Law of Georgia on International Cooperation in Law Enforcement

Consolidated versions (08/07/2015 - 21/07/2018)

სამართალდაცვით სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობის შესახებ

თავი I

ზოგადი დებულებანი

მუხლი 1. კანონის მიზანი

1. ამ კანონის მიზანია, უზრუნველყოს საქართველოსა და საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავ ორგანოებს შორის ან საქართველოს სამართალდამცავ ორგანოებსა და საერთაშორისო ორგანიზაციის შესაბამის სტრუქტურებს შორის ეფექტიანი თანამშრომლობა დანაშაულის თავიდან აცილების, გამოვლენისა და აღკვეთის სფეროებში, განსაზღვროს წესები და პროცედურები სამართალდაცვით სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობისათვის, რომელიც გამომდინარეობს საქართველოს ორმხრივი ან მრავალმხრივი საერთაშორისო ხელშეკრულებიდან, ხოლო ხელშეკრულების არარსებობის შემთხვევაში შექმნას მყარი სამართლებრივი საფუძველი ასეთი თანამშრომლობის განსახორციელებლად.

2. სამართალდაცვით სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობა ხორციელდება ადამიანის უფლებებისა და თავისუფლებების დაცვითა და პატივისცემით.

მუხლი 2. კანონის რეგულირების სფერო

1. ეს კანონი არეგულირებს სამართალდაცვით სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობის საკითხებს, რომლებიც უკავშირდება ოპერატიულ-სამძებრო ინფორმაციისა და პერსონალური მონაცემების გაცვლას, ოპერატიულ-სამძებრო ღონისძიებების განხორციელებას და საქართველოს სამართალდამცავი ორგანოების კომპეტენციისათვის მიკუთვნებულ სხვა სფეროებს, რომლებშიც საქართველოს სამართალდამცავი ორგანოები თანამშრომლობენ საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავ ორგანოებთან ან საერთაშორისო ორგანიზაციის შესაბამის სტრუქტურებთან.

2. სამართალდაცვით სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობა ხორციელდება იმ დანაშაულის თავიდან აცილების, გამოვლენის ან აღკვეთის მიზნით, რომლისთვისაც საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსით სასჯელის სახით გათვალისწინებულია მინიმუმ 1 წლით თავისუფლების აღკვეთა, თუ საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებით სხვა რამ არ არის გათვალისწინებული.

3. სამართალდაცვით სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობა უნდა განხორციელდეს მხოლოდ იმ პირობით, თუ ქმედება, რომლისთვისაც მოთხოვნილია დახმარება, არის სისხლისსამართლებრივად დასჯადი როგორც საქართველოს კანონმდებლობით, ისე საზღვარგარეთის შესაბამისი ქვეყნის კანონმდებლობით, მიუხედავად იმისა, განეკუთვნება თუ არა აღნიშნული ქმედება საქართველოსა და საზღვარგარეთის შესაბამისი ქვეყნის კანონმდებლობებით იმავე ან სხვა დანაშაულთა კატეგორიას ან გათვალისწინებულია თუ არა ამ კანონმდებლობებში მსგავსი სახელწოდებით.

4. ეს კანონი არ არეგულირებს:

ა) სამართალდაცვით სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობას, რომელიც ხორციელდება საერთაშორისო კრიმინალური პოლიციის ორგანიზაციის (ინტერპოლის) ფარგლებში;

ბ) „სისხლის სამართლის სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობის შესახებ“ საქართველოს კანონით მოწესრიგებულ ურთიერთობებს;

გ) „სისხლის სამართლის საერთაშორისო სასამართლოსთან საქართველოს თანამშრომლობის შესახებ“ საქართველოს კანონით მოწესრიგებულ ურთიერთობებს.

5. სამართალდაცვით სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობის ფარგლებში ისეთი ღონისძიებების განხორციელების შემთხვევაში, რომელთათვისაც აუცილებელია საქართველოს პროკურატურის ორგანოების ან საქართველოს საერთო სასამართლოების თანხმობა ან ნებართვა, ასეთი თანამშრომლობა უნდა განხორციელდეს აღნიშნული თანხმობის ან ნებართვის მიღების შემდეგ, საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით.

6. ამ მუხლის მე-5 პუნქტით გათვალისწინებულ შემთხვევაში თანამშრომლობის შედეგები საზღვარგარეთის ქვეყნის შესაბამის სამართალდამცავ ორგანოს არ შეიძლება მიეწოდოს მტკიცებულების სახით, თუ ამის თაობაზე არ მომზადდება სამართლებრივი დახმარების აღმოჩენის შესახებ შუამდგომლობა.

მუხლი 3. ტერმინთა განმარტება

ამ კანონში გამოყენებულ ტერმინებს აქვს შემდეგი მნიშვნელობა:

ა) ad hoc გადაწყვეტილება – სამართალდაცვით სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობის განხორციელების ყოველ კონკრეტულ შემთხვევასთან დაკავშირებით საქართველოს შესაბამისი სამართალდამცავი ორგანოს ხელმძღვანელის ან ხელმძღვანელის მოადგილის მიერ მიღებული წერილობითი გადაწყვეტილება, რომელიც სამართალდაცვით სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობის განხორციელების საფუძველია;

ბ) ნაცვალგების პრინციპით თანამშრომლობის განხორციელების შესახებ გადაწყვეტილება – საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავ ორგანოსთან ან საერთაშორისო ორგანიზაციის შესაბამის სტრუქტურასთან ნაცვალგების პირობებით სამართალდაცვით სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობის განხორციელების თაობაზე საქართველოს შესაბამისი სამართალდამცავი ორგანოს ხელმძღვანელის ან ხელმძღვანელის მოადგილის მიერ მიღებული გადაწყვეტილება, რომელიც სამართალდაცვით სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობის განხორციელების საფუძველია;

გ) ინდივიდუალური შეთანხმება – საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავ ორგანოსთან ან საერთაშორისო ორგანიზაციის შესაბამის სტრუქტურასთან ყოველ კონკრეტულ შემთხვევასთან დაკავშირებით დადებული წერილობითი შეთანხმება, რომელიც აწესრიგებს სამართალდაცვით სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობის ცალკეული სახეების დეტალებს;

დ) სპონტანური თანამშრომლობა – სამართალდაცვით სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობის ფორმა, რომელიც ხორციელდება საქართველოს შესაბამისი სამართალდამცავი ორგანოს ინიციატივით, საზღვარგარეთის შესაბამისი ქვეყნის სამართალდამცავი ორგანოს ან საერთაშორისო ორგანიზაციის შესაბამისი სტრუქტურის მოთხოვნის გარეშე;

ე) მეკავშირე ოფიცერი – საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს ან საქართველოს სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის მიერ საქართველოს საგარეო საქმეთა სამინისტროსთან შეთანხმებით საერთაშორისო ორგანიზაციის შესაბამის სტრუქტურაში მივლინებული პირი ან საერთაშორისო ორგანიზაციის შესაბამისი სტრუქტურის მიერ საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროში ან საქართველოს სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურში მოვლინებული პირი;

ვ) პოლიციის ატაშე – საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს მიერ საქართველოს საგარეო საქმეთა სამინისტროსთან შეთანხმებით საზღვარგარეთის ქვეყანაში აკრედიტებული საქართველოს დიპლომატიურ წარმომადგენლობაში მივლინებული პირი ან საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავი ორგანოს მიერ საქართველოში აკრედიტებული თავისი ქვეყნის დიპლომატიურ წარმომადგენლობაში მოვლინებული პირი;

ვ¹) უსაფრთხოების ატაშე – საქართველოს სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის მიერ საქართველოს საგარეო საქმეთა სამინისტროსთან შეთანხმებით საზღვარგარეთის ქვეყანაში აკრედიტებული საქართველოს დიპლომატიურ წარმომადგენლობაში მივლინებული პირი;

ზ) მეკავშირე ოფიცრების ან/და პოლიციის/უსაფრთხოების ატაშეების ფორუმი – ორგანიზაციული ხასიათის შეხვედრა, რომელიც რეგულარულად ან საჭიროებისამებრ იმართება საქართველოში ან საზღვარგარეთის შესაბამის ქვეყანაში მეკავშირე ოფიცრებთან ან/და პოლიციის/უსაფრთხოების ატაშეებთან, დანაშაულთან დაკავშირებული საკითხების განსახილველად;

თ) modus operandi – დანაშაულებრივი ორგანიზებული ჯგუფის ან დამნაშავის მოქმედების ან საქმიანობის მეთოდი და კრიმინალური ჩვევა, რომლებიც ამ დანაშაულებრივი ორგანიზებული ჯგუფისათვის ან დამნაშავისათვის არის დამახასიათებელი;

ი) ძებნისადმი დაქვემდებარებული პირები – დანაშაულის ჩადენაში ბრალდებული, მსჯავრდებული და უგზო-უკვლოდ დაკარგული პირები, აგრეთვე სხვები, ვინც იძებნება საქართველოს ან საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავი ორგანოს მიერ და ვისი ადგილმდებარეობის დადგენასაც ითხოვს საქართველოს ან საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავი ორგანო ან საერთაშორისო ორგანიზაციის შესაბამისი სტრუქტურა;

კ) ოპერატიული მუშაკი – საქართველოს ან საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავი ორგანოს თანამშრომელი, რომელიც საქართველოს ან საზღვარგარეთის ქვეყნის კანონმდებლობით უფლებამოსილია იმოქმედოს კონსპირაციულად ოპერატიულ-სამძებრო ინფორმაციის შეგროვების ან ამ კანონით გათვალისწინებული სხვა ღონისძიებების განხორციელების მიზნით;

ლ) სისხლის სამართლის პროცესის მონაწილე – მოწმე, დაზარალებული, ბრალდებული, ექსპერტი ან საქართველოსა და საზღვარგარეთის შესაბამისი ქვეყნის კანონმდებლობებით გათვალისწინებული სისხლის სამართლის პროცესის სხვა მონაწილე, რომელიც აცხადებს თანხმობას სისხლის სამართლის პროცესის მონაწილის დაცვის სპეციალურ პროგრამაში ჩართვაზე საქართველოსა და საზღვარგარეთის შესაბამისი ქვეყნის კანონმდებლობების თანახმად და რომლის მიმართაც გამოიყენება დაცვის კონკრეტული ღონისძიება;

მ) სხვა პირი – სისხლის სამართლის პროცესის მონაწილის ახლო ნათესავი, მასთან დაკავშირებული პირი ან საქართველოსა და საზღვარგარეთის შესაბამისი ქვეყნის კანონმდებლობებით გათვალისწინებული სხვა პირი, რომელიც აცხადებს თანხმობას სისხლის სამართლის პროცესის მონაწილის დაცვის სპეციალურ პროგრამაში ჩართვაზე საქართველოსა და საზღვარგარეთის შესაბამისი ქვეყნის კანონმდებლობების თანახმად და რომლის მიმართაც გამოიყენება დაცვის კონკრეტული ღონისძიება;

ნ) საქართველოს სამართალდამცავი ორგანო – საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტრო, საქართველოს ფინანსთა სამინისტრო, საქართველოს იუსტიციის სამინისტრო, საქართველოს სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახური, საქართველოს დაზვერვის სამსახური, სახელმწიფო დაცვის სპეციალური სამსახური;

ო) საქართველოს სამართალდამცავი ორგანოს ხელმძღვანელი – საქართველოს შინაგან საქმეთა მინისტრი, საქართველოს ფინანსთა მინისტრი, საქართველოს იუსტიციის მინისტრი, საქართველოს სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის უფროსი, საქართველოს დაზვერვის სამსახურის უფროსი, სახელმწიფო დაცვის სპეციალური სამსახურის უფროსი.

საქართველოს 2015 წლის 8 ივლისის კანონი №3945 - ვებგვერდი, 15.07.2015წ.

მუხლი 4. სამართალდაცვით სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობის სამართლებრივი საფუძვლები

1. სამართალდაცვით სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობა ხორციელდება საქართველოს ორმხრივი და მრავალმხრივი საერთაშორისო ხელშეკრულებების ან სხვა შესაბამისი საერთაშორისო სამართლებრივი აქტების საფუძველზე, ხოლო მათი არარსებობის შემთხვევაში − ყოველ კონკრეტულ შემთხვევასთან დაკავშირებით მიღებული ad hoc გადაწყვეტილების ან ნაცვალგების პრინციპით თანამშრომლობის განხორციელების შესახებ გადაწყვეტილების საფუძველზე, ამ კანონითა და საქართველოს სხვა საკანონმდებლო და კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტებით დადგენილი წესით.

2. ad hoc გადაწყვეტილებას ან ნაცვალგების პრინციპით თანამშრომლობის განხორციელების შესახებ გადაწყვეტილებას იღებს საქართველოს შესაბამისი სამართალდამცავი ორგანოს ხელმძღვანელი ან ხელმძღვანელის მოადგილე სამართალდაცვით სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობის თაობაზე მოთხოვნის მიღებიდან 15 დღის ვადაში.

მუხლი 5. კომუნიკაციის არხები და საშუალებები

1. სამართალდაცვით სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობა ხორციელდება საქართველოს შესაბამისი საერთაშორისო ხელშეკრულებით დადგენილი კომუნიკაციის არხებითა და საშუალებებით.

2. სამართალდაცვით სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობის განსახორციელებლად აგრეთვე გამოიყენება შესაბამისი საერთაშორისო რეგიონალური ორგანიზაციის ფარგლებში არსებული კომუნიკაციის პირდაპირი არხები ან მეკავშირე ოფიცრებისა და პოლიციის/უსაფრთხოების ატაშეების კავშირები.

3. თუ საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულება არ ადგენს კომუნიკაციის არხებსა და საშუალებებს, ან საზღვარგარეთის შესაბამის ქვეყანასთან საქართველოს არ აქვს დადებული საერთაშორისო ხელშეკრულება, სამართალდაცვით სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობა ხორციელდება დიპლომატიური არხებით ან, შესაძლებლობის შემთხვევაში, სამართალდამცავ ორგანოებს შორის არსებული კომუნიკაციის პირდაპირი არხებით, თუ საზღვარგარეთის შესაბამისი ქვეყნის კანონმდებლობით სხვა რამ არ არის გათვალისწინებული.

4. სამართალდაცვით სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობის ფარგლებში სახელმწიფო საიდუმლოების შემცველი ინფორმაციის გადაცემა ხორციელდება „სახელმწიფო საიდუმლოების შესახებ“ საქართველოს კანონის 30-ე მუხლით დადგენილი წესით. ასეთი ინფორმაციის გადასაცემად გამოყენებული უნდა იქნეს საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებით დადგენილი საშუალებები, დიპლომატიური არხები, სამართალდამცავი ორგანოს ხელთ არსებული კრიპტოგრაფიული სისტემები და შიფრები ან სხვა ისეთი საშუალებები, რომლებიც განისაზღვრება საქართველოს შესაბამისი საერთაშორისო ხელშეკრულების მონაწილე მხარეთა შეთანხმებით.

5. კიბერდანაშაულთან ბრძოლის სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობა აგრეთვე ხორციელდება „კიბერდანაშაულის შესახებ“ ევროპის საბჭოს 2001 წლის 23 ნოემბრის კონვენციის 35-ე მუხლის საფუძველზე საქართველოს მიერ განსაზღვრული, 24/7 საკონტაქტო არხის ფარგლებში არსებული კომუნიკაციის საშუალებებით.

საქართველოს 2015 წლის 19 თებერვლის კანონი №3100 – ვებგვერდი, 12.03.2015წ.

მუხლი 6. ფინანსური უზრუნველყოფა

1. თუ საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებით, ad hoc გადაწყვეტილებით, ნაცვალგების პრინციპით თანამშრომლობის განხორციელების შესახებ გადაწყვეტილებით ან ინდივიდუალური შეთანხმებით სხვა რამ არ არის გათვალისწინებული, საქართველომ შეიძლება იკისროს საქართველოს ტერიტორიაზე სამართალდაცვით სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობის განხორციელებასთან დაკავშირებული ყველა ხარჯის ანაზღაურება.

2. საზღვარგარეთის ქვეყნის ტერიტორიაზე სამართალდაცვით სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობის განხორციელებასთან დაკავშირებული ხარჯები გამონაკლისის სახით შეიძლება საქართველომ აანაზღაუროს იმ შემთხვევაში, თუ საზღვარგარეთის შესაბამისი ქვეყანა უარს აცხადებს აღნიშნული ხარჯების ანაზღაურებაზე და ასეთი თანამშრომლობის განხორციელება შედის საქართველოს ინტერესებში.

თავი II

თანამშრომლობის ფორმები

მუხლი 7. თანამშრომლობა მოთხოვნის საფუძველზე

1. სამართალდაცვით სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობა ხორციელდება წერილობითი მოთხოვნის საფუძველზე.

2. მოთხოვნა და მასზე პასუხი უნდა გაიგზავნოს და მიღებული უნდა იქნეს წერილობითი ფორმით, ამ კანონით დადგენილი კომუნიკაციის არხებითა და საშუალებებით. მოთხოვნაზე პასუხი უნდა გაიგზავნოს გონივრულ ვადაში, თუ საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებით ან მოთხოვნით კონკრეტული ვადა არ არის დადგენილი.

3. გადაუდებელ შემთხვევაში ამ კანონის მე-10 და მე-11 მუხლებით გათვალისწინებული თანამშრომლობა შეიძლება განხორციელდეს ზეპირი ფორმითაც. თანამშრომლობის თაობაზე ზეპირი მოთხოვნა უნდა დადასტურდეს წერილობით მანამ, სანამ მოთხოვნაში მითითებული ღონისძიებების განხორციელების შესახებ პასუხი მომთხოვნ სამართალდამცავ ორგანოს გაეგზავნება. უკიდურესად გადაუდებელ შემთხვევაში პასუხი შეიძლება იყოს ზეპირი ფორმის, რომელიც შემდგომ გონივრულ ვადაში წერილობით უნდა დადასტურდეს. პასუხი უნდა გაიგზავნოს საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებით გათვალისწინებულ ვადაში, ხოლო თუ ვადა დადგენილი არ არის − გონივრულ ვადაში.

4. თუ საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებით სხვა რამ არ არის გათვალისწინებული, თანამშრომლობის თაობაზე მოთხოვნაში მითითებული უნდა იყოს:

ა) მომთხოვნი სამართალდამცავი ორგანოს დასახელება;

ბ) მოთხოვნის მიმღები სამართალდამცავი ორგანოს დასახელება;

გ) მოთხოვნის საგანი;

დ) მოთხოვნის მიზეზი;

ე) სასურველი ღონისძიებების ჩამონათვალი და მისაღწევი მიზანი;

ვ) საჭიროების შემთხვევაში, მოთხოვნის შესრულების სასურველი ვადა;

ზ) ნებისმიერი სხვა ინფორმაცია, რომელიც ხელს შეუწყობს მოთხოვნის შესრულებას.

5. თუ თანამშრომლობის თაობაზე მოთხოვნის შესრულება არ განეკუთვნება მოთხოვნის მიმღები სამართალდამცავი ორგანოს კომპეტენციას, მან აღნიშნული მოთხოვნა დაუყოვნებლივ უნდა გადაუგზავნოს თავისი ქვეყნის შესაბამის სამართალდამცავ ორგანოს შესასრულებლად და შემდგომ მოთხოვნის შესრულების შედეგები თავად უნდა აცნობოს მომთხოვნ სამართალდამცავ ორგანოს ან ამის განხორციელება სთხოვოს თავისი ქვეყნის შესაბამის სამართალდამცავ ორგანოს.

6. თანამშრომლობის თაობაზე მოთხოვნის შედგენისა და გაგზავნის წესი განისაზღვრება საქართველოს შესაბამისი სამართალდამცავი ორგანოს ხელმძღვანელის ბრძანებით.

მუხლი 8. სპონტანური თანამშრომლობა

1. სამართალდაცვით სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობა შეიძლება აგრეთვე განხორციელდეს სპონტანურად, თანამშრომლობის თაობაზე მოთხოვნის გარეშე, თუ საქართველოს ან საზღვარგარეთის ქვეყნის შესაბამისი სამართალდამცავი ორგანო ან საერთაშორისო ორგანიზაციის შესაბამისი სტრუქტურა მიიჩნევს, რომ მის ხელთ არსებული ინფორმაცია შესაძლებელია სასარგებლო იყოს საქართველოს ან საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავი ორგანოსათვის ან საერთაშორისო ორგანიზაციის შესაბამისი სტრუქტურისათვის დანაშაულის თავიდან ასაცილებლად, გამოსავლენად ან აღსაკვეთად.

2. სპონტანური თანამშრომლობის წასახალისებლად საქართველოს სამართალდამცავმა ორგანოებმა შესაძლებლობის ფარგლებში პირდაპირი კავშირები უნდა დაამყარონ საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავ ორგანოებთან ან საერთაშორისო ორგანიზაციის შესაბამის სტრუქტურებთან, აგრეთვე ეფექტიანად უნდა გამოიყენონ არსებული კავშირები და მეკავშირე ოფიცრების ან/და პოლიციის/უსაფრთხოების ატაშეების ფორუმები.

მუხლი 9. მეკავშირე ოფიცრების ან/და პოლიციის/უსაფრთხოების ატაშეების ფორუმის ფარგლებში თანამშრომლობა

1. ამ კანონით გათვალისწინებული თანამშრომლობის წასახალისებლად საქართველოს შესაბამისმა სამართალდამცავმა ორგანომ ეფექტიანად უნდა ითანამშრომლოს საქართველოში არსებული მეკავშირე ოფიცრების ან/და პოლიციის/უსაფრთხოების ატაშეების ფორუმის ფარგლებში. ამ მიზნით საქართველოს შესაბამისი სამართალდამცავი ორგანო განსაზღვრავს კონკრეტულ დანაყოფს ან პირს, რომელიც აღნიშნული თანამშრომლობისთვის იქნება პასუხისმგებელი.

2. საქართველოს შესაბამისმა სამართალდამცავმა ორგანომ აგრეთვე ეფექტიანად უნდა გამოიყენოს საზღვარგარეთის ქვეყანაში არსებული მეკავშირე ოფიცრების ან/და პოლიციის/უსაფრთხოების ატაშეების ფორუმი და, საჭიროების შემთხვევაში, უნდა განავითაროს ან/და გააძლიეროს ამ კუთხით არსებული თანამშრომლობა.

თავი III

თანამშრომლობის სახეები

მუხლი 10. ინფორმაციის გამოთხოვნა, მიწოდება და გაცვლა

დანაშაულის თავიდან აცილების, გამოვლენისა და აღკვეთის მიზნით საქართველოს შესაბამისი სამართალდამცავი ორგანო თანამშრომლობს საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავ ორგანოსთან ან საერთაშორისო ორგანიზაციის შესაბამის სტრუქტურასთან შემდეგი ინფორმაციისა და მონაცემების გამოთხოვნასთან, მიწოდებასა და გაცვლასთან დაკავშირებით:

ა) ინფორმაცია და მონაცემები, რომლებიც ხელს შეუწყობს დანაშაულის თავიდან აცილებას, გამოვლენასა და აღკვეთას;

ბ) ინფორმაცია და პერსონალური მონაცემები, რომლებიც ეხება ძებნისადმი დაქვემდებარებულ ან დანაშაულის ჩადენაში მონაწილე პირებს ან იმ პირებს, რომლებზედაც არსებობს ვარაუდი, რომ ისინი მონაწილეობდნენ დანაშაულის ჩადენაში;

გ) ინფორმაცია და მონაცემები, რომლებიც ეხება დამნაშავეთა კავშირებს, დანაშაულებრივი ორგანიზებული ჯგუფების სტრუქტურას, ცალკეული დამნაშავეებისა და დანაშაულებრივი ჯგუფების მიერ გამოყენებულ ტიპურ მეთოდებს, დანაშაულის ჩადენის დროს, ადგილსა და modus operandi-ს;

დ) ინფორმაცია და მონაცემები, რომლებიც ეხება საქართველოს მოქალაქის მიერ საზღვარგარეთის ქვეყანაში ან საზღვარგარეთის ქვეყნის მოქალაქის მიერ საქართველოში ცეცხლსასროლი იარაღის შეძენას ან რეგისტრაციას;

ე) ავტოსატრანსპორტო საშუალების, გემის, საჰაერო ხომალდის, უძრავი ქონების საიდენტიფიკაციო მონაცემები და მისი მესაკუთრის ან მფლობელის პერსონალური მონაცემები;

ვ) ოპერატიულ-სამძებრო ინფორმაცია;

ზ) ინფორმაცია დანაშაულის ჩადენის შედეგად მოპოვებული შემოსავლებისა და ქონების, აგრეთვე დანაშაულის ჩადენისას გამოყენებული ან გამოსაყენებელი აღჭურვილობისა და სხვა საშუალებების შესახებ;

თ) ინფორმაცია კომერციული იურიდიული პირის, მისი მესაკუთრისა და მასში მომუშავე პირის შესახებ, რომლის გამოთხოვნა, მიწოდება და გაცვლა ხდება საქართველოს შესაბამისი კანონმდებლობით დადგენილი წესის დაცვით, თუ აღნიშნული პირები არიან ამ მუხლის „ბ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული პირები;

ი) ინფორმაცია ფიზიკური ან იურიდიული პირის შემოსავალსა და დანახარჯს შორის შეუსაბამობის შესახებ, რომლის გამოთხოვნა, მიწოდება და გაცვლა ხდება საქართველოს შესაბამისი კანონმდებლობით დადგენილი წესის დაცვით, თუ აღნიშნული პირი არის ამ მუხლის „ბ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული პირი;

კ) ინფორმაცია საქართველოს შესაბამისი კანონმდებლობის შესახებ;

ლ) საქართველოს ორმხრივი ან მრავალმხრივი საერთაშორისო ხელშეკრულებით ან საქართველოს შესაბამისი კანონმდებლობით გათვალისწინებული სხვა ინფორმაცია და მონაცემები.

მუხლი 11. პირებისა და საგნების ძებნა მათი ადგილმდებარეობის დასადგენად

1. მიღებული მოთხოვნის საფუძველზე საქართველოს შესაბამისი სამართალდამცავი ორგანო საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროსთან და საქართველოს სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურთან შეთანხმებით ახორციელებს საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებულ ყველა აუცილებელ ღონისძიებას ძებნისადმი დაქვემდებარებული პირების ან/და საგნების, მათ შორის, ავტოსატრანსპორტო საშუალებების, გემებისა და საჰაერო ხომალდების, ადგილმდებარეობის დასადგენად.

2. ძებნისადმი დაქვემდებარებული პირების ან/და საგნების, მათ შორის, ავტოსატრანსპორტო საშუალებების, გემებისა და საჰაერო ხომალდების, ადგილმდებარეობის დასადგენად საქართველოს შესაბამისი სამართალდამცავი ორგანოს მიერ გაგზავნილი მოთხოვნის საფუძველზე საზღვარგარეთის ქვეყნის შესაბამისი სამართალდამცავი ორგანო ახორციელებს თავისი ქვეყნის კანონმდებლობით გათვალისწინებულ პროცედურებს.

საქართველოს 2015 წლის 8 ივლისის კანონი №3945 - ვებგვერდი, 15.07.2015წ.

მუხლი 12. კონტროლირებადი მიწოდება

1. მიღებული მოთხოვნის საფუძველზე საქართველოს შესაბამისი სამართალდამცავი ორგანო დანაშაულის თავიდან აცილების, გახსნის ან/და დანაშაულის ჩამდენი პირის გამოვლენის მიზნით საქართველოში, საქართველოდან საქართველოს ფარგლების გარეთ, საქართველოს ფარგლების გარედან საქართველოში ან საქართველოს გავლით ახორციელებს ნივთიერი მტკიცებულების ან ისეთი საგნის კონტროლირებად გადაადგილებას, რომლის თავისუფალი რეალიზაცია კანონით აკრძალულია ან შეზღუდულია.

2. ამ კანონის მე-7 მუხლის მე-4 პუნქტით გათვალისწინებული მონაცემების გარდა, კონტროლირებადი მიწოდების შესახებ მოთხოვნა უნდა შეიცავდეს ინფორმაციას:

ა) ტვირთის შემადგენლობის, მისი მოსალოდნელი მარშრუტის, გადაადგილების ხანგრძლივობის, ტრანსპორტირების სახისა და სატრანსპორტო საშუალებების საიდენტიფიკაციო მონაცემების შესახებ;

ბ) ესკორტირების სახის შესახებ;

გ) გამოსაყენებელი ტექნიკური ხელსაწყოების შესახებ;

დ) საჭიროების შემთხვევაში, მომთხოვნი სამართალდამცავი ორგანოს მხრიდან ესკორტირებაში მონაწილე პირების რაოდენობისა და ოპერატიული მუშაკების მონაწილეობის შესახებ;

ე) კონტროლირებად მიწოდებაში მონაწილე პირებთან კონტაქტის უზრუნველყოფის სახის შესახებ;

ვ) ტვირთის გადაბარებისა და მიღების პირობების შესახებ;

ზ) შეფერხებისა და გაუთვალისწინებელი შემთხვევების დროს განსახორციელებელი ღონისძიებების შესახებ.

3. კონტროლირებადი მიწოდების ყოველ კონკრეტულ შემთხვევასთან დაკავშირებით გადაწყვეტილებას იღებს საქართველოს შესაბამისი სამართალდამცავი ორგანო საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროსთან და საქართველოს სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურთან შეთანხმებით. საქართველოდან საქართველოს ფარგლების გარეთ, საქართველოს ფარგლების გარედან საქართველოში ან საქართველოს გავლით კონტროლირებადი მიწოდების განხორციელების შესახებ გადაწყვეტილება შეთანხმებული უნდა იქნეს აგრეთვე საქართველოს ფინანსთა სამინისტროსთან.

4. კონტროლირებადი მიწოდება იმგვარად უნდა განხორციელდეს, რომ შესაძლებელი იყოს მისი ნებისმიერ დროს შეწყვეტა.

5. კონტროლირებადი მიწოდების განხორციელების მეთოდები და დეტალები განისაზღვრება საზღვარგარეთის მოცემული ქვეყნის შესაბამის სამართალდამცავ ორგანოსთან ამ მიზნით დადებული ინდივიდუალური შეთანხმებით, საქართველოსა და საზღვარგარეთის მოცემული ქვეყნის კანონმდებლობების დაცვით.

6. საქართველოს ტერიტორიაზე კონტროლირებადი მიწოდების განხორციელებისას მასზე კონტროლსა და მის მართვას ახორციელებს/ახორციელებენ საქართველოს შესაბამისი სამართალდამცავი ორგანო/ორგანოები.

7. საქართველოს ტერიტორიაზე კონტროლირებადი მიწოდების განხორციელებაში საზღვარგარეთის მოცემული ქვეყნის შესაბამისი სამართალდამცავი ორგანოს წარმომადგენლებისა და ოპერატიული მუშაკების მონაწილეობის შესახებ გადაწყვეტილებას იღებს/იღებენ საქართველოს შესაბამისი სამართალდამცავი ორგანო/ორგანოები, რომელმაც/რომლებმაც საზღვარგარეთის მოცემული ქვეყნის შესაბამისი სამართალდამცავი ორგანოს მოთხოვნის შემთხვევაში უნდა უზრუნველყოს/უზრუნველყონ ოპერატიული მუშაკების დაცვის ღონისძიებების განხორციელება.

საქართველოს 2015 წლის 8 ივლისის კანონი №3945 - ვებგვერდი, 15.07.2015წ.

მუხლი 13. დანაშაულის გამოვლენის ერთობლივი ჯგუფის შექმნა

1. თუ ჩადენილი დანაშაული სცილდება ერთი ქვეყნის ფარგლებს და მისი გამოვლენა ერთი ქვეყნის სამართალდამცავი ორგანოსათვის საკმაოდ რთულია, ან თუ ერთი და იმავე დანაშაულის გამოვლენის ღონისძიებები ერთზე მეტ ქვეყანაში ხორციელდება, რაც ამ ქვეყნების სამართალდამცავი ორგანოების კოორდინირებულ მუშაობას მოითხოვს, საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავი ორგანოს მოთხოვნის საფუძველზე, ამ კანონის თანახმად საქართველოს შესაბამის სამართალდამცავ ორგანოს საზღვარგარეთის მოცემული ქვეყნის/ქვეყნების სამართალდამცავ ორგანოსთან/ორგანოებთან დადებული ინდივიდუალური შეთანხმებით შეუძლია შექმნას დანაშაულის გამოვლენის ერთობლივი ჯგუფი, რომელიც იმოქმედებს ერთ-ერთი ქვეყნის ტერიტორიაზე.

2. დანაშაულის გამოვლენის ერთობლივი ჯგუფის მოქმედების პირობები, მისი შემადგენლობა, ხარჯები, მის მუშაობაში მონაწილე პირების უფლებები და მოვალეობები, მათი სისხლისსამართლებრივი, ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი ან/და სამოქალაქოსამართლებრივი პასუხისმგებლობა, აგრეთვე დანაშაულის გამოვლენის ერთობლივ ჯგუფთან დაკავშირებული სხვა დეტალები განისაზღვრება ინდივიდუალური შეთანხმებით, საქართველოსა და საზღვარგარეთის შესაბამისი ქვეყნის/ქვეყნების კანონმდებლობების დაცვით.

3. საქართველოს ტერიტორიაზე დანაშაულის გამოვლენის ერთობლივი ჯგუფის შექმნის ყოველ კონკრეტულ შემთხვევასთან დაკავშირებით გადაწყვეტილებას იღებს საქართველოს შესაბამისი სამართალდამცავი ორგანო საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს და საქართველოს სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის წინასწარი თანხმობით.

4. თუ დანაშაულის გამოვლენის ერთობლივი ჯგუფი შექმნილია და მოქმედებს საქართველოს ტერიტორიაზე, ჯგუფის ხელმძღვანელი იქნება საქართველოს შესაბამისი სამართალდამცავი ორგანოს მიერ დანიშნული პირი.

5. საქართველოს ტერიტორიაზე შექმნილ და მოქმედ დანაშაულის გამოვლენის ერთობლივ ჯგუფში საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავი ორგანოს მიერ წარმოგზავნილ პირებს არ შეუძლიათ დამოუკიდებლად იმოქმედონ. მათ უნდა დაიცვან საქართველოს შესაბამისი კანონმდებლობით გათვალისწინებული მოთხოვნები. აღნიშნულმა პირებმა აგრეთვე უნდა იმოქმედონ ან თავი უნდა შეიკავონ მოქმედებისაგან დანაშაულის გამოვლენის ერთობლივი ჯგუფის ხელმძღვანელის მითითებების შესაბამისად.

6. საქართველოს ტერიტორიაზე შექმნილ და მოქმედ დანაშაულის გამოვლენის ერთობლივ ჯგუფში საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავი ორგანოს მიერ წარმოგზავნილ პირებს შეუძლიათ გაეცნონ ჯგუფის ფარგლებში მოპოვებულ საქართველოს სახელმწიფო საიდუმლოების შემცველ ინფორმაციას საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულების ან საქართველოს შესაბამისი კანონმდებლობის თანახმად, თუ მათ აქვთ საიდუმლო ინფორმაციასთან სათანადო დაშვება და ამ ინფორმაციის გაცნობა ინდივიდუალური შეთანხმებით გათვალისწინებული მოვალეობების შესასრულებლად სჭირდებათ.

საქართველოს 2015 წლის 8 ივლისის კანონი №3945 - ვებგვერდი, 15.07.2015წ.

მუხლი 14. ოპერატიული მუშაკის განთავსება

1. აუცილებლობის შემთხვევაში და მიღებული მოთხოვნის საფუძველზე საქართველოს შესაბამის სამართალდამცავ ორგანოს საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავ ორგანოსთან ან საერთაშორისო ორგანიზაციის შესაბამის სტრუქტურასთან დადებული ინდივიდუალური შეთანხმებით შეუძლია ნება დართოს საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავ ორგანოს ან საერთაშორისო ორგანიზაციის შესაბამის სტრუქტურას, რომ მან განათავსოს თავისი ოპერატიული მუშაკი საქართველოს ტერიტორიაზე. საქართველოს შესაბამის სამართალდამცავ ორგანოს საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავ ორგანოსთან ან საერთაშორისო ორგანიზაციის შესაბამის სტრუქტურასთან დადებული ინდივიდუალური შეთანხმებით შეუძლია აგრეთვე თავად განათავსოს თავისი ოპერატიული მუშაკი საზღვარგარეთის ქვეყნის ტერიტორიაზე.

2. ოპერატიული მუშაკის განთავსების პირობები, ხარჯები, ოპერატიული მუშაკის უფლებები და მოვალეობები, მისი სისხლისსამართლებრივი, ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი ან/და სამოქალაქოსამართლებრივი პასუხისმგებლობა, აგრეთვე ოპერატიული მუშაკის განთავსებასთან დაკავშირებული სხვა დეტალები განისაზღვრება ინდივიდუალური შეთანხმებით, საქართველოსა და საზღვარგარეთის შესაბამისი ქვეყნის კანონმდებლობების დაცვით.

3. საქართველოს ტერიტორიაზე საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავი ორგანოს ოპერატიული მუშაკის განთავსების ყოველ კონკრეტულ შემთხვევასთან დაკავშირებით გადაწყვეტილებას იღებს საქართველოს შესაბამისი სამართალდამცავი ორგანო საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს და საქართველოს სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის წინასწარი თანხმობით.

4. საქართველოს ტერიტორიაზე საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავი ორგანოს ოპერატიული მუშაკი უნდა განთავსდეს მხოლოდ ცალკეულ შემთხვევებში და განსაზღვრული ვადით.

5. საქართველოს ტერიტორიაზე განთავსებულ საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავი ორგანოს ოპერატიულ მუშაკს არ შეუძლია დამოუკიდებლად იმოქმედოს. მან უნდა დაიცვას საქართველოს შესაბამისი კანონმდებლობით გათვალისწინებული მოთხოვნები.

6. საქართველოს ტერიტორიაზე განთავსებულ საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავი ორგანოს ოპერატიულ მუშაკს შეუძლია გაეცნოს საქართველოს სახელმწიფო საიდუმლოების შემცველ ინფორმაციას საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულების ან საქართველოს შესაბამისი კანონმდებლობის თანახმად, თუ მას აქვს საიდუმლო ინფორმაციასთან სათანადო დაშვება და ამ ინფორმაციის გაცნობა ინდივიდუალური შეთანხმებით გათვალისწინებული მოვალეობების შესასრულებლად სჭირდება.

7. საქართველოს ტერიტორიაზე განთავსებული საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავი ორგანოს ოპერატიული მუშაკის საქმიანობა დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს, თუ ამას დასაბუთებულად მოითხოვს საქართველოს შესაბამისი სამართალდამცავი ორგანო.

საქართველოს 2015 წლის 8 ივლისის კანონი №3945 - ვებგვერდი, 15.07.2015წ.

მუხლი 15. ტრანსსასაზღვრო ვიზუალური კონტროლი

1. წინასწარ გაგზავნილი მოთხოვნის საფუძველზე საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავ ორგანოს ან საერთაშორისო ორგანიზაციის შესაბამის სტრუქტურას შეუძლია საქართველოს ტერიტორიაზე განახორციელოს ვიზუალური კონტროლი იმ პირისა, რომელზედაც არსებობს ვარაუდი, რომ ის მონაწილეობდა დანაშაულის ჩადენაში, ან იმ პირისა, რომელმაც შეიძლება მნიშვნელოვნად შეუწყოს ხელი ზემოაღნიშნული პირის იდენტიფიკაციას და მისი ადგილმდებარეობის დადგენას, იმ შემთხვევაში, თუ საქართველოს შესაბამისი სამართალდამცავი ორგანო საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროსთან და საქართველოს სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურთან შეთანხმებით ამის ნებართვას გასცემს. საქართველოს შესაბამის სამართალდამცავ ორგანოს შეუძლია დააწესოს გარკვეული პირობები, რომელთა შესრულება იქნება ამგვარი ნებართვის გაცემის წინაპირობა.

2. საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავი ორგანოს ან საერთაშორისო ორგანიზაციის შესაბამისი სტრუქტურის მოთხოვნის შემთხვევაში საქართველოს შესაბამის სამართალდამცავ ორგანოს შეუძლია თავად განახორციელოს ამ მუხლის პირველი პუნქტით გათვალისწინებული ვიზუალური კონტროლი.

3. საქართველოს შესაბამის სამართალდამცავ ორგანოს შეუძლია საზღვარგარეთის ქვეყნის ტერიტორიაზე განახორციელოს ვიზუალური კონტროლი საქართველოს ორმხრივი ან მრავალმხრივი საერთაშორისო ხელშეკრულების ან საზღვარგარეთის შესაბამისი ქვეყნის კანონმდებლობის თანახმად.

4. ვიზუალური კონტროლის განხორციელების მეთოდები და დეტალები განისაზღვრება საზღვარგარეთის მოცემული ქვეყნის შესაბამის სამართალდამცავ ორგანოსთან ამ მიზნით დადებული ინდივიდუალური შეთანხმებით, საქართველოსა და საზღვარგარეთის მოცემული ქვეყნის კანონმდებლობების დაცვით.

5. საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავი ორგანოს წარმომადგენლებმა დაუყოვნებლივ უნდა შეწყვიტონ ამ მუხლის პირველი პუნქტით გათვალისწინებული ვიზუალური კონტროლი საქართველოს შესაბამისი სამართალდამცავი ორგანოს დასაბუთებული მოთხოვნის საფუძველზე.

6. ამ მუხლის პირველი პუნქტით გათვალისწინებული ვიზუალური კონტროლი უნდა განხორციელდეს შემდეგი პირობების დაცვით:

ა) ვიზუალური კონტროლის განმახორციელებელმა პირმა ვიზუალური კონტროლის განხორციელებისას უნდა დაიცვას საქართველოს კანონმდებლობის მოთხოვნები და უნდა შეასრულოს საქართველოს შესაბამისი სამართალდამცავი ორგანოს მითითებები;

ბ) ვიზუალური კონტროლის განმახორციელებელი პირი უნდა ატარებდეს ვიზუალური კონტროლის განხორციელების უფლებამოსილების დამადასტურებელ სათანადო დოკუმენტს, რომელსაც გასცემს საქართველოს შესაბამისი სამართალდამცავი ორგანო;

გ) ვიზუალური კონტროლის განმახორციელებელ პირს ეკრძალება ვიზუალური კონტროლის კერძო საკუთრებაში ან მფლობელობაში არსებულ ადგილებში განხორციელება;

დ) ვიზუალური კონტროლის განმახორციელებელ პირს უფლება არა აქვს, გააჩეროს, დაკითხოს ან დააკავოს ვიზუალური კონტროლისადმი დაქვემდებარებული პირი;

ე) ვიზუალური კონტროლის განმახორციელებელმა პირმა ვიზუალური კონტროლის განხორციელებისა და შედეგების შესახებ ანგარიში პერიოდულად უნდა წარუდგინოს საქართველოს შესაბამის სამართალდამცავ ორგანოს.

7. ამ მუხლის დებულებები გამოიყენება იმ შემთხვევაში, თუ საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებით სხვა რამ არ არის გათვალისწინებული.

საქართველოს 2015 წლის 8 ივლისის კანონი №3945 - ვებგვერდი, 15.07.2015წ.

მუხლი 16. სისხლის სამართლის პროცესის მონაწილისა და სხვა პირის დაცვა

1. მოთხოვნის საფუძველზე საქართველოს შესაბამის სამართალდამცავ ორგანოს შეუძლია საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავ ორგანოსთან ითანამშრომლოს სისხლის სამართლის პროცესის მონაწილისა და სხვა პირის საქართველოდან საზღვარგარეთის ქვეყანაში გადაყვანის ან საზღვარგარეთის ქვეყნიდან საქართველოში გადმოყვანის საკითხებში, საქართველოსა და საზღვარგარეთის შესაბამისი ქვეყნის კანონმდებლობების დაცვით.

2. საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტრო საზღვარგარეთის ქვეყნიდან საქართველოში გადმოყვანილ სისხლის სამართლის პროცესის მონაწილესა და სხვა პირს უზრუნველყოფს საქართველოს შესაბამისი კანონმდებლობით გათვალისწინებული დაცვის კონკრეტული ღონისძიებებით.

3. საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტრო დაცვის კონკრეტული ღონისძიებების მომთხოვნ საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავ ორგანოს აცნობებს, რა ღონისძიებები იქნა გამოყენებული საქართველოში გადმოყვანილი სისხლის სამართლის პროცესის მონაწილისა და სხვა პირის მიმართ.

4. სისხლის სამართლის პროცესის მონაწილისა და სხვა პირის გადაყვანის/გადმოყვანის ყოველ კონკრეტულ შემთხვევასთან დაკავშირებით საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტრო საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავ ორგანოსთან დებს ინდივიდუალურ შეთანხმებას, რომლითაც განისაზღვრება მათი გადაყვანის/გადმოყვანის საკითხებთან დაკავშირებული თანამშრომლობის დეტალები.

5. სისხლის სამართლის პროცესის მონაწილისა და სხვა პირის საზღვარგარეთის ქვეყნიდან საქართველოში გადმოყვანის ყოველ კონკრეტულ შემთხვევასთან დაკავშირებით გადაწყვეტილებას იღებს საქართველოს შესაბამისი სამართალდამცავი ორგანო.

6. ამ მუხლით გათვალისწინებულმა თანამშრომლობამ ხელი არ უნდა შეუშალოს საქართველოს ან საზღვარგარეთის შესაბამისი ქვეყნის ტერიტორიაზე წარმოებულ სისხლის სამართლის პროცესს.

7. საზღვარგარეთის ქვეყნიდან საქართველოში გადმოყვანილი სისხლის სამართლის პროცესის მონაწილისა და სხვა პირის დაცვის შეწყვეტის საფუძვლის წარმოშობის შემთხვევაში ამის შესახებ დაუყოვნებლივ უნდა ეცნობოს საზღვარგარეთის შესაბამისი ქვეყნის სამართალდამცავ ორგანოს. ასეთ შემთხვევაში განხილული უნდა იქნეს საზღვარგარეთის ქვეყნიდან საქართველოში გადმოყვანილი სისხლის სამართლის პროცესის მონაწილისა და სხვა პირის უკან დაბრუნების შესაძლებლობა.

8. საზღვარგარეთის ქვეყნიდან საქართველოში გადმოყვანილმა სისხლის სამართლის პროცესის მონაწილემ და სხვა პირმა უნდა დაიცვან საქართველოს კანონმდებლობა. თუ ისინი დაარღვევენ საქართველოს კანონმდებლობას ან სპეციალურად მათთვის განსაზღვრულ ქცევის წესებს, ამის შესახებ დაუყოვნებლივ უნდა ეცნობოს საზღვარგარეთის შესაბამისი ქვეყნის სამართალდამცავ ორგანოს. საზღვარგარეთის ქვეყნიდან საქართველოში გადმოყვანილი სისხლის სამართლის პროცესის მონაწილისა და სხვა პირის მიერ საქართველოს კანონმდებლობის ან ქცევის წესების დარღვევა შეიძლება გახდეს მათი უკან დაბრუნების საფუძველი.

9. ამ მუხლით გათვალისწინებული თანამშრომლობის განხორციელებასთან დაკავშირებულ ხარჯებს ანაზღაურებს ის ქვეყანა, რომლის ტერიტორიიდანაც მოხდა სისხლის სამართლის პროცესის მონაწილის ან სხვა პირის გადაყვანა, თუ საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებით ან ინდივიდუალური შეთანხმებით სხვა რამ არ არის გათვალისწინებული.

მუხლი 17. ოპერატიულ-სამძებრო ინფორმაციის ფარულად შეგროვება

1. მოთხოვნის საფუძველზე საქართველოს შესაბამის სამართალდამცავ ორგანოს შეუძლია საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით დანაშაულის გამოვლენის პროცესში ფარულად შეაგროვოს ოპერატიულ-სამძებრო ინფორმაცია და მიაწოდოს იგი საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავ ორგანოს.

2. ამ კანონის მე-7 მუხლის მე-4 პუნქტით გათვალისწინებული მონაცემების გარდა, ოპერატიულ-სამძებრო ინფორმაციის ფარულად შეგროვების შესახებ მოთხოვნაში მითითებული უნდა იყოს:

ა) სასურველი ღონისძიება ან მეთოდი;

ბ) ოპერატიულ-სამძებრო ღონისძიების ხანგრძლივობა;

გ) იმ მონაცემების სფერო, რომლებიც უნდა აღირიცხოს და გადაიცეს;

დ) მონაცემების გადაცემის სახე.

3. ოპერატიულ-სამძებრო ინფორმაციის ფარულად შეგროვების ყოველ კონკრეტულ შემთხვევასთან დაკავშირებით გადაწყვეტილებას იღებს საქართველოს შესაბამისი სამართალდამცავი ორგანო.

მუხლი 18. თანამშრომლობის სხვა სახეები

საჭიროების შემთხვევაში, შეთანხმების საფუძველზე, საქართველოს შესაბამის სამართალდამცავ ორგანოს შეუძლია საზღვარგარეთის ქვეყნის სამართალდამცავ ორგანოსთან ითანამშრომლოს აგრეთვე შემდეგ სფეროებში:

ა) შესაბამისი ექსპერტების გაცვლა და მათი ტრენინგი;

ბ) ერთობლივი კონფერენციების, სემინარების, სამუშაო შეხვედრებისა და ტრენინგების ორგანიზება და ჩატარება;

გ) გამოცდილებისა და საუკეთესო პრაქტიკის გაზიარება;

დ) პროფესიონალი კადრების მომზადებასა და მათი პროფესიონალიზმის დონის ამაღლებაში დახმარება;

ე) სამეცნიერო კვლევის შედეგების გაზიარება;

ვ) შესაბამისი აღჭურვილობით, ტექნიკითა და მოწყობილობით დახმარება;

ზ) კრიმინალისტიკის სფეროში გამოყენებული მეთოდებისა და საშუალებების შესახებ გამოცდილების გაზიარება.

თავი IV

სახელმწიფო საიდუმლოების შემცველი ინფორმაციის დაცვა.

პერსონალური მონაცემების გადაცემა და დაცვა

მუხლი 19. სახელმწიფო საიდუმლოების შემცველი ინფორმაციის დაცვა

ამ კანონით გათვალისწინებული თანამშრომლობის ფარგლებში გადაცემული სახელმწიფო საიდუმლოების შემცველი ინფორმაციის დაცვა ხორციელდება საქართველოს ორმხრივი საერთაშორისო ხელშეკრულებებისა და საქართველოს შესაბამისი კანონმდებლობის თანახმად.

მუხლი 20. პერსონალური მონაცემების გადაცემა და დაცვა

1. ამ კანონით გათვალისწინებული თანამშრომლობის ფარგლებში პერსონალური მონაცემების გადაცემა და დაცვა ხორციელდება საქართველოს ორმხრივი და მრავალმხრივი საერთაშორისო ხელშეკრულებების, საქართველოს შესაბამისი კანონმდებლობის, „პერსონალურ მონაცემთა დაცვის შესახებ“ საქართველოს კანონისა და შემდეგი მინიმალური მოთხოვნების თანახმად:

ა) გადაცემული პერსონალური მონაცემები არ უნდა იქნეს გამოყენებული სხვა მიზნებისთვის, გარდა იმ მიზნებისა, რომლებისთვისაც ისინი იქნა გადაცემული, პერსონალური მონაცემების გადამცემი სამართალდამცავი ორგანოს წინასწარი თანხმობის გარეშე;

ბ) პერსონალური მონაცემების მიმღებმა სამართალდამცავმა ორგანომ არ უნდა გადასცეს ისინი მესამე მხარეს პერსონალური მონაცემების გადამცემი სამართალდამცავი ორგანოს წინასწარი თანხმობის გარეშე;

გ) მოთხოვნის საფუძველზე პერსონალური მონაცემების მიმღებმა სამართალდამცავმა ორგანომ უნდა აცნობოს მათ გადამცემ სამართალდამცავ ორგანოს პერსონალური მონაცემების გამოყენების შედეგების შესახებ;

დ) პერსონალური მონაცემების გადამცემმა სამართალდამცავმა ორგანომ უნდა უზრუნველყოს, რომ პერსონალური მონაცემები ზუსტი და განახლებული იყოს. თუ გამოვლინდა, რომ გადაცემული პერსონალური მონაცემები არ არის ზუსტი, მათმა გადამცემმა სამართალდამცავმა ორგანომ ამის შესახებ უნდა აცნობოს პერსონალური მონაცემების მიმღებ სამართალდამცავ ორგანოს;

ე) თუ აღმოჩნდება, რომ გადაცემული პერსონალური მონაცემები არ არის სწორი ან განახლებული, ან მათი გადაცემა არ იყო ნებადართული, პერსონალური მონაცემების მიმღებმა სამართალდამცავმა ორგანომ უნდა შეასწოროს და განაახლოს ისინი ან უნდა გაანადგუროს პერსონალური მონაცემები და დაუყოვნებლივ უნდა შეატყობინოს ამის შესახებ მათ გადამცემ სამართალდამცავ ორგანოს;

ვ) გადაცემული პერსონალური მონაცემები უნდა გაანადგუროს მათმა მიმღებმა სამართალდამცავმა ორგანომ, მას შემდეგ, რაც აღარ იარსებებს პერსონალური მონაცემების გამოყენების კანონიერი საფუძველი;

ზ) პერსონალური მონაცემების მიმღებმა სამართალდამცავმა ორგანომ სათანადოდ უნდა დაიცვას მიღებული პერსონალური მონაცემები უნებართვო შეღწევისგან, მათში ცვლილებების შეტანისგან ან მათი გავრცელებისგან;

თ) პერსონალური მონაცემების გადამცემმა და მიმღებმა სამართალდამცავმა ორგანოებმა უნდა აღრიცხონ შესაბამისად მათთვის გადაცემული და მათ მიერ მიღებული პერსონალური მონაცემები;

ი) პერსონალური მონაცემების მიმღებმა სამართალდამცავმა ორგანომ უნდა უზრუნველყოს მათი გადამცემი სამართალდამცავი ორგანოს მიერ მიწოდებული პერსონალური მონაცემების პერიოდული გადახედვა პერსონალური მონაცემების წაშლისთვის დადგენილი ვადების ფარგლებში.

2. საქართველოს შესაბამის სამართალდამცავ ორგანოს შეუძლია უარი განაცხადოს პერსონალური მონაცემების გადაცემაზე, თუ საზღვარგარეთის ქვეყნის კანონმდებლობა არ ითვალისწინებს საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებული პერსონალური მონაცემების დაცვის პირობებს ან/და საზღვარგარეთის ქვეყანა, რომელიც არ არის „პერსონალური მონაცემების ავტომატური დამუშავებისას ფიზიკური პირების დაცვის შესახებ“ ევროპის საბჭოს 1981 წლის 28 იანვრის კონვენციისა და მისი 2001 წლის 8 ნოემბრის დამატებითი ოქმის წევრი, თანახმა არ არის, უზრუნველყოს პერსონალური მონაცემების ისეთი დაცვა, როგორსაც საქართველოს შესაბამისი სამართალდამცავი ორგანო ითხოვს.

თავი V

თანამშრომლობის განხორციელებაზე უარის თქმის საფუძვლები

მუხლი 21. თანამშრომლობის განხორციელებაზე უარის თქმის საფუძვლები

1. თუ საქართველოს ორმხრივი ან მრავალმხრივი საერთაშორისო ხელშეკრულებით სხვა რამ არ არის გათვალისწინებული, საქართველოს შესაბამის სამართალდამცავ ორგანოს შეუძლია მთლიანად ან ნაწილობრივ თქვას უარი სამართალდაცვით სფეროში საერთაშორისო თანამშრომლობის განხორციელებაზე, თუ:

ა) თანამშრომლობის განხორციელებამ შესაძლოა ხელი შეუშალოს საქართველოს სამართალდამცავი ორგანოს მიერ წარმოებულ სხვა სისხლის სამართლის საქმის გამოძიებას ან ოპერატიულ-სამძებრო საქმიანობას;

ბ) თანამშრომლობის განხორციელებამ შესაძლოა ზიანი მიაყენოს საქართველოს სუვერენიტეტს, უსაფრთხოებას, საზოგადოებრივ წესრიგს ან სხვა არსებით ინტერესს;

გ) თანამშრომლობის განხორციელება ეწინააღმდეგება საქართველოს კანონმდებლობას;

დ) დანაშაული, რომელთან დაკავშირებითაც მოთხოვნილია თანამშრომლობა, საქართველოს პოლიტიკურ დანაშაულად ან პოლიტიკურ დანაშაულთან დაკავშირებულ დანაშაულად მიაჩნია. დანაშაული არ ჩაითვლება პოლიტიკურად, თუ დანაშაულის ჩადენის მიზნების, მოტივის, ფორმის, მეთოდების და სხვა გარემოებების გათვალისწინებით სისხლის სამართლის ქმედების ნიშნები გადაწონის დანაშაულის ჩადენის პოლიტიკურ ასპექტებს;

ე) თანამშრომლობის განხორციელებამ შესაძლოა ზიანი მიაყენოს ადამიანის საყოველთაოდ აღიარებულ უფლებებსა და ძირითად თავისუფლებებს.

2. თუ საქართველოს შესაბამის სამართალდამცავ ორგანოს აქვს ეჭვი, რომ დანაშაული, რომელთან დაკავშირებითაც მოთხოვნილია თანამშრომლობა, პოლიტიკური დანაშაულია, იგი ამის შესახებ აცნობებს საქართველოს პროკურატურას, რომელიც, თავის მხრივ, აღნიშნულის თაობაზე მიმართავს საქართველოს იუსტიციის სამინისტროს. საქართველოს იუსტიციის სამინისტრო საქართველოს პროკურატურის შუამდგომლობით იღებს გადაწყვეტილებას თანამშრომლობის თაობაზე ან თანამშრომლობის განხორციელებაზე მთლიანად ან ნაწილობრივ უარის თქმის შესახებ, ამ მუხლის პირველი პუნქტის „დ“ ქვეპუნქტის შესაბამისად.

თავი VI

დასკვნითი დებულება

მუხლი 22. კანონის ამოქმედება

ეს კანონი ამოქმედდეს გამოქვეყნებისთანავე.

საქართველოს პრეზიდენტი მიხეილ სააკაშვილი

ქუთაისი,

4 ოქტომბერი 2013 წ.

N1441-Iს

Закон Грузии

О международном сотрудничестве в правоохранительной сфере

Глава I

Общие положения

Статья 1. Цель Закона

1. Цель настоящего Закона – обеспечить эффективное сотрудничество между правоохранительными органами Грузии и иностранных государств или правоохранительными органами Грузии и соответствующими структурами международной организации в сфере предотвращения, выявления и пресечения преступлений, определить правила и процедуры международного сотрудничества в правоохранительной сфере, которое вытекает из двусторонних или многосторонних международных договоров Грузии, а в случае отсутствия договора создать прочную правовую основу для осуществления такого сотрудничества.

2. Международное сотрудничество в правоохранительной сфере осуществляется с защитой и уважением прав и свобод человека.

Статья 2. Сфера, регулируемая Законом

1. Настоящий Закон регулирует вопросы международного сотрудничества в правоохранительной сфере, которые связаны с обменом оперативно-розыскной информацией и персональными данными, осуществлением оперативно-розыскных мероприятий и другими сферами, отнесенными к компетенции правоохранительных органов Грузии, в которых правоохранительные органы Грузии сотрудничают с правоохранительными органами иностранных государств или соответствующими структурами международной организации.

2. Международное сотрудничество в правоохранительной сфере осуществляется с целью предотвращения, выявления или пресечения преступлений, за которые Уголовным кодексом Грузии предусматривается наказание в виде лишения свободы сроком минимум на один год, если международным договором Грузии не предусмотрено иное.

3. Международное сотрудничество в правоохранительной сфере должно осуществляться только при условии, что деяние, в связи с которым требуется помощь, является уголовно наказуемым согласно как законодательству Грузии, так и законодательству соответствующего иностранного государства, независимо от того, относится ли указанное деяние законодательствами Грузии и соответствующего иностранного государства к той же или иной категории преступлений или предусматривается ли оно в этих законодательствах под сходными наименованиями.

4. Настоящим Законом не регулируются:

а) международное сотрудничество в правоохранительной сфере, которое осуществляется в рамках Международной организации криминальной полиции (Интерпола);

б) отношения, регулируемые Законом Грузии «О международном сотрудничестве в уголовной сфере»;

в) отношения, регулируемые Законом Грузии «О сотрудничестве Грузии с Международным уголовным судом».

5. В случае осуществления в рамках международного сотрудничества в правоохранительной сфере мероприятий, для которых необходимо согласие или разрешение органов прокуратуры Грузии или общих судов Грузии, такое сотрудничество должно осуществляться после получения указанного согласия или разрешения, в порядке, установленном законодательством Грузии.

6. В случае, предусмотренном пунктом 5 настоящей статьи, результаты сотрудничества не могут быть переданы соответствующему правоохранительному органу иностранного государства в виде доказательств, если об этом не подготовлено ходатайство об оказании правовой помощи.

Статья 3. Разъяснение терминов

Используемые в настоящем Законе термины имеют следующие значения:

а) решение ad hoc – письменное решение, принятое руководителем или заместителем руководителя соответствующего правоохранительного органа Грузии в связи с каждым конкретным случаем осуществления международного сотрудничества в правоохранительной сфере, являющееся основанием для осуществления международного сотрудничества в правоохранительной сфере;

б) решение об осуществлении сотрудничества по принципу взаимности – решение, принятое руководителем или заместителем руководителя соответствующего правоохранительного органа Грузии об осуществлении международного сотрудничества в правоохранительной сфере на условиях взаимности с правоохранительным органом иностранного государства или соответствующей структурой международной организации, являющееся основанием для осуществления международного сотрудничества в правоохранительной сфере;

в) индивидуальное соглашение – письменное соглашение, в каждом конкретном случае заключаемое с правоохранительным органом иностранного государства или соответствующей структурой международной организации,

которое регулирует детали отдельных видов международного сотрудничества в правоохранительной сфере;

г) спонтанное сотрудничество – форма международного сотрудничества в правоохранительной сфере, осуществляемого по инициативе соответствующего правоохранительного органа Грузии, без запроса правоохранительного органа соответствующего иностранного государства или соответствующей структуры международной организации;

д) связной офицер – лицо, командированное Министерством внутренних дел Грузии или Службой государственной безопасности Грузии по согласованию с Министерством иностранных дел Грузии в соответствующую структуру международной организации или лицо, командированное соответствующей структурой международной организации в Министерство внутренних дел Грузии или Службу государственной безопасности Грузии; (8.07.2015 N3945)

е) атташе полиции – лицо, командированное Министерством внутренних дел Грузии по согласованию с Министерством иностранных дел Грузии в дипломатическое представительство Грузии, аккредитованное в иностранном государстве, или командированное правоохранительным органом иностранного государства в дипломатическое представительство своей страны, аккредитованное в Грузии; (8.07.2015 N3945)

е¹) атташе безопасности – лицо, командированное Службой государственной безопасности Грузии по согласованию с Министерством иностранных дел Грузии в дипломатическое представительство Грузии, аккредитованное в иностранном государстве; (8.07.2015 N3945)

ж) форум связных офицеров или (и) атташе полиции/безопасности – встречи организационного характера, регулярно или по мере необходимости проводимые в Грузии или соответствующем иностранном государстве со связными офицерами или (и) атташе полиции/безопасности для рассмотрения вопросов, связанных с преступлениями;

з) modus operandi – метод действий или деятельности и криминальный образ действия преступной организованной группы или преступника, характерные для данной преступной организованной группы или преступника;

и) лица, подлежащие розыску – обвиняемые в совершении преступления, осужденные и безвестно отсутствующие лица, а также другие лица, разыскиваемые правоохранительным органом Грузии или иностранного государства, установления местонахождения которых требует правоохранительный орган Грузии или иностранного государства либо соответствующая структура международной организации;

к) оперативный работник – сотрудник правоохранительного органа Грузии или иностранного государства, который в соответствии с законодательством Грузии или иностранного государства правомочен действовать конспиративно с целью сбора оперативно-розыскной информации или осуществления иных мероприятий, предусмотренных настоящим Законом;

л) участник уголовного процесса – свидетель, потерпевший, обвиняемый, эксперт, или другие участники уголовного процесса, предусмотренные законодательствами Грузии и соответствующего иностранного государства, изъявляющие согласие на вовлечение в специальную программу по защите участника уголовного процесса в соответствии с законодательствами Грузии и соответствующего иностранного государства, в отношении которых применяется конкретное мероприятие по защите;

м) другое лицо – близкие родственники участников уголовного процесса, связанные с ними лица или другие лица, предусмотренные законодательствами Грузии и соответствующего иностранного государства, изъявляющие согласие на вовлечение в специальную программу по защите участника уголовного процесса в соответствии с законодательствами Грузии и соответствующего иностранного государства, в отношении которых применяется конкретное мероприятие по защите;

н) правоохранительный орган Грузии – Министерство внутренних дел Грузии, Министерство финансов Грузии, Министерство юстиции Грузии, Служба государственной безопасности Грузии, Служба разведки Грузии, Специальная служба государственной охраны; (8.07.2015 N3945)

о) руководитель правоохранительного органа Грузии – Министр внутренних дел Грузии, Министр финансов Грузии, Министр юстиции Грузии, Начальник Службы государственной безопасности Грузии, Начальник Службы разведки Грузии, Начальник Специальной службы государственной охраны. (8.07.2015 N3945)

Статья 4. Правовые основы международного сотрудничества в правоохранительной сфере

1. Международное сотрудничество в правоохранительной сфере осуществляется на основании двусторонних и многосторонних международных договоров Грузии или других соответствующих международных правовых актов, а при их отсутствии – на основании решения ad hoc, принимаемого в связи с каждым конкретным случаем, или решения об осуществлении сотрудничества по принципу взаимности, в порядке, установленном настоящим Законом и другими законодательными и подзаконными нормативными актами Грузии.

2. Решение ad hoc или решение об осуществлении сотрудничества по принципу взаимности принимает руководитель или заместитель руководителя соответствующего правоохранительного органа Грузии в срок, составляющий 15 дней после получения запроса о международном сотрудничестве в правоохранительной сфере.

Статья 5. Каналы и средства коммуникации

1. Международное сотрудничество в правоохранительной сфере осуществляется по каналам и с помощью средств коммуникации, установленных соответствующим международным договором Грузии.

2. Для осуществления международного сотрудничества в правоохранительной сфере также используются прямые каналы коммуникации в рамках соответствующей международной региональной организации или связи связных офицеров и атташе полиции/безопасности.

3. Если международным договором Грузии не устанавливаются каналы и средства коммуникации или Грузией не заключен международный договор с соответствующим иностранным государством, международное сотрудничество в правоохранительной сфере осуществляется по дипломатическим каналам или по возможности прямым каналам коммуникации между правоохранительными органами, если законодательством соответствующего иностранного государства не предусмотрено иное.

4. Передача информации, содержащей государственную тайну, в рамках международного сотрудничества в правоохранительной сфере осуществляется в порядке, установленном статьей 30 Закона Грузии «О государственной тайне». Для передачи такой информации должны использоваться средства, дипломатические каналы, установленные международным договором Грузии, имеющиеся у правоохранительных органов криптографические системы и шифры или другие такие средства, которые определяются по согласованию сторон, участвующих в соответствующем международном договоре Грузии.(19.02.2015 N3100)

5. Международное сотрудничество в сфере борьбы с киберпреступлениями также осуществляется с помощью средств коммуникации в пределах контактного канала (центра) 24/7, определенного Грузией на основании статьи 35 Конвенции Совета Европы «О киберпреступности» («Конвенция о компьютерных преступлениях») от 23 ноября 2001 года.

Статья 6. Финансовое обеспечение

1. Если международным договором Грузии, решением ad hoc, решением об осуществлении сотрудничества по принципу взаимности или индивидуальным соглашением не предусмотрено иное, Грузия может взять на себя возмещение всех расходов, связанных с осуществлением международного сотрудничества в правоохранительной сфере на территории Грузии.

2. Расходы, связанные с осуществлением международного сотрудничества в правоохранительной сфере на территории иностранного государства, в виде исключения могут возмещаться Грузией в случае, если соответствующее иностранное государство заявляет отказ от возмещения указанных расходов и осуществление такого сотрудничества входит в интересы Грузии.

Глава II

Формы сотрудничества

Статья 7. Сотрудничество на основании запроса

1. Международное сотрудничество в правоохранительной сфере осуществляется на основании письменного запроса.

2. Запрос и ответ на него должны быть направлены и получены в письменной форме по каналам и с помощью средств коммуникации, установленных настоящим Законом. Ответ на запрос должен быть направлен в разумный срок, если международным договором Грузии или запросом не установлен конкретный срок.

3. В случаях, не терпящих отлагательства, сотрудничество, предусмотренное статьями 10 и 11 настоящего Закона, может осуществляться и в устной форме. Устный запрос о сотрудничестве должен быть подтвержден письменно до тех пор, пока ответ, касающийся осуществления указанных в запросе мероприятий, будет направлен правоохранительному органу, направившему запрос. В крайнем случае, не терпящим отлагательства, ответ может быть дан в устной форме, который затем в разумный срок должен быть подтвержден письменно. Ответ должен быть направлен в срок, предусмотренный международным договором Грузии, а если этот срок не установлен, – в разумный срок.

4. Если международным договором Грузии не предусмотрено иное, в запросе о сотрудничестве должны указываться:

а) наименование направившего запрос правоохранительного органа;

б) наименование получившего запрос правоохранительного органа;

в) предмет запроса;

г) причина запроса;

д) перечень желательных мероприятий и цель, которая должна быть достигнута;

е) в случае необходимости желательный срок выполнения запроса;

ж) любая другая информация, которая будет способствовать выполнению запроса.

5. Если выполнение запроса о сотрудничестве не относится к компетенции правоохранительного органа, получившего запрос, он должен незамедлительно переслать указанный запрос для выполнения соответствующему правоохранительному органу своей страны, а затем сам уведомить направивший запрос правоохранительный орган о результатах выполнения запроса или обратиться с просьбой об осуществлении этого в соответствующий правоохранительный орган своей страны.

6. Порядок составления и направления запроса о сотрудничестве определяется приказом руководителя соответствующего правоохранительного органа Грузии.

Статья 8. Спонтанное сотрудничество

1. Международное сотрудничество в правоохранительной сфере может также осуществляться спонтанно без запроса о сотрудничестве, если соответствующий правоохранительный орган Грузии или иностранного государства либо соответствующая структура международной организации сочтет, что имеющаяся у нее информация может быть полезна для правоохранительного органа Грузии или иностранного государства либо соответствующей структуры международной организации для предотвращения, выявления или пресечения преступления.

2. Для поощрения спонтанного сотрудничества правоохранительные органы Грузии должны по возможности налаживать прямые связи с правоохранительными органами иностранных государств или соответствующими структурами международной организации, а также эффективно использовать имеющиеся связи и форумы связных офицеров или (и) атташе полиции/безопасности.

Статья 9. Сотрудничество в рамках форумов связных офицеров или (и) атташе полиции/безопасности

1. Для поощрения сотрудничества, предусмотренного настоящим Законом, соответствующие правоохранительные органы Грузии должны эффективно сотрудничать в рамках находящихся в Грузии форумов связных офицеров или (и) атташе полиции/безопасности. С этой целью соответствующий правоохранительный орган Грузии определяет конкретное подразделение или лицо, ответственное за указанное сотрудничество.

2. Соответствующие правоохранительные органы Грузии должны также эффективно использовать форумы связных офицеров или (и) атташе полиции/безопасности в иностранных государствах и в случае необходимости развивать или (и) углублять сотрудничество в этой области.

Глава III

Виды сотрудничества

Статья 10. Истребование, предоставление информации и обмен информацией

С целью предотвращения, выявления и пресечения преступления соответствующие правоохранительные органы Грузии сотрудничают с правоохранительными органами иностранных государств или соответствующими структурами международной организации в связи с истребованием, предоставлением информации и данных и обменом следующей информацией и данными:

а) информация и данные, способствующие предотвращению, выявлению и пресечению преступления;

б) информация и персональные данные, касающиеся подлежащих розыску или участвовавших в совершении преступления лиц либо лиц, в отношении которых существует предположение, что они участвовали в совершении преступления;

в) информация и данные, касающиеся связей преступников, структуры преступных организованных групп, типичных методов, используемых отдельными преступниками и преступными группами, времени, места и modus operandi совершения преступления;

г) информация и данные, касающиеся приобретения или регистрации огнестрельного оружия гражданами Грузии в иностранном государстве или иностранными гражданами в Грузии;

д) идентификационные документы автотранспортных средств, судов, воздушных судов, недвижимого имущества и персональные данные их собственников или владельцев;

е) оперативно-розыскная информация;

ж) информация о доходах и имуществе, добытых в результате совершения преступления, а также об оборудовании и иных средствах, использовавшихся или подлежащих использованию при совершении преступления;

з) информация о коммерческих юридических лицах, их собственниках и работающих в них лицах, истребование, предоставление и обмен которой производятся с соблюдением порядка, установленного соответствующим законодательством Грузии, если указанные лица являются лицами, предусмотренными подпунктом «б» настоящей статьи;

и) информация о несоответствии доходов и расходов физических или юридических лиц, истребование, предоставление и обмен которой производятся с соблюдением порядка, установленного соответствующим законодательством Грузии, если указанные лица являются лицами, предусмотренными подпунктом «б» настоящей статьи;

к) информация о соответствующем законодательстве Грузии;

л) другая информация и данные, предусмотренные двусторонними или многосторонними международными договорами Грузии или соответствующим законодательством Грузии.

Статья 11. Розыск лиц и вещей для установления их местонахождения

1. Соответствующий правоохранительный орган Грузии на основании полученного запроса по согласованию с Министерством внутренних дел Грузии и Службой государственной безопасности Грузии осуществляет все необходимые мероприятия, предусмотренные законодательством Грузии, для установления местонахождения разыскиваемых лиц или (и) вещей, в том числе автотранспортных средств, судов и воздушных судов. (8.07.2015 N3945)

2. Для установления местонахождения разыскиваемых лиц или (и) вещей, в том числе автотранспортных средств, судов и воздушных судов на основании запроса, направленного соответствующим правоохранительным органам Грузии, соответствующий правоохранительный орган иностранного государства осуществляет процедуры, предусмотренные законодательством своей страны.

Статья 12.Контролируемая поставка

1. Соответствующий правоохранительный орган Грузии на основании полученного запроса с целью предотвращения, раскрытия преступления или (и) выявления лица, совершившего преступление в Грузии, из Грузии – за пределами Грузии, из-за пределов Грузии – в Грузии либо проездом через Грузию осуществляет контролируемое перемещение вещественных доказательств или вещей, свободная реализация которых запрещена или ограничена законом.

2. Кроме данных, предусмотренных пунктом 4 статьи 7 настоящего Закона, запрос о контролируемой поставке должен содержать информацию:

а) о составе груза, его предполагаемом маршруте, продолжительности перемещения, виде транспортировки и идентификационных данных транспортных средств;

б) о виде эскортирования;

в) о применяемых технических инструментах;

г) в случае необходимости о численности лиц, участвующих в эскортировании со стороны правоохранительного органа, направившего запрос, и участии оперативных работников;

д) о виде обеспечения контакта с лицами, участвующими в контролируемой поставке;

е) об условиях передачи и получения груза;

ж) о мероприятиях, осуществляемых во время задержек и непредвиденных случаев.

3. Решение в связи с каждым конкретным случаем контролируемой поставки принимает соответствующий правоохранительный орган Грузии по согласованию с Министерством внутренних дел Грузии и Службой государственной безопасности Грузии. Решение об осуществлении контролируемой поставки из Грузии – за пределы Грузии, из-за пределов Грузии – в Грузию либо проездом через Грузию должно быть согласовано также с Министерством финансов Грузии. (8.07.2015 N3945)

4. Контролируемая поставка должна осуществляться таким образом, чтобы можно было прекратить ее в любое время.

5. Методы и детали осуществления контролируемой поставки определяются индивидуальным соглашением, заключенным с этой целью с соответствующим правоохранительным органом данного иностранного государства, с соблюдением законодательств Грузии и данного иностранного государства.

6. При осуществлении контролируемой поставки на территорию Грузии контроль за ней и управление ею осуществляет/осуществляют соответствующий правоохранительный орган/соответствующие правоохранительные органы Грузии.

7. Решение об участии в осуществлении контролируемой поставки на территорию Грузии представителей и оперативных работников соответствующего правоохранительного органа данного иностранного государства принимает/принимают соответствующий правоохранительный орган/ соответствующие правоохранительные органы Грузии, который/которые в случае запроса соответствующего правоохранительного органа данного иностранного государства должен/должны обеспечить осуществление мер по защите оперативных работников.

Статья 13. Создание совместной группы по выявлению преступления

1. Если совершенное преступление выходит за границы одного государства и правоохранительному органу одного государства выявить его довольно сложно, или если меры по выявлению одного и того же преступления осуществляются более чем в одной стране, что требует скоординированной работы правоохранительных органов этих стран, на основании запроса правоохранительный орган иностранного государства, по индивидуальному соглашению, согласно настоящему Закону заключенному соответствующим правоохранительным органом Грузии с правоохранительным органом/ правоохранительными органами данного иностранного государства/государств может создавать совместную группу по выявлению преступления, которая будет действовать на территории одной из стран.

2. Условия действия совместной группы по выявлению преступления, ее состав, расходы, права и обязанности участвующих в ее работе лиц, их уголовная, административная или (и) гражданская ответственность, а также другие детали, связанные с совместной группой по выявлению преступления, определяются индивидуальным соглашением с соблюдением законодательств Грузии и соответствующего иностранного государства/государств.

3. Решение в связи с каждым конкретным случаем создания совместной группы по выявлению преступления на территории Грузии принимает соответствующий правоохранительный орган Грузии с предварительного согласия Министерства внутренних дел Грузии и Службы государственной безопасности Грузии. (8.07.2015 N3945)

4. Если совместная группа по выявлению преступления создана и действует на территории Грузии, руководителем группы будет лицо, назначенное соответствующим правоохранительным органом Грузии.

5. Лица, направленные правоохранительным органом иностранного государства в совместную группу по выявлению преступления, созданную и действующую на территории Грузии, не могут действовать самостоятельно. Они должны соблюдать требования, предусмотренные соответствующим законодательством Грузии. Указанные лица также должны действовать или воздерживаться от действий в соответствии с указаниями руководителя совместной группы по выявлению преступления.

6. Лица, направленные правоохранительным органом иностранного государства в совместную группу по выявлению преступления, созданную и действующую на территории Грузии, могут знакомиться с добытой в пределах группы информацией, содержащей государственную тайну Грузии, согласно международному договору Грузии или соответствующему законодательству Грузии, если у них имеется надлежащий допуск к секретной информации и ознакомление с этой информацией им требуется для выполнения обязанностей, предусмотренных индивидуальным соглашением.

Статья 14. Размещение оперативных работников

1. В случае необходимости и на основании поступившего запроса соответствующий правоохранительный орган Грузии по индивидуальному соглашению, заключенному с правоохранительным органом иностранного государства или соответствующей структурой международной организации, может разрешить правоохранительному органу иностранного государства или соответствующей структуре международной организации разместить своих оперативных работников на территории Грузии. Соответствующий правоохранительный орган Грузии по индивидуальному соглашению, заключенному с правоохранительным органом иностранного государства или соответствующей структурой международной организации, может также сам разместить своих оперативных работников на территории иностранного государства.

2. Условия, расходы по размещению оперативных работников, права и обязанности оперативных работников, их уголовная, административная или (и) гражданская ответственность, а также другие детали, связанные с размещением оперативных работников, определяются индивидуальным соглашением с соблюдением законодательств Грузии и соответствующего иностранного государства.

3. Решение в связи с каждым конкретным случаем размещения оперативных работников правоохранительного органа иностранного государства на территории Грузии принимает соответствующий правоохранительный орган Грузии с предварительного согласия Министерства внутренних дел Грузии и Службы государственной безопасности Грузии. (8.07.2015 N3945)

4. Оперативные работники правоохранительного органа иностранного государства на территории Грузии должны размещаться только в отдельных случаях и на определенный срок.

5. Оперативные работники правоохранительного органа иностранного государства, размещенные на территории Грузии, не могут действовать самостоятельно. Они должны соблюдать требования, предусмотренные соответствующим законодательством Грузии.

6. Оперативные работники правоохранительного органа иностранного государства, размещенные на территории Грузии, могут знакомиться с информацией, содержащей государственную тайну Грузии, согласно международным договорам Грузии или соответствующему законодательству Грузии, если они имеют надлежащий допуск к секретной информации и ознакомление с этой информацией им необходимо для выполнения обязанностей, предусмотренных индивидуальным соглашением.

7. Деятельность оперативных работников правоохранительного органа иностранного государства, размещенных на территории Грузии, должна быть немедленно прекращена, если этого обоснованно требует соответствующий правоохранительный орган Грузии.

Статья 15. Трансграничный визуальный контроль

1. На основании заранее направленного запроса правоохранительный орган иностранного государства или соответствующая структура международной организации могут осуществлять на территории Грузии визуальный контроль лиц, в отношении которых имеется основание предполагать, что они участвовали в совершении преступления, или лиц, могущих в значительной мере способствовать идентификации вышеотмеченных лиц и установлению их местонахождения в случае, если соответствующий правоохранительный орган Грузии по согласованию с Министерством внутренних дел Грузии и Службой государственной безопасности Грузии даст разрешение на это. Соответствующий правоохранительный орган Грузии может устанавливать определенные условия, выполнение которых будет служить предпосылкой для дачи такого разрешения.(8.07.2015 N3945)

2. В случае запроса правоохранительного органа иностранного государства или соответствующей структуры международной организации соответствующий правоохранительный орган Грузии может сам осуществлять визуальный контроль, предусмотренный пунктом первым настоящей статьи.

3. Соответствующий правоохранительный орган Грузии может осуществлять визуальный контроль на территории иностранного государства согласно двустороннему или многостороннему международному договору Грузии или законодательству соответствующего иностранного государства.

4. Методы и детали осуществления визуального контроля определяются индивидуальным соглашением, с этой целью заключенным с соответствующим правоохранительным органом данного иностранного государства, с соблюдением законодательств Грузии и данного иностранного государства.

5. Представители правоохранительного органа иностранного государства должны немедленно прекратить визуальный контроль, предусмотренный пунктом первым настоящей статьи, на основании обоснованного требования соответствующего правоохранительного органа Грузии.

6. Визуальный контроль, предусмотренный пунктом первым настоящей статьи, должен осуществляться с соблюдением следующих условий:

а) осуществляющее визуальный контроль лицо при осуществлении визуального контроля должно соблюдать требования законодательства Грузии и выполнять указания соответствующего правоохранительного органа Грузии;

б) осуществляющее визуальный контроль лицо должно иметь при себе надлежащий документ, удостоверяющий полномочия на осуществление визуального контроля, который выдает соответствующий правоохранительный орган Грузии;

в) осуществляющему визуальный контроль лицу запрещается осуществлять визуальный контроль в местах, находящихся в частной собственности или частном владении;

г) осуществляющее визуальный контроль лицо не имеет права останавливать, допрашивать или задерживать лицо, подлежащее визуальному контролю;

д) осуществляющее визуальный контроль лицо должно периодически представлять отчет об осуществлении визуального контроля и его результатах соответствующему правоохранительному органу Грузии.

7. Положения настоящей статьи применяются в случае, если международным договором Грузии не предусмотрено иное.

Статья 16. Защита участников уголовного процесса и других лиц

1. Соответствующий правоохранительный орган Грузии может на основании запроса сотрудничать с правоохранительным органом иностранного государства по вопросам перевода участников уголовного процесса и других лиц из Грузии в иностранное государство или из иностранного государства в Грузию с соблюдением законодательств Грузии и соответствующего иностранного государства.

2. Министерство внутренних дел Грузии обеспечивает в отношении участников уголовного процесса и других лиц, переведенных из иностранного государства в Грузию, применение конкретных мер по защите, предусмотренных соответствующим законодательством Грузии.

3. Министерство внутренних дел Грузии сообщает правоохранительному органу иностранного государства, обратившемуся с запросом о применении конкретных мер по защите, какие меры были применены в отношении участников уголовного процесса и других лиц, переведенных в Грузию.

4. В связи с каждым конкретным случаем перевода участников уголовного процесса и других лиц Министерство внутренних дел Грузии заключает с правоохранительным органом иностранного государства индивидуальное соглашение, которым определяются детали сотрудничества по вопросам их перевода.

5. Решение по каждому конкретному случаю перевода участников уголовного процесса и других лиц из иностранного государства в Грузию принимает соответствующий правоохранительный орган Грузии.

6. Предусмотренное настоящей статьей сотрудничество не должно препятствовать уголовному процессу, ведущемуся на территории Грузии или соответствующего иностранного государства.

7. В случае возникновения основания для прекращения защиты участников уголовного процесса и других лиц, переведенных из иностранного государства в Грузию, об этом незамедлительно должен быть извещен правоохранительный орган соответствующего иностранного государства. В таком случае должна рассматриваться возможность возвращения участников уголовного процесса и других лиц, переведенных из иностранного государства в Грузию, обратно.

8. Участники уголовного процесса и другие лица, переведенные из иностранного государства в Грузию, должны соблюдать законодательство Грузии. В случае нарушения ими законодательства Грузии или специально определенных для них правил поведения об этом незамедлительно должен быть извещен правоохранительный орган соответствующего иностранного государства. Нарушение законодательства Грузии или правил поведения участниками уголовного процесса и другими лицами, переведенными из иностранного государства в Грузию, может стать основанием для их возвращения обратно.

9. Расходы, связанные с осуществлением сотрудничества, предусмотренного настоящей статьей, возмещаются страной, с территории которой были переведены участники уголовного процесса или другие лица, если международным договором Грузии или индивидуальным соглашением не предусмотрено иное.

Статья 17. Тайный сбор оперативно-розыскной информации

1. Соответствующий правоохранительный орган Грузии на основании запроса может в порядке, установленном законодательством Грузии, в процессе выявления преступления тайно осуществлять сбор оперативно-розыскной информации и предоставить ее правоохранительному органу иностранного государства.

2. Кроме данных, предусмотренных пунктом 4 статьи 7 настоящего Закона, в запросе о тайном сборе оперативно-розыскной информации должны указываться:

а) желательное мероприятие или метод;

б) продолжительность оперативно-розыскного мероприятия;

в) область данных, подлежащих учету и передаче;

г) вид передачи данных.

3. Решение по каждому конкретному случаю тайного сбора оперативно-розыскной информации принимает соответствующий правоохранительный орган Грузии.

Статья 18. Другие виды сотрудничества

В случае необходимости на основании соглашения соответствующий правоохранительный орган Грузии может сотрудничать с соответствующим правоохранительным органом иностранного государства также в следующих областях:

а) обмен соответствующими экспертами и их тренинг;

б) организация и проведение совместных конференций, семинаров, рабочих встреч и тренингов;

в) обмен опытом и наилучшей практикой;

г) подготовка профессиональных кадров и содействие повышению уровня их профессионализма;

д) обмен результатами научных исследований;

е) оказание помощи соответствующим оснащением, техникой и оборудованием;

ж) обмен опытом о методах и средствах, применяемых в области криминалистики.

Глава IV

Защита информации, содержащей государственную тайну.

Передача и защита персональных данных

Статья 19. Защита информации, содержащей государственную тайну

Защита информации, содержащей государственную тайну, переданной в рамках сотрудничества, предусмотренного настоящим Законом, осуществляется согласно двусторонним международным договорам Грузии и соответствующему законодательству Грузии.

Статья 20. Передача и защита персональных данных

1. Передача и защита персональных данных в рамках сотрудничества, предусмотренного настоящим Законом, осуществляются согласно двусторонним и многосторонним международным договорам Грузии, соответствующему законодательству Грузии, Закону Грузии «О защите персональных данных» и с соблюдением следующих минимальных требований:

а) переданные персональные данные не должны использоваться в других целях, кроме целей, для которых они были переданы, без предварительного согласия правоохранительного органа, передавшего персональные данные;

б) правоохранительный орган, получивший персональные данные, не должен передавать их третьей стороне без предварительного согласия правоохранительного органа, передавшего персональные данные;

в) на основании запроса правоохранительный орган, получивший персональные данные, должен уведомить передавший их правоохранительный орган о результатах использования персональных данных;

г) правоохранительный орган, передавший персональные данные, должен обеспечивать точность и обновляемость персональных данных. При выявлении неточности переданных персональных данных передавший их правоохранительный орган должен уведомить об этом правоохранительный орган, получивший персональные данные;

д) если обнаружилось, что переданные персональные данные неточны или не обновлены, либо их передача не была добровольной, правоохранительный орган, получивший персональные данные, должен исправить и обновить их или уничтожить персональные данные и незамедлительно уведомить об этом передавший их правоохранительный орган;

е) переданные персональные данные подлежат уничтожению получившим их правоохранительным органом после отпадения законных оснований для использования персональных данных;

ж) правоохранительный орган, получивший персональные данные, должен надлежащим образом защищать полученные персональные данные от неправомерного доступа, внесения в них изменений или их распространения;

з) правоохранительные органы, передающие и получающие персональные данные, должны вести учет соответственно переданных и полученных ими персональных данных;

и) правоохранительный орган, получивший персональные данные, должен обеспечивать периодический пересмотр персональных данных, предоставленных передавшим их правоохранительным органом в пределах сроков, установленных для уничтожения персональных данных.

2. Соответствующий правоохранительный орган Грузии может отказать в передаче персональных данных, если законодательство иностранного государства не предусматривает условий защиты персональных данных, предусмотренных законодательством Грузии, или (и) если иностранное государство, не являющееся членом Конвенции Совета Европы «О защите физических лиц при автоматизированной обработке персональных данных» от 28 января 1981 года и Дополнительного протокола к ней от 8 ноября 2001 года, не согласно обеспечить такую защиту персональных данных, какой требует соответствующий правоохранительный орган Грузии.

Глава V

Основание для отказа в осуществлении сотрудничества

Статья 21. Основания для отказа в осуществлении сотрудничества

1. Если двусторонним или многосторонним международным договором Грузии не предусмотрено иное, соответствующий правоохранительный орган Грузии может полностью или частично отказаться от осуществления международного сотрудничества в правоохранительной сфере, если:

а) осуществление сотрудничества может препятствовать расследованию другого уголовного дела, ведущемуся правоохранительным органом Грузии, или оперативно-розыскной деятельности;

б) осуществление сотрудничества может причинить вред суверенитету, безопасности, общественному порядку или иным существенным интересам Грузии;

в) осуществление сотрудничества противоречит законодательству Грузии;

г) преступление, в связи с которым испрашивается сотрудничество, признается политическим преступлением или преступлением, связанным с политическим преступлением Грузии. Преступление не признается политическим, если с учетом целей, мотива, формы, методов совершения преступления и других обстоятельств, признаки уголовного деяния перевешивают политические аспекты совершения преступления;

д) осуществление сотрудничества может причинить вред общепризнанным правам человека и основным свободам.

2. Если у соответствующего правоохранительного органа Грузии имеются подозрения, что преступление, в связи с которым истребуется сотрудничество, является политическим преступлением, он уведомляет об этом Прокуратуру Грузии, которая в свою очередь обращается по поводу указанного в Министерство юстиции Грузии. Министерство юстиции Грузии по ходатайству Прокуратуры Грузии принимает решение о сотрудничестве либо полном или частичном отказе от осуществления сотрудничества в соответствии с подпунктом «г» пункта первого настоящей статьи.

Глава VI

Заключительное положение

Статья 22. Введение Закона в действие

Настоящий Закон ввести в действие по опубликовании.

Президент Грузии Михаил Саакашвили

Кутаиси

4 октября 2013 года

№ 1441-Iс