ტექნიკური რეგლამენტის − ღვინის წარმოების ზოგადი წესისა და ნებადართული პროცესების, მასალებისა და ნივთიერებების ჩამონათვალის განსაზღვრის შესახებ

1. „ტექნიკური რეგლამენტის − „მეღვინეობის პრაქტიკაში ნებადართული პროცესების, მასალებისა და ნივთიერებების ჩამონათვალის შესახებ“ დამტკიცების თაობაზე“ საქართველოს მთავრობის 2014 წლის 3 იანვრის №2 დადგენილება.

2. „ტექნიკური რეგლამენტის – „ყურძნის ღვინოების წარმოების ზოგადი წესების“ დამტკიცების შესახებ“ საქართველოს მთავრობის 2014 წლის 3 იანვრის №3  დადგენილება.

1. ტექნიკური რეგლამენტი − ღვინის წარმოების ზოგადი წესისა და ნებადართული პროცესების, მასალებისა და ნივთიერებების ჩამონათვალის განსაზღვრის შესახებ (შემდგომში − ტექნიკური რეგლამენტი) ადგენს სავალდებულო მოთხოვნებს ღვინის მახასიათებლებთან,  წარმოების წესებთან, დავარგებასთან, სამომხმარებლო ბაზარზე ადგილწარმოშობის დასახელებისა და გეოგრაფიული დასახელების ღვინის  განთავსებასა და მეღვინეობის პრაქტიკაში ნებადართულ პროცესებთან, მასალებსა და ნივთიერებებთან დაკავშირებით.

2. ტექნიკური რეგლამენტით დადგენილი მოთხოვნები ვრცელდება ყველა ღვინის კომპანიაზე.

3. ღვინის წარმოება უნდა შეესაბამებოდეს ამ ტექნიკური რეგლამენტითა და საქართველოს  კანონმდებლობით დადგენილ მოთხოვნებს.

4. დაცული ადგილწარმოშობის დასახელებისა და დაცული გეოგრაფიული აღნიშვნის ღვინოების წარმოების სპეციფიკაციები, ასევე ღვინის კომპანიების მიერ ღვინის წარმოებისთვის დადგენილი ტექნოლოგიური ინსტრუქცია უნდა აკმაყოფილებდეს ამ ტექნიკური რეგლამენტით დადგენილ მოთხოვნებს.

მუხლი 2. ტერმინების  განმარტება

1. ამ ტექნიკური რეგლამენტის  მიზნებისთვის  გამოყენებულ ტერმინებს აქვთ შემდეგი მნიშვნელობა:

ა) ღვინის ფაქტობრივი  სპირტშემცველობა – ეთილის სპირტის მოცულობითი რაოდენობა პროდუქტის 100 მოცულობით ერთეულში 20⁰C ტემპერატურაზე;

ბ) ღვინის შაქრიანობა − აღმდგენი შაქრების მასური კონცენტრაცია ღვინოში;

გ) ტიტრული მჟავიანობა – ყურძნის ტკბილსა და ღვინოში არსებული მჟავებისა და მათი მჟავა მარილების შემცველობა, რომელიც იტიტრება ტუტე ხსნარებით და გადაიანგარიშება ღვინის მჟავაზე; 

დ) აქროლადი მჟავიანობა – ღვინოში აქროლადი მჟავების შემცველობა ძმარმჟავაზე გადაანგარიშებით;

ე) გოგირდის დიოქსიდის საერთო მასური კონცენტრაცია − გოგირდის დიოქსიდის თავისუფალი და ბმული ფორმების ჯამური შემცველობა ერთ ლიტრში;

ვ) უშაქრო ექსტრაქტის მასური კონცენტრაცია − ღვინოში არსებული არააქროლადი ნივთიერებების ჯამური შემცველობა ერთ ლიტრში, აღმდგენი შაქრების გამოკლებით; 

ზ) ყურძნისეული წარმოშობის პროდუქტი − ყურძნის ტკბილი, ყურძნის წვენი, კონცენტრირებული ყურძნის ტკბილი, ღვინო, დისტილატები,  ყურძნისეული წარმოშობის სპირტი და სპირტიანი სასმელები;

თ)  დეკალიტრი − ყურძნისეული წარმოშობის პროდუქტების  აღრიცხვისათვის დადგენილი საზომი ერთეული, რომელიც 10 ლიტრის ეკვივალენტს წარმოადგენს.

2. ამ ტექნიკური რეგლამენტის მიზნებისათვის ასევე  გამოიყენება   „ვაზისა და ღვინის შესახებ“ საქართველოს კანონით განსაზღვრული ტერმინები. 

მუხლი 3. ღვინის ორგანოლეპტიკური და ფიზიკურ-ქიმიური  მახასიათებლები 

1. ღვინის ორგანოლეპტიკური მახასიათებლები უნდა აკმაყოფილებდეს შემდეგ მოთხოვნებს:

ა) ღვინო უნდა იყოს უზადო, ჰარმონიული, დახვეწილი და რბილი; 

ბ) ღვინოს უნდა ჰქონდეს შესაბამისი კატეგორიის ან/და ვაზის ჯიშისთვის დამახასიათებელი ტიპურობა (ფერი, არომატი, გემო).

2. ღვინის ფიზიკურ-ქიმიური მახასიათებლები უნდა აკმაყოფილებდეს შემდეგ მოთხოვნებს: 

ა) კატეგორიის გათვალისწინებით, ღვინის ფაქტობრივი მოცულობითი სპირტშემცველობა უნდა შეადგენდეს:

ა.ა) დაცული ადგილწარმოშობის დასახელების მშრალი ღვინისთვის არანაკლებ 11,0%-ს, ხოლო დაცული ადგილწარმოშობის დასახელების ნახევრად მშრალი, ნახევრად ტკბილი და ტკბილი ღვინისთვის  − არანაკლებ 10,0%-ს;

ა.ბ) დაცული გეოგრაფიული აღნიშვნის ღვინისთვის არანაკლებ 10,0%-ს;

ა.გ) ცქრიალა და მსუბუქად ცქრიალა ღვინისთვის არანაკლებ 10,0%-ს;

ა.დ) შუშხუნა ღვინისთვის არანაკლებ 9,0%-ს;

ა.ე) ლიქორული ღვინისთვის არანაკლებ 15,0%-ს და არაუმეტეს 24,0 %-ს;

ა.ვ)  შემაგრებული ღვინისთვის  არანაკლებ  15,0 %-ს  და  არა უმეტეს  24,0%-ს;

ა.ზ) სადესერტო ღვინისთვის არანაკლებ 12,0%-ს და არაუმეტეს 17,0%-ს;

ა.თ) არომატიზებული ღვინისთვის არანაკლებ 14,5%-ს და არაუმეტეს 22,0%-ს;

ა.ი) ქვევრის ღვინისთვის არანაკლებ 11,0%-ს;

ა.კ) აისვაინისთვის არანაკლებ 5,5%-ს, ამასთან მისი პოტენციური მოცულობითი სპირტშემცველობა არ უნდა იყოს 15%-ზე ნაკლები;                 

ა.ლ) ამ პუნქტით განსაზღვრული ღვინის გარდა, სხვა ღვინისთვის არანაკლებ 9,0%-ს;

ბ)   ღვინის შაქრიანობა უნდა შეადგენდეს:

ბ.ა) ცქრიალა ღვინოში:

ბ.ა.ა) ექსტრა ბრიუტში არა უმეტეს 6,0 გ/ლ-ს;

ბ.ა.ბ) ბრიუტში არა უმეტეს 12,0 გ/ლ-ს;

ბ.ა.გ) ექსტრა მშრალში 12,0 გ/ლ-ზე მეტსა და არა უმეტეს 17,0 გ/ლ-ს;

ბ.ა.დ) მშრალში 17,0 გ/ლ-ზე მეტსა და არა უმეტეს 32,0 გ/ლ-ს;

ბ.ა.ე) ნახევრად მშრალში 32,0 გ/ლ-ზე მეტსა და არა უმეტეს 50,0 გ/ლ-ს;

ბ.ა.ვ) ნახევრად ტკბილში 40,0 გ/ლ-ზე მეტსა და არა უმეტეს 50,0 გ/ლ-ს;

ბ.ა.ზ) ტკბილში 50,0 გ/ლ-ზე მეტს;

ბ.ბ) შუშხუნა ღვინოსა და მსუბუქად ცქრიალა ღვინოში:

ბ.ბ.ა) მშრალ ღვინოში არა უმეტეს 4,0 გ/ლ-ს;

ბ.ბ.ბ) ნახევრად მშრალ ღვინოში 4,0 გ/ლ-ზე მეტსა და არაუმეტეს 18,0 გ/ლ-ს;

ბ.ბ.გ) ნახევრად ტკბილ ღვინოში 18,0 გ/ლ-ზე მეტსა და არაუმეტეს 45,0 გ/ლ-ს;

ბ.ბ.დ) ტკბილ ღვინოში 45,0 გ/ლ-ზე მეტს;

ბ.გ) ლიქიორულ ღვინოში 30,0 გ/ლ-ზე მეტსა და არაუმეტეს 300,0 გ/ლ-ს;

ბ.დ) შემაგრებულ ღვინოში 30,0 გ/ლ-ზე მეტსა და არაუმეტეს 120,0 გ/ლ-ს;

ბ.ე) სადესერტო ღვინოში 120,0 გ/ლ-ზე მეტსა და არაუმეტეს 200,0 გ/ლ-ს;

ბ.ვ) არომატიზებულ ღვინოში 10,0 გ/ლ-ზე მეტსა და არა უმეტეს 16,0  გ/ლ-ს;

ბ.ზ) ამ მუხლის მე-2 პუნქტის „ბ.ა“ – „ბ.ვ“ ქვეპუნქტებში განსაზღვრული ღვინოების გარდა სხვა ღვინოებში, მათ შორის, დაცული ადგილწარმოშობის დასახელების ღვინოსა და დაცული გეოგრაფიული აღნიშვნის ღვინოში შაქრიანობა   უნდა შეადგენდეს:

ბ.ზ.ა) მშრალ ღვინოში არა უმეტეს 4,0 გ/ლ-ს; დასაშვებია 9,0 გ/ლ-მდე იმ შემთხვევაში, თუ შაქრების მასური კონცენტრაცია არ აღემატება ტიტრულ მჟავიანობას 2 გ/ლ-ზე მეტით;                                                               

ბ.ზ.ბ) ნახევრად მშრალ ღვინოში 4,0 გ/ლ-ზე მეტსა და არაუმეტეს 18,0 გ/ლ-ს;

ბ.ზ.გ) ნახევრად ტკბილ ღვინოში 18,0 გ/ლ-ზე მეტსა და არაუმეტეს 45,0 გ/ლ-ს;

ბ.ზ.დ) ტკბილ ღვინოში 45,0 გ/ლ-ზე მეტს;

გ) ტიტრული მჟავიანობა ღვინის მჟავაზე გადაანგარიშებით  დაცული ადგილწარმოშობის დასახელების ღვინოსა და ცქრიალა ღვინოში უნდა იყოს არანაკლებ 5,0 გ/ლ-ისა, ხოლო სხვა ღვინოებში არანაკლებ − 4,0 გ/ლ-ისა;

დ) აქროლადი მჟავიანობა არ უნდა აღემატებოდეს:

დ.ა) თეთრ ღვინოში − 1,0 გ/ლ-ს;

დ.ბ) ვარდისფერ ღვინოში − 1,1 გ/ლ-ს;

დ.გ) წითელსა და ქარვისფერ ღვინოებში − 1,2 გ/ლ-ს;

დ.დ) აისვაინში − 2,1 გ/ლ-ს;

ე) გოგირდის დიოქსიდის საერთო მასური კონცენტრაცია არ უნდა აღმატებოდეს:

ე.ა) წითელსა და ქარვისფერ ღვინოებში 150,0 მგ/ლ-ს, თუ შაქრის შემცველობა 4,0 გ/ლ-ზე ნაკლებია და 200,0 მგ/ლ-ს, თუ შაქრის შემცველობა 4,0 გ/ლ-ზე მეტია;

ე.ბ)  თეთრსა და ვარდისფერ ღვინოებში 200,0 მგ/ლ-ს, თუ შაქრის შემცველობა 4,0 გ/ლ-ზე ნაკლებია და 250,0 მგ/ლ-ს, თუ შაქრის შემცველობა 4,0 გ/ლ-ზე მეტია;

ე.გ) დაცული ადგილწარმოშობის დასახელების ცქრიალა ღვინოში 185,0 მგ/ლ-ს;

ე.დ) ცქრიალა ღვინოში 235,0 მგ/ლ-ს;

ე.ე) შუშხუნა ღვინოში 235,0 მგ/ლ-ს;

ე.ვ) ლიქიორულ ღვინოში 200,0 მგ/ლ-ს;

ე.ზ) შემჭკნარი ყურძნის ღვინოში 300,0 მგ/ლ-ს;

ე.თ) აისვაინში 400,0 მგ/ლ-ს;

ვ) უშაქრო ექსტრაქტის მასური კონცენტრაცია არ უნდა იყოს:

ვ.ა) თეთრსა და ვარდისფერ ღვინოებში − 16,0გ/ლ-ზე ნაკლები;

ვ.ბ) წითელსა და ქარვისფერ ღვინოებში 20,0 გ/ლ-ზე ნაკლები;   

ვ.გ) წითელ ცქრიალა ღვინოში 20,0 გ/ლ-ზე ნაკლები;

ვ.დ) დაცული ადგილწარმოშობის დასახელებისა და დაცული გეოგრაფიული აღნიშვნის თეთრსა და ვარდისფერ მშრალ ღვინოებში 16 გ/ლ-ზე ნაკლები;

ვ.ე) თეთრსა და ვარდისფერ ცქრიალა და შუშხუნა ღვინოებში − 16,0 გ/ლ-ზე ნაკლები;

ზ) მალვიდინის დიგლუკოზიდის მასური კონცენტრაცია წითელ ღვინოში არ უნდა იყოს 15 მგ/ლ-ზე მეტი;

თ) რკინის მასური კონცენტრაცია არ უნდა იყოს 10 მგ/ლ-ზე მეტი;

ი) სპილენძის მასური კონცენტრაცია არ უნდა იყოს 2,0 მგ/ლ-ზე მეტი;

კ) ლიმონმჟავას მასური კონცენტრაცია არ უნდა იყოს 1 გ/ლ-ზე მეტი;

ლ) ნახშირორჟანგის ჭარბი წნევა 20⁰ С  ტემპერატურაზე არ უნდა იყოს:

ლ.ა) ცქრიალა ღვინოში 3 ბარზე ნაკლები;

ლ.ბ) მსუბუქად ცქრიალა ღვინოში − 1 ბარზე ნაკლები და 2,5 ბარზე მეტი;

ლ.გ) შუშხუნა ღვინოში − 2,5 ბარზე ნაკლები.

3. ღვინოში კონტამინანტების შემცველობა არ უნდა აღემატებოდეს საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილ ზღვარს.

4. სამომხმარებლო ტარაში დაფასოებული ღვინის ფაქტობრივ მოცულობით სპირტშემცველობასა და ამ ღვინის ეტიკეტეზე აღნიშნულ სპირტშემცველობას შორის სხვაობა არ უნდა აღემატებოდეს  0,5%-ს. 

5. დაცული ადგილწარმოშობის დასახელებისა და დაცული გეოგრაფიული აღნიშვნის ღვინოები, ამ ტექნიკური რეგლამენტით დადგენილი მოთხოვნების გარდა, უნდა აკმაყოფილებდეს შესაბამისი წარმოების სპეციფიკაციით გათვალისწინებულ მოთხოვნებს.       

მუხლი 4. ღვინის წარმოების ზოგადი წესი

1. მეღვინეობის პრაქტიკაში აკრძალულია:

ა) ღვინის წარმოება გამოწნეხილი დურდოსგან, ლექისგან ან/და ქიშმიშისგან;

ბ) ყურძნის წვენის, კონცენტრირებული ყურძნის ტკბილის, რექტიფიცირებული კონცენტრირებული ყურძნის ტკბილის დადუღება ალკოჰოლიანი სასმელის წარმოების მიზნით.  ეს აკრძალვა არ  ეხება ყურძნის ტკბილში, დურდოში, მადუღარ ტკბილში, მადუღარ დურდოში ან ღვინოში კონცენტრირებული ყურძნის ტკბილის ან რექტიფიცირებული კონცენტრირებული ყურძნის ტკბილის დამატების ოპერაციას;

გ) ღვინის წარმოების ნებისმიერ ეტაპზე:  

გ.ა) წყლის დამატება;

გ.ბ) ღვინოში  ნებისმიერი წარმოშობის სპირტის დამატება (გარდა ლიქიორული ღვინისა, არომატიზებული ღვინის ან/და ნახშირორჟანგის შემცველი ღვინის საწარმოებლად გამოყენებულ ლიქიორში შემავალი სპირტისა);

გ.გ) საქაროზას  დამატება, გარდა არომატიზებული ღვინისა,  აგრეთვე  ცქრიალა ღვინისთვის ან/და შუშხუნა ღვინისთვის განკუთვნილი ლიქიორისა;

 გ.დ) ღვინოში ნებისმიერი ბუნებრივი ან სინთეზური არომატის დამატება, გარდა არომატიზებული ღვინისა, რომელშიც დასაშვებია ამ კანონით ნებადართული ბუნებრივი არომატიზატორის გამოყენება;

გ.ე) ღვინოში ნებისმიერი საღებავი ნივთიერების დამატება;

დ) ბუნებრივად ნახევრად მშრალი ღვინის, ბუნებრივად ნახევრად ტკბილი ღვინის, ბუნებრივად ტკბილი ღვინის ან აისვაინის წარმოების ნებისმიერ ეტაპზე კონცენტრირებული ყურძნის ტკბილის ან/და რექტიფიცირებული კონცენტრირებული ყურძნის ტკბილის დამატება;

ე) საქართველოში იმპორტირებული ყურძნის, ყურძნის ტკბილის, დურდოს, ყურძნის წვენის, მისტელის, მადუღარი ტკბილის, მადუღარი დურდოს ან მაჭრის გადამუშავება ან გამოყენება ალკოჰოლიანი სასმელის წარმოების მიზნით, ან ასეთი საქონლის შიდა გადამუშავების სასაქონლო ოპერაციაში მოქცევა;

ვ) სხვა ქვეყანაში წარმოებული ღვინის საქართველოში წარმოებულ ღვინოში შერევა.

2. ამ მუხლის პირველი პუნქტის მოთხოვნების დარღვევა იწვევს შესაბამისი ყურძნისეული წარმოშობის ალკოჰოლიანი სასმელის თვისებრიობის შეცვლას.

3. ამ მუხლის პირველი პუნქტის მოთხოვნების დარღვევისა და ალკოჰოლიანი სასმელის ფალსიფიცირების შესახებ გონივრული ეჭვის წარმოშობის შეთხვევაში, სსიპ − სურსათის ეროვნული სააგენტო ვალდებულია, ზემოაღნიშნულის შესახებ აცნობოს საქართველოს ფინანსთა სამინისტროს შესაბამის სამსახურს.

4. ღვინის წარმოება დასაშვებია ერთი ან რამდენიმე ნებადართული ვაზის ჯიშის ყურძნისაგან.

5. დაცული ადგილწარმოშობის დასახელების ღვინის გამოსავალი   ერთი ტონა ყურძნიდან არ უნდა აღემატებოდეს 65 დალს.

6. წითელი ღვინო  იწარმოება  წითელყურძნიანი ვაზის ჯიშებისგან.

7. წითელი ღვინის წარმოებისას დასაშვებია აგრეთვე 15%-მდე სხვა ფერის ღვინის გამოყენებაც, გარდა ვაზის კონკრეტული ჯიშის/ჯიშების ყურძნის გამოყენებით წარმოებული წითელი და დაცული ადგილწარმოშობის დასახელების ღვინოებისა.

8. ვარდისფერი ღვინის წარმოება დასაშვებია მხოლოდ ფერადყურძნიანი ვაზის საღვინე ჯიშების გადამუშავებით, წითელი ყურძნის დურდოზე თეთრი ყურძნის ტკბილის დადუღებით ან თეთრი და წითელი ღვინოების შერევით.

9. ქარვისფერი ღვინო მზადდება მხოლოდ თეთრყურძნიანი ჯიშების  გადამუშავებით მიღებული დურდოს სრულ ან ნაწილობრივ ჭაჭაზე დადუღებით.

10. ლიქიორული, სადესერტო და არომატიზებული ღვინის წარმოებისას დაუშვებელია არაყურძნისეული წარმოშობის სპირტის გამოყენება.

11. ნახევრადმშრალი, ნახევრადტკბილი და ტკბილი ღვინო (გარდა ბუნებრივად ნახევრადმშრალი, ნახევრადტკბილი და ტკბილი ღვინისა) მზადდება როგორც ყურძნის ტკბილის ან დურდოს არასრული დადუღებით, ასევე ყურძნის ტკბილზე, დურდოზე, მადუღარ ტკბილზე, მადუღარ დურდოზე ან ღვინოზე ყურძნის ტკბილის ან კონცენტრირებული ყურძნის  ტკბილის დამატებით.

12. დაცული ადგილწარმოშობის დასახელების ღვინის წარმოებისას დაუშვებელია ღვინოზე ყურძნის ტკბილის ან კონცენტრირებული ყურძნის ტკბილის დამატება, გარდა ცქრიალა და შემაგრებული ღვინისა.

13. ცქრიალა ღვინის ბოთლური მეთოდით დამზადებისას მეორადი დუღილის საწარმოებლად გამოყენებული ლიქიორი (სატირაჟე ლიქიორი) და რეზერვუარული მეთოდით დამზადებისას მეორადი დუღილის საწარმოებლად გამოყენებული ლიქიორი (რეზერვუარული ლიქიორი) მზადდება ცქრიალა ღვინის დასამზადებლად განკუთვნილი ღვინისგან, რომელსაც ემატება საქაროზა ან  ყურძნის ტკბილი ან კონცენტრირებული ყურძნის ტკბილი.

14. ცქრიალა ღვინის დასამზადებლად გამოყენებელი საექსპედიციო ლიქიორი, რომელიც ღვინოს ემატება მისი დამზადების ბოლო ეტაპზე, შეიძლება შეიცავდეს ცქრიალა ღვინის დასამზადებლად განკუთვნილ ღვინოს, ყურძნის ტკბილს,  კონცენტრირებულ ყურძნის ტკბილს, საქაროზას, ლიმონმჟავასა და ღვინის დისტილატს.

15. ღვინის მეორადი დუღილით ცქრიალა ღვინის წარმოებისას სადუღარი ნაზავის მოცულობითი სპირტშემცველობა არ უნდა იყოს 10%-ზე ნაკლები.

16. სატირაჟე და რეზერვუარული ლიქიორის დამატებამ არ უნდა გამოიწვიოს სატირაჟე ნაზავისთვის განკუთვნილი ღვინის (კიუვეს) ან სადუღარი ნაზავის მოცულობითი სპირტშემცველობის 1,5%-ზე მეტად გაზრდა.

17. საექსპედიციო ლიქიორის მოცულობითი სპირტშემცველობა არ უნდა აღემატებოდეს 11,5%-ს და მისმა დამატებამ არ უნდა გამოიწვიოს ცქრიალა ღვინის მოცულობითი სპირტშემცველობის გაზრდა 0,5%-ზე მეტად.

18. ნებადართულია სატირაჟე ნაზავისთვის განკუთვნილი ღვინის (კიუვეს), სადუღარი ნაზავის ან მათი შემადგენელი კომპონენტების მჟავიანობის გაზრდა ან/და შემცირება. ამასთან, მჟავიანობის გაზრდა ნებადართულია არაუმეტეს 1,5 გ/ლ-ით.

19. დაცული ადგილწარმოშობის დასახელების ცქრიალა ღვინის რეზერვუარული მეთოდით წარმოებისას სავალდებულოა მეორადი დუღილის დამთავრების შემდეგ მისი არანაკლებ 6 თვით დავარგება, ხოლო ბოთლური მეთოდით წარმოებისას − არანაკლებ 9 თვით დავარგება.

20. აისვაინი შეიძლება დამზადდეს მხოლოდ ვაზზე გაყინული ყურძნისგან, ამავდროულად, რთველი და ყურძნის გამოწნეხვა ჩატარებული უნდა იყოს არაუმეტეს 7⁰C ტემპერატურაზე. დაუშვებელია ყურძნის მოკრეფის შემდეგ მისი ხელოვნურად გაყინვა  (კრიოექსტრაქცია).

მუხლი 5. ღვინის დავარგება

აღნიშვნა − „დავარგებული“ (ან მასთან გათანაბრებული მინიშნებები:  „რეზერვი“, „გრანდ რეზერვი“) შეიძლება გამოყენებული იყოს მხოლოდ იმ ღვინის მიმართ, რომელიც დავარგებულია არანაკლებ 6 თვის ხის კასრში.

მუხლი 6. შესაბამისობის კონტროლი

ღვინის ამ ტექნიკურ რეგლამენტთან შესაბამისობის კონტროლი ხორციელდება:

ა) სსიპ − ღვინის ეროვნული სააგენტოს მიერ ღვინის სერტიფიცირების პროცესში (სახელმწიფო კონტროლისა და ზედამხედველობის დროს);

ბ) სსიპ − სურსათის ეროვნული სააგენტოს მიერ სამომხმარებლო ბაზარზე ღვინის სახელმწიფო კონტროლის დროს;

გ) ღვინის კომპანიის მიერ შიდა საწარმოო კონტროლის დროს.

მუხლი 7. მეღვინეობის პრაქტიკაში ნებადართული პროცესები, მასალები და ნივთიერებები

საქართველოში მეღვინეობის პრაქტიკაში ნებადართულია შემდეგი პროცესების, მასალებისა და ნივთიერებების გამოყენება: