საქართველოს ზოგადი ადმინისტრაციული კოდექსის 117-ე მუხლის პირველი ნაწილის თანახმად შპს „ალფას“ შეეძლო გაესაჩივრებინა ადმინისტრაციულ ორგანოს მიერ გამოცემული აქტის ბათილად ცნობა, ვინაიდან შპს „ალფას’’ არის დაინტერესებული მხარე. სზაკ-ის 60’ მუხლის მე-3 ნაწილის თანახმად ადმინისტრაციული სამართლებრივ აქტს ბათილად ცნობს მისი გამომცემი ორგანო , ხოლო საჩივარის ან სარჩელის შემთხვევაში ზედმგომი ადმინისტრაციული ორგანო. სასკ-ს მე 2 მუხლის მე-5 ნაწილის თანახმად სასამართლო გარდა კანონით გათვალისწინებულ შემთხვევებისა არ მიიღებს სარჩელს ადმინისტრაციულ ორგანოს მიმართ თუ მოსარჩელემ სზაკ-თ დადგენილი წესით არ გამოიყენა ადმინისტრაციული საჩივრის ერთჯერადად გასაჩივრების შესაძლებლობა. ყოველივე ზემოთ აღნიშნულისა დგინდება , რომ შპს ალფამ არ გამოიყენა აქტის ერთჯერადი გასაჩივრების წელი ზემდგომ ორგანოში და მან პირდაპირ მიმართა საჩივრით სასამართლოს, რაც შეეხება სასამართლოს , მან სარჩელი წარმოებაში მიიღო და არ გაითვალისწინა კანონით დადგენილი წესი საკს-ს მე-2 მუხლის მე-5 ნაწილი . საქართველოს ენერგეტიკისა დაა წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნულ კომისიის გადაწყვეტილება სზაკ-ს მე-2 მუხლის პირველ ნაწილის „დ“ ქვეპუნქტით ეს არის ინდივიდუალურ- ადმინისტრაციული აქტი და მისი გასაჩივრება უნდა მოხდეს ერთი თვის ვადაში სასკ-ის მე-3 ნაწილი . მოცემული კაზუსიდან ირკვევა , რომ ადმინისტრაციულმა ორგანომ ეს გადაწყვეტილება 2017წლის 28 იანვარს მიიღო , ხოლო ადფამ საჩივრით მიმართა სასამართლოს აპრილში , ანუ გასაჩივრებას ვადა გაშვებულია. საკს-ს მე-16 მუხლის მე-2 ნაწილის მიხედვით სასამართლო ვალდებული იყო ჩაება მესამე პირად შპს „გამა“ , რადგან იგი იყო ამ სასამათალურთიერთობის მონაწილე და სასამართლოს ამ საქმეზე მხოლოდ საერთო გადაწყვეტილების გამოტანა შეუძლია საკს-ის 262 მუხლის მე-2 ნაწილის თანახმად სასამართლოს უნდა შეეწყვიტა საქმის წარმოება ვინაიდან გაშვებული იყო ერთ თვიანი გასაჩივრების ვადა .
რა განსხვავებაა სამოქალაქო პროცესის დისპოზიციურობის [პრინციპსა და ადმინისტრაციული პროცესის დისპოზიციურობის პრინციპებს შორის. ასევე მაინტერესებს შეჯიბრებითობის პრინციპზე :)~
თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
თქვენი შენიშვნები დაგვეხმარება სისტემის სამომავლო გაუმჯობესებაში.
rtuli
24
გ
საქართველოს ზოგადი ადმინისტრაციული კოდექსის 117-ე მუხლის პირველი ნაწილის თანახმად შპს „ალფას“ შეეძლო გაესაჩივრებინა ადმინისტრაციულ ორგანოს მიერ გამოცემული აქტის ბათილად ცნობა, ვინაიდან შპს „ალფას’’ არის დაინტერესებული მხარე. სზაკ-ის 60’ მუხლის მე-3 ნაწილის თანახმად ადმინისტრაციული სამართლებრივ აქტს ბათილად ცნობს მისი გამომცემი ორგანო , ხოლო საჩივარის ან სარჩელის შემთხვევაში ზედმგომი ადმინისტრაციული ორგანო. სასკ-ს მე 2 მუხლის მე-5 ნაწილის თანახმად სასამართლო გარდა კანონით გათვალისწინებულ შემთხვევებისა არ მიიღებს სარჩელს ადმინისტრაციულ ორგანოს მიმართ თუ მოსარჩელემ სზაკ-თ დადგენილი წესით არ გამოიყენა ადმინისტრაციული საჩივრის ერთჯერადად გასაჩივრების შესაძლებლობა. ყოველივე ზემოთ აღნიშნულისა დგინდება , რომ შპს ალფამ არ გამოიყენა აქტის ერთჯერადი გასაჩივრების წელი ზემდგომ ორგანოში და მან პირდაპირ მიმართა საჩივრით სასამართლოს, რაც შეეხება სასამართლოს , მან სარჩელი წარმოებაში მიიღო და არ გაითვალისწინა კანონით დადგენილი წესი საკს-ს მე-2 მუხლის მე-5 ნაწილი . საქართველოს ენერგეტიკისა დაა წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნულ კომისიის გადაწყვეტილება სზაკ-ს მე-2 მუხლის პირველ ნაწილის „დ“ ქვეპუნქტით ეს არის ინდივიდუალურ- ადმინისტრაციული აქტი და მისი გასაჩივრება უნდა მოხდეს ერთი თვის ვადაში სასკ-ის მე-3 ნაწილი . მოცემული კაზუსიდან ირკვევა , რომ ადმინისტრაციულმა ორგანომ ეს გადაწყვეტილება 2017წლის 28 იანვარს მიიღო , ხოლო ადფამ საჩივრით მიმართა სასამართლოს აპრილში , ანუ გასაჩივრებას ვადა გაშვებულია. საკს-ს მე-16 მუხლის მე-2 ნაწილის მიხედვით სასამართლო ვალდებული იყო ჩაება მესამე პირად შპს „გამა“ , რადგან იგი იყო ამ სასამათალურთიერთობის მონაწილე და სასამართლოს ამ საქმეზე მხოლოდ საერთო გადაწყვეტილების გამოტანა შეუძლია საკს-ის 262 მუხლის მე-2 ნაწილის თანახმად სასამართლოს უნდა შეეწყვიტა საქმის წარმოება ვინაიდან გაშვებული იყო ერთ თვიანი გასაჩივრების ვადა .
რა განსხვავებაა სამოქალაქო პროცესის დისპოზიციურობის [პრინციპსა და ადმინისტრაციული პროცესის დისპოზიციურობის პრინციპებს შორის. ასევე მაინტერესებს შეჯიბრებითობის პრინციპზე :)~