დოკუმენტის სტრუქტურა
განმარტებების დათვალიერება
დაკავშირებული დოკუმენტები
დოკუმენტის მონიშვნები
საქართველოს აგროკლიმატური ზონების დამტკიცების შესახებ | |
---|---|
დოკუმენტის ნომერი | 2-49 |
დოკუმენტის მიმღები | საქართველოს გარემოს დაცვისა და სოფლის მეურნეობის მინისტრი |
მიღების თარიღი | 21/01/2019 |
დოკუმენტის ტიპი | საქართველოს მინისტრის ბრძანება |
გამოქვეყნების წყარო, თარიღი | ვებგვერდი, 22/01/2019 |
სარეგისტრაციო კოდი | 360160000.22.023.016565 |
|
საქართველოს აგროკლიმატური ზონების დამტკიცების შესახებ
|
„ჯიშების სასოფლო-სამეურნეო სარგებლიანობაზე გამოცდის/შემოწმების ორგანიზაციული და მეთოდოლოგიური სქემის დამტკიცების შესახებ“ საქართველოს მთავრობის 2018 წლის 3 აგვისტოს №396 დადგენილებით დამტკიცებული „ჯიშების სასოფლო-სამეურნეო სარგებლიანობაზე გამოცდის/შემოწმების ორგანიზაციული და მეთოდოლოგიური სქემის“ მე-3 მუხლის მე-4 პუნქტის საფუძველზე, ვბრძანებ: |
მუხლი 1 |
დამტკიცდეს თანდართული „საქართველოს აგროკლიმატური ზონები“. |
მუხლი 2 |
ეს ბრძანება ამოქმედდეს გამოქვეყნებისთანავე. |
|
საქართველოს აგროკლიმატური ზონები
|
მუხლი 1.
მინდვრის
კულტურების
ჯიშებისა
და
ჰიბრიდების
გავრცელების
აგროკლიმატური
ზონები
|
საქართველოში მინდვრის კულტურების ჯიშებისა და ჰიბრიდების გავრცელების აგროკლიმატური ზონებია:
ა) ზღვისპირა სუბტროპიკული ტენიანი და ჭარბტენიანი: აფხაზეთის ავტონომიური რესპუბლიკის, ზუგდიდის, ქობულეთის, ლანჩხუთის, ოზურგეთის, ხობის, ხელვაჩაურის მუნიციპალიტეტების დაბლობი ნაწილი; ბ) სუბტროპიკული ტენიანი: აბაშის, მარტვილის, ლანჩხუთის (ზღვისპირა ნაპირის გარდა), სამტრედიის, ჩხოროწყუს, წალენჯიხისა და სენაკის მუნიციპალიტეტების დაბლობი ნაწილი; გ) ქვემო იმერეთი: ვანის, ზესტაფონის, ბაღდათის, თერჯოლის, ხონის, წყალტუბოს და ტყიბულის მუნიციპალიტეტების დაბლობი ნაწილი; დ) რაჭა-ლეჩხუმის დაბლობი: ამბროლაურის, ონის და ცაგერის მუნიციპალიტეტების დაბლობი ნაწილი; ე) ზემო იმერეთი და რაჭა-ლეჩხუმი: ამბროლაურის, ზესტაფონის, ონის, ხარაგაულის, თერჯოლის, ცაგერის, ტყიბულისა და ჭიათურის მუნიციპალიტეტების მთაგორიანი ნაწილი; ვ) მესხეთის მთაგორიანი: ადიგენის, ასპინძისა და ახალციხის მუნიციპალიტეტების დაბლობი ნაწილი; ზ) სამცხე-ჯავახეთის მთაგორიანი: ახალქალაქის, ახალციხის, ასპინძისა და ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტების მთიანი პლატო; თ) ქართლის ურწყავი: გორის, ქარელის, კასპისა და ხაშურის მუნიციპალიტეტების მთისპირა ურწყავი ნაწილი; ი) ქართლის სარწყავი: გორის, დუშეთის, ქარელის, კასპის, ახალგორის, მცხეთისა და ხაშურის მუნიციპალიტეტების სარწყავი ნაწილი; კ) ქვემო ქართლის სარწყავი: ბოლნისისა და მარნეულის მუნიციპალიტეტების სარწყავი ნაწილი; ლ) თრიალეთის მთისპირა ურწყავი: ბოლნისის (მთისპირა ნაწილი), მარნეულის (მთისპირა ნაწილი) და თეთრიწყაროს (დაბლობი ნაწილი) მუნიციპალიტეტები; მ) თრიალეთის მთატყიანი: ბოლნისის, დმანისისა და თეთრიწყაროს მუნიციპალიტეტების მთაგორიანი ნაწილი; ნ) დიდი კავკასიონის მთატყიანი: დუშეთისა და თიანეთის მუნიციპალიტეტების მთაგორიანი ნაწილი; ო) სამგორის სარწყავი: გარდაბნისა და საგარეჯოს მუნიციპალიტეტების სარწყავი ნაწილი; პ) შირაქ -კახეთის სარწყავი ველი: გურჯაანის (უკანამხარე), საგარეჯოს (დაბლობი ნაწილი), სიღნაღის (შირაქის ველი და უკანამხარე) და დედოფლისწყაროს (შირაქის ველი და უკანამხარე) მუნიციპალიტეტები; ჟ) ალაზნის სარწყავი: ალაზნის ველის სარწყავი ნაწილი, გურჯაანის, სიღნაღის, თელავისა და დედოფლისწყაროს მუნიციპალიტეტები; რ) ალაზნის მიღმა ტენიანი: მდინარე ალაზნის მარცხენა ნაპირის ნაწილი, რომელიც მოიცავს ახმეტისა და თელავის მუნიციპალიტეტების, აგრეთვე ყვარელისა და ლაგოდეხის მუნიციპალიტეტების დაბლობ ნაწილს; ს) მდინარე ალაზნის მარჯვენა ნაპირის ურწყავი ნაწილი: ახმეტისა და თელავის მუნიციპალიტეტების დაბლობი ნაწილი და გურჯაანის მუნიციპალიტეტის წინამხარის დაბლობის ურწყავი ნაწილი; ტ) წალკის მთაგორიანი: წალკის მუნიციპალიტეტის მთაგორიანი ნაწილი; უ) ყოფილი სამხრეთ ოსეთის ავტონომიური ოლქის ტერიტორიაზე შექმნილი დროებითი ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეულის და გორის მუნიციპალიტეტების მთაგორიანი ნაწილი; ფ) აფხაზეთის ავტონომიური რესპუბლიკის, რაჭა-ლეჩხუმის მთაგორიანი: აფხაზეთის ავტონომიური რესპუბლიკისა და ლენტეხის, ცაგერის, ამბროლაურისა და ონის მუნიციპალიტეტების მთაგორიანი ნაწილი; ქ) აჭარა-გურიის მთაგორიანი: ქედის, შუახევის, ხულოს, ოზურგეთისა და ჩოხატაურის მუნიციპალიტეტების მთაგორიანი ნაწილი. |
მუხლი 2.
ხეხილის, ვაზისა და სუბტროპიკული კულტურების ჯიშებისა და ჰიბრიდების გავრცელების აგროკლიმატური ზონები |
საქართველოში ხეხილის, ვაზისა და სუბტროპიკული კულტურების ჯიშებისა და ჰიბრიდების გავრცელების აგროკლიმატური ზონებია:
ა) კახეთი: ახმეტის, თელავის, ყვარელის, გურჯაანის, სიღნაღის, ლაგოდეხის, დედოფლისწყაროსა და საგარეჯოს მუნიციპალიტეტები; ბ) ქვემო ქართლი: თეთრიწყაროს, გარდაბნის, მარნეულისა და ბოლნისის მუნიციპალიტეტების დაბლობი ნაწილი; გ) ქართლი: ყოფილი სამხრეთ ოსეთის ავტონომიური ოლქის ტერიტორიაზე შექმნილი დროებითი ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეულის, ბორჯომის, ხაშურის, ქარელის, გორის, კასპის, დუშეთის, მცხეთის მუნიციპალიტეტების დაბლობი ნაწილი; დ) მესხეთი: ასპინძისა და ადიგენის მუნიციპალიტეტები; ე) აღმოსავლეთ საქართველოს მაღალმთიანი ზონა: ყოფილი სამხრეთ ოსეთის ავტონომიური ოლქის ტერიტორიაზე შექმნილი დროებითი ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეულის, ბორჯომის, ხაშურის, გორის, დუშეთის, თიანეთის, თეთრიწყაროს, დმანისის, ბოლნისის, წალკის მუნიციპალიტეტები და დუშეთის მუნიციპალიტეტის მთიანეთი; ვ) ზემო იმერეთი: საჩხერის, ჭიათურის, ხარაგაულის, ზესტაფონის, თერჯოლისა და ტყიბულის მუნიციპალიტეტები; ზ) ქვემო იმერეთი: ვანის, ბაღდათის, სამტრედიის, წყალტუბოსა და ხონის მუნიციპალიტეტები; თ) გურია-სამეგრელო: ოზურგეთის, ჩოხატაურის, ლანჩხუთის, წალენჯიხის, ჩხოროწყუს, სენაკის, მარტვილის, ზუგდიდის, ხობისა და აბაშის მუნიციპალიტეტები; ი) რაჭა-ლეჩხუმი და სვანეთი: ონის, ამბროლაურის, ცაგერის, ლენტეხისა და მესტიის მუნიციპალიტეტები; კ) აფხაზეთის ავტონომიური რესპუბლიკის მაღალმთიანი ზონა; ლ) აფხაზეთის ავტონომიური რესპუბლიკის სუბტროპიკული დაბლობი; მ) აჭარის ავტონომიური რესპუბლიკის: მ.ა) მეჩაიეობისა და მეციტრუსეობის ქვეზონა: ხელვაჩაურისა და ქობულეთის მუნიციპალიტეტები; მ.ბ) ზემო აჭარის ქვეზონა: ქედის, შუახევისა და ხულოს მუნიციპალიტეტები. |
დოკუმენტის კომენტარები