On the Regulation on Performing Military Service

ძირითადი დებულებანი

 ა) სავალდებულო სამხედრო სამსახურის სამხედრო მოსამსა­ხურე­ები­სათვის;

 ბ) საკონტრაქტო (პროფესიული) და კადრის სამხედრო სამსახურის სამ­ხედრო მოსამსახურეებისათვის;

 გ) სამხედრო სამსახურში გაწვეული საქართველოში სტატუსის მქონე მოქალაქეობის არმქონე პირებისათვის;

 დ) უცხო ქვეყნის მოქალაქეებისათვის.

 2. სარეზერვო სამხედრო სამსახურის გავლის წესი განისაზღვრება ამ დებულებით და მოქმედი კანონმდებლობით.

 3. დებულების მოთხოვნები ვრცელდება საქართველოს თავდაცვის სამი­ნი­სტროს, საქართველოს შეიარაღებული ძალების, საქართველოს თავდაცვის სა­მინისტროს მმართველობის სფეროში მოქმედი საჯარო სამართლის იური­დიული პირების, საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს, საქართველოს დაზვერვის სამსახურის, საქართველოს სახელმწიფო დაცვის სპეციალური სამ­­სახურის, საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის სამინი­ს­ტ­როს სამხედრო მოსამსახურეებზე.

 4. საქართველოს თავდაცვის სამინისტროს მმართველობის სფეროში მოქ­­მედ საჯარო სამართლის იურიდიულ პირში სამხედრო მოსამსახურის სტა­­ტუსი გააჩნია პირს, თუ იგი დანიშნულია სამხედრო მოსამსახურედ საშ­ტა­ტო ნუსხით გათვალისწინებულ თანამდებობაზე.

 5. საქართველოს თავდაცვის სამინისტროში სხვა უწყების სამხედრო მო­სამ­სახურის მიერ სამსახურებრივი მოვალეობის შესრულების, მისი სასურ­სა­თო კმაყოფაზე აყვანის/მოხსნის, სანივთე ქონებით და სხვა საშუალებებით უზრ­უ­ნველყოფის საკითხები განისაზღვრება საქართველოს თავდაცვის მი­ნის­­ტრის ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტით.

 6. საქართველოს შეიარაღებული ძალების შექმნისა და აღმშენებლობის კუთხით მნიშვნელოვანი თარიღების აღსანიშნავად, საქართველოს შეიარა­ღე­ბულ ძალებში საქართველოს თავდაცვის მინისტრის ინდივიდუალური ად­მინის­ტრაციულ-სამართლებრივი აქტით წესდება ღირსშესანიშნავი დღეები.

თავი II

სავალდებულო სამხედრო სამსახურის გავლის წესი

 1. სამხედრო სამსახურის დაწყების დღედ ითვლება სამხედრო ნაწილის პირად შემადგენლობაში ან შესაბამისი სამხედრო უწყების სამხედრო სამსა­ხურში ჩარიცხვის დღე, ხოლო დამთავრების დღედ ითვლება კანონით დად­გე­ნილი სამხედრო სამსახურის ვადის გასვლისა და სამხედრო ნაწილის პირა­დი შემადგენლობის სიიდან ამორიცხვის დღე.

 2. სავალდებულო სამხედრო სამსახურის ხანგრძლივობა დადგენილია სა­ქ­არ­­­თველოს კანონით „სამხედრო ვალდებულებისა და სამხედრო სამსა­ხუ­რის შესახებ“.

 3. სავალდებულო სამხედრო სამსახურის სამხედრო მოსამსახურეები დე­­ბენ სამხედრო ფიცს, მათ ენიჭებათ სამხედრო წოდებები და განთავსდებიან ყა­ზარმებში კანონმდებლობით დადგენილი წესით.

 4. სავალდებულო სამხედრო სამსახურში გაწვეულ სამხედრო მოსამ­სახუ­რეს სამხედრო სამსახურის გავლის მთელ პერიოდში ეძლევა ორკვირიანი შვე­ბულება, გარდა სამხედრო სავალდებულო სამსახურის მე-12 თვისა.

 5. სავალდებულო სამხედრო სამსახურის სამხედრო მოსამსახურეს ოჯა­ხური მდგომარეობის გამო ან სხვა მიზეზით შეიძლება დამატებით მიეცეს მოკ­ლევადიანი შვებულება 10 დღემდე ვადით, რომელიც ამ თავის მე-4 პუნ­ქ­ტით განსაზღვრული შვებულების ანგარიშში არ ჩაითვლება.

 6. მობილიზაციის, საომარი ან საგანგებო მდგომარეობის გამოცხადების შემ­თხვევაში, შვებულებასა და მივლინებაში მყოფი სამხედრო მოსამსახურე ვალ­დებულია სასწრაფოდ დაბრუნდეს თავის სამხედრო ნაწილში. თუ ეს შეუძ­ლებელია, იგი უნდა გამოცხადდეს უახლოეს ადგილობრივი თვითმმარ­თველობის ორგანოში ან სამხედრო ნაწილში, რაც ადგილობრივი თვითმმარ­თვე­ლობის ორგანომ ან სამხედრო ნაწილის მეთაურმა (უფროსმა) უნდა შეა­ტყობინოს შესაბამისი სამხედრო ნაწილის მეთაურს (უფროსს).

 7. სამხედრო მოსამსახურეს, რომელიც დანიშნული/მივლინებულია დრო­­ებით შტატზე სამსახურებრივი მოვალეობის შესასრულებლად, დრო­ებით შტატზე ყოფნის პერიოდში ანაზღაურება მიეცემა:

 ა) ძირითადი შტატის თანამდებობის საშტატო კატეგორიისათვის გან­საზ­ღვ­რული ანაზღაურების ოდენობით;

 ბ) დროებითი შტატის თანამდებობის ანალოგიური ძირითადი შტატის თანამ­დებობის საშტატო კატეგორიისათვის განსაზღვრული ანაზღაურების ოდენობით (თუ კანონმდებლობით სხვა რამ არ არის გათვალისწინებული), თუ სამხედრო მოსამსახურე დროებით შტატზე ინიშნება ძირითად შტატზე გადაყვანამდე ან სამხედრო სამსახურიდან დათხოვნამდე.

თავი III

სავალდებულო სამხედრო სამსახურის სამხედრო მოსამსახურეთა სამსახურებრივი მივლინებები

 1. სავალდებულო სამხედრო სამსახურის სამხედრო მოსამსახურეები სამ­ხე­დრო სამსახურს გადიან იმ სამხედრო ნაწილებში, რომლებშიც ჩარიც­ხუ­ლი არიან საშტატო თანამდებობებზე მათი სპეციალობისა და სამხედრო წო­დების მიხედვით.

 2. სავალდებულო სამხედრო სამსახურის სამხედრო მოსამსახურეები შე­ი­ძ­ლება გაიგზავნონ სამსახურებრივ მივლინებაში:

 ა) სამხედრო სასწავლებელში შესვლასთან დაკავშირებით, აგრეთვე, სამ­ხე­დრო შეკრებებსა და კურსებზე სასწავლებლად;

 ბ) სამხედრო შეკრებებისა და საბრძოლო მომზადებასთან დაკავ­ში­რე­ბული სხვა ღონისძიებების მომსახურების მიზნით;

 გ) სამხედრო ტვირთის, საბრძოლო ტექნიკისა და ქონების დასაცავად და გ­ასა­ცილებლად;

 დ) მართლმსაჯულების ორგანოებში გამოსაცხა­დებ­ლად;

 ე) სპორტულ და კულტურულ-მასობრივ ღონისძიებებში მონაწილეობის მისა­ღებად;

 ვ) სამსახურებრივ საქმიანობასთან დაკავშირებულ სხვა შემთხვევებში.

 3. მივლინებაში გაგზავნა და დაბრუნება ფორმდება უფლებამოსილი მეთაურის (უფროსის) ბრძანებით. მისავლინებელ პირს მიეცემა სამივლინებო ფურ­ცელი და შესაბამისი სამივლინებო ხარჯები.

 4. სავალდებულო სამხედრო სამსახურის სამხედრო მოსამსახურეები ვალდებული არიან დროულად გამოცხადდნენ მივლინების პუნქტში, მოახსე­ნონ შესაბამისი სამხედრო ნაწილის (დაწესებულების) მეთაურს (უფროსს) თა­ვიანთი გამოცხადების შესახებ, დადგნენ აღრიცხვაზე, ფულად და სასურ­სათო კმაყოფაზე, ხოლო მივლინების ვადის დამთავრების შემდეგ დადგენილ ვადა­ში დაბრუნდნენ თავიანთ სამხედრო ნაწილში. თუ მივლინებისას სამხე­დრო მოსამსახურე დგება სამხედრო ნაწილის (დაწესებულების) ფულად და სა­სუ­რსათო კმაყოფაზე, სამივლინებო ხარჯებიდან ანაზღაურდება მხოლოდ ტრან­სპო­რტირების ხარჯები. ტრანსპორტირების ხარჯები არ ანაზღაურდება, თუ სამ­ხედრო მოსამსახურის ტრანსპორტირება ხდება შესაბამისი უწყების სატ­­რან­სპორტო საშუალებით.

თავი IV

სავალდებულო სამხედრო სამსახურის სამხედრო მოსამსახურის რეზერვში ჩარიცხვა

 1. სავალდებულო სამხედრო სამსახურიდან სამხედრო მოსამ­სახურის დათხოვნა ხდება „სამხედრო ვალდებულებისა და სამხედრო სამსა­ხურის შესახებ“ საქართველოს კანონის შესაბამისად, სავალდებულო სამხე­დრო სამ­სახურიდან დათხოვნილ პირებს მიეცემათ სათანადო დოკუ­მენტები, რო­მე­ლთა საფუძველზეც ხდება მათი აღრიცხვაზე აყვანა ადგილობ­რივი თვით­მმარ­თველობის ორგანოს შესაბამის სამსახურში საცხოვ­რე­ბელი ადგი­ლის მი­ხედვით.

 2. სამხედრო მოსამსახურეს, რომელიც სამხედრო ვალდებულებას იხ­დის გაწვევით, სავალდებულო სამხედრო სამსახურიდან ვადამდე ითხოვენ „სამხედრო ვალდებულებისა და სამხედრო სამსახურის შესახებ“ საქართ­ვე­ლოს კანონის 29-ე ან 30-ე მუხლით გათვალისწინებული ნებისმიერი პირო­ბის წარმოქმნისას. ამასთან, „სამხედრო ვალდებულებისა და სამხედრო სამსა­ხურის შესახებ“ საქართველოს კანონის 30-ე მუხლის პირველი პუნქტის „ბ“ ქვე­პუნქტით გათვალისწინებულ შემთხვევაში:

 ა) თუ სამხედრო მოსამსახურის მიმართ გამოიყენეს აღკვეთის ღონი­სძიება, გარდა პატიმრობისა და/ან გამოიყენეს არასაპატიმრო სასჯელი, გარდა თავისუფლების აღკვეთისა (გარდა განსაკუთრებით მძიმე, ან მძიმე დანაშა­ული­სათვის სასჯელის შეფარდებისა), სამხედრო სავალდებულო სამსახურის მოსამსახურე დადგენილი ვადით აგრძელებს სამხედრო სავალდებულო სამ­სახურს;

 ბ) თუ სამხედრო მოსამსახურეს აღკვეთის ღონისძიების სახით შეე­ფარ­და პატიმრობა და საქმეზე სასამართლო გადაწყვეტილების კანონიერ ძალა­ში შესვლის შემდეგ:

 ბ.ა) სამხედრო მოსამსახურეს შეეფარდა არასაპატიმრო სასჯელი, გარდა თავისუფლების აღკვეთისა (გარდა განსა­კუთრებით მძიმე, ან მძიმე დანაშაუ­ლი­­სათვის სასჯელის შეფარდებისა), სამხედრო მოსამსახურე აგრძელებს სამ­ხე­დრო სავალდებულო სამსახურს, ამასთან, პატიმრობის პერიოდი სამხე­დ­რო ვალდებულების მოხდის პერიო­დ­ში არ ჩაითვლება;

 ბ.ბ) სამხედრო მოსამსახურის მიმართ სასამართლომ გამოიტანა გამამა­რთლებელი განაჩენი, სამხედრო მოსამსახურე აგრძელებს სამხედრო სავალ­დებულო სამსახურს, ამასთან პატიმრობის პერიოდი ჩაითვლება სამხედრო ვალ­დებულების მოხდის პერიოდში;

 გ) თუ სამხედრო მოსამსახურეს შეეფარდა სასჯელი მძიმე ან განსაკუ­თ­რე­ბით მძიმე დანაშაულისათვის, ან სასჯელის სახით თავისუფლების აღკვე­თა (მათ შორის, ნაკლებად მძიმე დანაშაულისათვის), მიუხედავად თავისუფ­ლების აღკვეთის ვადისა, სამხედრო მოსამსახურე სამხედრო სავალდებულო სამსახურიდან ვადამდე იქნება დათხოვნილი სასამართლო გადაწყვეტი­ლების ძალაში შესვლიდან მეორე დღესვე;

 დ) სამხედრო სავალდებულო სამსახურის მოსამსახურის მიმართ სის­ხლი­სსამართ­ლებრივი დევნისა და წინასწარი გამოძიების შეწყვეტისას სამხე­დრო მოსამ­სახურე აგრძელებს სამხედ­რო სავალდებულო სამსახურს დარ­ჩენილი ვადით. ამას­თან, პატიმრო­ბის პერიოდი (ასეთის არსებობის შემთხვე­ვაში) სამხედრო ვალ­დებულების მოხ­დის პერიოდში არ ჩაითვლება.

თავი V

სავალდებულო სამხედრო სამსახურის სამხედრო მოსამსახურეების უფლება-მოვალეობანი და პასუხისმგებლობა

 1. სავალდებულო სამხედრო სამსახურის სამხედრო მოსამსახურეების უფ­ლება-მოვალეობანი და პასუხისმგებლობა განისაზღვრება საქართველოს კანონ­მდებლობითა და საერთო-საჯარისო წესდებებით.

 2. თუ წვევამდელი, რომელიც „სამხედრო ვალდებულებისა და სამხე­დრო სამსა­ხურის შესახებ“ საქართველოს კანონის 29-ე ან 30-ე მუხლის მოთხოვნათა შესა­ბამისად ექვემდებარება სამხედრო სავალდებულო სამსახუ­რიდან გათა­ვისუ­ფლებას, ან სამხედრო სამსახურში გაწვევის გადავადებას (გარდა ამ კანო­ნის 29-ე მუხლის პირველი პუნქტის „ა“ და „გ“ ქვეპუნქტებით, 30-ე მუხლის პირვე­ლი პუნქტის „ა“ და „ბ“ ქვეპუნქტებით გათვალის­წინე­ბული საფუძვ­ლებისა), გამოთქვამს სურვილს, ნებაყოფლობით მოიხადოს სამ­ხედრო ვალ­დებუ­ლება და გაწვეული იქნება სამხედრო სავალდებულო სამსა­ხურში, სამხედრო სამსახურს გაივლის კანონით დადგენილი სრული ვადით. თუ ასეთ სამხედრო მოსამსახურეს კვლავ წარმოექმნება სამხედრო სამსახუ­რის გა­და­ვადების კანონით დადგენილი სხვა საფუძველი, სამხედრო მოსამ­სა­ხურე, მისი სურვილის შემთხვევაში, სამხედრო სავალდებულო სამსახუ­რი­დან ვა­დამ­დე იქნება დათხოვნილი რეზერვში ჩარიცხვით.

თავი VI

საკონტრაქტო (პროფესიული) სამსახური

 1. საკონტრაქტო (პროფესიული) სამსახურის სამხედრო მოსამსა­ხურე­ებად ითვლებიან პირები, რომლებმაც მოიხადეს კანონით დადგენილი სამხე­დრო ვალდებულება ან უამისოდ და გადიან სამხედრო სამსახურს ხელ­შეკ­რულების (კონტრაქტის) საფუძველზე.

 2. საქართველოს თავდაცვის სამინისტროსთან მიმართებაში კონტრა­ქ­ტის შესრულების ადგილად ითვლება საქართველოს თავდაცვის სამინის­ტროს ის ქვედანაყოფი, რომელშიც სამსახურს გადის სამხედრო მოსამსახურე.

 3. საკონტრაქტო (პროფესიული) სამხედრო სამსახურის გასავლელად კონტრაქტის ფორმას და ვადას ინდივიდუალური სამართლებრივი აქტით განსაზღვრავს შესაბამისი სამთავრობო დაწესებულების ხელმძღვანელი, კონ­ტ­რაქტი შეიძლება გაგრძელდეს რამდენიმეჯერ.

 4. საქართველოს შეიარაღებული ძალების საკონტრაქტო (პროფესიულ) სამ­ხედრო სამსახურში საშტატო ნუსხით გათვალისწინებულ შესაბამის თა­ნამ­დებობაზე მიიღებიან:

 ა) რეზერვის რიგითებისა და კაპრალების, სერჟანტებისა და უმცროს ოფი­­ცერთა შემადგენლობა;

 ბ) სამხედრო სავალდებულო სამსახურში მყოფი პირები;

 გ) წვევამდელები 18 წლის ასაკიდან;

 დ) ქალები 18 წლის ასაკიდან.

 5. სამხედრო საკონტრაქტო (პროფესიულ) სამსახურში ჩარიცხვამდე ამ თავის მე-4 პუნქტში აღნიშნული პირები გადიან შერჩევას, ხოლო სამხედრო საკონ­ტრაქო (პროფესიულ) სამსახურში ჩარიცხვის შემდეგ – სპეციალურ კურსს/კურსებს. ამ პუნქტით გათვალისწინებული შერჩევა და სპეციალური კურ­სის/კურსების გავლა ხორციელდება საქართველოს თავდაცვის მინის­ტრის ან მის მიერ განსაზღვრული თანამდებობის პირის ინდივიდუალური სამართლებრივი აქტით დადგენილი პროგრამის შესაბამისად. სპეციალური კურსის/კურსების გავლას არ ექვემდებარებიან საქართველოს თავდაცვის მი­ნისტრის მიერ განსაზღვრული კატეგორიის პირები.

 6. ამ თავის მე-4 პუნქტში აღნიშნული პირი, შერჩევის წარმატებით გავ­ლის შემთხვევაში, ჩაირიცხება საკონტრაქტო (პროფესიულ) სამხედრო სამ­სახურში და სპეციალური კურსის/კურსების გავლის შემდეგ ან უამისოდ ინიშ­­ნება თავისი კვალიფიკაციის და წოდების მიხედვით შესაბამის თანამდე­ბო­­ბაზე, ხოლო ასეთის არარსებობის შემთხვევაში, თავისი თანხმობით, და­ბალ თანამდებობაზე.

 7. საკონტრაქტო (პროფესიული) სამსახურის სამხედრო მოსამსახუ­რე­ების დისციპლინური წესით თანამდებობიდან ჩამოქვეითება ან სამხედრო წო­დების ერთი საფეხურით დაქვეითება ხდება იმ თანამდებობის პირთა მი­ერ, რომლებმაც ეს სამხედრო მოსამსახურეები დანიშნეს თანამდებობაზე ან მია­ნიჭეს სამხედრო წოდება.

 8. თუ საქართველოს შეიარაღებული ძალების სამხედრო მოსამსახურეს, რომელიც სამხედრო ვალდებულებას იხდის საკონტრაქტო (პროფესიული) სამ­ხედრო სამსახურის სახით და კონტრაქტი ვადამდე შეუწყდა თავისი ინი­ციატივით, თვითნებურად ან ბრალეულობით:

 ა) მისი და საქართველოს თავდაცვის სამინისტროს თანხმობის შემთხვე­ვაში, იგი ჩაირიცხება სავალდებულო სამხედრო სამსახურში. ამ შემთხვევაში მი­სი საქართველოს შეიარაღებულ ძალებში გაწვევიდან საკონტრაქტო (პრო­ფესიულ) სამსა­ხურ­­ში ნამსახურობისა და სამხედრო სავალდებულო სამ­სახუ­რის გავლის ვა­დე­ბის ჯამი არ უნდა აღემატებოდეს მისი გაწვევისას კანონით სა­ვალდებუ­ლო სამ­ხედრო სამსახურისათვის დადგენილ ვადას;

 ბ) სავალდებულო სამხედრო სამსახურში ჩარიცხვის თაობაზე მისი ან საქარ­თველოს თავდაცვის სამინისტროს თანხმობის არარსებობის შემთხვე­ვაში, იგი სამხედრო სამსახურიდან დაითხოვება და სამხედრო აღ­რიც­ხვაზე აიყვანება „სამხედრო ვალდებულებისა და სამხედრო სამსახურის შესახებ“ სა­ქართველოს კანონის მე-9 მუხლის შესაბამისად. ამ შემთხვევაში იგი დაე­ქვემ­დებარება კანონით სამხედრო სავალდებულო სამსახურისათვის დად­გე­ნი­ლი სრული ვადით სამხედრო სავალდებულო სამსახურის გავლას;

 გ) იგი დაითხოვება სამხედრო სამსახურიდან და ჩაირიცხება რეზერვში, თუ საქართველოს შეიარაღებულ ძალებში მისი გაწვევიდან კონტრაქტის ვადა­მდე შეწყვეტამდე გასულია მისი გაწვევისას კანონით სავალდებულო სამ­ხედრო სამსახურისათვის დადგენილი ვადა.

 9. საკონტრაქტო (პროფესიული) სამსახურის სამხედრო მოსამსახურეთა უფ­ლება-მოვალეობანი, პასუხისმგებლობა და სოციალური დაცვის საკითხები დად­გენილია საქართველოს კანონმდებლობით.

 10. საკონტრაქტო (პროფესიული) სამსახურის პერიოდი ჩაითვლება სამ­ხე­დრო სამსახურის გავლის საერთო სტაჟში.

 11. საკონტრაქტო (პროფესიული) სამსახურის სამხედრო მოსამსახუ­რე­თა სამხედრო სამსახურიდან დათხოვნა ხორციელდება საქართველოს კანონ­მდებ­ლობის შესაბამისად.

თავი VII

სამხედრო სარეზერვო სამსახურის გავლის თავისებურებანი

 1. სამხედრო სარეზერვო სამსახურის გავლასთან დაკავშირებული საკი­თ­ხები რეგულირდება „სამხედრო სარეზერვო სამსახურის შესახებ“ საქარ­თ­ვე­­ლოს კანონით.

 2. პირს, საკუთარი სურვილის შესაბამისად, სამხედრო სარეზერვო სამსა­ხურის გავლის უფლება აქვს იმ შემთხვევებში, თუ იგი:

 ა) ,,სამხედრო სარეზერვო სამსახურის შესახებ“ საქართველოს კანონის შესა­ბამისად:

 ა.ა) ექვემდებარება სამხედრო სარეზერვო სამსახურის გავლას – სამ­ხედრო სარეზერვო სამსახურში გამოძახებამდე;

 ა.ბ) სარგებლობს სამხედრო სარეზერვო სამსახურის გავლის გადა­ვადე­ბის ან გათავისუფლების უფლებით და კანონმდებლობა არ ზღუდავს მის მი­ერ საკუთარი სურვილით სამხედრო სარეზერვო სამსახურის გავლას;

 ბ) არის სამხედრო სარეზერვო სამსახურისათვის გათვალისწინებულზე მე­ტი ასაკის.

თავი VIII

საქართველოში სტატუსის მქონე მოქალაქეობის არმქონე პირთა მიერ სამხედრო სამსახურის გავლის წესი

 1. საქართველოში სტატუსის მქონე მოქალაქეობის არმ­ქონე პირთა მიერ სამხე­დრო სამსახურის გავლის წესი სავალდებულო და საკონ­ტრაქტო (პროფე­სიული) სამხედრო სამსახურის სამხედრო მოსამსახუ­რე­თა ანალოგი­უ­რია.

 2. საქართველოში სტატუსის მქონე მოქალაქეობის არმქონე პირები სამ­ხე­დრო ფიცის ნაცვ­ლად კისრულობენ წერილობით ვალდებულებას საქარ­თვე­­ლოს სახელმწი­ფოსა და სამხედრო სამსახურისადმი ერთგულებისა და კა­ნონ­მდებლობის შესრულების შესახებ. დადგენილია წერილობითი ვალდე­ბუ­ლების შემდეგი ტექსტი:

„მე

______________________________________________________________

 სახელი, მამის სახელი და გვარი

შევდივარ რა საქართველოს სამხედრო ძალების შემადგენლობაში, ვკისრულობ ვალდებულებას პირნათლად მოვიხადო მხედრული ვალი, კეთილსინდისიერად შევისწავლო სამხედრო საქმე, მტკიცედ დავიცვა სამხედრო დისციპლინა, შევინახო ჩემთვის მონდობილი სამსახურებრივი საიდუმლოება, შევასრულო საქართველოს კონსტიტუციის, კანონმდებლობის, საერთო-საჯარისო წესდებისა და კონტრაქტის ყველა მოთხოვნა და მეთაურის ბრძანება, მტკიცედ დავდგე საქართველოს სადარაჯოზე და სიცოცხლის უკანასკნელ წუთამდე ვიბრძოლო საქართველოს ინტერესების დასაცავად.

„_____“ _______________ _______________________

(თარიღი, თვე, წელი) (ხელმოწერა)“.

თავი IX

საქართველოს სამხედრო ძალებში უცხო ქვეყნის მოქალაქეების მიერ სამხედრო სამსახურის გავლის წესი

 1. უცხო ქვეყნის მოქალაქე საქართველოს სამხედრო ძალებში სამხედრო სამსა­ხურს გადის კონტრაქტის საფუძველზე, რომლის ფორმას ინდივიდუა­ლუ­­რი სამართლებრივი აქტით განსაზღვრავს შესაბამისი უწყების ხელმძღვა­ნელი.

 2. სამხედრო მოსამსახურე გადის სამხედრო სამსახურს კონტრაქტით დადგე­ნილი პირობების დაცვით. იგი ინიშნება, როგორც წესი, სამეთაურო, საშ­ტა­ბო თანამდებობაზე ან კონსულტანტად.

 3. უცხო ქვეყნის მოქალაქე, რომელიც გადის სამხედრო სამსახურს საქარ­თ­ველოს სამხედრო ძალებში, ვალდებულია შეასრულოს საქართველოს კონ­სტი­ტუცია, კანონმდებლობა, საერთო-საჯარისო წესდებები და კონტრაქ­ტის მოთხოვნები.

 4. უცხო ქვეყნის მოქალაქეს შეიარაღებული ძალების შემადგენლობაში სამ­სახური ეთვლება წელთა ნამსახურობაში.

 5. სამხედრო მოსამსახურეს ფულადი სარგოები განესაზღვრება თანამ­დე­ბობრივი, სამხედრო წოდების, კვების ულუფის ღირებულებისა და ნამსა­ხუ­რობის პროცენტული დანამატების გათვალისწინებით.

 6. სამხედრო მოსამსახურეს პენსია ენიშნება საქართველოსა და სხვა სახე­ლმწიფოთა შორის დადებული ხელშეკრულების საფუძველზე.

 7. სამხედრო მოსამსახურე კონტრაქტის ვადის გასვლამდე სამხედრო სამს­ახურიდან შეიძლება დათხოვნილ იქნეს საქართველოს კანონმდებლობით დად­გენილი წესით.

 8. უცხო ქვეყნის მოქალაქე საქართველოს სამხედრო ძალებში ჩარიც­ხ­ვი­სას კისრულობს შემდეგ წერილობით ვალდებულებას:

„მე

__________________________________________________________________

 სახელი, მამის სახელი და გვარი

შევდივარ რა საქართველოს სამხედრო ძალების შემადგენლობაში, ვკის­რუ­ლობ ვალდებულებას პირნათლად მოვიხადო მხედრული ვალი, კეთილ­სინდისიერად შევისწავლო სამხედრო საქმე, მტკიცედ დავიცვა სამხედრო დის­ცი­პ­ლინა, შევინახო ჩემთვის მონდობილი სამსახურებრივი საიდუმ­ლო­ება, შევასრულო საქართველოს კონსტიტუციის, კანონმდებლობის, საერ­თო-საჯარისო წესდებების მოთხოვნები და მეთაურის (უფროსის) ბრძანება, მტკი­ცედ დავდგე საქართველოს სადარაჯოზე და სიცოცხლის უკანასკნელ წუ­თამდე ვიბრძოლო საქართველოს ინტერესების დასაცავად.

„______“ _____________________ _____________________________

(თარიღი, თვე, წელი) (ხელმოწერა)“.

 9. ამ თავით დადგენილი პროცედურები ვრცელდება აგრეთვე სხვა სახელმწიფოთა შეიარაღებული ძალების სამხედრო მოსამსახურეზე, რომლის საქართველოს სამხედრო ძალებში ჩარიცხვა ხდება საქართველოსა და სხვა სა­ხელმწიფოთა შორის დადებული შეთანხმების საფუძველზე, საქართველოს პრე_­მიერ‑მინისტრის გადაწყვეტილებით.

თავი X

ოფიცერთა შემადგენლობის მიერ სამხედრო სამსახურის გავლის წესი

 1. ოფიცერთა შემადგენლობა, მათი სამხედრო წოდებები, სამხედრო სამ­სახურში გაწვევა, თანამდებობებზე დანიშვნა, სამხედრო სამსახურიდან დათ­ხოვნა, უფლება-მოვალეობანი და სოციალური გარანტიები განსაზღვ­რუ­ლია სა­ქარ­თვე­­ლოს კანონებით „სამხედრო ვალდებულებისა და სამხედრო სამ­სახურის შესა­ხებ“, „სამხედრო მოსამსახურის სტატუსის შესახებ“, ამ დებუ­ლე­­­ბით და საერ­თო-საჯარისო წესდებებით.

 2. საქართველოს სამხედრო ძალების ოფიცერთა შემადგენლობის დაკომ­პლექტება ხდება:

 ა) სამხედრო მოსამსახურეებით, რომლებმაც დაამთავრეს სამხედრო სას­წავ­ლებლები და მიიღეს ოფიცრის სამხედრო წოდება;

 ბ) სამხედრო მოსამსახურეებით, რომლებმაც გაიარეს სამხედრო მომზა­დება უმაღლეს სასწავლებლებში ან სასწავლო შეკრებებზე და მიენიჭათ ოფი­ც­რის სამხედრო წოდება;

 გ) კონტრაქტის საფუძველზე მოწვეული ოფიცრებით;

 დ) სხვა ძალოვანი სტრუქტურებიდან გადმოყვანილი ოფიცრებით;

 ე) რეზერვიდან გაწვეული ოფიცრებით.

 3. უმცროსი და უფროსი ოფიცრების შემადგენლობის სამხედრო სამსა­ხუ­რში ჩარიცხვა ხდება საქართველოს თავდაცვის მინისტრის, შესაბამისი უწყე­ბის ხელმძ­ღვა­ნელის ან მათ მიერ უფლებამოსილი პირის ინდივიდუა­ლური ადმინისტ­რა­ციულ‑სამართლებრივი აქტის საფუძველზე, ხოლო პოლ­კოვ­ნიკის (I რან­გის კაპიტნის) და გენერლის (ადმირალის) – საქართვე­ლოს პრე­ზიდენტის ბრძა­­ნებულებით.

 4. სამხედრო სამსახურიდან დასათხოვ ოფიცერს ზღვრული ასაკის, ავად­მ­­ყოფობის გამო, რეორგანიზაციასა და შტატების შემცირებასთან და­კავ­­შირე­ბით დათხოვნის წინ შეიძლება მიეცეს კუთვნილი შვებულება ან/და მოთ­ხოვნის შემთხვევაში გაიგზავნოს სამხედრო-სამედიცი­ნო კომი­სიაზე სამ­ხე­­დ­რო სამსახურისათვის ვარგისიანობის დასადგენად. ოფიცრის თანა­მდე­ბობიდან გადაყენება კადრების განკარგულებაში გადაყვანით ან მის მიერ თა­ნამდებობის დროებით მოვალეობის შესრულება არ უნდა აღემა­ტე­ბოდეს ოთხ თვეს.

 5. ოფიცრებს, რომლებმაც იმსახურეს უცხო სახელმწიფოს შეიარაღებულ ძალებში, შინაგან საქმეთა და უშიშროების ორგანოებში სამხედრო სამსახუ­რის პერიოდი ეთვლებათ სამხედრო სამსახურად ბრძოლებში მონაწილეობისა და რთულ პირობებში სამსახურისათვის ნამსახურობის წელთა დანამატის გათვა­ლისწინებით და მათზე ვრცელდება საქართველოს კანონმდებლობით და ამ დებულებით დადგენილი შეღავათები.

 6. ოფიცერს და საკონტრაქტო (პროფესიული) სამსახურის სამხედრო მოსამსახურეს სამხედრო სამსახურის გავლის პერიოდში კანონმდებლობით დადგე­ნილი წესით ეძლევათ შვებულებები. იმ შემთხვევაში, თუ ოფიცერმა და საკონტრაქტო (პროფესიული) სამსახურის სამხედრო მოსამსახურემ ვერ ისარ­გებლეს მორიგი შვებულებით, მათ, პირდაპირი უფროსის ნებართვით, ეძლევათ გასული წლის შვებულებით სარგებლობის უფლება მომდევნო წლის პირ­ველ კვარტალში.

 7. სამხედრო ნაწილებისა და მართვის ორგანოების საბრძოლო მზადყო­ფნის შენარჩუნების მიზნით არ შეიძლება ერთდროულად ოფიცერთა და საკონტრაქტო (პროფესიული) სამსახურის სამხედრო მოსამსახურეთა შემა­დგენ­ლობაში შემავალი პირების ერთ მესამედზე მეტის შვებულებაში გაშვება.

 8. ოფიცერთა და საკონტრაქტო (პროფესიული) სამსახურის სამხედრო მოსამსახურეთა გამოძახება შვებულებიდან დასაშვებია მხოლოდ უკიდურესი სამსახურებრივი აუცილებლობით, პირდაპირი უფროსის ბრძანებით. ამ შემთ­ხვევაში შვებულების გამოუყენებელი ნაწილი მათ, როგორც წესი, მიე­ცემათ მიმდინარე წელს.

 9. ოფიცრებსა და საკონტრაქტო (პროფესიული) სამსახურის სამხედრო მოსამსახურეებს ეძლევათ მოკლევადიანი შვებულება 10 დღის ვადით წელი­წადში ერთხელ, რომელიც არ ჩაითვლება მორიგი შვებულების ანგარიშში.

 10. შვებულება ავადმყოფობის გამო ოფიცრებს ეძლევათ სამხედრო-სამედიცინო კომისიის დასკვნის საფუძველზე. შვებულების ხანგრძლივობა ავად­­მყოფობის გამო დამოკიდებულია დაავადების ხასიათზე, მაგრამ არ უნ­და აღემატებოდეს 4 თვეს. ეს ვადა შეიძლება ორი თვით გაგრძელდეს საქარ­თველოს თავ­და­ცვის მინისტრის ან სხვა სამხედრო უწყების ხელმძ­ღვანელის ბრძა­ნებით. ამ ვადის გასვლის შემდეგ სამხედრო-სამედიცინო კომ­ისია წყვეტს სამხედრო სამსახურისთვის ოფიცრის ვარგისიანობის საკითხს. შვე­ბულება ავადმყო­­ფო­ბის გამო მორიგი შვებულების ანგარიშში არ ჩაით­ვლება.

 11. ოფიცერ ქალებს შვებულება ორსულობის, მშობიარობისა და ბავშვის მოვლის გამო ეძლევათ საქართველოს კანონმდებლობის შესაბამისად. შვებუ­ლე­ბა ორსულობის, მშობიარობისა და ბავშვის მოვლის გამო მორიგი შვებუ­ლე­ბის ანგარიშში არ ჩაი­თვლება.

 12. ოფიცერი შეიძლება სამხედრო სამსახურს გადიოდეს სხვადასხვა თანამდებობაზე აღმასრულებელი ხელისუფლების დაწესებუ­ლებებსა და სხვა სა­ხელმწიფო უწყებებში. ამ შემთხვევაში სამსახურის პერიო­დი ითვლება ნამ­სახურობის საერთო სტაჟში.

 13. ამ თავის მიზნებისათვის საქართველოს თავდაცვის სამინისტროსთან მიმართებაში კონტრაქტის შესრულების ადგილად ითვლება საქართველოს თავ­დაცვის სამინისტროს ის ქვედანაყოფი, რომელშიც სამსახურს გადის სამ­ხედრო მოსამსახურე.

 14. ამ თავში მითითებული სამხედრო მოსამსახურეების სამხედრო სამ­სა­ხურიდან დათხოვნა ხორციელდება საქართველოს კანონმდებლობის შე­სა­ბამისად.

თავი XI

ატესტაცია

 1. ოფიცერთა კადრების სწორი შერჩევისა და განაწილების უზრუნ­ველ­ყოფის მიზნით, იმართება ოფიცერთა ატესტაცია.

 2. ატესტაციის დროს ობიექტური შეფასება ეძლევა თითოეული ოფიც­რის საქმიან და პიროვნულ თვისებებს, განისაზღვრება მისი შესაბამისობა მის მიერ დაკავებულ თანამდებობასთან და მისი სამსახურებრივი პერსპექტივა, ხდება სამსახურში დასაწინაურებელ კანდიდატურათა გამოვლენა.

 3. ოფიცერთა ატესტაციას წინ უძღვის მოსამზადებელი სამუშაო (საორ­გა­­ნი­ზაციო და აღმზრდელობითი ღონისძიებები, ინდივიდუალური საუბრე­ბი და სხვ.).

 4. მშვიდობიან დროს ატესტაცია ეწყობა სამ წელიწადში ერთხელ. მთლიანად ოფიცერთა შემადგენლობის ან მისი ცალკეული კატეგორიების ატესტა­ცია შეიძლება გაიმართოს სხვა ვადებში. უფროსები, რომლებიც აწყო­ბენ თავიანთი ხელქვეითების ატესტაციას, პირადად აგებენ პასუხს ატეს­ტა­ციის ობიექტურობისათვის, მისი დასკვნებისა და რეკომენდაციები­სათვის.

 5. ატესტაციის შედეგებს უშუალო უფროსები უცხადებენ იმ სამხედრო მოსამსახურეებს, რომლებმაც გაიარეს ეს ატესტაცია. საჩივარი ატესტაციის წესის დარღვევისა და მისი არაობიექტურობის გამო შეიძლება შეტანილ იქნეს დად­გენილი წესით მისი გამოცხადებიდან არა უგვიანეს ერთი თვისა. საბო­ლოო გადაწყვეტილებას საჩივართან დაკავშირებით იღებს ის პირი (უფროსი), რო­­მელმაც დაამტკიცა ატესტაცია. საჩივრის საფუძვლიანობის შემთხვევაში, ატეს­­ტაციაში შეაქვთ შესაბამისი ცვლილებები ან იმართება ახალი ატესტაცია.

 6. პირდაპირი უფროსები ოფიცრებისაგან უნდა ითხოვდნენ ნაკლოვა­ნებათა აღმოფხვრას და დახმარებას უწევდნენ მათ ამ საქმეში, აგრეთვე, უნდა უზ­რუნველყოფდნენ საატესტაციო დასკვნების რეალიზაციას.

თავი XII

ატესტაცია საქართველოს თავდაცვის სამინისტროში

 1. სამხედრო მოსამსახურის ატესტაცია არის სამხედრო მოსამსახურის პრო­ფესიული უნარებისა და ჩვევების, კვალიფიკაციის (განათლება და გამო­ცდ­ი­ლება), გაწეული პროფესიული საქმიანობისა და ფსიქოლოგიური/ინტე­ლექ­­ტუალური შესაძლებლობების თანამდებობრივ და/ან წოდებრივ მოთხოვ­ნე­ბთან შესაბამისობის შეფასება. ყოველი სამხედრო თანამდებო­ბისთ­ვის/წო­დე­ბისთვის საკვალიფიკაციო მოთხოვნები დგინდება საქართვე­ლოს თავდა­ც­ვის მინისტრის ან მის მიერ უფლებამოსილი პირის ინდივიდუა­ლური ადმი­ნის­­ტრაციულ-სამართლებრივი აქტით.

 2. ატესტაციას სამხედრო მოსამსახურე შეიძლება დაექვემდებაროს:

 ა) 3 კალენდარულ წელიწადში ერთხელ (საატესტაციო პერიოდი), მიუ­ხე­დავად იმისა, რა პერიოდია გასული სამხედრო მოსამსახურის სამხედრო სამ­სახურში ბოლო გაწვევიდან, ასევე, მნიშვნელობა არ ენიჭება 3 კალენ­და­რული წლის განმავლობაში რა პერიოდი აქვს სამხედრო მოსამსახურეს ნამ­სა­ხურები;

 ბ) სამსახურებრივი დაწინაურებისას.

 3. ატესტაციას არ ექვემდებარება:

 ა) სამხედრო მოსამსახურე, რომელსაც თანამდებობაზე ნიშნავს საქარ­თვე­ლოს პრეზიდენტი;

 ბ) უმაღლესი ოფიცრის წოდების მქონე სამხედრო მოსამსახურე;

 გ) სავალდებულო სამხედრო სამსახურში მყოფი სამხედრო მოსამსა­ხუ­რე.

 4. ატესტაციის ჩატარების ვადებს განსაზღვრავს საქართველოს თავდა­ცვის მინისტრი ატესტაციის ჩატარებამდე არანაკლებ 2 კვირით ადრე. სამხე­დრო მოსამსახურე, რომელიც ატესტაციის ჩატარების დროს იმყოფება შვებუ­ლებაში (მათ შორის, სამკურნალო შვებულებაში), დროებით შრომისუუ­ნარო­ბის ფურცელზე ან მივლინებაში, ატესტაციას ექვემდებარება სამსახურში გა­მო­სვლის დღიდან არანაკლებ 2 კვირის შემდეგ.

 5. სამხედრო მოსამსახურეთა ატესტაციას ახორციელებს საქართველოს თავდაცვის მინისტრის ბრძანების საფუძველზე შექმნილი კომისია (კომი­სიე­ბი). შესაძლებელია პროფესიული ან ტერიტორიული პრინციპის მიხედ­ვით განისაზღვროს საატესტაციო კომისიის სპეციალიზებული შემადგენ­ლობა.

 6. საატესტაციო კომისიის შემადგენლობაში შეიძლება მოწვეულ იქნენ დამოუკიდებელი სპეციალისტები ანაზღაურებისა და ხმის უფლების გარეშე მათი თანხმობით.

 7. ატესტაცია შესაძლებელია ჩატარდეს შემდეგი ფორმით: ტესტირება, წერი­თი დავალება ან/და გასაუბრება.

 8. ატესტაციის ჩატარების ფორმატს, ტესტირების მეთოდს და თემატი­კას, სამხედრო მოსამსახურის მიერ დაკავებული თანამდებობის სპეციფიკისა და/ან წოდების გათვალისწინებით, განსაზღვრავს საატესტაციო კომისია. ატეს­­ტაციის თემატიკა ატესტაციის ჩატარებამდე არანაკლებ 2 კვირით ადრე უნდა გამოიკრას თვალსაჩინო ადგილას ან პირადად გაეცნოს ატესტაციას და­ქ­­ვემდებარებულ პირს.

 9. გასაუბრების პროცესში, დაკავებულ თანამდებობასა და/ან მინიჭე­ბულ წოდებასთან მოხელის შესაბამისობის დადგენის მიზნით, საატესტაციო კო­მისია ის­მენს მოსამსახურის ანგარიშს მის მიერ გაწეული საქმიანობის შე­სა­ხებ, ამო­წმებს მის პროფესიულ დონესა და კვალიფიკაციას სამსახურე­ბ­რივ მო­ვა­ლე­ობასა და/ან მინიჭებულ წოდებასთან მიმართებით.

 10. ატესტაციაზე არასაპატიო მიზეზით გამოუცხადებლობის შემთხვე­ვაში, საატესტაციო კომისიის გადაწყვეტილებით სამხედრო მოსამსახურე ექვე­­მ­­დებარება ამ თავის მე-15 პუნქტის „გ“ ქვეპუნქტით განსაზღვრულ შე­ფასებას.

 11. საატესტაციო კომისიის სხდომა უფლებამოსილია, თუ მას ესწრება წევ­რთა ნახევარზე მეტი. კომისიის თითოეულ წევრს აქვს ერთი ხმის უფლება. კომისიის სხდომაზე თავმჯდომარის არყოფნის შემთხვევაში, სხდომას უძღვე­ბა თავმჯდომარის მოადგილე.

 12. საატესტაციო კომისიის გადაწყვეტილება მიიღება ღია კენჭისყრით, კომი­სიის დამსწრე წევრთა ხმების უბრალო უმრავლესობით. ხმე­ბის თანაბ­რად გაყოფის შემ­თ­ხვევაში, გადამწყვეტია კომისიის სხდომის თავმ­ჯდომარის ხმა.

 13. საატესტაციო კომისიის სხდომა ფორმდება ოქმით, რომელსაც ხელს აწერენ კო­მი­სიის თავ­მჯდო­მარე და წევრები.

 14. საატესტაციო კომისიის წევრს უფლება აქვს თავისი განსხვავებული აზრი დაუ­რთოს ოქმს, რის შესახებაც ოქმში კეთდება შესაბამისი ჩანაწერი.

 15. ატესტაციის შედეგების მიხედვით საატესტაციო კომისიას გამოაქვს ერთ-ერთი შემ­დეგი შინაარსის დასკვნა:

 ა) სამხედრო მოსამსახურე შეესაბამება დაკავებულ თანამდებობას და/ან მინიჭებულ წოდებას და ექვემდებარება დაწინაურებას;

 ბ) სამხედრო მოსამსახურე შეესაბამება დაკავებულ თანამდებობას და/ან მინიჭებულ წოდებას;

 გ) სამხედრო მოსამსახურე არ შეესაბამება დაკავებულ თანამდებობას და/ან მინიჭებულ წოდებას.

 16. საატესტაციო კომისია ვალდებულია თითოეული სამხედრო მოსამ­სა­ხურის ატეს­ტაციის შედეგების შესახებ მოამზადოს დასკვნა, რომელიც ფორ­­მდება სხდო­მის ოქმით და მათ ხელს აწერენ დამსწრე კომისიის თავმ­ჯდო­­მარე და წევ­რები.

 17. ატესტაციის შედეგები შეტანილი უნდა იქნეს საატესტაციო ფურ­ცელში, რომელსაც ხელს აწერენ საატესტაციო კომისიის თავმჯდომარე და წევრები. ატეს­ტაციის შედეგები წარმოადგენს პერსონალურ ინფორმაციას. საა­ტეს­ტაცო ფურ­ც­ლის ნიმუშს ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამარ­თ­ლებრივი აქ­ტით ამტკიცებს საქართველოს თავდაცვის მინისტრი.

 18. სამხედრო მოსამსახურე ეცნობა საატესტაციო ფურცელს, რასაც ადას­ტურებს ხელმოწერით. ხელმოწერაზე უარის თქმის შემთხვევაში, ფურცელს სამსახურის მიერ უკეთდება შესაბამისი მინაწერი. მოსამსახურის მოთხოვნის შემ­თხვევაში, მას გადაეცემა საატესტაციო ფურცლის ასლი.

 19. ამ თავის მე-16 და მე-18 პუნქტებში მითითებული სხდომის ოქმი და საა­ტეს­ტაციო ფურცელი არ წარმოადგენს ინდივიდუალურ ადმინისტრა­ცი­ულ-სამართლებრივ აქტს და მათი გასაჩივრება შესაძლებელია მხოლოდ მათ სა­ფუძველზე საქართველოს თავდაცვის მინისტრის ან მისგან უფლებამო­სი­ლი თანამდებობის პირის მიერ გამოცემული ინდივიდუალური ადმინის­ტრა­ციულ-სამართლებრივი აქტის გასაჩივრებასთან ერთად.

 20. ატესტაციის შედეგების შესახებ საატესტაციო კომისია მოახსენებს საქა­რთველოს თავდაცვის მინისტრს. საატესტაციო კომისიის დასკვნისა და რეკო­მენდაციის საფუძ­ველზე, ატესტაციის დასრულებიდან არა უგვიანეს 6 თვის განმავ­ლობაში საქართველოს თავდაცვის მინისტრს შეუძლია მიიღოს გა­დაწყვე­ტილება:

 ა) ამ თავის მე-15 პუნქტის „ა“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებულ შემთ­ხვე­ვაში, სამხედრო მოსამსახურის დაწინაურების შესახებ;

 ბ) ამ თავის მე-15 პუნქტის „გ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებულ შემთ­ხვევაში:

 ბ.ა) სამხედრო სამსახურიდან დათხოვნის შესახებ; ან

 ბ.ბ) სამხედრო წოდების ერთი საფეხურით დაქვეითების ან/და სამ­ხედ­რო მოსამსახურის თანამდებობრივი დაქვეითების შესახებ.

თავი XIII

სამხედრო სამსახურის გავლის თავისებურებანი საომარი ან საგანგებო მდგომარეობის დროს

 1. სამხედრო მოსამსახურეები საომარი ან საგანგებო მდგომარეობის დროს სამხედრო სამსახურს გადიან არსებული სამართლებრივი აქტების შემ­დეგი თავისებურებების გათვალისწინებით:

 ა) ჩერდება განსაკუთრებულ განკარგულებამდე ყველა სამხედრო მო­სამ­სახურის სამხედრო სამსახურიდან დათხოვნა;

 ბ) წყდება ყველა სახის შვებულებები (გარდა შვებულებისა ავადმ­ყოფო­ბის, ორსულობისა და მშობიარობის გამო). შვებულებაში მყოფი სამხე­დრო მოსამსახურეები ვალდებული არიან სასწრაფოდ დაუბრუნდნენ სამ­სახურის გავლის ადგილებს;

 გ) მობილიზაციის გამოცხადებისთანავე რეზერვში მყოფი მოქალაქენი ვალდებული არიან დაუყოვნებლივ გამოცხადნენ სამობილიზაციო მიწერი­ლობის თანახმად სამხედრო კომისარიატში საცხოვრებელი ადგილის მიხედ­ვით.

 2. სამხედრო მოსამსახურეები, რომლებიც შვებულებიდან ან მივლი­ნები­დან არასაპატიო მიზეზით დროულად არ დაბრუნდებიან სამსახურში, რეზე­რვისტები, რომლებიც თავს აარიდებენ მობილიზაციის დროს სამხედრო კომისარიატებში გამოცხადებას, პასუხს აგებენ მოქმედი კანონმდებლობის შესა­ბამისად.

 3. საქართველოს სამხედრო ძალების ოფიცრებით დაკომპლექტება საო­მარი ან საგანგებო მდგომარეობის დროს ხორციელდება:

 ა) სამხედრო სამსახურში გაწვეული ოფიცრებით;

 ბ) სამხედრო მოსამსახურეებით, რომლებმაც დაამთავრეს სამხედრო სას­წავლებლები და მიიღეს ოფიცრის წოდება;

 გ) სამხედრო სამსახურში გაწვეული ქალებით, რომლებსაც აქვთ შესა­ბამისი სამხედრო სპეციალობის მონათესავე უმაღლესი განათლება ან საშუა­ლო სპეციალური განათლება და მიენიჭათ ოფიცრის წოდება.

 4. საომარი ან საგანგებო მდგომარეობის დროს, საჭიროების შემთხვე­ვა­ში, სამხედრო მოსამსახურეებს შეიძლება მიეცეთ მოკლევადიანი შვებუ­ლება 10 დღის ვადით, მგზავრობისათვის საჭირო დროის ჩაუთვლელად.

 5. საომარი ან საგანგებო მდგომარეობის დროს ავადმყოფი სამხედრო მოსამსახურის მკურნალობა გრძელდება სამკურნალო დაწესებულებებში. გან­საკუთრებულ შემთხვევებში, სამხედრო-სამედიცინო კომისიის დასკვნის სა­ფუძველზე, სამხედრო ნაწილის მეთაურს უფლება აქვს სამხედრო მოსამ­სახუ­რეს მისცეს შვებულება 30 დღის ვადით, რომლის გასვლის შემდეგ სამხე­დრო-სამედიცინო კომისიის დასკვნით შვებულება შეიძლება გაუგრძელოს ამავე ვა­დით, ხოლო გარკვეული სამედიცინო მაჩვენებლების არსებობისას, შვებუ­ლება შეიძლება გაუგრძელდეს კიდევ ერთხელ. ავადმყოფობის გამო შვებუ­ლების საერთო ხანგრძლივობა არ უნდა აღემატებოდეს 4 თვეს. ამ ვადის გას­ვ­ლის შემდეგ, სამხედრო-სამედიცინო კომისიას გამოაქვს დასკვნა სამხე­დრო მო­სამსახურის სამხედრო სამსახურისათვის ვარგისიანობის შესახებ.

 6. სამხედრო სამსახურში მყოფი სამხედრო მოსამსახურეები, რომლებიც სამხედრო-სამედიცინო კომისიის მიერ ცნობილი არიან სამხედრო სამსახუ­რისათვის უვარგისად სამხედრო აღრიცხვიდან მოხსნით, სამხედრო სამსახუ­რიდან დათხოვნილი იქნებიან ავადმყოფობის გამო სამხედრო აღრიცხვიდან მოხსნით. ის პირები, რომლებიც უვარგისი არიან სამხედრო სამსახურისათვის და ექვემდებარებიან გადამოწმებას 6 ან 12 თვის გასვლის შემდეგ, სამხედრო სამსახურიდან დათხოვნილი იქნებიან რეზერვში ავადმყოფობის გამო.

თავი XIV

ზღვრულ ასაკს მიღწეულ სამხედრო მოსამსახურეთა სამხედრო სამსახურის გავლის თავისებურებანი

 სამხედრო მოსამსახურეებისათვის სამხედრო სამსახურის ზღვრული ასაკის გაგრძელების საკითხი რეგულირდება „სამხედრო ვალდებულებისა და სამხედრო სამსახურის შესახებ“ საქართველოს კანონით.

თავი XV

საქართველოს თავდაცვის სამინისტროს სამხედრო მოსამსახურეთა მიერ სამშვიდობო ძალებში სამსახურის გავლის სპეციალური წესები

 1. ამ თავში მოცემულ ტერმინებს აქვთ შემდეგი მნიშვნელობა:

 ა) შეიარაღებული კონფლიქტის ზონა – საქართველოს ფარგლებს გარეთ არსებული ის ტერიტორია, სადაც საქართველოს შეიარაღებული ძალების წარმომადგენლები წარგზავნილები არიან საერთაშორისო სამშვიდობო ოპერაციებში მონაწილეობის მისაღებად, აგრეთვე, ყოფილი სამხრეთ ოსეთის ავტონომიური ოლქის ტერიტორია, აფხაზეთის ავტონომიური რესპუბლიკის ტერიტორია და მის მიმდებარედ არსებული უსაფრთხოების ზონა; 

 ბ) სამშვიდობო ოპერაციები – მშვიდობისა და უსაფრთხოების შენარჩუ­ნებისა და/ან აღდგენის ოპერაციები;

 გ) სამშვიდობო ძალები – სამშვიდობო ოპერაციების განსახორცი­ელებ­ლად შექმნილი სამხედრო დანაყოფები (ოცეული, ასეული, ბატალიონი, ბრი­გადა და სხვა) და სამშვიდობო ძალების შტაბი (მათ შორის, სამშვიდობო ძა­ლე­ბის წარმომადგენლობები).

 2. სამხედრო დანაყოფი, რომელსაც დაეკისრება სამშვიდობო ოპერა­ციების განხორციელების ვალდებულება, იქმნება საქართველოს თავდაცვის მინისტრის ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის (ბრძანების) საფუძველზე, კანონმდებლობის შესაბამისად განსაზღვრული რიც­­ხოვნობისა და ჯარის სახეობების ფარგლებში. მითითებულ ბრძანებაში აისახება დანაყოფის რიცხოვნება და მისი დაკომპლექტების წესი, ამ დანა­ყოფის დანიშნულების ადგილი და უფლებამოსილების პერიოდი. დანაყოფის შემადგენლობის როტაცია ხდება პერიოდის დასრულებისთანავე, საქართვე­ლოს თავდაცვის მინისტრის ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართ­ლებრივი აქტის (ბრძანების) საფუძველზე.

 3. სამშვიდობო ძალებში მყოფ სამხედრო მოსამსახურეს შეიარაღებული კონფ­ლიქტის ზონაში ყოფნის პერიოდის განმავლობაში ნამსახურობის ერთი დღე ჩაეთვლება ორ დღედ. ეს პერიოდი გამოითვლება შეიარაღებული კონ­ფლიქტის ზონაში ფაქტობრივად ყოფნის დღეების მიხედვით, დასვე­ნებისა და უქმე, აგრეთვე, ზონაში გამგზავრებისა და ზონიდან დაბრუნების დღეების ჩათ­ვლით.

 4. სამშვიდობო ძალების სამხედრო მოსამსახურის შეიარაღებული კონფ­ლიქტის ზონაში გამგზავრება, როგორც წესი, ხდება მისთვის სამსახურის გავ­ლის ადგილად შეიარაღებული კონფლიქტის ზონის განსაზღვრის შემდეგ, კანონმდებლობით დადგენილი წესით, ხოლო სამშვიდობო ძალების შტაბის წარ­მომადგენლების გამგზავრება – მივლინების საფუძველზე.

 5. ამ თავის მე-3 პუნქტში მითითებული სამხედრო მოსამსახურეების ფუ­­ლადი ანაზღაურება ხორციელდება კანონმდებლობით დადგენილი წესით.

თავი XVI

საქართველოს თავდაცვის სამინისტროს სამხედრო მოსამსახურეთა მივლინების, შრომის ანაზღაურების, სამუშაო დროის და სამსახურის გავლის სხვა თავისებურებანი

 1. საქართველოს თავდაცვის სამინისტროს ყველა სახის სამხედრო მო­სამ­სახურის მივლინება ხდება საქართ­ველოს თავდაცვის მინისტრის ინდი­ვი­­დუალური ადმინისტრაციულ-სამართ­ლებრივი აქტით, ამ დებულე­ბით ან საქა­რთველოს თავდაცვის მინისტრის ინდივიდუალური ადმინისტ­რაციულ-სა­მართლებრივი აქტით განსაზღვ­რული თანამდებობის პირის აქ­ტით. მივ­ლინების ბრძანებით განისაზღვრება მივ­ლინების ვადა, მივლინების პერი­ოდში სადღეღამისო ნორმა, სასურსათო კმაყოფაზე აყვანის, მგზავრობისა და გან­თავსების საკითხი.

 2. თუ მივლინების ბრძანებით განსაზღვრულია საქართველოს თავ­დაცვის სამინისტროს შესაბამის ობიექტში ფულად ან/და სასურსათო კმა­ყოფაზე დადგომის ან/და განთავსების საკითხი, სამხედრო მოსამსახურეს არ აუნაზღაურდება შესაბამისი სამივლინებო (სადღეღამისო ან/და საცხოვრე­ბე­ლი ფართის დაქირავებასთან დაკავშირებული) ხარჯები. ეს პუნქტი არ ვრცე­ლდება სავალდებულო სამხედრო მოსამსახურეებზე.

 3. გარდა მივლინების ბრძანებით გათვალისწინებული შემთხვევებისა, სამხედრო მოსამსახურის ფულად, ასევე, სხვა სახის კმაყოფაზე დადგომა უნ­და განხორციელდეს მხოლოდ მას შემდეგ, რაც სამხედრო მოსამსახურე შესა­ბა­მისი თანამდებობის პირის ბრძანებით დაინიშნება თანამდებობაზე ან ჩაირი­­ცხება სამხედრო ნაწილში. დანიშნულ სამხედრო მოსამსახურეს ფუ­ლადი ანა­ზღაურება მიეცემა შესაბამისი თანამდებობრივი მოვალეობის შეს­რუ­­ლების დღიდან, რაზეც გამოიცემა უშუალო უფროსის ან მეთაურის ბრძა­ნება. ბრძა­ნებაში უნდა აისახოს სამხედრო მოსამსახურის სამსახურის ადგი­ლ­ზე გა­მოც­ხადებისა და მის მიერ სამხედრო სამსახურის ფაქტობრივად დ­ა­წყე­ბის თა­რიღი.

 4. სამხედრო მოსამსახურის სამუშაო დროის ხანგრძლივობა და პერიო­დი, აგრეთვე, მის განსაზღვრაზე უფლებამოსილი თანამდებობის პირი განი­საზღვრება საქართველოს თავდაცვის მინისტრის ინდივიდუალური ადმი­ნის­ტრაციულ-სამართლებრივი აქტით.

 5. საქართველოს თავდაცვის მინისტრის ინდივიდუალური ადმინის­ტრა­­ციულ-სამართლებრივი აქტით განსაზღვრულ სამხედრო ქვედანაყოფებში და ამავე აქტით განსაზღვრულ დროის პერიოდში საქართველოს თავდაცვის სამინი­სტროს სისტემაში სავალდებულო სამხედრო სამსახურში გაწვეულ სამხედრო მოსამსახურეს შეიძლება დაეკისროს ვალდებულება 3 დღე-ღამეში ერთ­ხელ, 24 საათით გამოცხადდეს სამხედრო ნაწილში სამხედრო ვალდე­ბულების შესასრულებლად.

 6. სამხედრო სამსახურის ნამსახურობის წლები (სტაჟი) მოიცავს:

 ა) სამხედრო თანამდებობაზე ყოფნის პერიოდს;

 ბ) სამხედრო შეკრებებზე ყოფნის პერიოდს (მათ შორის, სარეზერვო სამ­სახურის გავლის ხანგრძლივობას);

 გ) საქართველოს ან/და უცხო ქვეყნის სამხედრო სასწავლებელში სწავ­ლის პერიოდს (კურსანტი, მსმენელი), აგრეთვე, სასწავლებლად საზღვარგა­რეთ გრძელვადიანი მივლინებით ყოფნის პერიოდს;

 დ) სსრკ-ს ჯარში სამსახურის პერიოდს 1991 წლის 21 დეკემბრამდე;

 ე) სხვა უწყებაში სპეციალური სამსახურის გავლის პერიოდს, თუ სპეცი­ალური წოდება გათანაბრდა სამხედრო წოდებასთან და სპეციალური წოდე­ბით ნამსახურები წლები ჩაითვალა სამხედრო სამსახურის სტაჟში;

 ვ) სამხედრო სამსახურის გავლის პერიოდს უწყებებში (ორგანი­ზა­ციებ­ში), რომლებშიც სამსახურის გავლა საქართველოს კანონმდებლობის შე­სა­ბა­მისად ითვლება/ითვლებოდა სამხედრო სამსახურად;

 ზ) სამხედრო მოსამსახურის შვებულებაში (მათ შორის, ორსულობის, მშობიარობის და ბავშვის მოვლის გამო) ყოფნის პერიოდს;

 თ) კადრების განკარგულებაში ყოფნის პერიოდს, მაგრამ კადრების გან­კარგულებაში თითოეული გადაყვანისას არა უმეტეს 4 თვის პერიოდისა.

 7. სამხედრო მოსამსახურისათვის დგინდება არანორმირებული სამუშაო დრო შემდეგ შემთხვევებში:

 ა) საგანგებო ან საომარი მდგომარეობის დროს;

 ბ) წვრთნების პერიოდში;

 გ) საყარაულო განწესის დროს;

 დ) კანონმდებლობით გათვალისწინებულ სხვა შემთხვევებში.

 8. სამხედრო მოსამსახურის სასურსათო კმაყოფაზე აყვანისა და კმაყო­ფიდან მოხსნის პროცედურებს განსაზღვრავს საქართველოს შეიარაღებული ძალების გენერალური შტაბის უფროსი.

 9. სამხედრო მოსამსახურეს (მათ შორის, სამხედრო სავალდებულო სამ­სახურის სამხედრო მოსამსახურეს) სამხედრო-სამედიცინო კომისიის დასკვ­ნის საფუძველზე ეძლევა შვებულება ავადმყოფობის გამო, რომლის ხანგრ­ძლივობა განისაზღვრება სხეულის დაზიანების სიმძიმის ან დაავადების ხასი­ათის გათვალისწინებით და რომელიც არ უნდა აღემატებოდეს 4 თვეს. საქარ­თველოს თავდაცვის მინისტრის ან მის მიერ უფლებამოსილი თანამდებობის პირის ბრძანებით ავადმყოფობის გამო შვებულება შეიძლება გაგრძელდეს 2 თვემდე ვადით, ხოლო სამსახურებრივი მოვალეობის შესრულების დროს სამხე­დრო მოსამსახურის დაჭრის ან დასახიჩრების შემთხვევაში – სტაციო­ნარული და ამბულატორიული მკურნალობის, აგრეთვე, სარეაბილი­ტაციო მკურ­ნალობის (მათ შორის, სამკურნალო დაწესებულებამდე და უკან მგზავ­რობის) ვადით. ამ შემთხვევაში შვებულების მთლიანი ვადა არ უნდა აღემატე­ბოდეს 18 თვეს, ხოლო საომარი მდგომარეობის, საერთაშორისო მშვი­დობისა და უსაფრთხოების შენარჩუნებისა და აღდგენის, ან სხვა სახის სამშვიდობო ოპერაციებში მონაწილეობის დროს დაჭრილი ან დასახიჩრებული სამხედრო მოსამსახურის შემთხვევაში – 90 თვეს. შვებულების ვადის გასვლის შემდეგ, სამხედრო-სამედიცინო კომისია წყვეტს სამხედრო მოსამსახურის სამხედრო სამ­სახურისათვის ვარგისიანობის საკითხს. აღნიშნული შვებულება მორიგი კუთვნილი შვებულების ანგარიშში არ ჩაითვლება. ავადმყოფობის გამო შვე­ბულებაში ყოფნისას:

 ა) საქართველოს თავდაცვის სამინისტრო უზრუნველყოფს სამხედრო მოსამსახურის სტაციონარულ და ამბულატორულ მკურნალობას, აგრეთვე, სარეაბი­ლიტაციო მკურნალობას, სამკურნალო დაწესებულებამდე და უკან ტრანსპორტირებას საკუთარი ხარჯებით და საშუალებებით. თუ შეუძლე­ბელია სამხედრო მოსამსახურის მკურნალობა საქართველოს თავდაცვის სამი­ნისტროს საშუალებებით სამხედრო ნაწილებსა და სამხედრო-სამედიცინო დაწესებულებებში, სამხედრო მოსამსახურის მკურნალობისა და ტრანსპო­რტირების (მათ შორის, უცხო ქვეყანაში) ხარჯებს ანაზღაურებს საქართველოს თავდაცვის სამინისტრო საქართველოს თავდაცვის მინისტრის ინდი­ვი­დუა­ლური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტით განსაზღვრულ შემ­თ­ხვე­ვებში. მკურნალობით უზრუნველყოფა მოიცავს აგრეთვე სამედი­ცინო დაწე­სე­ბუ­ლების მიერ პირის ნორმირებული კვებით უზრუნველყოფას;

 ბ) თანმხლები/მომვლელი პირის ხარჯები ანაზღაურდება საქართველოს თავ­დაცვის მინისტრის მიერ განსაზღვრულ შემთხვევებში და დადგენილი ოდენობით;

 გ) სამხედრო მოსამსახურეს უნარჩუნდება:

 გ.ა) ფულადი სარგო და დანამატები (არსებობის შემთხვევაში), თუ კა­ნონ­მდებლობით სხვა რამ არ არის დადგენილი;

 გ.ბ) კვების კომპენსაცია.

 10. სამსახურებრივი მოვალეობის შესრულების შედეგად დაჭრის ან და­სახიჩრების შემთხვევაში:

 ა) სამხედრო სარეზერვო სამსახურში გაწვეულ პირზე ვრცელდება ამ თავის მე-9 პუნქტით გათვალისწინებული დებულებები (მათ შორის, მკურნა­ლობის ვადებისა და მათი გაგრძელების თაობაზე), გარდა შვებულებასთან დაკავშირებული და ამავე პუნქტის „გ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული დე­ბულებებისა;

 ბ) თუ საკონტრაქტო (პროფესიული) ან კადრის სამხედრო მოსამსა­ხურესთან გაფორმებული ხელშეკრულების (კონტრაქტის) მოქმედების ვადა ამ თავის მე-9 პუნქტით გათვალისწინებულ პერიოდში ამოიწურა ან სამხედ­რო მოსამსახურე მიაღწევს ზღვრულ ასაკს, ხელშეკრულების (კონტრაქტის) მოქმედების ვადა ან ზღვრული ასაკი შეიძლება გაგრძელდეს კანონმ­დებლო­ბით დადგენილი წესით, ამ თავის მე-9 პუნქტით გათვალისწი­ნებული შესაბა­მი­სი ვადით;

 გ) სამხედრო სავალდებულო სამსახურის სამხედრო მოსამსა­ხურის ავად­­მყოფობის გამო შვებულებაში ყოფნის ვადა არ შეიძლება აღემა­ტებოდეს მისი სამხედრო სამსახურში ყოფნის ვადას. ამასთან, სამხედრო სამსა­ხურიდან დათ­ხოვნის შემდეგ, მასზე ვრცელდება ამ თავის მე-9 პუნქტით გათ­ვალის­წინებული დებულებები (მათ შორის, მკურნალობის ვადებისა და მათი გაგრ­ძე­ლების თაობაზე), გარდა შვებულებასთან დაკავშირებული და ამა­ვე პუნ­ქტის „გ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული დებულებებისა.

 11. საქართველოს თავდაცვის მინისტრის მიერ განსაზღვრულ შემთ­ხვე­ვებ­ში, სამხედრო მოსამსახურის, გარდა სამხედრო სავალდებულო სამსა­ხუ­რის სამხედრო მოსამსახურისა, სამსახურებრივი მოვალეობის შეს­რუ­ლები­სა­გან ავადმყოფობის გამო გათავისუფლება არა უმეტეს 7 დღის ვა­დით არ სა­ჭი­როებს სამხედრო-სამედიცინო კომისიის დასკვნას.

 12. პირი სამხედრო სამსახურში გაიწვევა და სამხედრო სამსახურიდან დაი­თ­ხოვება შემდეგი თანამდებობის პირების მიერ:

 ა) სამხედრო სავალდებულო სამსახურის მოსამსახურე – სა­ქართვე­ლოს შეიარაღებული ძალების გენერალური შტაბის უფროსის ან მისი ინდივი­დუა­ლური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტით უფლება­მოსი­ლი თანამ­დე­ბო­ბის პირის მიერ (გარდა გაწვევისა);

 ბ) საკონტრაქტო (პროფესიული) და კადრის სამხედრო სამსახურის მოსამ­სახურე (გარდა უმაღლესი ოფიცრის გაწვევის/დათხოვნისა და პოლ­კოვ­ნიკის (I რანგის კაპიტნის) გაწვევისა) – საქართველოს თავდაცვის მინის­ტრის ან მისი ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტით უფ­ლე­ბა­მოსილი თანამდებობის პირის მიერ;

 გ) უმაღლესი ოფიცრის გაწვევა/დათხოვნა და პოლკოვნიკის (I რანგის კაპი­ტნის) გაწვევა – საქართველოს პრეზიდენტის მიერ.

 13. საქართველოს თავდაცვის მინისტრის ან მისი ინდივიდუალური ადმი­ნისტ­რაციულ-სამართლებრივი აქტით უფლებამოსილი თანამდებობის პი­რის ბრძანებით ხორციელდება:

 ა) სამხედრო მოსამსახურის სხვა თანამდებობაზე (გარდა იმ თანამ­დე­ბობე­ბისა, რომელზეც დანიშვნა/გათავისუფლების უფლება გააჩნია საქართვე­ლოს პრეზიდენტს) გადაადგილება (დანიშვნა/გათავისუფლება, დაწინაუ­რე­ბა/და­ქვეითება);

 ბ) სამხედრო მოსამსახურის (მათ შორის, იმ თანამდებობაზე მყოფი სამ­ხე­დრო მოსამსახურისა, რომლის დანიშვნის/გათავისუფლების უფლება გააჩ­ნია საქართველოს პრეზიდენტს) თანამდებობაზე დროებით არყოფნისას მისი მოვალეობების სხვა სამხედრო მოსამსახურეზე დაკისრება, გარდა ამ თა­ვის მე-14 პუნქტით გათვალისწინებული შემთხვევისა.

 14. საქართველოს შეიარაღებული ძალების გენერალური შტაბის უფ­როსის არყოფნის შემთხვევაში, მის მოვალეობას ასრულებს გენერალური შტა­ბის უფროსის პირველი მოადგილე, ხოლო პირველი მოადგილის არყო­ფნის შემ­თხვევაში, გენერალური შტაბის უფროსის დავალებით, გენერალური შტა­ბის უფროსის ერთ-ერთი მოადგილე.

თავი XVII

 საქართველოს თავდაცვის სამინისტროს შეიარაღებულ ძალებში სამხედრო სამსახურის (გარდა სავალდებულო სამხედრო სამსახურისა) გავლის ზოგიერთი თავისებურებანი

 1. სამხედრო მოსამსახურის კადრების განკარგულებაში გადაყვანა ხორ­ცი­ელდება სტრუქტურულ ქვედანაყოფში მიმდინარე რეორგანიზაციისა და შტატების შემცირებისას (მათ შორის, შტატით განსაზღვრული თანამდებობის გაუქმებისას). სამხედრო მოსამსახურე კადრების განკარგულებაში გადაი­ყვანება იმ თანამდებობის პირის მიერ, რომლის უფლებამოსილებასაც წარ­მოა­დგენს შესაბამისი საშტატო განრიგით გათვალისწინებული თანამდებობის დამტკიცება ან გაუქმება.

 2. ეს დებულება არ ვრცელდება საქართველოს შეიარაღებული ძალების გენერა­ლური შტაბისა და სახმელეთო ჯარების, აგრეთვე, საქართველოს თავ­დაცვის სამინისტროს სამხედრო პოლიციის დეპარტამენტის სამხედრო მო­სამ­­სახურეთა კადრების განკარგულებაში გადაყვანასა და მასთან დაკავ­ში­რე­ბულ საკითხებზე. აღნიშნული მოსამსახურეების კადრების განკარ­გულე­ბაში გადაყვანისა და მასთან დაკავშირებული საკითხები რეგულირდება სა­ქარ­თვე­ლოს თავდაცვის მინისტრის მიერ დადგენილი წესით.

 3. სამხედრო სამსახურიდან ავადმყოფობის გამო დასათხოვი სამხედრო მოსამსახურე იგზავნება სამხედრო-სამედიცინო კომისიაზე სამხედრო სამსა­ხუ­­რისათვის ვარგისიანობის დასადგენად. ზღვრული ასაკის მიღწევის ან რეორ­­განიზაციასა და შტატების შემცირებასთან დაკავშირებით დასათ­ხოვი ან დათხოვნილი სამხედრო მოსამსახურე იგზავნება სამხედრო-სამედი­ცი­ნო კო­მი­სიაზე სამხედრო სამსახურისათვის ვარგისიანობის დასადგენად მისი მოთ­­ხოვნის შემთხვევაში.

 4. კადრების განკარგულებაში ყოფნის ვადა არ უნდა აღემატებოდეს ოთხ თვეს. აღნიშნული ვადის ამოწურვამდე კადრების განკარგულებაში ყოფნის შემთხვევაში, სამხედრო მოსამსახურე უნდა დაინიშნოს შესაბამის თანამ­დე­ბობაზე ან დათხოვნილ იქნეს სამხედრო სამსახურიდან. თუ აღნიშნული ვა­დის ამოწურვისას სამხედრო მოსამსახურე არ დაინიშნება შესაბამის თანამ­დე­ბობაზე, საქართველოს თავდაცვის სამინისტროს უფლებამოსილი თანამ­დე­ბობის პირის მიერ დათხოვნის ბრძანების გამოცემის შემთხვევაში, მოსამ­სახუ­რე ითვლება დათხოვნილად აღნიშნული ვადის ამოწურვიდან მეორე დღეს.

 5. რეორგანიზაციასა და შტატების შემცირებასთან დაკავშირებით სამხე­დრო მოსამსახურის დათხოვნის შემთხვევაში, მისი კადრების განკარგუ­ლებაში ყოფნის ვადა არ უნდა იყოს ორ თვეზე ნაკლები. სამხედრო მოსამსა­ხურის კადრების განკარგულებაში გადაყვანა იმავდროულად წარმოადგენს გაფრთხილებას სამხედრო სამსახურიდან შესაძლო დათხოვნის შესახებ.

 6. სამხედრო მოსამსახურის სამხედრო სამსახურიდან ზღვრული ასაკის მიღწევის ან ავადმყოფობის გამო დათხოვნა არ საჭიროებს მოსამსახურის გაფ­რთხილებას შესაძლო დათხოვნის შესახებ.

 7. კადრების განკარგულებაში ყოფნისას სამხედრო მოსამსახურეს შეიძ­ლება დაევალოს თანამდებობაზე დროებით არმყოფი სამხედრო მოსამსა­ხურის ან ვაკანტურ სამხედრო თანამდებობაზე მოვალეობის შესრულება არა უმეტეს კადრების განკარგულებაში ყოფნის ვადით. დროებით მოვალეობის შესრულების პერიოდში მას მიეცემა აღნიშნული თანამდებობისათვის კანონ­მდებლობით გათვალისწინებული ანაზღაურება.

 8. სამხედრო მოსამსახურის შვებულებაში, მივლინებაში ყოფნისას, ან სხვა კანო­ნიერი საფუძვლით თანამდებობაზე დროებით არყოფნისას ან ვაკან­ტურ სამხედრო თანამდებობაზე, ამ თანამდებობისათვის დადგენილი მოვა­ლე­­ობანი შეიძლება დაეკისროს სხვა სამხედრო მოსამსახურეს. აღნიშნუ­ლი მოვა­ლეობების საქართველოს თავდაცვის მინისტრის ან საქართველოს შეი­არა­ღებული ძალების გენერალური შტაბის უფროსის მიერ დაკისრების შემ­თ­ხვევაში, სამხედრო მოსამსახურეს მიეცემა არმყოფი მოსამსახურის ან ვა­კან­ტური თანამდებობისათვის კანონმდებლობით გათვალისწინებული ანაზ­ღაუ­რება, თუ ეს უკანასკნელი აღემატება მის ანაზღაურებას. ამასთან, სამხედრო მო­­სამსახურეს, რომელიც დანიშნულია/მივლინებულია დროებით შტა­­ტზე სამ­­სახურებრივი მოვალეობის შესასრულებლად, დროებით შტატზე ყო­ფნის პე­რიო­დში ანაზღაურება მიეცემა:

 ა) ძირითადი შტატის თანამდებობის საშტატო კატეგორიისათვის გან­საზ­ღვრული ანაზღაურების ოდენობით;

 ბ) დროებითი შტატის თანამდებობის ანალოგიური ძირითადი შტატის თანა­მდებობის საშტატო კატეგორიისათვის განსაზღვრული ანაზღაურების ოდე­ნობით (თუ კანონმდებლობით სხვა რამ არ არის გათვალისწინებული), თუ სამხედრო მოსამსახურე დროებით შტატზე ინიშნება ძირითად შტატზე გა­დაყვანამდე ან სამხედრო სამსახურიდან დათხოვნამდე.

 9. სამხედრო მოსამსახურის შვებულებაში, მივლინებაში ან სხვა კანონი­ერი საფუძვლით თანამდებობაზე დროებით არყოფნისას, დროებით არმყოფი მოსამსახურის თანამდებობაზე შეიძლება დანიშნულ ან გაწვეულ იყოს სხვა პი­რი, რომელიც სამხედრო სამსახურში მიიღება საქართველოს თავდაცვის მი­ნისტრის მიერ განსაზღვრული ვადით.

 10. ნებისმიერი სახის შვებულებაში ან მივლინებაში ყოფნის დროს ან სხვა კანონიერი საფუძვლით თანამდებობაზე დროებით არყოფნისას სამხედ­რო მოსამსახურის მიერ დაკავებული შტატის შემცირების შემთხვევაში, სამხე­დრო მოსამსახურე ითვლება კადრების განკარგულებაში გადაყვანილად დრო­­ე­­ბით არყოფნის საფუძვლის მოქმედების ვადის ამოწურვის შემდეგ. ასეთ შემთ­ხვევაში მას შეეთავაზება შესაბამისი ვაკანტური თანამდებობა. შესაბა­მისი ვაკანტური თანამდებობის არარსებობის ან შეთავაზებაზე უარის თქმის შემთხვევაში, მოსამსახურე ითვლება დათხოვნილად აღნიშნული ვადის ამო­წურვიდან მეორე დღეს, რის შესახებაც საქართველოს თავდაცვის სამინის­ტროს უფლებამოსილი თანამდებობის პირი გამოსცემს ბრძანებას. შეთავა­ზე­ბაზე თანხმობის გამოხატვის შემთხვევაში, სამხედრო მოსამსახურე ინიშნე­ბა ვაკანტურ თანამდებობაზე უფლებამოსილი თანამდებობის პირის მიერ შე­სა­ბამისი ბრძანების გამოცემის დღიდან.

 11. საქართველოს თავდაცვის მინისტრის შესაბამისი გადაწყვეტილების შემთხვევაში, სამხედრო მოსამსახურე სამსახურებრივი გადაადგილებისას სხვა თანამდებობის დაკავებამდე (შეთავაზებამდე) თავისუფლდება შესაბა­მისი თანამდებობიდან და გადაიყვანება კადრების განკარგულებაში. შეთავა­ზე­ბუ­ლი თანამდებობის დაკავებაზე უარის თქმის შემთხვევაში, მოსამსახურე დაითხოვება სამხედრო სამსახურიდან კადრების განკარგულებაში ყოფნის ვა­დის ამოწურვისთანავე.

 12. მძიმე ან განსაკუთრებით მძიმე დანაშაულის ჩადენის შემთხვევაში, სასამართლოს გამამტყუნებელი განაჩენის გამოტანის შემდეგ, სამხედრო მო­სამ­სახურე სამხედრო სამსახურიდან დათხოვნილი იქნება აღკვეთის ღონი­სძიების შეფარდებიდან მეორე დღეს. თუ აღნიშნული კატეგორიის დანაშა­ულზე სისხლისსამართლებრივი დევნის დაწყების შემდეგ სამხედრო მოსამ­სახურე ასრულებდა სამსახურებრივ მოვალეობას, იგი სამხედრო სამსახუ­რი­დან დათხოვნილი იქნება ფაქტობრივად ნამსახურები პერიოდის მეორე დღი­დან.

 13. მძიმე ან განსაკუთრებით მძიმე დანაშაულის ჩადენის შემთხვევაში, სამხედრო მოსამსახურის მიმართ სამხედრო სამსახურიდან დათხოვნის შე­სახებ გადაწყვეტილება არ მიიღება ნასამართლობის მოხსნის ან გაქარწყ­ლების შემდეგ.

 14. სამხედრო სამსახურში შეიძლება გაწვეულ იქნეს პირი, რომელიც ნა­სა­მართლევია სისხლის სამართლის ნაკლებად მძიმე დანაშაულის ჩადენი­სა­თვის.

 15. სამხედრო სამსახურში არ მიიღება პირი, რომელიც ნასამართლევია სის­ხ­ლის სამართლის მძიმე ან განსაკუთრებით მძიმე დანაშაულის ჩადენისა­თვის, თუ მას გაქარწყლებული ან მოხსნილი არა აქვს ნასამართ­ლობა.

თავი XVIII

საქართველოს თავდაცვის სამინისტროს შეიარაღებულ ძალებში სამხედრო სამსახურის გასავლელად გაფორმებული კონტრაქტის ვადამდე შეწყვეტის შემთხვევაში, კონტრაქტით გათვალისწინებული ფინანსური პასუხისმგებლობის დაკისრების, ფინანსური პასუხისმგებლობისგან გათავისუფლების, მისი გადავადების ან შემცირების საფუძვლები და წესი

 1. სამხედრო სამსახურის გასავლელად გაფორმებული კონტრაქტის ვა­და­მდე შეწყვეტის შემთხვევაში, ამ კონტრაქტით განსაზღვრული ოდენობის ფი­ნანსური პასუხისმგებლობა წარმოიქმნება, თუ:

 ა) სამხედრო მოსამსახურე სამხედრო სამსახურიდან დაითხოვეს „სამხე­დრო მოსამსახურის სტატუსის შესახებ“ საქართველოს კანონის 21-ე მუხლის მე-2 პუნქტის „დ“ (გარდა ატესტაციის შედეგების გამო მოსამსახურის დათ­ხოვნის შემთხვევებისა), „ე“, „ვ“, „ზ“ და „თ“ („თ“ ქვეპუნქტის საფუძველზე დათ­­ხოვნისას კონტრაქტის პირობების დარღვევის შემთხვევაში) ქვეპუნქ­ტე­ბის საფუძველზე;

 ბ) სამხედრო მოსამსახურე სამხედრო სამსახურიდან დაითხოვეს საქარ­თვე­ლოს სამხედრო ძალების საჯარისო სადისციპლინო წესდების საფუძ­ვე­ლზე;

 გ) სახეზეა „სამხედრო ვალდებულებისა და სამხედრო სამსახურის შესა_­ხებ“ საქართველოს კანონის მე-2 მუხლის 1² პუნქტით ან ამ დადგენილების VI თა­­ვის მე-10 პუნქტით გათვალისწინებული შემთხვევა.

 2. თუ სამხედრო სამსახურის გასავლელად გაფორმებული კონტრაქტის ვადამდე შეწყვეტის მიზეზით, სამხედრო მოსამსახურეს წარმოექმნა ფინან­სუ­რი პასუხისმგებლობა სასამართლოს გადაწყვეტილების საფუძველზე ან მის გა­რეშე:

 ა) აღნიშნული ვალდებულება წყდება შემდეგ შემთხვევებში:

 ა.ა) სამხედრო მოსამსახურის გარდაცვალებისას;

 ა.ბ) თუ სამხედრო მოსამსახურე დაბრუნდა საქართველოს თავდაცვის სა­მინისტროს სამხედრო სამსახურში;

 ა.გ) საქართველოს თავდაცვის მინისტრის გადაწყვეტილებით, თუ ფი­ნან­სური პასუხისმგებლობა წარმოქმნილია 2012 წლის 1 იანვრამდე და არ არის გადახდილი ან გადახდევინებული იძულებითი აღსრულების წესით;

 ბ) ფინანსური პასუხისმგებლობა მცირდება გადაუხდელი ჯარიმის თან­ხა­ზე დარიცხული პირგასამტეხლოს ნაწილში ჯარიმის საერთო რაო­დენობის 30 პროცენტამდე. იმ პირებს, რომლებსაც სასამართლოს კანონიერ ძალაში შესული გადაწყვეტილებით უკვე დაეკისრათ პირგასამტეხლოს გადა­ხდა ამ ქვეპუნქტში მითითებულ ოდენობაზე მეტი ოდენობით, დაკისრებული პირ­გასა­მტეხლო უმცირდებათ სამხედრო მოსამსახურის ინიციატივით, სასა­მარ­თლო გადაწყვეტილების აღსრულების პერიოდში გაფორმებული მორი­გების სასამართლოს მიერ დამტკიცების შემთხვევაში. აღნიშნული შეღავათი არ ვრცე­ლდება უკვე გადახდილ თანხებთან დაკავშირებით;

 გ) ფინანსური პასუხისმგებლობის გადახდის ვალდებულება გადავა­დ­დება/განწილვადდება და/ან შემცირდება, თუ საქართველოს თავდაცვის მინი­ს­ტრი ან მის მიერ ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქ­ტით უფლებამოსილი კომისია მიზანშეწონილად მიიჩნევს მათ გადავადებას და/ან შემცირებას, იმ შემთხვევაში, როდესაც პასუხიმგებელი პირი აცხადებს თანხ­მობას სასამართლოში დავის წარმართვის გარეშე ნებაყოფლობით გადაი­ხა­დოს შეთანხმებული თანხა და წარმოადგენს სათანადო უზრუნველყოფას;

 დ) თუ პასუხისმგებელი პირი წარმოადგენს „სოციალური დახმარების შესახებ“ საქართველოს კანონის მე-6 მუხლის „ა“ ქვეპუნქტით განსაზღვრული საარ­სებო შემწეობის მიმღებ პირს, მას გადაუვადდება ფინანსური პასუხი­ს­მგებლობის გადახდა 2 წლის ვადით, მაგრამ არა უმეტეს საარსებო შემწეობის მიმღები პირის სტატუსით ყოფნის ვადისა. ამ ქვეპუნქტის შესაბამისად, გადა­ვადება შესაძლებლია მხოლოდ ორჯერ, ამასთან, ზედიზედ 4 წლის განმავ­ლო­ბაში მითითებული სტატუსის შენარჩუნების შემთხვევაში, პირი თავი­სუ­ფ­ლ­დება ფინანსური პასუხისმგებლობისაგან.

 3. ამ თავის მე-2 პუნქტის „ა.ბ“ ქვეპუნქტის შემთხვევაში, თუ დარ­ღვე­ული კონტრაქტის საფუძველზე პირს წარმოექმნა სწავლებაზე დახარ­ჯუ­ლი თან­ხების საკომპენსაციო თანხების გადახდის ვალდებულება, იგი ამ ვალდე­ბუ­ლე­ბისაგან თავისუფლდება მხოლოდ საქართველოს თავდაცვის სამინისტ­როს სამხედრო სამსახურში დაბრუნებისას გაფორმებული კონტრაქტის სრუ­ლი ვადით სამხედრო სამსახურის გავლის შემდეგ.

 4. ფინანსურ პასუხისმგებლობაში იგულისხმება:

 ა) ამ თავის პირველი პუნქტის და მე-2 პუნქტის ,,ა.ა“ ქვეპუნქტის, აგრე­თვე, გადახდის გადავადებისა და განწილვადების მიზნებისათვის – ჯარი­მის, პირგასამტეხლოს, სახელმწიფოსათვის მიყენებული ზიანის, სამი­ნისტ­როს მიერ მოსამსახურის მომზადებაზე დახარჯული თანხის კომპენ­სა­ციის ან/და სწა­ვ­­ლებაზე დახარჯული თანხების საკომპენსაციო თანხების გა­და­ხდის ვალ­დე­ბულება;

 ბ) ამ დებულების XIX თავის მე-2 პუნქტის, ამ თავის მე-2 პუნქტის „ა.ბ“ და „დ“ ქვეპუნქტების, აგრეთვე, ფინანსური პასუხისმგებლობის შემცირების მიზნებისათვის – ჯარიმის, პირგასამტეხლოს, სამინისტროს მიერ მოსამ­სახუ­რის მომზადებაზე დახარჯული თანხის კომპენსაციის ან/და სწავლებაზე და­ხა­რჯული თანხების საკომპენსაციო თანხების გადახდის ვალდებულება;

 გ) ამ თავის მე-2 პუნქტის „ა.გ“ ქვეპუნქტის მიზნებისათვის – ჯარიმის, პირ­გა­სამტეხლოს, სახელმწიფოსათვის მიყენებული ზიანის (გარდა დანაშაუ­ლით ან განზრახი მოქმედებით მიყენებული ზიანისა), სამინისტროს მიერ მო­სამ­სახურის მომზადებაზე დახარჯული თანხის კომპენსაციის ან/და სწავ­ლე­­ბაზე დახარჯული თანხების საკომპენსაციო თანხების გადახდის ვალ­დე­ბუ­ლება.

 5. სამხედრო მოსამსახურისთვის ჯარიმის და პირგასამტეხლოს ერთობ­ლივად დაკისრების შემთხვევაში, სამხედრო მოსამსახურე შეიძლება გათავი­სუ­ფლდეს პირგასამტეხლოს ან მისი ნაწილის გადახდისაგან.

 6. ამ თავის მე-2 პუნქტის „გ“ ქვეპუნქტებით გათვალისწინებულ შემთხ­ვე­ვებში წარმოქმნილი ფინანსური ვალდებულებების ოდენობის შემცირება შესაძ­ლებელია მხოლოდ წარმოქმნილი ვალდებულებების ოდენობის 1/4-მდე, ხო­ლო გადავადების/განწილვადების გრაფიკი არ შეიძლება იყოს 2 კალენდა­რულ წელზე მეტი. ჯარიმის თანხის შემცირება შესაბამისი პროპორციით იწვ­ევს ჯარიმაზე დასარიცხი პირგასამტეხლოს ოდენობის შემცირებას.

თავი XIX

გარდამავალი დებულებები

 1. XVIII თავის (გარდა პირველი პუნქტისა) მოქმედება გავრცელდეს აგრეთვე საქართველოს თავდაცვის სამინისტროს შეიარაღებულ ძალებში საკონტრაქტო (პროფესიული) სამხედრო სამსახურის გასავლელად 2009 წლის 2 აპრილამდე გაფორმებული კონტრაქტების საფუძველზე წარმოქმნილ ფი­ნანსურ ვალდებულებებზე.

 2. საქართველოს თავდაცვის სამინისტროს შეიარაღებულ ძალებში საკონტრაქტო (პროფესიული) სამხედრო სამსახურის გასავლელად 2009 წლის 2 აპრილამდე გაფორმებული კონტრაქტის ვადამდე შეწყვეტის შემთხვევაში, ამ კონტრაქტში განსაზღვრული ფინანსური პასუხისმგებლობა არ წარ­მოიქმ­ნე­ბა, ხოლო წარმოქმნილი ვალდებულება წყდება, თუ კონტრაქტი ვადამდე შეწ­ყდა „სამხედრო მოსამსახურის სტატუსის შესახებ“ საქართველოს კანონის 21-ე მუხლის მე-2 პუნქტის „ი“ ქვეპუნქტის საფუძველზე, სამხედრო მოსამ­სახურის სამხედრო სამსახურიდან დათხოვნის შემთხვევაში.

 3. ამ დებულების VI თავის მე-2 პუნქტისა და X თავის მე-13 პუნქტის მოქ­მე­დება გავრცელდეს აგრეთვე 2008 წლის პირველი ნოემბრიდან გაფორ­მებულ კონტრაქტებზე.

 4. თუ საქართველოს შეიარაღებული ძალების სამხედრო მოსამ­სახუ­რეს, რომელიც სამხედრო ვალდებულებას იხდიდა საკონტრაქტო (პროფესი­უ­ლი) სამხედრო სამსახურის სახით, კონტრაქტი ვადამდე შეუწყდა თავისი ინი­ციატივით, თვითნებურად ან ბრალეულობით 2008 წლის 1 იანვრიდან 2009 წლის 22 ივნისამდე:

 ა) სავალდებულო სამხედრო სამსახური მოხდილად ჩაეთვალოს, თუ:

 ა.ა) იგი ჩაირიცხა სავალდებულო სამხედრო სამსახურში და მისი საქარ­თველოს შეიარაღებულ ძალებში გაწვევიდან საკონტრაქტო (პროფესი­უ­ლ) სამსახურში ნამ­სა­ხურობისა და სამხედრო სავალდებულო სამსახურის გავ­ლის ვადე­ბის ჯამი არანაკლებია მისი გაწვევისას კანონით სავალდებულო სამ­ხე­დ­რო სამსახურისათვის დადგენილი 12‑ ან 18‑თვიანი ვადისა;

 ა.ბ) იგი დათხოვნილ იქნა სამხედრო სამსახურიდან და ჩაირიცხა რეზე­რ­­ვში, თუ საქართველოს შეიარაღებულ ძალებში მისი გაწვევიდან კონტ­რაქ­ტის ვადამდე შეწყვეტამდე გასულია მისი გაწვევისას კანონით სავალდე­ბუ­ლო სამ­ხედრო სამსახურისათვის დადგენილი 12‑ ან 18‑თვიანი ვადა;

 ბ) აყვნილ იქნეს სამხედრო აღრიცხვაზე „სამხედრო ვალდებულებისა და სამხე­დრო სამსახურის შესახებ“ საქართველოს კანონის მე-9 მუხლის შესაბა­მისად და დაექვემდებაროს კანონით სამხედრო სავალდებულო სამსახუ­რი­სათვის დადგენილი სრული ვადით სამხედრო სავალდებულო სამსა­ხუ­რის გავ­ლას, თუ იგი სამხედრო სამსახურიდან დათხოვნილ იქნა საქართვე­ლოს შე­იარაღებულ ძალებში მისი გაწვევიდან კონტრაქტის ვადამდე შეწყვე­ტამ­­დე, მისი გაწვევისას კანონით სავალდებულო სამხედრო სამსახურისათვის დად­გე­ნილი 12‑ ან 18‑თვიანი ვადის გასვლამდე.