დოკუმენტის სტრუქტურა
განმარტებების დათვალიერება
დაკავშირებული დოკუმენტები
დოკუმენტის მონიშვნები
კონსოლიდირებული პუბლიკაციები
უკან დაბრუნება | “საქართველოში პათოლოგიურანატომიური სამსახურის შემდგომი გაუმჯობესების შესახებ” | |
|---|---|
| დოკუმენტის ნომერი | 242/ნ |
| დოკუმენტის მიმღები | საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის მინისტრი |
| მიღების თარიღი | 05/12/2000 |
| დოკუმენტის ტიპი | საქართველოს მინისტრის ბრძანება |
| გამოქვეყნების წყარო, თარიღი | სსმ, 120, 21/12/2000 |
| სარეგისტრაციო კოდი | 470.230.000.11.119.004.532 |
| კონსოლიდირებული პუბლიკაციები | |
დოკუმენტის კონსოლიდირებული ვარიანტის ნახვა ფასიანია, აუცილებელია სისტემაში შესვლა და საჭიროების შემთხვევაში დათვალიერების უფლების ყიდვა, გთხოვთ გაიაროთ რეგისტრაცია ან თუ უკვე რეგისტრირებული ხართ, გთხოვთ, შეხვიდეთ სისტემაში
პირველადი სახე (21/12/2000 - 28/06/2006)
სახელმწიფო სარეგისტრაციო კოდი 470.230.000.11.119.004.532
საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის მინისტრის
ბრძანება №242/ნ
2000 წლის 5 დეკემბერი
ქ. თბილისი
საქართველოში პათოლოგიურანატომიური სამსახურის შემდგომი გაუმჯობესების შესახებ
საქართველოში პათოლოგიურანატომიური სამსახური მეცნიერებისა და ტექნიკის განვითარების ყველა ეტაპზე აკმაყოფილებდა თეორიული და პრაქტიკული მედიცინის მოთხოვნებს. დღეს, მეცნიერების განვითარების მიმდინარე ეტაპზე, ქვეყანაში საზოგადოებრივი წყობის შეცვლასთან დაკავშირებით, ჯანმრთელობის დაცვის სისტემის რეორგანიზაციისა და რეფორმის მიმდინარეობის პირობებში, მოსახლეობის სამედიცინო მომსახურების საქმეში სადაზღვევო პრინციპების განხორციელება და მასთან დაკავშირებული კონტროლის გაძლიერება, საქართველოს ჯანმრთელობის დაცვის სისტემის მსოფლიო სტატისტიკის მიმოქცევაში გაერთიანება პათოლოგიურანატომიური სამსახურის წინაშე ახალ ამოცანებს აყენებს, რომელთა განხორციელების გარეშე საქართველოში შეუძლებელი იქნება სამედიცინო მეცნიერების განვითარება და მოსახლეობის სამედიცინო მომსახურება მსოფლიოში მედიცინის განვითარების კვალდაკვალ, მსოფლიო სამედიცინო სტანდარტების შესაბამისად.
საგულისხმოა ის გარემოება, რომ 1990 წლის შემდეგ საქართველოს ყველა რეგიონის სამკურნალო დაწესებულებებში შემცირდა ოპერაციული მასალის კვლევის მასშტაბი, შეიძლება ითქვას სრულიად შეწყდა (იშვიათი გამონაკლისის გარდა) მომკვდართა პათოლოგიურანატომიური გაკვეთები, შესაბამისად, აღარ ტარდება კლინიკურ-პათოლოგიურანატომიური კონფერენციები, რითაც ფაქტობრივად შეწყდა ექიმთა კვალიფიკაციის სისტემატური, უწყვეტი ამაღლების ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი წყარო.
აღსანიშნავია, რომ საქართველოში უკვე რამდენიმე წელია მოხდა ადამიანთა მიგრაციის, სხვადასხვა სახის პროდუქციის, მათ შორის საკვების იმპორტის ინტენსიფიკაცია, რამაც განაპირობა ქვეყნის ეკოლოგიისათვის უცხო, პირობით პათოგენური მიკროორგანიზმების (ვირუსების, ბაქტერიების, სოკოების, პარაზიტების), სხვადასხვა სახის ალერგენებისა და პარაალერგენების შემოტანა, რომლებიც გარდა მიკროორგანიზმთა მტარებლობისა, ავადმყოფობებს იწვევს. ჩნდება საქართველოსთვის უცხო, “ახალი” ავადმყოფობანი, ხდება იმუნური პათოლოგიით მიმდინარე ავადმყოფობათა აღმოცენება, იქმნება ავადმყოფობათა ნიღბები, ატიპური ფორმები, ხდება საქართველოში ლიკვიდაციებული ავადმყოფობების რეციდივები, რომელთა იდენტიფიკაცია მხოლოდ კლინიკური გამოკვლევების საფუძველზე დაუშვებელია და შეუძლებელიც. თუ გავითვალისწინებთ იმასაც, რომ 1990 წლამდე კლინიკურ და პათოლოგიურანატომიურ დიაგნოზთა სხვაობის მაჩვენებელი საბჭოთა კავშირის დიდ ქალაქებში საშუალოდ 16%-ს აღწევდა, ხოლო ზოგიერთი ავადმყოფობის მიმართ 27%-ს, გასაგები ხდება, რომ მაშინაც ავადმყოფთა მნიშვნელოვანი ნაწილის კვლევა და მკურნალობა ადექვატური არ იყო და პათოლოგიურანატომიური გაკვეთებით, კლინიკურ-პათოლოგიურანატომიური კონფერენციებით მდგომარეობა თანდათან უმჯობესდებოდა. ამჟამად პათოლოგიურანატომიური გაკვეთების შეწყვეტისა და კლინიკურ-პათოლოგიურანატომიური კონფერენციების ჩაუტარებლობის გამო, ბუნებრივია, ზემოხსენებული მაჩვენებელი იმატებს, ავადმყოფი იღუპება და იმარხება პათოლოგიის არსის გარკვევის გარეშე. აღნიშნულის შედეგად იკარგება ქვეყნის ნოზოლოგიური პროფილის განსაზღვრის, სწორი სტატისტიკური ინფორმაციის მიღებისა და სტატისტიკური მონაცემების მიხედვით მსჯელობის შესაძლებლობა; არ იქმნება საფუძველი საექიმო შეცდომის გამოსწორებისათვის და, შესაბამისად, ექიმის კვალიფიკაციის სისტემატური, უწყვეტი ამაღლებისათვის; ირღვევა პირობები სამედიცინო უნივერსიტეტებში სასწავლო პროცესის სწორად წარმართვისათვის, საავადმყოფოს ლაბორატორიებისა და კლინიკური განყოფილებების მუშაობის პრაქტიკულ-მეცნიერული კონტროლისათვის, მთლიანად საავადმყოფოს მუშაობის ყოველდღიური აკადემიური შეფასებისათვის, ჯანმრთელობის დაცვის სისტემის სწორი ორიენტაციისათვის. ვინაიდან არ ხდება გვამების პათოლოგიურანატომიური გაკვეთები, ჯანმრთელობის დაცვის ორგანოები ვერ ანხორციელებენ სათანადო კონტროლს სახელმწიფო და შიდადაწესებულებრივი სტანდარტებით გათვალისწინებული თანხების ხარჯვის სისწორეზე.
ხაზგასმით უნდა აღინიშნოს, რომ დღეს არ აქვს რა საქართველოს სამკურნალო დაწესებულებების აღჭურვის შესაძლებლობა ყველა იმ სადიაგნოზო საშუალებით, რომლითაც უზრუნველყოფილია მსოფლიოს განვითარებული, მოწინავე ქვეყნების სამკურნალო დაწესებულებები, კლინიკურ პრაქტიკაში ხშირად იქმნება ისეთი ვითარება, როდესაც კლინიცისტისათვის მეტად რთული და ზოგჯერ შეუძლებელიცაა ავადმყოფის სიკვდილის განვითარების მექანიზმებში გარკვევა, აღნიშნულს ემატება ქირურგიული აქტივობის მატება, დიაგნოსტიკისა და მკურნალობის ინსტრუმენტული მეთოდების ფართოდ დანერგვა, ინტენსიური თერაპიისა და რეანიმაციის მრავალი ღონისძიების სულ უფრო აქტიური გამოყენება, იატროგენიები, ავადმყოფობათა პათომორფოზი და სხვა მრავალი. ბუნებრივია, რომ ასეთ პირობებში ერთადერთი გზა ჭეშმარიტების დადგენისა ეს არის მომკვდარი ავადმყოფის გვამის პათოლოგიურანატომიური გამოკვლევა.
ქვეყანაში ბოლო წლებში კატასტროფულად შემცირდა პათოლოგიურანატომიური გაკვეთების მაჩვენებელი. 1997 წლის მონაცემებით იგი უდრიდა 2%-ს, ხოლო თბილისში – 10%-ს, ნაცვლად შესაბამისად 52%-სა და 92%-სა 1990 წელს. შექმნილი მძიმე მდგომარეობა განპირობებულია იმით, რომ სამკურნალო-პროფილაქტიკური დაწესებულებების ხელმძღვანელები და მათდამი დაქვემდებარებული სამედიცინო პერსონალი ხშირად სათანადოდ არ ან ვერ აფასებენ მომკვდარი ავადმყოფის გვამის პათოლოგიურანატომიური გამოკვლევის, როგორც ჭეშმარიტების დადგენის მიზნით ჩასატარებელი ძირითადი ღონისძიების დიდ მნიშვნელობას. რიგ შემთხვევებში არსებობს ობიექტური მიზეზებიც. კერძოდ, გვამის გადათავსებასთან დაკავშირებული სირთულეები ან როდესაც სამკურნალო დაწესებულების ტერიტორიაზე არ ფუნქციობს პათოლოგიურანატომიური განყოფილება. ამასთანავე, გარდა თბილისის ჯანმრთელობის დაცვის დეპარტამენტისა, არც ერთი ქალაქისა და რეგიონის შესაბამის სამსახურებს ჯერ კიდევ არ გადაუწყვეტიათ გვამების პათოლოგიურანატომიური გაკვეთის დაფინანსების საკითხი.
მედიცინის განვითარების თანამედროვე ეტაპზე განსაკუთრებული მნიშვნელობა ენიჭება ბიოფსიური და ოპერაციული მასალის პათოლოგიურანატომიურ გამოკვლევას. საერთაშორისო სტატისტიკური მონაცემებით სადღეისოდ სამკურნალო დაწესებულებებში ბიოფსიური და ოპერაციული მასალის პათოლოგიურანატომიური გამოკვლევა ესაჭიროება ყოველ მესამე ავადმყოფს.
მკვეთრად გაფართოვდა იმ ამოცანათა სფერო, რომელიც ბიოფსიური მასალის ანალიზის გზით უნდა გადაწყვიტოს თანამედროვე კლინიკამ. კერძოდ, იგი საშუალებას იძლევა ვიმსჯელოთ პათოლოგიური პროცესის თუ ავადმყოფობის მიმდინარეობის ხასიათზე, ამა თუ იმ სამკურნალო საშუალების გამოყენების ეფექტურობაზე და შესაბამისად მიზანშეწონილობაზე, ქირურგიული ჩარევის აუცილებლობაზე, მოსალოდნელ გართულებებზე. ფაქტობრივად პათოლოგანატომი დიაგნოსტიკისა და მკურნალობის პროცესის აქტიური მონაწილეა.
მსოფლიოს ყველა ცივილიზებულ ქვეყანაში ოპერაციული მასალა, როგორც წესი, იგზავნება პათოლოგიურანატომიურ განყოფილებაში ჰისტოპათოლოგიური გამოკვლევისათვის. ოპერაციული მასალის მიკროსკოპული გამოკვლევით მიღებული დასკვნის საფუძველზე ხდება ოპერაციული მკურნალობის ტაქტიკისა და ტექნიკის ექსპერტიზა, ოპერაციის ჩვენებების შეფასება და დეფექტების გამოვლენა, მოსალოდნელი გართულებებისა და პროგნოზის განსაზღვრა, ოპერაციის შემდგომ პერიოდში მკურნალობის რეჟიმის შემუშავება, ხოლო სტაციონარიდან გაწერის შემდეგ ავადმყოფისათვის რეჟიმისა და ბიოსოციალური გარემოს განსაზღვრა.
საქართველოს სამკურნალო-პროფილაქტიკურ დაწესებულებებში ჯერ კიდევ მცირეა ბიოფსიების რაოდენობა. ბიოფსიების მაჩვენებელი მკვეთრად ჩამორჩება საერთაშორისო სტანდარტებით მიღებულ საშუალო მაჩვენებელს. ბიოფსიების უმრავლესობა მოდის ეგზო, გასტრო-, ენტერო- და ბრონქობიოფსიებზე. თითქმის არ წარმოებს ჰეპატო და ნეფრობიოფსიები. ასევე მკვეთრად ჩამორჩება ოპერაციული მასალის პათოლოგიურანატომიური გამოკვლევის ჩვენი მაჩვენებლები საერთაშორისო სტანდარტების თანამოსახელე მაჩვენებელს. 1990 წელს იგი თბილისში შეადგენდა 90%-ს, ხოლო ქვეყანაში 75%-ს. დღეისათვის აღნიშნული მაჩვენებელი შესაბამისად შეადგენს 60%-ს და 25%-ს. შექმნილი მდგომარეობა ოპერაციული მასალის მიკროსკოპული გამოკვლევის მხრივ უნდა აიხსნას მკურნალი ექიმების, კლინიკურ განყოფილებათა გამგეებისა და სამკურნალო დაწესებულებათა ხელმძღვანელების მხრივ არასათანადო ყურადღებითა და კონტროლით.
სერიოზულად ართულებს პათოლოგიურანატომიური სამსახურის მუშაობის სათანადო დონეზე წარმართვას მეტად მძიმე მატერიალურ-ტექნიკური მდგომარეობა. პათოლოგიურანატომიური განყოფილებები იმყოფება შეუფერებელ შენობებში, რომელთა უმრავლესობა კაპიტალურ შეკეთებას საჭიროებს. უფრო მეტიც, ზოგიერთ სამკურნალო დაწესებულებას საერთოდ არ გააჩნია საპროზექტორო. მძიმე მდგომარეობაა აგრეთვე პათოლოგიურანატომიური განყოფილებების საჭირო ხსნარებით, რეაქტივებით, ლაბორატორიული ჭურჭლით, საფარი და სასაგნე მინებით, მიკროსკოპებითა და სხვა სამედიცინო დანიშნულების საგნებით მომარაგების მხრივ.
ქრესთომატიულია მედიცინის კლასიკოსების ხატოვანი გამოთქმა, რომ პათოლოგიურანატომიური სამსახური არის ქვეყანაში (ცალკეულ ქალაქებსა და საავადმყოფოებში) მედიცინის განვითარების დონის სარკე. ეს კარგად მოეხსენება საქართველოს ექიმთა საზოგადოებას და ამიტომ ყველა ექიმი, განურჩევლად მისი რეგალიებისა და ცენზისა, ერთაზროვნად გამოთქვამს საყვედურს პათოლოგიურანატომიური გაკვეთების “გაუქმებისა” და, შესაბამისად, კლინიკურ-პათოლოგიურანატომიური კონფერენციების ჩაუტარებლობის თაობაზე და თვლის, რომ მრავალი კლინიკური დიაგნოზი რჩება შეუმოწმებელი, მრავალი პათოლოგია, რომლის არსიც კლინიკური გამოკვლევებით არ დადგინდა, რჩება გაურკვეველი, შეუძლებელი ხდება სიკვდილის შემთხვევაში ავადმყოფობის მიმდინარეობის ეტაპებისა და გამოვლინებული სიმპტომების შესახებ მსჯელობა, რაც ხელს უშლის ექიმის კვალიფიკაციის სისტემატურ ამაღლებას და სტუდენტი ახალგაზრდობისათვის მოვლენათა შეფასების კრიტერიუმების თაობაზე მსჯელობის უნარის გამომუშავებას. თუ არ აღსდგა პათოლოგიურანატომიური გაკვეთები და კლინიკურ-პათოლოგიურანატომიური კონფერენციები, ისეთი სიტუაცია ყალიბდება, რომ საქართველოში გაუქმდება პათოლოგიურანატომიური სამსახური, მოხდება თვით პათოლოგანატომთა დისკვალიფიკაცია და საქართველოში, როგორც სხვა ჩამორჩენილ ქვეყანაში, აღარ იქნება პათოლოგიურანატომიური კვლევის მოთხოვნილება, შესაბამისად შეფერხდება სამედიცინო მეცნიერების განვითარება, კვალიფიციური კადრების მომზადება და საჭირო გახდება გარკვეული ვადით სხვა ქვეყნებიდან პათოლოგანატომების მოწვევა როტაციული წესით.
ზემოთქმულიდან გამომდინარე დაუშვებელია, რომ პათოლოგიურანატომიური გაკვეთის აუცილებლობა განისაზღვროს მხოლოდ ძალადობით ან განსაკუთრებით საშიში ინფექციებით გამოწვეული სიკვდილის შემთხვევებით. საქართველოში აუცილებლად უნდა აღსდგეს პათოლოგიურანატომიური გაკვეთები. გვამის გაკვეთის გარეშე გაცემის უფლება უნდა ჰქონდეს სამკურნალო-პროფილაქტიკური დაწესებულების მხოლოდ პირველ პირს გამონაკლის (განსაკუთრებულ) შემთხვევებში. ამასთანავე, გვამის გაკვეთის გარეშე გაცემა სრულიად დაუშვებელია შემდეგ შემთხვევებში: 1. სიკვდილი გაურკვეველი გამომწვევი მიზეზით; 2. სიკვდილი, როდესაც კლინიკური დიაგნოზი არ არის დადგენილი; 3. სიკვდილი, როდესაც კლინიკური დიაგნოზი არ არის დასაბუთებული; 4. სიკვდილი ნებისმიერი ქირურგიული ჩარევის შემდეგ; 5. სიკვდილი ნებისმიერი ინსტრუმენტული (სადიაგნოზო, სამკურნალო) მანიპულაციის შემდეგ; 6. სიკვდილი რეანიმაციული ღონისძიებების გამოყენების შემდეგ; 7. უეცარი სიკვდილი (არამანიფესტაციებული ავადმყოფობის დროს); 8. სიკვდილი არაეფექტური თერაპიის შემდეგ; 9. სიკვდილი სისხლის გადასხმის, ვაქცინების, შრატების და სხვათა ტრანსფუზიის შემდეგ; 10. სიკვდილი, რომელიც ეხება საზოგადოების ინტერესებს (კონტაგიოზური, პროფესიული ავადმყოფობები და ა.შ. ან მათზე ეჭვის არსებობისას); 11. სიკვდილი განსაკუთრებით საშიში ინფექციების ან მათზე ეჭვის არსებობისას; 12. ადამიანის, როგორც სამედიცინო-ბიოლოგიური კვლევის ობიექტის, სიკვდილი; 13. სიკვდილი საკონსერვაციოდ ან ტრანსპლანტაციისათვის ქსოვილებისა და ორგანოების აღებისას; 14. სიკვდილი აბორტის შემდეგ; 15. სიკვდილი მშობიარობის დროს და ლოგინობის ხანაში; 16. ახალშობილის სიკვდილი და მკვდრადსშობადობა.
ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე, “ჯანმრთელობის დაცვის შესახებ” საქართველოს კანონის VI თავის 53-ე მუხლის 1-ლი პუნქტის მე-3 ქვეპუნქტის და XXIV თავის 153-ე მუხლის შესაბამისად, საქართველოში პათოლოგიურანატომიური სამსახურის შემდგომი გაუმჯობესებისა და მისი საერთაშორისო სტანდარტების დონეზე წარმართვის მიზნით ვბრძანებ:
1. დაევალოს აფხაზეთისა და აჭარის ავტონომიური რესპუბლიკის ჯანმრთელობის დაცვის სამინისტროებს, შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის რეგიონალურ დეპარტამენტებს, ქ. ფოთის და დაბა მესტიის მოსახლეობის შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამმართველოებს, ქ. თბილისის მერიის შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის საქალაქო სამსახურს უზრუნველყონ:
ა) უკლებლივ ყოველი ოპერაციული მასალის ჰისტოპათოლოგიური გამოკვლევა (საშვილოსნოს ტანის ღრუსა და ყელის არხის გამონაფხეკების ჩათვლით როგორც პათოლოგიების, ისე ხელოვნური აბორტის დროს);
ბ) შესაბამისი კორექტივების შეტანა შიდა დაწესებულებრივ სამედიცინო სტანდარტებში;
გ) სტაციონარული სამკურნალო დაწესებულების მუშაობის შეფასებისას ერთ-ერთ პირობად ბიოფსიური, ოპერაციული და სექციური მასალის ჰისტოპათოლოგიური გამოკვლევის რაოდენობრივი და ხარისხობრივი მაჩვენებლების განსაზღვრა;
დ) წელიწადში ორჯერ ქვეყნის რეგიონებისა და ცალკეული დაწესებულებების მიხედვით პათოლოგიურანატომიური სამსახურის მდგომარეობის შესწავლა და განხილვა ჯანმრთელობის დაცვის მინისტრის საბჭოს, სამეცნიერო და სამედიცინო საბჭოების სხდომებზე, მიღებული გადაწყვეტილებების შესრულებაზე კონტროლის ღონისძიებების დასახვა და მათი განუხრელი გატარება.
2. პათოლოგიურანატომიური კვლევის სფეროში დასაქმებულ ექიმთა წლიური დატვირთვის ნორმატივები განისაზღვროს შემდეგნაირად:
3. ექიმ-პათოლოგანატომისათვის:
ა) ბიოფსიური და ოპერაციული მასალის 2000 ბლოკის გამოკვლევა;
ბ) ან 14 წლისა და მეტი ასაკის მომკვდართა 80 გვამის გაკვეთა და მაკრო- და მიკრომორფოლოგიური გამოკვლევა;
გ) ან მომკვდარი ბავშვების (14 წლამდე) გვამებისა და მკვდრადშობილების 60 გაკვეთა და მაკრო და მიკრომორფოლოგიური გამოკვლევა.
4. ექიმ-ციტოლოგისათვის:
ა) 1000 ნაცხი ან ანაბეჭდი.
5. ბიოფსიური, ოპერაციული და სექციური მასალის ჰისტოპათოლოგიური და ციტოლოგიური გამოკვლევის თანხა უნდა გადაიხადოს იმ სამედიცინო დაწესებულებამ, რომელიც აგზავნის მასალას გამოსაკვლევად ან ჯანმრთელობის დაცვის ფედერალურმა, რეგიონულმა, საქალაქო ფონდებმა ან სადაზღვევო კომპანიებმა, ან დაინტერესებულმა იურიდიულმა და კერძო პირებმა.
6. პათოლოგიურანატომიური სამსახურის ორგანიზაციულ-მეთოდური ხელმძღვანელობა დაევალოს საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს სამედიცინო და სოციალური ექსპერტიზის დეპარტამენტს.
7. დიპლომისშემდგომი განათლების სახელმწიფო სამედიცინო აკადემიის პათოლოგიური ანატომიის კათედრამ უზრუნველყოს პათოლოგანატომის თანამდებობაზე მომუშავე ექიმების სპეციალიზაცია და პერიოდული დახელოვნება.
8. დამტკიცდეს პათოლოგიურანატომიური სამსახურის საქმიანობის მარეგულირებელი დებულებები, ინსტრუქციები და დოკუმენტაციის ფორმები:
ა) საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს მთავარი პათოლოგანატომის შესახებ დებულება (დანართი №1);
ბ) ბიოფსიური და ოპერაციული მასალის ჰისტოპათოლოგიური გამოკვლევის წესის შესახებ დებულება (დანართი №2);
გ) სტაციონარულ-პროფილაქტიკურ დაწესებულებებსა და ბინაზე მომკვდარ ავადმყოფთა გვამების გაკვეთის წესის შესახებ დებულება (დანართი №3);
დ) მკვდრადშობილთა და პერინატალურ პერიოდში მომკვდარ ახალშობილთა გვამების გაკვეთის წესის შესახებ დებულება (დანართი №4);
ე) განსაკუთრებით საშიში ინფექციური ავადმყოფობებით (შავი ჭირი, ქოლერა, ნატურალური ყვავილი, შიდსი) მომკვდართა გვამების გაკვეთის წესის შესახებ დებულება (დანართი №5);
ვ) კლინიკურ-პათოლოგიურანატომიური კონფერენციების ორგანიზების და ჩატარების წესის შესახებ დებულება (დანართი №6);
ზ) ჰისტოპათოლოგიური და ციტოლოგიური კვლევის სავალდებულო მეთოდების ჩამონათვალი (დანართი №7);
თ) ინსტრუქცია ორგანოთა სისტემების მიხედვით ოპერაციული მასალის მიკროსკოპული გამოკვლევებისათვის ასაღები ნაჭრების რაოდენობის შესახებ (დანართი №8);
ი) ციტოლოგიური მასალის გამოკვლევის წესის შესახებ (დანართი №9);
კ) ბიოფსიური და ოპერაციული მასალის ჰისტოპათოლოგიურ გამოკვლევაზე მიმართვის ფორმა №15/01 (დანართი №10);
ლ) ჰისტოპათოლოგიური გამოკვლევის პასუხის ფორმა №15/02 (დანართი №11);
მ) ციტოლოგიურ გამოკვლევაზე მიმართვის ფორმა №23/01 (დანართი №12);
ნ) ციტოლოგიური გამოკვლევის პასუხის ფორმა №23/02 (დანართი № 13);
ო) გაკვეთის ოქმის ფორმა №15/03 (დანართი № 14);
პ) ჰისტოპათოლოგიური გამოკვლევების რეგისტრაციის ჟურნალის ფორმა №15/04 (დანართი № 15);
ჟ) ციტოლოგიური გამოკვლევების რეგისტრაციის ჟურნალის ფორმა №15/05 (დანართი № 16);
რ) გვამების მიღებისა და გაცემის რეგისტრაციის ჟურნალის ფორმა №25/06 (დანართი № 17);
ს) გვამების გაკვეთის რეგისტრაციის ჟურნალის ფორმა №15/07 (დანართი № 18).
9. კონტროლი ბრძანების შესრულებაზე დაევალოს საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის მინისტრის პირველ მოადგილეს ა. გამყრელიძეს.
ჯორბენაძე
დანართი 1
დებულება საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს მთავარი პათოლოგანატომის შესახებ
1. საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს მთავარ პათოლოგანატომად პათოლოგანატომთა სამეცნიერო საზოგადოების რეკომენდაციითა და შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის მინისტრის ბრძანებით, ინიშნება მაღალკვალიფიციური ექიმი-პათოლოგანატომი.
2. საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს მთავარი პათოლოგანატომი უშუალოდ ემორჩილება მინისტრის პირველ მოადგილეს.
3. მთავარი პათოლოგანატომი კოორდინაციას უწევს პათოლოგიურანატომიური სამსახურის სტრუქტურული ქვედანაყოფების მუშაობას ქვეყანაში, მიუხედავად მათი ორგანიზაციულ-სამართლებრივი ფორმისა. ზრუნავს დარგის განვითარებასა და გაუმჯობესებაზე, რისთვისაც:
3.1. ახორციელებს კონტროლს პათოლოგიურანატომიური სამსახურის ორგანიზაციაზე სამედიცინო დაწესებულებებში;
3.2. შეიმუშავებს პათოლოგიურანატომიური დაწესებულებების, ცენტრების, განყოფილებების მუშაობის ფორმებისა და ძირითადი მიმართულებების რეკომენდაციებს, აგრეთვე პათოლოგიური ანატომიის სხვადასხვა განხრებში მუშაობის მეთოდურ მითითებებს;
3.3. შეისწავლის პათოლოგიურანატომიური სამსახურის მოთხოვნებს აპარატურაზე, ქიმიურ რეაქტივებზე, მოწყობილობებზე, ინვენტარზე და სხვა;
3.4. მონაწილეობას იღებს სექციური, ოპერაციული, ბიოფსიური და ციტოლოგიური მასალის სტატისტიკური დამუშავების მეთოდების შემუშავებაში, აგრეთვე პათოლოგიურანატომიური ტერმინოლოგიის უნიფიკაციის საქმეში;
3.5. ახორციელებს ღონისძიებებს გამოცდილების გაზიარების მიზნით და პათოლოგიურანატომიური გამოკვლევების პრაქტიკაში ახალი მეთოდების შემუშავებას;
3.6. კონსულტაციას უწევს პათოლოგანატომებს და, საჭიროების შემთხვევაში, უშუალოდ ხელმძღვანელობს იმ გამოკვლევებს, რომლებიც მიმართულია ადამიანის პათოლოგიის დიდმნიშვნელოვანი პრობლემების შესწავლისათვის.
4. მთავარ პათოლოგანატომს, საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის მინისტრის ნებართვით, შეუძლია შექმნას კომისია ზოგიერთი დიდმნიშვნელოვანი საკითხის გადასაჭრელად, აგრეთვე ჩააბას ამ საქმეში ცალკეული სამედიცინო დაწესებულებებისა და სამეცნიერო-კვლევითი ინსტიტუტების პათოლოგანატომები.
5. მთავარი პათოლოგანატომი თავის მუშაობას ახორციელებს საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს სამკურნალო დახმარების ორგანიზაციის დეპარტამენტის ხელმძღვანელობით, მას და პათოლოგანატომთა საზოგადოებას უდგენს ანგარიშს ჩატარებული მუშაობის შესახებ.
დანართი 2
დებულება ბიოფსიური და ოპერაციული მასალის ჰისტოპათოლოგიური გამოკვლევის წესის შესახებ
1. ბიოფსიური და ოპერაციული გზით მიღებული ყველა ქსოვილი, ორგანოს ნაწილი ან ორგანო მთლიანად, დანაწევრების გარეშე, ექვემდებარება ჰისტოპათოლოგიურ გამოკვლევას.
2. კლინიკური განყოფილებებიდან ჰისტოპათოლოგიური გამოკვლევისათვის გამოგზავნილი უვარგისი (გამხმარი, გახრწნილი, გაყინული) ობიექტი გამოკვლევაზე არ მიიღება, რის შესახებაც დაუყოვნებლივ უნდა ეცნობოს კლინიკური განყოფილების გამგეს და სამკურნალო-პროფილაქტიკური დაწესებულების ადმინისტრაციას.
3. თუ რაიმე მიზეზის გამო აუცილებელია გამოსაკვლევი მასალის გადათავსება ტერიტორიულად დაცილებულ დაწესებულებაში, კლინიკური განყოფილების გამგე ვალდებულია უზრუნველყოს მასალის საფიქსაციო ხსნარში მოთავსება (ფორმალინის 10-12%-იანი ხსნარი).
4. ჰისტოპათოლოგიური გამოკვლევისათვის მასალა გადაგზავნილ უნდა იქნეს პათოლოგიურანატომიურ დაწესებულებაში არა უგვიანეს მომდევნო სამუშაო დღის 10 საათისა სრულყოფილად შევსებულ თანმხლებ ფურცელთან ერთად (იხ. დანართი 11). თუ თანმხლები ფურცელი შევსებულია დაუდევრად, ე.ი. თუ მასში არ არის აუცილებელი მონაცემები, პათოლოგიურანატომიური დაწესებულების ხელმძღვანელი ამის შესახებ ატყობინებს კლინიკური განყოფილების გამგეს და საავადმყოფოს ხელმძღვანელობას. მსგავსი შემთხვევის განმეორებისას დაწესებულების ადმინისტრაციამ უნდა მიიღოს სათანადო ზომები.
5. ქილას გამოსაკვლევი ობიექტით უკეთდება წარწერა (ავადმყოფის გვარი, ინიციალები, კლინიკური განყოფილების დასახელება და ავადმყოფობის ისტორიის ნომერი). სხვადასხვა ავადმყოფის რამდენიმე გამოსაკვლევი ობიექტის ერთ ქილაში მოთავსებისას თითოეული ობიექტი ცალ-ცალკე შეიხვევა დოლბანდში და ზედ მიეკვრება საჭდე, რომელზეც აღნიშნულია სათანადო მონაცემები.
6. პათოლოგიურანატომიურ დაწესებულებაში მიღებული ბიოფსიური და ოპერაციული მასალის აღრიცხვა ხდება სპეციალურ სარეგისტრაციო ჟურნალში. გამოკვლევების ნუმერაცია ყოველი წლიდან ახლდება.
7. ბიოფსიური და ოპერაციული მასალის გადათავსებაზე კლინიკური განყოფილებიდან პათოლოგიურანატომიურ დაწესებულებაში პასუხისმგებელია კლინიკური განყოფილების (საოპერაციო ბლოკის) გამგე, ხოლო ჰისტოპათოლოგიური დიაგნოზების ჩაბარებაზე – პათოლოგიურანატომიური დაწესებულების ხელმძღვანელი.
8. ჰისტოპათოლოგიური გამოკვლევის ჩატარების ვადაა 5 სამუშაო დღე, გარდა იმ ქსოვილებისა, რომელთა გამოკვლევისათვის საჭიროა დეკალცინაცია. ასეთ შემთხვევებში კვლევის ვადა გრძელდება ერთ თვემდე.
9. ჰისტოპათოლოგიური დიაგნოზის დასმის გადავადება შეიძლება იმ შემთხვევებში, როდესაც აუცილებელია დამატებითი კვლევის ჩატარება სპეციალური მეთოდების გამოყენებით ან დიაგნოზის კონსილიუმის წესით დადგენა, რის შესახებაც პათოლოგიურანატომიური დაწესებულების ხელმძღვანელმა უნდა შეატყობინოს შესაბამისი კლინიკური განყოფილების გამგეს და სამკურნალო-პროფილაქტიკური დაწესებულების ხელმძღვანელს.
10. პათოლოგიურანატომიური დაწესებულების ხელმძღვანელს უფლება ეძლევა ოფიციალური მოთხოვნის ან პირადი განცხადების საფუძველზე გასცეს ჰისტოპათოლოგიური დიაგნოზის დუბლიკატი, პრეპარატები, ბლოკები და ნედლი მასალა, რაზედაც ბიოფსიური და ოპერაციული მასალის სარეგისტრაციო ჟურნალში კეთდება შესაბამისი ჩანაწერი. დაწესებულება, რომელზეც გაიცა პრეპარატები, ბლოკები და ნედლი მასალა, ვალდებულია უკანვე დაუბრუნოს ისინი პათოლოგიურანატომიურ დაწესებულებას.
11. ექსპრესბიოფსიის ჩატარების აუცილებლობის შესახებ პათოლოგიურანატომიურ დაწესებულებას უნდა ეცნობოს არა უგვიანეს 2 საათისა ოპერაციის დაწყებამდე.
12. ექსპრესბიოფსიის პასუხი უნდა გაიცეს არა უგვიანეს 15-20 წუთისა.
13. ყველა ორგანოს არასპეციფიკური ანთებითი პროცესების, თიაქრის პარკის და არასრული აბორტის დროს საშვილოსნოს ღრუს გამონაფხეკის ჰისტოლოგიური პრეპარატები პათოლოგიურანატომიურ დაწესებულებაში ინახება 3 თვიდან ერთ წლამდე, რის შემდეგაც პრეპარატები შეიძლება განადგურდეს. კეთილთვისებიანი და ავთვისებიანი სიმსივნეების, სიმსივნურ ზრდაზე ეჭვის და სპეციფიკური ანთების არსებობისას ჰისტოლოგიური პრეპარატები ინახება მუდმივად. სიმსივნეების მაკროპრეპარატები ინახება 10%-იან ფორმალინში ერთი წლის განმავლობაში, რის შემდეგაც შეიძლება განადგურდეს.
დანართი 3
დებულება სტაციონარულ სამკურნალო-პროფილაქტიკურ დაწესებულებებსა და ბინაზე მომკვდარ ავადმყოფთა გვამების გაკვეთის წესის შესახებ
1. სტაციონარულ სამკურნალო-პროფილაქტიკურ დაწესებულებებში მომკვდარი ავადმყოფის გვამი ექვემდებარება პათოლოგიურანატომიურ ან სასამართლო-სამედიცინო გაკვეთას.
2. გვამი პათოლოგიურანატომიურ გამოკვლევას ექვემდებარება შემდეგ შემთხვევებში:
ა) სიკვდილი გაურკვეველი გამომწვევი მიზეზით;
ბ) სიკვდილი, როდესაც კლინიკური დიაგნოზი არ არის დადგენილი;
გ) სიკვდილი, როდესაც კლინიკური დიაგნოზი არ არის დასაბუთებული;
დ) სიკვდილი ნებისმიერი ქირურგიული ჩარევის შემდეგ;
ე) სიკვდილი ნებისმიერი ინსტრუმენტული (სადიაგნოზო, სამკურნალო) მანიპულაციის შემდეგ;
ვ) სიკვდილი რეანიმაციული ღონისძიებების გამოყენების შემდეგ;
ზ) სიკვდილი არამანიფესტაციებული (უეცარი) ავადმყოფობის დროს;
თ) სიკვდილი არაეფექტური თერაპიის შემდეგ;
ი) სიკვდილი სისხლის გადასხმის, ვაქცინების, შრატების და სხვათა ტრანსფუზიის შემდეგ;
კ) სიკვდილი, რომელიც ეხება საზოგადოების ინტერესებს (კონტაგიოზური, პროფესიული ავადმყოფობები და ა.შ. ან მათზე ეჭვის არსებობისას);
ლ) სიკვდილი განსაკუთრებით საშიში ინფექციების ან მათზე ეჭვის არსებობისას;
მ) ადამიანის, როგორც სამედიცინო-ბიოლოგიური კვლევის ობიექტის, სიკვდილი;
ნ) სიკვდილი საკონსერვაციოდ და ტრანსპლანტაციისათვის ქსოვილებისა და ორგანოების აღებისას;
ო) სიკვდილი აბორტის შემდეგ;
პ) სიკვდილი მშობიარობის დროს და ლოგინობის ხანაში.
ჟ) სასამართლო-სამედიცინო გაკვეთას ექვემდებარება:
რ) იმ მომკვდარ ავადმყოფთა გვამები, რომელთა სიკვდილი დადგა მექანიკური ასფიქსიისა და დაზიანების, მოწამვლის, კრიტიკული ტემპერატურისა და ელექტროდენის მოქმედების, კრიმინალური აბორტის, სხვა ნაძალადევი მიზეზების შედეგად ან არის ეჭვი ზემოაღნიშნულის არსებობაზე;
ს) მომკვდართა გვამები, რომელთა პიროვნება დაუდგენელია;
ტ) ის შემთხვევები, როდესაც არსებობს პროკურატურის შესაბამისი დადგენილება.
3. მე-3 პუნქტში ჩამოთვლილი სიკვდილის მიზეზების არსებობის შემთხვევებში კლინიკის ხელმძღვანელი (დასვენებისა და სადღესასწაულო დღეებში პასუხისმგებელი მორიგე) ვალდებულია შეატყობინოს პროკურატურას ან პოლიციას. სასამართლო-სამედიცინო ექსპერტიზაზე გვამი გადაიგზავნება პროკურატურის დადგენილების საფუძველზე.
4. თუ ერთ-ერთი იმ მიზეზთაგან, რომლებიც ჩამოთვლილია მე-3 პუნქტში, აღმოჩნდება პათოლოგიურანატომიური გაკვეთისას, გაკვეთა წყდება. პათოლოგანატომი იღებს ზომებს, რათა შენახულ იქნეს გვამის სხეული, ყველა ორგანო და ქსოვილი შემდგომი სასამართლო-სამედიცინო კვლევისათვის. ჩატარებულ პათოლოგიურანატომიურ გაკვეთაზე ივსება გაკვეთის ოქმი, რომელშიც აღინიშნება სასამართლო-სამედიცინო ექსპერტიზაზე გვამის გადაცემის საფუძველი.
5. პათოლოგიურანატომიური გაკვეთის შეჩერების შემდეგ გვამის გადაცემაზე სასამართლო-სამედიცინო ექსპერტიზისათვის პასუხისმგებელია საავადმყოფოს ადმინისტრაცია ან პასუხისმგებელი მორიგე.
6. სამკურნალო დაწესებულების ხელმძღვანელს განსაკუთრებულ შემთხვევაში უფლება აქვს გასცეს გვამი გაუკვეთავად, მხოლოდ მან ავადმყოფობის ისტორიაში წერილობით უნდა დაასაბუთოს გვამის გაუკვეთავად გაცემის მიზეზი.
7. გვამის გაკვეთა ნებადართულია ექიმის მიერ ბიოლოგიური სიკვდილის კონსტატაციიდან ნებისმიერი დროის გასვლის შემდეგ. გვამი პათოლოგიურანატომიურ დაწესებულებას გამოსაკვლევად უნდა გადაეგზავნოს ავადმყოფის სიკვდილიდან არა უგვიანეს 24 საათისა.
8. გაკვეთა წარმოებს სტაციონარული ავადმყოფის სრულად შევსებული ბარათის წარმოდგენის შემდეგ, რომელსაც ადევს კლინიკის ხელმძღვანელის, მისი მოადგილის სამკურნალო დარგში ან საავადმყოფოს პასუხისმგებელი მორიგის ვიზა გაკვეთის შესახებ. წინა დღით, არასამუშაო საათებში, მომკვდარ ავადმყოფთა სტაციონარული ბარათები პათოლოგიურანატომიურ დაწესებულებას გადაეცემა არა უგვიანეს მომდევნო დღის 10 საათისა.
9. გაკვეთას აუცილებლად ესწრებიან მკურნალი ექიმი, კლინიკური განყოფილების გამგე, კლინიკის წარმომადგენელი.
10. გაკვეთის დროს პათოლოგანატომი იღებს მასალას მიკროსკოპული გამოკვლევისათვის ყველა ორგანოდან, ხოლო საჭიროების შემთხვევაში ორგანიზაციას უკეთებს მის გადაგზავნას სპეციალიზირებულ დაწესებულებებში ვირუსოლოგიური და ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევებისათვის.
11. გაკვეთის დამთავრების შემდეგ პათოლოგანატომი ავსებს საექიმო მოწმობას სიკვდილის შესახებ და გაკვეთის ოქმს.
12. სიკვდილის შესახებ საექიმო მოწმობების ყუები პათოლოგიურანატომიურ დაწესებულებაში ინახება ერთი წლის განმავლობაში, ხოლო გაკვეთის ოქმები მუდმივად.
13. ყველა გაკვეთილი გვამის რეგისტრაცია წარმოებს სპეციალურ ჟურნალში, რომელიც პათოლოგიურანატომიურ დაწესებულებაში ინახება მუდმივად.
შენიშვნა: ოფიციალურ დოკუმენტებად ითვლება საექიმო მოწმობა სიკვდილის შესახებ და გაკვეთის ოქმი.
14. სტაციონარული ავადმყოფის ბარათი მასში შეტანილი პათოლოგიურანატომიური დიაგნოზით გაკვეთიდან არა უგვიანეს 10 სამუშაო დღისა უნდა გადაეცეს საავადმყოფოს სტატისტიკურ განყოფილებას. ბარათის შეჩერება უფრო ხანგრძლივი ვადით დასაშვებია იმ შემთხვევაში, თუ ტარდება დამატებითი კვლევა დიაგნოზის დაზუსტების მიზნით, რის შესახებაც პათოლოგიურანატომიური დაწესებულების ხელმძღვანელმა უნდა აცნობოს საავადმყოფოს ხელმძღვანელობას.
15. უპატრონო გვამების დამარხვას უზრუნველყოფს საავადმყოფოს ხელმძღვანელობა ან ჯანმრთელობის დაცვის ადგილობრივი ორგანოები ცენტრალიზებულად.
16. პოლიკლინიკურ-ამბულატორიული გაერთიანებების ხელმძღვანელებს საჭიროების შემთხვევაში უფლება ეძლევათ ოფიციალური მიმართვის საფუძველზე გადააგზავნონ ბინაზე მომკვდარ ავადმყოფთა გვამები პათოლოგიურანატომიური გაკვეთისათვის, გარდა იმ შემთხვევებისა, რომლებიც აღნიშნულია წინამდებარე დანართის მე-3 პუნქტში.
ა) გვამთან ერთად პათოლოგიურანატომიურ დაწესებულებაში უნდა გადაიგზავნოს ამბულატორიული ავადმყოფის ბარათი.
ბ) გვამის გადათავსებაზე ბინიდან პათოლოგიურანატომიურ დაწესებულებაში და უკან პასუხისმგებელია პოლიკლინიკურ-ამბულატორიული გაერთიანების ადმინისტრაცია.
17. სამკურნალო-პროფილაქტიკური დაწესებულების ხელმძღვანელს ეძლევა უფლება, არსებული კანონმდებლობის შესაბამისად, უპატრონო პირთა გვამები გადასცეს უმაღლესი სასწავლებლების კათედრებსა და სამეცნიერო-კვლევით დაწესებულებებს სასწავლო და სამეცნიერო მუშაობაში გამოსაყენებლად.
დანართი 4
დებულება მკვდრადშობილთა და პერინატალურ პერიოდში მომკვდარ ახალშობილთა გვამების გაკვეთის წესის შესახებ
1. გაკვეთასა და რეგისტრაციას ექვემდებარება სამკურნალო დაწესებულებაში მომკვდარი ყველა ახალშობილისა და მკვდრადშობილის გვამი მასით 500 გ და მეტი და სხეულის სიგრძით 25 სმ და მეტი.
2. სამკურნალო დაწესებულების ხელმძღვანელს განსაკუთრებულ შემთხვევაში უფლება აქვს გასცეს გვამი გაუკვეთავად, მხოლოდ მან ისტორიაში წერილობით უნდა დაასაბუთოს გვამის გაუკვეთავად გაცემის მიზეზი.
3. სამკურნალო-პროფილაქტიკური დაწესებულების ხელმძღვანელი უზრუნველყოფს მომკვდარ ახალშობილთა და მკვდრადშობილთა გვამების გადათავსებას პათოლოგიურანატომიურ დაწესებულებაში.
გვამების გაკვეთა ნებადართულია ექიმის მიერ ბიოლოგიური სიკვდილის კონსტატაციიდან ნებისმიერი დროის გასვლის შემდეგ.
4. მკვდრადშობილთან ერთად პათოლოგიურანატომიურ დაწესებულებაში იგზავნება მშობიარობის ისტორია კლინიკური ეპიკრიზით, ხოლო მომკვდარ ახალშობილთან ერთად – ახალშობილის განვითარების ისტორია კლინიკური ეპიკრიზით.
5. მკვდრადშობილი პათოლოგიურანატომიურ დაწესებულებაში იგზავნება მომყოლთან ერთად. პათოლოგიურანატომიური გამოკვლევისთვის იგზავნება მომკვდარ ახალშობილთა მომყოლებიც, თუ მათ აღენიშნებოდათ მუცლად ყოფნის პერიოდის ავადმყოფობანი და განსაკუთრებით, თუ არსებობს ეჭვი მუცლად ყოფნის პერიოდის ინფექციაზე. ყველა შემთხვევაში მომყოლი რეგისტრირდება როგორც ბიოფსია.
6. მკვდრადშობილის გაკვეთას აუცილებლად ესწრებიან: მეანი, სამეანო განყოფილების გამგე და კლინიკის წარმომადგენელი. ახალშობილის გვამის გაკვეთას ესწრებიან: პედიატრი, ახალშობილთა განყოფილების გამგე, მეანი და კლინიკის წარმომადგენლები. საჭიროების შემთხვევაში პათოლოგიურანატომიური დაწესებულების ხელმძღვანელს აქვს უფლება გაკვეთა აწარმოოს კომისიური წესით.
7. პათოლოგიურანატომიური დაწესებულების ხელმძღვანელი უზრუნველყოფს ახალშობილების, მკვდრადშობილების გვამების და მომყოლის აუცილებელ მიკროსკოპულ გამოკვლევას, ხოლო საჭიროების შემთხვევაში – კომპლექსურ მორფოფუნქციურ გამოკვლევებსაც.
8. პათოლოგიურანატომიური დიაგნოზის უნიფიკაციის მიზნით დიაგნოზში იწერება მხოლოდ გაკვეთის შედეგები. კლინიკური მონაცემები დედის პათოლოგიაზე დიაგნოზში არ შედის. ისინი აუცილებლად ფიქსირდება პათოლოგიურანატომიურ ეპიკრიზში და პერინატალური სიკვდილის შესახებ მოწმობაში.
9. გვამების გაკვეთის მონაცემების დასარეგისტრირებლად პათოლოგიურანატომიური დაწესებულების აუცილებელ დოკუმენტს წარმოადგენს გაკვეთის ოქმი. საჭიროების შემთხვევაში შეიძლება გამოყენებულ იქნეს გვამების გაკვეთის რეგისტრაციის ჟურნალი.
10. წინასწარი და საბოლოო პათოლოგიურანატომიური დიაგნოზი და ეპიკრიზი, აგრეთვე, გაკვეთის ოქმი პათოლოგანატომის მიერ ფორმდება გაკვეთის დღესვე. საბოლოო პათოლოგიურანატომიური დიაგნოზი ისმება გაკვეთიდან არა უგვიანეს 10 სამუშაო დღისა. უფრო მეტი ხნით პათოლოგიურანატომიური კვლევის გაგრძელება შეიძლება გამონაკლის შემთხვევებში, სამკურნალო-პროფილაქტიკური და პათოლოგიურანატომიური დაწესებულებების ხელმძღვანელებს შორის შეთანხმების საფუძველზე.
11. პერინატალური სიკვდილის შესახებ მოწმობა ივსება მეანის ან პედიატრის მიერ (პათოლოგიურანატომიური დიაგნოზის გარდა) და მათ მიერვე რეგისტრირდება დადგენილი წესით.
12. მკვდრადშობილების, მომკვდარი ახალშობილების, გამოძევებული ნაყოფებისა და მომყოლების დამარხვას უზრუნველყოფს სამკურნალო დაწესებულების ადმინისტრაცია ან ჯანმრთელობის დაცვის ადგილობრივი ორგანოები ცენტრალიზებულად.
დანართი 5
დებულება განსაკუთრებით საშიში ინფექციური ავადმყოფობებით (შავი ჭირი, ქოლერა, ნატურალური ყვავილი, შიდსი) მომკვდართა გვამების გაკვეთის წესის შესახებ
1. პერსონალს, რომელიც მონაწილეობს განსაკუთრებით საშიში ინფექციური ავადმყოფობებით (შავი ჭირი, ქოლერა, ნატურალური ყვავილი, შიდსი) მომკვდართა გვამების გაკვეთაში, უნდა ეცვას სპეციალური ტანსაცმელი: კომბინიზონი კაპიშონით, ხალათი, ტყავის ან რეზინის ჩექმები, დოლბანდის ნიღაბი, თავსაფარი, სათვალეები, რეზინის ხელთათმანები, სამკლავეები და რეზინის წინსაფარი.
2. ასეთი გვამების გასაკვეთად გამოიყოფა სპეციალური ოთახი, რომელიც უნდა იყოს ნათელი, დაცული ბუზებისა და მღრღნელებისაგან.
3. განსაკუთრებით საშიში ინფექციური ავადმყოფობებით მომკვდართა გვამების გაკვეთამდე მომზადებული უნდა იქნეს ორი დიდი ჭურჭელი სადეზინფექციო ხსნარებით (შავი ჭირისა და ქოლერის დროს – ლიზოლის ან კარბოლის მჟავის 10%-იანი ხსნარი, ხოლო ყვავილისა და შიდსის დროს – ქლორამინის 6%-იანი ხსნარი) სპეცფეხსაცმელების გასარეცხად და სპეცტანსაცმლის დასალბობად, მომინანქრებული ჭურჭელი სადეზინფექციო ხსნარით ხელების დეზინფექციისათვის, სასექციო იარაღების ნაკრები და დიდი სტერილიზატორი. სასექციო მაგიდას შუა ადგილას უნდა ჰქონდეს წყლის ჩასადენი რეზინის მილით, რომლის ბოლო უნდა ჩაეშვას დიდ ჭურჭელში. ეს უკანასკნელი ნახევრამდე შევსებული უნდა იყოს სადეზინფექციო ხსნარით. შიგთავსი დასაშვებია ჩასხმულ იქნეს საკანალიზაციო სისტემაში 6-საათიანი ექსპოზიციის შემდეგ.
4. გაკვეთის დაწყებამდე ასევე უნდა იქნეს მომზადებული: სასაგნე მინები, 100-300 მლ მოცულობის ფართოყელიანი ქილები ლაბორატორიული გამოკვლევისათვის მასალის ასაღებად, ფართოყელიანი ქილა ფიქსატორით (ნიკიფოროვის ხსნარი 96ო-იანი ეთილის სპირტი და ეთილის ეთერი შეფარდებით 1/1) სასაგნე მინებზე ნაცხების ფიქსაციისათვის. ჰისტოლოგიური გამოკვლევებისათვის მასალის საფიქსაციოდ საჭიროა 2-3 ნახევარლიტრიანი ქილა 10%-იანი ფორმალინით.
5. გაკვეთის დაწყებამდე უპირველესად ხდება გვამის დეტალური გარეგანი დათვალიერება, რომლის დროსაც უნდა აღინიშნოს მისი აგებულება, ნაკვებობა, კანქვეშა უჯრედისის მდგომარეობა, გვამური გაშეშების ხარისხი. კანის დათვალიერებისას აღნუსხული უნდა იქნეს: სისხლჩაქცევების, ვეზიკულების, პუსტულების, ქერქის, წყლულების არსებობა, მათი ლოკალიზაცია, ზომა, ფორმა, საზღვრების სიმკვეთრე, შიგთავსი ან გამონაყოფი, წყლულების ძირის ფერი. ყურადღება უნდა მიექცეს გვამური ლაქების არსებობას, ხელის მტევნების, ტუჩების, ცხვირის, ქუთუთოების, ყურების ფერს, დათვალიერებულ უნდა იქნეს თვალები, კონიუქტივა, ენა. ხელით უნდა გაისინჯოს ზედაპირული ლიმფური კვანძები, განისაზღვროს მათი ოდენობა, კონსისტენცია, ერთმანეთთან და კანქვეშა უჯრედისთან მიხორცება.
6. გვამის გაკვეთა იწყება ლიმფური კვანძების გამოკვლევით და გრძელდება ჩვეულებრივი წესით.
7. ყველა შემთხვევაში წარმოებულ უნდა იქნეს გვამის სრული გაკვეთა პათოლოგიურანატომიური სურათის ყოველმხრივი აღწერის მიზნით.
8. ამასთანავე, განსაკუთრებული ყურადღება უნდა მიექცეს;
შავ ჭირზე ეჭვის შემთხვევაში:
ა) ღრმა ლიმფური კვანძების მდგომარეობას;
ბ) პლევრის ღრუების შიგთავსს, ვისცერულ და პარიესულ პლევრაში სისხლჩაქცევებს, ანთებითი შეხორცებების არსებობას;
გ) ფილტვებში ცვლილებების ხასიათს – შეშუპება, სისხლჩაქცევები, ანთებითი უბნები – მათი ზომები, მდებარეობა, შესახედაობა განაკვეთის ზედაპირზე;
დ) პერიკარდიუმის ღრუში სითხის ხასიათს, პერიკარდიუმში სისხლჩაქცევებს, ენდოკარდიუმის, გულის სარქვლების, მიოკარდიუმის მდგომარეობას;
ე) მუცლის ღრუს ორგანოებში ცვლილებების არსებობას და მათ ხასიათს: მუცლის ფარის, ღვიძლისა და ელენთის მდგომარეობას – ზომები, ფერი, კონსისტენცია. აუცილებელია მითითებულ იქნეს ელენთის ანაფხეკის რაოდენობა.
9. ქოლერაზე ეჭვის შემთხვევაში:
ა) მუცლის ფარის, წვრილი ნაწლავების (ჩაფუშულია თუ შებერილი) მდგომარეობას; კუჭის, წვრილი ნაწლავებისა და ნაღვლის ბუშტის შიგთავსს, ლორწოვანი გარსების შესახედაობასა და ფერს;
ბ) თირკმელების მდგომარეობას – ფერს, ქერქოვანი ნივთიერების შესახედაობას, მენჯების შიგთავსს, შარდის ფერს.
10. ნატურალურ ყვავილზე ეჭვის შემთხვევაში:
ა) ლორწოვან გარსებზე (ზემო სასუნთქი გზების, ხახის, საყლაპავი მილის, კუჭის, ნაწლავების, შარდის ბუშტის და ა.შ.) გამონაყარისა და წყლულების არსებობას;
ბ) შინაგან ორგანოებში სისხლჩაქცევების არსებობას;
გ) ცვლილებებს ფილტვებში (ინფილტრატები, ჩირქგროვები, განგრენა).
11. შიდსზე ეჭვის შემთხვევაში:
ა) კანზე (უპირატესად ქვემო კიდურების დისტალურ ნაწილებში) მოწითალო ლაქების, ფოლაქებისა და კვანძების, წყლულების განვითარებას;
ბ) ლიმფური კვანძების მდგომარეობას;
გ) თავისა და ზურგის ტვინში ნეკროზისა და დაჩირქების კერების არსებობას;
დ) ფილტვებში ანთების კერების ჩამოყალიბებას;
ე) სასუნთქი გზების ლორწოვანი გარსის მდგომარეობას;
ვ) წვრილი და მსხვილი ნაწლავების შიგთავსს, ცვლილებებს ლორწოვან გარსში.
ზ) გაკვეთის დამთავრების შემდეგ ისმება პათოლოგიურანატომიური დიაგნოზი, რომლის მიხედვითაც აღებული უნდა იქნეს მასალა ლაბორატორიული გამოკვლევებისათვის.
12. შავი ჭირის შემთხვევაში:
ა) ყველა ორგანოდან და სისხლიდან კეთდება ნაცხები და ანაბეჭდები;
ბ) აღებულ უნდა იქნეს ლიმფური კვანძები, ნაჭრები ელენთიდან, ღვიძლიდან, ფილტვებიდან, ლულისებრი ძვლის (უმჯობესია ბარძაყის) ნაჭერი ძვლის ტვინთან ერთად.
13. ქოლერის შემთხვევაში:
ა) წვრილი ნაწლავის ზემო, შუა და ქვემო ნაწილებიდან ორ ლიგატურას შორის აღებულ უნდა იქნეს თითო მონაკვეთი (სულ სამი) სიგრძით 10 სმ თითოეული;
ბ) ნაღვლის ბუშტი სადინარის გადაკვანძვის შემდეგ ამოღებულ უნდა იქნეს მთლიანად.
14. ნატურალური ყვავილის შემთხვევაში:
ა) კანის ელემენტებიდან, სისხლიდან და შინაგანი ორგანოებიდან კეთდება ნაცხები და ანაბეჭდები;
ბ) აღებულ უნდა იქნეს ბუშტუკებისა და პუსტულების შიგთავსი, აგრეთვე ქერქის ნაწილები;
გ) აღებულ უნდა იქნეს კანის უბნები (2ხ2 სმ) გამონაყარის ელემენტებთან ერთად, ნაჭრები ელენთიდან და სისხლი გულიდან.
15. შიდსის შემთხვევაში:
ა) სისხლი სეროლოგიური გამოკვლევისათვის;
ბ) ნაცხი ცხვირის ლორწოვანი გარსიდან;
გ) კანის უბნები (2ხ2 სმ) ლაქების, ფოლაქების, კვანძების, წყლულების მიდამოდან;
დ) ლიმფური კვანძები და ნაჭრები ყველა შინაგანი ორგანოდან;
ე) წვრილი ნაწლავის ზემო, შუა და ქვემო ნაწილებიდან ორ ლიგატურას შორის აღებულ უნდა იქნეს თითო მონაკვეთი (სულ სამი) სიგრძით 10 სმ თითოეული.
16. შავ ჭირზე და ქოლერაზე გამოსაკვლევად მასალა შესაბამისი მიმართვით იგზავნება შავი ჭირის საწინააღმდეგო სადგურში, ნატურალურ ყვავილზე გამოსაკვლევად – სანეპიდსადგურის ვირუსოლოგიურ ლაბორატორიაში, ხოლო შიდსზე გამოსაკვლევად – შიდსისა და კლინიკური იმუნოლოგიის ცენტრში.
17. ყოველივე ზემოაღნიშნული ფორმდება ოქმით, რომელიც იმავე დღეს ბარდება ქალაქის სანეპიდსადგურს.
18. გაკვეთის დამთავრების შემდეგ იარაღები თავსდება სტერილიზატორში და სტერილდება 40 წუთის განმავლობაში. სპეცტანსაცმელი დალბობილი უნდა იქნეს 5%-იან ლიზოლში ან ქლორამინის 6%-იან ხსნარში (შიდსის შემთხვევაში), სათვალეები თავსდება 96-იან ეთილის სპირტში. ჭურჭელს ლაბორატორიაში გადასატანი მასალით მჭიდროდ უნდა დაეცოს საცობი, შეხვეული უნდა იქნეს სადეზინფექციო ხსნარში დასველებულ და გაწურულ დოლბანდში და მოთავსებულ იქნეს მეტალის ბიქსებში.
19. გვამი შეხვეული უნდა იქნეს სადეზინფექციო ხსნარში დასველებულ ზეწრებში და მოთავსდეს სპეციალურ ყუთში, რომლის ძირზე იყრება ქლორიანი კირი (10 სმ სისქის ფენა). ამის შემდეგ შენობაში ტარდება დეზინფექცია ექსპოზიციით 2-3 საათი.
დანართი 6
დებულება კლინიკურ-პათოლოგიურანატომიური კონფერენციების ორგანიზებისა და ჩატარების წესის შესახებ
1. კლინიკურ-პათოლოგიურანატომიური კონფერენციების ძირითადი ამოცანებია:
ა) სამკურნალო-პროფილაქტიკურ დაწესებულებათა ექიმების კვალიფიკაციის ამაღლება, კლინიკური დიაგნოსტიკისა და მკურნალობის ხარისხის გაუმჯობესება კლინიკური და სექციური, აგრეთვე ოპერაციული მასალის გამოკვლევით მიღებული მონაცემების ერთობლივი განხილვისა და ანალიზის გზით;
ბ) დიაგნოსტიკასა და მკურნალობაში, დამხმარე სამსახურების (რენტგენოლოგიური, ლაბორატორიული და ა.შ.) მუშაობაში დაშვებული შეცდომების, დაგვიანებული ჰოსპიტალიზაციისა და ორგანიზაციული ხასიათის დარღვევების მიზეზების გამოვლინება.
2. კლინიკურ-პათოლოგიურანატომიურ კონფერენციებზე განიხილება:
ა) კლინიკური და პათოლოგიურანატომიური დიაგნოზების სხვაობის ყველა შემთხვევა;
ბ) ყველა შემთხვევა, რომელსაც აქვს სამეცნიერო-პრაქტიკული ღირებულება;
გ) იშვიათი შემთხვევები და ატიპურად მიმდინარე ავადმყოფობები;
დ) წამლისმიერი ავადმყოფობებისა და პათომორფოზის შემთხვევები;
ე) დიაგნოსტიკური, ქირურგიული და თერაპიული ჩარევების შედეგად ავადმყოფთა სიკვდილის შემთხვევები;
ვ) ინტენსიური თერაპიისა და რეანიმაციის გართულებები;
ზ) მწვავე ინფექციური ავადმყოფობები;
თ) დაგვიანებული დიაგნოსტიკის, დიაგნოსტიკისათვის რთული, აგრეთვე გაურკვეველი ავადმყოფობების შემთხვევები;
ი) ოპერაციული მასალის ჰისტოპათოლოგიური გამოკვლევით გამოვლენილი კლინიკური და პათოლოგიურანატომიური დიაგნოზების სხვაობის შემთხვევები.
3. ერთ-ერთ კონფერენციაზე იხილება პათოლოგიურანატომიური დაწესებულების მუშაობის წლიური ანგარიში.
4. კლინიკურ-პათოლოგიურანატომიური კონფე-რენციის ჩატარების დღეს და საათს ნიშნავს სამკურნალო-პროფილაქტიკური დაწესებულების ხელმძღვანელი ან მისი მოადგილე სამკურნალო დარგში.
5. კლინიკურ-პათოლოგიურანატომიური კონფერენცია ინიშნება სამუშაო საათებში, სამ თვეში ერთხელ. მსხვილ საავადმყოფოებში, სადაც მომკვდართა რიცხვი დიდია და ყველა შემთხვევის განხილვა პრაქტიკულად შეუძლებელია, საერთო კონფერენციების გარდა უნდა ჩატარდეს პროფილური კონფერენციები, არა უმეტეს ერთისა თვეში.
6. ნაყოფიერი მუშაობისათვის რეკომენდებულია ერთ კლინიკურ-პათოლოგიურანატომიურ კონფერენციაზე განხილულ იქნეს დიაგნოზთა სხვაობის 2 შემთხვევა და 1 იშვიათი ან საინტერესო დაკვირვება.
7. განცხადება კლინიკურ-პათოლოგიურანატომიური კონფერენციის ჩატარების შესახებ და მისი დღის წესრიგი საავადმყოფოს თანამშრომლებს უნდა გაეცნოს კონფერენციამდე არა უგვიანეს 7 დღისა.
8. კლინიკურ-პათოლოგიურანატომიურ კონფერენციას უნდა დაესწროს სამკურნალო-პროფილაქტიკური დაწესებულების, სტაციონარის ყველა ექიმი. გარდა ამისა, სასურველია, კონფერენციაზე მოწვეულ იქნენ ექიმები იმ დაწესებულებებიდანაც, სადაც ავადმყოფი მკურნალობდა აღნიშნულ სტაციონარში მოთავსებამდე.
9. კლინიკურ-პათოლოგიურანატომიური კონფერენციის თავმჯდომარესა და მუდმივ მდივანს, აგრეთვე ოპონენტებს ნიშნავს სამკურნალო-პროფილაქტიკური დაწესებულების ხელმძღვანელი ან მისი მოადგილე სამკურნალო დარგში. კონფერენციის თავმჯდომარე და მდივანი უნდა იყვნენ კლინიცისტები.
10. კლინიკურ-პათოლოგიურანატომიური კონფერენციების ოქმები ინახება პათოლოგიურანატომიურ დაწესებულებაში.
11. კლინიკურ-პათოლოგიურანატომიურ კონფერენციებზე გასარჩევი შემთხვევები ამოირჩევა სამკურნალო-პროფილაქტიკური და პათოლოგიურ-ანატომიური დაწესებულებების ხელმძღვანელების მიერ ურთიერთშეთანხმების საფუძველზე. ამასთან, არც ერთ მხარეს არა აქვს უფლება დასაბუთების გარეშე უარყოს მეორე მხარის მიერ შემოთავაზებული შემთხვევა.
ა) კლინიკურ-პათოლოგიურანატომიური კონფერენციის მომზადებასა და ჩატარებაზე პასუხისმგებელია აღნიშნული ორი პირი.
12. ოპონენტის რეცენზიაში აუცილებელია მითითებულ იქნეს შემდეგი:
ა) ავადმყოფობის ისტორიის გაფორმების სხარისხი;
ბ) სამედიცინო დახმარების დეფექტები, მათი მნიშვნელობა ავადმყოფობის მიმდინარეობისა და გამო-სავლისათვის;
გ) დიაგნოზთა სხვაობის შემთხვევაში, სხვაობის მიზეზების კვალიფიკაცია: ექიმის გულგრილი დამოკიდებულება, არასათანადო კვალიფიკაცია, გამოკვლევის ობიექტური სიძნელე, არასრული გამოკვლევა, ანამნეზის შეუფასებლობა ან გადაფასება, კლინიკური მონაცემების შეუფასებლობა ან გადაფასება, რენტგენოლაბორატორიული და ინსტრუმენტული კვლევის მონაცემების შეუფასებლობა ან გადაფასება, დიაგნოზის არასწორი გაფორმება;
დ) გამოიწვია თუ არა დიაგნოსტიკურმა სხვაობამ ავადმყოფის მდგომარეობის დამძიმება ან მეორე ავადმყოფობის ჩამოყალიბება, რამაც განაპირობა ავადმყოფის სიკვდილი;
ე) პრაქტიკული რეკომენდაციები მომავლისათვის.
13. ექიმის არასათანადო კვალიფიკაციის გამოვლინების შემთხვევაში კონფერენცია უფლებამოსილია მოითხოვოს მისი გაგზავნა რიგგარეშე ატესტაციაზე, ხოლო გულგრილი დამოკიდებულების ფაქტის დადგენისას, მოითხოვოს შემთხვევის პროკურატურაში გადაცემა.
14. სამკურნალო-პროფილაქტიკური დაწესებულების ხელმძღვანელობა კონფერენციების მასალებსა და დასკვნებზე დაყრდნობით ახორციელებს ღონისძიებებს გამოვლენილი დარღვევების თავიდან აცილებისა და სრული ლიკვიდაციისათვის.
15. სამკურნალო-პროფილაქტიკურ დაწესებულებებში ავადმყოფთა და ახალშობილთა სიკვდილიანობის, აგრეთვე მკვდრადშობადობის ყველა შემთხვევა განხილულ უნდა იქნეს სამკურნალო-საკონტროლო კომისიის სხდომებზე.
16. სამკურნალო-საკონტროლო კომისიის სხდომაზე ოპონენტის რეცენზია წარმოდგენილ უნდა იქნეს წინამდებარე დებულების მე-12 პუნქტში მითითებული მოთხოვნების შესაბამისად წერილობით.
დანართი 7
ჰისტოპათოლოგიური და ციტოლოგიური კვლევის სავალდებულო მეთოდების ჩამონათვალი
1. ჰისტოპათოლოგიური კვლევა:
ა) ჰემატოქსილინითა და ეოზინით შეღებვა;
ბ) ჰემატოქსილინითა და პიკროფუქსინით შეღებვა (ვანგიზონის მეთოდი);
გ) ქსოვილის შეღებვა ამილოიდის გამოსავლენად (კონგო წითელით);
დ) ნერვული ქსოვილის შეღებვა (ნისლის მეთოდი);
ე) ქსოვილის შეღებვა ცხიმოვანი ჩანართების გამოსავლენად (სუდან III-ითა და სუდან IV-ით).
2. ციტოლოგიური კვლევა:
ა) აზურეოზინით შეღებვა (პაპენჰეიმის მეთოდი);
ბ) ჰემატოქსილინითა და ეოზინით შეღებვა.
დანართი 8
ინსტრუქცია ორგანოთა სისტემების მიხედვით ოპერაციული მასალის მიკროსკოპული გამოკვლევებისათვის ასაღები ნაჭრების რაოდენობის შესახებ
|
| ორგანოთა სისტემები | ნაჭრების რაოდენობა | გამოკვლევის მეთოდიკები N7 დანართის მიხედვით | |
| 1 | 2 | 3 | 4 | |
| I ცენტრალური ნერვული სისტემა | ||||
| 1. თავისა და ზურგის ტვინი | ||||
| 1.1. | არასიმსივნური მოცულობითი პროცესები | 2-4 ნაჭერი | 1.1.; 1.2. | |
| 1.2. | სიმსივნეები | 4-6 ნაჭერი სიმსივნური ქსოვილიდან და 1-2 ნაჭერი მიმდებარე ქსოვილიდან თუ ასეთი არსებობს | 1.1.; 1.4. | |
| 2. მაგარი გარსი | ||||
| 2.1. | არასიმსივნური მოცულობითი პროცესები | 2 ნაჭერი | 1.1.; 1.2. | |
| 2.2. | სიმსივნეები | 4-6 ნაჭერი | 1.1.; 1.2. | |
| II ენდოკრინული სისტემა | ||||
| 1. | ჰიპოფიზი | მთლიანად | 1.1. | |
| 2. ფარისებრი ჯირკვალი | ||||
| 2.1. | არასიმსივნური პროცესები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან (არანაკლებ 4) და 2-3 ნაჭერი მიმდებარე ქსოვილიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 2. ფარისებრი ჯირკვალი | ||||
| 2.1. | არასიმსივნური პროცესები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან (არანაკლებ 4) და 2-3 ნაჭერი მიმდებარე ქსოვილიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 2.2. | სიმსივნეები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან (არანაკლებ 4) და 2-3 ნაჭერი მიმდებარე ქსოვილიდან | 1.1.; 1.2. | |
| ს3. | ფარისებრახლო ჯირკვლები | მთლიანად | 1.1.; 1.2. | |
| 4. | მკერდუკანა ჯირკვალი | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან (არანაკლებ 4) | 1.1.; 1.2. 1.5. | |
| 5. კუჭქვეშა ჯირკვალი | ||||
| 5.1. | არასიმსივნური პროცესები | 2-3 ნაჭერი | 1.1.; 1.2. | |
| 5.2. | სიმსივნეები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან (არანაკლებ 4) | 1.1.; 1.2. | |
| 6. თირკმელზედა ჯირკვლები | ||||
| 6.1. | არასიმსივნური პროცესები | 2-3 ნაჭერი | 1.1.; 1.2. | |
| 6.2. | სიმსივნეები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან (არანაკლებ 4) და 1-2 ნაჭერი მიმდებარე ქსოვილიდან | 1.1.; 1.2. | |
| III გულ-სიხლძარღვთა სისტემა | ||||
| 1. გული | ||||
| 1.1. | ქრონიკული ანთებითი პროცესები (რევმატიზმი) | მთლიანად | 1.1.; 1.2. | |
| 1.2. | ანევრიზმის კედელი | 2-3 ნაჭერი | 1.1.; 1.2. | |
| 1.3. | სიმსივნეები | 4-6 ნაჭერი | 1.1.; 1.2. | |
| 2. სისხლძარღვები | ||||
| 2.1. | ანთებითი და სკლეროზული პროცესები | 3-4 ნაჭერი (2-3 სისხლძარღვიდან 1 თრომ-ბიდან) | 1.1.; 1.2. | |
| 2.2. | სიმსივნეები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 3. პერიკარდიუმი | ||||
| 3.1. | არასიმსივნური პროცესები | 2-3 ნაჭერი | 1.1.; 1.2. | |
| 3.2. | სიმსივნეები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 2.2. | სიმსივნეები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 3. პერიკარდიუმი | ||||
| 3.1. | არასიმსივნური პროცესები | 2-3 ნაჭერი | 1.1.; 1.2. | |
| 3.2. | სიმსივნეები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან | 1.1.; 1.2. | |
| IV სასუნთქი სისტემა | ||||
| 1. ცხვირის ღრუ | ||||
| 1.1. | არასიმსივნური პროცესები | მთლიანად | 1.1.; 1.2. | |
| 1.2. | სიმსივნეები | მთლიანად | 1.1.; 1.2. | |
| 2. ქალას დანამატი ღრუები | ||||
| 2.1. | არასიმსივნური პროცესები | მთლიანად | 1.1.; 1.2. | |
| 2.2. | სიმსივნეები | მთლიანად | 1.1.; 1.2. | |
| 3. ხორხი | ||||
| 3.1. | არასიმსივნური პროცესები | მთლიანად | 1.1.; 1.2. | |
| 3.2. | სიმსივნეები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან და 2-3 ნაჭერი მოსაზღვრე ქსოვილებიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 4. | სასულე და ბრონქები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან და 2-3 ნაჭერი მოსაზღვრე ქსოვილებიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 5. ფილტვები | ||||
| 5.1. | ჩირქოვანი და პარაზიტული პროცესები | 4-6 ნაჭერი პათოლოგიური კერიდან და 2-3 ნაჭერი მოსაზღვრე ქსოვილებიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 5.2. | ქრონიკული არასპეციფიკური ავადმყოფობები | 4-6 ნაჭერი პათოლოგიური კერიდან და 2-3 ნაჭერი მოსაზღვრე ქსოვილებიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 5.3. | სპეციფიკური ანთება | 4-6 ნაჭერი პათოლოგიური კერიდან, 2-3 ნაჭერი მოსაზღვრე ქსოვილებიდან, თითო ნაჭერი ყველა ლიმფური კვანძიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 5.4. | სიმსივნეები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან (არანაკლებ 6), 2-3 ნაჭერი მოსა-ზღვრე ქსოვილებიდან, თითო ნა-ჭერი ყველა ლიმფური კვანძიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 6. პლევრა | ||||
| 6.1. | არასიმსივნური პროცესები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან (არანაკლებ 4) | 1.1.; 1.2. | |
| 6.2. | სიმსივნეები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან (არანაკლებ 4) | 1.1.; 1.2. | |
| V საჭმლის მომნელებელი სისტემა | ||||
| 1. | ტუჩი და ენა | მთლიანად | 1.1.; 1.2. | |
| 2. | ღრძილები და ალვეოლები | მთლიანად | 1.1.; 1.2. | |
| 3. ნუშურა ჯირკვლები | ||||
| 3.1. | ანთებითი პროცესები | 2-2 ნაჭერი თითო ჯირკვლიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 3.2. | სიმსივნეები | 2-4 ნაჭერი პათოლოგიური კერი-დან და 1-2 ნაჭერი მიმდებარე ქსოვილიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 4. | სანერწყვე ჯირკვლები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან და 2-3 ნაჭერი მიმდებარე ქსო-ვილიდან თუ ასეთი არსებობს | 1.1.; 1.2. | |
| 5. საყლაპავი მილი | ||||
| 5.1. | ანთებითი პროცესები | 2-3 ნაჭერი | 1.1.; 1.2. | |
| 5.2. | სიმსივნეები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან და 2-3 ნაჭერი მიმდებარე ქსო-ვილიდან თუ ასეთი არსებობს | 1.1.; 1.2. | |
| 6. კუჭი | ||||
| 6.1. | წყლულოვანი დაავადება | 4-6 ნაჭერი წყლულის კიდეები-დან და 2-3 ნაჭერი მიმდებარე ქსოვილებიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 6.2. | სიმსივნეები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან (არანაკლებ 6), 2-4 ნაჭერი მიმდებარე ქსოვილებიდან, თითო ნაჭერი ყველა ლიმფური კვანძი-დან და 3-5 ნაჭერი ბადექონიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 7. თორმეტგოჯა ნაწლავი | ||||
| 7.1. | წყლულოვანი დაავადება | 2-3 ნაჭერი წყლულის კიდეები-დან და 2 ნაჭერი მიმდებარე ქსოვილებიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 7.2. | ფატერის დვრილის სიმსივნე | მთლიანად | 1.1.; 1.2. | |
| 8. აპენდიქსი | ||||
| 8.1. | ანთებითი პროცესები | თითო ნაჭერი ფუძიდან, სხეული-დან და მწვერვალიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 8.2. | სიმსივნეები | 2-3 ნაჭერი პათოლოგიური კერი-დან და 2 ნაჭერი მიმდებარე ქსოვილებიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 9. ნაწლავები | ||||
| 9.1. | ანთებითი და ნეკროზული პროცესები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან (არანაკლებ 4) და 1-2 ნაჭერი ჯორჯლიდან. | 1.1.; 1.2. | |
| 9.2. | სიმსივნეები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან (არანაკლებ 6), 2-3 ნაჭერი მიმ-დებარე ქსოვილებიდან, თითო ნა-ჭერი ყველა ლიმფური კვანძიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 10. ნაღვლის ბუშტი | ||||
| 10.1 | ანთებითი პროცესები | თითო ნაჭერი ფუძიდან, სხეული-დან და ყელიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 10.2 | სიმსივნეები | 2-4 ნაჭერი პათოლოგიური კერი-დან და 2 ნაჭერი მიმდებარე ქსოვილებიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 11. ღვიძლი | ||||
| 11.1 | არასიმსივნური პროცესები | 2-4 ნაჭერი | 1.1.; 1.2. | |
| 11.2 | სიმსივნეები | 2-4 ნაჭერი პათოლოგიური კერი-დან და 2 ნაჭერი მიმდებარე ქსოვილებიდან | 1.1.; 1.2. | |
| VI შარდ-სასქესო სისტემა | ||||
| 1. თირკმელები | ||||
| 1.1. | არასიმსივნური და ანთებითი პროცესები, ანომალიები | 4-6 ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან და 1-3 ნაჭერი მიმდებარე ქსო-ვილებიდან, | 1.1.; 1.2.; 1.3. | |
| 1.2. | სიმსივნეები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან (არანაკლებ 6) და 2-3 ნაჭერი მიმდებარე ქსოვილებიდან | 1.1.; 1.2.; 1.3. | |
| 2. შარდსაწვეთი, შარდსადენი | ||||
| 2.1. | არასიმსივნური პროცესები | 2-3 ნაჭერი პათოლოგიური კერი-დან და 1 ნაჭერი მიმდებარე ქსოვილებიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 2.2. | სიმსივნეები | მთლიანად | 1.1.; 1.2. | |
| 3. შარდის ბუშტი | ||||
| 3.1. | არასიმსივნური პროცესები | 3-4 ნაჭერი | 1.1.; 1.2. | |
| 3.2. | სიმსივნეები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან და 2-3 ნაჭერი მიმდებარე ქსო-ვილებიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 4. | წინამდებარე ჯირკვალი | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან (არანაკლებ 6) | 1.1.; 1.2. | |
| 5. სათესლეები | ||||
| 5.1. | არასიმსივნური და ანთებითი პროცესები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან, ბაგირაკიდან და დანამატიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 5.2. | სიმსივნეები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან და 2-3 ნაჭერი მიმდებარე ქსო-ვილებიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 6. სასქესო ასო | ||||
| 6.1. | არასიმსივნური და ანთებითი პროცესები | 2-4 ნაჭერი | 1.1.; 1.2. | |
| 6.2. | სიმსივნეები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან და 2-3 ნაჭერი მიმდებარე ქსო-ვილებიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 7. საშვილოსნო | ||||
| 7.1. | არასიმსივნური პროცესები | თითო ან ორი ნაჭერი ძირიდან, სხეულიდან და ყელიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 7.2. | ავთვისებიანი სიმსივნეები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან, 2-4 ნაჭერი მიმდებარე ქსოვილე-ბიდან, თითო ნაჭერი ყველა ლიმფური კვანძიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 7.3. | კეთილთვისებიანი სიმსივნეები (დიფუზური) | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან და 2 ნაჭერი მიმდებარე ქსოვი-ლებიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 7.4. | კეთილთვისებიანი სიმსივნეები (კვანძოვანი) | თითო ნაჭერი ყველა კვანძიდან, 2 ნაჭერი პათოლოგიურად შეუცვ-ლელი ქსოვილიდან. დიდი კვანძის არსებობის შემთხვევაში - თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვა-ვებული ყველა უბნიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 8. | საშვილოსნოს ყელი (სიმსივნე-ები) | 2-4 ნაჭერი სიმსივნიდან, 2-3 ნა-ჭერი მიმდებარე ქსოვილებიდან, თითო ნაჭერი ყელის არხიდან, საშვილოსნოს სხეულიდან, საკ-ვერცხეებიდან, ფალოპის მილე-ბიდან და ყველა ლიმფური კვან-ძიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 9. საკვერცხეები | ||||
| 9.1. | არასიმსივნური პროცესები | 2-3 ნაჭერი | 1.1.; 1.2. | |
| 9.2. | სიმსივნეები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან (არანაკლებ 4) | 1.1.; 1.2. | |
| 10. ფალოპის მილები | ||||
| 10.1 | არასიმსივნური და ანთებითი პროცესები | 2-3 ნაჭერი | 1.1.; 1.2. | |
| 10.2 | სიმსივნეები | თითო ან 2 ნაჭერი პროქსიმალუ-რი, მედიალური და დისტალური ნაწილებიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 11. საშო | ||||
| 11.1 | არასიმსივნური პროცესები | 2-3 ნაჭერი | 1.1.; 1.2. | |
| 11.2 | სიმსივნეები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან და 1-2 ნაჭერი მიმდებარე ქსო-ვილებიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 12. დედაკაცის გარეთა სასქესო ორგანოები | ||||
| 12.1 | არასიმსივნური და ანთებითი პროცესები | 2-3 ნაჭერი | 1.1.; 1.2. | |
| 12.2 | სიმსივნეები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან (არანაკლებ 4) | 1.1.; 1.2. | |
| 13. სარძევე ჯირკვლები | ||||
| 13.1 | არასიმსივნური და ანთებითი პროცესები | 2-4 ნაჭერი | 1.1.; 1.2. | |
| 13.2 | სიმსივნეები | 2-4 ნაჭერი სიმსივნიდან, 2 ნა-ჭერი მიმდებარე ქსოვილებიდან და თითო ნაჭერი ყველა ლიმ-ფური კვანძიდან | 1.1.; 1.2. | |
| VII ძვალ-სახსართა სისტემა | ||||
| 1. ძვალი | ||||
| 1.1. | ანთებითი და დისტროფიული პროცესები | 3-4 ნაჭერი | 1.1.; 1.2.
| |
| 1.2. | სიმსივნეები | 4-5 ნაჭერი | 1.1.; 1.2. | |
| VIII გრძნობათა ორგანოები | ||||
| 1. | თვალი | 2-4 ნაჭერი | 1.1.; 1.2. | |
| 2. | ყური | 2-4 ნაჭერი | 1.1.; 1.2. | |
| 3. | კანი | 2-4 ნაჭერი | 1.1.; 1.2. | |
| IX სისხლმბადი ორგანოები | ||||
| 1. ლიმფური კვანძები | ||||
| 1.1. | არასიმსივნური პროცესები | მთლიანად | 1.1.; 1.2. | |
| 1.2. | სიმსივნეები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან | 1.1.; 1.2. | |
| 2. ელენთა | ||||
| 2.1. | არასიმსივნური პროცესები | 2-4 ნაჭერი | 1.1.; 1.2; 1.3. | |
| 2.2. | სიმსივნეები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან და 2-3 ნაჭერი მიმდებარე ქსო-ვილებიდან | 1.1.; 1.2; 1.3. | |
| X რბილი ქსოვილები | ||||
| 1. | არასიმსივნური და ანთებითი პროცესები | 2-4 ნაჭერი | 1.1.; 1.2. | |
| 2. | სიმსივნეები | თითო ნაჭერი მაკროსკოპულად განსხვავებული ყველა უბნიდან (არანაკლებ 6) და 2-3 ნაჭერი მიმდებარე ქსოვილებიდან | 1.1.; 1.2. | |
შენიშვნა: ბიოფსიური მასალა საშვილოსნოს ღრუსა და ყელის არხის გამონაფხეკების ჩათვლით გამოკვლეულ უნდა იქნას მთლიანად და შეიღებოს 1.1. და 1.2. მეთოდიკებით.
დანართი 9
დებულება ციტოლოგიური მასალის გამოკვლევის წესის შესახებ
1. ციტოლოგიურ გამოკვლევას ექვემდებარება ყველა პუნქტატი, გამონაფხეკი, ანაფხეკი, გამონადენი, ნაცხი, ანაბეჭდი, ჩამონარეცხი წყლები, ნახველი მთლიანად, დანაწევრების გარეშე.
2. ყველა სამკურნალო-პროფილაქტიკური დაწესებულება ვალდებულია ციტოლოგიურ გამოკვლევაზე გააგზავნოს შემდეგი სახის მასალა:
ა) პალპაციით გამოვლენილი სიმსივნეებიდან, სიმსივნის მსგავსი წარმონაქმნებიდან, გასქელებული უბნებიდან, ინფილტრატებიდან, სეროზული ღრუებიდან, სახსრებიდან, ძვლებიდან, რბილი ქსოვილებიდან მიღებული პუნქტატები;
ბ) ანაფხეკები დაწყლულებული და ეროზიული ზედაპირებიდან, გამონადენი სარძევე ჯირკვლების დვრილებიდან, შარდ-სასქესო გზებიდან, ნაწლავებიდან, ფისტულებიდან;
გ) მასალა, მიღებული ენდოსკოპური კვლევის შედეგად ნაცხების, ანაბეჭდების, ჩამონარეცხი წყლების სახით. აგრეთვე ანაბეჭდები, მიღებული ზონდებიდან, სააბრაზიო კოვზებიდან, საჭიროების შემთხვევაში კი ბიოპტატებიდან და ოპერაციული მასალიდან;
დ) მასალა, მიღებული მასიური პროფილაქტიკური გინეკოლოგიური გასინჯვების დროს.
3. კლინიკური განყოფილებებიდან ციტოლოგიური გამოკვლევისათვის გამოგზავნილი უვარგისი (დაუფიქსირებელი, შედედებული, სქელი) მასალა გამოკვლევაზე არ მიიღება, რის შესახებაც დაუყოვნებლივ უნდა ეცნობოს კლინიკური განყოფილების გამგეს და სამკურნალო-პროფილაქტიკური დაწესებულების ხელმძღვანელს.
4. ციტოლოგიური გამოკვლევისათვის მასალა გაგზავნილ უნდა იქნეს იმავე დღეს 14 საათამდე სრულყოფილად შევსებულ თანმხლებ ფურცელთან ერთად (იხ. დანართი 13). თუ თანმხლები ფურცელი შევსებულია დაუდევრად, ე.ი. თუ მასში არ არის აუცილებელი მონაცემები, პათოლოგიურანატომიური (ციტოლოგიური) დაწესებულების ხელმძღვანელი ამის შესახებ ატყობინებს კლინიკური განყოფილების გამგეს და სამკურნალო-პროფილაქტიკური დაწესებულების ხელმძღვანელს. მსგავსი შემთხვევის განმეორებისას კლინიკური დაწესებულების ადმინისტრაციამ უნდა მიიღოს სათანადო ზომები.
5. თუ რაიმე მიზეზის გამო გამოსაკვლევი მასალის გაგზავნა გვიანდება, კლინიკური განყოფილების გამგე ვალდებულია უზრუნველყოს მასალის სათანადო ფიქსაცია. კერძოდ, სასაგნე მინაზე მოთავსებული მასალა უნდა დაფიქსირდეს 96ო-იან ეთილის სპირტში 20- წუთიანი ექსპოზიციით; ნახველი უნდა მოთავსდეს 100 მლ-იან ქილაში და დაემატოს 30 მლ 50ო-იანი ეთილის სპირტი.
6. მასიური პროფილაქტიკური გინეკოლოგიური გასინჯვების დროს მასალა ციტოლოგიური გამოკვლევისათვის აღებულ უნდა იქნეს 18 წელზე მეტი ასაკის ქალებში ყველა შემთხვევაში, მიუხედავად გამოსაკვლევი პირის ჩივილებისა და გასინჯვის შედეგებისა. გამონაფხეკს იღებენ პოროლონის კუბებით ან ჩვეულებრივი და ეირის ტიპის შპადელებით. მიღებული მასალიდან ამზადებენ თხელ ნაცხს ერთ სასაგნე მინაზე თ-ს მაგვარად (გასწვრივ ათავსებენ მასალას საშოდან, ხოლო განივად – ყელის არხიდან). ნაცხს აშრობენ ჰაერზე და მინაზე წერენ ავადმყოფის გვარს და ინიციალებს. თანმხლებ ფურცელში მითითებულ უნდა იქნეს ავადმყოფის გვარი, სახელი, მამის სახელი, ასაკი, უკანასკნელი მენსტრუაციის თარიღი, საშვილოსნოს ყელის ლორწოვანის მდგომარეობა.
7. პათოლოგიურანატომიურ (ციტოლოგიურ) დაწესებულებაში მიღებული მასალის აღრიცხვა ხდება ციტოლოგიური მასალის რეგისტრაციის ჟურნალში. გამოკვლევების ნუმერაცია ყოველი წლიდან ახლდება.
8. ციტოლოგიური მასალის გადათავსებაზე კლინიკური განყოფილებებიდან პათოლოგიურანატომიურ (ციტოლოგიურ) დაწესებულებაში პასუხისმგებელია კლინიკური განყოფილების გამგე, ხოლო დიაგნოზების ჩაბარებაზე – პათოლოგიურანატომიური (ციტოლოგიური) დაწესებულების ხელმძღვანელი.
9. ციტოლოგიური გამოკვლევის ვადაა ერთი სამუ-შაო დღე. მასიური პროფილაქტიკური გინეკოლოგიური გასინჯვების დროს მიღებული მასალის გამოკვლევის ვადაა 4 სამუშაო დღე. ზოგიერთ შემთხვევაში გამოკვლევის ვადა შეიძლება გაიზარდოს, რის შესახებაც დაუყოვნებლივ უნდა ეცნობოს სამკურნალო-პროფილაქტიკური დაწესებულების ხელმძღვანელობას.
10. პათოლოგიურანატომიური (ციტოლოგიური) დაწესებულების ხელმძღვანელს უფლება ეძლევა ოფიციალური მოთხოვნის ან პირადი განცხადების საფუძველზე გასცეს ციტოლოგიური დიაგნოზის დუბლიკატი ან პრეპარატი, რის შესახებაც სარეგისტრაციო ჟურნალში კეთდება შესაბამისი ჩანაწერი. დაწესებულება, რომელზეც გაიცა პრეპარატი, ვალდე-ბულია უკანვე დაუბრუნოს ისინი პათოლოგიურანატომიურ (ციტოლოგიურ) დაწესებულებას.
11. სასწრაფო ციტოლოგიური პასუხი უნდა გაიცეს არა უგვიანეს 10-15 წუთისა.
12. არაავთვისებიან პათოლოგიურ პროცესთა (ავადმყოფობათა) ციტოლოგიური პრეპარატები პათოლოგიურანატომიურ (ციტოლოგიურ) დაწესებულებაში ინახება ერთი წლის განმავლობაში, რის შემდეგაც ისინი შეიძლება განადგურდეს. ავთვისებიან პათოლოგიურ პროცესთა (ავადმყოფობათა) ციტოლოგიური პრეპარატები რეკომენდებულია ინახებოდეს მუდმივად, ხოლო თუ ამის შესაძლებლობა არ არსებობს, შენახულ უნდა იქნეს მინიმუმ 10 წლის განმავლობაში და აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ განადგურდეს.
დანართი 10
ბიოფსიური და ოპერაციული მასალის ჰისტოპათოლოგიურ გამოკვლევაზე მიმართვის ფორმა
ჯანდაცვის სააღრიცხვო ფორმა N№ 15/01
დამტკიცებულია საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური
დაცვის სამინისტროს მიერ `–––" `–––––––––” 2000წ.
მიმართვა ბიოფსიური, ოპერაციული მასალის (გახაზეთ) ჰისტოპათოლოგიურ გამოკვლევაზე
სამკურნალო დაწესებულება––––––––––––განყოფილება––––––––
ავადმყოფის გვარი, სახელი, მამის სახელი––––––––––––––––––––
ასაკი–––სქესი––––პროფესია––––––––ავადმყოფობის ისტორიის №N––––––––– საცხოვრებელი ადგილი––––––––– მასალის აღების თარიღი––––––––
მასალის გაგზავნის თარიღი––––––––– მასალის ხასიათი და ლოკალიზაცია
(მიეთითოს ორგანო, ქსოვილი, რამდენი ნაჭერი და რა ნაწილიდან არის აღებული)––––––––––––––––––––––––––––––––––––
–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
მასალის განმეორებით აღების შემთხვევაში მისი პირველად აღების თარიღი და დიაგნოზი სამედიცინო დაწესებულების მითითებით––––––––––––––––
კლინიკური მონაცემები (ავადმყოფობის ხანგრძლივობა, ჩატარებული მკურნალობა; ლიმფური კვანძების გამოკვლევის შემთხვევაში – სისხლის ანალიზი; ენდომეტრიუმის გამონაფხეკის და სარძევე ჯირკვლის გამოკვლევის შემთხვევებში ბოლო ნორმალური მენსტრუაციის დაწყებისა და დამთავრების თარიღი, მენსტრუალური ფუნქციის დარღვევის ხასიათი, სისხლდენის დაწყების თარიღი) –––––
მიმართვის მეორე გვერდი
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
მასალის მაკროსკოპული აღწერილობა––––––––––––––––––––––
კლინიკური დიაგნოზი––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
მკურნალი ექიმი ––––––––––––– მასალის მიღების თარიღი –––––––––––
ჰისტოპათოლოგიური დიაგნოზი (დასკვნა)–––––––––––––––––––––––––––––-
–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
თარიღი ––––––––– კლინიკური პათოლოგი –––––––––––––––––
დანართი 11
ჰისტოპათოლოგიური გამოკვლევის პასუხის ფორმა
ჯანდაცვის სააღრიცხვო ფორმა N № 15/02
დამტკიცებულია საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური
დაცვის სამინისტროს მიერ `–––" `–––––––––” 2000წ.
ჰისტოპათოლოგიური გამოკვლევის პასუხი
პათოლოგიურანატომიური დაწესებულება––––––––––––––––––––
ჰისტოპათოლოგიური გამოკვლევა N№ –––––
გამომგზავნი სამედიცინო დაწესებულება––––––––განყოფილება––––––
ავადმყოფის გვარი, სახელი, მამის სახელი––––––––––––––––––––
ასაკი––––––სქესი––––––––ავადმყოფობის ისტორიის N––––––––
მასალა (ბიოფსიური, ოპერაციული) აღებულია (ორგანოს დასახელება)––––––
ჰისტოპათოლოგიური დიაგნოზი (დასკვნა)––––––––––––––––––––
`–––" `–––––––––” 200– წელი კლინიკური პათოლოგი–––––––––
დანართი 12
ციტოლოგიურ გამოკვლევაზე მიმართვის ფორმა
ჯანდაცვის სააღრიცხვო ფორმა N № 23/01
დამტკიცებულია საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური
დაცვის სამინისტროს მიერ `–––" `–––––––––” 2000წ.
მიმართვა ციტოლოგიურ გამოკვლევაზე
სამედიცინო დაწესებულება ––––––––––––– განყოფილება ––––––––
ავადმყოფის გვარი, სახელი, მამის სახელი ––––––––––––––––––––
ასაკი–––სქესი–––პროფესია–––––––საცხოვრებელი ადგილი –––––––––––––––
ავადმყოფობის ისტორიის №N–––––კლინიკური დიაგნოზი –––––––––––––––––
–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
პათოლოგიური პროცესის ლოკალიზაცია––––––––––––––––––––––––––––––-
რა გზითაა მასალა მიღებული:პუნქტატი, გამონაფხეკი, ანაბეჭდი, ანაფხეკი, გა-მონადენი, ნაცხი, ჩამონარეცხი წყლები, ნახველი (გახაზეთ). შხვა –––––––––
მასალის განმეორებით აღების შემთხვევაში მისი პირველად აღების თარიღი და დიაგნოზი სამედიცინო დაწესებულების მითითებით –––––––––––––––––––––––
ჩატარებული მკურნალობა ––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
`–––" `–––––––––” 200–წელი მკურნალი ექიმი –––––––––––––
დანართი 13
ციტოლოგიური გამოკვლევის პასუხის ფორმა
ჯანდაცვის სააღრიცხვო ფორმა N № 23/02
დამტკიცებულია საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური
დაცვის სამინისტროს მიერ `–––" `–––––––––” 2000წ.
ციტოლოგიური გამოკვლევის პასუხი
პათოლოგიურანატომიური (ციტოლოგიური) დაწესებულება–––––––––––
ციტოლოგიური გამოკვლევა №N––––
გამომგზავნი სამედიცინო დაწესებულება––––––––განყოფილება––––––
ავადმყოფის გვარი, სახელი, მამის სახელი––––––––––––––––––––
ასაკი––––––სქესი––––––ავადმყოფობის ისტორიის N––––––––––
რომელი ორგანოდანაა მასალა აღებული––––––––––––––––––––
ციტოლოგიური დიაგნოზი (დასკვნა)–––––––––––––––––––––––
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
`––" `–––––––––” 200–წელი ექიმი ციტოლოგი –––––––––––––
დანართი 14
გაკვეთის ოქმის ფორმა
ჯანდაცვის სააღრიცხვო ფორმა № 15/03
დამტკიცებულია საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური
დაცვის სამინისტროს მიერ `–––" `–––––––––” 2000წ.
გაკვეთის ოქმი N№ ––––
`––––” `–––––––––––––––––––––––––––––” 2000 წელი
დასახლებული ადგილი–––––––––––– სამკურნალო-პროფილაქტიკური დაწესებულება––––––––––––––––––
–––––––––––––– განყოფილება–––––––––––––––––––––– ავადმყოფობის ისტორიის ნომერი––––––
გარდაცვლილის გვარი, სახელი, მამის სახელი–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ასაკი–––––– სქესი–––––––– პროფესია–––––––––––– მკურნალი ექიმის გვარი–––––––––––––––––
კლინიკური პათოლოგის გვარი––––––––––––––– გაკვეთას დაესწრნენ–––––––––––––––––––––––––
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
| ჰოსპიტალიზაციის თარიღი | სიკვდილის თარიღი | საწოლდღეები გაატარა | გაკვეთის თარიღი |
|
|
|
|
|
რა დიაგნოზითა და ვის მიერ არის გაგზავნილი საავადმყოფოში––––––––––––––––––––––––––––––––––
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
დიაგნოზი საავადმყოფოში შესვლისას–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
| კლინიკური დიაგნოზი ძირითადი დაავადება და მისი დადგენის თარიღი–––––––––––––––––––––––––––––––––––––– –––––––––––––––––––––––––––––– ძირითადი დაავადების გართულებები და მათი დადგენის თარიღი ––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––– თანმხლები დაავადებები–––––––––––––––––––– ––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––– მოკლე კლინიკური მონაცემები ლაბორატორიული და ინსტრუმენტული გამოკვლევების მონაცემებთან ერთად––––––––––––––––––––––– ––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––– | პათოლოგიურანატომიური დიაგნოზი –––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––– ––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––– დიაგნოზების შედარება––––––––––––––––– ––––––––––––––––––––––––––––––– |
გაკვეთის ოქმის მეორე გვერდი
გარეგანი დათვალიერება: გვამის გაშეშება–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
სხეულის სიგრძე––––– სმ. მასა––––––– კგ. –––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
გვამის აგებულება–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
კანის საფარი––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
კანქვეშა ცხიმოვანი ქსოვილი––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
კუნთები, ძვლები, სახსრები–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
მუცლის ღრუ:შიგთავსი–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ფარი––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ორგანოთა მდებარეობა–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ბადექონი––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ჯორჯალი–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
გულ-მკერდის ღრუ:დიაფრაგმის მდებარეობა მარჯვნივ–––––––––––––––––მარცხნივ––––––––––––––––
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
შუასაყარი–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
პლევრული ღრუები––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
გულის პერანგის ღრუ–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
გულმკერდის სადინარი–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ქალას ღრუ:თავის საფარი––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ქალას სარქველი––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
მაგარი გარსი–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
სინუსები––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
რბილი გარსები––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ქალას ფუძე––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
თავის ტვინი:მასა––––––––– გ. სიგრძე––––––––– სმ. სიგანე––––––––––– სმ. სისქე––––––––––სმ.
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ტვინის ფუძე––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
სისხლის მილები––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
პარკუჭები–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ხერხემლის არხი–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ზურგის ტვინი მასა––––––– გ. სიგრძე––––––– სმ. დიამეტრი–––––––––– სმ.
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
გრძნობათა ორგანოები–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
სისხლის მიმოქცევის ორგანოები: გული მასა––––– გ. სიგრძე––––– სმ. სიგანე––––––– სმ. სისქე–––––––– სმ.
პერიკარდიუმი–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ეპიკარდიუმი––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ვენური ხვრელები–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
წინაგულები––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
პარკუჭები–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
მარჯვენა პარკუჭის კედლის სისქე––––– სმ. მარცხენა პარკუჭის კედლის სისქე––––– სმ. კუნთი––––––––––––––
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ენდოკარდიუმი–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
გულის სარქველები––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ფილტვის არტერია–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
აორტა–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
სხვა სისხლის მილები––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
სასუნთქი ორგანოები: ხორხი–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
სასულე––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ბრონქები––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
მარჯვენა ფილტვი მასა–––––––––გ. სიგრძე––––––––– სმ. სიგანე––––––––– სმ. სისქე–––––––––– სმ.
პლევრა––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
გაკვეთის ოქმის მესამე გვერდი
მარცხენა ფილტვი მასა–––––––––გ. სიგრძე––––––––– სმ. სიგანე––––––––– სმ. სისქე–––––––––– სმ.
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
პლევრა––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
საჭმლის მომნელებელი ორგანოები: ენა––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
კბილები––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ნუშისებრი ჯირკვლები–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ხახა––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
საყლაპავი მილი––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
კუჭი––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
თორმეტგოჯა ნაწლავი––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
მლივი ნაწლავი––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
თეძოს ნაწლავი––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ბრმა და ჭიაყელა ნაწლავი––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
მსხვილი ნაწლავი–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
სწორი ნაწლავი––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ღვიძლი მასა––––––– გ. მარჯვენა წილი სიგრძე–––––––– სმ. სიგანე––––––––– სმ. სისქე––––––––– სმ.
მარცხენა წილი სიგრძე–––––––– სმ. სიგანე––––––––– სმ. სისქე––––––––– სმ.
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ნაღვლის ბუშტი––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ნაღვლის სადინარები––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
კუჭუკანა ჯირკვალი მასა––––––– გ. სიგრძე––––––––– სმ. სიგანე–––––––––– სმ. სისქე–––––––––– სმ.
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
შარდ-სასქესო ორგანოები:მარჯვენა თირკმელი მასა––––– გ. სიგრძე–––––– სმ. სიგანე––––– სმ. სისქე–––– სმ.
ქერქოვანი შრის სისქე––––––– სმ. ––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
მარცხენა თირკმელი მასა––––– გ. სიგრძე–––––– სმ. სიგანე––––––– სმ. სისქე–––––– სმ. ქერქოვანი შრის სისქე
––––––– სმ. –––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
კაფსულა––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
თირკმელების ზედაპირი––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
მენჯები––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
შარდსაწვეთები––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
შარდის ბუშტი–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
შარდსადენი––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
სათესლე ჯირკვლები:მარჯვენა მასა–––––– გ. ზომები––––––––––––––––––––––––––––––––––––
მარცხენა მასა–––––– გ. ზომები––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
დანარჩენი სასქესო ორგანოები–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
სისხლმბადი ორგანოები: ელენთა მასა––––– გ. ზომები–––––––––––––––––––––––––––––––––––
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ძვლის ტვინი––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ლიმფური კვანძები–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
შინაგანი სეკრეციის ჯირკვლები: ფარისებრი ჯირკვალი მასა––––– გ. მარჯვენა წილი ზომები–––––––––––––––
მარცხენა წილი ზომები––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
პარათირეოიდული ჯირკვლები მასა––––– გ. ზომები––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
მკერდუკანა ჯირკვალი მასა––––– გ. ზომები––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ჰიპოფიზი მასა––––– გ. ზომები––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ჯალღუზისებური სხეული მასა––––– გ. ზომები––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
თირკმელზედა ჯირკვლები:მარჯვენა მასა––––– გ. ზომები–––––––– მარცხენა მასა––––– გ. ზომები––––––––
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
სხვა ქრომაფინური ორგანოები–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
გაკვეთის ოქმის მეოთხე გვერდი
დატოვებულია როგორც მაკროპრეპარატი (ჩამოითვალოს ორგანოები)–––––––––––––––––––––––––––––––
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
აღებულია სპეციალური გამოკვლევებისათვის:ჰისტოპათოლოგიური, ბაქტერიოლოგიური და სხვა (ჩამოითვალოს ორგანოები)–––
–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––– სპეციალური გამოკვლევების შედეგები:––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
პათოლოგიურანატომიური ეპიკრიზი:––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
გამკვეთის თანამდებობა და გვარი (გარკვევით)–––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ხელის მოწერა–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
დანართი 15
ჰისტოპათოლოგიური გამოკვლევების რეგისტრაციის ჟურნალის ფორმა
ჯანდაცვის სააღრიცხვო ფორმა № 15/04
დამტკიცებულია საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური
დაცვის სამინისტროს მიერ `–––" `–––––––––” 2000წ.
ჰისტოპათოლოგიური გამოკვლევების რეგისტრაციის ჟურნალი
| № | ავადმყო-ფის გვარი, სახელი, მამის სახელი | სამკურნა-ლო დაწე-სებულება | განყოფი-ლება | ასაკი | სქესი | პროფე-სია | გამოსაკვ-ლევი მასალის სახე (ბიოფსი-ური, ოპერაციუ-ლი) | რომელი ორგანო-დანაა მასალა აღებული | მასალის მიღების თარიღი | კლინიკური დიაგნოზი | ჰისტოპა-თოლოგიური დიაგნოზი | გამოკვლე-ვა აწარმოა | დიაგნოზის დადგენის თარიღი | შენიშვნა |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
დანართი 16
ციტოლოგიური გამოკვლევების რეგისტრაციის ჟურნალი ფორმა
ჯანდაცვის სააღრიცხვო ფორმა № 15/05
დამტკიცებულია საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური
დაცვის სამინისტროს მიერ `–––" `–––––––––” 2000წ.
ციტოლოგიური გამოკვლევების რეგისტრაციის ჟურნალი
| № | ავადმყოფის გვარი, სახელი, მამის სახელი | სამკურნა-ლო დაწე-სებულება | ასაკი | სქესი | პროფე-სია | მასალის მიღების თარიღი | მასალის სახე (ნაცხი, პუნქტატი-სდან ა.შ.) | რომელი ორგანო-დანაა მასალა აღებული | კლინიკური დიაგნოზი | ციტოლო-გიური დიაგნოზი | დიაგნო-ზის დად-გენის თარიღი | გამოკვლე-ვა აწარ-მოა | შენიშვნა |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
დანართი 17
გვამების მიღებისა და გაცემის რეგისტრაციის ჟურნალის ფორმა
ჯანდაცვის სააღრიცხვო ფორმა №15/06
დამტკიცებულია საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური
დაცვის სამინისტროს მიერ `–––" `–––––––––” 2000წ.
გვამების მიღებისა და გაცემის რეგისტრაციის ჟურნალი
| № | მომკვდარის გვარი, სახელი, მამის სახელი | გვამის მიღების თარიღი | სამკურნალო დაწესებულება | განყოფილება | გვამის გაცემის ან დამარხვის თარიღი | მიმღების საპასპორტო მინაცემები და ხელმოწერა | შენიშვნა |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
დანართი 18
გვამების გაკვეთის რეგისტრაციის ჟურნალის ფორმა
ჯანდაცვის სააღრიცხვო ფორმა №15/07
დამტკიცებულია საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური
დაცვის სამინისტროს მიერ `–––" `–––––––––” 2000წ.
გვამების გაკვეთის რეგისტრაციის ჟურნალი
| № | მომკვდარის გვარი, სახელი, მამის სახელი | სამკურნა-ლო დაწე-სებულება | განყოფი-ლება | ასაკი | სქესი | ავადმყო-ფობის ისტორიის | სიკვდი-ლის თარიღი | გაკვე-თის თარი-ღი | გაკვეთის ოქმის | კლინიკუ-რი დიაგ-ნოზი | პათოლო-გიურ-ანატო-მიური დიაგ-ნოზი | კლინი-კური პათო-ლოგი | ისტო-რიის ჩაბა-რების თარიღი | შენიშვნა |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
დოკუმენტის კომენტარები