„ამბროლაურის მუნიციპალიტეტის ქალაქთმშენებლობითი დოკუმენტაციის დამტკიცების თაობაზე“ ამბროლაურის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს 2019 წლის 26 ივნისის N23 დადგენილებაში ცვლილების შეტანის თაობაზე

2. ტერიტორიის გამოყენებისა და განაშენიანების რეგულირების წესების მიზანია დასახლების  სამშენებლო საქმიანობისთვის  ტერიტორიებისა  და  მიწის  ნაკვეთ(ებ)ის გამოყენების სპეციფიკური პირობების დადგენა. აღნიშნული პირობები ასახული უნდა იქნეს ქალაქთმშენებლობით  დოკუმენტებში,  ხოლო  ქალაქთმშენებლობითი დოკუმენტები  უნდა  შეესაბამებოდეს და აზუსტებდეს  ამბროლაურის მუნიციპალიტეტის  მიერ დამტკიცებულ მუნიციპალიტეტის სივრცითი მოწყობის გეგმას.

3. დასახლების  ქალაქთმშენებლობითი  განვითარების  პრიორიტეტია ჩამოყალიბებულ  გარემოსა  და  ლანდშაფტზე  ზიანის  მიყენების  გარეშე დასახლების ურბანული განვითარება საკურორტო, სპორტულ-გამაჯანსაღებელი ფუნქციით.

გ)  ბუნებრივი  საფრთხეების  ზონა არის მკაცრი შეზღუდვის ზონა და მოიცავს ეკოლოგიური კატასტროფების საფრთხის შემცველ ტერიტორიებს;

დ) ბუნებრივ-ტექნოგენური საფრთხის ზონა წარმოადგენს მკაცრი შეზღუდვის ზონას, რომლის საზღვრებშიც ნებისმიერი ქმედების დაწყებამდე  შესასწავლია ბუნებრივი და ტექნოგენური  საფრთხეების  არსებობა  და  მათი  ზემოქმედება  განსახორციელებელ ქმედებაზე;

ე)  მანსარდა – საცხოვრებლად/სამყოფად  გამოყენებული  სხვენი,  რომლის  სახურავის სიბრტყისა  და  ფასადის  გადაკვეთის  ხაზი  არ  შეიძლება  იყოს  სხვენის  იატაკის გეგმარებითი ნიშნულიდან 1,6 მეტრზე მეტ სიმაღლეზე;

ვ)  გეგმარების  შემზღუდავი  ზონები – ქალაქთმშენებლობითი  დოკუმენტის  ნაწილი, რომელიც  შესაბამისი  კანონმდებლობის  საფუძველზე  ახდენს  ტერიტორიის იდენტიფიცირებას განაშენიანების შემზღუდავი პირობების ან/და სხვა რეგლამენტების მიხედვით;

ზ)  შენობის  სიმაღლე – განისაზღვრება  შენობის  ფასადის,  გრუნტის  ზედაპირთან შემხებლობაში  მყოფი  ყველაზე  დაბალი  წერტილიდან,  შენობის  სახურავის  ყველაზე მაღალ წერტილამდე.

6. განაშენიანების  რეგულირების გეგმის სექტორში „მშენებლობის ნებართვის გაცემის წესისა და სანებართვო პირობების შესახებ“  საქართველოს  მთავრობის 2009 წლის 24 მარტის №57 დადგენილებით განსაზღვრული პირველი სტადიის გავლა (მიწის ნაკვეთის  სამშენებლოდ გამოყენების პირობების  დამტკიცება)  საჭირო  არ  არის. აღნიშნულ სექტორში მშენებლობა გაიცემა მე-2 და მე-3 სტადიით.

7. წინამდებარე მუხლის მე-5 პუნქტით განსაზღვრულ  სექტორებში  მიწის ნაკვეთის სამშენებლოდ  გამოყენების  პირობების  დამტკიცებისას  დამკვეთი ვალდებულია, „მშენებლობის ნებართვის გაცემის წესისა და სანებართვო პირობების შესახებ“  საქართველოს  მთავრობის  2009  წლის  24  მარტის  №57  დადგენილებით განსაზღვრული დოკუმენტაციის გარდა ნებართვის  გამცემ უფლებამოსილ ადმინისტრაციულ ორგანოს წარუდგინოს  დოკუმენტაცია, რომელიც დეტალურად უნდა ასახავდეს დასაგეგმარებელი სექტორიის გეგმარებით საკითხებს.   

2. შაორის ტურისტულ-სარეკრეაციო კომპლექსის (დასახლების) განაშენიანების რეგულირების  გეგმის  დამტკიცების პროცედურა  განისაზღვრება  განაშენიანების ძირითადი დებულებებით.

3. შაორის ტურისტულ-სარეკრეაციო კომპლექსის (დასახლების)  ტერიტორიის განაშენიანების  რეგულირების გეგმას ამტკიცებს  მუნიციპალიტეტის წარმომადგენლობითი ორგანო.

4. ყველა დაინტერესებულ პირს აქვს უფლება, მონაწილეობა მიიღოს დაგეგმვის დოკუმენტების  მიზნების  ფორმირების,  შემუშავების,  განხილვისა  და  შეთანხმების პროცესში  ორგანიზებულ  საჯარო  განხილვებში.  საჯარო  განხილვების  ორგანიზებას ახორციელებს  დაგეგმვაზე  უფლებამოსილი  უწყება.  საჯარო  განხილვების  შესახებ ინფორმაცია  ვრცელდება  დასაგეგმარებელ  ტერიტორიაზე  თვალსაჩინო  ადგილას საინფორმაციო  დაფის  განთავსებით,  მასმედიის  ელექტრონულ  და  ბეჭდვით საშუალებებში  განცხადებებისა  და  შეტყობინებების  მეშვეობით,  ასევე მუნიციპალიტეტის ოფიციალურ ელექტრონულ გვერდზე გამოქვეყნებით.

ა) ლანდშაფტურ-სარეკრეაციო ზონა' (ლსზ') – ლანდშაფტურ-სარეკრეაციო ზონა' (ლსზ') წარმოადგენს დასახლების საზღვრებში ბუნებრივი ლანდშაფტის ან ფასეული ხელოვნური ლანდშაფტის ტერიტორიას, სადაც შესაძლებელია მისი ფუნქციონირებისთვის უზრუნველმყოფი შენობა-ნაგებობების არსებობა კანონმდებლობის შესაბამისად.

ა.ა) ლანდშაფტურ-სარეკრეაციო ზონა' (ლსზ) მოიცავს დასახლების განაშენიანების რეგულირების გეგმის სექტორ №1-ს. აღნიშნულ სექტორში დასაშვებია საბაგირო გზის მშენებლობა, განაშენიანების რეგულირების გეგმით გათვალისწინებული, საბაგირო ხაზის შეზღუდვის არეალში;

ბ) სარეკრეაციო ზონა 1 (რზ -1) წარმოადგენს ზონას, რომელიც მდებარეობს განაშენიანებული ტერიტორიების საზღვრებში და მოიცავს გამწვანებულ ტერიტორიას (მაგ.: პარკი, ბაღი, ბულვარი, სკვერი, გაზონი), სადაც დასაშვებია განათების ბოძების, შადრევნების, ღია სათამაშო ან/და სპორტული მოედნების და სარეკრეაციო ზონის ფუნქციონირებისთვის უზრუნველმყოფი შენობა-ნაგებობების განთავსება კანონმდებლობის შესაბამისად. 

ბ.ა) სარეკრეაციო ზონა 1 (რზ-1) მოიცავს დასახლების განაშენიანების რეგულირების გეგმის შემდეგ სექტორებს: №1, №2, №3, №4, № 5, №6;

გ) სარეკრეციო ზონა 2 (რზ-2) წარმოადგენს ზონას, რომელიც მოიცავს განაშენიანებული ტერიტორიების საზღვრებში არსებულ/დაგეგმილ გამწვანებულ ტერიტორიებს: პარკს, ღია სათამაშო, სპორტულ მოედნებს და მსგავსი ტიპის სხვა ტერიტორიებს.

გ.ა) სარეკრეაციო ზონა 2 (რზ-2) მოიცავს შაორის დასახლების განაშენიანების რეგულირების გეგმის შემდეგ სექტორებს: №1, №2, №3, №4, №5, №6, №7, №8. აღნიშნულ სექტორებში დასაშვებია:

გ.ა.ა) სექტორი №1 – ვიზიტორთა საინფორმაციო ცენტრი (ერთი შენობა);

გ.ა.ბ) სექტორი№2 – იახტკლუბი (ერთი შენობა), კაფე-რესტორანი (ერთი შენობა), ნავსადგომი, ნავსადგომის ადმინისტრაცია, პირსი, სანაოსნო საწყობი; 

გ.ა.გ) სექტორი №3 – ჩოგბურთის კორტი, კალათბურთის მოედანი, სპორტული კომპლექსის ადმინისტრაცია, ტრიბუნა, სპორტული მოედნის ფუნქციონირებისთვის საჭირო დახმარე შენობა-ნაგებობა;

გ.ა.დ) სექტორი №4 – სპორტული დარბაზი (ერთი შენობა);

გ.ა.ე) სექტორი №5 – საცურაო აუზი;

გ.ა.ვ) სექტორი №6 – აკვაპარკი, ატრაქციონი, აუზი; 

გ.ა.ზ) სექტორი №7 – პირსი; 

გ.ა.თ) სექტორი №8 – პირსი, კაფე-რესტორანი; 

გ.ბ) №2 და №8 სექტორებში განაშენიანების ძირითადი პარამეტრებია:

• მიწის ნაკვეთის განაშენიანების მაქსიმალური კოეფიციენტი: კ-1=0.2;
• მიწის ნაკვეთის გამწვანების მინიმალური კოეფიციენტი კ-3=0.8:
• მიწის ნაკვეთზე შენობა-ნაგებობის მაქსიმალური სიმაღლე – 5მ;

დ) სარეკრეციო ზონა 3 (რზ-3) – წარმოადგენს ზონას, რომელიც მდებარეობს განაშენიანებული ტერიტორიების საზღვრებში, სადაც დასაშვებია დასასვენებელი, სამკურნალო, სპორტული და გასართობი დანიშნულების შენობა-ნაგებობების განთავსება.

დ.ა. სარეკრეაციო ზონა 3 (რზ-3) მოიცავს დასახლების განაშენიანების რეგულირების გეგმის №1 სექტორს, რომელშიც განაშენიანების ძირითადი პარამეტრებია:

• მიწის ნაკვეთის განაშენიანების მაქსიმალური კოეფიციენტი: კ1=0.15;
• მაქსიმალური დასაშვები სართულიანობა – 4 სრული სართული;
• აღნიშნულ სექტორში დასაშვებია: 80-ნომრიანი, 160-ადგილიანი სასტუმრო, საკონფერენციო დარბაზი;

დ.ბ) სარეკრეაციო ზონა 3 (რზ-3) მოიცავს შაორის დასახლების მიწის ნაკვეთის სამშენებლოდ გამოყენების პირობების შემდეგ სექტორებს: №1, №2, №3, №4. აღნიშნულ სექტორებში დასაშვებია:

დ.ბ.ა) სექტორი №1 – ღია საკონცერტო სივრცეები;

დ.ბ.ბ) სექტორი №2 – ახალგაზრდული ბანაკი;

დ.ბ.გ) სექტორი №3 – კემპინგი და ავტოსახლები;

დ.ბ.დ) სექტორი №4 – სასტუმრო კაბინები.

დ.გ) სარეკრეაციო ზონა 3 (რზ-3)-ის მიწის ნაკვეთის სამშენებლოდ გამოყენების პირობების სექტორში დადგენილია შემდეგი პარამეტრები:

• მიწის ნაკვეთის განაშენიანების მაქსიმალური კოეფიციენტი: კ-1=1.5;
• მაქსიმალური დასაშვები სართულიანობა – 1 სართული;

ე) სასოფლო-სამეურნეო ზონა 1 (სოფზ-1) – წარმოადგენს დასახლების ადმინისტრაციულ საზღვრებში არსებულ სასოფლო-სამეურნეო ტერიტორიებს, სადაც შესაძლებელია მისი ფუნქციონირების უზრუნველმყოფი დამხმარე შენობა-ნაგებობების, რანჩოების, ფერმა-სასტუმროების და ინდივიდუალური საცხოვრებელი სახლების მშენებლობა;

ე.ა) სასოფლო-სამეურნეო ზონა 1 (სოფზ – 1) მოიცავს შაორის დასახლების მიწის ნაკვეთის სამშენებლოდ გამოყენების პირობების №1 სექტორს, რომელშიც განაშენიანების ძირითადი პარამეტრებია:

• მიწის ნაკვეთზე შენობა-ნაგებობის მაქსიმალური სიმაღლე – 10 მ.
• რანჩოების, ფერმა-სასტუმროების და ინდივიდუალური საცხოვრებელი სახლების მშენებლობისათვის მიწის ნაკვეთის მინიმალური ფართობი – 100000 კვ.მ
• სასოფლო-სამეურნეო ტერიტორიების ფუნქციონირების უზრუნველმყოფი დამხმარე შენობა ნაგებობების მშენებლობისათვის მიწის ნაკვეთის მინიმალური ფართობი – 15 000 კვ.მ.

ვ) სასოფლო-სამეურნეო ზონა 2 (სოფზ-2) – წარმოადგენს დასახლების (ადმინისტრაციულ) საზღვრებში არსებულ სასოფლო-სამეურნეო ტერიტორიებს, სადაც დაუშვებელია ყოველგვარი მშენებლობა. სასოფლო-სამეურნეო ზონა 2 (სოფზ-2) მოიცავს შაორის დასახლების განაშენიანების რეგულირების გეგმის №1 და №2 სექტორებს;

ზ) საცხოვრებელი ზონა 1 (სზ-1) – წარმოადგენს სასოფლო-სააგარაკო განაშენიანების ტერიტორიას, სადაც განაშენიანების დომინირებული სახეობაა ინდივიდუალური საცხოვრებელი სახლები. ასევე დასაშვებია სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების შენობა-ნაგებობის არსებობა სამეზობლო თმენის პრინციპების დაცვით;

ზ.ა) საცხოვრებელი ზონა 1 (სზ-1) მოიცავს შაორის დასახლების მიწის ნაკვეთის სამშენებლოდ გამოყენების პირობების შემდეგ სექტორებს: №1, №2, №3, №4, №5, №6. აღნიშნულ სექტორებში განაშენიანების ძირითადი პარამეტრებია:

• მიწის ნაკვეთის განაშენიანების მაქსიმალური კოეფიციენტი – კ1=0.1;
• მიწის ნაკვეთზე ერთი შენობა-ნაგებობის მაქსიმალური განაშენიანების ფართი -200 კვ.მ;
• მიწის ნაკვეთზე შენობა-ნაგებობის მაქსიმალური დასაშვები სართულიანობა -2 სრული სართული მანსარდით;
• მიწის ნაკვეთზე შენობა-ნაგებობის მაქსიმალური სიმაღლე – 10 მ.
• მიწის ნაკვეთის მინიმალური ფართობი – 1200 კვ.მ

თ) საცხოვრებელი ზონა 3 (სზ-3) – საცხოვრებელი ზონა, სადაც განაშენიანების დომინირებულ სახეობას შეადგენს საცხოვრებელი სახლები. ასევე, დასაშვებია საზოგადოებრივი დანიშნულების ობიექტებისა და სასტუმროების არსებობა. 

თ.ა) მოიცავს შაორის დასახლების განაშენიანების რეგულირების გეგმის №1 სექტორს. აღნიშნულ სექტორში დასაშვებია: კოტეჯის ტიპის სასტუმროები და კაფე-რესტორნები;

• მიწის ნაკვეთზე შენობა-ნაგებობის მაქსიმალური განაშენიანების ფართი – 300 კვ.მ;
• მიწის ნაკვეთზე შენობა-ნაგებობის მაქსიმალური დასაშვები სართულიანობა – 2 სრული სართული მანსარდით;
• მიწის ნაკვეთზე შენობა-ნაგებობის მაქსიმალური სიმაღლე – 10 მ;

თ.ბ) მოიცავს შაორის დასახლების სამშენებლოდ მიწის ნაკვეთის გამოყენების პირობების შემდეგ სექტორებს: №1, №2, №3, №4, №5. აღნიშნული სექტორები მოიცავს აქტიური დასვენების არეალებს. სექტორებისათვის განსაზღვრულია შემდეგი პარამეტრები:

• მიწის ნაკვეთის განაშენიანების მაქსიმალური კოეფიციენტი – კ1=0.1
• მიწის ნაკვეთზე შენობა-ნაგებობის მაქსიმალური სართულიანობა – 3 სართული.
• მიწის ნაკვეთის მინიმალური ფართობი – 1500 კვ.მ;

ი) სატრანსპორტო ზონა 2 (ტზ-2) – წარმოადგენს ზონას, რომელიც მდებარეობს განაშენიანებული ტერიტორიების საზღვრებს გარეთ და მოიცავს გზებს, ღია ავტოსადგომებს, სატრანსპორტო საშუალებების მომსახურების და მსგავსი ტიპის სხვა ტერიტორიებს. შესაძლებელია სატრანსპორტო ზონა 2 (ტზ-2) ფუნქციონირებისთვის უზრუნველმყოფი საზოგადოებრივი სამყოფების/სათავსების (ავტოსადგური და სხვა) არსებობა;

ი.ა) მოიცავს შაორის დასახლების განაშენიანების რეგულირების გეგმის №1 სექტორს. აღნიშნულ სექტორში დასაშვებია:

ი.ა.ა) ავტოსადგომები, გადმოსახედი ბაქანი, საბაგირო გზა, საბაგირო გზის ზედა სადგური, საბაგიროს ფუნქციონირებისთვის საჭირო შენობა-ნაგებობები;

ი.ბ) სატრანსპორტო ზონა 2 (ტზ-2) მოიცავს შაორის დასახლების მიწის ნაკვეთის სამშენებლოდ გამოყენების პირობების სექტორ №1. აღნიშნულ სექტორში დასაშვებია:

ი.ბ.ა) საბაგირო გზა, საბაგირო გზის შუა სადგური, კაფე, საბაგიროს ფუნქციონირებისთვის საჭირო შენობა-ნაგებობები. 

2. კონკრეტული ფუნქციური ზონების რეგლამენტები განისაზღვრება ამ წესებით და აისახება განაშენიანების რეგულირების გეგმებში, რომელთა გათვალისწინება სავალდებულოა მიწის ნაკვეთის სამშენებლოდ გამოყენებისას.

3. თუ მის დასაშვებობას პირდაპირ არ კრძალავს კონკრეტული ფუნქციური ზონა, ამ მუხლში მითითებული ყველა ზონისათვის მშენებლობის დასაშვებ სახეობას განეკუთვნება:

ა) ხაზობრივი ნაგებობა: გაზსადენი, წყალსადენი, წყალარინების მილი, ელექტროგადამცემი ხაზი, კავშირგაბმულობის ხაზი და მათი ფუნქციონირებისთვის საჭირო ინფრასტრუქტურის ობიექტები; 

ბ) ბუნებრივი საფრთხეებისგან დამცავი და პრევენციული საინჟინრო ნაგებობები.

2. განაშენიანების  რეგულირების  გეგმაში  მიწის  ნაკვეთების გამიჯვნა/გაერთიანება  წარმოადგენს  ცვლილებას  ქალაქთმშენებლობით  დოკუმენტში და  ხორციელდება  მარტივი  ადმინისტრაციული  წარმოების  წესით  (გამარტივებული წესით).

3. განაშენიანების რეგულირების გეგმაში შემავალი მიწის ნაკვეთების გამიჯვნა/გაერთიანება  დასაშვებია  მხოლოდ  წინამდებარე  წესებით  და  განაშენიანების რეგულირების  გეგმით  დადგენილი  მიწის  ნაკვეთის  განაშენიანების  რეგულირების ხაზების (წითელი ხაზების) შეუცვლელად.

4. დაუშვებელია  განაშენიანების  რეგულირების  გეგმაში  ისეთი  ცვლილებების განხორციელება, რომელიც  ეწინააღმდეგება  მუნიციპალიტეტის  სივრცით-ტერიტორიულ გეგმას.

2. შაორის ტურისტულ-სარეკრეაციო კომპლექსის (დასახლების) ტერიტორიაზე წყლის ობიექტების დაცვის მიზნით გამოიყოფა გარემოს დამცავი ზონა 3 (გდზ-3), რომელიც მოიცავს განაშენიანების რეგულირების გეგმით გამოყოფილი 30 მ- იან წყალსაცავის და 10 მ-იან მდინარის წყალდაცვით ზოლს, რომელშიც მოქმედებს სპეციალური რეჟიმი. 30 მ-იანი წყალსაცავის და 10 მ-იან მდინარის წყალდაცვით ზოლში აკრძალულია:

ა) მშენებლობა ან მოქმედი საწარმოების გაფართოება და რეკონსტრუქცია, გარდა კანონით პირდაპირ დადგენილი შემთხვევებისა;

ბ) საჰაერო დაფრქვევის გზით მრავალწლოვანი ნარგავების, ნათესი კულტურებისა და ტყის სავარგულების შეწამვლა შხამქიმიკატებით;

გ) მინერალური სასუქებისა და შხამქიმიკატების, აგრეთვე საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებული ნებისმიერი სახის ნარჩენების შენახვა, დაგროვება და განთავსება. წყალსაცავის და მდინარის წყალდავით ზოლში მოქმედებს, „წყლის შესახებ საქართველოს კანონისა და “წყალდაცვითი ზოლის შესახებ ტექნიკური რეგლამენტის დამტკიცების თაობაზე” საქართველოს მთავრობის 2013 წლის 31 დეკემბერის №440 დადგენილების მოთხოვნები.

3. შაორის ტურისტულ-სარეკრეაციო კომპლექსის (დასახლების) ტერიტორიაზე გარემოს დაცვის მიზნით გამოიყოფა გარემოს დამცავი ზონა 2 (გდზ-2) - გარემოს დამცავი ზონა 2 (გდზ-2) მოიცავს:

ა) სარეკომენდაციო სტატუსის სივრცე – ზურმუხტის ქსელის კანდიდატ ადგილებს, რომელიც მიზნად ისახავს მნიშვნელოვანი და მოწყვლადი სახეობებისა და ჰაბიტატების გრძელვადიან კონსერვაციასა და დაცვას. აღნიშნულ სივრცეში ქმედებები (სამშენებლო, სანებართვო, საპროექტო, კვლევითი და სხვა) უნდა ესადაგებოდეს ბერნის კონვენციის მოთხოვნებს (The Convention on the Conservation of European Wildlife and Natural Habitats). რეკომენდირებულია შეზღუდული იქნას ნებისმიერ ქმედება (მათ შორის: სამშენებლო/სამონტაჟო) რომელიც ხელს შეუშლის მისთვის სტატუსის მინიჭებას.

ბ) სარეკომენდაციო სტატუსის სივრცე – შაორი-ხიხათის აღკვეთილის სარეკომენდაციო არეალი. აღკვეთილში მკაცრი კონტროლის პირობებში დაშვებულია ცალკეული განახლებადი რესურსების მოხმარება. დაცულია ორგანიზმთა იშვიათი, უნიკალური, დამახასიათებელი და საქართველოს „წითელ ნუსხაში“ შეტანილ, გადაშენების საფრთხის წინაშე მყოფ გარეულ ცხოველთა და ველურ მცენარეთა სახეობები და ეკოსისტემის ცალკეული მნიშვნელოვანი კომპონენტები. ნებადართულია სამეცნიერო კვლევა, საგანმანათლებლო საქმიანობა, აღდგენითი საქმიანობა, კულტურული ტურიზმი, რეგულირებული თიბვა და ძოვება, მონიტორინგი, ადმინისტრაციის თანამშრომელთა გადაადგილება ტრანსპორტით საჭიროების შემთხვევაში, საგანგებო მდგომარეობის (სტიქიური მოვლენები და სხვა) და აღდგენითი სამუშაოების ჩატარების მიზნით ავტო-მოტო, და საჰაერო ტრანსპორტით გადაადგილება. აკრძალულია ტყის ჭრა და ნადირობა.

4. წყლის სათავე ნაგებობებისთვის, რეზერვუარებისთვის, წყლის სატუმბი სადგურებისთვის განკუთვნილი სანიტარიული დაცვის ზონა – წარმოადგენს განაშენიანების რეგულირების გეგმით განსაზღვრულ სანიტარიული დაცვის სარტყელს. აღნიშნულ სარტყელში ნებისმიერი საქმიანობა უნდა განხორციელდეს „წყლის შესახებ“ კანონის და მოქმედი ტექნიკური რეგალმენტების შესაბამისად. წყალმომარაგების სათავე ნაგებობების სანიტარიული დაცვის ზონაში აკრძალულია: საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებული ნარჩენების დაგროვება, ჩამდინარე წყლებით რწყვა, ისეთი ობიექტების მშენებლობა და სხვა საქმიანობა, რომლებმაც შეიძლება წყლის დაბინძურება გამოიწვიოს.

5. საყოფაცხოვრებო (წყალარინების) გამწმენდი ნაგებობის სანიტარიული დაცვის ზონა – წარმოადგენს განაშენიანების რეგულირების გეგმით განსაზღვრულ სანიტარიული დაცვის სარტყელს. აღნიშნულ სარტყელში ნებისმიერი საქმიანობა უნდა განხორციელდეს „წყლის შესახებ“ კანონის და მოქმედი ტექნიკური რეგლამენტების შესაბამისად. 

6. საბაგირო ხაზის 10 მ-იანი შეზღუდვის არეალი – აღნიშნული შეზღუდვის არეალში დაუშვებელია ყოველგვარი საქმიანობა, რომელიც მიზნად არ ისახავს არსებული საბაგიროს რემონტი-შეკეთებას, რეკონსტრუქციას. 

ა) ბუნებრივი – დამეწყრის არეალი;

ბ) ტექნოგენური – შაორის  წყალსაცავის კაშხლის ნგრევის შედეგად გამოწვეული საფრთხის ზონა;

2. წინამდებარე  მუხლის  პირველი  პუნქტით  განსაზღვრული  ბუნებრივ-ტექნოგენური საფრთხეების ზონები ასახულია განაშენიანების რეგულირების გეგმაში. დაუშვებელია აღნიშნულ ზონებში ნებისმიერი სახის სამშენებლო სამუშაოები, გარდა საფრთხეების  თავიდან  აცილების  მიზნით  განხორციელებული  მშენებლობისა – ბუნებრივი  საფრთხეების  მიმართ  მდგრადი  საინჟინრო  ინფრასტრუქტურის მშენებლობა და სადემონტაჟო   სამუშაოებისა.

2. თუ  მიწის ნაკვეთზე ან მის ნაწილზე ვრცელდება კომბინირებული რეჟიმის ზონა, მაშინ მისი სამშენებლოდ განვითარებისას მოქმედებს ყველაზე მკაცრი ზონის რეგულაციები.

3. იმ  შემთხვევაში თუ კომბინირებული ზონა შედგება სამშენებლო და ბუნებრივი საფრთხეების ზონებისგან, სამშენებლო ზონის  მოთხოვნები ამოქმედდება მხოლოდ  ბუნებრივი საფრთხეების არსებობის თავიდან აცილების მიზნით ღონისძიებების გატარების შემდეგ.

2. თუ მიწის ნაკვეთზე ან მის ნაწილზე ვრცელდება შერეული რეჟიმის ზონა, მაშინ მისი სამშენებლოდ განვითარებისას არცერთი  ზონის  მოთხოვნა არ უნდა დაირღვეს.

ა) თუთიის, ვერცხლისფერი ან შეუღებავი; 

ბ) მეტალო-კრამიტის; 

გ) მკვეთრი ფერის.

4. ღობეები  და  ჭიშკრები  დამზადდეს  ხის,  ქვის  ან  ლითონის  მასალებისგან (ლითონის ფერები). ღობის  მაქსიმალური სიმაღლე არ უნდა აღემატებოდეს 1.6  მ.  იმ შემთხვევაში  თუ  ღობის  სიმაღლე  1.2  მ-ზე  მეტია,  მისი  ვერტიკალური  ზედაპირის ფართობის 40% უნდა იყოს შეუვსებელი და გამჭოლი.

5. სატრანსპორტო  საშუალებების  მომსახურების  ობიექტების  დაპროექტება- მშენებლობა უნდა მოხდეს იმგვარად, რომ მომსახურება არ ხორციელდებოდეს ან/და მომსახურების პროცესი არ აღიქმებოდეს გზიდან/ქუჩიდან.

6. სასოფლო-სამეურნეო ზონა 1(სოფზ-1)-ში ფერმებისა და ფერმა-სასტუმროების (გარდა  ინდივიდუალური  საცხოვრებელი  სახლებისა)  ფასადების  მოსაპირკეთებელ მასალებად დასაშვებია მხოლოდ ხის, ბუნებრივი ქვის და აგურის გამოყენება.

2. მიწის  ნაკვეთ(ებ)ზე  შენობების  მაქსიმალურ  დასაშვებ  სიმაღლე(ებ)სა და ამ შენობ(ებ)იდან  მომიჯნავე ქუჩებთან  ან/და  სხვა  საზოგადოებრივ სივრცეებთან ურთიერდამოკიდებულების განსაზღვრისას მოქმედებს ძირითადი დებულებების მოთხოვნები.

2. მიწის ნაკვეთები და შენობა-ნაგებობები, რომლებიც თავისი მახასიათებლებით არ  შეესაბამება  შესაბამისი  ზონის  განაშენიანების  რეგულირების  მოთხოვნებს  და შესაბამისობის უზრუნველყოფა შეუძლებელია, ენიჭება განპირობებული (იძულებითი) შეუსაბამო მიწის ნაკვეთებისა და შენობა-ნაგებობების სტატუსი.

3. შეუსაბამო  და  განპირობებული  (იძულებითი)  შეუსაბამო  სტატუსის  მქონე მიწის  ნაკვეთებისა  და  შენობა-ნაგებობების  შემდგომი  განვითარება  (ტერიტორიის გაფართოება , რეკონსტრუქცია) ხორციელდება მხოლოდ შეუსაბამობის აღმოფხვრის ან შემცირების  პირობით.  შემცირების  პირობები  შესაძლებელია  განისაზღვროს ეტაპობრივად, საბოლოო აღმოფხვრის მიზნით.

4. შეუსაბამობის აღმოფხვრის შემთხვევაში შეუსაბამო  სტატუსის მქონე მიწის ნაკვეთებსა და შენობა-ნაგებობებს ეხსნება შეუსაბამო სტატუს.

2. წინამდებარე წესების ძალაში შესვლასთან  ერთად, დასახლების ადმინისტრაციული საზღვრები დადგინდეს განაშენიანების  რეგულირების გეგმაში ასახული საზღვრების შესაბამისად.