საქართველოს აგროკლიმატური ზონების დამტკიცების შესახებ

საქართველოს აგროკლიმატური ზონების დამტკიცების შესახებ
დოკუმენტის ნომერი 2-49
დოკუმენტის მიმღები საქართველოს გარემოს დაცვისა და სოფლის მეურნეობის მინისტრი
მიღების თარიღი 21/01/2019
დოკუმენტის ტიპი საქართველოს მინისტრის ბრძანება
გამოქვეყნების წყარო, თარიღი ვებგვერდი, 22/01/2019
სარეგისტრაციო კოდი 360160000.22.023.016565
2-49
21/01/2019
ვებგვერდი, 22/01/2019
360160000.22.023.016565
საქართველოს აგროკლიმატური ზონების დამტკიცების შესახებ
საქართველოს გარემოს დაცვისა და სოფლის მეურნეობის მინისტრი
 

საქართველოს გარემოს დაცვისა და სოფლის მეურნეობის მინისტრის

ბრძანება №2-49

2019 წლის 21 იანვარი

ქ. თბილისი

 

საქართველოს აგროკლიმატური ზონების დამტკიცების შესახებ

„ჯიშების სასოფლო-სამეურნეო სარგებლიანობაზე გამოცდის/შემოწმების ორგანიზაციული და მეთოდოლოგიური სქემის დამტკიცების შესახებ“ საქართველოს მთავრობის 2018 წლის 3 აგვისტოს №396 დადგენილებით დამტკიცებული „ჯიშების სასოფლო-სამეურნეო სარგებლიანობაზე გამოცდის/შემოწმების ორგანიზაციული და მეთოდოლოგიური სქემის“ მე-3 მუხლის მე-4 პუნქტის საფუძველზე, ვბრძანებ:


მუხლი 1
დამტკიცდეს თანდართული „საქართველოს აგროკლიმატური ზონები“.
მუხლი 2
ეს ბრძანება ამოქმედდეს გამოქვეყნებისთანავე.

საქართველოს გარემოს დაცვისა და სოფლის მეურნეობის მინისტრილევან დავითაშვილი



საქართველოს აგროკლიმატური ზონები

მუხლი 1. მინდვრის კულტურების ჯიშებისა და ჰიბრიდების გავრცელების აგროკლიმატური ზონები
საქართველოში მინდვრის კულტურების ჯიშებისა და ჰიბრიდების გავრცელების აგროკლიმატური ზონებია:

ა) ზღვისპირა სუბტროპიკული ტენიანი და ჭარბტენიანი: აფხაზეთის ავტონომიური რესპუბლიკის, ზუგდიდის, ქობულეთის, ლანჩხუთის, ოზურგეთის, ხობის, ხელვაჩაურის მუნიციპალიტეტების დაბლობი ნაწილი;

ბ) სუბტროპიკული ტენიანი: აბაშის, მარტვილის, ლანჩხუთის (ზღვისპირა ნაპირის გარდა), სამტრედიის, ჩხოროწყუს, წალენჯიხისა და სენაკის მუნიციპალიტეტების დაბლობი ნაწილი;

გ) ქვემო იმერეთი: ვანის, ზესტაფონის, ბაღდათის, თერჯოლის, ხონის, წყალტუბოს და ტყიბულის მუნიციპალიტეტების დაბლობი ნაწილი;

დ) რაჭა-ლეჩხუმის დაბლობი: ამბროლაურის, ონის და ცაგერის მუნიციპალიტეტების დაბლობი ნაწილი;

ე) ზემო იმერეთი და რაჭა-ლეჩხუმი: ამბროლაურის, ზესტაფონის, ონის, ხარაგაულის, თერჯოლის, ცაგერის, ტყიბულისა და ჭიათურის მუნიციპალიტეტების მთაგორიანი ნაწილი;

ვ) მესხეთის მთაგორიანი: ადიგენის, ასპინძისა და ახალციხის მუნიციპალიტეტების დაბლობი ნაწილი;

ზ) სამცხე-ჯავახეთის მთაგორიანი: ახალქალაქის, ახალციხის, ასპინძისა და ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტების მთიანი პლატო;

თ) ქართლის ურწყავი: გორის, ქარელის, კასპისა და ხაშურის მუნიციპალიტეტების მთისპირა ურწყავი ნაწილი;

ი) ქართლის სარწყავი: გორის, დუშეთის, ქარელის, კასპის, ახალგორის, მცხეთისა და ხაშურის მუნიციპალიტეტების სარწყავი ნაწილი;

კ) ქვემო ქართლის სარწყავი: ბოლნისისა და მარნეულის მუნიციპალიტეტების სარწყავი ნაწილი;

ლ) თრიალეთის მთისპირა ურწყავი: ბოლნისის (მთისპირა ნაწილი), მარნეულის (მთისპირა ნაწილი) და თეთრიწყაროს (დაბლობი ნაწილი) მუნიციპალიტეტები;

მ) თრიალეთის მთატყიანი: ბოლნისის, დმანისისა და თეთრიწყაროს მუნიციპალიტეტების მთაგორიანი ნაწილი;

ნ) დიდი კავკასიონის მთატყიანი: დუშეთისა და თიანეთის მუნიციპალიტეტების მთაგორიანი ნაწილი;

ო) სამგორის სარწყავი: გარდაბნისა და საგარეჯოს მუნიციპალიტეტების სარწყავი ნაწილი;

პ) შირაქ -კახეთის სარწყავი ველი: გურჯაანის (უკანამხარე), საგარეჯოს (დაბლობი ნაწილი), სიღნაღის (შირაქის ველი და უკანამხარე) და დედოფლისწყაროს (შირაქის ველი და უკანამხარე) მუნიციპალიტეტები;

ჟ) ალაზნის სარწყავი: ალაზნის ველის სარწყავი ნაწილი, გურჯაანის, სიღნაღის, თელავისა და დედოფლისწყაროს მუნიციპალიტეტები;

რ) ალაზნის მიღმა ტენიანი: მდინარე ალაზნის მარცხენა ნაპირის ნაწილი, რომელიც მოიცავს ახმეტისა და თელავის მუნიციპალიტეტების, აგრეთვე ყვარელისა და ლაგოდეხის მუნიციპალიტეტების დაბლობ ნაწილს;

ს) მდინარე ალაზნის მარჯვენა ნაპირის ურწყავი ნაწილი: ახმეტისა და თელავის მუნიციპალიტეტების დაბლობი ნაწილი და გურჯაანის მუნიციპალიტეტის წინამხარის დაბლობის ურწყავი ნაწილი;

ტ) წალკის მთაგორიანი: წალკის მუნიციპალიტეტის მთაგორიანი ნაწილი;

უ) ყოფილი სამხრეთ ოსეთის ავტონომიური ოლქის ტერიტორიაზე შექმნილი დროებითი ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეულის და გორის მუნიციპალიტეტების მთაგორიანი ნაწილი;

ფ) აფხაზეთის ავტონომიური რესპუბლიკის, რაჭა-ლეჩხუმის მთაგორიანი: აფხაზეთის ავტონომიური რესპუბლიკისა და ლენტეხის, ცაგერის, ამბროლაურისა და ონის მუნიციპალიტეტების მთაგორიანი ნაწილი;

ქ) აჭარა-გურიის მთაგორიანი: ქედის, შუახევის, ხულოს, ოზურგეთისა და ჩოხატაურის მუნიციპალიტეტების მთაგორიანი ნაწილი.


მუხლი 2. ხეხილის, ვაზისა და სუბტროპიკული კულტურების ჯიშებისა და ჰიბრიდების გავრცელების აგროკლიმატური ზონები
საქართველოში ხეხილის, ვაზისა და სუბტროპიკული კულტურების ჯიშებისა და ჰიბრიდების გავრცელების აგროკლიმატური ზონებია:

ა) კახეთი: ახმეტის, თელავის, ყვარელის, გურჯაანის, სიღნაღის, ლაგოდეხის, დედოფლისწყაროსა და საგარეჯოს მუნიციპალიტეტები;

ბ) ქვემო ქართლი: თეთრიწყაროს, გარდაბნის, მარნეულისა და ბოლნისის მუნიციპალიტეტების დაბლობი ნაწილი;

გ) ქართლი: ყოფილი სამხრეთ ოსეთის ავტონომიური ოლქის ტერიტორიაზე შექმნილი დროებითი ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეულის, ბორჯომის, ხაშურის, ქარელის, გორის, კასპის, დუშეთის, მცხეთის მუნიციპალიტეტების დაბლობი ნაწილი;

დ) მესხეთი: ასპინძისა და ადიგენის მუნიციპალიტეტები;

ე) აღმოსავლეთ საქართველოს მაღალმთიანი ზონა: ყოფილი სამხრეთ ოსეთის ავტონომიური ოლქის ტერიტორიაზე შექმნილი დროებითი ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეულის, ბორჯომის, ხაშურის, გორის, დუშეთის, თიანეთის, თეთრიწყაროს, დმანისის, ბოლნისის, წალკის მუნიციპალიტეტები და დუშეთის მუნიციპალიტეტის მთიანეთი;

ვ) ზემო იმერეთი: საჩხერის, ჭიათურის, ხარაგაულის, ზესტაფონის, თერჯოლისა და ტყიბულის მუნიციპალიტეტები;

ზ) ქვემო იმერეთი: ვანის, ბაღდათის, სამტრედიის, წყალტუბოსა და ხონის მუნიციპალიტეტები;

თ) გურია-სამეგრელო: ოზურგეთის, ჩოხატაურის, ლანჩხუთის, წალენჯიხის, ჩხოროწყუს, სენაკის, მარტვილის, ზუგდიდის, ხობისა და აბაშის მუნიციპალიტეტები;

ი) რაჭა-ლეჩხუმი და სვანეთი: ონის, ამბროლაურის, ცაგერის, ლენტეხისა და მესტიის მუნიციპალიტეტები;

კ) აფხაზეთის ავტონომიური რესპუბლიკის მაღალმთიანი ზონა;

ლ) აფხაზეთის ავტონომიური რესპუბლიკის სუბტროპიკული დაბლობი;

მ) აჭარის ავტონომიური რესპუბლიკის:

მ.ა) მეჩაიეობისა და მეციტრუსეობის ქვეზონა: ხელვაჩაურისა და ქობულეთის მუნიციპალიტეტები;

მ.ბ) ზემო აჭარის ქვეზონა: ქედის, შუახევისა და ხულოს მუნიციპალიტეტები.