლტოლვილთა და განსახლების მინისტრის ამ მუხლის პირველი პუნქტით განსაზღვრული ბრძანების გამოცემიდან 20 დღის ვადაში რეპატრიანტის სტატუსის მაძიებელ პირს ეცნობება რეპატრიანტის სტატუსის მინიჭების ან მასზე უარის თქმის თაობაზე.
3. რეპატრიანტის სტატუსის მინიჭების ან მასზე უარის თქმის თაობაზე ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის მიმართ არ ვრცელდება საქართველოს ზოგადი ადმინისტრაციული კოდექსის 177-ე მუხლის და 178-ე მუხლის მე-3 ნაწილის მოქმედება.
4. რეპატრიანტის სტატუსის მინიჭების შემთხვევაში 1 თვის ვადაში რეპატრიანტს უნდა გადაეცეს რეპატრიანტის სტატუსის დამადასტურებელი შესაბამისი დოკუმენტი.
მუხლი 9. საქართველოს მოქალაქეობის მინიჭება რეპატრიანტის სტატუსის საფუძველზე
1. რეპატრიანტის სტატუსი რეპატრიანტს აძლევს უფლებას, მიიღოს საქართველოს მოქალაქეობა „საქართველოს მოქალაქეობის შესახებ“ საქართველოს ორგანული კანონის მე-14 მუხლის მე-2 პუნქტის შესაბამისად.
2. რეპატრიანტის სტატუსის მინიჭების შემთხვევაში რეპატრიანტმა საქართველოში გამომგზავრებამდე 1 თვით ადრე უნდა წარმოადგინოს წარმომადგენლობაში საქართველოს მთავრობის მიერ დადგენილი ფორმის , ჯანმრთელობის მდგომარეობის შესახებ ინფორმაციის ამსახველი დოკუმენტი.
3. (ამოღებულია – 01.12.2009, №2204).
საქართველოს 2009 წლის 1 დეკემბრის კანონი №2204 - სსმ I, №42, 10.12.2009 წ., მუხ.311
მუხლი 10. რეპატრიანტის სტატუსის შეჩერება და შეწყვეტა
1. რეპატრიანტის სტატუსის მინიჭების შემდეგ დანაშაულის ჩადენის შემთხვევაში რეპატრიანტს რეპატრიანტის სტატუსი შეიძლება შეუჩერდეს საგამოძიებო ორგანოების მიერ საქმის შეწყვეტის თაობაზე შესაბამისი დადგენილების გამოტანამდე ან სასამართლოს გამამართლებელი განაჩენის კანონიერ ძალაში შესვლამდე.
2. რეპატრიანტს რეპატრიანტის სტატუსი შეიძლება შეუწყდეს:
ა) საკუთარი განცხადების საფუძველზე;
ბ) მის მიერ საქართველოს ან უცხო ქვეყნის მოქალაქეობის მიღების შემთხვევაში;
გ) (ამოღებულია – 01.12.2009, №2204);
გ1) ამ კანონის მე-11 მუხლის პირველი პუნქტის საფუძველზე მიღებული დადგენილებით განსაზღვრული ვადების დარღვევის შემთხვევაში;
გ 2) საქართველოს პრეზიდენტის ბრძანებულებით დამტკიცებული დებულების შესაბამისად საქართველოს მოქალაქეობის მინიჭებაზე უარის მიღების შემთხვევაში;
დ) თუ რეპატრიანტის სტატუსის მინიჭების შემდეგ გამოვლინდა გარემოება, რომელიც ამ სტატუსის მინიჭების დამაბრკოლებელი გარემოებაა;
ე) თუ რეპატრიანტის სტატუსის მინიჭების შემდეგ გამოვლინდა, რომ პირმა შეგნებულად წარადგინა არასწორი ან არასრული ინფორმაცია რეპატრიანტის სტატუსის მოსაპოვებლად;
ვ) მის მიმართ გამამტყუნებელი განაჩენის კანონიერ ძალაში შესვლის შემთხვევაში;
ზ) სასამართლოს მიერ მისი უგზო-უკვლოდ დაკარგულად ან გარდაცვლილად გამოცხადების შემთხვევაში;
თ) მისი გარდაცვალების შემთხვევაში.
3. გადაწყვეტილებას რეპატრიანტის სტატუსის შეჩერების ან შეწყვეტის შესახებ იღებს სამინისტრო.
საქართველოს 2009 წლის 1 დეკემბრის კანონი №2204 - სსმ I, №42, 10.12.2009 წ., მუხ.311
საქართველოს 2010 წლის 4 მაისის კანონი №3071 - სსმ I, №25, 17.05.2010 წ., მუხ.172
მუხლი 11. ამ კანონის ამოქმედებასთან დაკავშირებით გასატარებელი ღონისძიებები
1. საქართველოს მთავრობამ 2010 წლის 1 აპრილამდე მიიღოს დადგენილება „რეპატრიანტის სტატუსის მქონე პირთათვის საქართველოს მოქალაქეობის გამარტივებული წესით მინიჭების შესახებ“, რომელიც გამორიცხავს რეპატრიანტის სტატუსის მქონე პირის მოქალაქეობის არმქონე პირად დარჩენას. აღნიშნული დადგენილების პროექტის მომზადება უზრუნველყოს საქართველოს იუსტიციის სამინისტრომ.
2. საქართველოს მთავრობამ 2008 წლის 1 იანვრამდე უზრუნველყოს ამ კანონის მიზნებისათვის ფინანსური და ქონებრივი მდგომარეობის შესახებ ინფორმაციის ამსახველი დოკუმენტის ფორმის დადგენა.
3. საქართველოს მთავრობამ 2008 წლის 1 იანვრამდე უზრუნველყოს ამ კანონის მიზნებისათვის ჯანმრთელობის მდგომარეობის შესახებ ინფორმაციის ამსახველი დოკუმენტის ფორმის დადგენა.
4. საქართველოს ლტოლვილთა და განსახლების სამინისტრომ 2008 წლის 1 იანვრამდე უზრუნველყოს რეპატრიანტის სტატუსის მოპოვების შესახებ განაცხადების მიღების ორგანიზებისათვის და მონაცემთა ერთიანი ბაზის ფორმირებისათვის საჭირო ღონისძიებათა განხორციელება.
საქართველოს 2009 წლის 1 დეკემბრის კანონი №2204 - სსმ I, №42, 10.12.2009 წ., მუხ.311
მუხლი 11 1 . გარდამავალი დებულება
ამ კანონის მე-4 მუხლის მე-7 პუნქტით და მე-5 მუხლის მე-5 პუნქტით დადგენილი ვადები განისაზღვროს 2010 წლის 1 იანვრით.
საქართველოს 2009 წლის 17 ივლისის კანონი №1538 - სსმ I, №21, 03.08.2009 წ., მუხ.122
საქართველოს 2009 წლის 1 დეკემბრის კანონი №2204 - სსმ I, №42, 10.12.2009 წ., მუხ.311
1. ეს კანონი, გარდა პირველი–მე-10 მუხლებისა და მე-11 მუხლის პირველი პუნქტისა, ამოქმედდეს გამოქვეყნებისთანავე.
2. ამ კანონის პირველი–მე-10 მუხლები და მე-11 მუხლის პირველი პუნქტი ამოქმედდეს 2008 წლის 1 იანვრიდან.
საქართველოს პრეზიდენტი მ. სააკაშვილი
თბილისი,
2007 წლის 11 ივლისი.
№5261–რს
Закон Грузии
О репатриации лиц, насильственно переселенных из Грузинской ССР в 40-е годы ХХ века властями бывшего СССР
Статья 1. Цель Закона
Цель Закона - создание правовых механизмов для возвращения в Грузию лиц, насильственно переселенных из Грузинской ССР в 40-е годы ХХ века властями бывшего СССР, и их потомков. Система репатриации, установленная настоящим Законом, основывается на восстановлении исторической справедливости, принципах достойного и добровольного возвращения и предусматривает поэтапную репатриацию.
Статья 2. Разъяснение терминов
Термины, использованные для целей настоящего Закона, имеют следующие значения:
а) насильственно переселенное лицо - лицо, которое в 40-е годы ХХ века на основании постановления Государственного Комитета по обороне СССР от 31 июля 1944 года № 6279-сс было насильственно выселено из Грузинской ССР в другие республики СССР;
б) лицо - соискатель статуса репатрианта - лицо, взятое на учет в качестве соискателя статуса репатрианта в порядке, установленном настоящим Законом;
в) репатриант - лицо в порядке, установленном настоящим Законом, получившее статус репатрианта;
г) представительство - дипломатическое или иное соответственно управомоченное учреждение Грузии за границей;
д) представитель - уполномоченное лицо, координирующее процесс репатриации за границей;
е) Министерство - Министерство по делам беженцев и расселению Грузии.
ж) пробел – несоответствие представленного документа форме, требуемой настоящим Законом, или отсутствие заверенного в должном порядке перевода какого-либо документа из перечисленных в пункте 2 статьи 4 настоящего Закона. (1.12.2009 N2204)
Статья 3. Лица, имеющие право на подачу соответствующего заявления о приобретении статуса репатрианта
1. В порядке, установленном настоящим Законом, лицами, имеющими право на подачу соответствующей заявки для приобретения статуса репатрианта, являются насильственно перемещенное лицо и его прямой потомок.
2. Супруги и несовершеннолетние дети лиц, определенных пунктом первым настоящей статьи, право на подачу соответствующего заявления о приобретении статуса репатрианта в порядке, определенном настоящим Законом, имеют только в случае подачи соответствующего заявления о приобретении статуса репатрианта лицами, определенными пунктом первым настоящей статьи, и дачи согласия им.
Статья 4. Заявление о приобретении статуса репатрианта
1. Для получения статуса репатрианта лицо, определенное статьей 3 настоящего Закона, заявление о приобретении статуса репатрианта должно представить:
а) в Министерство - если лицо постоянно проживает в Грузии на законном основании;
б) в представительство, находящееся на территории той страны, гражданином которой оно является или в которой оно на законном основании постоянно проживает;
в) в ближайшее представительство, если в той стране, гражданином которой оно является или в которой на законном основании оно постоянно проживает, нет представительства.
2. Вместе с заявлением о приобретении статуса репатрианта должны быть представлены следующие документы:
а) документ, удостоверяющий насильственное переселение (документы);
б) действующие документы, удостоверяющие установленную законодательством той страны гражданскую принадлежность или постоянное место жительства, а также удостоверяющие личность лица, гражданином которой оно является или в которой оно постоянно проживает на законном основании;
в) свидетельство о рождении;
г) справка с места жительства;
д) справка о наличии судимости;
е) документы, удостоверяющие семейное положение или(и) родственные связи (в том числе - свидетельство о бракосочетании или о расторжении брака, свидетельство о рождении ребенка);
ж) (1.12.2009 N2204)
з) автобиография, в которой вместе с персональными данными должны быть указаны, какими языками лицо владеет, и его гражданская принадлежность;
и) в случае, предусмотренном пунктом 2 статьи 3 настоящего Закона, заявление о приобретении статуса репатрианта насильственно переселенного лица или его прямого потомка, а документ, удостоверяющий согласие лица, определенного пунктом первым статьи 3 настоящего Закона, на подачу заявления о приобретении статуса репатрианта супругом (супругой) или несовершеннолетними детьми репатрианта;
к) информация о финансовом и имущественном положении.
3. Заявитель в случае его желания вправе к заявлению о приобретении статуса репатрианта приложить и другие документы, которые будут содействовать ему в процессе репатриации, адаптации и интеграции.
4. Документы, предусмотренные пунктами 2 и 3 настоящей статьи, должны быть представлены на грузинском или английском языке. Если документы составлены на другом языке, вместе с этими документами представляется их перевод на грузинский или английский язык, заверенный в надлежащем порядке.
5. Заявитель правомочен передать Министерству или представительству заверенные в надлежащем порядке копии документов, предусмотренных пунктами 2 и 3 настоящей статьи. Копия документа должна быть заверена в соответствии с законодательством той страны, в которой осуществляется подача заявления о приобретении статуса репатрианта или в которой живет заявитель.
6. Если получение какого-либо документа, предусмотренного пунктом 2 настоящей статьи, невозможно, заявитель должен убедительно доказать, что представление документа невозможно по не зависящим от него объективным причинам.
7. Заявка о приобретении статуса репатрианта в порядке, установленном настоящей статьей, должна быть представлена не позднее 1 июля 2009 года.(26.12.2008 N886)
Статья 5. Регистрация заявления о приобретении статуса репатрианта
1. Заявление о приобретении статуса репатрианта, представленное в порядке, установленном статьей 4 настоящего Закона, регистрируется и ему присваивается регистрационный номер.
2. При подаче заявления о приобретении статуса репатрианта в случае установления отсутствия пробелов в результате проверки этого заявления и прилагаемых документов заявитель ставится на учет в качестве лица - соискателя статуса репатрианта.
3. В случае обнаружения пробелов в заявлении или(и) прилагаемых документах при подаче заявления о приобретении статуса репатрианта Министерство или представитель уведомляет об этом заявителя для того, чтобы указанные пробелы были устранены в 4-месячный срок. (1.12.2009 N2204)
4. Если заявитель в 4-месячный срок не сможет представить без пробелов заявление или(и) документы, предусмотренные статьей 4 настоящего Закона, заявление не рассматривается и заявителю возвращаются уже представленные документы. (1.12.2009 N2204)
5. В случае просрочки срока, установленного настоящим Законом для исправления пробелов, заявитель правомочен повторно представить заявку о приобретении статуса репатрианта в порядке, установленном статьей 4 настоящего Закона, не позднее 1 июля 2009 года. (26.12.2008 N886)
Статья 6. Рассмотрение заявлений о приобретении статуса репатрианта лиц - соискателей статуса репатрианта
1. Заявления о приобретении статуса репатрианта, прилагаемые документы и иные материалы лиц - соискателей статуса репатрианта представитель направляет в Министерство, в котором указанные заявления лиц - соискателей статуса репатрианта учитываются в единой базе данных.
2. Рассмотрение заявлений лиц - соискателей статуса репатрианта о соискании статуса репатрианта начинается с 1 января 2010 года.(17.07.2009 N1538)
3. Министерство рассматривает заявление каждого лица - соискателя статуса репатрианта в отдельности, при этом учитывает принцип целостности семьи и заявления членов одной семьи рассматривает вместе.
4. Министерство регистрирует документацию и направляет Службе государственной безопасности Грузии для изучения, а в случае необходимости – также другим ведомствам, которые в пределах своей компетенции дают соответствующее обоснованное заключение о целесообразности присвоения статуса репатрианта лицу – соискателю статуса репатрианта.(8.07.2015 N3966)
Статья 7. Дополнительные процедуры рассмотрения заявлений о приобретении статуса репатрианта лиц - соискателей статуса репатрианта
1. Правительство Грузии правомочно устанавливать дополнительные требования в связи с рассмотрением вопроса о предоставлении статуса репатрианта.
2. В целях решения вопроса о предоставлении статуса репатрианта может устанавливаться процедура собеседования, а также необходимость прохождения иных видов тестирования, что связано с вопросом гражданской интеграции лица.
3. При решении вопроса о присвоении статуса репатрианта преимущество отдается знанию грузинского языка.
4. Если при анализе документов, представленных лицом - соискателем статуса репатрианта, или при прохождении соответствующих процедур, определенных на основании настоящей статьи, выявлен факт сознательного представления лицом неправильной информации, заявление указанного лица не рассматривается.
5. На определенные настоящим Законом процедуры, связанные с рассмотрением заявлений лиц - соискателей статуса репатрианта, не распространяются требования Общего административного кодекса Грузии.
Статья 8. Присвоение статуса репатрианта
1. После истребования информации из соответствующего ведомства и их анализа, а также с учетом результатов прохождения процедур, определенных на основании статьи 7 настоящего Закона, Министерство подготавливает заключение о присвоении статуса репатрианта или об отказе в нем лицу - соискателю статуса репатрианта, на основании которого Министр по делам беженцев и расселению Грузии издает приказ о присвоении лицу статуса репатрианта или об отказе в нем.
2. После издания определенного пунктом первым настоящей статьи приказа Министра по делам беженцев и расселению Грузии в 20-дневный срок лицо - соискатель статуса репатрианта уведомляется о присвоении ему статуса репатрианта или об отказе в нем.
3. В отношении административно-правового акта о присвоении статуса репатрианта или об отказе в нем не распространяется действие статьи 177 и части 3 статьи 178 Общего административного кодекса Грузии.
4. В случае присвоения статуса репатрианта лицу в месячный срок передается соответствующий документ, удостоверяющий статус репатрианта.
Статья 9. Присвоение гражданства Грузии на основании статуса репатрианта (30.04.2014 N2321)
1. Статус репатрианта дает репатрианту право на получение гражданства Грузии в соответствии с пунктом 2 статьи 14 Органического закона Грузии «О гражданстве Грузии». (30.04.2014 N2321)
2. Репатриант в случае присвоения ему статуса репатрианта в месячный срок до его отправления в Грузию должен представить в представительство документ установленной Правительством Грузии формы, отражающий информацию о состоянии здоровья.(1.12.2009 N2204)
3. (1.12.2009 N2204)
Статья 10. Приостановление и прекращение статуса репатрианта
1. Репатрианту в случае совершения преступления после присвоения статуса репатрианта может быть приостановлен статус репатрианта до вынесения соответствующего постановления о прекращении дела следственными органами или до вступления в законную силу оправдательного приговора суда.
2. Статус репатрианта прекращается лицу:
а) на основании собственного заявления;
б) в случае его приема в гражданство Грузии или в гражданство иностранного государства;
в) (1.12.2009 N2204)
в1) в случае нарушения сроков, определенных постановлением, принятым на основании пункта первого статьи 11 настоящего Закона; (4.05.2010 N3071)
в2) в случае получения отказа в предоставлении гражданства Грузии в соответствии с положением, утвержденным указом Президента Грузии;(30.04.2014 N2321)
г) если после присвоения статуса репатрианта будет выявлено обстоятельство, являющееся обстоятельством, препятствующим присвоению этого статуса;
д) если после присвоения статуса репатрианта будет выявлено, что лицо сознательно представило неправильную или неполную информацию для получения статуса репатрианта;
е) в случае вступления в законную силу обвинительного приговора в отношении него;
ж) в случае объявления его судом без вести отсутствующим или умершим;
з) в случае его смерти.
3. Решение о приостановлении или прекращении статуса репатрианта принимает Министерство.
Статья 11. Мероприятия, подлежащие осуществлению в связи с введением в действие настоящего Закона
1. Правительству Грузии до 1 апреля 2010 года принять постановление «О присвоении гражданства Грузии в упрощенном порядке лицам, имеющим статус репатрианта», по которому лицо, имеющее статус репатрианта, уже не является лицом без гражданства. Министерству юстиции Грузии обеспечить подготовку проекта указанного постановления.(1.12.2009 N2204)
2. Правительству Грузии до 1 января 2008 года обеспечить для целей настоящего Закона установление формы документа, отражающего информацию о финансовом и имущественном состоянии.
3. Правительству Грузии до 1 января 2008 года обеспечить в целях настоящего Закона установление формы документа, отражающего информацию о состоянии здоровья.
4. Министерству по делам беженцев и расселению Грузии до 1 января 2008 года обеспечить осуществление мероприятий, необходимых для организации приема заявлений о приобретении статуса репатрианта и формирования единой базы данных.
Статья 111. Переходное положение (1.12.2009 N2204)
Сроки, установленные пунктом 7 статьи 4 и пунктом 5 статьи 5 настоящего Закона, определить по состоянию на 1 января 2010 года.
Статья 12. Введение Закона в действие
1. Настоящий Закон, кроме статей первой - 10 и пункта первого статьи 11, ввести в действие по опубликовании.
2. Статьи первую - 10 и пункт первый статьи 11 настоящего Закона ввести в действие с 1 января 2008 года.
Президент Грузии Михаил Саакашвили
Тбилиси
11 июля 2007 года
№ 5261-вс
Document comments