IMPRISONMENT CODE

Consolidated versions (24/05/2022 - 21/09/2023)

საქართველოს კანონი

პატიმრობის კოდექსი

ზოგადი ნაწილი

 

თავი I. ზოგადი დებულებანი

    მუხლი 1. პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების შესახებ საქართველოს კანონმდებლობის მიზანი და პრინციპები

1. პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების შესახებ საქართველოს კანონმდებლობის მიზანია პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულება, ახალი დანაშაულის თავიდან აცილება და მსჯავრდებულის რესოციალიზაცია.

2. საქართველოში პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულება ხორციელდება კანონიერების, ჰუმანიზმის, დემოკრატიულობის, კანონის წინაშე თანასწორობისა და სასჯელის ინდივიდუალიზაციის პრინციპებზე დაყრდნობით.

    მუხლი 2. საქართველოს კანონმდებლობა პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების შესახებ

1. საქართველოს კანონმდებლობა პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების შესახებ ეფუძნება საქართველოს კონსტიტუციას, საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებებსა და შეთანხმებებს, ამ კოდექსს, სხვა კანონებს და კანონქვემდებარე ნორმატიულ აქტებს.

2. საქართველოს კანონმდებლობა პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების შესახებ შეესაბამება საერთაშორისო სამართლის საყოველთაოდ აღიარებულ პრინციპებსა და ნორმებს.

3. (ამოღებულია - 01.05.2015, №3523).

4. საქართველოს იუსტიციის მინისტრს (შემდგომ – მინისტრი) უფლება აქვს, გამოსცეს ბრძანება ამ კოდექსით გათვალისწინებულ საკითხებზე.

საქართველოს 2013 წლის 13 დეკემბრის კანონი №1787 - ვებგვერდი, 28.12.2013წ. 

საქართველოს 2014 წლის 16 აპრილის  კანონი №2241 - ვებგვერდი, 02.05.2014წ.

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ.

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

    მუხლი 3. კოდექსის მოქმედების სფერო

1. ეს კოდექსი განსაზღვრავს სასამართლოს მიერ სისხლის სამართლის საქმეზე თავისუფლების აღკვეთის სახით დადგენილი განაჩენის აღსრულების წესსა და პირობებს, ბრალდებულთა და მსჯავრდებულთა სამართლებრივი დაცვის გარანტიებს, აწესრიგებს პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების ორგანოთა საქმიანობას, ადგენს პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულებაში სახელმწიფო ორგანოთა, საზოგადოებრივ ორგანიზაციათა და მოქალაქეთა მონაწილეობის წესსა და პირობებს.

2. ამ კოდექსით დადგენილი წესით აღსრულდება პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულებასთან დაკავშირებული და კანონიერ ძალაში შესული სასამართლოს განაჩენი, განჩინება, დადგენილება და მოსამართლის ბრძანება, აგრეთვე სისხლის სამართლის საერთაშორისო სასამართლოს შესაბამისი გადაწყვეტილება.

3. საქართველოში პატიმრობა მოიცავს პატიმრობასა და თავისუფლების აღკვეთას.

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ.

    მუხლი 4. პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების შესახებ საქართველოს კანონმდებლობის მოქმედება სივრცეში და პირთა წრის მიხედვით

1. პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების შესახებ საქართველოს კანონმდებლობის მოქმედება ვრცელდება საქართველოს მთელ ტერიტორიაზე.

2. პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების შესახებ საქართველოს კანონმდებლობა გამოიყენება როგორც საქართველოს მოქალაქეთა, ისე უცხო ქვეყნის მოქალაქეთა და მოქალაქეობის არმქონე პირთა მიმართ, საქართველოს კანონმდებლობითა და საერთაშორისო ხელშეკრულებებით დადგენილი წესით.

    მუხლი 5. პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების საფუძვლები

1. პატიმრობის აღსრულების საფუძველია პატიმრობის შეფარდების შესახებ სასამართლოს გადაწყვეტილება.

2. თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების საფუძველია სასამართლოს მიერ სისხლის სამართლის საქმეზე გამოტანილი და კანონიერ ძალაში შესული გამამტყუნებელი განაჩენი, რომლითაც პირს შეეფარდა თავისუფლების აღკვეთა.

 

თავი II. პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების სისტემა    

    მუხლი 6. პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების ორგანიზება

1. სპეციალური პენიტენციური სამსახური (შემდგომ – სამსახური) არის საქართველოს იუსტიციის სამინისტროს სისტემაში შემავალი სახელმწიფო საქვეუწყებო დაწესებულება, რომელიც თავის უფლებამოსილებებს ახორციელებს საქართველოს კანონმდებლობით განსაზღვრულ ფარგლებში.

2. პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღმასრულებელი ორგანოები არიან სამსახური და მისდამი დაქვემდებარებული პენიტენციური დაწესებულებები.

3. პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების სფეროში ერთიანი პოლიტიკის წარმართვას უზრუნველყოფს საქართველოს იუსტიციის სამინისტრო (შემდგომ – სამინისტრო).

4. პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების სფეროში ერთიანი პოლიტიკის შემუშავებასა და განხორციელებაში საზოგადოების წარმომადგენელთა მონაწილეობის მიზნით იქმნება საკონსულტაციო საბჭო. საკონსულტაციო საბჭოს დაკომპლექტებისა და ფუნქციონირების წესი განისაზღვრება მინისტრის ბრძანებით.

    მუხლი 7. პენიტენციური დაწესებულებების ფუნქციონირების უზრუნველყოფა

1. პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულებას სამსახური უზრუნველყოფს სპეციალური და სამოქალაქო დანაყოფების მეშვეობით.

2. სამსახურის სპეციალური დანაყოფები აერთიანებს პენიტენციურ დაწესებულებებს და იმ სტრუქტურულ ქვედანაყოფებს, რომელთა საქმიანობაც უშუალოდ მიმართულია პენიტენციურ დაწესებულებათა ერთიანი მართვის, პენიტენციურ დაწესებულებებში ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა უფლებების რეალიზაციის, მსჯავრდებულთა რესოციალიზაციის, სამართლებრივი რეჟიმის დაცვის, უსაფრთხოების დაცვის, უსაფრთხოების სპეციალური ღონისძიებების განხორციელების, ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა გაყვანის/გადაყვანის და ექსტრადიციის, ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა პირადი საქმეებისა და რეესტრების წარმოების, შესაბამისი მონაცემების დამუშავებისა და ანალიზის უზრუნველყოფისაკენ.

3. სამსახურის სამოქალაქო დანაყოფები აერთიანებს სამსახურის იმ სტრუქტურულ ქვედანაყოფებს, რომლებიც თავიანთი კომპეტენციის ფარგლებში ახორციელებენ სამსახურის ერთიან ლოჯისტიკურ, სამედიცინო, ფინანსურ, ორგანიზაციულ და სამართლებრივ უზრუნველყოფას, აგრეთვე სამსახურის გამგებლობის სფეროში ადამიანის უფლებათა დაცვის, მოსამსახურეთა (მათ შორის, სამხედრო სავალდებულო მოსამსახურეთა) მიერ სამსახურებრივი მოვალეობებისა და საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილ მოთხოვნათა შესრულების, სამსახურში სამედიცინო მომსახურების ხარისხის კონტროლს, შემოწმებასა და სისტემური მონიტორინგის უზრუნველყოფას.

4. სამსახურის ორგანიზება, ფუნქციები, უფლებები, მოვალეობები და სამსახურის გავლის წესი განისაზღვრება „სპეციალური პენიტენციური სამსახურის შესახებ“ საქართველოს კანონით.

5. სამსახურის მოსამსახურეებზე „საჯარო სამსახურის შესახებ“ საქართველოს კანონი ვრცელდება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ „სპეციალური პენიტენციური სამსახურის შესახებ“ საქართველოს კანონით და მის საფუძველზე გამოცემული კანონქვემდებარე აქტით სხვა რამ არ არის დადგენილი.

    მუხლი 71. სამსახური

1. სამსახურის უფლებამოსილებებია:

ა) პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით აღსრულება;

ბ) პენიტენციური დაწესებულებებისა და ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა დაცვა;

გ) მსჯავრდებულთა რესოციალიზაციის მიზნით შესაბამისი პროგრამების შემუშავება და განხორციელება;

დ) ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა შესახებ მონაცემების დამუშავება და მონაცემთა ბაზების ადმინისტრირება;

ე) პენიტენციურ დაწესებულებებში კრიზისული ვითარების მართვა;

ვ) პენიტენციურ დაწესებულებათა საექიმო-სამედიცინო პუნქტების/სამედიცინო ნაწილების საქმიანობის ორგანიზება და კონტროლი, პენიტენციურ დაწესებულებებში ჯანმრთელობის დაცვის უწყებრივი, სახელმწიფო და საერთაშორისო პროგრამების განხორციელება;

ზ) პენიტენციურ დაწესებულებაში სანიტარიულ-ჰიგიენური და ეპიდემიოლოგიური მდგომარეობის შემოწმება;

თ) საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით ოპერატიულ-სამძებრო საქმიანობის განხორციელება;

ი) თავისი გამგებლობის სფეროში სამართლებრივი უზრუნველყოფისა და სამართალშემოქმედებითი საქმიანობის განხორციელება;

კ) საქართველოს კანონმდებლობით განსაზღვრულ სხვა უფლებამოსილებათა განხორციელება.

2. სამსახურისა და სტრუქტურული ქვედანაყოფების/ერთეულის დებულებას ამტკიცებს მინისტრი.

3. სამსახურის საშტატო ნუსხას მინისტრთან შეთანხმებით ამტკიცებს გენერალური დირექტორი.

4. სამსახურის გენერალური დირექტორი შეიმუშავებს წინადადებებს სამსახურის დაფინანსებისა და მატერიალურ-ტექნიკური უზრუნველყოფის შესახებ და წარუდგენს მინისტრს. სამსახური ფინანსდება საქართველოს სახელმწიფო ბიუჯეტის ასიგნებებით. სამსახურის ხარჯები საქართველოს სახელმწიფო ბიუჯეტში გათვალისწინებული უნდა იქნეს ცალკე პროგრამული კოდით (კოდებით), რომლის (რომელთა) განმახორციელებელი იქნება სამსახური საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესის შესაბამისად.

5. სამსახური ანგარიშვალდებულია მინისტრის წინაშე. სამსახურის გენერალური დირექტორი წელიწადში არანაკლებ ორჯერ წარუდგენს მინისტრს ანგარიშს გაწეული საქმიანობის შესახებ.

6. მინისტრის მოთხოვნის საფუძველზე სამსახურის გენერალური დირექტორი ვალდებულია წარუდგინოს მას რიგგარეშე ანგარიში თავის მიერ გაწეული მუშაობის შესახებ.

7. სამსახურს ხელმძღვანელობს სამსახურის გენერალური დირექტორი, რომელსაც თანამდებობაზე ნიშნავს და თანამდებობიდან ათავისუფლებს მინისტრი. სამსახურის გენერალური დირექტორი უფლებამოსილია ამ კანონით გათვალისწინებული ცალკეული უფლებამოსილებები ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის საფუძველზე გადასცეს პირველ მოადგილეს/მოადგილეს.

8. პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების სფეროში პენიტენციური სისტემის წინაშე არსებული გამოწვევების საპასუხოდ და ცალკეული ამოცანების შესრულების მიზნით სამსახურის გენერალური დირექტორი ქმნის სამსახურის დირექტორატს, რომლის შემადგენლობაში, როგორც წესი, შედიან სამსახურის სტრუქტურული ქვედანაყოფისა და პენიტენციური დაწესებულების ხელმძღვანელები.

9. სამსახურის გენერალურ დირექტორს ჰყავს პირველი მოადგილე და 2 მოადგილე, რომლებსაც სამსახურის გენერალური დირექტორის წარდგინებით თანამდებობაზე ნიშნავს და თანამდებობიდან ათავისუფლებს მინისტრი.

10. სამსახურის გენერალური დირექტორის არყოფნის შემთხვევაში მის მოვალეობას ასრულებს სამსახურის გენერალური დირექტორის პირველი მოადგილე, ხოლო მის მიერ უფლებამოსილების განხორციელების შეუძლებლობის შემთხვევაში − ერთ-ერთი მოადგილე. სამსახურის გენერალური დირექტორის პირველი მოადგილის/მოადგილის საკურატორო სფეროები განისაზღვრება მისი დანიშვნის შესახებ ბრძანებით.

11. სამსახურის გენერალური დირექტორი თანამდებობაზე ნიშნავს და თანამდებობიდან ათავისუფლებს სამსახურისა და პენიტენციური დაწესებულებების მოსამსახურეებს.

12. სამსახურის გენერალური დირექტორი უფლებამოსილია ამ კოდექსითა და საქართველოს სხვა საკანონმდებლო და კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტებით გათვალისწინებულ შემთხვევებში გამოსცეს ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი.

    მუხლი 8. პენიტენციური დაწესებულება და მისი მართვა. პენიტენციური დაწესებულების სახეები

1. პენიტენციური დაწესებულება არის მინისტრის სამართლებრივი აქტით შექმნილი დამოუკიდებელი ორგანიზაციული წარმონაქმნი, რომელიც არ არის იურიდიული პირი და ფუნქციონირებს სამსახურის სისტემაში. პენიტენციური დაწესებულება მისთვის ამ კოდექსით მინიჭებული ცალკეული ფუნქციების შესრულებისას არის ადმინისტრაციული ორგანო.

2. პენიტენციურ დაწესებულებას ქმნის და აუქმებს მინისტრი.

3. პენიტენციური დაწესებულების უფლებამოსილება, სტრუქტურა და მართვის წესი, აგრეთვე ამ კოდექსის 52-ე მუხლით გათვალისწინებული სხვა საკითხები განისაზღვრება პენიტენციური დაწესებულების დებულებით, რომელსაც სამსახურის გენერალური დირექტორის წარდგინებით ამტკიცებს მინისტრი.

4. პენიტენციურ დაწესებულებას ხელმძღვანელობს პენიტენციური დაწესებულების დირექტორი. პენიტენციური დაწესებულების დირექტორს მინისტრთან შეთანხმებით თანამდებობაზე ნიშნავს და თანამდებობიდან ათავისუფლებს სამსახურის გენერალური დირექტორი.

5. პენიტენციური დაწესებულების სახეებია:

ა) პატიმრობის დაწესებულება;

ბ) თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულება;

გ) ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა სამკურნალო დაწესებულება.

6. საჭიროების შემთხვევაში მინისტრი ქმნის და აუქმებს შერეული ტიპის პენიტენციურ დაწესებულებას.

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

    მუხლი 9. პატიმრობის დაწესებულება

1. პატიმრობის დაწესებულება არის დახურული, განსაკუთრებულად დაცული, სასაკნე ტიპის დაწესებულება, რომლის მიზანია ბრალდებულის იზოლაცია აღკვეთის ღონისძიების აღსრულების უზრუნველყოფის მიზნით.

2. პატიმრობის დაწესებულებაში განთავსებული არიან ბრალდებულები, გარდა საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებული შემთხვევებისა ან/და შერეული ტიპის დაწესებულების არსებობის შემთხვევისა. შერეული ტიპის დაწესებულებაში ბრალდებულები იზოლირებული უნდა იყვნენ მსჯავრდებულებისაგან, როგორც მინიმუმი, ერთმანეთისაგან განცალკევებული საცხოვრებელი ფართობებით.

3. პატიმრობის დაწესებულებაში ბრალდებულები განთავსებული არიან სპეციალურ საკნებში, სადაც შესაძლებელია განხორციელდეს ვიზუალური ან/და ელექტრონული საშუალებით მეთვალყურეობა და კონტროლი ამ კოდექსის 54-ე მუხლის შესაბამისად.

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

    მუხლი 10. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულება

1. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულება არის საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსის მე-40 მუხლის პირველი ნაწილის „ზ“ და „თ“ ქვეპუნქტებით გათვალისწინებული სასჯელის აღსრულების დაწესებულება.

2. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებებია:

ა) გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულება;

ბ) დაბალი რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულება;

გ) ნახევრად ღია ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულება;

დ) დახურული ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულება;

ე) განსაკუთრებული რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულება;

ვ) არასრულწლოვანთა სარეაბილიტაციო დაწესებულება;

ზ) ქალთა სპეციალური დაწესებულება.

    მუხლი 101. გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულება 

1. გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულება არის დაცული, შეიარაღებული დაცვით უზრუნველყოფილი, დამცავი ზღუდეებით გარშემორტყმული დაწესებულება, რომელშიც უზრუნველყოფილია მსჯავრდებულთა მუდმივი მეთვალყურეობა.

2. გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მსჯავრდებულები განთავსებული არიან საერთო საცხოვრებელში, სადაც შესაძლებელია განხორციელდეს ვიზუალური ან/და ელექტრონული საშუალებით მეთვალყურეობა და კონტროლი ამ კოდექსის 54-ე მუხლის შესაბამისად.

3. გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მსჯავრდებულებს შეუძლიათ დამოუკიდებლად, დადგენილი წესით გადაადგილდნენ დაწესებულების ტერიტორიაზე.

4. გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში განთავსებულ მსჯავრდებულს უფლება აქვს, სამსახურის გენერალური დირექტორის ბრძანებით განსაზღვრული პირობებითა და ვადით დატოვოს დაწესებულების ტერიტორია.

    მუხლი 102. დაბალი რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულება 

1. დაბალი რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულება არის დაცული, შეიარაღებული დაცვით უზრუნველყოფილი, სპეციალური დამცავი ზღუდეებით გარშემორტყმული დაწესებულება, რომელშიც უზრუნველყოფილია მსჯავრდებულთა მუდმივი მეთვალყურეობა.

2. დაბალი რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მსჯავრდებულები განთავსებული არიან საერთო საცხოვრებელში, სადაც შესაძლებელია განხორციელდეს ვიზუალური ან/და ელექტრონული საშუალებით მეთვალყურეობა და კონტროლი ამ კოდექსის 54-ე მუხლის შესაბამისად.

3. დაბალი რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მსჯავრდებულებს შეუძლიათ დამოუკიდებლად, დადგენილი წესით გადაადგილდნენ დაწესებულების ტერიტორიაზე.

    მუხლი 11. ნახევრად ღია ტიპის დაწესებულება

1. ნახევრად ღია ტიპის დაწესებულება არის განსაკუთრებულად დაცული, შეიარაღებული დაცვით უზრუნველყოფილი, სპეციალური დამცავი ზღუდეებით გარშემორტყმული დაწესებულება, რომელშიც უზრუნველყოფილია მსჯავრდებულთა მუდმივი მეთვალყურეობა.

2. ნახევრად ღია ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მსჯავრდებულები განთავსებული არიან საერთო საცხოვრებელში, სადაც შესაძლებელია განხორციელდეს ვიზუალური ან/და ელექტრონული საშუალებით მეთვალყურეობა და კონტროლი ამ კოდექსის 54-ე მუხლის შესაბამისად.

3. ნახევრად ღია ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მსჯავრდებულებს შეუძლიათ დამოუკიდებლად, დადგენილი წესით გადაადგილდნენ დაწესებულების ტერიტორიაზე.

4. (ამოღებულია - 16.04.2014, №2241).

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

    მუხლი 12. დახურული ტიპის დაწესებულება

1. დახურული ტიპის დაწესებულება არის განსაკუთრებულად დაცული, როგორც შეიარაღებული დაცვით უზრუნველყოფილი, ისე სასიგნალიზაციო სისტემით აღჭურვილი, სპეციალური დამცავი ზღუდეებით გარშემორტყმული დაწესებულება, რომელშიც უზრუნველყოფილია მსჯავრდებულთა მუდმივი მეთვალყურეობა.

2. დახურული ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მსჯავრდებულები განთავსებული არიან სპეციალურ საკნებში, სადაც შესაძლებელია განხორციელდეს ვიზუალური ან/და ელექტრონული საშუალებით მეთვალყურეობა და კონტროლი ამ კოდექსის 54-ე მუხლის შესაბამისად.

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

    მუხლი 121. განსაკუთრებული რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულება

1. განსაკუთრებული რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულება არის განსაკუთრებულად დაცული, შეიარაღებული დაცვით უზრუნველყოფილი, სპეციალური დამცავი ზღუდეებით გარშემორტყმული დაწესებულება, რომელშიც მიღებულია უსაფრთხოების განსაკუთრებული ზომები და უზრუნველყოფილია მსჯავრდებულთა მუდმივი მეთვალყურეობა.

2. განსაკუთრებული რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მსჯავრდებულები განთავსებული არიან სპეციალურ საკნებში, სადაც მათზე მუდმივად ხორციელდება ვიზუალური ან/და ელექტრონული საშუალებით მეთვალყურეობა და კონტროლი. აუდიოსაშუალებებით მეთვალყურეობისა და კონტროლის განხორციელება დასაშვებია საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებულ შემთხვევაში.

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

    მუხლი 123. ქალთა სპეციალური დაწესებულება

1. ქალთა სპეციალური დაწესებულება არის განსაკუთრებულად დაცული, შეიარაღებული დაცვით უზრუნველყოფილი, სპეციალური დამცავი ზღუდეებით გარშემორტყმული დაწესებულება, რომელშიც უზრუნველყოფილია მსჯავრდებულთა მუდმივი მეთვალყურეობა.

2. ქალთა სპეციალურ დაწესებულებაში განთავსებული არიან ქალი მსჯავრდებულები, მათ შორის, არასრულწლოვნები.

3. ქალთა სპეციალურ დაწესებულებაში მსჯავრდებულები, როგორც წესი, განთავსებული არიან საერთო საცხოვრებელში, სადაც შესაძლებელია განხორციელდეს ვიზუალური ან/და ელექტრონული საშუალებით მეთვალყურეობა და კონტროლი ამ კოდექსის 54-ე მუხლის შესაბამისად.

4. ქალთა სპეციალური დაწესებულება გათანაბრებულია ნახევრად ღია ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებასთან, გარდა ამ კოდექსით გათვალისწინებული შემთხვევებისა.

საქართველოს 2015 წლის 12 ივნისის კანონი №3711 – ვებგვერდი, 24.06.2015წ.

თავი II1. (ამოღებულია)

საქართველოს 2014 წლის 16 აპრილის  კანონი №2241 - ვებგვერდი, 02.05.2014წ.

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ.   

    მუხლი 125. (ამოღებულია)

    მუხლი 126. (ამოღებულია)

თავი II2. (ამოღებულია)

საქართველოს 2014 წლის 16 აპრილის  კანონი №2241 - ვებგვერდი, 02.05.2014წ.

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ.  

 
 
 

    მუხლი 1211. (ამოღებულია)

 

თავი III. ბრალდებულისა და მსჯავრდებულის სამართლებრივი მდგომარეობა

    მუხლი 13. ბრალდებულისა და მსჯავრდებულის სამართლებრივი მდგომარეობის საფუძვლები

1. სახელმწიფო უზრუნველყოფს ბრალდებულისა და მსჯავრდებულის კანონიერი უფლებებისა და თავისუფლებების, ასევე მათი სამართლებრივი, სოციალური და პირადი უსაფრთხოების დაცვას, პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულებას.

2. ბრალდებულს პატიმრობის, ხოლო მსჯავრდებულს თავისუფლების აღკვეთის აღსრულებისას გარანტირებული აქვს საქართველოს კონსტიტუციით, საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებებითა და შეთანხმებებით, ამ კოდექსით, სხვა საკანონმდებლო და კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტებით აღიარებული უფლებები და თავისუფლებები.

    მუხლი 14. ბრალდებულისა და მსჯავრდებულის უფლებები

1. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უფლება აქვს:

ა) საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით უზრუნველყოფილი იყოს:

ა.ა) საცხოვრებლით, კვებით, პირადი ჰიგიენით, ტანსაცმლით, შრომით, შრომისა და პირადი უსაფრთხოებით;

ა.ბ) სამედიცინო მომსახურებით;

ა.გ) ახლო ნათესავებთან შეხვედრით (პაემნით ), დამცველთან , დიპლომატიური წარმომადგენლობის, საკონსულო დაწესებულების და სხვა დიპლომატიურ წარმომადგენლებთან (უცხო ქვეყნის მოქალაქეებისათვის ) შეხვედრით;

ა.დ) სატელეფონო საუბრებით და მიმოწერით;

ა.ე) ამანათებისა და ფულადი გზავნილების მიღება-გაგზავნით;

ა.ვ) უფასო იურიდიული დახმარებით და სამართლებრივი კონსულტაციებით;

ბ) მიიღოს ზოგადი და პროფესიული განათლება;

გ) მონაწილეობა მიიღოს სპორტულ, კულტურულ, აღმზრდელობით და რელიგიურ ღონისძიებებში;

დ) მიიღოს ინფორმაცია პრესითა და მასობრივი ინფორმაციის სხვა საშუალებებით, ისარგებლოს მხატვრული და სხვა ლიტერატურით;

ე) პენიტენციური დაწესებულების დირექტორის ნებართვითა და კონტროლით ეწეოდეს ინდივიდუალურ საქმიანობას, ჰქონდეს ამისთვის საჭირო ინვენტარი და პენიტენციური დაწესებულების ხელშეწყობით მოახდინოს ინდივიდუალური საქმიანობის შედეგად დამზადებული ნივთის (ნაკეთობის) რეალიზაცია;

ვ) შეიტანოს მოთხოვნა, საჩივარი;

ზ) ყოველდღიურად არანაკლებ 1 საათისა იმყოფებოდეს სუფთა ჰაერზე (ისარგებლოს გასეირნების უფლებით);

თ) განსაკუთრებულ, პირად გარემოებებთან დაკავშირებით დროებით დატოვოს პენიტენციური დაწესებულება.

2. მსჯავრდებული დამატებით, საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით სარგებლობს:

ა) სარეაბილიტაციო პროგრამებით სარგებლობის უფლებით;

ბ) თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის უფლებით;

გ) აკადემიური უმაღლესი განათლების პირველ და მეორე საფეხურებზე (ბაკალავრიატი, მაგისტრატურა) განათლების მიღების უფლებით − გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში, დაბალი რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში, ხოლო აკადემიური უმაღლესი განათლების პირველ საფეხურზე (ბაკალავრიატი) განათლების მიღების უფლებით − არასრულწლოვანთა სარეაბილიტაციო დაწესებულებაში;

დ) პროფესიული მომზადებისა და გადამზადების უფლებით.

3. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უფლება აქვს, დადგენილი წესით მიიღოს მონაწილეობა რელიგიურ რიტუალებში და შეხვდეს სასულიერო პირებს, თან იქონიოს და ისარგებლოს რელიგიური ლიტერატურითა და საკულტო საგნებით.

4. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის რელიგიურ რიტუალებში მონაწილეობის და სასულიერო პირებთან შეხვედრის წესს განსაზღვრავს მინისტრი.

5. ინდივიდუალური საქმიანობის შედეგად დამზადებული ნივთის (ნაკეთობის) რეალიზაციის და ამ მიზნით ინდივიდუალური საქმიანობის გაწევის წესს ამტკიცებს მინისტრი.

საქართველოს 2012 წლის 12 ივნისის  კანონი №6439 - ვებგვერდი, 22.06.2012წ.

    მუხლი 15. საცხოვრებელი პირობები

1. ბრალდებულისათვის/მსჯავრდებულისათვის გამოყოფილი საცხოვრებელი უნდა შეესაბამებოდეს მინისტრისა და საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიებიდან დევნილთა, შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის მინისტრის ერთობლივი ბრძანებით დადგენილ სანიტარიულ-ჰიგიენურ ნორმებს და უნდა უზრუნველყოფდეს ბრალდებულის/მსჯავრდებულის ჯანმრთელობის შენარჩუნებას.

2. 1 მსჯავრდებულზე საცხოვრებელი ფართობის ნორმა ბრალდებულთა/ მსჯავრდებულთა სამკურნალო დაწესებულებასა და თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში არ უნდა იყოს 4 კვ. მეტრზე ნაკლები.

3. 1 ბრალდებულზე საცხოვრებელი ფართობის ნორმა პატიმრობის დაწესებულებაში არ უნდა იყოს 3 კვ. მეტრზე ნაკლები.

4. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის საცხოვრებელს უნდა ჰქონდეს ფანჯარა, რომელიც უზრუნველყოფს ბუნებრივ განათებას. ბრალდებული/მსჯავრდებული აგრეთვე უზრუნველყოფილი უნდა იყოს გათბობით. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის საცხოვრებელი უზრუნველყოფილი უნდა იყოს ბუნებრივი ან/და ხელოვნური ვენტილაციით.

5. ორსულ ქალს, მეძუძურ დედას, ავადმყოფს, შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირს და ხანდაზმულს (ქალს – 60 წლიდან, მამაკაცს – 65 წლიდან) უნდა ჰქონდეთ მათ სპეციფიკურ საჭიროებებზე მორგებული საყოფაცხოვრებო პირობები.

საქართველოს 2015 წლის 12 ივნისის კანონი №3711 – ვებგვერდი, 24.06.2015წ.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

საქართველოს 2020 წლის 14 ივლისის კანონი №6836 – ვებგვერდი, 28.07.2020წ.

    მუხლი 16. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის მიმოწერა

1. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უფლება აქვს, შეუზღუდავი რაოდენობით გაგზავნოს და მიიღოს წერილები საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით, გარდა ამ კოდექსით გათვალისწინებული შემთხვევისა. პენიტენციურ დაწესებულებაში მოთავსებულ ბრალდებულებს/მსჯავრდებულებს შორის მიმოწერა აკრძალულია.

11. ქალთა მიმართ ძალადობისთვის ან/და ოჯახში ძალადობისთვის ბრალდებულს/მსჯავრდებულს დაზარალებულთან მიმოწერის უფლება ეზღუდება დაზარალებულის წერილობითი მიმართვის საფუძველზე.

2. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის სახელზე შემოსული წერილის მისთვის ჩაბარებას, აგრეთვე ბრალდებულის/მსჯავრდებულის წერილის ადრესატისთვის გაგზავნას უზრუნველყოფს პენიტენციური დაწესებულება. პირადი ხასიათის კორესპონდენცია ადრესატს ბრალდებულის/მსჯავრდებულის ხარჯით ეგზავნება.

3. პენიტენციური დაწესებულება ვალდებულია ბრალდებულის/მსჯავრდებულის მოთხოვნის შემთხვევაში უზრუნველყოს იგი საწერი საშუალებითა და ქაღალდით, ხოლო შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე ბრალდებული/მსჯავრდებული − მიმოწერისათვის საჭირო შესაბამისი საშუალებებით.

4. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის კორესპონდენცია მოწმდება. შემოწმება მოიცავს ვიზუალურ დათვალიერებას კორესპონდენციის შინაარსის გაცნობის გარეშე, ხოლო უკიდურეს შემთხვევაში, დასაბუთებული ვარაუდისას, თუ შესაძლებელია ისეთი ინფორმაციის გავრცელება, რომელიც საფრთხეს შეუქმნის საზოგადოებრივ წესრიგს, საზოგადოებრივ უსაფრთხოებას ან სხვა პირთა უფლებებსა და თავისუფლებებს, პენიტენციური დაწესებულების შესაბამისი მოსამსახურე უფლებამოსილია გაეცნოს კორესპონდენციის შინაარსს და, საჭიროების შემთხვევაში, შეზღუდოს მისი ადრესატისთვის გაგზავნა. შეზღუდვის თაობაზე დაუყოვნებლივ ეცნობება კორესპონდენციის გამგზავნს.

5. დახურული კონვერტით მიღებული კორესპონდენცია უნდა გაიხსნას ბრალდებულის/მსჯავრდებულის თანდასწრებით. აღნიშნული კორესპონდენცია ექვემდებარება ვიზუალურ დათვალიერებას, შინაარსის გაცნობის გარეშე.

6. პენიტენციურ დაწესებულებას ეკრძალება, შეაჩეროს ან/და შეამოწმოს ბრალდებულის/მსჯავრდებულის კორესპონდენცია, რომლის ადრესატი ან ადრესანტი არის საქართველოს პრეზიდენტი, საქართველოს პარლამენტის თავმჯდომარე, საქართველოს პრემიერ-მინისტრი, საქართველოს პარლამენტის წევრი, სასამართლო, ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლო, საერთაშორისო ორგანიზაცია, რომელიც შექმნილია საქართველოს პარლამენტის მიერ რატიფიცირებული ადამიანის უფლებათა დაცვის სფეროს საერთაშორისო ხელშეკრულების საფუძველზე, საქართველოს სამინისტრო, სამსახური, საქართველოს სახალხო დამცველი, ადვოკატი, პროკურორი, სამსახურის ადგილობრივი საბჭო.

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332 

საქართველოს 2011 წლის 11 ნოემბრის კანონი №5255 - ვებგვერდი, 24.11.2011წ.

    მუხლი 17. პაემნის უფლება

1. აკრძალულია ბრალდებულის/მსჯავრდებულის სრული იზოლაცია.

2. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს მისი წერილობითი თხოვნის საფუძველზე შეიძლება მიეცეს თავის ახლო ნათესავებთან (შვილი, მეუღლე, პირი, რომელთანაც საერთო შვილი ჰყავს, მშობელი (მშვილებელი), დედინაცვალი, მამინაცვალი, მეუღლის მშობელი, გერი, ნაშვილები და მისი შთამომავალი, შვილიშვილი, და, ძმა, დისწული, ძმისწული და მათი შვილები, ბებია, პაპა, ბებიის დედ-მამა, პაპის დედ-მამა (როგორც დედის, ისე მამის მხრიდან), ბიძა (დედის ძმა, მამის ძმა), დეიდა, მამიდა, ბიძაშვილი, დეიდაშვილი, მამიდაშვილი, აგრეთვე პირი, რომელთანაც ცხოვრობდა და საერთო მეურნეობას ეწეოდა პენიტენციურ დაწესებულებაში მოხვედრამდე ბოლო 1 წლის განმავლობაში) ხანმოკლე პაემნის უფლება. აღნიშნულ პირებთან შეხვედრაზე პენიტენციური დაწესებულების დირექტორის თანხმობა/მოტივირებული უარი ბრალდებულს/მსჯავრდებულს წერილობით ეცნობება.

21. პენიტენციური დაწესებულების დირექტორის შუამდგომლობით, წახალისების ფორმით ბრალდებულს/მსჯავრდებულს სამსახურის გენერალური დირექტორის თანხმობით შეიძლება მიეცეს იმ პირთან ხანმოკლე პაემნის უფლება, რომელიც ამ მუხლის მე-2 ნაწილით გათვალისწინებული არ არის.

3. ამ მუხლის მე-2 და 21 ნაწილებით გათვალისწინებულ პირებთან ბრალდებულის/მსჯავრდებულის ურთიერთობის კონტროლი ხორციელდება მისი პატივისა და ღირსების შეულახავად.

4. ბრალდებულთან/მსჯავრდებულთან შეხვედრა ხორციელდება მისი თანხმობის შემთხვევაში.

5. ხანმოკლე პაემნის მოთხოვნის თაობაზე პენიტენციური დაწესებულების დირექტორს ინფორმაცია მიეწოდება წერილობით. ამ მუხლის მე-2 ნაწილით გათვალისწინებული პირი პენიტენციური დაწესებულების დირექტორს წარუდგენს ახლო ნათესაობის დამადასტურებელ დოკუმენტს.

6. პენიტენციური დაწესებულება ხანმოკლე პაემნის მოთხოვნის თაობაზე განცხადების მიღებიდან არაუგვიანეს 5 დღისა უზრუნველყოფს ხანმოკლე პაემნის ორგანიზებას, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც არსებობს უარის თქმის მოტივირებული საფუძველი, რის თაობაზედაც განმცხადებელი იმავე დღეს უნდა იქნეს ინფორმირებული.

7. ხანმოკლე პაემანი ეწყობა ერთიდან ორ საათამდე ვადით. ხანმოკლე პაემანი მიმდინარეობს პენიტენციური დაწესებულების წარმომადგენლის ვიზუალური ან/და ელექტრონული საშუალებით მეთვალყურეობით, მაგრამ მოსმენის გარეშე. ამის თაობაზე ბრალდებულის/მსჯავრდებულის და მასთან ხანმოკლე პაემნის მსურველი პირის წინასწარ გაფრთხილება სავალდებულოა, გარდა საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებული შემთხვევისა.

71. ქალ მსჯავრდებულს შეიძლება მიეცეს საოჯახო პაემნის უფლება ამ კოდექსის 173 მუხლის შესაბამისად.

8. მსჯავრდებულს შეიძლება მიეცეს ხანგრძლივი პაემნის უფლება ამ კოდექსის 172 მუხლის შესაბამისად.

9. (ამოღებულია).

10. ბრალდებული სარგებლობს მხოლოდ ხანმოკლე პაემნის უფლებით, საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებული მოთხოვნების შესაბამისად.

11. ბრალდებულს მისი წერილობითი თხოვნის საფუძველზე შეიძლება ხანმოკლე პაემანი შეეცვალოს სატელეფონო საუბრით. ხანმოკლე პაემნის შეცვლის წესი განისაზღვრება პატიმრობის დაწესებულების დებულებით.

12. მსჯავრდებულს მისი წერილობითი თხოვნის საფუძველზე შეიძლება თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის უფლება შეეცვალოს ხანმოკლე პაემნით, ხოლო ხანმოკლე პაემანი და თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის უფლება – სატელეფონო საუბრით. პაემნების შეცვლის წესი განისაზღვრება თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დებულებით.

13. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს , რომელიც უცხო ქვეყნის მოქალაქეა , უფლება აქვს , შეუზღუდავად შეხვდეს თავისი ქვეყნის დიპლომატიური წარმომადგენლობის ან საკონსულო დაწესებულების წარმომადგენელს ან იმ ქვეყნის უფლებამოსილ დიპლომატიურ წარმომადგენელს , რომელიც საქართველოში ითავსებს მისი ქვეყნის ინტერესების დაცვას . უცხო ქვეყნის მოქალაქე და მოქალაქეობის არმქონე ბრალდებულებს / მსჯავრდებულებს უფლება აქვთ , ჰქონდეთ ურთიერთობები თავიანთი ქვეყნების დიპლომატიურ წარმომადგენლობებთან და საკონსულო დაწესებულებებთან . იმ სახელმწიფოთა მოქალაქეებს , რომლებსაც საქართველოში დიპლომატიური წარმომადგენლობები და საკონსულო დაწესებულებები არ აქვთ , უფლება აქვთ , ჰქონდეთ ურთიერთობები იმ სახელმწიფოთა დიპლომატიურ წარმომადგენლობებთან და საკონსულო დაწესებულებებთან , რომლებმაც საკუთარ თავზე აიღეს მათი ინტერესების დაცვა , ან სახელმწიფოთაშორის ორგანოებთან , რომლებიც ამ პირთა ინტერესებს იცავენ.

14. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს, ამ კოდექსით განსაზღვრული რაოდენობის პაემნების გარდა, წახალისების ფორმით შეიძლება მიეცეს საგამონაკლისო ხანმოკლე პაემნის უფლება სამსახურის გენერალური დირექტორის თანხმობით, პენიტენციური დაწესებულების დირექტორის გადაწყვეტილებით, საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს შეიძლება მიეცეს აგრეთვე იმ პირთან საგამონაკლისო ხანმოკლე პაემნის უფლება, რომელიც ამ მუხლის მე-2 ნაწილით გათვალისწინებული არ არის.

15. ხანმოკლე პაემნის უფლებით სარგებლობის წესსა და პირობებს განსაზღვრავს მინისტრი. 

საქართველოს 2011 წლის 25 თებერვლის კანონი №4259 – ვებგვერდი, 10.03.2011წ.

საქართველოს 2012 წლის 22 მაისის კანონი №6257 - ვებგვერდი, 06.06.2012წ.

საქართველოს 2012 წლის 12 ივნისის  კანონი №6439 - ვებგვერდი, 22.06.2012წ.

    მუხლი 171. ვიდეოპაემანი

1. პენიტენციურ დაწესებულებაში მყოფ მსჯავრდებულს, გარდა განსაკუთრებული რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მოთავსებული მსჯავრდებულისა და ამ კოდექსის 50-ე მუხლის პირველი ნაწილის „ვ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული მსჯავრდებულისა, უფლება აქვს, ისარგებლოს ვიდეოპაემნით (პირდაპირი ხმოვანი და ვიზუალური ტელეხიდით) ნებისმიერ პირთან.

2. ვიდეოპაემნით სარგებლობის უფლება მსჯავრდებულს ეზღუდება დისციპლინური სახდელის მოხდის, დისციპლინური პატიმრობის ან პენიტენციურ დაწესებულებაში განსაკუთრებული პირობების შემოღებისა და კრიზისული ვითარების პერიოდში.

3. მსჯავრდებულთან ვიდეოპაემნის ორგანიზებას მსჯავრდებულის წერილობითი თანხმობის საფუძველზე უზრუნველყოფს პენიტენციური დაწესებულება, ხოლო პენიტენციური დაწესებულების გარეთ – სამინისტროს მმართველობის სფეროში მოქმედი საჯარო სამართლის იურიდიული პირი – დანაშაულის პრევენციის, არასაპატიმრო სასჯელთა აღსრულებისა და პრობაციის ეროვნული სააგენტო (შემდგომ – სააგენტო).

4. მსჯავრდებული ვიდეოპაემნით სარგებლობს საფასურის გადაუხდელად.

41. (ამოღებულია - 27.04.2016, №5015).

5. (ამოღებულია - 27.04.2016, №5015).

6. საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებული შემთხვევების გარდა, პენიტენციური დაწესებულებისა და სააგენტოს წარმომადგენლები ახორციელებენ მსჯავრდებულთან ვიდეოპაემნის ვიზუალურ ან/და ელექტრონული საშუალებით მეთვალყურეობას, მაგრამ მოსმენის გარეშე. ამის თაობაზე მსჯავრდებულისა და მასთან ვიდეოპაემნის მსურველი პირის წინასწარ გაფრთხილება სავალდებულოა.

7. პენიტენციური დაწესებულებები, სადაც შესაძლებელია მსჯავრდებულთან ვიდეოპაემნის განხორციელება, აგრეთვე მსჯავრდებულის მიერ ვიდეოპაემნის განხორციელების წესი და პირობები განისაზღვრება მინისტრის ბრძანებით.

საქართველოს 2010 წლის 15 დეკემბრის კანონი №4048- სსმ I, №75, 27.12.2010 წ., მუხ.468

საქართველოს 2012 წლის 22 მაისის კანონი №6257 - ვებგვერდი, 06.06.2012წ.

    მუხლი 172 . ხანგრძლივი პაემნის უფლება

1. ხანგრძლივი პაემანი არის მსჯავრდებულის ამ მუხლის მე-2 ნაწილით განსაზღვრულ პირებთან ერთად ცხოვრება თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების ტერიტორიაზე, ამისათვის სპეციალურად გამოყოფილ ოთახში, მსჯავრდებულის ან ამ მუხლის მე-2 ნაწილით განსაზღვრული პირის ხარჯით, თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების წარმომადგენლის დაუსწრებლად. ხანგრძლივი პაემნის საფასური ძირითადად ხმარდება მისი მიზნების განხორციელებასა და ფუნქციების შესრულებას.

1 1. ხანგრძლივი პაემნის უფლებით სარგებლობა შეიძლება განხორციელდეს საფასურის გადაუხდელად, მინისტრის ბრძანებით დადგენილი წესით.

2. მსჯავრდებულს მისი წერილობითი თხოვნის საფუძველზე შეიძლება მიეცეს შვილთან, ნაშვილებთან, გერთან, შვილიშვილთან, მეუღლესთან, პირთან, რომელთანაც საერთო შვილი ჰყავს, მშობელთან (მშვილებელთან), ბებიასთან, პაპასთან, დასთან და ძმასთან ხანგრძლივი პაემნის უფლება.

3. ხანგრძლივი პაემნის მოთხოვნის თაობაზე თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დირექტორი წერილობით უნდა იქნეს ინფორმირებული არანაკლებ 2 კვირით ადრე. ამ მუხლის მე-2 ნაწილით გათვალისწინებულმა პირმა თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დირექტორს უნდა წარუდგინოს ნათესაობის დამადასტურებელი დოკუმენტი.

4. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულება ხანგრძლივი პაემნის მოთხოვნის თაობაზე განცხადების მიღებიდან არაუგვიანეს 2 კვირისა უზრუნველყოფს ხანგრძლივი პაემნის ორგანიზებას, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც არსებობს უარის თქმის მოტივირებული საფუძველი, რის თაობაზედაც განმცხადებელი 10 დღის ვადაში უნდა იქნეს ინფორმირებული.

5. ხანგრძლივი პაემანი გრძელდება არაუმეტეს 23 საათისა. მსჯავრდებულს მისი წერილობითი თხოვნის საფუძველზე, დაწესებულების დირექტორის შუამდგომლობითა და სამსახურის გენერალური დირექტორის თანხმობით კუთვნილი ხანგრძლივი პაემანი წელიწადში ერთხელ შეიძლება გაუგრძელდეს არაუმეტეს 47 საათამდე.

6. ხანგრძლივი პაემანი არ ეძლევა:

ა) საკარანტინო რეჟიმში მყოფ მსჯავრდებულს;

ბ) მსჯავრდებულს, რომელსაც შეფარდებული აქვს დისციპლინური პატიმრობა ან მოთავსებულია სამარტოო საკანში.

7. ხანგრძლივი პაემნის უფლების მიცემის საკითხს წყვეტს თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დირექტორი.

8. ხანგრძლივი პაემნის უფლების მიცემაზე თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დირექტორის თანხმობა ან მოტივირებული უარი მსჯავრდებულს წერილობით ეცნობება.

9. ხანგრძლივი პაემნის შეცვლა თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის უფლებით, ხანმოკლე პაემნით ან სატელეფონო საუბრით დაუშვებელია.

10. ხანგრძლივი პაემნისათვის სპეციალურად გამოყოფილი ოთახის პირობები უნდა შეესაბამებოდეს საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილ სანიტარიულ-ჰიგიენურ ნორმებს და არ უნდა ლახავდეს ადამიანის ღირსებას.

11. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში ხანგრძლივი პაემნის უფლების განხორციელების პირობებსა და წესს განსაზღვრავს მინისტრი.

საქართველოს 2011 წლის 25 თებერვლის კანონი №4259 – ვებგვერდი, 10.03.2011წ.

საქართველოს 2012 წლის 22 მაისის კანონი №6257 - ვებგვერდი, 06.06.2012წ.

     მუხლი 173 . საოჯახო პაემანი

1. საოჯახო პაემანი არის ქალი მსჯავრდებულის ამ მუხლის მე-2 ნაწილით განსაზღვრულ პირებთან შეხვედრა თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების ტერიტორიაზე, ამისათვის სპეციალურად გამოყოფილ ოთახში.

2. ქალ მსჯავრდებულს მისი წერილობითი მოთხოვნით, თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დირექტორის შუამდგომლობითა და სამსახურის გენერალური დირექტორის თანხმობით შეიძლება მიეცეს შვილთან, ნაშვილებთან, გერთან, შვილიშვილთან, მეუღლესთან, პირთან, რომელთანაც საერთო შვილი ჰყავს, მშობელთან (მშვილებელთან), ბებიასთან, პაპასთან, დასთან, ძმასთან საოჯახო პაემნის უფლება.

2 1. ქალ მსჯავრდებულს თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დირექტორის შუამდგომლობითა და სამსახურის გენერალური დირექტორის თანხმობით, წახალისების ფორმით შეიძლება მიეცეს იმ პირთან საოჯახო პაემნის უფლება, რომელიც ამ მუხლის მე-2 ნაწილით გათვალისწინებული არ არის.

3. საოჯახო პაემნის მოთხოვნით მსჯავრდებული წერილობით მიმართავს თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დირექტორს საოჯახო პაემნის განხორციელებამდე 10 დღით ადრე. ამ მუხლის მე-2 ნაწილით გათვალისწინებულმა პირმა თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დირექტორს უნდა წარუდგინოს ნათესაობის დამადასტურებელი დოკუმენტი.

31. ამ მუხლის მე-3 ნაწილით გათვალისწინებული მიმართვის მიღებიდან 5 დღის ვადაში თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დირექტორი სამსახურის გენერალურ დირექტორს მიმართავს შუამდგომლობით საოჯახო პაემნის განხორციელების თაობაზე ან მსჯავრდებულს წერილობით აცნობებს მოტივირებულ უარს საოჯახო პაემნის განხორციელებაზე.

32. ამ მუხლის 31 ნაწილით გათვალისწინებული შუამდგომლობის მიღებიდან 3 დღის ვადაში სამსახურის გენერალური დირექტორი იღებს გადაწყვეტილებას საოჯახო პაემნის განხორციელებაზე თანხმობის ან უარის თქმის შესახებ.

4. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულება საოჯახო პაემნის უფლების მიცემაზე სამსახურის გენერალური დირექტორის თანხმობის მიღებიდან არაუგვიანეს 2 დღისა უზრუნველყოფს საოჯახო პაემნის ორგანიზებას, რის თაობაზედაც აცნობებს განმცხადებელს.

5. საოჯახო პაემანი გრძელდება არაუმეტეს 3 საათისა.

6. საოჯახო პაემნის უფლების მიცემაზე სამსახურის გენერალური დირექტორის თანხმობა ან მოტივირებული უარი მსჯავრდებულს წერილობით უნდა ეცნობოს.

7. საოჯახო პაემნისათვის სპეციალურად გამოყოფილი ოთახის პირობები უნდა შეესაბამებოდეს საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილ სანიტარიულ-ჰიგიენურ ნორმებს და არ უნდა ლახავდეს ადამიანის ღირსებას.

8. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში საოჯახო პაემნის უფლების განხორციელების  პირობებსა და  წესს განსაზღვრავს მინისტრი.

საქართველოს 2012 წლის 22 მაისის კანონი №6257 - ვებგვერდი, 06.06.2012წ.

    მუხლი 18. იურიდიული დახმარება

1. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს აქვს თავის დამცველთან ყოველგვარი შეზღუდვისა და ჩარევის გარეშე შეხვედრის უფლება. პენიტენციური დაწესებულების თანამშრომელს შეუძლია ბრალდებულის/მსჯავრდებულის დამცველთან შეხვედრას დააკვირდეს ვიზუალურად, ტექნიკური საშუალებით დისტანციური დაკვირვებისა და ჩაწერის პირობებში, მაგრამ მოსმენის გარეშე.

2. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს შეუძლია საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით ისარგებლოს ადვოკატის მომსახურებით. 

3. ამ მუხლის პირველ და მე-2 ნაწილებში აღნიშნულ პირებთან შეხვედრები არ შედის ამ კოდექსით განსაზღვრულ პაემნებში.

4. ამ მუხლის პირველი და მე-2 ნაწილებით გათვალისწინებული პირები უნდა ახორციელებდნენ კანონით გათვალისწინებულ საადვოკატო საქმიანობას.

    მუხლი 19. სატელეფონო საუბარი, ამანათისა და ფულადი გზავნილის მიღება-გაგზავნა

1. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს აქვს ამ კოდექსით დადგენილი წესით სატელეფონო საუბრის უფლება. პენიტენციურ დაწესებულებაში მოთავსებულ ბრალდებულებს/მსჯავრდებულებს შორის სატელეფონო საუბარი აკრძალულია.

2. სატელეფონო საუბარი ხორციელდება ბრალდებულის/ მსჯავრდებულის ხარჯითა და პენიტენციური დაწესებულების კონტროლით.

21. ამ კოდექსის 602 მუხლის მე-2 ნაწილის „გ“ ქვეპუნქტით, 62-ე მუხლის მე-2 ნაწილის „გ“ ქვეპუნქტით, 65-ე მუხლის პირველი ნაწილის „გ“ ქვეპუნქტით, 663 მუხლის მე-2 ნაწილის „გ“ ქვეპუნქტით, 72-ე მუხლის მე-6 ნაწილითა და 79-ე მუხლის პირველი ნაწილის „გ“ ქვეპუნქტით განსაზღვრული სატელეფონო საუბრის ლიმიტები არ ვრცელდება მსჯავრდებულის/ბრალდებულის მიერ სპეციალური საგამოძიებო სამსახურის, საქართველოს სახალხო დამცველისა და საქართველოს იუსტიციის სამინისტროს გენერალური ინსპექციის ცხელი ხაზის სატელეფონო ნომრებზე დაკავშირების შემთხვევებზე. სპეციალური საგამოძიებო სამსახურის, საქართველოს სახალხო დამცველისა და საქართველოს იუსტიციის სამინისტროს გენერალური ინსპექციის ცხელი ხაზის სატელეფონო ნომრებზე მსჯავრდებულის/ბრალდებულის სატელეფონო საუბარი ხორციელდება პენიტენციური დაწესებულების ხარჯით. მსჯავრდებულის/ბრალდებულის მიერ სატელეფონო საუბრის განხორციელების წესი და პირობები განისაზღვრება პენიტენციური დაწესებულების დებულებით. 

3. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უფლება აქვს, მიიღოს ან გაუგზავნოს ამანათი და ფულადი გზავნილი უნაღდო ანგარიშსწორებით ახლო ნათესავს, ხოლო პენიტენციური დაწესებულების დირექტორის ნებართვით – სხვა პირს. მიღებული ფულადი გზავნილი ბრალდებულს/მსჯავრდებულს ნაღდი ფულის სახით არ გადაეცემა და გამომგზავნს უბრუნდება.

4. ქალთა მიმართ ძალადობისთვის ან/და ოჯახში ძალადობისთვის ბრალდებულს/მსჯავრდებულს დაზარალებულთან სატელეფონო საუბრის ან/და მისთვის ამანათის გაგზავნის უფლება ეზღუდება დაზარალებულის წერილობითი მიმართვის საფუძველზე.

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

საქართველოს 2019 წლის 20 სექტემბრის კანონი №5029 – ვებგვერდი, 01.10.2019წ.

საქართველოს 2021 წლის 2 ნოემბრის კანონი №979 – ვებგვერდი, 05.11.2021წ.

საქართველოს 2021 წლის 30 დეკემბრის კანონი №1323 – ვებგვერდი, 13.01.2022წ.

    მუხლი 20. მასობრივი ინფორმაციის საშუალებები

1. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს აქვს პრესის გაცნობის უფლება. პენიტენციურ დაწესებულებაში, როგორც წესი, ხდება რადიო- და ტელეტრანსლაცია. პენიტენციურ დაწესებულებაში, გარდა განსაკუთრებული რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებისა, შესაძლებელია აგრეთვე ელექტრონული სარეაბილიტაციო საგანმანათლებლო პროგრამით სარგებლობა.

2. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს, გარდა იმ ბრალდებულისა/ მსჯავრდებულისა, რომელსაც შეფარდებული აქვს დისციპლინური პატიმრობა ან/და მოთავსებულია სამარტოო საკანში, შეიძლება მიეცეს სამუშაოსაგან თავისუფალ დროს, პატიმრობის/თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დებულებით დადგენილი წესით რადიოტრანსლაციის მოსმენისა და ტელეტრანსლაციის ნახვის უფლება.

21. პატიმრობის დაწესებულებაში, დახურული ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში ან განსაკუთრებული რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მოთავსებულ ბრალდებულს/მსჯავრდებულს ან ბრალდებულთა/ მსჯავრდებულთა ჯგუფს დაწესებულების დირექტორის თანხმობით შეიძლება მიეცეს პირადი რადიომიმღების ან/და ტელევიზორის შეძენის უფლება, თუ მათი გამოყენებით არ ირღვევა ამ დაწესებულების დებულების მოთხოვნები და სხვა ბრალდებულთა/ მსჯავრდებულთა სიმშვიდე. ბრალდებულმა/მსჯავრდებულმა ან ბრალდებულთა/ მსჯავრდებულთა ჯგუფმა აღნიშნული ტექნიკა შეიძლება შეიძინოს საკუთარი ხარჯით, დაწესებულების ტერიტორიაზე არსებულ მაღაზიაში. დაწესებულების ტერიტორიაზე არსებულ მაღაზიაში არსებული პროდუქციის ღირებულება უნდა შეესაბამებოდეს მის საბაზრო ღირებულებას, რაც მოწმდება მინისტრის მიერ დადგენილი წესით.

22. გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში, დაბალი რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში ან ნახევრად ღია ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მოთავსებულ მსჯავრდებულს ან მსჯავრდებულთა ჯგუფს უფლება აქვს, დაწესებულების ტერიტორიაზე არსებულ მაღაზიაში შეიძინოს პირადი რადიომიმღები ან/და ტელევიზორი, თუ მათი გამოყენებით არ ირღვევა ამ დაწესებულების დებულების მოთხოვნები და სხვა მსჯავრდებულთა სიმშვიდე.

3. ამ მუხლის მე-2 ნაწილით გათვალისწინებული ტექნიკის გამოყენების პირობები განისაზღვრება პატიმრობის/თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დებულებით. დებულების მოთხოვნების დარღვევის შემთხვევაში ადმინისტრაცია უფლებამოსილია ჩამოართვას ბრალდებულს/ მსჯავრდებულს ტექნიკა და გადასცეს მის ახლო ნათესავს.

4. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს შეუძლია საკუთარი სახსრებით, გონივრული ოდენობით გამოიწეროს სამეცნიერო, სამეცნიერო-პოპულარული, რელიგიური და მხატვრული ლიტერატურა, ჟურნალ-გაზეთები, მიიღოს საწერი საშუალებები, გარდა მინისტრის ბრძანებით გათვალისწინებული აკრძალული ნივთებისა.

    მუხლი 21. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის პირადი ჰიგიენა

1. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უნდა ჰქონდეს შესაძლებლობა, დაიკმაყოფილოს ბუნებრივი ფიზიოლოგიური მოთხოვნები და დაიცვას პირადი ჰიგიენა პატივისა და ღირსების შეულახავად.

2. ბრალდებული/მსჯავრდებული, როგორც წესი, უზრუნველყოფილი უნდა იყოს შხაპის კვირაში ორჯერ მიღების შესაძლებლობით, აგრეთვე საპარიკმახერო მომსახურებით არანაკლებ თვეში ერთხელ. პენიტენციურ დაწესებულებას უფლება აქვს, მოსთხოვოს ბრალდებულს/მსჯავრდებულს თმის მთლიანი გადაპარსვა, თუ არსებობს ექიმის მოთხოვნა ან ჰიგიენის დაცვის აუცილებლობა.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

    მუხლი 22. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის ტანსაცმელი და თეთრეული

1. თუ ბრალდებულს/მსჯავრდებულს არ აქვს პირადი ტანსაცმელი/ფეხსაცმელი ან/და ჰიგიენის დასაცავად აუცილებელი სხვა პირადი ნივთი, პენიტენციური დაწესებულება უზრუნველყოფს მას სეზონის შესაფერისი სპეციალური ტანსაცმლით/ფეხსაცმლით ან/და ჰიგიენის დასაცავად აუცილებელი სხვა პირადი ნივთით, რომლის ფორმა არ უნდა ლახავდეს ადამიანის ღირსებას.

2. აუცილებლობის შემთხვევაში მსჯავრდებულს ეძლევა სამუშაო ტანსაცმელი.

3. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს პირად სარგებლობაში უნდა ჰქონდეს საწოლი და თეთრეული, რომელიც მას უნდა გადაეცეს სუფთა და დაუზიანებელი. პენიტენციურმა დაწესებულებამ უნდა უზრუნველყოს თეთრეულის სისუფთავე.

4. პენიტენციური დაწესებულება უფლებამოსილია ბრალდებულს/ მსჯავრდებულს მისცეს სპეციალური ტანსაცმელი/ფეხსაცმელი, რომლის ფორმა არ უნდა ლახავდეს ადამიანის ღირსებას. ბრალდებული/მსჯავრდებული ვალდებულია ატაროს სპეციალური ტანსაცმელი/ფეხსაცმელი.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

    მუხლი 23. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის კვება

1. პენიტენციურ დაწესებულებაში საკვები უნდა შეიცავდეს ადამიანის სიცოცხლისა და ჯანმრთელობისათვის აუცილებელ კომპონენტებს. აკრძალულია ბრალდებულის/მსჯავრდებულის დასჯის მიზნით საკვების კალორიულობის შემცირება.

2. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის კვების ნორმები განისაზღვრება მინისტრისა და საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიებიდან დევნილთა, შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის მინისტრის ერთობლივი ბრძანებით.

3. პენიტენციური დაწესებულება ბრალდებულს/მსჯავრდებულს ყოველდღიურად უზრუნველყოფს სამჯერადი კვებით.

4. ქალს, ორსულ ქალს, მეძუძურ დედას, ავადმყოფს, შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირს, ხანდაზმულს (ქალს – 60 წლიდან, მამაკაცს – 65 წლიდან) უნდა შეექმნათ მათი მდგომარეობის შესაბამისი კვების პირობები.

5. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უფლება აქვს, პენიტენციური დაწესებულების ტერიტორიაზე არსებულ მაღაზიაში შეიძინოს დამატებითი კვების პროდუქტები და პირველადი მოხმარების საგნები იმ თანხით, რომელიც მან გამოიმუშავა პენიტენციურ დაწესებულებაში მუშაობისას ან მის პირად ანგარიშზე ჩარიცხეს ახლო ნათესავებმა ან სხვა პირებმა. დამატებითი კვების პროდუქტებისა და პირველადი მოხმარების საგნების შესაძენად ბრალდებულის/მსჯავრდებულის მიერ საკუთარი სახსრების გამოყენება დაიშვება მინისტრის ბრძანებით განსაზღვრული ლიმიტის ფარგლებში, მხოლოდ უნაღდო ანგარიშსწორებით.

6. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უფლება აქვს, სამსახურის გენერალური დირექტორის ნებართვით მიიღოს დამატებითი კვების პროდუქტები და პირველადი მოხმარების საგნები ამანათის სახით.

7. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს შეუზღუდავი რაოდენობით უნდა ჰქონდეს სუფთა სასმელი წყალი.

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ.

საქართველოს 2015 წლის 12 ივნისის კანონი №3711 – ვებგვერდი, 24.06.2015წ.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

საქართველოს 2020 წლის 14 ივლისის კანონი №6836 – ვებგვერდი, 28.07.2020წ.

    მუხლი 24. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის ჯანმრთელობის დაცვის უფლება

1. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უფლება აქვს, ისარგებლოს საჭირო სამედიცინო მომსახურებით. საჭიროების შემთხვევაში ბრალდებულისათვის/მსჯავრდებულისათვის ხელმისაწვდომი უნდა იყოს პენიტენციურ დაწესებულებაში ნებადართული სამკურნალო საშუალებები. მოთხოვნის შემთხვევაში ბრალდებულს/მსჯავრდებულს აქვს პენიტენციური დაწესებულების მიერ შეძენილზე მეტი ღირებულების ან ანალოგიური თვისებების მქონე სამკურნალო საშუალების საკუთარი სახსრებით შეძენის უფლება. დასაბუთებული მოთხოვნის შემთხვევაში ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უფლება აქვს, სამსახურის გენერალური დირექტორის ნებართვით, საკუთარი სახსრებით მოიწვიოს პირადი ექიმი.

2. პენიტენციურ დაწესებულებაში ბრალდებულის/მსჯავრდებულის მიღებისას სავალდებულოა მისი ჯანმრთელობის მდგომარეობის შემოწმება. ამ შემოწმების შესახებ დგება ცნობა, რომელიც ბრალდებულის/მსჯავრდებულის პირად საქმეში ინახება.

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ.

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

    მუხლი 25. გასეირნება

1. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს აქვს დღის განმავლობაში არანაკლებ 1 საათით სუფთა ჰაერზე ყოფნის უფლება.

2. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის გასეირნება ხდება დღის საათებში, პენიტენციური დაწესებულების მიერ საამისოდ გამოყოფილ ადგილზე. გასეირნება შეიძლება ვადამდე შეწყდეს ბრალდებულის/მსჯავრდებულის მიერ პენიტენციური დაწესებულების დებულების მოთხოვნების დარღვევის შემთხვევაში.

    მუხლი 26. მსჯავრდებულის მიერ განსაკუთრებულ, პირად გარემოებებთან დაკავშირებით ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა სამკურნალო დაწესებულებისა და თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დროებით დატოვება

1. სამსახურის გენერალურმა დირექტორმა მსჯავრდებულს შეიძლება მისცეს ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა სამკურნალო დაწესებულებისა და თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დროებით დატოვების უფლება:

ა) თუ მიღებულია სარწმუნო ცნობა მსჯავრდებულის ახლო ნათესავის გარდაცვალების ან სიცოცხლისათვის საშიში ავადმყოფობის თაობაზე;

ბ) სოციალური აქტივობის განსახორციელებლად;

გ) სხვა განსაკუთრებულ გარემოებასთან დაკავშირებით.

11. საგამოძიებო ან სხვა საპროცესო მოქმედებაში მსჯავრდებულის მონაწილეობის აუცილებლობის შემთხვევაში უფლებამოსილი ორგანოს მოთხოვნის საფუძველზე სამსახურის შესაბამისი სტრუქტურული ქვედანაყოფი უზრუნველყოფს საგამოძიებო ან სხვა საპროცესო მოქმედებაში მსჯავრდებულის მონაწილეობას.

2. განსაკუთრებულ, პირად გარემოებებთან დაკავშირებით თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დროებით დატოვების უფლების მისაღებად მსჯავრდებული, მისი დამცველი/კანონიერი წარმომადგენელი ან ახლო ნათესავი შუამდგომლობით მიმართავს თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დირექტორს. შუამდგომლობაში უნდა მიეთითოს თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დროებით დატოვების მოტივი და ადგილი, სადაც მსჯავრდებულმა უნდა გაატაროს თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ყოფნისათვის განკუთვნილი დრო (დანიშნულების ადგილი).

3. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დროებით დატოვების ვადა არ უნდა აღემატებოდეს 3 დღეს, რომელშიც შედის მსჯავრდებულის დანიშნულების ადგილამდე მგზავრობის დროც.

4. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დროებით დატოვების ვადა შედის სასჯელის მოხდის საერთო ვადაში.

5. სამსახურის გენერალური დირექტორის გადაწყვეტილებით თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დროებით დატოვების უფლება მსჯავრდებულს ეძლევა თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დირექტორის წარდგინებით და მისი პიროვნებისა და მის მიერ ჩადენილი დანაშაულის სიმძიმის გათვალისწინებით. ამ საკითხის დადებითად გადაწყვეტის შემთხვევაში სამსახურის გენერალური დირექტორის ბრძანებით დგინდება მსჯავრდებულის გამცილებელ თანამშრომელთა რაოდენობა. მსჯავრდებულის გაცილება ხდება თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებიდან დანიშნულების ადგილამდე და უკან.

6. მსჯავრდებულის მიერ თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დროებით დატოვების ხარჯები ანაზღაურდება მისი ან მისი ოჯახის სახსრებით, გარდა იმ ხარჯებისა, რომლებიც დაკავშირებულია საგამოძიებო ან სხვა საპროცესო მოქმედებაში მონაწილეობის მისაღებად მსჯავრდებულის გაყვანასთან. მინისტრის მიერ დადგენილი წესით მსჯავრდებულის სამკურნალო დაწესებულებისა და თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დროებით დატოვების უფლება შესაძლებელია განხორციელდეს შესაბამისი ხარჯების აუნაზღაურებლად.

7. მსჯავრდებულის მიერ თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დროებით დატოვების წესსა და პირობებს ადგენს მინისტრი.

    მუხლი 27. მსჯავრდებულის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლა

1. მსჯავრდებულს, რომელიც სასჯელს დაბალი რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში ან ნახევრად ღია ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში იხდის და რომლის მიმართაც არ მოქმედებს დისციპლინური სახდელი ან რომელსაც შეფარდებული არ აქვს დისციპლინური პატიმრობა, უფლება აქვს, წელიწადში ორჯერ ისარგებლოს თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის უფლებით. ორსულ ქალს და 3 წლამდე ბავშვის დედას უფლება აქვთ, წელიწადში სამჯერ ისარგებლონ თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის უფლებით. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის ხანგრძლივობა არ უნდა აღემატებოდეს 5 დღეს, რომელშიც შედის მსჯავრდებულის დანიშნულების ადგილამდე მგზავრობის დროც.

11. მსჯავრდებულს, რომელიც სარგებლობს ამ კოდექსის მე-14 მუხლის მე-2 ნაწილის „გ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული უფლებით და რომლის მიმართაც არ მოქმედებს დისციპლინური სახდელი ან რომელსაც შეფარდებული არ აქვს დისციპლინური პატიმრობა, სამსახურის გენერალური დირექტორის გადაწყვეტილებით შეიძლება დამატებით წელიწადში ორჯერ მიეცეს თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის უფლება უმაღლესი განათლების მიღების უფლებით სარგებლობის ხელშეწყობის მიზნით. ამ ნაწილით გათვალისწინებული უფლებით სარგებლობის შემთხვევაზე არ ვრცელდება ამ მუხლის მე-2 ნაწილით დადგენილი მოთხოვნები.

2. მსჯავრდებულის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლა ფორმდება სამსახურის გენერალური დირექტორის ბრძანებით. მსჯავრდებულს თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის უფლება ეძლევა მას შემდეგ, რაც მან ფაქტობრივად მოიხადა:

ა) ნაკლებად მძიმე დანაშაულისათვის მოსახდელი სასჯელის – თავისუფლების აღკვეთის ვადის არანაკლებ ნახევარი;

ბ) მძიმე დანაშაულისათვის მოსახდელი სასჯელის – თავისუფლების აღკვეთის ვადის არანაკლებ ორი მესამედი;

გ) განსაკუთრებით მძიმე დანაშაულისათვის მოსახდელი სასჯელის – თავისუფლების აღკვეთის ვადის არანაკლებ სამი მეოთხედი.

3. (ამოღებულია - 12.06.2015, №3711).

4. მსჯავრდებულს, რომელიც სასჯელს დახურული ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში იხდის, დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის უფლებას აძლევს სამსახურის გენერალური დირექტორი, თუ დაკმაყოფილებულია ამ მუხლის პირველი და მე-2 ნაწილებით გათვალისწინებული პირობები, ამასთანავე, მსჯავრდებული დახურული ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მოთავსებულია:

ა) სამეურნეო სამუშაოების შესასრულებლად ჩარიცხვის გამო;

ბ) პირადი უსაფრთხოების მიზნებიდან გამომდინარე;

გ) გადამდები ინფექციური დაავადების გამო.

5. განსაკუთრებულ შემთხვევაში მსჯავრდებულს სამსახურის გენერალური დირექტორის გადაწყვეტილებით, ამ მუხლის მე-2 ნაწილით გათვალისწინებული ვადების მიუხედავად, შეიძლება მიეცეს თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის უფლება.

6. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის უფლების მისაღებად მსჯავრდებული, მისი დამცველი/კანონიერი წარმომადგენელი ან ახლო ნათესავი შუამდგომლობით მიმართავს სამსახურის გენერალურ დირექტორს. ამ შუამდგომლობაში უნდა მიეთითოს თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის მოტივი და ადგილი, სადაც მსჯავრდებულმა უნდა გაატაროს თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების ფარგლების გარეთ ყოფნის დრო (შემდგომ – დანიშნულების ადგილი).

7. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის შუამდგომლობის განხილვისას მხედველობაში მიიღება:

ა) მსჯავრდებულის პიროვნება;

ბ) ოჯახური მდგომარეობა;

გ) მსჯავრდებულის მიერ ჩადენილი დანაშაულის სიმძიმე;

დ) დანიშნულების ადგილი;

ე) სხვა მნიშვნელოვანი გარემოებები, რომლებიც დადებითად ან უარყოფითად ახასიათებს მსჯავრდებულს.

8. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის შესახებ შუამდგომლობის განხილვისას სამსახურის გენერალურ დირექტორს შეუძლია გამოიყენოს შემდეგი უზრუნველყოფის ღონისძიებები:

ა) გირაო – არანაკლებ 2 000 ლარისა;

ბ) პირადი თავდებობა;

გ) ელექტრონული კონტროლის (მონიტორინგის) საშუალება.

9. შესაძლებელია თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის უზრუნველყოფის ღონისძიებათა ერთად გამოყენება.

10. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის ვადა შედის სასჯელის მოხდის საერთო ვადაში.

11. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის შემთხვევაში მსჯავრდებული პირველივე დღეს უნდა გამოცხადდეს სააგენტოს ტერიტორიულ ორგანოში − დანაშაულის პრევენციის, არასაპატიმრო სასჯელთა აღსრულებისა და პრობაციის ბიუროში (შემდგომ − პრობაციის ბიურო), სადაც დააფიქსირებს თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის დაწყების დროს. თუ ობიექტური მიზეზით მსჯავრდებული განსაზღვრულ ვადაში ვერ ახერხებს დაწესებულებაში დაბრუნებას, პრობაციის ბიურო უფლებამოსილია გაუგრძელოს მას ვადა არაუმეტეს 2 დღისა.

12. მსჯავრდებულის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის ხარჯები, გარდა ელექტრონული კონტროლის (მონიტორინგის) მექანიზმის გამოყენების ხარჯებისა, გადაიხდება მსჯავრდებულის ან მისი ახლო ნათესავის სახსრებით.

13. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის შესახებ მსჯავრდებულის მოთხოვნის დაკმაყოფილებაზე უარის თქმის შემთხვევაში სამსახურის გენერალური დირექტორის მოტივირებული უარი შეიძლება გასაჩივრდეს სასამართლოში.

14. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის წესს, თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის უზრუნველყოფის ღონისძიების გამოყენებისა და თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის აღსრულების წესს განსაზღვრავს მინისტრი. 

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ.

საქართველოს 2015 წლის 12 ივნისის კანონი №3711 – ვებგვერდი, 24.06.2015წ.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

საქართველოს 2019 წლის 29 ნოემბრის კანონი №5392 – ვებგვერდი, 10.12.2019წ.

    მუხლი 28. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის უზრუნველყოფის ღონისძიებები – გირაო და პირადი თავდებობა

1. გირაო არის ფულადი თანხა. ფულადი თანხა თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხან-მოკლე გასვლის უზრუნველყოფის ღონისძიების სახით თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დეპოზიტზე შეაქვს მსჯავრდებულის დამცველს/კანონიერ წარმომადგენელს, მსჯავრდებულის ოჯახის წევრს ან მისი სახელით სხვა პირს თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებისათვის მიცემული წერილობითი ვალდებულებით მსჯავრდებულის სათანადო ქცევისა და თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში დადგენილ ვადაში გამოცხადების უზრუნველყოფის თაობაზე. გირაოს მიღების შესახებ დგება ოქმი, რომლის ერთი ასლი გადაეცემა გირაოს შემტანს.

2. სამსახურის გენერალური დირექტორი ითვალისწინებს გირაოს შემტანის პიროვნებას და მის ფინანსურ მდგომარეობას.

3. სამსახურის გენერალური დირექტორის მიერ თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის შესახებ შუამდგომლობის დაკმაყოფილების შემთხვევაში გირაო 3 დღის ვადაში შეიტანება სამსახურის ანგარიშზე.

4. გირაოს შეტანის წინ მის შემტანს აფრთხილებენ წერილობითი ვალდებულებით განსაზღვრული პირობების შეუსრულებლობის შესაძლო შედეგების შესახებ.

5. თუ მსჯავრდებულმა, რომელიც იმყოფება თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის რეჟიმში, არასაპატიო მიზეზით თავი აარიდა ვადის გასვლის შემდეგ დაწესებულებაში დაბრუნებას ან ჩაიდინა ახალი დანაშაული, მის მიმართ გამოყენებული იქნება საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებული ღონისძიებები, ხოლო გირაოს სახით შეტანილი ფულადი თანხა გადაირიცხება საქართველოს სახელმწიფო ბიუჯეტში.

6. მსჯავრდებულის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის ვადის დაცვის, ნაკისრი ვალდებულების ზუსტად და კეთილსინდისიერად შესრულების შემთხვევაში გირაოს სახით შეტანილი ფულადი თანხა 2 კვირის ვადაში დაუბრუნდება მის შემტანს.

7. პირადი თავდებობისას მსჯავრდებულის დამცველი/კანონიერი წარმომადგენელი, ახლო ნათესავი ან მისი სახელით სხვა პირი იღებს წერილობით ვალდებულებას, რომ ის უზრუნველყოფს მსჯავრდებულის სათანადო ქცევას და თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში დადგენილ ვადაში გამოცხადებას.

8. თავდებთა რაოდენობას განსაზღვრავს სამსახურის გენერალური დირექტორი. გამონაკლის შემთხვევაში თავდები შეიძლება იყოს ერთი, განსაკუთრებით სანდო პირი.

9. პირადი თავდებობის არჩევა დასაშვებია მხოლოდ თავდებთა შუამავლობით ან თანხმობით, აგრეთვე მსჯავრდებულის თანხმობით. თითოეული თავდები იძლევა ხელწერილს თავდებობის შესახებ, რომელიც დაერთვის მსჯავრდებულის პირად საქმეს. 

10. თავდებს ნაკისრი ვალდებულების შეუსრულებლობის შემთხვევაში უფლება არა აქვს, თავი იმართ-ლოს იმით, რომ მსჯავრდებულის ქცევის კონტროლის შესაძლებლობა არ ჰქონდა, გარდა იმ შემთხვევისა, როცა ის დაამტკიცებს დაუძლეველი ძალის მოქმედებას.

11. თუ მსჯავრდებული ჩაიდენს ქმედებას, რომლის აღსაკვეთადაც გამოყენებული იქნა თავდებობა, თითოეულ თავდებს საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით დაეკისრება ფულადი ჯარიმა არანაკლებ 10 000 ლარისა.

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

    მუხლი 29. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის მატერიალური პასუხისმგებლობა

1. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს, რომელიც პენიტენციურ დაწესებულებაში ყოფნის პერიოდში მატერიალურ ზიანს მიაყენებს სახელმწიფოს, იურიდიულ ან ფიზიკურ პირს, ეკისრება მატერიალური პასუხისმგებლობა:

ა) შრომითი ვალდებულებების შესრულებისას მიყენებული ზიანისათვის – შრომის კანონმდებლობით გათვალისწინებული ოდენობით;

ბ) სხვა ქმედებით მიყენებული ზიანისათვის – სამოქალაქო კანონმდებლობით გათვალისწინებული ოდენობით.

2. ბრალდებული/მსჯავრდებული ანაზღაურებს მკურნალობის ხარჯებს განზრახ ან უხეში გაუფრთხილებლობით თვითდაზიანების ან სხვისთვის დაზიანების მიყენების შემთხვევაში, აგრეთვე პენიტენციური დაწესებულებისათვის მიყენებულ ზიანს, შესაბამისი დაწესებულებიდან მისი გაქცევის აღკვეთასთან დაკავშირებულ დამატებით ხარჯებს.

3. თუ ბრალდებული/მსჯავრდებული ნებაყოფლობით არ აანაზღაურებს ზიანს, იგი განხილული იქნება სამოქალაქო სამართალწარმოების წესით. არასწორად გადახდევინებული თანხა უბრუნდება ბრალდებულს/მსჯავრდებულს და ირიცხება მის პირად ანგარიშზე.

4. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის ქმედებით პენიტენციური დაწესებულების ტერიტორიაზე პირის ჯანმრთელობისათვის ზიანის მიყენების შემთხვევაში გადაუდებელი მკურნალობა სახელმწიფოს ხარჯით ხორციელდება.

    მუხლი 30. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის მოვალეობები

1. ბრალდებული/მსჯავრდებული ვალდებულია დაემორჩილოს საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილ პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების წესებსა და პირობებს, შეასრულოს მისთვის დაკისრებული მოვალეობები და სამსახურის მოსამსახურეთა კანონიერი მოთხოვნები.

2. ბრალდებული/მსჯავრდებული ვალდებულია:

ა) დაიცვას პენიტენციური დაწესებულების დებულება და შეასრულოს სამსახურის მოსამსახურეთა კანონიერი მოთხოვნები;

ბ) დაიცვას პირადი ჰიგიენა, სუფთად და წესრიგში იქონიოს ტანსაცმელი, საწოლი და საცხოვრებელი;

გ) სურვილის შემთხვევაში, იმუშაოს მხოლოდ პენიტენციური დაწესებულების დირექტორის მიერ გამოყოფილ სამუშაო ადგილზე, საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესითა და პირობებით.

 

თავი IV. პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების მონიტორინგი  

    მუხლი 31. პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების შემოწმება და მონიტორინგი

სამსახურის მოსამსახურეების მიერ ადამიანის უფლებათა დაცვისა და საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილ მოთხოვნათა შესრულების შემოწმებას და პენიტენციურ დაწესებულებათა სისტემურ მონიტორინგს ახორციელებს სამსახურის მონიტორინგის დეპარტამენტი.

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ. 

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

    მუხლი 32. სპეციალური პრევენციული ჯგუფი

სამსახურში და პენიტენციურ დაწესებულებაში წამების, არაადამიანური მოპყრობისა და სასჯელის წინააღმდეგ ბრძოლისა და პრევენციის მიზნით განხორციელებულ საქმიანობას „საქართველოს სახალხო დამცველის შესახებ“ საქართველოს ორგანული კანონით დადგენილი წესით ზედამხედველობს სპეციალური პრევენციული ჯგუფი.

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ.

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

 

თავი V. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის მიღების წესი და პირადი საქმის წარმოება

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

    მუხლი 33. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის პენიტენციურ დაწესებულებაში მოთავსების საფუძველი

1. ბრალდებულის პატიმრობის დაწესებულებაში მოთავსებისათვის აუცილებელია სასამართლოს გადაწყვეტილება პირისთვის აღკვეთის ღონისძიების სახით პატიმრობის შეფარდების შესახებ, ბრალდებულის პირადობის დამადასტურებელი დოკუმენტი ან სხვა საიდენტიფიკაციო დოკუმენტი ფოტოსურათით და დაკავების ოქმი, თუ საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებულია დაკავების ოქმის შედგენა.

2. მსჯავრდებულის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მოთავსებისათვის აუცილებელია სასამართლოს გამამტყუნებელი განაჩენი, რომლითაც პირს შეეფარდა თავისუფლების აღკვეთა, მსჯავრდებულის პირადობის დამადასტურებელი დოკუმენტი ან სხვა საიდენტიფიკაციო დოკუმენტი ფოტოსურათით და დაკავების ოქმი, თუ საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებულია დაკავების ოქმის შედგენა.

    მუხლი 34. შეტყობინება ბრალდებულის/მსჯავრდებულის პატიმრობის აღსრულების ადგილზე/თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების ადგილზე მიღების შესახებ 

1. პენიტენციური დაწესებულება ვალდებულია ბრალდებულის პატიმრობის აღსრულების ადგილზე მიღების შესახებ დაუყოვნებლივ ან მისი მიღებიდან არაუგვიანეს 1 სამუშაო დღისა აცნობოს გამომძიებელს, პროკურორს, სასამართლოს და ბრალდებულის ახლო ნათესავს, აგრეთვე ბრალდებულის თხოვნით – სხვა პირს ან/და ბრალდებულის ადვოკატს.

2. პენიტენციური დაწესებულება ვალდებულია მსჯავრდებულის თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების ადგილზე მიღების შესახებ დაუყოვნებლივ ან მისი მიღებიდან არაუგვიანეს 1 სამუშაო დღისა აცნობოს განაჩენის გამომტან სასამართლოს და მსჯავრდებულის ახლო ნათესავს, აგრეთვე მსჯავრდებულის თხოვნით – სხვა პირს ან/და მსჯავრდებულის ადვოკატს.

    მუხლი 35. ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა რეესტრები

1. ბრალდებული, რომელიც პატიმრობის დაწესებულებაში მიიღება ამ კოდექსის შესაბამისად, აღირიცხება ბრალდებულთა რეესტრში, ხოლო მსჯავრდებული, რომელიც თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში გადაიგზავნება ამ კოდექსის შესაბამისად, აღირიცხება მსჯავრდებულთა რეესტრში. ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა რეესტრების წარმოების წესს განსაზღვრავს მინისტრი.

2. პატიმრობის დაწესებულებაში ბრალდებულის მიღებისას სავალდებულოა მისი ფოტოგრაფირება და დაქტილოსკოპირება. ფოტოსურათები და მათი ნეგატივები, აგრეთვე დაქტილოსკოპიური ბარათი და სიტყვიერი პორტრეტი ბარათის მიხედვით ინახება ბრალდებულის პირად საქმეში, რომელიც მსჯავრდების შემთხვევაში გადაიგზავნება შესაბამის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში.

    მუხლი 36. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის პირადი საქმე

1. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის პირადი საქმე დგება მისი პენიტენციურ დაწესებულებაში მოთავსებიდან მის გათავისუფლებამდე. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის გათავისუფლების შემდეგ მისი პირადი საქმე ინახება სამსახურის არქივში. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის პირადი საქმის წარმოების წესს, ამ საქმისთვის დასართავი დოკუმენტების ჩამონათვალს და საქმის არქივში შენახვის ვადას განსაზღვრავს მინისტრი.

2. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის პირად საქმეში უნდა იყოს მონაცემები მისი წახალისებისა და დისციპლინური პასუხისმგებლობის შესახებ.

3. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის პირადი საქმის შევსების კონტროლსა და ზედამხედველობას ახორციელებს სამსახურის შესაბამისი სტრუქტურული ერთეული.

4. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის სხვა პენიტენციურ დაწესებულებაში გადაყვანისას მისი პირადი საქმე გადაიგზავნება შესაბამის დაწესებულებაში.

5. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უფლება აქვს, გაეცნოს თავის პირად საქმეს. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის პირადი საქმის გაცნობის უფლება აქვს აგრეთვე სპეციალურად უფლებამოსილ პირს. ასეთ პირთა ნუსხას ამტკიცებს მინისტრი. 

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

 

თავი VI. სასჯელის მოხდისაგან გათავისუფლება

    მუხლი 37. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებიდან გათავისუფლების საფუძვლები

1. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებიდან მსჯავრდებული თავისუფლდება:

ა) სასჯელის მოხდის შემდეგ;

ბ) სასჯელის მოხდისგან პირობით ვადამდე გათავისუფლებისას;

გ) სასჯელის მოუხდელი ნაწილის უფრო მსუბუქი სახის სასჯელით შეცვლისას;

დ) განაჩენის კანონით დადგენილი წესით შეცვლის ან გაუქმების გამო;

ე) ამნისტიით ან შეწყალებით;

ვ) ავადმყოფობის ან ხანდაზმულობის ასაკის გამო, საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებულ შემთხვევებში;

ზ) სასამართლოს მიერ განაჩენის აღსრულების გადავადების შემთხვევაში.

2. იმ მძიმე და განუკურნებელ დაავადებათა ჩამონათვალს, რომლებიც მსჯავრდებულის სასჯელის მოხდისაგან გასათავისუფლებლად წარდგენის საფუძველია, ამტკიცებს საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიებიდან დევნილთა, შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის მინისტრი.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ. 

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

    მუხლი 38. გათავისუფლების საერთო წესი

1. გათავისუფლებული მსჯავრდებული ამ კოდექსის შესაბამისად თავისუფლდება სასჯელის მოხდის დამთავრების დღის წინა დღეს. თუ გათავისუფლების დღე ემთხვევა უქმე ან დასვენების დღეს, მსჯავრდებული თავისუფლდება წინა სამუშაო დღეს. გათავისუფლებისას მას მიეცემა სათანადო ცნობა.

1 1. ამ მუხლით გათვალისწინებულ შემთხვევაში მსჯავრდებულის გათავისუფლებისას სავალდებულოა მისი დაქტილოსკოპირება ამ კოდექსის 35-ე მუხლის მე-2 ნაწილის შესაბამისად.

2. გათავისუფლებულ მსჯავრდებულს უბრუნდება პირადი ნივთები და ტანსაცმელი/ფეხსაცმელი, რომლებიც პენიტენციურ დაწესებულებაში ინახებოდა. 

3. თუ გათავისუფლებულ მსჯავრდებულს არ აქვს პირადი ტანსაცმელი/ფეხსაცმელი ან იგი არ შეეფერება შესაბამის სეზონს, პენიტენციური დაწესებულება ვალდებულია უსასყიდლოდ გადასცეს მას ამ სეზონის შესაფერისი ტანსაცმელი/ფეხსაცმელი.

4. მსჯავრდებულს მის პირად ანგარიშზე დაგროვილი თანხის სრული განკარგვის უფლება ეძლევა გათავისუფლებისას.

5. (ამოღებულია – 19.06.2012, №6504).

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

საქართველოს 2012 წლის 19 ივნისის  კანონი №6504 - ვებგვერდი, 02.07.2012წ.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ. 

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

    მუხლი 39. ავადმყოფობის გამო მსჯავრდებულის სასჯელის შემდგომი მოხდისაგან გათავისუფლება 

1. ავადმყოფობის გამო მსჯავრდებულის სასჯელის შემდგომი მოხდისაგან გასათავისუფლებლად მსჯავრდებული, მისი დამცველი/კანონიერი წარმომადგენელი ან პენიტენციური დაწესებულების დირექტორი კანონით დადგენილი წესით, საექიმო დასკვნის საფუძველზე, გათავისუფლების შესახებ მიმართავს სამინისტროს და საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიებიდან დევნილთა, შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს ერთობლივ მუდმივმოქმედ კომისიას ან სასამართლოს.

2. ამ მუხლის პირველი ნაწილით გათვალისწინებულ შემთხვევაში სასამართლო მსჯავრდებულის სასჯელის შემდგომი მოხდისაგან გათავისუფლების შესახებ გადაწყვეტილებას იღებს საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსის 74-ე მუხლის პირველი ნაწილის შესაბამისად.

3. სამინისტროს და საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიებიდან დევნილთა, შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს ერთობლივი მუდმივმოქმედი კომისია მსჯავრდებულის სასჯელის შემდგომი მოხდისაგან გათავისუფლების შესახებ გადაწყვეტილებას იღებს საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსის 74-ე მუხლის მე-2 ნაწილით გათვალისწინებული გარემოებების არსებობისას, ექიმთა კონსილიუმის შეფასების საფუძველზე.

4. ამ მუხლის მე-2 ნაწილით განსაზღვრული საკითხის განხილვისას სასამართლომ უნდა გაითვალისწინოს სასჯელის სახით დანიშნული თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების მიზანშეწონილობა, მსჯავრდებულის პიროვნული თვისებები, მის მიერ წარსულში დანაშაულის ჩადენის ფაქტები, დანაშაულის ხასიათი, მოტივი, მიზანი, დამდგარი შედეგი, დანაშაულის განმეორებით ჩადენის რისკი, მსჯავრდებულის მიერ სასჯელის მოხდისას გამოვლენილი ქცევა და სხვა გარემოებები, რომლებმაც შეიძლება გავლენა მოახდინოს სასამართლოს გადაწყვეტილებაზე.

5. სამინისტროს და საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიებიდან დევნილთა, შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს ერთობლივი მუდმივმოქმედი კომისიის შექმნის წესი, უფლებამოსილება და საქმიანობის პირობები, აგრეთვე ექიმთა კონსილიუმის შექმნის წესი და უფლებამოსილება განისაზღვრება მინისტრისა და საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიებიდან დევნილთა, შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის მინისტრის ერთობლივი ბრძანებით.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

    მუხლი 40. სასჯელის მოხდისგან პირობით ვადამდე გათავისუფლება

1. მსჯავრდებულის სასჯელის მოხდისგან პირობით ვადამდე გათავისუფლება შეიძლება მხოლოდ მაშინ, თუ მან ფაქტობრივად მოიხადა:

ა) ნაკლებად მძიმე დანაშაულისათვის მოსახდელი სასჯელის – თავისუფლების აღკვეთის ვადის არანაკლებ ნახევარი;

ბ) მძიმე დანაშაულისათვის მოსახდელი სასჯელის – თავისუფლების აღკვეთის ვადის არანაკლებ ორი მესამედი;

გ) განსაკუთრებით მძიმე დანაშაულისათვის მოსახდელი სასჯელის – თავისუფლების აღკვეთის ვადის არანაკლებ სამი მეოთხედი;

დ) სამი მეოთხედი სასჯელისა, რომელიც დანიშნული ჰქონდა პირს, რომელიც წინათ პირობით ვადამდე გაათავისუფლეს და პირობით ვადამდე გათავისუფლება გაუქმდა ამ მუხლის მე-5 ნაწილის საფუძველზე;

ე) სამი მეოთხედი სასჯელისა, რომელიც დანიშნული ჰქონდა პირს, რომელსაც წინათ სასჯელის მოუხდელი ნაწილი შეეცვალა უფრო მსუბუქი სახის სასჯელით და შეცვლილი სასჯელი გაუქმდა საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსის 73-ე მუხლის მე-10 ნაწილის საფუძველზე.

2. (ამოღებულია - 12.06.2015, №3711).

3. მსჯავრდებულის მიერ ფაქტობრივად მოხდილი თავისუფლების აღკვეთის ვადა არ უნდა იყოს 6 თვეზე ნაკლები.

4. სასჯელის მოხდისგან პირობით ვადამდე გათავისუფლებული მსჯავრდებულის ყოფაქცევის კონტროლს ახორციელებს საამისოდ უფლებამოსილი პრობაციის ბიურო, ხოლო მსჯავრდებული სამხედრო მოსამსახურის ყოფაქცევისა – სამხედრო ნაწილის ხელმძღვანელობა.

5. თუ მსჯავრდებულმა სასჯელის მოუხდელ ვადაში:

ა) სისტემატურად ან/და უხეშად თავი აარიდა პირობით ვადამდე გათავისუფლებისას მისთვის დაკისრებული მოვალეობის შესრულებას, სასამართლო უფლებამოსილია დაადგინოს, რომ გაუქმდეს პირობით ვადამდე გათავისუფლება და აღსრულდეს სასჯელის მოუხდელი ნაწილი;

ბ) გაუფრთხილებლობითი დანაშაული ჩაიდინა, პირობით ვადამდე გათავისუფლების გაუქმების ან ძალაში დატოვების საკითხს წყვეტს სასამართლო;

გ) განზრახი დანაშაული ჩაიდინა, სასამართლო დაუნიშნავს მას სასჯელს საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსის 59-ე მუხლით გათვალისწინებული წესით. იმავე წესით დაინიშნება სასჯელი გაუფრთხილებლობითი დანაშაულის ჩადენისათვის, თუ სასამართლო გააუქმებს პირობით ვადამდე გათავისუფლებას.

6. (ამოღებულია - 01.06.2017, №943).

7. მსჯავრდებულს , რომელიც პირობით ვადამდე განთავისუფლდება საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსის 73- მუხლის მე-3 ნაწილით გათვალისწინებული საზოგადოებისათვის სასარგებლო შრომის სახით დანიშნული სასჯელის მოხდისაგან , საზოგადოებისათვის სასარგებლო შრომის სახით ფაქტობრივად მოხდილი სასჯელის ვადა ჩაეთვლება ამ მუხლის პირველი ნაწილით გათვალისწინებულ ვადაში , შემდეგი გაანგარიშებით : საზოგადოებისათვის სასარგებლო შრომის ხუთი საათი თავისუფლების აღკვეთის ერთი დღე .

საქართველოს 2012 წლის 19 ივნისის  კანონი №6504 - ვებგვერდი, 02.07.2012წ.

საქართველოს 2014 წლის 31 ოქტომბრის კანონი №2758 - ვებგვერდი, 11.11.2014წ.

საქართველოს 2015 წლის 12 ივნისის კანონი №3711 – ვებგვერდი, 24.06.2015წ.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

     მუხლი 41. სამსახურის ადგილობრივი საბჭო

1. სამსახურის ადგილობრივი საბჭო (შემდგომ – საბჭო) არის სასჯელის მოხდისგან პირობით ვადამდე გათავისუფლებასთან და სასჯელის მოუხდელი ნაწილის უფრო მსუბუქი სახის სასჯელით შეცვლასთან დაკავშირებული საკითხების განმხილველი ორგანო. საბჭოების რაოდენობა და ტერიტორიული განსჯადობა, აგრეთვე სასჯელის მოხდისგან პირობით ვადამდე გათავისუფლების საკითხის განხილვისა და გადაწყვეტილების მიღების წესი განისაზღვრება მინისტრის ბრძანებით.

2. საბჭო შედგება 5 წევრისაგან. საბჭოს შემადგენლობაში შედის:

ა) სამსახურის სამოქალაქო დანაყოფში შემავალი სტრუქტურული ქვედანაყოფის 1 მოსამსახურე;

ბ) სააგენტოს 1 თანამშრომელი;

გ) საქართველოს იუსტიციის უმაღლესი საბჭოს 1 წარმომადგენელი;

დ) არასამთავრობო ორგანიზაციების 1 წარმომადგენელი;

ე) ზოგადსაგანმანათლებლო და უმაღლესი საგანმანათლებლო დაწესებულებების 1 წარმომადგენელი.

3. საბჭოს წევრი შეიძლება იყოს პირი, რომელსაც აქვს სათანადო განათლება და პროფესიული გამოცდილება, აგრეთვე საქმიანი და მორალური თვისებებით შეუძლია შეასრულოს საბჭოს წევრის ფუნქციები. ამ მუხლის მე-2 ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტით განსაზღვრულ პირს შეარჩევს და საბჭოს წევრად ნიშნავს სამსახურის გენერალური დირექტორი. იმავე ნაწილის „ბ“ ქვეპუნქტით განსაზღვრულ პირს საბჭოს წევრად ნიშნავს სამსახურის გენერალური დირექტორი სააგენტოს უფროსის წარდგინებით. იმავე ნაწილის „გ“ ქვეპუნქტით განსაზღვრულ პირს საბჭოს წევრად ნიშნავს სამსახურის გენერალური დირექტორი საქართველოს იუსტიციის უმაღლესი საბჭოს წარდგინებით. იმავე ნაწილის „დ“ და „ე“ ქვეპუნქტებით განსაზღვრულ პირებს საბჭოს წევრებად ნიშნავს სამსახურის გენერალური დირექტორი სამსახურის საკოორდინაციო საბჭოს წარდგინებით. სამსახურის საკოორდინაციო საბჭო იქმნება საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით, არასამთავრობო ორგანიზაციების, ზოგადსაგანმანათლებლო დაწესებულებებისა და უმაღლესი საგანმანათლებლო დაწესებულებების წარმომადგენელთა შერჩევისა და საბჭოს წევრებად წარდგენის მიზნით. სამსახურის საკოორდინაციო საბჭოს უფლებები, მოვალეობები და საქმიანობის წესი განისაზღვრება მინისტრის ბრძანებით.

4. საბჭოს წევრი თავისი უფლებამოსილების განხორციელებისას დამოუკიდებელია და ემორჩილება მხოლოდ საქართველოს კონსტიტუციას, საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებასა და შეთანხმებას და ამ კოდექსს.

5. საბჭოს წევრი ინიშნება 1 წლის ვადით. დასაშვებია საბჭოს წევრად პირის ხელმეორედ დანიშვნა. საბჭოს წევრი თანამდებობიდან თავისუფლდება სამსახურის გენერალური დირექტორის ბრძანებით, ერთ-ერთი შემდეგი საფუძვლის არსებობისას:

ა) პირადი განცხადება;

ბ) სასამართლოს მიერ შეზღუდულქმედუნარიანად ან უგზო-უკვლოდ დაკარგულად აღიარება ან მხარდაჭერის მიმღებად ცნობა, თუ სასამართლოს გადაწყვეტილებით სხვა რამ არ არის განსაზღვრული;

გ) მის მიმართ გამამტყუნებელი განაჩენის კანონიერ ძალაში შესვლა;

დ) ამ ნაწილით განსაზღვრული უფლებამოსილების ვადის გასვლა;

ე) გარდაცვალება;

ვ) საბჭოს სხდომის ზედიზედ 3-ჯერ არასაპატიო მიზეზით გაცდენა;

ზ) საბჭოს წევრად დანიშვნისას დაკავებული თანამდებობის შეცვლა ან თანამდებობიდან გათავისუფლება;

თ) საკუთარი მოვალეობის არაკეთილსინდისიერად ან/და არაჯეროვნად შესრულება;

ი) საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით საბჭოს ლიკვიდაცია/რეორგანიზაცია.

6. საბჭოს განსჯად ტერიტორიაზე მდებარე დაწესებულებაში საბჭოს სხდომა შესაძლებელია ჩატარდეს ვიდეოკავშირის საშუალებათა გამოყენებით.

7. შესაძლებელია საბჭოს სხდომაში მონაწილეობა მიიღოს საქართველოს პარლამენტის რეგლამენტის შესაბამისად საამისოდ უფლებამოსილმა ერთმა პარლამენტის წევრმა. მას საბჭოს სხდომაზე დასწრების შემთხვევაში აქვს საბჭოს წევრის ტოლფასი ხმის უფლება. პარლამენტის წევრი არ არის საბჭოს წევრი და იგი საბჭოს სხდომის კვორუმის დადგენისას გაითვალისწინება მხოლოდ სხდომაზე დასწრების შემთხვევაში. საბჭოს თავმჯდომარე ვალდებულია სხდომის გამართვამდე არაუგვიანეს 5 დღისა აცნობოს საქართველოს პარლამენტის რეგლამენტის შესაბამისად საამისოდ უფლებამოსილ პარლამენტის წევრს საბჭოს სხდომის გამართვის შესახებ და უზრუნველყოს იგი შესაბამისი საქმის მასალებით.

8. საბჭოების საქმიანობის ორგანიზაციულ-სამართლებრივ უზრუნველყოფას ახორციელებს სამსახურის სამოქალაქო დანაყოფში შემავალი შესაბამისი სტრუქტურული ერთეული. იგი საბჭოებს წარმოადგენს სასამართლოში. მას უფლება აქვს, სასჯელის მოხდისგან პირობით ვადამდე გათავისუფლებისა და სასჯელის მოუხდელი ნაწილის უფრო მსუბუქი სახის სასჯელით შეცვლასთან დაკავშირებული საკითხების განხილვის მიზნით, საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით დაამუშაოს და შეინახოს მსჯავრდებულთა პერსონალური მონაცემები (მათ შორის, განსაკუთრებული კატეგორიის მონაცემები).

9. საბჭოს სხდომის მონაწილე პირი ვალდებულია საქართველოს კანონმდებლობის შესაბამისად დაიცვას პერსონალური მონაცემები, რომლებიც მისთვის ცნობილი გახდა სხდომაში მონაწილეობის შედეგად.

საქართველოს 2010 წლის 21 ივლისის კანონი №3525 - სსმ I, №46, 04.08.2010 წ., მუხ.288

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

საქართველოს 2012 წლის 19 ივნისის  კანონი №6504 - ვებგვერდი, 02.07.2012წ.

    მუხლი 42. საბჭოს გადაწყვეტილება სასჯელის მოხდისაგან პირობით ვადამდე გათავისუფლების შესახებ

1. თუ მსჯავრდებულმა, გარდა საშიშროების მაღალი რისკის მსჯავრდებულისა, ფაქტობრივად მოიხადა სასჯელის მოხდისაგან პირობით ვადამდე გათავისუფლებისათვის კანონით დადგენილი ვადა, პენიტენციური დაწესებულება ვალდებულია საბჭოს დაუყოვნებლივ წარუდგინოს შესაბამისი შუამდგომლობა და ეს აცნობოს მსჯავრდებულს. თუ საჭირო ინფორმაციის მოძიებასა და დამუშავებას დამატებითი დრო სჭირდება, პენიტენციური დაწესებულება უფლებამოსილია აღნიშნული შუამდგომლობა საბჭოს 7 დღის ვადაში წარუდგინოს.

2. მსჯავრდებულს, მის დამცველს/კანონიერ წარმომადგენელს და ახლო ნათესავს უფლება აქვთ, საბჭოს წარუდგინონ დამატებითი ინფორმაცია.

3. საბჭოს განხილვა ტარდება ზეპირი მოსმენით ან/და ზეპირი მოსმენის გარეშე, ადმინისტრაციული წარმოების წესების დაცვით. ზეპირი მოსმენის გარეშე საბჭო მინისტრის მიერ დადგენილი შეფასების კრიტერიუმების მიხედვით იღებს გადაწყვეტილებას მსჯავრდებულის სასჯელის მოხდისაგან პირობით ვადამდე განთავისუფლებაზე უარის თქმის შესახებ, ან საქმის ზეპირ მოსმენაზე განსახილველად დაშვების შესახებ, ან მსჯავრდებულის სასჯელის მოხდისაგან პირობით ვადამდე განთავისუფლების შესახებ. გადაწყვეტილებაში აღინიშნება საქმის ძირითადი გარემოებები და მსჯავრდებულის რეკვიზიტები.

4. შუამდგომლობის განხილვისას საბჭო ითვალისწინებს სასჯელის მოხდის პერიოდში მსჯავრდებულის ქცევას, მსჯავრდებულის მიერ წარსულში დანაშაულის ჩადენის ფაქტებს, მსჯავრდებულის პიროვნებას, ოჯახურ მდგომარეობას, მის მიერ ჩადენილი დანაშაულის ხასიათს და სხვა გარემოებებს, რომლებმაც შეიძლება გავლენა მოახდინოს საბჭოს გადაწყვეტილებაზე.

5. თუ საბჭო საჭიროდ მიიჩნევს, მსჯავრდებულისაგან მიიღოს დამატებითი ინფორმაცია მისი სასჯელის მოხდისაგან პირობით ვადამდე გათავისუფლების საკითხის გადასაწყვეტად, იგი ატარებს ზეპირ მოსმენას. ზეპირი მოსმენით საბჭო იღებს გადაწყვეტილებას მსჯავრდებულის სასჯელის მოხდისაგან პირობით ვადამდე გათავისუფლებაზე უარის თქმის შესახებ ან მსჯავრდებულის სასჯელის მოხდისაგან პირობით ვადამდე გათავისუფლების შესახებ.

6. მსჯავრდებულის სასჯელის მოხდისაგან პირობით ვადამდე გათავისუფლებაზე უარის თქმის შესახებ საბჭოს გადაწყვეტილება შეიძლება ადმინისტრაციული წესით გასაჩივრდეს სასამართლოში.

7. თუ საბჭო მიიღებს გადაწყვეტილებას მსჯავრდებულის სასჯელის მოხდისაგან პირობით ვადამდე გათავისუფლებაზე უარის თქმის შესახებ, იმავე საკითხზე შუამდგომლობის ხელახლა განხილვა შესაძლებელია მხოლოდ 6 თვის შემდეგ, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც მოსახდელი სასჯელის ვადა 6 თვეს არ აღემატება ან/და არსებობს განსაკუთრებული გარემოება. მსჯავრდებულის სასჯელის მოხდისაგან პირობით ვადამდე გათავისუფლების საკითხის განხილვა სავალდებულოა 6 თვეში ერთხელ. თუ მოსახდელი სასჯელის ვადა 6 თვეს არ აღემატება, საბჭო მსჯავრდებულის სასჯელის მოხდისაგან პირობით ვადამდე გათავისუფლების საკითხს განიხილავს მსჯავრდებულის წერილობითი განცხადების საფუძველზე.

8. საბჭო უფლებამოსილია მსჯავრდებულის სასჯელის მოხდისაგან პირობით ვადამდე გათავისუფლების შემთხვევაში მინისტრის ბრძანებით დადგენილი წესით მიმართოს სააგენტოს რეკომენდაციით მსჯავრდებულისათვის დამატებითი პირობების განსაზღვრის თაობაზე.

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

საქართველოს 2012 წლის 19 ივნისის  კანონი №6504 - ვებგვერდი, 02.07.2012წ.

საქართველოს 2015 წლის 12 ივნისის კანონი №3711 – ვებგვერდი, 24.06.2015წ.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

საქართველოს 2019 წლის 29 ნოემბრის კანონი №5392 – ვებგვერდი, 10.12.2019წ.

    მუხლი 43. საბჭოს გადაწყვეტილება სასჯელის მოუხდელი ნაწილის  უფრო მსუბუქი სახის სასჯელით შეცვლის შესახებ

1. მსჯავრდებულს, მის დამცველს/კანონიერ წარმომადგენელს (გარდა საშიშროების მაღალი რისკის მსჯავრდებულისა, მისი დამცველისა/კანონიერი წარმომადგენლისა) უფლება აქვს, კანონით დადგენილი წესით წარუდგინოს საბჭოს მსჯავრდებულისათვის სასჯელის მოუხდელი ნაწილის უფრო მსუბუქი სახის სასჯელით შეცვლის საკითხის განსახილველად საჭირო დოკუმენტაცია და შესაბამისი შუამდგომლობა.

2. მსჯავრდებულს, მის დამცველს/კანონიერ წარმომადგენელს და ახლო ნათესავს უფლება აქვთ, საბჭოს წარუდგინონ დამატებითი ინფორმაცია.

3. საბჭოს განხილვა ტარდება ზეპირი მოსმენით ან/და ზეპირი მოსმენის გარეშე, ადმინისტრაციული წარმოების წესების დაცვით. ზეპირი მოსმენის გარეშე საბჭო მინისტრის მიერ დადგენილი შეფასების კრიტერიუმების მიხედვით იღებს გადაწყვეტილებას შუამდგომლობის დაკმაყოფილებაზე უარის თქმის ან საქმის ზეპირ მოსმენაზე განსახილველად დაშვების შესახებ.

4. შესაბამისი შუამდგომლობის განხილვისას საბჭო ითვალისწინებს მსჯავრდებულის მიერ სასჯელის მოხდისას გამოვლენილ ქცევას, მის მიერ წარსულში დანაშაულის ჩადენის ფაქტს, მსჯავრდებულის პიროვნებას, ოჯახურ მდგომარეობას, მის მიერ ჩადენილი დანაშაულის ხასიათს და სხვა გარემოებებს, რომლებმაც შეიძლება გავლენა მოახდინოს საბჭოს გადაწყვეტილებაზე.

5. საბჭო მსჯავრდებულისათვის სასჯელის მოუხდელი ნაწილის უფრო მსუბუქი სახის სასჯელით შეცვლის შესახებ გადაწყვეტილებას იღებს მხოლოდ ზეპირი მოსმენით. ამ გადაწყვეტილებაში აღინიშნება მსჯავრდებულის მონაცემები და საქმის ძირითადი გარემოებები.

6. საბჭო მსჯავრდებულისათვის სასჯელის მოუხდელი ნაწილის საზოგადოებისათვის სასარგებლო შრომით ან შინაპატიმრობით შეცვლის შესახებ გადაწყვეტილებას იღებს მსჯავრდებულის თანხმობის შემთხვევაში.

7. მსჯავრდებულისათვის სასჯელის მოუხდელი ნაწილის უფრო მსუბუქი სახის სასჯელით შეცვლაზე უარის თქმის შესახებ საბჭოს გადაწყვეტილება შეიძლება ადმინისტრაციული წესით გასაჩივრდეს სასამართლოში.

8. თუ საბჭო მიიღებს გადაწყვეტილებას მსჯავრდებულისათვის სასჯელის მოუხდელი ნაწილის უფრო მსუბუქი სახის სასჯელით შეცვლაზე უარის თქმის შესახებ, იმავე საკითხზე მსჯავრდებულის შუამდგომლობის ხელახლა განხილვა შეიძლება მხოლოდ 6 თვის შემდეგ, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც მოსახდელი სასჯელის ვადა არ აღემატება 6 თვეს ან/და თუ არსებობს რაიმე განსაკუთრებული გარემოება.

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

საქართველოს 2012 წლის 19 ივნისის  კანონი №6504 - ვებგვერდი, 02.07.2012წ.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

   მუხლი 44. (ამოღებულია)

    მუხლი 45. პენიტენციური დაწესებულების მოვალეობები მსჯავრდებულის პენიტენციური დაწესებულებიდან გათავისუფლებისას

1. თავისუფლების აღკვეთის ვადის ამოწურვამდე არაუგვიანეს 3 თვისა პენიტენციური დაწესებულება მსჯავრდებულის საცხოვრებელი ადგილის მიხედვით მუნიციპალიტეტის შესაბამის ორგანოებს აცნობებს მსჯავრდებულის პენიტენციური დაწესებულებიდან გათავისუფლების, მისი საცხოვრებელი ადგილის, შრომისუნარიანობისა და სპეციალობის შესახებ.

2. პენიტენციური დაწესებულება ვალდებულია მსჯავრდებულის პენიტენციური დაწესებულებიდან გათავისუფლების შესახებ მინისტრის ბრძანებით დადგენილი წესით აცნობოს საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს შესაბამის სტრუქტურულ ქვედანაყოფს.

3. პენიტენციური დაწესებულება ვალდებულია „სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ მიმართულ დანაშაულთან ბრძოლის შესახებ“ საქართველოს კანონით გათვალისწინებული სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ მიმართული დანაშაულის ჩადენისთვის მსჯავრდებულ პირს პენიტენციური დაწესებულების დატოვებისას განუმარტოს „სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ მიმართულ დანაშაულთან ბრძოლის შესახებ“ საქართველოს კანონით გათვალისწინებული შეზღუდვები (უფლების ჩამორთმევა).

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ. 

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

საქართველოს 2020 წლის 17 მარტის კანონი №5759 – ვებგვერდი, 23.03.2020წ.

საქართველოს 2020 წლის 15 ივლისის კანონი №6944 – ვებგვერდი, 28.07.2020წ.

    მუხლი 451. პენიტენციური დაწესებულების მოვალეობა ქალთა მიმართ ძალადობისთვის ან/და ოჯახში ძალადობისთვის მსჯავრდებული პირის პენიტენციური დაწესებულებიდან გათავისუფლებისას 

პენიტენციური დაწესებულება ვალდებულია დაუყოვნებლივ შეატყობინოს საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს ქალთა მიმართ ძალადობისთვის ან/და ოჯახში ძალადობისთვის მსჯავრდებული პირის პენიტენციური დაწესებულებიდან გათავისუფლების, გაქცევის, ამ კოდექსის 27-ე მუხლით დადგენილი წესით პენიტენციური დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის შესახებ, აგრეთვე ამ კოდექსის 716 მუხლის მე-3 ნაწილით დადგენილი წესით გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებიდან გასვლის შესახებ.

    მუხლი 452. პენიტენციური დაწესებულების მოვალეობა სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ მიმართული დანაშაულის ჩადენისთვის მსჯავრდებული პირის პენიტენციური დაწესებულებიდან გათავისუფლებისას

პენიტენციური დაწესებულება ვალდებულია „სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ მიმართულ დანაშაულთან ბრძოლის შესახებ“ საქართველოს კანონით გათვალისწინებული სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ მიმართული დანაშაულის ჩადენისთვის მსჯავრდებული პირის პენიტენციური დაწესებულებიდან გათავისუფლების, გაქცევის, ამ კოდექსის 27-ე მუხლით დადგენილი წესით პენიტენციური დაწესებულების გარეთ ხანმოკლე გასვლის, ამავე კოდექსის 716 მუხლის მე-3 ნაწილით დადგენილი წესით გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებიდან გასვლის შესახებ წერილობითი შეტყობინება დაუყოვნებლივ გაუგზავნოს საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს.

 

თავი VII. სასჯელის სახით თავისუფლების აღკვეთის აღსრულება

ზოგადი დებულებები

    მუხლი 46. თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების ადგილი

1. მსჯავრდებული სასჯელს იხდის საქართველოს ტერიტორიაზე მდებარე თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში, გარდა საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებით გათვალისწინებული შემთხვევებისა.

2. მსჯავრდებულისთვის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების ტიპს საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით განსაზღვრავს სამსახურის გენერალური დირექტორი.

3. მსჯავრდებული, როგორც წესი, სასჯელს იხდის მისი ან მისი ახლო ნათესავის საცხოვრებელი ადგილიდან ყველაზე ახლოს მდებარე, შესაბამისი ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში, გარდა ამ მუხლის მე-4 ნაწილით გათვალისწინებული შემთხვევებისა.

4. სასჯელის შემდგომი მოხდის მიზნით მსჯავრდებული სამსახურის გენერალური დირექტორის გადაწყვეტილებით შეიძლება გადაყვანილ იქნეს სხვა პენიტენციურ დაწესებულებაში შემდეგ შემთხვევებში:

ა) მსჯავრდებულის საშიშროების რისკის (შემდგომ − რისკი) გათვალისწინებით ან მსჯავრდებულის გათავისუფლებისათვის მოსამზადებლად;

ბ) პენიტენციური დაწესებულების დებულების სისტემატური დარღვევისას;

გ) მსჯავრდებულისა და სხვა პირთა უსაფრთხოების ან პენიტენციური დაწესებულების უსაფრთხოების უზრუნველსაყოფად;

დ) მსჯავრდებულის ავადმყოფობისას;

ე) პენიტენციური დაწესებულების რეორგანიზაციისას;

ვ) პენიტენციური დაწესებულების ლიკვიდაციისას;

ზ) პენიტენციური დაწესებულების გადატვირთულობისას;

თ) ამ კოდექსის 58-ე მუხლის პირველი ნაწილით გათვალისწინებული გარემოების არსებობისას;

1) საქართველოს სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსის 1911 მუხლით გათვალისწინებული გარემოებების არსებობისას, თუ მოსამართლის განჩინებით სამსახურის გენერალურ დირექტორს დაევალება შესაბამისი მსჯავრდებულის უსაფრთხოების უზრუნველსაყოფად აუცილებელი განსაკუთრებული ზომების მიღება და ამ ღონისძიების გამოყენება აუცილებელია მსჯავრდებულის უსაფრთხოებისათვის;

ი) მსჯავრდებულის თანხმობის არსებობისას;

კ) სხვა მნიშვნელოვანი, დასაბუთებული გარემოების არსებობისას.

41. მსჯავრდებულის რისკის შეფასებასა და პერიოდულ გადაფასებას უზრუნველყოფს რისკის შეფასების გუნდი (შემდგომ − გუნდი). მსჯავრდებულის რისკის სახეები, რისკის შეფასების კრიტერიუმები, რისკის შეფასებისა და გადაფასების წესი, მსჯავრდებულის სხვა თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში გადაყვანის წესი და პირობები, აგრეთვე გუნდის საქმიანობის წესი და უფლებამოსილება განისაზღვრება მინისტრის ბრძანებით.

42. გუნდის საქმიანობის ორგანიზაციულ-სამართლებრივ უზრუნველყოფას ახორციელებს სამსახურის შესაბამისი სტრუქტურული ერთეული, რომელსაც უფლება აქვს, საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით დაამუშაოს და შეინახოს მსჯავრდებულთა პერსონალური მონაცემები (მათ შორის, განსაკუთრებული კატეგორიის პერსონალური მონაცემები) რისკის განსაზღვრასთან დაკავშირებული საკითხების განსახილველად.

5. ამ მუხლის მე-4 ნაწილით გათვალისწინებული საფუძვლით მსჯავრდებულის სხვა პენიტენციურ დაწესებულებაში გადაყვანისას მასზე ვრცელდება წესები, რომლებიც დადგენილია ამ რისკის მსჯავრდებულისათვის და რომელთა დაცვაც შესაძლებელია სხვა პენიტენციურ დაწესებულებაში.

6. ამ მუხლის მე-4 ნაწილის „გ“−„კ“ ქვეპუნქტებით გათვალისწინებული საფუძვლით სხვა პენიტენციურ დაწესებულებაში გადაყვანილი მსჯავრდებული შესაბამისი საფუძვლის აღმოფხვრისთანავე შეიძლება დაბრუნდეს იმ პენიტენციურ დაწესებულებაში, რომლიდანაც გადაიყვანეს.

    მუხლი 47. მსჯავრდებულის სასჯელის მოსახდელად გაგზავნა

1. სასამართლოს მიერ სასჯელის სახით თავისუფლების აღკვეთის შეფარდებიდან არაუგვიანეს 20 დღისა სამსახურის გენერალური დირექტორი იღებს გადაწყვეტილებას იმის თაობაზე, თუ რომელი ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში უნდა მოიხადოს მსჯავრდებულმა სასჯელი.

2. სამსახურის შესაბამისი სტრუქტურული ქვედანაყოფი უზრუნველყოფს სასჯელის მოსახდელად მსჯავრდებულის გაგზავნას სამსახურის გენერალური დირექტორის გადაწყვეტილების ასლის მიღებიდან არაუგვიანეს 20 დღისა.

21. ამ მუხლის მე-2 ნაწილის საფუძველზე მსჯავრდებულის სასჯელის მოსახდელად მიღებიდან 60 დღის ვადაში შესაბამისი პენიტენციური დაწესებულების დირექტორი ვალდებულია გუნდს მსჯავრდებულის რისკის განსაზღვრისთვის წარუდგინოს ინფორმაცია საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით.

2 2. სამსახურის გენერალური დირექტორი უფლებამოსილია მსჯავრდებული, რომელმაც პენიტენციურ დაწესებულებაში მკვეთრად უარყოფითად შეიცვალა ქცევა, დამოკიდებულება ან/და რომლის იმავე პენიტენციურ დაწესებულებაში დატოვება გაუმართლებელია, დროებით, მაგრამ არაუმეტეს 20 სამუშაო დღისა, გადაიყვანოს დახურული ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში რისკის გადასაფასებლად. აღნიშნულ ვადაში გუნდი უზრუნველყოფს მსჯავრდებულის რისკის გადაფასებას საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით. ამ შემთხვევაში მსჯავრდებულზე ვრცელდება დახურული ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მოთავსებული მსჯავრდებულისთვის დადგენილი უფლებები და მოვალეობები.

3. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მსჯავრდებულის გადაყვანის წესსა და პირობებს განსაზღვრავს მინისტრი.

4. (ამოღებულია - 16.04.2014, №2241).

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

    მუხლი 48. მსჯავრდებულის პატიმრობის დაწესებულებაში დატოვება

1. მსჯავრდებული, რომელსაც სასჯელის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მოხდა განესაზღვრა, მისივე წერილობითი თანხმობით, მინისტრის ბრძანებით დადგენილი წესით შეიძლება დატოვებულ იქნეს პატიმრობის დაწესებულებაში სამეურნეო სამუშაოების შესასრულებლად. ამ შემთხვევაში მსჯავრდებულზე ვრცელდება უფლებები, რომლებიც განსაზღვრულია იმ ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებისთვის, სადაც რისკების გათვალისწინებით განთავსდებოდა მსჯავრდებული, და რომელთა განხორციელებაც შესაძლებელია პატიმრობის დაწესებულებაში. პატიმრობის დაწესებულების ტერიტორიაზე მსჯავრდებულის გადაადგილების წესსა და პირობებს განსაზღვრავს მინისტრი.

2. სამეურნეო სამუშაოების შესასრულებლად მსჯავრდებულის პატიმრობის დაწესებულებაში დატოვება ფორმდება დაწესებულების დირექტორის ბრძანებით.

    მუხლი 49. მსჯავრდებულის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მიღების წესი

1. მსჯავრდებულის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მიღებას უზრუნველყოფს/უზრუნველყოფენ თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების უფლებამოსილი მოსამსახურე/მოსამსახურეები ამ დაწესებულების დებულებით დადგენილი წესით.

2. მსჯავრდებულს დაუყოვნებლივ, წერილობითი ფორმით, მისთვის გასაგებ ენაზე უნდა გააცნონ მისი უფლებები და მის მიმართ მოსამსახურეთა მოპყრობის წესები, ინფორმაციის მიღებისა და საჩივრის შეტანის წესები, დისციპლინური და სხვა სახის მოთხოვნები.

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

    მუხლი 50. მსჯავრდებულთა განცალკევებით მოთავსება

1. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში, როგორც წესი, განცალკევებით ათავსებენ:

ა) ქალებს;

ბ) არასრულწლოვნებს;

გ) პირველად მსჯავრდებულებს;

დ) საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსის 1431 ან/და 1432 მუხლით/მუხლებით გათვალისწინებულ დანაშაულზე/დანაშაულებზე დაზარალებულად ცნობილ პირებს;

ე) პირებს, რომელთა სიცოცხლესა და ჯანმრთელობას შეიძლება საფრთხე შეექმნას წარსული სამსახურებრივი საქმიანობიდან გამომდინარე;

ვ) განსაკუთრებით საშიშ პირებს, რომელთა პიროვნული თვისებები, კრიმინალური ავტორიტეტი, დანაშაულის ჩადენის მოტივი, დამდგარი მართლსაწინააღმდეგო შედეგი ან თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში გამოვლენილი ქცევა მნიშვნელოვან საფრთხეს უქმნის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებისა და მათ გარშემომყოფთა უსაფრთხოებას.

2. პენიტენციური დაწესებულების სამკურნალო განყოფილებაში განცალკევებით ათავსებენ არამართვადი ინფექციური სენით დაავადებულებს.

3. მინისტრმა საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიებიდან დევნილთა, შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროსთან შეთანხმებით შეიძლება დააწესოს მსჯავრდებულთა განცალკევებით მოთავსების სხვა წესი.

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ. 

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

    მუხლი 51. (ამოღებულია)

 

თავი VIII. პენიტენციური დაწესებულება

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ. 

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

    მუხლი 52. პენიტენციური დაწესებულების დებულება

1. პენიტენციური დაწესებულების დებულებით გათვალისწინებული უნდა იყოს შემდეგი მოთხოვნები:

ა) ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა იზოლაცია და დაცვა;

ბ) ბრალდებულების/მსჯავრდებულების მუდმივი ზედამხედველობა;

გ) ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა მიერ მათთვის დაკისრებული მოვალეობების შესრულება;

დ) ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა უფლებებისა და კანონიერი ინტერესების დაცვა;

ე) ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა და დაწესებულების თანამშრომლების პირადი უსაფრთხოების დაცვა;

ვ) სხვადასხვა კატეგორიის ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა განცალკევებით მოთავსება ამ კოდექსით დადგენილი წესით;

ზ) ბრალდებულის/მსჯავრდებულის დაწესებულებაში მიღების წესი;

თ) მუშაობისა და დასვენების დროს ბრალდებულის/მსჯავრდებულის ქცევის წესი;

ი) იმ სამუშაოებისა და თანამდებობების ჩამონათვალი, რომლებზედაც დაუშვებელია მსჯავრდებულის დასაქმება;

კ) იმ საგნებისა და ნივთების ჩამონათვალი და რაოდენობა, რომლებიც შეიძლება იქონიოს ბრალდებულმა/მსჯავრდებულმა;

ლ) იმ საგნების ამოღების წესი, რომელთა ბრალდებულის/მსჯავრდებულის მიერ გამოყენებაც დაუშვებელია;

მ) ჩხრეკის, შემოწმების ჩატარების, პაემნების მოწყობის, კორესპონდენციისა და გზავნილების მიღება-ჩაბარების წესები;

ნ) კვების პროდუქტების, პირველადი მოხმარების საგნების, ჰიგიენური საშუალებებისა და სხვა საგნების ჩამონათვალი, რომლებიც შეიძლება შეიძინოს ბრალდებულმა/მსჯავრდებულმა დაწესებულების ტერიტორიაზე არსებულ მაღაზიაში;

ო) იმ კვების პროდუქტების, ნივთების, ნაკეთობების, ნივთიერებებისა და დოკუმენტების ჩამონათვალი, რომელთა შეძენა, შენახვა, ტარება, მოხმარება ან/და რომლებით სარგებლობა ეკრძალება ბრალდებულს/მსჯავრდებულს და იწვევს სისხლის სამართლის პასუხისმგებლობას;

პ) დაწესებულებაში შესვლის წესი და პირობები;

ჟ) იმ ინდივიდუალური საქმიანობების ჩამონათვალი, რომლებსაც შეიძლება ეწეოდეს მსჯავრდებული;

რ) პენიტენციურ დაწესებულებაში ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა განაწილების წესი.

2. პენიტენციურ დაწესებულებაში მისი დებულების დაცვის მიზნით დასაშვებია ბრალდებულის/მსჯავრდებულის და მისი მოთავსების ადგილის ჩხრეკა, აგრეთვე ბრალდებულის/მსჯავრდებულის ნივთების შემოწმება. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის პირად ჩხრეკას ახორციელებს იმავე სქესის პირი.

3. სამსახურის შესაბამისი სტრუქტურული ქვედანაყოფი ვალდებულია შეამოწმოს იმ პირთა ნივთები, ტანსაცმელი და სატრანსპორტო საშუალებები, რომლებიც შედიან პენიტენციურ დაწესებულებაში ან გადიან პენიტენციური დაწესებულებიდან.

4. ფული ან სხვა ფასეულობა, რომელიც ჩამოერთმევა ბრალდებულს/მსჯავრდებულს, მის გათავისუფლებამდე შესანახად გადაეცემა პენიტენციურ დაწესებულებას ამ დაწესებულების დებულებით დადგენილი წესით.

    მუხლი 53. პენიტენციური დაწესებულების დღის განრიგი

პენიტენციური დაწესებულების დღის განრიგს დაწესებულების დირექტორის წარდგინებით ამტკიცებს სამსახურის გენერალური დირექტორი.

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ.

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

    მუხლი 54. ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა ვიზუალური ან/და ელექტრონული საშუალებით მეთვალყურეობა და კონტროლი

1. დასაბუთებული ვარაუდის არსებობისას პენიტენციური დაწესებულების დირექტორის გადაწყვეტილებით, ბრალდებულის/მსჯავრდებულის ან სხვა პირთა უსაფრთხოების უზრუნველყოფისა და სხვა კანონიერი ინტერესებიდან გამომდინარე − თვითმკვლელობის, თვითდაზიანების, მის ან სხვა პირთა მიმართ ძალადობის, ქონების დაზიანების, აგრეთვე სხვა დანაშაულისა და სამართალდარღვევის თავიდან ასაცილებლად შესაძლებელია განხორციელდეს ვიზუალური ან/და ელექტრონული საშუალებით მეთვალყურეობა და კონტროლი. ელექტრონული საშუალებით მეთვალყურეობა ხორციელდება აუდიო-, ვიდეოსაშუალებით ან/და კონტროლის სხვა ტექნიკური საშუალებით. სამსახური უფლებამოსილია განახორციელოს ელექტრონული საშუალებით მეთვალყურეობისა და კონტროლის და ამ პროცესის შედეგად მიღებული ინფორმაციის ჩაწერა.

2. პენიტენციური დაწესებულება ვალდებულია გააფრთხილოს ბრალდებული/ მსჯავრდებული მის მიმართ ელექტრონული საშუალებით მეთვალყურეობის ან/და აუდიო-, ვიდეოჩაწერის განხორციელების თაობაზე, გარდა საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებული შემთხვევებისა.

3. ამ მუხლის მე-2 ნაწილით გათვალისწინებულ შემთხვევაში ბრალდებულის/ მსჯავრდებულის მიმართ მეთვალყურეობის განხორციელების შესახებ ბრძანება გაეცნობა ბრალდებულს/მსჯავრდებულს, რასაც იგი ადასტურებს ხელმოწერით. თუ ბრალდებული/მსჯავრდებული უარს აცხადებს ხელმოწერაზე, კეთდება სათანადო ჩანაწერი.

4. ვიზუალური ან/და ელექტრონული საშუალებით მეთვალყურეობისა და კონტროლის განხორციელების შესახებ გადაწყვეტილება მიიღება იმ შემთხვევაში, თუ სხვა საშუალებების გამოყენება არაეფექტიანია. მიღებული გადაწყვეტილება დასაბუთებული და მიზნის პროპორციული უნდა იყოს.

5. დაუშვებელია ვიზუალური ან/და ელექტრონული საშუალებით მეთვალყურეობის განხორციელება ხანგრძლივი პაემნებისათვის განკუთვნილ ოთახებში, გარდა მეთვალყურეობის საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესითა და კანონით გათვალისწინებულ შემთხვევაში განხორციელებისა.

6. სამსახურის შესაბამისი სტრუქტურული ქვედანაყოფი უფლებამოსილია ბრალდებულის/მსჯავრდებულის ამ კოდექსის მე-60 მუხლის პირველი ნაწილითა და მინისტრის ბრძანებით განსაზღვრულ სხვა პირებთან შეხვედრას დააკვირდეს ვიზუალურად, ტექნიკური საშუალებით დისტანციური დაკვირვებისა და ჩაწერის პირობებში, მაგრამ მოსმენის გარეშე.

7. პენიტენციურ დაწესებულებაში და მის მიმდებარე ტერიტორიაზე ელექტრონული საშუალებით მეთვალყურეობის განხორციელების შემთხვევაში პენიტენციური დაწესებულება ვალდებულია თვალსაჩინო ადგილას განათავსოს შესაბამისი გამაფრთხილებელი ნიშანი, გარდა საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებული შემთხვევისა.

8. ამ მუხლის პირველი ნაწილით გათვალისწინებული შესაბამისი გარემოების აღმოფხვრისთანავე პენიტენციური დაწესებულების დირექტორი იღებს გადაწყვეტილებას ელექტრონული საშუალებით მეთვალყურეობის შეწყვეტის შესახებ. დაუშვებელია ბრალდებულის/მსჯავრდებულის მიმართ ვიზუალური ან/და ელექტრონული საშუალებით მეთვალყურეობისა და კონტროლის მის დასასჯელად განხორციელება.

81. ამ მუხლის შესაბამისად დაარქივებულ მასალას ბრალდებული/მსჯავრდებული ეცნობა პენიტენციურ დაწესებულებაში საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით, ხოლო აღნიშნული მასალის ბრალდებულისათვის/მსჯავრდებულისათვის ან/და მისი დამცველისათვის/კანონიერი წარმომადგენლისათვის გადაცემა დასაშვებია მხოლოდ საქართველოს სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსით გათვალისწინებულ შემთხვევებში ან/და სასამართლოს გადაწყვეტილების საფუძველზე.

9. ვიზუალური ან/და ელექტრონული საშუალებით მეთვალყურეობისა და კონტროლის განხორციელების, ჩანაწერების შენახვის, წაშლისა და განადგურების წესს განსაზღვრავს მინისტრი.

    მუხლი 55. პენიტენციურ დაწესებულებაში ოპერატიულ-სამძებრო ღონისძიებების განხორციელება

1. პენიტენციურ დაწესებულებაში ოპერატიულ-სამძებრო ღონისძიებები შეიძლება განხორციელდეს პენიტენციურ დაწესებულებათა მართვის საინფორმაციო-ანალიტიკური უზრუნველყოფის ან/და სისხლის სამართლის საქმეზე გამოძიების ოპერატიულ-სამძებრო უზრუნველყოფის ფარგლებში.

2. პენიტენციურ დაწესებულებათა მართვის საინფორმაციო-ანალიტიკური უზრუნველყოფა არის პენიტენციურ დაწესებულებაში უსაფრთხოების დაცვის ფარგლებში, საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით ინფორმაციისა და მონაცემების ერთ-ერთი შემდეგი მიზნით შეგროვება, დამუშავება და ანალიზი:

ა) პენიტენციურ დაწესებულებაში დანაშაულისა და სხვა სამართალდარღვევის გამოვლენა და თავიდან აცილება;

ბ) კრიმინალური კავშირებისა და გავლენების იდენტიფიკაცია და შეფასება;

გ) სხვა ტიპის ისეთი შიდა რისკებისა და საფრთხეების იდენტიფიკაცია და შეფასება, რომლებმაც შეიძლება უშუალო საშიშროება შეუქმნას სამსახურის მოსამსახურის, ბრალდებულის/მსჯავრდებულის ან სხვა პირის უსაფრთხოებას, პენიტენციურ დაწესებულებაში სამართლებრივი რეჟიმის ან/და უსაფრთხოების დაცვას და ამით არსებითად დაარღვიოს პენიტენციური დაწესებულების ნორმალური ფუნქციონირება.

21. ამ მუხლის მე-2 ნაწილით განსაზღვრულ უფლებამოსილებას ახორციელებენ სამსახურის ოპერატიული დანაყოფები.

3. პენიტენციურ დაწესებულებათა მართვის საინფორმაციო-ანალიტიკური უზრუნველყოფის ფარგლებში ამ მუხლის 21 ნაწილით განსაზღვრული დანაყოფი უფლებამოსილია პენიტენციურ დაწესებულებაში ინფორმაცია და მონაცემები მოიპოვოს ღია და ფარული წყაროებიდან, „ოპერატიულ-სამძებრო საქმიანობის შესახებ“ საქართველოს კანონის მე-7 მუხლის მე-2 პუნქტის „ა“, „ბ“, „ე“, „ვ“, „ზ“ და „კ“ ქვეპუნქტებით განსაზღვრული ოპერატიულ-სამძებრო ღონისძიებების განხორციელების შედეგად. ამასთანავე, იმავე პუნქტის „ზ“ ქვეპუნქტით განსაზღვრული ოპერატიულ-სამძებრო ღონისძიება უნდა განხორციელდეს ამ კოდექსით დადგენილი წესით.

4. პენიტენციურ დაწესებულებათა მართვის საინფორმაციო-ანალიტიკური უზრუნველყოფის დაწყების საფუძველია სამსახურის გენერალური დირექტორის ბრძანება. ეს ბრძანება გამოიცემა განსაკუთრებულ შემთხვევაში, სამსახურის შესაბამისი სტრუქტურული ქვედანაყოფის უფროსის ან/და პენიტენციური დაწესებულების დირექტორის წერილობითი შუამდგომლობის საფუძველზე, რომელშიც დასაბუთებული უნდა იყოს შესაბამისი საქმიანობის განხორციელების საჭიროება, მიზანი და ფარგლები.

5. ამ მუხლის 21 ნაწილით განსაზღვრული დანაყოფის მიერ ამ მუხლის მე-2 ნაწილით გათვალისწინებული მიზნით მოპოვებულ ინფორმაციასა და მონაცემებში შესაძლო დანაშაულის ნიშნების აღმოჩენის შემთხვევაში სამსახურის შესაბამისი სტრუქტურული ქვედანაყოფი საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით, დაუყოვნებლივ ატყობინებს შესაბამის საგამოძიებო დანაყოფს, ხოლო სამსახურებრივი გადაცდომის ნიშნების აღმოჩენის შემთხვევაში – სამსახურის მონიტორინგის დეპარტამენტს.

6. სამსახურის შესაბამისი სტრუქტურული ქვედანაყოფი და პენიტენციური დაწესებულების უსაფრთხოების დანაყოფი საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით ახორციელებენ გამოძიების ოპერატიულ და ოპერატიულ-ტექნიკურ უზრუნველყოფას პენიტენციური დაწესებულების ფარგლებში.

7. პენიტენციურ დაწესებულებაში განხორციელებული ოპერატიულ-სამძებრო ღონისძიებები ექვემდებარება საპროკურორო ზედამხედველობასა და სასამართლო კონტროლს საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით.

8. ამ მუხლის მე-2 ნაწილით გათვალისწინებული მიზნით მოპოვებული ინფორმაციისა და მონაცემების დამუშავების, შენახვის, გაცნობისა და განადგურების წესი განისაზღვრება მინისტრის ბრძანებით.

9. ოპერატიულ-სამძებრო საქმიანობის ფარგლებში სამინისტროსა და საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს შორის ინფორმაციის გაცვლის წესი განისაზღვრება მინისტრისა და საქართველოს შინაგან საქმეთა მინისტრის ერთობლივი ბრძანებით.

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ. 

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

    მუხლი 551. პენიტენციურ დაწესებულებაში მომხდარი დანაშაულის გამოძიება

1. პენიტენციურ დაწესებულებაში მომხდარი დანაშაულის გამოძიება ხდება საქართველოს სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსით დადგენილი წესით.

2. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მომხდარი დანაშაულის ჩადენაში ბრალდებულად ცნობილი პირი გადაჰყავთ პატიმრობის დაწესებულებაში.

3. ამ მუხლის მე-2 ნაწილის საფუძველზე პატიმრობის დაწესებულებაში გადაყვანილ მსჯავრდებულზე ამ დაწესებულების ინფრასტრუქტურის გათვალისწინებით ვრცელდება ის უფლებები და პირობები, რომლებიც დადგენილია შესაბამისი რისკის მსჯავრდებულისთვის. გამომძიებლის/ პროკურორის მოტივირებული გადაწყვეტილებით შეიძლება მსჯავრდებულს შეეზღუდოს პაემნის, სატელეფონო საუბრისა და მიმოწერის უფლებები.

4. (ამოღებულია - 29.11.2019, №5392).

5. გამომძიებლის/პროკურორის მიერ მსჯავრდებულისთვის სატელეფონო საუბრის უფლების შეზღუდვა არ ვრცელდება მსჯავრდებულის მიერ სპეციალური საგამოძიებო სამსახურის, საქართველოს სახალხო დამცველისა და საქართველოს იუსტიციის სამინისტროს გენერალური ინსპექციის ცხელი ხაზის სატელეფონო ნომრებზე დაკავშირების შემთხვევებზე. 

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ. 

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ. 

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

საქართველოს 2019 წლის 29 ნოემბრის კანონი №5392 – ვებგვერდი, 10.12.2019წ.

საქართველოს 2021 წლის 2 ნოემბრის კანონი №979 – ვებგვერდი, 05.11.2021წ.

საქართველოს 2021 წლის 30 დეკემბრის კანონი №1323 – ვებგვერდი, 13.01.2022წ.

    მუხლი 56. პენიტენციური დაწესებულების დაცვა

1. პენიტენციურ დაწესებულებას იცავს სამსახურის შესაბამისი სტრუქტურული ქვედანაყოფი.

2. გარე დაცვის სამსახურის მოსამსახურე არის სამხედრო მოსამსახურის სტატუსის მქონე პირი. გარე დაცვის სამსახურში შეიძლება ჩაირიცხოს წვევამდელი. მისი სამსახურის ვადა განისაზღვრება „სამხედრო ვალდებულებისა და სამხედრო სამსახურის შესახებ“ საქართველოს კანონით.

3. გარე დაცვის სამსახურში წვევამდელის მიერ სამსახურის გავლა ითვლება სავალდებულო სამხედრო სამსახურის გავლად და ხორციელდება „სამხედრო ვალდებულებისა და სამხედრო სამსახურის შესახებ“ საქართველოს კანონის შესაბამისად. გარე დაცვის სამსახურში ჩასარიცხ პირთა შერჩევის და მათ მიერ სამსახურის გავლის წესი განისაზღვრება მინისტრის ბრძანებით.

31. გარე დაცვის სამსახურის უფლებამოსილება არ ვრცელდება დაწესებულების შიდა უსაფრთხოების სისტემაზე.

4. გარე დაცვის სამსახურის მოსამსახურის სოციალური და სამართლებრივი დაცვის გარანტიები განისაზღვრება „სამხედრო მოსამსახურის სტატუსის შესახებ“ საქართველოს კანონით.

5. ცალკეულ შემთხვევებში სამსახურის გენერალურ დირექტორს შეუძლია სამსახურის შესაბამის სტრუქტურულ ქვედანაყოფთან ან პენიტენციურ დაწესებულებასთან შექმნას გაძლიერებული დაცვის ჯგუფები.

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ.

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

    მუხლი 57. უსაფრთხოების ღონისძიებები

1. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის მიერ საკუთარი თავის, სხვისი და ქონების დაზიანების თავიდან აცილების, პენიტენციურ დაწესებულებაში დანაშაულისა და სხვა სამართალდარღვევის აღკვეთის, ბრალდებულის/მსჯავრდებულის მიერ სპეციალური პენიტენციური სამსახურის მოსამსახურის კანონიერი მოთხოვნისადმი დაუმორჩილებლობის, თავდასხმის მოგერიების, ჯგუფური დაუმორჩილებლობის ან/და მასობრივი არეულობის აღკვეთის მიზნით, დასაბუთებული გადაწყვეტილებით ბრალდებულის/მსჯავრდებულის მიმართ შეიძლება გამოყენებულ იქნეს შემდეგი უსაფრთხოების ღონისძიებები:

ა) სპეციალური საშუალებების გამოყენება;

ბ) სხვა ბრალდებულთაგან/მსჯავრდებულთაგან მისი განცალკევება;

გ) დროებით სხვა პენიტენციურ დაწესებულებაში გადაყვანა;

დ) არაუმეტეს 24 საათით სამარტოო საკანში მოთავსება.

2. უსაფრთხოების ღონისძიების განხორციელება წყდება დაუყოვნებლივ, იმ საფრთხის აღმოფხვრისთანავე, რომლის აღსაკვეთადაც ეს ღონისძიება გამოიყენებოდა.

3. პენიტენციურ დაწესებულებაში ან ბრალდებულის/მსჯავრდებულის გაყვანისას/გადაყვანისას და ექსტრადიციისას უსაფრთხოების ღონისძიების განხორციელების სხვა პირობები და გარემოებები განისაზღვრება მინისტრის ბრძანებით.

4. უსაფრთხოების ღონისძიების განხორციელების შემდეგ შესაბამისი პენიტენციური დაწესებულების ხელმძღვანელობა სამედიცინო პერსონალთან ერთად ბრალდებულს/მსჯავრდებულს დაუყოვნებლივ უტარებს სამედიცინო შემოწმებას. ბრალდებულისთვის/მსჯავრდებულისთვის სამედიცინო შემოწმების ჩატარების შესახებ დგება შესაბამისი აქტი. ამ აქტის ფორმა მტკიცდება მინისტრის ბრძანებით.

5. დაუშვებელია უსაფრთხოების ღონისძიების ბრალდებულის/ მსჯავრდებულის დასჯის მიზნით გამოყენება.

    მუხლი 571. სპეციალური საშუალებები და მათი გამოყენების წესი

1. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის მიმართ შეიძლება გამოყენებულ იქნეს შემდეგი სპეციალური საშუალებები:

ა) ხელბორკილი;

ბ) დამაწყნარებელი პერანგი;

გ) დამაწყნარებელი სკამი;

დ) დამაწყნარებელი საწოლი;

ე) ხელკეტი;

ვ) ცრემლსადენი გაზი;

ზ) წიწაკის გაზი;

თ) არალეტალური იარაღი;

ი) აკუსტიკური საშუალება;

კ) ფსიქოლოგიური ზემოქმედების შუქბგერითი მოწყობილობა;

ლ) წყალსატყორცნი;

მ) სასამსახურო ძაღლი.

2. სამსახურებრივი მოვალეობის შესრულებისას, უსაფრთხოების ღონისძიების განსახორციელებლად სპეციალური საშუალებები გამოიყენება შემდეგ შემთხვევებში:

ა) ხელბორკილი – იმ პირის მიმართ, რომელიც თავისი ქმედებით წინააღმდეგობას უწევს სპეციალური პენიტენციური სამსახურის მოსამსახურეს ან/და არ ემორჩილება მის კანონიერ მოთხოვნას; რომელიც საფრთხეს უქმნის საკუთარ ან/და სხვის სიცოცხლეს ან/და ჯანმრთელობას; რომელიც აზიანებს ან ცდილობს დააზიანოს სხვისი/სახელმწიფო ქონება; რომელიც ცდილობს გაქცევას; აგრეთვე თუ არსებობს ამ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული გარემოების დადგომის გონივრული ეჭვი;

ბ) დამაწყნარებელი პერანგი, დამაწყნარებელი სკამი, დამაწყნარებელი საწოლი – იმ პირის მიმართ, რომელიც აზიანებს ან ცდილობს დააზიანოს საკუთარი თავი ან სხვა; რომელიც აზიანებს ან ცდილობს დააზიანოს სხვისი/სახელმწიფო ქონება; რომლის მოქმედება გამოხატულად აგრესიულია. აღნიშნული სპეციალური საშუალებები გამოყენებული უნდა იქნეს ექიმის მეთვალყურეობით;

გ) ხელკეტი – ბრალდებულის/მსჯავრდებულის მიერ საკუთარი თავის და სხვისი დაზიანების თავიდან აცილების, პენიტენციურ დაწესებულებაში ან ბრალდებულის/მსჯავრდებულის გაყვანისას/გადაყვანისას დანაშაულისა და სხვა სამართალდარღვევის აღკვეთის, თავდასხმის მოგერიების, დაუმორჩილებლობის ან/და მასობრივი არეულობის აღკვეთის მიზნით;

დ) ცრემლსადენი გაზი, არალეტალური იარაღი და აკუსტიკური საშუალება – გარშემომყოფებზე ან/და დაცულ ობიექტზე ბრალდებულის/მსჯავრდებულის თავდასხმის მოსაგერიებლად; მასობრივი არეულობის ან/და საქართველოს კანონმდებლობის მოთხოვნების ჯგუფური დარღვევის აღსაკვეთად;

ე) წიწაკის გაზი – დანაშაულის, თავდასხმის, გაქცევის, მასობრივი დაუმორჩილებლობის ან/და მასობრივი არეულობის აღსაკვეთად, დაცულ ობიექტზე თავდასხმის მოსაგერიებლად, საქართველოს კანონმდებლობის მოთხოვნების ჯგუფური დარღვევის აღსაკვეთად, შეიარაღებული პირის დასაკავებლად;

ვ) ფსიქოლოგიური ზემოქმედების შუქბგერითი მოწყობილობა – გარშემომყოფებზე ან/და დაცულ ობიექტზე ბრალდებულის/მსჯავრდებულის თავდასხმის მოსაგერიებლად, შეიარაღებული პირის დასაკავებლად, იმ დაკავებული ობიექტის დატოვების მიზნით, რომელსაც პირი თავს აფარებს;

ზ) წყალსატყორცნი – მასობრივი არეულობის ან/და წესრიგის დარღვევის აღსაკვეთად, დაცულ ობიექტზე ჯგუფური თავდასხმის მოსაგერიებლად, შეიარაღებული პირის დასაკავებლად;

თ) სასამსახურო ძაღლი – ბრალდებულის/მსჯავრდებულის გაქცევისას ან გაქცევის მცდელობისას; აკრძალული ნივთების აღმოსაჩენად, თავდასხმის მოსაგერიებლად.

3. სპეციალური საშუალება გამოიყენება უკიდურეს შემთხვევაში, როდესაც სხვა საშუალებების გამოყენება არაეფექტიანია. სპეციალური საშუალების გამოყენება წარმოქმნილი საფრთხის პროპორციული უნდა იყოს და კანონიერი მიზნის მისაღწევად უფრო ნაკლები ზიანი უნდა მიაყენოს აღნიშნული ღონისძიების ადრესატს.

4. სპეციალური საშუალებების გამოყენების უფლება აქვს სპეციალური პენიტენციური სამსახურის საამისოდ უფლებამოსილ პირს, რომელსაც გავლილი აქვს სათანადო მომზადება.

5. სპეციალური საშუალებების გამოყენების უფლების მქონე პირი ვალდებულია სპეციალური საშუალების გამოყენების შესახებ წინასწარ გააფრთხილოს შესაბამისი პირი, მისცეს გონივრული ვადა მისი კანონიერი მოთხოვნის შესასრულებლად, გარდა იმ შემთხვევისა, როცა დაყოვნებამ შეიძლება გამოიწვიოს ადამიანის სიცოცხლისა და ჯანმრთელობის ხელყოფა, ქონების დაზიანება ან სხვა მძიმე შედეგი, ან შექმნილ სიტუაციაში ასეთი გაფრთხილება გაუმართლებელია ან შეუძლებელია.

6. სპეციალური საშუალების გამოყენებისათვის პასუხისმგებლობა ეკისრება ამ სპეციალური საშუალების გამოყენების შესახებ გადაწყვეტილების მიმღებ პირს.

7. სპეციალური საშუალების გამოყენების შესახებ დაუყოვნებლივ ეცნობებათ შესაბამისი პენიტენციური დაწესებულების დირექტორს და ექიმს ან ექთანს, გარდა ამ მუხლის პირველი ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული სპეციალური საშუალების გამოყენების შემთხვევისა. სპეციალური საშუალების გამოყენების შემდეგ ბრალდებულს/ მსჯავრდებულს პირველი შესაძლებლობისთანავე უტარდება სამედიცინო შემოწმება.

8. სპეციალური საშუალების გამოყენების შესახებ დგება ოქმი. ოქმში აღინიშნება გამოყენებული სპეციალური საშუალება, მისი გამოყენების დასაბუთება და სხვა მონაცემები. ოქმის ფორმა მტკიცდება მინისტრის ბრძანებით.

9. სპეციალური საშუალების გამოყენების საფუძვლის აღმოფხვრის შემდეგ შესაბამისი პენიტენციური დაწესებულების დირექტორი ადგენს ანგარიშს და მას დაუყოვნებლივ უგზავნის სამსახურის გენერალურ დირექტორს.

10. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის გაყვანისას/გადაყვანისას და ექსტრადიციისას უსაფრთხოების უზრუნველყოფის ან/და მისი გაქცევის თავიდან აცილების მიზნით ბრალდებულის/მსჯავრდებულის მიმართ სპეციალური საშუალების გამოყენების შესახებ ჯგუფის ან კოლონის უფროსი დაუყოვნებლივ აცნობებს სპეციალური პენიტენციური სამსახურის შესაბამის უფლებამოსილ პირს და ექიმს ან ექთანს, გარდა ამ მუხლის პირველი ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული სპეციალური საშუალების გამოყენების შემთხვევისა.

11. სპეციალური საშუალებების გამოყენება, გარდა ამ მუხლის პირველი ნაწილის „ბ“–„დ“ ქვეპუნქტებით გათვალისწინებული სპეციალური საშუალებებისა, აგრეთვე დასაშვებია პენიტენციურ დაწესებულებაზე გარედან თავდასხმის მოსაგერიებლად.

12. ამ მუხლის პირველი ნაწილის „ზ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული სპეციალური საშუალება გამოიყენება უკიდურეს შემთხვევაში, როდესაც არსებული საფრთხის აღმოსაფხვრელად იმავე ნაწილის „ა“–„ვ“ და „თ“–„მ“ ქვეპუნქტებით გათვალისწინებული სპეციალური საშუალებების გამოყენება არაეფექტიანია. დაუშვებელია ამ მუხლის პირველი ნაწილის „ზ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული სპეციალური საშუალების დახურულ სივრცეში, ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა სამკურნალო დაწესებულებაში და იმ პირთა მიმართ გამოყენება, რომლებიც უკვე იმყოფებიან შესაბამისი უფლებამოსილი პირის კონტროლის ქვეშ.

13. დაუშვებელია ბრალდებულის/მსჯავრდებულის ხელბორკილით მყარ ზედაპირზე მიმაგრება, გარდა იმ უკიდურესი შემთხვევისა, როდესაც სხვა საშუალებების გამოყენებით შეუძლებელია ამ მუხლით განსაზღვრული კანონიერი მიზნის მიღწევა.

14. დაუშვებელია პენიტენციურ დაწესებულებაში ან ბრალდებულის/მსჯავრდებულის გაყვანისას/გადაყვანისას ისეთი სპეციალური საშუალების გამოყენება, რომელიც იწვევს ბრალდებულის/მსჯავრდებულის ჯანმრთელობის მძიმე დაზიანებას, დაკავშირებულია გაუმართლებელ რისკთან ან აკრძალულია საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებებითა და საერთაშორისო აქტებით.

15. ქალის მიმართ შეიძლება გამოყენებულ იქნეს მხოლოდ ამ მუხლის პირველი ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული სპეციალური საშუალება, ხოლო ჯგუფური დაუმორჩილებლობის ან/და მასობრივი არეულობის აღსაკვეთად, თავდასხმის მოსაგერიებლად და შეიარაღებული პირის დასაკავებლად შესაძლებელია აგრეთვე გამოყენებულ იქნეს იმავე ნაწილის „ე“, „ვ“ და „ლ“ ქვეპუნქტებით გათვალისწინებული სპეციალური საშუალებები.

16. სპეციალური საშუალებების გამოყენების უფლების მქონე პირი წინასწარი შეცნობით ორსულის მიმართ, როგორც წესი, არ იყენებს ამ მუხლის პირველი ნაწილით გათვალისწინებულ სპეციალურ საშუალებებს, გარდა იმავე ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული სპეციალური საშუალებისა.

17. სპეციალური საშუალებების გამოყენებისას შეძლებისდაგვარად უნდა იქნეს გათვალისწინებული პირის ჯანმრთელობის მდგომარეობა და შეზღუდული შესაძლებლობები.

18. სპეციალური პენიტენციური სამსახურის მოსამსახურის შეიარაღებაში არსებულ სპეციალურ საშუალებათა სახეებს, ამ საშუალებათა შენახვის, ტარებისა და გამოყენების წესსა და პირობებს ადგენს მინისტრი.

საქართველოს 2015 წლის 12 ივნისის კანონი №3711 – ვებგვერდი, 24.06.2015წ.

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

    მუხლი 572. ცეცხლსასროლი იარაღის გამოყენების წესი

1. თუ ბრალდებული/მსჯავრდებული თავს ესხმის სპეციალური პენიტენციური სამსახურის მოსამსახურეს ან სხვა პირს, ან სჩადის სხვა განზრახ მოქმედებას, რომელიც პირდაპირ, უშუალო და იმწუთიერ საფრთხეს უქმნის სპეციალური პენიტენციური სამსახურის მოსამსახურის ან სხვა პირის ჯანმრთელობას ან/და სიცოცხლეს, დასაშვებია სპეციალური პენიტენციური სამსახურის მოსამსახურის მიერ ცეცხლსასროლი იარაღის გამოყენება, თუ აღნიშნული მოქმედების სხვა საშუალებით აღკვეთა შეუძლებელია. გამოყენებული ძალა კანონიერი მიზნისა და იმ საფრთხის პროპორციული უნდა იყოს, რომელსაც ბრალდებული/მსჯავრდებული სპეციალური პენიტენციური სამსახურის მოსამსახურეს ან სხვა პირს უქმნის.

2. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის პენიტენციური დაწესებულებიდან ან გაყვანისას/გადაყვანისას გაქცევის ან სპეციალურ სატრანსპორტო საშუალებაზე თავდასხმის შემთხვევაში, უკიდურესი აუცილებლობიდან გამომდინარე, დასაშვებია სპეციალური პენიტენციური სამსახურის მოსამსახურის მიერ ცეცხლსასროლი იარაღის გამოყენება, თუ აღნიშნული მოქმედების სხვა საშუალებით აღკვეთა შეუძლებელია. გამოყენებული ძალა კანონიერი მიზნისა და შექმნილი საფრთხის პროპორციული უნდა იყოს. გამოყენებული უნდა იქნეს მინიმალური ძალა – რამდენიც აუცილებელია გაქცეული ბრალდებულის/მსჯავრდებულის შესაჩერებლად. ქალის გაქცევისას ცეცხლსასროლი იარაღის გამოყენება დაუშვებელია.

3. გაქცევად მიიჩნევა:

ა) ბრალდებულის/მსჯავრდებულის მიერ პენიტენციური დაწესებულების დამცავი ზღუდის გადაკვეთა;

ბ) ბრალდებულის/მსჯავრდებულის მიერ მისი გაყვანისას/გადაყვანისას მინისტრის ბრძანებით განსაზღვრული წესით დადგენილი დაცვის ხაზის გადაკვეთა.

4. ცეცხლსასროლი იარაღის გამოყენების უფლებამოსილების მქონე პირი ვალდებულია ცეცხლსასროლი იარაღის გამოყენების შესახებ წინასწარ გააფრთხილოს შესაბამისი პირი, მისცეს გონივრული ვადა მისი კანონიერი მოთხოვნის შესასრულებლად, აგრეთვე მოახდინოს გამაფრთხილებელი გასროლა, გარდა იმ შემთხვევისა, როცა დაყოვნებამ შეიძლება გამოიწვიოს ადამიანის სიცოცხლისა და ჯანმრთელობის ხელყოფა, ქონების დაზიანება ან სხვა მძიმე შედეგი, ან შექმნილ სიტუაციაში ასეთი გაფრთხილება გაუმართლებელია ან შეუძლებელია.

5. დაუშვებელია პენიტენციური დაწესებულების ტერიტორიაზე სპეციალური პენიტენციური სამსახურის იმ მოსამსახურის მიერ ცეცხლსასროლი იარაღის ტარება ან/და შენახვა, რომელსაც უშუალო შეხება აქვს ბრალდებულთან/მსჯავრდებულთან.

6. დაუშვებელია პენიტენციური დაწესებულების ტერიტორიაზე ცეცხლსასროლი იარაღის შეტანა, გარდა ამ მუხლის პირველი და მე-2 ნაწილებით გათვალისწინებული გარემოებების არსებობის და ამ კოდექსის 56-ე მუხლის პირველი ნაწილით გათვალისწინებული დაცვის განხორციელების შემთხვევებისა.

საქართველოს 2015 წლის 12 ივნისის კანონი №3711 – ვებგვერდი, 24.06.2015წ.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

    მუხლი 573. პენიტენციური დაწესებულების გარე აკრძალული ზოლი 

1. პენიტენციური დაწესებულების გარე აკრძალული ზოლი არის ამ დაწესებულების გარე დამცავი ზღუდის გარე პერიმეტრი.

2. პენიტენციური დაწესებულების გარე აკრძალული ზოლის რადიუსი შესაბამისი პენიტენციური დაწესებულების გარე ინფრასტრუქტურის გათვალისწინებით ინდივიდუალურად განისაზღვრება მინისტრის ბრძანებით. პენიტენციური დაწესებულებისათვის შესაძლებელია განისაზღვროს გარე აკრძალული ზოლის რამდენიმე რადიუსი.

3. პენიტენციური დაწესებულების გარე აკრძალული ზოლის რადიუსი შემოღობილი უნდა იყოს ან/და გარე აკრძალული ზოლის საზღვართან შესაბამისი ამკრძალავი ნიშნები უნდა განთავსდეს.

4. პენიტენციური დაწესებულების გარე აკრძალულ ზოლში დაუშვებელია საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი რეჟიმის დარღვევა, კერძოდ, ამ ზოლში ყოფნა ან/და სატრანსპორტო საშუალების შეყვანა (გარდა სამსახურებრივი მოვალეობის შესრულების შემთხვევისა), პიროტექნიკური ნაწარმის, ფეიერვერკის, მომწამლავი, ადვილად აალებადი ან/და სხვა ნივთის/ნივთიერების შეტანა ან/და გამოყენება, წაქეზება/მოწოდება კანონით დადგენილი მოთხოვნების დარღვევისკენ/არეულობისკენ/დაუმორჩილებლობისკენ, აგრეთვე უკანონო ფორმით პენიტენციურ დაწესებულებაში მყოფი პირისთვის ინფორმაციის მიწოდება პენიტენციური დაწესებულების გარე აკრძალული ზოლიდან ან მისი მიმდებარე ტერიტორიიდან. აკრძალულია აგრეთვე ნივთის ან/და ნივთიერების საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესის გვერდის ავლით პენიტენციურ დაწესებულებაში შეტანა ან/და პენიტენციურ დაწესებულებაში მყოფი პირისთვის გადაცემა.

5. ამ მუხლის მე-4 ნაწილის მოთხოვნების დარღვევა იწვევს პასუხისმგებლობას საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით.

6. ამ მუხლით გათვალისწინებული სამართალდარღვევის ჩადენისას სამართალდამრღვევის მიერ სამსახურის მოსამსახურის კანონიერი მოთხოვნისადმი დაუმორჩილებლობის ან/და სამართალდამრღვევის იდენტიფიცირების შეუძლებლობის შემთხვევაში უფლებამოსილ პირს უფლება აქვს, სამართალდარღვევის აღკვეთის ან სამართალდამრღვევის გამოვლენის მიზნით მიმართოს პოლიციას. პოლიცია ვალდებულია დაუყოვნებლივ გამოცხადდეს სამართალდარღვევის ჩადენის ადგილზე და განახორციელოს საქართველოს ადმინისტრაციულ სამართალდარღვევათა კოდექსითა და საქართველოს სხვა საკანონმდებლო და კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტებით გათვალისწინებული მოქმედებები.

7. აკრძალულია შეკრების ან მანიფესტაციის ჩატარება პენიტენციური დაწესებულების გარე აკრძალულ ზოლში და მისგან 20 მეტრის რადიუსში მდებარე ტერიტორიაზე.

8. პენიტენციური დაწესებულების გარე აკრძალული ზოლიდან 100 მეტრის რადიუსში მდებარე ტერიტორიაზე ნებისმიერი მშენებლობა უნდა შეთანხმდეს სამსახურთან. ამასთანავე, სამსახურის გენერალური დირექტორის თანხმობით პენიტენციური დაწესებულების გარე აკრძალული ზოლის ფარგლებში შესაძლებელია განხორციელდეს ინფრასტრუქტურული სამუშაოები პენიტენციური დაწესებულების გამართული ფუნქციონირებისათვის.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

    მუხლი 58. განსაკუთრებული პირობები პენიტენციურ დაწესებულებაში

1. სტიქიური უბედურებისას, ქვეყანაში საგანგებო ან საომარი მდგომარეობის გამოცხადებისას, სიცოცხლისათვის საშიშ დაავადებათა ეპიდემიისას და მასობრივი არეულობისას, აგრეთვე თუ პენიტენციური დაწესებულება დაზიანდა ან აღარ გამოდგება კანონით გათვალისწინებული მიზნებისათვის, პენიტენციურ დაწესებულებაში შეიძლება შემოღებულ იქნეს განსაკუთრებული პირობები.

2. პენიტენციურ დაწესებულებაში განსაკუთრებული პირობების შემოღებას ახდენს სამსახურის გენერალური დირექტორი მინისტრთან წერილობითი შეთანხმებით, არაუმეტეს 15 დღის ვადით. საჭიროების შემთხვევაში აღნიშნული ვადა მინისტრის თანხმობით შესაძლებელია გაგრძელდეს გონივრული ვადით, ამ მუხლის პირველი ნაწილით გათვალისწინებული გარემოების აღმოფხვრამდე.

3. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის, დაწესებულების მოსამსახურის ან სხვა პირის სიცოცხლისა და ჯანმრთელობისათვის აშკარა საფრთხის შექმნის შემთხვევაში დაწესებულების დირექტორს შეუძლია დამოუკიდებლად შემოიღოს ამ მუხლის პირველი ნაწილით გათვალისწინებული განსაკუთრებული პირობები.

4. პენიტენციური დაწესებულების დირექტორი ვალდებულია ამ მუხლის პირველი ნაწილით გათვალისწინებული განსაკუთრებული პირობების დამოუკიდებლად შემოღების შესახებ დაუყოვნებლივ შეატყობინოს სამსახურის გენერალურ დირექტორს. სამსახურის გენერალური დირექტორი შეტყობინებიდან 24 საათის განმავლობაში, მინისტრის წერილობითი თანხმობით იღებს გადაწყვეტილებას განსაკუთრებული პირობების ძალაში დატოვების ან გაუქმების შესახებ.

5. თუ პენიტენციურ დაწესებულებაში განსაკუთრებული პირობების რეჟიმის დროს სხვა საშუალებებით ვერ ხერხდება შექმნილი ვითარების ლოკალიზება ან დაწესებულების უსაფრთხოების სამსახურის მიერ ამ დაწესებულებაში აკრძალული საგნების, ნივთიერებებისა და კვების პროდუქტების ამოღების მიზნით ფართო მასშტაბის ოპერატიულ-პროფილაქტიკური ღონისძიებების განხორციელება მაშინ, როდესაც არსებობს ჯგუფური დაუმორჩილებლობის, მასობრივი არეულობის წარმოშობის დიდი საშიშროება ან საფრთხე ექმნება სახელმწიფო უსაფრთხოებას, მინისტრის სათანადო მიმართვით და საქართველოს შინაგან საქმეთა მინისტრის ან/და საქართველოს სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის უფროსის გადაწყვეტილებებით დაწესებულების დაცვა შეიძლება გაძლიერდეს საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს ან/და საქართველოს სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის სპეციალური ქვედანაყოფებით.

6. დაწესებულებაში განსაკუთრებული პირობების შემოღების წესსა და პირობებს განსაზღვრავს მინისტრი ბრძანებით.

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ. 

საქართველოს 2015 წლის 8 ივლისის კანონი №3939 - ვებგვერდი, 15.07.2015წ.

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

    მუხლი 581. პენიტენციურ დაწესებულებაში კრიზისული ვითარების მართვა 

1. პენიტენციურ დაწესებულებაში კრიზისულ ვითარებად შეიძლება შეფასდეს მდგომარეობა, როდესაც ხდება პენიტენციურ დაწესებულებაში სამართლებრივი რეჟიმის ან/და უსაფრთხოების ისეთი დარღვევა, რომელიც აშკარა საშიშროებას უქმნის პენიტენციური დაწესებულების ნორმალურ ფუნქციონირებას და რომლის პენიტენციური დაწესებულების ძალებით, ამ კოდექსით გათვალისწინებული ღონისძიებების ფარგლებში აღმოფხვრა შეუძლებელია.

2. მდგომარეობას კრიზისულ ვითარებად აფასებს პენიტენციური დაწესებულების დირექტორი. იგი ამ ვითარების შესახებ დაუყოვნებლივ აცნობებს სამსახურის გენერალურ დირექტორს. თუ სამსახურის გენერალური დირექტორი ინფორმაციის სათანადო დამუშავებისა და ანალიზის შემდეგ ვითარებას კრიზისულად მიიჩნევს, იგი ამის შესახებ ატყობინებს მინისტრს.

3. კრიზისული ვითარების სამართავად დასაშვებია პენიტენციური დაწესებულების ტერიტორიაზე სამსახურის სპეციალური ინტერვენციების რაზმების შესაბამისი მოსამსახურეების მოქმედება. მათ უფლება აქვთ, საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით გამოიყენონ ამ კოდექსის 57 1 და 57 2 მუხლებით გათვალისწინებული საშუალებები.

4. კრიზისული ვითარების მართვის პროცესში სამსახურის სპეციალური ინტერვენციების რაზმების ჩართვის შესახებ გადაწყვეტილებას იღებს სამსახურის გენერალური დირექტორი მინისტრის თანხმობით.

5. კრიზისული ვითარების მართვისას სამსახური უზრუნველყოფს საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროსთან მჭიდრო კოორდინაციას.

6. კრიზისული ვითარების მართვის წესი განისაზღვრება მინისტრის ბრძანებით.

7. კრიზისული ვითარების მართვისას სამსახური ვალდებულია უსაფრთხოების მოთხოვნების დაცვით სათანადო ინფორმაცია მიაწოდოს საზოგადოებას.

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ.

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

    მუხლი 59. უსაფრთხოების დამატებითი ღონისძიებების გეგმა

მასობრივი არეულობისას, აგრეთვე ქვეყანაში გამოცხადებული საგანგებო ან საომარი მდგომარეობის დროს თავდასხმის, პენიტენციური დაწესებულებიდან გაქცევის, სხვა დანაშაულისა და სამართალდარღვევის აღკვეთის მიზნით, თუ კრიზისული ვითარების სამსახურის ძალებით მართვა შეუძლებელია, ხორციელდება უსაფრთხოების დამატებითი ღონისძიებები წინასწარ შემუშავებული გეგმის მიხედვით. ეს გეგმა მტკიცდება მინისტრისა და საქართველოს შინაგან საქმეთა მინისტრის ერთობლივი ბრძანებით, საქართველოს სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურთან წინასწარი შეთანხმებით. ამ გეგმით შეიძლება განისაზღვროს აგრეთვე საქართველოს სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის მიერ განსახორციელებელი ღონისძიებები.

    მუხლი 60. პენიტენციურ დაწესებულებაში შესვლის უფლება

1. პენიტენციურ დაწესებულებაში სპეციალური ნებართვის გარეშე შესვლის უფლებით სარგებლობენ:

ა) საქართველოს პრეზიდენტი;

ბ) საქართველოს პარლამენტის თავმჯდომარე და მის მიერ საამისოდ უფლებამოსილი პარლამენტის წევრები;

გ) საქართველოს პრემიერ-მინისტრი;

დ) პროკურატურის სისტემის საამისოდ უფლებამოსილი პირები;

ე) საქართველოს სახალხო დამცველი;

ვ) მინისტრი და მის მიერ საამისოდ უფლებამოსილი პირები;

ზ) სპეციალური პრევენციული ჯგუფის წევრები;

თ) სპეციალური საგამოძიებო სამსახურის საამისოდ უფლებამოსილი პირები.

2. პენიტენციურ დაწესებულებაში სპეციალური ნებართვით შესვლის წესს განსაზღვრავს მინისტრი.

3. დაუშვებელია პენიტენციური დაწესებულების ტერიტორიაზე აუდიო-, ვიდეოტექნიკის და ფიქსაციის სხვა სახის ტექნიკის სპეციალური ნებართვის გარეშე შეტანა, გარდა ამ მუხლის მე-7 ნაწილით გათვალისწინებული შემთხვევისა. სპეციალურ ნებართვას გასცემს სამსახურის გენერალური დირექტორი.

31. პენიტენციური დაწესებულების გამართული ფუნქციონირებისათვის ან/და სხვა მნიშვნელოვანი საფუძვლის არსებობისას სამსახურის გენერალური დირექტორი უფლებამოსილია მინისტრის მიერ დადგენილი წესით გასცეს სპეციალური წერილობითი ნებართვა პენიტენციურ დაწესებულებაში იმ კვების პროდუქტების, ნივთების, ნაკეთობების, ნივთიერებებისა და დოკუმენტების შეტანის თაობაზე, რომელთა შეძენა, შენახვა, ტარება, მოხმარება ან/და რომლებით სარგებლობა ბრალდებულს/მსჯავრდებულს ეკრძალება და იწვევს სისხლისსამართლებრივ პასუხისმგებლობას.

4. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის ფოტო-, კინო-, ვიდეოგადაღება ან მასთან ინტერვიუს ჩაწერა შეიძლება მხოლოდ ბრალდებულის/ მსჯავრდებულის წერილობითი თანხმობით.

5. ამ მუხლის მე-4 ნაწილის მოთხოვნები არ ვრცელდება ამ კოდექსით გათვალისწინებულ ვიზუალურ და ელექტრონული საშუალებით მეთვალყურეობაზე.

6. ამ მუხლის მე-4 ნაწილის მოთხოვნები არ ვრცელდება აგრეთვე სამსახურის მიერ განხორციელებულ გადაღებაზე. გადაღების თაობაზე ბრალდებულის/მსჯავრდებულის წინასწარ გაფრთხილება სავალდებულოა.

61. პენიტენციური დაწესებულება უფლებამოსილია განახორციელოს ბრალდებულის/მსჯავრდებულის ფოტო-, ვიდეოგადაღება მინისტრის ბრძანებით დადგენილი წესის შესაბამისად.

7. საქართველოს სახალხო დამცველი, აგრეთვე საქართველოს სახალხო დამცველის წინასწარი წერილობითი თანხმობით სპეციალური პრევენციული ჯგუფის წევრი უფლებამოსილია მინისტრის ბრძანებით დამტკიცებული წესისა და სახელმწიფო საიდუმლოების შესახებ საქართველოს კანონმდებლობის მოთხოვნათა შესაბამისად, პენიტენციურ დაწესებულებაში ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა თანხმობით განახორციელოს მათი ან/და მათი უშუალო განთავსების პირობების, გასეირნების ადგილების, საექიმო-სამედიცინო პუნქტის, კვების ობიექტის, საერთო სარგებლობის საშხაპეების, საერთო სარგებლობის საპირფარეშოების და შეხვედრის ოთახების ფოტოგადაღება.

8. პენიტენციური დაწესებულების თანამშრომელი უფლებამოსილია ნებისმიერ დროს მოსთხოვოს ამ მუხლის მე-7 ნაწილით განსაზღვრულ პირს ფოტოგადაღების რეჟიმის შემოწმება ვიდეოგადაღების თავიდან აცილების მიზნით, ხოლო ვიდეოგადაღების რეჟიმის აღმოჩენისას დაუყოვნებლივ აღკვეთოს იგი.

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

კერძო ნაწილი  

თავი VIII1. დაბალი რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულება

 

საქართველოს 2014 წლის 16 აპრილის  კანონი №2241 - ვებგვერდი, 02.05.2014წ.

    მუხლი 601. დაბალი რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების თავისებურებანი 

1. დაბალი რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში, როგორც წესი, სასჯელის მოსახდელად თავსდება მსჯავრდებული, რომლის პიროვნული თვისებები, დანაშაულის ჩადენის მოტივი, დამდგარი მართლსაწინააღმდეგო შედეგი ან/და თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში გამოვლენილი ქცევა იძლევა იმის ვარაუდის საფუძველს, რომ საფრთხე, რომელიც მან შეიძლება შეუქმნას თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებას ან გარშემომყოფთ, აგრეთვე საზოგადოების, სახელმწიფოს ან/და სამართალდამცველი ორგანოების უსაფრთხოებას, დაბალია.

2. დაბალი რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მსჯავრდებული თავსდება მისი წერილობითი თანხმობით, რომელშიც აღინიშნება, რომ იგი თანახმაა, შეასრულოს დაბალი რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებისთვის დადგენილი ვალდებულებები, კერძოდ, ისწავლოს ან/და იმუშაოს, აგრეთვე მონაწილეობა მიიღოს დაწესებულების მიერ შეთავაზებულ სარეაბილიტაციო ღონისძიებებში. დაბალი რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მსჯავრდებულის მოთავსების წესს განსაზღვრავს მინისტრი.

    მუხლი 602. დაბალი რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში სასჯელის მოხდის პირობები

1. მსჯავრდებული, რომელიც სასჯელს დაბალი რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში იხდის, თავსდება სპეციალურად ამ მიზნით გამოყოფილ საცხოვრებელში.

2. მსჯავრდებულს უფლება აქვს:

ა) დაბალი რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების ტერიტორიაზე არსებულ მაღაზიაში კვების პროდუქტების, პირველადი მოხმარებისა და სხვა საგნების შესაძენად თავის პირად ანგარიშზე არსებული თანხა ყოველთვიურად დახარჯოს მინისტრის ბრძანებით განსაზღვრული ლიმიტის ფარგლებში;

ბ) 1 თვის განმავლობაში ჰქონდეს 4 ხანმოკლე პაემანი, ხოლო წახალისების ფორმით – თვეში 2 დამატებითი ხანმოკლე პაემანი;

გ) 1 თვის განმავლობაში საკუთარი ხარჯით ჰქონდეს შეუზღუდავი რაოდენობის სატელეფონო საუბარი, თითოეული – არაუმეტეს 15 წუთისა, ხოლო წახალისების ფორმით, საკუთარი ხარჯით − ულიმიტო სატელეფონო საუბარი;

დ) დამოუკიდებლად, დაწესებულების დებულებით დადგენილი წესით გადაადგილდეს დაბალი რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების ტერიტორიაზე;

ე) 1 წლის განმავლობაში ჰქონდეს 6 ხანგრძლივი პაემანი, ხოლო წახალისების ფორმით – წელიწადში 3 დამატებითი ხანგრძლივი პაემანი.

21. დაბალი რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მსჯავრდებულს უფლება აქვს, ამ დაწესებულების დირექტორის ნებართვით ჰქონდეს და ისარგებლოს მაცივრით.

3. (ამოღებულია - 01.06.2017, №943).

4. დაბალი რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში განთავსებული მსჯავრდებულისათვის სწავლა ან/და მუშაობა, აგრეთვე დაწესებულების მიერ შეთავაზებულ სარეაბილიტაციო ღონისძიებებში მონაწილეობა სავალდებულოა.

    მუხლი 603. დაბალი რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მყოფი მსჯავრდებულის წახალისების ფორმები

დაბალი რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მყოფი მსჯავრდებულის სანიმუშო ყოფაქცევისა და საქმიანობისადმი კეთილსინდისიერი დამოკიდებულების შემთხვევაში ამ დაწესებულების დირექტორი უფლებამოსილია მის მიმართ გამოიყენოს წახალისების შემდეგი ფორმები:

ა) მადლობის გამოცხადება;

ბ) დაკისრებული დისციპლინური სახდელის ვადამდე მოხსნა;

გ) დამატებითი ხანმოკლე პაემნით სარგებლობის უფლების მიცემა;

დ) დაწესებულების გარეთ დამატებითი ხანმოკლე გასვლის უფლების მიცემა;

ე) დამატებითი ხანგრძლივი პაემნით სარგებლობის უფლების მიცემა;

ვ) დამატებითი ვიდეოპაემნით სარგებლობის უფლების მიცემა;

ზ) პენიტენციური დაწესებულების დირექტორის გადაწყვეტილებით, სამსახურის გენერალური დირექტორის თანხმობით საგამონაკლისო ხანმოკლე პაემნის უფლების მიცემა;

თ) პენიტენციური დაწესებულების დირექტორის გადაწყვეტილებით, სამსახურის გენერალური დირექტორის თანხმობით იმ პირთან ხანმოკლე პაემნის უფლების მიცემა, რომელიც ამ კოდექსის მე-17 მუხლის მე-2 ნაწილით გათვალისწინებული არ არის.

 

თავი IX. ნახევრად ღია ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულება

    მუხლი 61. ნახევრად ღია ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულება

1. ნახევრად ღია ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში, როგორც წესი, სასჯელს იხდის: პირი, რომელიც მსჯავრდებულია ნაკლებად მძიმე ან მძიმე დანაშაულისათვის და რომლისთვის დანიშნული თავისუფლების აღკვეთის ვადა არ აღემატება 10 წელს; მსჯავრდებული, რომელიც ამ კოდექსით დადგენილი წესით გადმოყვანილია სხვა ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებიდან; ქალი, რომელსაც შეფარდებული აქვს სასჯელი ვადიანი თავისუფლების აღკვეთის სახით.

2. ნახევრად ღია ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში აგრეთვე შეიძლება განთავსდნენ სხვა მსჯავრდებულები რისკის ფაქტორის გათვალისწინებით.

3. (ამოღებულია - 16.04.2014, №2241).

4. (ამოღებულია - 16.04.2014, №2241).

    მუხლი 62. სასჯელის მოხდის პირობები ნახევრად ღია ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში

1. მსჯავრდებული, რომელიც სასჯელს ნახევრად ღია ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში იხდის, თავსდება სპეციალურად ამ მიზნით გამოყოფილ საერთო საცხოვრებელში.

2. მსჯავრდებულს უფლება აქვს:

ა) ნახევრად ღია ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების ტერიტორიაზე არსებულ მაღაზიაში კვების პროდუქტების, პირველადი მოხმარებისა და სხვა საგნების შესაძენად თავის პირად ანგარიშზე არსებული თანხა ყოველთვიურად დახარჯოს მინისტრის ბრძანებით განსაზღვრული ლიმიტის ფარგლებში;

ბ) 1 თვის განმავლობაში ჰქონდეს 2 ხანმოკლე პაემანი, ხოლო წახალისების ფორმით – თვეში 1 დამატებითი ხანმოკლე პაემანი;

გ) 1 თვის განმავლობაში საკუთარი ხარჯით ჰქონდეს შეუზღუდავი რაოდენობის სატელეფონო საუბარი − დღე-ღამეში არაუმეტეს 30 წუთისა, ხოლო წახალისების ფორმით, საკუთარი ხარჯით − ულიმიტო სატელეფონო საუბარი, თითოეული − არაუმეტეს 15 წუთისა;

დ) დამოუკიდებლად გადაადგილდეს ნახევრად ღია ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების ტერიტორიაზე მისი დებულებით დადგენილი წესით;

ე) 1 წლის განმავლობაში ჰქონდეს 3 ხანგრძლივი პაემანი, ხოლო წახალისების ფორმით – წელიწადში 2 დამატებითი ხანგრძლივი პაემანი.

 2 1. ნახევრად ღია ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მსჯავრდებულს უფლება აქვს, ამ დაწესებულების დირექტორის ნებართვით ჰქონდეს და ისარგებლოს მაცივრით.

3.  (ამოღებულია - 01.06.2017, №943).

4.  (ამოღებულია - 01.06.2017, №943).

საქართველოს 2011 წლის 25 თებერვლის კანონი №4259 – ვებგვერდი, 10.03.2011წ.

საქართველოს 2011 წლის 11 ნოემბრის კანონი №5255 - ვებგვერდი, 24.11.2011წ.

საქართველოს 2012 წლის 22 მაისის კანონი №6257 - ვებგვერდი, 06.06.2012წ.

საქართველოს 2014 წლის 16 აპრილის  კანონი №2241 - ვებგვერდი, 02.05.2014წ.

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

    მუხლი 63. ნახევრად ღია ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მყოფი მსჯავრდებულის წახალისების ფორმები

სანიმუშო ყოფაქცევისა და საქმიანობისადმი კეთილსინდისიერი დამოკიდებულების შემთხვევაში ნახევრად ღია ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დირექტორი უფლებამოსილია მსჯავრდებულის მიმართ გამოიყენოს წახალისების შემდეგი ფორმები:

ა) მადლობის გამოცხადება;

ბ) დისციპლინური სახდელის ვადამდე მოხსნა;

გ) დამატებითი ხანმოკლე პაემანი;

დ) დაწესებულების გარეთ დამატებითი ხანმოკლე გასვლა;

ე) დამატებითი ხანგრძლივი პაემანი;

ვ) დამატებითი სატელეფონო საუბარი;

ზ) დამატებითი ვიდეოპაემანი;

თ) დამატებითი საოჯახო პაემანი (ქალი მსჯავრდებულისათვის);

ი) პენიტენციური დაწესებულების დირექტორის გადაწყვეტილებით, სამსახურის გენერალური დირექტორის თანხმობით საგამონაკლისო ხანმოკლე პაემნის უფლების მიცემა;

კ) პენიტენციური დაწესებულების დირექტორის გადაწყვეტილებით, სამსახურის გენერალური დირექტორის თანხმობით იმ პირთან ხანმოკლე პაემნის უფლების მიცემა, რომელიც ამ კოდექსის მე-17 მუხლის მე-2 ნაწილით გათვალისწინებული არ არის.

საქართველოს 2011 წლის 25 თებერვლის კანონი №4259 – ვებგვერდი, 10.03.2011წ.

საქართველოს 2011 წლის 11 ნოემბრის კანონი №5255 - ვებგვერდი, 24.11.2011წ.

საქართველოს 2012 წლის 22 მაისის კანონი №6257 - ვებგვერდი, 06.06.2012წ.

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

 

თავი X. დახურული ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულება

    მუხლი 64. დახურული ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულება

1. დახურული ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში, როგორც წესი, სასჯელს იხდის: პირი, რომელიც პირველად არის მსჯავრდებული განზრახი, განსაკუთრებით მძიმე დანაშაულისათვის, სასამართლოს მიერ განესაზღვრა 10 წელზე მეტი ვადით თავისუფლების აღკვეთა; განზრახი დანაშაულისათვის არაერთგზის ნასამართლევი პირი, უვადო თავისუფლებააღკვეთილი პირი და ადრე ნასამართლევი პირი, რომლებსაც სასჯელის სახით განსაზღვრული ჰქონდათ თავისუფლების აღკვეთა, აგრეთვე მსჯავრდებული, რომელიც ამ კოდექსით დადგენილი წესით გადმოყვანილია სხვა ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებიდან.

1 1. დახურული ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში აგრეთვე შეიძლება განთავსდნენ სხვა მსჯავრდებულები რისკის ფაქტორის გათვალისწინებით.

2. (ამოღებულია - 16.04.2014, №2241).

3. (ამოღებულია - 16.04.2014, №2241).

    მუხლი 65. სასჯელის მოხდის პირობები დახურული ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში

1. მსჯავრდებული, რომელიც სასჯელს იხდის დახურული ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში, თავსდება საკანში. მას უფლება აქვს:

ა) დახურული ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების ტერიტორიაზე არსებულ მაღაზიაში კვების პროდუქტების, პირველადი მოხმარებისა და სხვა საგნების შესაძენად თავის პირად ანგარიშზე არსებული თანხა ყოველთვიურად დახარჯოს მინისტრის ბრძანებით განსაზღვრული ლიმიტის ფარგლებში;

ბ) 1 თვის განმავლობაში ჰქონდეს 1 ხანმოკლე პაემანი, ხოლო წახალისების ფორმით – თვეში 1 დამატებითი ხანმოკლე პაემანი;

გ) 1 თვის განმავლობაში საკუთარი ხარჯით ჰქონდეს 3 სატელეფონო საუბარი, თითოეული – არა უმეტეს 15 წუთისა, ხოლო წახალისების ფორმით, საკუთარი ხარჯით − ულიმიტო სატელეფონო საუბარი, თითოეული − არა უმეტეს 15 წუთისა;

დ) 1 წლის განმავლობაში ჰქონდეს 2 ხანგრძლივი პაემანი, ხოლო წახალისების ფორმით – წელიწადში 1 დამატებითი ხანგრძლივი პაემანი.

2. (ამოღებულია - 01.06.2017, №943).

3. (ამოღებულია - 16.04.2014, №2241).

საქართველოს 2011 წლის 25 თებერვლის კანონი №4259 – ვებგვერდი, 10.03.2011წ.

საქართველოს 2011 წლის 11 ნოემბრის კანონი №5255 - ვებგვერდი, 24.11.2011წ.

საქართველოს 2012 წლის 22 მაისის კანონი №6257 - ვებგვერდი, 06.06.2012წ.

    მუხლი 66. დახურული ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მყოფი მსჯავრდებულის წახალისების ფორმები

სანიმუშო ყოფაქცევისა და საქმიანობისადმი კეთილსინდისიერი დამოკიდებულების შემთხვევაში დახურული ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დირექტორი უფლებამოსილია მსჯავრდებულის მიმართ გამოიყენოს წახალისების შემდეგი ფორმები:

ა) მადლობის გამოცხადება;

ბ) დისციპლინური სახდელის ვადამდე მოხსნა;

გ) დამატებითი სატელეფონო საუბარი;

დ) პირადი ტელევიზორით ან რადიომიმღებით სარგებლობა;

ე) დამატებითი ხანმოკლე პაემანი;

ვ) დამატებითი ხანგრძლივი პაემანი;

ზ) პერსონალური კომპიუტერით სარგებლობა;

თ) დამატებითი ვიდეოპაემანი;

ი) პენიტენციური დაწესებულების დირექტორის გადაწყვეტილებით, სამსახურის გენერალური დირექტორის თანხმობით საგამონაკლისო ხანმოკლე პაემნის უფლების მიცემა;

კ) პენიტენციური დაწესებულების დირექტორის გადაწყვეტილებით, სამსახურის გენერალური დირექტორის თანხმობით იმ პირთან ხანმოკლე პაემნის უფლების მიცემა, რომელიც ამ კოდექსის მე-17 მუხლის მე-2 ნაწილით გათვალისწინებული არ არის.

საქართველოს 2011 წლის 25 თებერვლის კანონი №4259 – ვებგვერდი, 10.03.2011წ.

საქართველოს 2011 წლის 11 ნოემბრის კანონი №5255 - ვებგვერდი, 24.11.2011წ.

საქართველოს 2012 წლის 22 მაისის კანონი №6257 - ვებგვერდი, 06.06.2012წ.

თავი X1. განსაკუთრებული რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულება

 

საქართველოს 2014 წლის 16 აპრილის  კანონი №2241 - ვებგვერდი, 02.05.2014წ. 

    მუხლი 661. განსაკუთრებული რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების სამართლებრივი საფუძველი

1. ეს თავი ადგენს განსაკუთრებული რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების თავისებურებებს.

2. განსაკუთრებული რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში თავისუფლების აღკვეთა აღსრულდება ამ კოდექსის შესაბამისად, თუ ამ თავით სხვა რამ არ არის გათვალისწინებული.

   მუხლი 662. განსაკუთრებული რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების თავისებურებანი

განსაკუთრებული რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში სასჯელის მოსახდელად თავსდება საშიშროების მაღალი რისკის მსჯავრდებული, რომლის პიროვნული თვისებები, კრიმინალური ავტორიტეტი, დანაშაულის ჩადენის მოტივი, დამდგარი მართლსაწინააღმდეგო შედეგი ან/და თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში გამოვლენილი ქცევა მნიშვნელოვან საფრთხეს უქმნის ან შეიძლება შეუქმნას თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებას ან გარშემომყოფთ, აგრეთვე საზოგადოების, სახელმწიფოს ან/და სამართალდამცველი ორგანოების უსაფრთხოებას.

    მუხლი 663. განსაკუთრებული რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში სასჯელის მოხდის პირობები

1. მსჯავრდებული, რომელიც სასჯელს განსაკუთრებული რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში იხდის, თავსდება საკანში. მსჯავრდებულის საკანში მოთავსების წესი და პირობები განისაზღვრება დაწესებულების დებულებით.

2. მსჯავრდებულს უფლება აქვს:

ა) განსაკუთრებული რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების ტერიტორიაზე არსებულ მაღაზიაში პირველადი მოხმარების საგნების შესაძენად თავის პირად ანგარიშზე არსებული თანხა ყოველთვიურად დახარჯოს მინისტრის ბრძანებით განსაზღვრული ლიმიტის ფარგლებში;

ბ) 1 თვის განმავლობაში ჰქონდეს 1 ხანმოკლე პაემანი, ხოლო წახალისების ფორმით – თვეში 1 დამატებითი ხანმოკლე პაემანი;

1) 1 წლის განმავლობაში ჰქონდეს 1 ხანგრძლივი პაემანი, ხოლო წახალისების ფორმით – წელიწადში 1 დამატებითი ხანგრძლივი პაემანი;

გ) 1 თვის განმავლობაში საკუთარი ხარჯით ჰქონდეს 2 სატელეფონო საუბარი, თითოეული − არაუმეტეს 15 წუთისა, ხოლო წახალისების ფორმით, საკუთარი ხარჯით − 1 სატელეფონო საუბარი არაუმეტეს 15 წუთისა.

3. ამ მუხლის მე-2 ნაწილის „გ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული სატელეფონო საუბრები შეიძლება განხორციელდეს მხოლოდ წინასწარ განსაზღვრულ გარკვეული რაოდენობის სატელეფონო ნომერზე, რომლებშიც არ შედის სპეციალური საგამოძიებო სამსახურის, საქართველოს სახალხო დამცველის, საქართველოს იუსტიციის სამინისტროს გენერალური ინსპექციის ცხელი ხაზის და მსჯავრდებულის ადვოკატის სატელეფონო ნომრები. მსჯავრდებულის მიერ სატელეფონო საუბრის განხორციელების წესი და პირობები განისაზღვრება პენიტენციური დაწესებულების დებულებით. 

4. დასაბუთებული ვარაუდის არსებობისას სამსახურის უფლებამოსილ სტრუქტურულ ქვედანაყოფს უფლება აქვს, მოისმინოს და ჩაიწეროს განსაკუთრებული რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მოთავსებული მსჯავრდებულის სატელეფონო საუბრები. მათი მოსმენისა და ჩაწერის შესახებ მსჯავრდებულს წინასწარ ეცნობება, გარდა საქართველოს სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსით გათვალისწინებული შემთხვევისა.

5. განსაკუთრებული რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მყოფი მსჯავრდებული არ სარგებლობს:

ა) შრომითი უზრუნველყოფის უფლებით;

ბ) ამ კოდექსის მე-14 მუხლის:

ბ.ა) პირველი ნაწილის „თ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული უფლებით (გარდა ახლო ნათესავის გარდაცვალების შემთხვევისა);

ბ.ბ) მე-2 ნაწილის „ბ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული უფლებით.

6. (ამოღებულია - 01.06.2017, №943).

7. ამ კოდექსის მე-16 მუხლის მე-6 ნაწილით გათვალისწინებული პირების მიერ მსჯავრდებულის სახელზე გამოგზავნილი კორესპონდენცია მოწმდება იმავე მუხლის მე-5 ნაწილით დადგენილი წესით.

8. განსაკუთრებული რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მყოფ მსჯავრდებულს უფლება აქვს, დაწესებულების დებულებით დადგენილი წესით მიიღოს გზავნილი.

9. იმ პირველადი მოხმარების საგნების ჩამონათვალი, რომლებიც შეიძლება შეიძინოს მსჯავრდებულმა განსაკუთრებული რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების ტერიტორიაზე არსებულ მაღაზიაში, განისაზღვრება მინისტრის ბრძანებით.

    მუხლი 664. განსაკუთრებული რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მყოფი მსჯავრდებულის წახალისების ფორმები

განსაკუთრებული რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მყოფი მსჯავრდებულის სანიმუშო ყოფაქცევისა და საქმიანობისადმი კეთილსინდისიერი დამოკიდებულების შემთხვევაში ამ დაწესებულების დირექტორი უფლებამოსილია მის მიმართ გამოიყენოს წახალისების შემდეგი ფორმები:

ა) მადლობის გამოცხადება;

ბ) დაკისრებული დისციპლინური სახდელის ვადამდე მოხსნა;

გ) დამატებითი სატელეფონო საუბრის უფლების მიცემა;

დ) დამატებითი ხანმოკლე პაემნით სარგებლობის უფლების მიცემა;

ე) ხანგრძლივი პაემნით სარგებლობის უფლების მიცემა;

ვ) პირადი ტელევიზორით ან რადიომიმღებით სარგებლობის უფლების მიცემა;

ზ) პენიტენციური დაწესებულების დირექტორის გადაწყვეტილებით, სამსახურის გენერალური დირექტორის თანხმობით საგამონაკლისო ხანმოკლე პაემნის უფლების მიცემა;

თ) პენიტენციური დაწესებულების დირექტორის გადაწყვეტილებით, სამსახურის გენერალური დირექტორის თანხმობით იმ პირთან ხანმოკლე პაემნის უფლების მიცემა, რომელიც ამ კოდექსის მე-17 მუხლის მე-2 ნაწილით გათვალისწინებული არ არის.

    მუხლი 665. (ამოღებულია)

თავი XI. (ამოღებულია)

    მუხლი 67. (ამოღებულია)

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

     მუხლი 70. (ამოღებულია)

საქართველოს 2015 წლის 12 ივნისის კანონი №3711 – ვებგვერდი, 24.06.2015წ.

     მუხლი 713. (ამოღებულია)

საქართველოს 2014 წლის 16 აპრილის  კანონი №2241 - ვებგვერდი, 02.05.2014წ.

საქართველოს 2015 წლის 12 ივნისის კანონი №3711 – ვებგვერდი, 24.06.2015წ.

თავი XI1. გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულება 

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

    მუხლი 714. გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების საფუძველი 

1. ეს თავი ადგენს გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების თავისებურებებს.

2. გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში თავისუფლების აღკვეთა აღსრულდება ამ კოდექსის შესაბამისად, თუ ამ თავით სხვა რამ არ არის გათვალისწინებული.

3. გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მსჯავრდებულის მოთავსების წესსა და პირობებს განსაზღვრავს მინისტრი.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

    მუხლი 715. გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების თავისებურებანი 

1. გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში შეიძლება მოთავსდეს დაბალი ან საშუალო რისკის მსჯავრდებული, რომელმაც ფაქტობრივად მოიხადა დაწესებულების დებულებით გათვალისწინებული სასჯელის შესაბამისი ვადა. დაუშვებელია გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში არასრულწლოვანი მსჯავრდებულის მოთავსება.

2. გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მსჯავრდებული თავსდება სამსახურის გენერალური დირექტორის ბრძანებით და მსჯავრდებულის წერილობითი თანხმობის საფუძველზე. წერილობით თანხმობაში მსჯავრდებული აღნიშნავს, რომ თანახმაა, შეასრულოს გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებისთვის დადგენილი ვალდებულებები, აგრეთვე ისწავლოს ან/და იმუშაოს და მონაწილეობა მიიღოს ამ დაწესებულების მიერ შეთავაზებულ სარეაბილიტაციო ღონისძიებებში.

3. სამსახურის გენერალური დირექტორი ამ მუხლის მე-2 ნაწილით გათვალისწინებულ შემთხვევაში გადაწყვეტილების მიღებისას ითვალისწინებს მსჯავრდებულის პიროვნულ თვისებებს, დანაშაულის ჩადენის მოტივს, დამდგარ მართლსაწინააღმდეგო შედეგს ან/და თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში სასჯელის მოხდისას გამოვლენილ ქცევას, გაქცევის რისკს, აგრეთვე იმ საფრთხეს, რომელიც მსჯავრდებულმა შეიძლება შეუქმნას თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებას.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

    მუხლი 716. გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში სასჯელის მოხდის პირობები 

1. მსჯავრდებული, რომელიც სასჯელს იხდის გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში, თავსდება სპეციალურად ამ მიზნით გამოყოფილ საცხოვრებელში.

2. გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მოთავსებულ მსჯავრდებულზე ამ დაწესებულების ინფრასტრუქტურის გათვალისწინებით ვრცელდება ის უფლებები და მოვალეობები, რომლებიც დადგენილია შესაბამისი რისკის მსჯავრდებულისთვის.

3. გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მოთავსებულ მსჯავრდებულს სამსახურის გენერალური დირექტორის გადაწყვეტილებით შეიძლება მიეცეს უფლება, დატოვოს გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულება ერთ-ერთი შემდეგი პირობითა და ვადით:

ა) გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების გარეთ სწავლის ან/და მუშაობის შემთხვევაში, სამუშაო ან/და სასწავლო გრაფიკის შესაბამისად;

ბ) საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილ დასვენების და უქმე დღეებში;

გ) დასაბუთებული მოთხოვნის შემთხვევაში, 1 კვირის განმავლობაში არაუმეტეს 3 დღე-ღამისა.

4. ამ მუხლის მე-3 ნაწილით გათვალისწინებულ შემთხვევაში მსჯავრდებულის გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში დაგვიანებით გამოცხადება ან გამოუცხადებლობა იწვევს საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსით დადგენილ პასუხისმგებლობას, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც დაგვიანებით გამოცხადება ან გამოუცხადებლობა გამოწვეული იყო ერთ-ერთი შემდეგი გარემოებით:

ა) მსჯავრდებულის ჯანმრთელობის ისეთი მდგომარეობა, რომელიც შეუძლებელს ხდის მისთვის დაკისრებული მოვალეობის შესრულებას, რასაც ადასტურებს ექიმის მიერ გაცემული შესაბამისი ცნობა;

ბ) მსჯავრდებულის მიერ დადგენილი რეჟიმის დარღვევა მისგან დამოუკიდებელი მიზეზების გამო, დაუძლეველი ძალის (ფორსმაჟორის) არსებობისას, კერძოდ, სტიქიური უბედურების, ავარიის, ხანძრის, მასობრივი არეულობის, სამხედრო მოქმედების, კარანტინის ან საგანგებო მდგომარეობის გამოცხადების შემთხვევაში ან/და სხვა ისეთი გარემოების არსებობისას, რომელიც ობიექტურად შეუძლებელს ხდის გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში გამოცხადებას, რასაც ადასტურებს შესაბამისი სახელმწიფო დაწესებულების მიერ გაცემული დოკუმენტი.

5. მსჯავრდებულს, რომელმაც ამ მუხლის მე-3 ნაწილის შესაბამისად დატოვა გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულება, ეკრძალება საქართველოს სახელმწიფო საზღვრის გადაკვეთა.

6. ამ მუხლის მე-3 ნაწილით გათვალისწინებული გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დატოვების ვადა შედის სასჯელის მოხდის საერთო ვადაში.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

    მუხლი 717. გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მყოფი მსჯავრდებულის წახალისების ფორმები 

გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მყოფი მსჯავრდებულის სანიმუშო ყოფაქცევისა და საქმიანობისადმი კეთილსინდისიერი დამოკიდებულების შემთხვევაში ამ დაწესებულების დირექტორი უფლებამოსილია მის მიმართ გამოიყენოს წახალისების შემდეგი ფორმები:

ა) მადლობის გამოცხადება;

ბ) დაკისრებული დისციპლინური სახდელის ვადამდე მოხსნა;

გ) დამატებითი სატელეფონო საუბრის უფლების მიცემა;

დ) დაწესებულების გარეთ დამატებითი ხანმოკლე გასვლის უფლების მიცემა;

ე) ამანათით ან ფოსტით ისეთი ნივთების, ნივთიერებების ან/და ნაკეთობების მიღების უფლების მიცემა, რომელთა ქონის უფლებაც მსჯავრდებულს დაწესებულებაში, ჩვეულებრივ, არ აქვს, მაგრამ რომლებიც აკრძალული არ არის.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

    მუხლი 718. გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მყოფი მსჯავრდებულის დისციპლინური სახდელის სახეები 

1. გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დირექტორი უფლებამოსილია დისციპლინური დარღვევის ჩადენის შემთხვევაში გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მყოფი მსჯავრდებულის მიმართ გამოიყენოს დისციპლინური სახდელის შემდეგი სახეები:

ა) გაფრთხილების მიცემა;

ბ) საყვედურის გამოცხადება;

გ) მუშაობის უფლების შეზღუდვა 1 თვემდე ვადით;

დ) ნებადართული ნივთებით სარგებლობის უფლების შეზღუდვა 1 თვემდე ვადით;

ე) ამანათებისა და გზავნილების მიღების უფლების შეზღუდვა 1 თვემდე ვადით;

ვ) სამარტოო საკანში მოთავსება 14 დღემდე ვადით;

ზ) სატელეფონო საუბრის უფლების შეზღუდვა 1 თვემდე ვადით;

(ძალადაკარგულად იქნა ცნობილი 718 მუხლის პირველი ნაწილის „ზ“ ქვეპუნქტის, 82-ე მუხლის პირველი ნაწილის „თ“ ქვეპუნქტის და 88-ე მუხლის მე-2 ნაწილის ის ნორმატიული შინაარსი, რომელიც დისციპლინური სახდელის მოქმედების დროს და ასევე სამარტოო საკანში ყოფნის პერიოდში ბრალდებულს/მსჯავრდებულს ბლანკეტურად უზღუდავს სახალხო დამცველის ცხელ ხაზზე დაკავშირების შესაძლებლობას)საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს 2021 წლის 5 ივლისის გადაწყვეტილება №1/3/1441 – ვებგვერდი, 08.07.2021წ.

თ) პირადი ხასიათის კორესპონდენციის მიღებისა და გაგზავნის უფლების შეზღუდვა 1 თვემდე ვადით;

ი) პენიტენციური დაწესებულების ტერიტორიაზე არსებული მაღაზიით სარგებლობის უფლების შეზღუდვა 1 თვემდე ვადით;

კ) ფულადი გზავნილის მიღებისა და გაგზავნის უფლების შეზღუდვა 1 თვემდე ვადით;

ლ) ამ კოდექსის 716 მუხლის მე-3 ნაწილით გათვალისწინებული უფლების შეზღუდვა 2 თვემდე ვადით.

11. ამ მუხლის პირველი ნაწილის „ზ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული დისციპლინური სახდელის მოქმედების პერიოდში გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მყოფ მსჯავრდებულს უნარჩუნდება სატელეფონო საუბრის უფლება სპეციალური საგამოძიებო სამსახურის, საქართველოს სახალხო დამცველისა და საქართველოს იუსტიციის სამინისტროს გენერალური ინსპექციის ცხელი ხაზის სატელეფონო ნომრებზე დასაკავშირებლად. 

2. თუ მსჯავრდებული არ ასრულებს მისთვის დაკისრებულ მოვალეობას, არღვევს პენიტენციური დაწესებულების დებულებით დადგენილ მოთხოვნას ან/და თუ მან ქცევა ამ დაწესებულებაში მკვეთრად უარყოფითად შეიცვალა, გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დირექტორი სამსახურის გენერალურ დირექტორს მიმართავს შუამდგომლობით მსჯავრდებულის სხვა პენიტენციურ დაწესებულებაში გადაყვანის თაობაზე.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს 2021 წლის 5 ივლისის გადაწყვეტილება №1/3/1441 – ვებგვერდი, 08.07.2021წ.

საქართველოს 2021 წლის 2 ნოემბრის კანონი №979 – ვებგვერდი, 05.11.2021წ.

საქართველოს 2021 წლის 30 დეკემბრის კანონი №1323 – ვებგვერდი, 13.01.2022წ.

 

თავი XII. ქალი მსჯავრდებულის მიერ თავისუფლების აღკვეთის მოხდის თავისებურებანი

    მუხლი 72. ქალი მსჯავრდებულის მიერ თავისუფლების აღკვეთის მოხდის თავისებურებანი

1. ქალი მსჯავრდებული სასჯელს იხდის ქალთა სპეციალურ დაწესებულებაში, რომელიც, როგორც წესი, გათანაბრებულია ნახევრად ღია ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებასთან. ქალთა სპეციალურ დაწესებულებაში ქალი მსჯავრდებული შეიძლება განთავსდეს რისკის შესაბამისად, ამ დაწესებულების ინფრასტრუქტურის გათვალისწინებით.

2. (ამოღებულია - 16.04.2014, №2241). 

3. საჭიროების შემთხვევაში ქალთა სპეციალურ დაწესებულებაში ეწყობა სპეციალური განყოფილება ორსული ქალებისა და ბავშვებისათვის. დედის შუამდგომლობით, მეურვეობისა და მზრუნველობის ორგანოს ნებართვით და ამ დაწესებულების დირექტორის თანხმობით შესაძლებელია დედისა და 3 წლამდე ბავშვის ერთად ცხოვრება. ქალთა სპეციალური დაწესებულება ვალდებულია შექმნას შესაბამისი პირობები.

31. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მყოფი 3 წლამდე ბავშვის კვებას, სამედიცინო მომსახურებასა და სანიტარიულ-ჰიგიენურ პირობებს უზრუნველყოფს სამსახური.

32. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მყოფი 3 წლამდე ბავშვის კვების ნორმები და სანიტარიულ-ჰიგიენური პირობები განისაზღვრება მინისტრისა და საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიებიდან დევნილთა, შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის მინისტრის ერთობლივი ბრძანებით.

33. ქალ მსჯავრდებულს, რომლის 3 წელს მიღწეულმა შვილმა დატოვა ქალთა სპეციალური დაწესებულება, უფლება აქვს, სამსახურის გენერალური დირექტორის გადაწყვეტილებით, შვილთან ურთიერთობის მიზნით, ბავშვის მიერ დაწესებულების დატოვებიდან 1 წლის განმავლობაში, საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილ დასვენების და უქმე დღეებში დატოვოს დაწესებულება. ქალი მსჯავრდებულის მიერ დასვენების და უქმე დღეებში ქალთა სპეციალური დაწესებულების დატოვების წესი განისაზღვრება მინისტრის ბრძანებით.

34. ამ მუხლის 33 ნაწილით განსაზღვრული საკითხის განხილვისას გაითვალისწინება ქალი მსჯავრდებულისაგან მომდინარე საზოგადოებრივი საშიშროება, მის მიერ წარსულში დანაშაულის ჩადენის ფაქტი, დანაშაულის ხასიათი, მოტივი, მიზანი, დამდგარი შედეგი, დანაშაულის განმეორებით ჩადენის რისკი, სასჯელის მოხდისას გამოვლენილი ქცევა, ქალი მსჯავრდებულის პიროვნული თვისებები და სხვა გარემოებები, რომლებმაც შეიძლება გავლენა მოახდინოს სამსახურის გენერალური დირექტორის გადაწყვეტილებაზე.

35. ამ მუხლის 33 ნაწილით გათვალისწინებულ შემთხვევაში ქალი მსჯავრდებულის ქალთა სპეციალურ დაწესებულებაში დაგვიანებით გამოცხადება ან გამოუცხადებლობა იწვევს საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსით დადგენილ პასუხისმგებლობას, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც დაგვიანებით გამოცხადება ან გამოუცხადებლობა გამოწვეული იყო ერთ-ერთი შემდეგი გარემოებით:

ა) ქალი მსჯავრდებულის ჯანმრთელობის ისეთი მდგომარეობა, რომელიც შეუძლებელს ხდის მისთვის დაკისრებული მოვალეობის შესრულებას, რასაც ადასტურებს ექიმის მიერ გაცემული შესაბამისი ცნობა;

ბ) ქალი მსჯავრდებულის მიერ დადგენილი რეჟიმის დარღვევა მისგან დამოუკიდებელი მიზეზების გამო, დაუძლეველი ძალის (ფორსმაჟორის) არსებობისას, კერძოდ, სტიქიური უბედურების, ავარიის, ხანძრის, მასობრივი არეულობის, სამხედრო მოქმედების, კარანტინის ან საგანგებო მდგომარეობის გამოცხადების შემთხვევაში ან/და სხვა ისეთი გარემოების არსებობისას, რომელიც ობიექტურად შეუძლებელს ხდის ქალთა სპეციალურ დაწესებულებაში გამოცხადებას, რასაც ადასტურებს შესაბამისი სახელმწიფო დაწესებულების მიერ გაცემული დოკუმენტი.

36. ქალ მსჯავრდებულს, რომელმაც ამ მუხლის 33 ნაწილის შესაბამისად დატოვა ქალთა სპეციალური დაწესებულება, ეკრძალება საქართველოს სახელმწიფო საზღვრის გადაკვეთა.

4. თუ ამ მუხლის მე-3 ნაწილით გათვალისწინებულ შემთხვევაში ქალი მსჯავრდებული სისტემატურად თავს არიდებს მშობლის მოვალეობების შესრულებას, არაჯეროვნად ასრულებს მათ, ბოროტად იყენებს მშობლის უფლებებს, ქალთა სპეციალური დაწესებულების დირექტორი ვალდებულია ამის შესახებ საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით, დაუყოვნებლივ აცნობოს მეურვეობისა და მზრუნველობის ორგანოს შემდგომი რეაგირებისათვის.

5. ქალ მსჯავრდებულს უფლება აქვს, 1 თვის განმავლობაში ჰქონდეს 3 ხანმოკლე პაემანი, ხოლო წახალისების ფორმით – თვეში 1 დამატებითი ხანმოკლე პაემანი.

6. ქალ მსჯავრდებულს უფლება აქვს, 1 თვის განმავლობაში საკუთარი ხარჯით ჰქონდეს 5 სატელეფონო საუბარი, თითოეული – არა უმეტეს 15 წუთისა, ხოლო წახალისების ფორმით, საკუთარი ხარჯით − ულიმიტო სატელეფონო საუბარი, თითოეული − არა უმეტეს 15 წუთისა.

7. ქალ მსჯავრდებულს უფლება აქვს, დამოუკიდებლად გადაადგილდეს ქალთა დაწესებულების ტერიტორიაზე დებულებით დადგენილი წესით.

8. ქალ მსჯავრდებულს უფლება აქვს, ამ კოდექსის 173 მუხლით დადგენილი წესით 1 თვის განმავლობაში ჰქონდეს 1 საოჯახო პაემანი, ხოლო წახალისების ფორმით − თვეში 1 დამატებითი საოჯახო პაემანი.

9. ქალ მსჯავრდებულს უფლება აქვს, 10 კალენდარული დღის განმავლობაში ჰქონდეს 1 ვიდეოპაემანი, ხოლო წახალისების ფორმით − თვეში 1 დამატებითი ვიდეოპაემანი.

10. ქალ მსჯავრდებულს უფლება აქვს, 1 წლის განმავლობაში ჰქონდეს 3 ხანგრძლივი პაემანი, ხოლო წახალისების ფორმით – წელიწადში 2 დამატებითი ხანგრძლივი პაემანი.

11. ქალთა სპეციალურ დაწესებულებაში დედასთან ერთად მცხოვრები ბავშვის მიერ 3 წლის მიღწევის გამო დაწესებულების დატოვების წესი და პირობები განისაზღვრება მინისტრისა და საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიებიდან დევნილთა, შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის მინისტრის ერთობლივი ბრძანებით.

12. ამ მუხლის 33 ნაწილით გათვალისწინებული ქალთა სპეციალური დაწესებულების დატოვების ვადა შედის სასჯელის მოხდის საერთო ვადაში.

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

საქართველოს 2011 წლის 25 თებერვლის კანონი №4259 – ვებგვერდი, 10.03.2011წ.

საქართველოს 2011 წლის 11 ნოემბრის კანონი №5255 - ვებგვერდი, 24.11.2011წ.

საქართველოს 2012 წლის 22 მაისის კანონი №6257 - ვებგვერდი, 06.06.2012წ.

 

თავი XIII. პატიმრობის აღსრულების წესი

    მუხლი 73. პატიმრობის აღსრულების ადგილი

პირს, რომელსაც საქართველოს სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსით დადგენილი წესით აღ-კვეთის ღონისძიების სახით შეეფარდა პატიმრობა, ათავსებენ პატიმრობის დაწესებულებაში.

    მუხლი 74. პატიმრობაში ყოფნის პირობები

1. პატიმრობის დაწესებულების სანიტარიულ-ჰიგიენური პირობები უნდა შეესაბამებოდეს საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილ ნორმებს.

2. პატიმრობის დაწესებულებაში მყოფი პირი თავსდება საკანში.

3. (ამოღებულია - 16.04.2014, №2241).

4. ერთსა და იმავე სისხლის სამართლის საქმეზე ბრალდებულებს ცალ-ცალკე ათავსებენ. პენიტენციური დაწესებულება ვალდებულია მიიღოს ზომები მათი ერთმანეთთან ურთიერთობის დაუშვებლობის უზრუნველსაყოფად. ეს წესი გამომძიებლის, პროკურორის ან სასამართლოს გადაწყვეტილებით შეიძლება სხვა ბრალდებულებზედაც გავრცელდეს.

5. (ამოღებულია).

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

საქართველოს 2013 წლის 19 აპრილის კანონი №559 - ვებგვერდი, 10.05.2013წ.

    მუხლი 75. პატიმრობაში მიღება

1. ბრალდებულის პატიმრობის დაწესებულებაში მოსათავსებლად აუცილებელია სასამართლოს გადაწყვეტილება პირისთვის აღკვეთის ღონისძიების სახით პატიმრობის შეფარდების შესახებ, ბრალდებულის პირადობის დამადასტურებელი დოკუმენტი ან სხვა საიდენტიფიკაციო დოკუმენტი ფოტოსურათით და დაკავების ოქმი, თუ საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებულია დაკავების ოქმის შედგენა.

2. ბრალდებულის პატიმრობის დაწესებულებაში მიღებისას აუცილებელია მისი ფოტოგრაფირება და დაქტილოსკოპირება. ფოტოსურათები და მათი ნეგატივები, აგრეთვე დაქტილოსკოპიური ბარათი, სიტყვიერი პორტრეტი ბარათის მიხედვით ინახება ბრალდებულის პირად საქმეში.

3. ბრალდებულის დაქტილოსკოპიურ ბარათს პენიტენციური დაწესებულება უგზავნის საჯარო სამართლის იურიდიული პირის − ლევან სამხარაულის სახელობის სასამართლო ექსპერტიზის ეროვნული ბიუროს ცენტრალურ ან შესაბამის ტერიტორიულ სამსახურს ან განყოფილებას დაქტილოსკოპირების ჩატარებიდან 7 დღის ვადაში.

4. პატიმრობის დაწესებულებაში მიღებისას ბრალდებული და მისი პირადი ნივთები საგულდაგულოდ მოწმდება, რის შესახებაც დგება შესაბამისი აქტი. ბრალდებულის შემოწმებას ახორციელებს პატიმრობის დაწესებულების იმავე სქესის თანამშრომელი.

5. პატიმრობის დაწესებულებაში მიღებისას ბრალდებულმა უნდა გაიაროს სამედიცინო შემოწმება. მას ახორციელებს პატიმრობის დაწესებულების ექიმი. ბრალდებულის სამედიცინო შემოწმების შესახებ დგება შესაბამისი ცნობა. ბრალდებულის სხეულზე დაზიანების დაფიქსირების შემთხვევაში პატიმრობის დაწესებულების ექიმი ვალდებულია ამის შესახებ დაუყოვნებლივ აცნობოს სამინისტროს გენერალურ ინსპექციას.

6. პატიმრობის დაწესებულების უფლებამოსილი პირი დაუყოვნებლივ აცნობს ბრალდებულს მის უფლებებსა და მოვალეობებს მისთვის გასაგებ ენაზე.

7. პატიმრობის დაწესებულებაში ბრალდებულის მიღებიდან არა უგვიანეს 24 საათისა ინფორმაცია ბრალდებულის შესახებ იგზავნება საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს საინფორმაციო ბიუროში.

    მუხლი 76. პატიმრობის დაწესებულებიდან ბრალდებულის გაყვანა და გადაყვანა

1. პატიმრობის დაწესებულებიდან ბრალდებულის გაყვანისა და გადაყვანის წესს ამტკიცებს მინისტრი.

1 1. საქართველოს სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსის 191 1 მუხლით გათვალისწინებული გარემოებების არსებობისას, თუ მოსამართლის განჩინებით სამსახურის გენერალურ დირექტორს დაევალება შესაბამისი ბრალდებულის უსაფრთხოების უზრუნველსაყოფად აუცილებელი განსაკუთრებული ზომების მიღება, აღნიშნული ბრალდებულის პატიმრობის სხვა დაწესებულებაში გადაყვანის შესახებ გადაწყვეტილებას იღებს სამსახურის გენერალური დირექტორი, თუ ამ ღონისძიების გამოყენება აუცილებელია ბრალდებულის უსაფრთხოებისათვის.

2. პატიმრობის დაწესებულებიდან ბრალდებულის გადაყვანისას მისი მიმღები პენიტენციური დაწესებულება ვალდებულია ამის შესახებ დაუყოვნებლივ ან მისი მიღებიდან არაუგვიანეს 1 სამუშაო დღისა აცნობოს გამომძიებელს, პროკურორს, სასამართლოს და ბრალდებულის ახლო ნათესავს, აგრეთვე ბრალდებულის თხოვნით – სხვა პირს ან/და ბრალდებულის ადვოკატს მის შესახებ შესაბამისი ინფორმაციის არსებობის შემთხვევაში.

3. ბრალდებულის გაყვანის ან გადაყვანის შემთხვევაში პატიმრობის დაწესებულების ექიმი ახორციელებს ბრალდებულის სამედიცინო შემოწმებას, რის თაობაზედაც დგება შესაბამისი სამედიცინო ცნობა.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

საქართველოს 2018 წლის 21 ივლისის კანონი №3278 – ვებგვერდი, 09.08.2018წ.

საქართველოს 2018 წლის 27 დეკემბრის კანონი №4252 – ვებგვერდი, 29.12.2018წ.

საქართველოს 2019 წლის 28 ივნისის კანონი №4897 – ვებგვერდი, 28.06.2019წ.

    მუხლი 77. ბრალდებულის პაემანი

1. ბრალდებული სარგებლობს 1 თვის განმავლობაში არა უმეტეს 4 ხანმოკლე პაემნის უფლებით. აღნიშნული უფლება შეიძლება შეიზღუდოს გამომძიებლის ან პროკურორის დადგენილების საფუძველზე.

2. გამოძიებისა და უსაფრთხოების ინტერესებიდან გამომდინარე, პატიმრობის დაწესებულების თანამშრომელს, რომელიც ვიზუალურად აკვირდება ბრალდებულის ხანმოკლე პაემანს, შეუძლია დაუყოვნებლივ შეწყვიტოს მისი მსვლელობა.

    მუხლი 78. ბრალდებულის მიერ პატიმრობის დაწესებულების დროებით დატოვება განსაკუთრებულ, პირად გარემოებებთან დაკავშირებით

1. თუ მიღებულია სარწმუნო ცნობა ბრალდებულის ახლო ნათესავის გარდაცვალების ან სიცოცხლისათვის საშიში ავადმყოფობის თაობაზე, ან სხვა განსაკუთრებულ, პირად გარემოებასთან დაკავშირებით, აგრეთვე თუ აუცილებელია ბრალდებულის საგამოძიებო ან სხვა საპროცესო მოქმედებაში მონაწილეობა, გამომძიებელს ან პროკურორს შეუძლია გასცეს ბრალდებულის მიერ პატიმრობის დაწესებულების დროებით დატოვების ნებართვა 2 დღემდე ვადით. პატიმრობის დაწესებულების დროებით დატოვებასთან დაკავშირებული ხარჯები ანაზღაურდება საქართველოს სახელმწიფო ბიუჯეტიდან.

2. ბრალდებულის მიერ პატიმრობის დაწესებულების დროებით დატოვების წესს ამტკიცებს მინისტრი.

    მუხლი 79. ბრალდებულის პატიმრობის დაწესებულებაში ყოფნის პირობები

1. ბრალდებულს პატიმრობის დაწესებულებაში ყოფნისას უფლება აქვს:

ა) პატიმრობის დაწესებულების ტერიტორიაზე არსებულ მაღაზიაში შეიძინოს კვების პროდუქტები იმ თანხით, რომელიც მის პირად ანგარიშზე ჩარიცხეს ახლო ნათესავებმა ან სხვა პირებმა. კვების პროდუქტების შესაძენად პირადი თანხის გამოყენება დაიშვება მინისტრის ბრძანებით განსაზღვრული ლიმიტის ფარგლებში, მხოლოდ უნაღდო ანგარიშსწორებით;

ბ) ეცვას პირადი ტანსაცმელი/ფეხსაცმელი, ხოლო თუ ასეთი ტანსაცმელი/ფეხსაცმელი არ აქვს − პენიტენციური დაწესებულების მიერ გადაცემული სეზონის შესაფერისი ტანსაცმელი/ფეხსაცმელი;

გ) პენიტენციური დაწესებულების კონტროლით, საკუთარი ხარჯით აწარმოოს მიმოწერა და 1 თვის განმავლობაში სამჯერ ჰქონდეს სატელეფონო საუბარი, თითოეული – არაუმეტეს 15 წუთისა;

დ) ისარგებლოს ბიბლიოთეკის წიგნებით და პრესით;

ე)  (ამოღებულია - 01.06.2017, №943).

2. ამ მუხლის პირველი ნაწილის „გ“ ქვეპუნქტით დადგენილი უფლება ბრალდებულს შეიძლება შეეზ-ღუდოს გამომძიებლის ან პროკურორის მოტივირებული გადაწყვეტილებით.

21. გამომძიებლის ან პროკურორის მიერ ბრალდებულისთვის სატელეფონო საუბრის უფლების შეზღუდვა არ ვრცელდება ბრალდებულის მიერ სპეციალური საგამოძიებო სამსახურის, საქართველოს სახალხო დამცველისა და საქართველოს იუსტიციის სამინისტროს გენერალური ინსპექციის ცხელი ხაზის სატელეფონო ნომრებზე დაკავშირების შემთხვევებზე. 

3. ბრალდებულის გათავისუფლება ხორციელდება საქართველოს სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსით დადგენილი წესით.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

საქართველოს 2021 წლის 2 ნოემბრის კანონი №979 – ვებგვერდი, 05.11.2021წ.

საქართველოს 2021 წლის 30 დეკემბრის კანონი №1323 – ვებგვერდი, 13.01.2022წ.

 

თავი XIV. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის დისციპლინური პასუხისმგებლობა

    მუხლი 80. დისციპლინური დარღვევა

დისციპლინურ დარღვევად მიიჩნევა ქმედება, რომელიც არღვევს დაწესებულების დებულებას, ზიანს აყენებს წესრიგსა და უსაფრთხოებას და არ შეიცავს დანაშაულის ნიშნებს, კერძოდ:

ა) სანიტარიულ-ჰიგიენური ნორმების დარღვევა;

ბ) ხანძარსაწინააღმდეგო უსაფრთხოების წესების დარღვევა;

გ) დაწესებულების მოსამსახურისა და სხვა უფლებამოსილი პირისადმი მათ მიერ სამსახურებრივი მოვალეობების შესრულებისას დაუმორჩილებლობა ან მათთვის სხვაგვარი წინააღმდეგობის გაწევა;

დ) განზრახი ქმედების ჩადენა, რომელიც საფრთხეს უქმნის სხვა პირის სიცოცხლეს ან/და ჯანმრთელობას, აგრეთვე სხვა პირის ღირსებისა და ხელშეუხებლობის შელახვა;

ე) დაწესებულების ან სხვა პირის ქონების დაზიანება/განადგურება, მათ შორის, მისი ვიზუალური მხარის ცვლილებით;

ვ) დაწესებულების მიერ დადგენილი გადაადგილების შეზღუდვების/ საზღვრების უნებართვოდ გადაკვეთა;

ზ) დაწესებულების ტერიტორიაზე სარგებლის მიღების მიზნით საქმიანობის პენიტენციური დაწესებულების დირექტორის ნებართვის გარეშე განხორციელება;

თ) დაწესებულების ტერიტორიაზე განთავსებული მოწყობილობების/ სისტემების ფუნქციონირებაში პენიტენციური დაწესებულების დირექტორის ნებართვის გარეშე ჩარევა, შენობა-ნაგებობების დიზაინსა და ფუნქციებში ცვლილებების თვითნებურად შეტანა;

ი) დაწესებულების ტერიტორიაზე აკრძალული ნივთის დამზადება, ფლობა ან სარგებლობა;

1) (ამოღებულია - 01.05.2015, №3523);

კ) ხმაური ან სხვაგვარი ქმედება, რომელიც არღვევს წესრიგს და ხელს უშლის დაწესებულების ნორმალურ ფუნქციონირებას; 

ლ) ნებისმიერი სახის ინფორმაციის უკანონო ფორმით მიწოდება საკნიდან საკანში ან დაწესებულების გარეთ;

მ) დაწესებულების დებულების, დაწესებულებაში დადგენილი დღის განრიგისა და საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი სხვა ნორმების დარღვევა.

    მუხლი 81. დისციპლინური სახდელი

1. დისციპლინური დარღვევის შედეგია ბრალდებულის/მსჯავრდებულის დისციპლინური პასუხისმგებლობა. დისციპლინური დარღვევისათვის გამოყენებული სახდელი უნდა იყოს ჩადენილი ქმედების პროპორციული.

2. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის მიმართ დისციპლინური ღონისძიების გამოყენება დაიშვება მხოლოდ დისციპლინური სამართალწარმოების საფუძველზე და მას შემდეგ, რაც დადასტურდება მის მიერ დისციპლინური დარღვევის ჩადენის ფაქტი.

3. ჯგუფური დარღვევის შემთხვევაში ბრალდებულის/მსჯავრდებულის მიმართ სახდელი ინდივიდუალურად დგინდება.

4. თუ დისციპლინური დარღვევის გარემოებები წარმოშობს ამ კოდექსის 57-ე მუხლით გათვალისწინებული უსაფრთხოების ღონისძიების გამოყენების საფუძველს, უსაფრთხოების ღონისძიება გამოიყენება ამ თავით გათვალისწინებული დისციპლინური სამართალწარმოების დაწყებამდე.

    მუხლი 82. დისციპლინური სახდელის სახეები

1. დისციპლინური სახდელის სახეებია:

ა) გაფრთხილება;

ბ) საყვედური;

გ) მუშაობის უფლების შეზღუდვა არა უმეტეს 6 თვის ვადით;

1) ინდივიდუალური საქმიანობის შედეგად დამზადებული ნივთის (ნაკეთობის) რეალიზაციის უფლების შეზღუდვა არაუმეტეს 3 თვის ვადით;

დ) ნებადართული ნივთებით სარგებლობის უფლების შეზღუდვა არა უმეტეს 6 თვის ვადით; 

ე) ამანათისა და გზავნილის მიღების შეზღუდვა არა უმეტეს 6 თვის ვადით;

ვ) საკნის ტიპის საცხოვრებელში გადაყვანა 6 თვემდე ვადით;

ზ) სამარტოო საკანში მოთავსება 14 დღემდე ვადით;

თ) სატელეფონო საუბრის უფლების შეზღუდვა არა უმეტეს 3 თვის ვადით;

(ძალადაკარგულად იქნა ცნობილი 718 მუხლის პირველი ნაწილის „ზ“ ქვეპუნქტის, 82-ე მუხლის პირველი ნაწილის „თ“ ქვეპუნქტის და 88-ე მუხლის მე-2 ნაწილის ის ნორმატიული შინაარსი, რომელიც დისციპლინური სახდელის მოქმედების დროს და ასევე სამარტოო საკანში ყოფნის პერიოდში ბრალდებულს/მსჯავრდებულს ბლანკეტურად უზღუდავს სახალხო დამცველის ცხელ ხაზზე დაკავშირების შესაძლებლობას)საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს 2021 წლის 5 ივლისის გადაწყვეტილება №1/3/1441 – ვებგვერდი, 08.07.2021წ.

ი) პირადი ხასიათის კორესპონდენციის მიღება-გაგზავნის უფლების შეზღუდვა არა უმეტეს 3 თვის ვადით;

კ) პენიტენციური დაწესებულების ტერიტორიაზე არსებული მაღაზიით სარგებლობის უფლების შეზღუდვა არაუმეტეს 3 თვის ვადით;

ლ) ფულადი გზავნილის მიღება-გაგზავნის უფლების შეზღუდვა არა უმეტეს 3 თვის ვადით;

მ) კუთვნილი ხანმოკლე პაემნის აკრძალვა არა უმეტეს წელიწადში 6-ჯერ;

ნ) პირადი ტელევიზორით ან რადიომიმღებით სარგებლობის უფლების შეზღუდვა არაუმეტეს 6 თვის ვადით.

2. ორსული ქალების, მცირეწლოვანი ბავშვების დედებისა და 65 წელს გადაცილებული ბრალდებულის/მსჯავრდებულის მიმართ არ გამოიყენება ამ მუხლის პირველი ნაწილის „ვ“ და „ზ“ ქვეპუნქტებით გათვალისწინებული სახდელები.

3. (ამოღებულია - 16.04.2014, №2241).

4. ამ მუხლის პირველი ნაწილის „თ“–„ლ“ ქვეპუნქტებით გათვალისწინებული თითოეული უფლების შეზღუდვის ვადა 1 წლის განმავლობაში არ უნდა აღემატებოდეს 6 თვეს.

5. დაუშვებელია ამ მუხლის პირველი ნაწილის „თ“, „ი“ და „მ“ ქვეპუნქტებით გათვალისწინებული უფლებების ერთდროულად შეზღუდვა.

6. ამ მუხლის პირველი ნაწილის „თ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული დისციპლინური სახდელის მოქმედების პერიოდში მსჯავრდებულს/ბრალდებულს უნარჩუნდება სატელეფონო საუბრის უფლება სპეციალური საგამოძიებო სამსახურის, საქართველოს სახალხო დამცველისა და საქართველოს იუსტიციის სამინისტროს გენერალური ინსპექციის ცხელი ხაზის სატელეფონო ნომრებზე დასაკავშირებლად. 

შენიშვნა: დისციპლინური გადაცდომისათვის ამ მუხლის პირველი ნაწილის „ი“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული შეზღუდვა არ ვრცელდება იმ კორესპონდენციაზე, რომლის ადრესატი ან ადრესანტი არის საქართველოს პრეზიდენტი, საქართველოს პარლამენტის თავმჯდომარე, საქართველოს პრემიერ-მინისტრი, საქართველოს პარლამენტის წევრი, სასამართლო, ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლო, საერთაშორისო ორგანიზაცია, რომელიც შექმნილია საქართველოს პარლამენტის მიერ რატიფიცირებული ადამიანის უფლებათა დაცვის სფეროს საერთაშორისო ხელშეკრულების საფუძველზე, საქართველოს სამინისტრო, სამსახური, საქართველოს სახალხო დამცველი, ადვოკატი, პროკურორი, საბჭო.

საქართველოს 2011 წლის 11 ნოემბრის კანონი №5255 - ვებგვერდი, 24.11.2011წ.

    მუხლი 83. დისციპლინური დარღვევის ჩადენაში მხილებული ბრალდებულის/მსჯავრდებულის უფლებები

ბრალდებულს/მსჯავრდებულს, რომელსაც ბრალად ედება დისციპლინური დარღვევის ჩადენა, უფლება აქვს:

ა) მისთვის გასაგებ ენაზე ეცნობოს დარღვევის არსი და საფუძველი;

ბ) ჰქონდეს საკმარისი დრო და საშუალება დაცვის მოსამზადებლად საქმის ზეპირი მოსმენით განხილვის შემთხვევაში;

გ) ისარგებლოს იურიდიული დახმარებით, მათ შორის, „იურიდიული დახმარების შესახებ“ საქართველოს კანონით დადგენილი წესით, ამ კოდექსის 82-ე მუხლის პირველი ნაწილის „ვ“ და „ზ“ ქვეპუნქტებით გათვალისწინებულ შემთხვევებში, თუ ამას თავად მოითხოვს საქმის ზეპირი მოსმენით განხილვის შემთხვევაში;

დ) მოითხოვოს დისციპლინურ განხილვაზე მოწმეთა დასწრება და დაკითხოს მოწმეები საქმის ზეპირი მოსმენით განხილვის შემთხვევაში;

ე) ისარგებლოს თარჯიმნის უფასო მომსახურებით, თუ მას არ ესმის სამართალწარმოების ენა.

    მუხლი 84. დისციპლინური სამართალწარმოება

1. დისციპლინური დარღვევის საქმეს ზეპირი მოსმენის გარეშე განიხილავს დაწესებულების დირექტორი ან მის მიერ უფლებამოსილი პირი. თუ დაწესებულების დირექტორი ან მის მიერ უფლებამოსილი პირი მიიჩნევს, რომ საკითხის გადასაწყვეტად საჭიროა დამატებითი ინფორმაციის მიღება, მას უფლება აქვს, საქმე ზეპირი მოსმენით განიხილოს.

11. დისციპლინური დარღვევის საქმის ზეპირი მოსმენის გარეშე განხილვისას ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უფლება აქვს, ჰყავდეს ადვოკატი.

2. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს განემარტება უფლება – მისცეს ახსნა-განმარტება, წარადგინოს მტკიცებულებები, განაცხადოს შუამდგომლობა, გამოვიდეს მშობლიურ ენაზე და ისარგებლოს თარჯიმნის მომსახურებით, გაასაჩივროს განკარგულება დისციპლინური ღონისძიების გამოყენების შესახებ.

3. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უნდა ჩამოერთვას ახსნა-განმარტება მის მიერ ჩადენილ დისციპლინურ დარღვევასთან დაკავშირებით, ხოლო უარის შემთხვევაში პენიტენციური დაწესებულების უფლებამოსილი პირი ადგენს ოქმს.

4. დისციპლინური დარღვევის ჩამდენ პირს, მოწმეს ან დაზარალებულს უფლება აქვს, წერილობით წარადგინოს ახსნა-განმარტებები ან/და შენიშვნები, რომლებიც დაერთვის განკარგულებას დისციპლინური ღონისძიების გამოყენების შესახებ.

5. ზეპირი მოსმენის დროს ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უნდა ჰქონდეს დაჯდომისა და ჩანაწერების გაკეთების საშუალება.

6. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის მიმართ დისციპლინური ღონისძიების გამოყენებისას გაითვალისწინება ბრალდებულის/ მსჯავრდებულის პიროვნება და მისი ქცევა, აგრეთვე გარემოებები, რომლებშიც იქნა ჩადენილი დისციპლინური დარღვევა, ბრალდებულის/მსჯავრდებულის განმარტება დარღვევასთან დაკავშირებით. საქმის განხილვის შემდეგ, მტკიცებულების შეფასების საფუძველზე დაწესებულების დირექტორი ან მის მიერ უფლებამოსილი პირი იღებს შესაბამის გადაწყვეტილებას.

7. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უფლება აქვს, ადვოკატის მიერ იყოს წარმოდგენილი დისციპლინური დარღვევის საქმის ზეპირი მოსმენით განხილვისას, რომელიც ტარდება ამ კოდექსის 82-ე მუხლის პირველი ნაწილის „ვ“ და „ზ“ ქვეპუნქტებით გათვალისწინებული დისციპლინური სახდელების გამოყენების შესახებ. ზეპირი მოსმენის დაწყებამდე ბრალდებულს/მსჯავრდებულს განემარტება საკუთარი ადვოკატის მოწვევის უფლება, რომელიც შესაბამისი თანხმობის მიღების შემთხვევაში ხორციელდება განმარტებიდან 3 საათის განმავლობაში. თუ დადგენილ ვადაში ადვოკატი არ გამოცხადდება, ბრალდებულს/მსჯავრდებულს მისი თანხმობით დაენიშნება საზოგადოებრივი ადვოკატი. თუ ბრალდებული/ მსჯავრდებული უარს აცხადებს დასწრებაზე, ეს ფაქტი წერილობით ფიქსირდება. წინააღმდეგ შემთხვევაში დგება ოქმი, რომელსაც ხელს აწერს ბრალდებული/მსჯავრდებული.

8. ზეპირი სხდომა დისციპლინური სახდელის გამოყენების შესახებ შეიძლება გაგრძელდეს ზეპირი მოსმენის გარეშე და გადაწყვეტილება მიღებულ იქნეს, თუ ბრალდებული/მსჯავრდებული თავისი ქმედებით არღვევს წესრიგს, არ ცხადდება სხდომაზე ან სხვაგვარად უშლის ხელს სხდომის მიმდინარეობას.

    მუხლი 85. განკარგულება დისციპლინური ღონისძიების გამოყენების შესახებ

1. დისციპლინური ღონისძიების გამოყენების შესახებ განკარგულების გამოცემის უფლებამოსილება აქვს დაწესებულების დირექტორს ან მის მიერ უფლებამოსილ პირს. დაწესებულების დირექტორის ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტი უფლებამოსილების სხვა პირისათვის მინიჭების თაობაზე ცალკე არ საჩივრდება.

2. დისციპლინური სახდელის დაკისრება უნდა მოხდეს დისციპლინური დარღვევის გამოვლენის დღიდან არა უგვიანეს 10 დღისა.

3. დისციპლინური ღონისძიების გამოყენების შესახებ განკარგულება უნდა შეიცავდეს:

ა) უფლებამოსილი თანამდებობის პირის გვარსა და სახელს;

ბ) შედგენის თარიღს, დროს და ადგილს;

გ) სარეგისტრაციო ნომერს;

დ) მონაცემებს დარღვევის ჩამდენი პირის შესახებ (გვარი, სახელი, დაბადების თარიღი და სხვა);

ე) დარღვევის ჩადენის ადგილს, დროს და დარღვევის არსს, ასევე მისი გამოვლენის დროს. იმ შემთხვევაში, თუ შეუძლებელია დისციპლინური დარღვევის ჩადენის დროის განსაზღვრა, დისციპლინური დარღვევის ჩადენის დროდ ჩაითვლება მისი გამოვლენის დრო;

ვ) მონაცემებს მოწმის, დაზარალებულის შესახებ, მათი არსებობის შემთხვევაში;

ზ) მითითებას საქმის გადასაწყვეტად საჭირო სხვა მტკიცებულებებზე, მათი არსებობის შემთხვევაში.

4. თარჯიმნის მოწვევის შესახებ უნდა აღინიშნოს განკარგულებაში დისციპლინური ღონისძიების გამოყენების შესახებ.

5. განკარგულება დისციპლინური ღონისძიების გამოყენების შესახებ უნდა იყოს კანონიერი, დასაბუთებული, სამართლიანი და უნდა ემსახურებოდეს კანონიერ მიზანს. დაკისრებული დისციპლინური სახდელი უნდა შეესაბამებოდეს ჩადენილი დარღვევის სიმძიმესა და ხასიათს. განკარგულება უნდა იყოს წერილობითი ფორმის და მასში ასახული უნდა იყოს გასაჩივრების პროცედურა.

6. დისციპლინური ღონისძიების გამოყენების შესახებ განკარგულების 1 ასლი გამოცემისთანავე გადაეცემა ბრალდებულს/მსჯავრდებულს ან მის ადვოკატს.

7. დისციპლინური პასუხისმგებლობის საქმის მასალები უნდა დაერთოს ბრალდებულის/მსჯავრდებულის პირად საქმეს.

8. დისციპლინური სახდელის აღსრულება უნდა დაიწყოს მისი დაკისრებიდან 1 თვის ვადაში.

9. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის სხვა პენიტენციურ დაწესებულებაში გადაყვანის შემთხვევაში მისთვის დაკისრებული დისციპლინური სახდელის აღსრულება გრძელდება საერთო წესით.

საქართველოს 2011 წლის 11 ნოემბრის კანონი №5255 - ვებგვერდი, 24.11.2011წ.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

    მუხლი 86. დისციპლინური სახდელის გასაჩივრება

1. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უფლება აქვს, დისციპლინური ღონისძიების გამოყენების შესახებ განკარგულების გადაცემიდან 10 სამუშაო დღის ვადაში ერთჯერადად გაასაჩივროს სასამართლოში მის მიმართ გამოყენებული დისციპლინური სახდელი. გასაჩივრება არ აჩერებს დისციპლინური ღონისძიების გამოყენების შესახებ განკარგულების აღსრულებას.

2. ჯანმრთელობის მდგომარეობის გაუარესების გამო ბრალდებულის/მსჯავრდებულის სამედიცინო დაწესებულებაში გადაყვანა ან სხვა განსაკუთრებული გარემოება, რომელიც აფერხებს დისციპლინური სახდელის აღსრულებას, იწვევს დისციპლინური სახდელის აღსრულების გადავადებას ბრალდებულის/მსჯავრდებულის დაწესებულებაში დაბრუნებამდე.

    მუხლი 87. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის გარანტიები დისციპლინური პასუხისმგებლობის გამოყენებისას

1. დაუშვებელია ერთი დისციპლინური დარღვევისათვის 2 ან მეტი დისციპლინური სახდელის დაკისრება.

2. დისციპლინური სახდელი არ უნდა იყოს ბრალდებულის/მსჯავრდებულის დამამცირებელი და მისი პატივისა და ღირსების შემლახველი.

3. დაუშვებელია დისციპლინური პასუხისმგებლობის დაკისრება, თუ დისციპლინური დარღვევის ჩადენიდან გასულია 1 წელი.

4. დისციპლინურსახდელდაუდებლად ითვლება პირი, რომელიც დისციპლინური სახდელის მოხდიდან 6 თვის განმავლობაში კვლავ არ ჩაიდენს დისციპლინურ დარღვევას. იმ შემთხვევაში, თუ ბრალდებულს/მსჯავრდებულს დაეკისრება ამ კოდექსის 82-ე მუხლის პირველი ნაწილის „ვ“ და „ზ“ ქვეპუნქტებით გათვალისწინებული სახდელები, იგი დისციპლინურსახდელდაუდებლად ჩაითვლება, თუ დისციპლინური სახდელის მოხდიდან 1 წლის განმავლობაში კვლავ არ ჩაიდენს დისციპლინურ დარღვევას.

5. დისციპლინური სახდელის ვადამდე მოხსნა შეუძლია დაწესებულების დირექტორს ან მის მიერ უფლებამოსილ პირს, თუ სახდელის მიზანი მიღწეულია.

6. პენიტენციური დაწესებულების დირექტორი უფლებამოსილია ბრალდებულს/ მსჯავრდებულს, რომელიც მისდამი დაქვემდებარებულ პენიტენციურ დაწესებულებაში იმყოფება, ვადამდე მოუხსნას სხვა პენიტენციური დაწესებულების დირექტორის მიერ დაკისრებული დისციპლინური სახდელი.

    მუხლი 88. სამარტოო საკანში მოთავსება

1. სამარტოო საკანში მოთავსება, როგორც დისციპლინური სახდელი, გამოიყენება მხოლოდ განსაკუთრებულ შემთხვევაში.

2. სამარტოო საკანში მოთავსებულ ბრალდებულს/მსჯავრდებულს ეკრძალება ხანმოკლე და ხანგრძლივი პაემნები, სატელეფონო საუბარი, კვების პროდუქტების შეძენა, აგრეთვე ეზღუდება სასწავლო პროცესში მონაწილეობის უფლება. მას უფლება აქვს, ისარგებლოს გასეირნების უფლებით − ყოველდღიურად არანაკლებ 1 საათისა.

(ძალადაკარგულად იქნა ცნობილი 718 მუხლის პირველი ნაწილის „ზ“ ქვეპუნქტის, 82-ე მუხლის პირველი ნაწილის „თ“ ქვეპუნქტის და 88-ე მუხლის მე-2 ნაწილის ის ნორმატიული შინაარსი, რომელიც დისციპლინური სახდელის მოქმედების დროს და ასევე სამარტოო საკანში ყოფნის პერიოდში ბრალდებულს/მსჯავრდებულს ბლანკეტურად უზღუდავს სახალხო დამცველის ცხელ ხაზზე დაკავშირების შესაძლებლობას)საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს 2021 წლის 5 ივლისის გადაწყვეტილება №1/3/1441 – ვებგვერდი, 08.07.2021წ.

21. სამარტოო საკანში მოთავსებულ მსჯავრდებულს/ბრალდებულს უნარჩუნდება სატელეფონო საუბრის უფლება სპეციალური საგამოძიებო სამსახურის, საქართველოს სახალხო დამცველისა და საქართველოს იუსტიციის სამინისტროს გენერალური ინსპექციის ცხელი ხაზის სატელეფონო ნომრებზე დასაკავშირებლად. 

3. სამარტოო საკანში მისი უსაფრთხოების დაცვის მიზნით მოთავსებული ბრალდებული/მსჯავრდებული სარგებლობს ამ კოდექსით გათვალისწინებული ყველა უფლებით.

4. სამარტოო საკანი უნდა იყოს განათებული და ვენტილაციით უზრუნველყოფილი; ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უნდა ჰქონდეს სკამი და საწოლი. მას უფლება აქვს, მოთხოვნის შემთხვევაში მიიღოს საკითხავი მასალა.

5. დაუშვებელია ბრალდებულის/მსჯავრდებულის მოთავსება სრული სენსორული იზოლაციის პირობებში.

6. პენიტენციური დაწესებულების შესაბამისი უფლებამოსილი პირი ვალდებულია სამედიცინო პერსონალს აცნობოს სამარტოო საკანში პირის მოთავსების შესახებ. სამარტოო საკანში მყოფი პირი უნდა იყოს სამედიცინო პერსონალის ყოველდღიური, განსაკუთრებული მეთვალყურეობის ქვეშ. აუცილებლობის შემთხვევაში, სამარტოო საკანში პირის ყოფნის ხანგრძლივობა შეიძლება შემცირდეს ექიმის დასკვნის საფუძველზე.

საქართველოს 2011 წლის 25 თებერვლის კანონი №4259 – ვებგვერდი, 10.03.2011წ.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს 2021 წლის 5 ივლისის გადაწყვეტილება №1/3/1441 – ვებგვერდი, 08.07.2021წ.

საქართველოს 2021 წლის 2 ნოემბრის კანონი №979 – ვებგვერდი, 05.11.2021წ.

საქართველოს 2021 წლის 30 დეკემბრის კანონი №1323 – ვებგვერდი, 13.01.2022წ.

    მუხლი 89. დისციპლინური დარღვევების პრევენცია

1. პენიტენციურმა დაწესებულებამ უნდა მიიღოს შესაბამისი ზომები დისციპლინური დარღვევის პრევენციის მიზნით და მის თავიდან ასაცილებლად.

2. დაწესებულების დებულება, დისციპლინური დარღვევებისა და შესაბამისი სახდელების დეტალური ჩამონათვალით, ყველა ბრალდებულისათვის/მსჯავრდებულისათვის უნდა იყოს ხელმისაწვდომი.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

თავი XV. მსჯავრდებულის დისციპლინური პატიმრობა

 

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

    მუხლი 90. დისციპლინური პატიმრობის შეფარდება

1. თუ მსჯავრდებულმა დისციპლინური სახდელის მოქმედების ვადაში განმეორებით ჩაიდინა ამ კოდექსით გათვალისწინებული დისციპლინური დარღვევა, მას შესაძლებელია შეეფარდოს დისციპლინური პატიმრობა არაუმეტეს 30 დღე-ღამის ვადით. ეს წესი არ ვრცელდება ამ მუხლის 1 1 ნაწილით გათვალისწინებულ შემთხვევაზე.

11. თუ განსაკუთრებული რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მოთავსებულმა მსჯავრდებულმა ჩაიდინა ამ კოდექსის მე-80 მუხლის „გ“, „დ“ ან/და „ლ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული დისციპლინური დარღვევა, მას შესაძლებელია შეეფარდოს დისციპლინური პატიმრობა არაუმეტეს 60 დღე-ღამის ვადით.

2. მსჯავრდებულისთვის 1 წლის განმავლობაში შეფარდებული დისციპლინური პატიმრობების საერთო ვადა არ უნდა აღემატებოდეს 60 დღე-ღამეს, ხოლო ამ მუხლის 11 ნაწილით გათვალისწინებულ შემთხვევაში − 150 დღე-ღამეს.

3. დისციპლინური პატიმრობა არ შეეფარდება ქალ მსჯავრდებულს, რომელიც არის ორსულად ან ქალთა სპეციალურ დაწესებულებაში ჰყავს 3 წლამდე ბავშვი, აგრეთვე 65 წელს გადაცილებულ მსჯავრდებულს.

4. დისციპლინური პატიმრობის შეფარდების შესახებ განკარგულების გამოცემის უფლებამოსილება აქვს პენიტენციური დაწესებულების დირექტორს ან მის მიერ უფლებამოსილ პირს. ამ უფლებამოსილების დელეგირება ხორციელდება ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტით.

5. დისციპლინური პატიმრობის შეფარდების შესახებ განკარგულება უნდა შეიცავდეს:

ა) გამომცემი თანამდებობის პირის გვარსა და სახელს;

ბ) შედგენის თარიღს, დროსა და ადგილს;

გ) სარეგისტრაციო ნომერს;

დ) მითითებას იმ ნორმატიულ აქტსა და ინდივიდუალურ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივ აქტზე, რომელთა საფუძველზედაც თანამდებობის პირი ახორციელებს აღნიშნულ უფლებამოსილებას;

ე) დისციპლინური დარღვევის ჩამდენის შესახებ მონაცემებს (გვარი, სახელი, დაბადების თარიღი და სხვა);

ვ) დისციპლინური დარღვევის ჩადენის ადგილს, დროს (წლის, თვის, რიცხვის, საათისა და წუთის მითითებით) და დარღვევის არსს. თუ დროის განსაზღვრა შეუძლებელია, დისციპლინური დარღვევის ჩადენის დროდ მიიჩნევა მისი გამოვლენის დრო;

ზ) მონაცემებს მოწმისა და დაზარალებულის შესახებ, მათი არსებობის შემთხვევაში;

თ) მითითებას საქმის გადასაწყვეტად საჭირო სხვა მტკიცებულებებზე, მათი არსებობის შემთხვევაში;

ი) შუამდგომლობას სახდელის სახით დისციპლინური პატიმრობის შეფარდების შესახებ, სახდელის ვადის მითითების გარეშე.

6. დისციპლინური პატიმრობის შეფარდების შესახებ განკარგულების გამოცემისას მსჯავრდებულს განემარტება უფლება – გაეცნოს ამ განკარგულებას, მისცეს ახსნა-განმარტება, წარადგინოს მტკიცებულებები, განაცხადოს შუამდგომლობა, გამოვიდეს მშობლიურ ენაზე და ისარგებლოს თარჯიმნის ან/და ადვოკატის (დამცველის) მომსახურებით, გაასაჩივროს დისციპლინური პატიმრობის შეფარდების შესახებ განკარგულება. აღნიშნული განმარტების თაობაზე აღინიშნება დისციპლინური პატიმრობის შეფარდების შესახებ განკარგულებაში.

7. თარჯიმნის ან/და ადვოკატის (დამცველის) მოწვევის შესახებ უნდა აღინიშნოს დისციპლინური პატიმრობის შეფარდების შესახებ განკარგულებაში.

8. დისციპლინური დარღვევის ჩამდენს, მოწმეს, დაზარალებულს უფლება აქვს, წერილობით წარადგინოს ახსნა-განმარტებები ან/და შენიშვნები. ისინი დაერთვის დისციპლინური პატიმრობის შეფარდების შესახებ განკარგულებას.

9. დისციპლინური პატიმრობის შეფარდების შესახებ განკარგულების ერთი ასლი გამოცემისთანავე გადაეცემა მსჯავრდებულს.

10. დისციპლინური პატიმრობის შეფარდების შესახებ განკარგულება გამოცემიდან 24 საათის განმავლობაში წარედგინება უფლებამოსილ სასამართლოს პენიტენციური დაწესებულების ადგილმდებარეობის მიხედვით. მტკიცების ტვირთი ეკისრება განკარგულების გამომცემ თანამდებობის პირს.

11. მოსამართლე დისციპლინური პატიმრობის შეფარდების შესახებ განკარგულებას განიხილავს ერთპიროვნულად, ღია სასამართლო სხდომაზე, მისი წარდგენიდან 48 საათის განმავლობაში. საქმის განხილვის შემდეგ დასაბუთებული გადაწყვეტილება დაუყოვნებლივ უნდა იქნეს გამოტანილი. დაუშვებელია დასაბუთებული გადაწყვეტილების გამოტანის სხვა დროისათვის გადადება.

12. სასამართლოში საქმე განიხილება საქართველოს ადმინისტრაციული საპროცესო კოდექსით გათვალისწინებული წესით. საქმის განხილვისას არ გამოიყენება საქართველოს ადმინისტრაციული საპროცესო კოდექსის 262 მუხლი.

13. სასამართლოში საქმე განიხილება თანასწორობისა და შეჯიბრებითობის საფუძველზე. მსჯავრდებული სარგებლობს საქართველოს ადმინისტრაციული საპროცესო კოდექსით გარანტირებული ყველა უფლებით. მას სრული თანასწორობის საფუძველზე უფლება აქვს, წარადგინოს მტკიცებულებები, მონაწილეობა მიიღოს მათ გამოკვლევაში, მოიწვიოს მოწმეები, მისცეს ახსნა-განმარტება, განაცხადოს შუამდგომლობა და აცილება, გამოთქვას საკუთარი აზრი საქმესთან დაკავშირებულ ნებისმიერ საკითხზე. სასამართლოში საქმის განხილვისას მსჯავრდებულს უფლება აქვს, გამოვიდეს მშობლიურ ენაზე და ისარგებლოს თარჯიმნის ან/და ადვოკატის (დამცველის) მომსახურებით. თუ მსჯავრდებულს არა აქვს ადვოკატის (დამცველის) აყვანის შესაძლებლობა, სასამართლო ვალდებულია დაუნიშნოს მას ადვოკატი (დამცველი) სახელმწიფოს ხარჯზე.

14. დისციპლინური პატიმრობის ვადაში ჩაითვლება პირის სასამართლოში წარსადგენად გამოყენებული დრო და პირველი ინსტანციის სასამართლოს მიერ გადაწყვეტილების გამოსატანად გამოყენებული დრო.

საქართველოს 2011 წლის 11 ნოემბრის კანონი №5255 - ვებგვერდი, 24.11.2011წ.

    მუხლი 91. სასამართლოს გადაწყვეტილება (განჩინება) დისციპლინური პატიმრობის შეფარდების შესახებ

1. დისციპლინური პატიმრობის შეფარდების შესახებ სასამართლოს გადაწყვეტილებას (განჩინებას) არ შეიძლება საფუძვლად დაედოს ვარაუდი. იგი მიიღება მხოლოდ იმ პირობით, თუ პირის მიერ შესაბამისი დისციპლინური დარღვევის ჩადენა სასამართლო განხილვის დროს სასამართლოს მიერ გამოკვლეული უტყუარი მტკიცებულებების საფუძველზე დამტკიცდა.

2. დისციპლინური პატიმრობის შეფარდების შესახებ სასამართლოს გადაწყვეტილება (განჩინება) უნდა იყოს კანონიერი, დასაბუთებული და სამართლიანი.

3. სასამართლოს გადაწყვეტილება (განჩინება) კანონიერია, თუ იგი გამოტანილია საქართველოს კონსტი-ტუციისა და სხვა კანონების მოთხოვნათა დაცვით.

4. სასამართლოს გადაწყვეტილება (განჩინება) დასაბუთებულია, თუ მისი დასკვნები ემყარება სასამართლო სხდომაზე განხილულ უტყუარ მტკიცებულებათა ერთობლიობას.

5. სასამართლოს გადაწყვეტილება (განჩინება) სამართლიანია, თუ შეფარდებული დისციპლინური პატიმრობა შეესაბამება დისციპლინური დარღვევის ჩამდენის პიროვნებას და მის მიერ ჩადენილი დისციპლინური დარღვევის სიმძიმეს.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

    მუხლი 92. დისციპლინური პატიმრობის შეფარდებისას სასამართლოს მიერ გადასაწყვეტი საკითხები

1. დისციპლინური პატიმრობის შეფარდებისას სასამართლო თანამიმდევრობით წყვეტს შემდეგ საკითხებს:

ა) ჩაიდინა თუ არა პირმა ამ კოდექსით გათვალისწინებული ქმედება;

ბ) არის თუ არა პირის ქმედება მართლსაწინააღმდეგო;

გ) შეერაცხება თუ არა პირს ბრალად ჩადენილი ქმედება;

დ) უნდა შეეფარდოს თუ არა პირს დისციპლინური პატიმრობა და რა ზომით;

ე) როგორი იქნება ნივთიერ მტკიცებულებათა ბედი.

2. რამდენიმე დისციპლინური დარღვევის ჩადენაში მხილებული პირის საქმის განხილვისას სასამართლო თითოეული დისციპლინური დარღვევის მიხედვით ცალ-ცალკე და მთლიანად წყვეტს ამ მუხლის პირველ ნაწილში მითითებულ საკითხებს.

3. სასამართლო უფლებამოსილია დისციპლინური დარღვევის ჩადენაში მხილებული რამდენიმე პირისთვის დისციპლინური პატიმრობის შეფარდების საკითხები განიხილოს ერთობლივად, დისციპლინური პატიმრობის შეფარდების შესახებ განკარგულების გამომცემი თანამდებობის პირის შუამდგომლობის საფუძველზე ან საკუთარი ინიციატივით.

4. ამ მუხლის მე-3 ნაწილით გათვალისწინებულ შემთხვევაში ამ მუხლის პირველ ნაწილში მითითებული საკითხები თითოეული პირის მიმართ ცალ-ცალკე უნდა გადაწყდეს.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

    მუხლი 93. პირველი ინსტანციის სასამართლოს გადაწყვეტილების (განჩინების) გასაჩივრება

1. პირველი ინსტანციის სასამართლოს გადაწყვეტილება (განჩინება) სააპელაციო სასამართლოში შეიძლება გაასაჩივრონ მხარეებმა ან მათმა წარმომადგენლებმა მათთვის საქართველოს სამოქალაქო საპ-როცესო კოდექსით გათვალისწინებული წესით გადაწყვეტილების (განჩინების) ჩაბარებიდან 7 დღის ვადაში. შემოსულ საჩივარს სასამართლო დაუყოვნებლივ უგზავნის სააპელაციო სასამართლოს და მოწინააღმდეგე მხარეს.

2. სააპელაციო სასამართლო სააპელაციო საჩივარს განიხილავს კოლეგიურად – 3 მოსამართლის შემადგენლობით, ღია სასამართლო სხდომაზე. სააპელაციო სასამართლო საქმეს განიხილავს და გადაწყვეტილება (განჩინება) გამოაქვს პირველი ინსტანციის სასამართლოსათვის ამ კოდექსით დადგენილი წესით და დადგენილ ვადებში.

3. სააპელაციო სასამართლოს გადაწყვეტილება (განჩინება) საბოლოოა და არ საჩივრდება.

    მუხლი 94. აღსრულების ორგანიზება და კონტროლი

1. დისციპლინურ პატიმრობასთან დაკავშირებულ სასამართლო გადაწყვეტილებას (განჩინებას) აღსასრულებლად მიაქცევს გადაწყვეტილების (განჩინების) გამომტანი სასამართლო. აღსრულების ორგანიზება და კონტროლი ეკისრება სამსახურს.

2. მსჯავრდებულის მიერ დისციპლინური პატიმრობის მოხდის წესი განისაზღვრება მინისტრის ბრძანებით.

3. დისციპლინური პატიმრობის ვადა არ ჩაითვლება მსჯავრდებულის სასჯელის ვადაში.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

 

თავი XVI. მოთხოვნისა და საჩივრის განხილვის პროცედურები

    მუხლი 95. მოთხოვნა და მისი შეტანის წესი

1. მოთხოვნის შეტანით ბრალდებულს/მსჯავრდებულს შეუძლია მოითხოვოს იმგვარი უფლებები, რომელთა მინიჭებაც პენიტენციური დაწესებულების უფლებამოსილებას განეკუთვნება.

2. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უფლება აქვს, მოთხოვნა შეიტანოს ინდივიდუალურად ან ჯგუფურად, წერილობითი ფორმით. მოთხოვნა შეიძლება კონფიდენციალური იყოს. 

3. მოთხოვნა რეგისტრირდება პენიტენციურ დაწესებულებაში, ხოლო მისი რეგისტრაციის ნომერი გადაეცემა ბრალდებულს/მსჯავრდებულს.

4. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უფლება აქვს, მოთხოვნით მიმართოს დაწესებულების დირექტორს ან მის მიერ უფლებამოსილ პირს, რომელიც ვალდებულია წერილობით უპასუხოს მას 5 დღის ვადაში.

5. (ამოღებულია - 01.06.2017, №943).

6. მოთხოვნის დაკმაყოფილებაზე უარი დასაბუთებული უნდა იყოს.

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ. 

    მუხლი 96. საჩივრის შეტანის უფლება

1. საჩივრის შეტანის საფუძველია სასჯელაღსრულების სფეროში საქმიანობის განმახორციელებელი თანამშრომლის ქმედება (მოქმედება ან უმოქმედობა), სამართლებრივი აქტი, გადაწყვეტილება და ამ კოდექსით გათვალისწინებულ უფლებათა სხვაგვარი ხელყოფა.

2. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უფლება აქვს, საჩივარი შეიტანოს ინდივიდუალურად ან ჯგუფურად. საჩივრის შეტანა შესაძლებელია წერილობითი ფორმით.

3. საჩივრის შეტანა შესაძლებელია შესაბამისი საფუძვლის გამოვლენიდან 1 თვის ვადაში.

4. საჩივრის შეტანის უფლება აგრეთვე აქვს ბრალდებულის/ მსჯავრდებულის ადვოკატს, კანონიერ წარ-მომადგენელს ან ახლო ნათესავს, თუ: 

ა) მას აქვს დასაბუთებული ვარაუდი, რომ დაირღვა ბრალდებულის/მსჯავრდებულის უფლებები;

ბ) ბრალდებულს/მსჯავრდებულს ჯანმრთელობის მდგომარეობა არ აძლევს საშუალებას, თავად შეიტანოს საჩივარი.

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ.

    მუხლი 97. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის ინფორმირება საჩივრის შეტანის უფლების თაობაზე

1. დაწესებულებაში მოხვედრილ ბრალდებულს/მსჯავრდებულს პასუხისმგებელმა პირმა დაუყოვნებლივ უნდა მისცეს საშუალება, გაეცნოს წერილობით ინფორმაციას თავისი უფლებებისა და მოვალეობების შესახებ, მათ შორის, საჩივრის შეტანის უფლებისა და გასაჩივრების კანონით გათვალისწინებული წესის თაობაზე.

2. წერა-კითხვის უცოდინარ ბრალდებულს/მსჯავრდებულს ინფორმაცია უნდა მიეწოდოს ზეპირი ფორმით, რის შესახებაც უფლებამოსილი პირი ადგენს ოქმს, რომელსაც ხელმოწერით ადასტურებს ბრალდებული/ მსჯავრდებული.

3. (ამოღებულია - 12.06.2015, №3711).

საქართველოს 2015 წლის 12 ივნისის კანონი №3711 – ვებგვერდი, 24.06.2015წ.

    მუხლი 98. საჩივრის ადრესატი

1. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უფლება აქვს, საჩივრით მიმართოს პენიტენციური დაწესებულების დირექტორს, თუ საჩივარი უკავშირდება პენიტენციური დაწესებულების მოსამსახურის საქმიანობას.

2. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უფლება აქვს, პენიტენციური დაწესებულების დირექტორის უარი საჩივრის დაკმაყოფილებაზე გაასაჩივროს სამსახურის გენერალურ დირექტორთან, აგრეთვე იმ საჩივრით, რომელიც უკავშირდება პენიტენციური დაწესებულების დირექტორის საქმიანობას, მიმართოს სამსახურის გენერალურ დირექტორს.

3. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უფლება აქვს, იმ საჩივრით, რომელიც უკავშირდება სამსახურის გენერალური დირექტორის საქმიანობას, მიმართოს მინისტრს.

4. დაუშვებელია საჩივრის გადაწყვეტაში იმ პირის მონაწილეობა, რომლის ქმედება, სამართლებრივი აქტი ან გადაწყვეტილება საჩივრდება.

5. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უფლება აქვს, ნებისმიერ დროს მიმართოს საჩივრით საქართველოს სახალხო დამცველს/სპეციალურ პრევენციულ ჯგუფს/სპეციალურ საგამოძიებო სამსახურს.

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ.

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

    მუხლი 99. საჩივრის შეტანის წესი

1. საჩივრის ადრესატის განსაზღვრის ან სხვა ტექნიკური საკითხის მოგვარების მიზნით ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უფლება აქვს, მოითხოვოს დაწესებულების სოციალური განყოფილების მუშაკის კონსულტაცია.

2. საჩივრის შედგენისას ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უფლება აქვს, მოითხოვოს ადვოკატის კონსულტაცია. ადვოკატის ხარჯები ანაზღაურდება კანონით გათვალისწინებული წესით.

3. საჩივარი შეტანილი უნდა იქნეს წერილობით, მინისტრის მიერ დამტკიცებული ფორმის შესაბამისად.

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ.

    მუხლი 100. ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა საჩივრების ყუთი

1. საჩივრების ყუთი უნდა განთავსდეს დაწესებულების ტერიტორიაზე ყველა ბრალდებულისათვის/მსჯავრდებულისათვის ხელმისაწვდომ ადგილას. დაწესებულების ტერიტორიაზე შეიძლება განთავსდეს საჩივრების რამდენიმე ყუთი.

2. საჩივრების ყუთს უნდა გაუკეთდეს აბრა წარწერით „საჩივრების ყუთი“.

3. საჩივრების ყუთი დალუქული უნდა იყოს.

4. პენიტენციური დაწესებულების სოციალური მუშაკი საჩივრების ყუთს ხსნის, კეტავს და ლუქავს ყოველი სამუშაო დღის ბოლოს ამ დაწესებულების დირექტორის ან დირექტორის მოადგილის თანდასწრებით.

5. (ამოღებულია - 01.06.2017, №943).

6. საჩივრების ყუთის გახსნისთანავე ხდება კონვერტების ვიზუალური დათვალიერება და კონვერტის ნომრის რეგისტრაცია.

7. პენიტენციურ დაწესებულებაში საჩივრების რეგისტრაციასა და აღრიცხვას უზრუნველყოფს პენიტენციური დაწესებულების სოციალური მუშაკი.

8. საჩივრების ყუთის დაზიანების შემთხვევაში დაზიანებიდან უმოკლეს ვადაში, მაგრამ არა უგვიანეს 3 დღისა, უნდა შეკეთდეს იგი ან უნდა განთავსდეს ახალი ყუთი.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

    მუხლი 101. საჩივრის წარდგენის ენა

1. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს, რომელიც არ ფლობს საქართველოს სახელმწიფო ენას, არ ესმის სამართალწარმოების ენა, შეუძლია ისარგებლოს თარჯიმნის უფასო მომსახურებით. 

2. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს პასუხი გაეცემა საქართველოს სახელმწიფო ენაზე, ხოლო საჭიროების შემთხვევაში გამოიყენება ამ მუხლის პირველი ნაწილით გათვალისწინებული პროცედურა.

    მუხლი 102. საჩივრის გადაგზავნის წესი

1. პენიტენციური დაწესებულება ვალდებულია შემოსული საჩივარი მიღებიდან არაუგვიანეს მომდევნო სამუშაო დღისა გადაუგზავნოს ადრესატს.

2. პენიტენციური დაწესებულების დირექტორს ან მის მიერ უფლებამოსილ პირს მისთვის განკუთვნილი საჩივარი შეუფერხებლად, ამ დაწესებულების შესაბამისი სტრუქტურული ერთეულის მეშვეობით მიეწოდება.

3. საჩივრის გადაგზავნიდან არა უგვიანეს მეორე დღისა საჩივრების ყუთთან გამოიკვრება გადაგზავნილი საჩივრის რეგისტრაციის ნომერი და შესაბამისი კონვერტის კოდი.

4. არაკონფიდენციალური საჩივარი განსახილველად არ ეგზავნება იმ პირს ან მისდამი უშუალოდ დაქვემდებარებულ პირს, რომლის ქმედებასაც ეხება საჩივარი.

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

    მუხლი 103. საჩივრის განხილვის ვადები

1. პენიტენციური დაწესებულების დირექტორი ან მის მიერ უფლებამოსილი პირი საჩივარს განიხილავს მიღებიდან 5 სამუშაო დღის ვადაში. განსაკუთრებულ შემთხვევაში საჩივრის განხილვის ვადა შეიძლება გაგრძელდეს არაუმეტეს 10 სამუშაო დღით. ვადის გაგრძელების შესახებ საჩივრის ავტორს დაუყოვნებლივ ეცნობება ზეპირი ან წერილობითი ფორმით.

2. სამსახურის გენერალური დირექტორი საჩივარს განიხილავს მიღებიდან 10 სამუშაო დღის ვადაში. სამსახურის გენერალური დირექტორი უფლებამოსილია გააგრძელოს საჩივრის განხილვის ვადა არაუმეტეს 10 სამუშაო დღით. ვადის გაგრძელების შესახებ წერილობით ეცნობება საჩივრის ავტორს.

3. გარდა ამ მუხლის პირველი და მე-2 ნაწილებით გათვალისწინებული შემთხვევებისა, საჩივარი განი-ხილება კანონით დადგენილ ვადაში.

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ.

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

    მუხლი 104. კონფიდენციალური საჩივარი

1. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უფლება აქვს, შეიტანოს კონფიდენციალური საჩივარი.

2. კონფიდენციალურია საჩივარი, რომელიც მოთავსებულია დალუქულ კონვერტში და რომელზედაც მითითებულია ადრესატი.

3. პენიტენციური დაწესებულება უზრუნველყოფს საჩივრის კონფიდენციალურობის დაცვას. თუ კონფიდენციალურ საჩივარზე ადრესატი მითითებული არ არის ან მასზე მითითებული ადრესატის იდენტიფიცირება შეუძლებელია, პენიტენციური დაწესებულება საჩივრის კონვერტის ნომრის და საჩივრის გაგზავნაზე უარის თქმის მიზეზის შესახებ ინფორმაციას საჩივრების ყუთთან, თვალსაჩინო ადგილზე გამოაკრავს. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უფლება აქვს, 2 კვირის ვადაში დაიბრუნოს კონფიდენციალური საჩივარი. პენიტენციური დაწესებულება ვალდებულია შეინახოს საჩივარი არაუმეტეს 10 სამუშაო დღისა, ხოლო ამ ვადის ამოწურვისთანავე გაანადგუროს იგი.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

    მუხლი 105. წამებასთან, არაადამიანურ და დამამცირებელ მოპყრობასთან დაკავშირებული საჩივრები

1. წამებასთან, არაადამიანურ და დამამცირებელ მოპყრობასთან დაკავშირებული საჩივრები განეკუთვნება განსაკუთრებულ შემთხვევას და განხილულ უნდა იქნეს დაუყოვნებლივ.

2. წამებასთან, არაადამიანურ და დამამცირებელ მოპყრობასთან დაკავშირებული საჩივრების შესახებ არაუგვიანეს 24 საათისა უნდა ეცნობოს დაწესებულების დირექტორს ან მის მიერ უფლებამოსილ პირს, სპეციალურ პრევენციულ ჯგუფსა და სპეციალურ საგამოძიებო სამსახურს.

    მუხლი 106. საჩივრის განხილვის შედეგები

1. საჩივრის განხილვის შედეგები ბრალდებულს/მსჯავრდებულს ხელწერილით გაეცნობა გადაწყვეტილების მიღებიდან არა უგვიანეს 5 დღისა და დაერთვის ბრალდებულის/მსჯავრდებულის პირად საქმეს.

2. საჩივარში მითითებულ ყოველ კონკრეტულ მოთხოვნას უნდა გაეცეს დასაბუთებული პასუხი.

3. საჩივარზე უარყოფითი გადაწყვეტილების შემთხვევაში ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უნდა ეცნობოს დასაბუთებული პასუხი.

    მუხლი 107. გადაწყვეტილების გასაჩივრება

საჩივრის განხილვის შედეგები შესაძლებელია ადმინისტრაციული წესით გასაჩივრდეს სასამართლოში.

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

    მუხლი 108. საჩივრის შეტანის ხელშეწყობა

1. პენიტენციური დაწესებულება ვალდებულია ბრალდებულის/ მსჯავრდებულის მოთხოვნის შემთხვევაში უზრუნველყოს იგი საჩივრის შესატანად საჭირო აუცილებელი რაოდენობის საშუალებებით, მათ შორის, საწერი საშუალებით, ქაღალდით, კონფიდენციალური საჩივრისათვის კონვერტით.

2. დაუშვებელია ბრალდებულის/მსჯავრდებულის დასჯა საჩივრის შეტანის გამო.

3. პენიტენციურმა დაწესებულებამ უნდა უზრუნველყოს ბრალდებულის/ მსჯავრდებულის პრობლემების ადგილზე გადაჭრა. არაკონფიდენციალური საჩივარი, რომელიც პენიტენციურმა დაწესებულებამ შესაძლოა ადგილზე გადაწყვიტოს, გადაწყდება იმ ორგანოსა და პირის მიერ მისი განხილვის შედეგების დალოდების გარეშე, რომელთაც ის გაეგზავნა.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

     მუხლი 109. (ამოღებულია)

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ.

 

თავი XVII. ბრალდებულთა/ მსჯავრდებულთა შრომა

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

    მუხლი 110. ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა შრომითი საქმიანობის ზოგადი პრინციპები

 1. ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა შრომითი საქმიანობა ხორციელდება ამ კოდექსითა და საქართველოს შრომის კანონმდებლობით დადგენილი წესით. აკრძალულია ბრალდებულის/მსჯავრდებულის იძულება, შეასრულოს ისეთი სამუშაო, რომელიც ლახავს ადამიანის პატივსა და ღირსებას.

2. ბრალდებული/მსჯავრდებული მუშაობს პენიტენციური დაწესებულების ტერიტორიაზე ან/და მის გარეთ, თუ პენიტენციურ დაწესებულებას აქვს მისი დასაქმების შესაძლებლობა.

3. ბრალდებული/მსჯავრდებული შეიძლება დასაქმებულ იქნეს აგრეთვე პენიტენციური დაწესებულების ტერიტორიაზე არსებულ სახელმწიფო ან არასახელმწიფო დაწესებულებაში.

31. პენიტენციური დაწესებულების ტერიტორიაზე ან პენიტენციური დაწესებულების ტერიტორიაზე არსებულ სახელმწიფო დაწესებულებაში დასაქმებული ბრალდებული/მსჯავრდებული არ არის საჯარო მოსამსახურე და მასზე არ ვრცელდება „საჯარო სამსახურის შესახებ“ საქართველოს კანონის მოქმედება.

4. იმ სამუშაოთა ჩამონათვალი, რომელთა შესასრულებლად ბრალდებულის/მსჯავრდებულის დასაქმება აკრძალულია, განისაზღვრება პენიტენციური დაწესებულების დებულებით.

5. ბრალდებული/მსჯავრდებული შესრულებული სამუშაოსათვის იღებს ხელფასს საქართველოს შრომის კანონმდებლობის შესაბამისად. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის შრომის ანაზღაურების წესი და პირობები განისაზღვრება საქართველოს კანონმდებლობით.

6. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს ხელფასი ერიცხება პირად საბანკო ანგარიშზე. ხელფასის სრული განკარგვის უფლება ბრალდებულს/მსჯავრდებულს მიეცემა გათავისუფლებისას. მას უფლება აქვს, ეს თანხა თავისი შეხედულებისამებრ გადაუგზავნოს ახლო ნათესავებსა და სხვა პირებს.

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

    მუხლი 111. საწარმოები პენიტენციური დაწესებულების ტერიტორიაზე

1. ბრალდებული/მსჯავრდებული შეიძლება დასაქმებულ იქნეს პენიტენციური დაწესებულების ტერიტორიაზე ან/და მის გარეთ „მეწარმეთა შესახებ“ საქართველოს კანონის შესაბამისად შექმნილ საწარმოში.

 2. პენიტენციური დაწესებულების ტერიტორიაზე არსებულ საწარმოში, როგორც წესი, დასაქმებული უნდა იყოს მხოლოდ ბრალდებული/მსჯავრდებული. გამონაკლის შემთხვევაში, როდესაც, საწარმოს საქმიანობის სპეციფიკიდან გამომდინარე, საჭიროა ისეთი სამუშაოს შესრულება, რომლის შესაბამისი კვალიფიკაცია ბრალდებულს/მსჯავრდებულს არ აქვს, ან როდესაც ასეთი კვალიფიკაციის ბრალდებულის/მსჯავრდებულის მოკლე დროში მომზადება შეუძლებელია, აგრეთვე როდესაც სამუშაოს შესასრულებლად საჭიროა პენიტენციური დაწესებულების ტერიტორიიდან სისტემატური გასვლა, შესაძლებელია საწარმოში შრომითი ხელშეკრულებით მოწვეულ იქნეს გარეშე პირი (არაბრალდებული/არამსჯავრდებული).

 3. ბრალდებული/მსჯავრდებული საწარმოში დასაქმდება საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით, პენიტენციური დაწესებულების ორგანიზაციული მონაწილეობით. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უფლება აქვს, პენიტენციური დაწესებულების მიერ შეთავაზებული სამუშაოებიდან ამოირჩიოს მისთვის შესაფერისი სამუშაო.

4. საწარმოსა და სამსახურს შორის ფორმდება ხელშეკრულება, რომლითაც საწარმო კისრულობს ვალდებულებას, რომ მისი საქმიანობა დაექვემდებარება იმ პენიტენციური დაწესებულების დებულებით დადგენილ მოთხოვნებს, რომლის ტერიტორიაზედაც ის ფუნქციონირებს. ასეთივე ვალდებულება ეკისრება საწარმოში დასაქმებულ ბრალდებულს/მსჯავრდებულს, რაც უნდა აისახოს მის მიერ საწარმოსთან დადებულ შრომით ხელშეკრულებაში.

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

საქართველოს 2016 წლის 27 აპრილის კანონი №5015 - ვებგვერდი, 13.05.2016წ.

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

    მუხლი 112. სამუშაო პირობები

1. პენიტენციური დაწესებულება და დამსაქმებელი ვალდებული არიან, ბრალდებულს/მსჯავრდებულს შეუქმნან სიცოცხლისა და ჯანმრთელობისათვის უსაფრთხო შრომის პირობები. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის სამუშაო დროის ხანგრძლივობა, შრომის დაცვის, უსაფრთხოებისა და საწარმოს სანიტარიული წესები განისაზღვრება საქართველოს შრომის კანონმდებლობის შესაბამისად.

2. (ამოღებულია - 12.06.2015, №3711).

3. ზეგანაკვეთური მუშაობა, აგრეთვე მუშაობა უქმე დღეებში შესაძლებელია მხოლოდ ბრალდებულის/მსჯავრდებულის თანხმობით. ამასთანავე, სამუშაო დროის ხანგრძლივობა არ უნდა აღემატებოდეს დღეში 8 საათს.

4. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის დასაქმებასთან დაკავშირებულ საკითხებს (მათ შორის, ჩარიცხვისა და ამორიცხვის საკითხებს) და მისთვის ანაზღაურების მიცემის წესს, აგრეთვე იმ სამუშაოთა ჩამონათვალს, რომელთა შესასრულებლად ბრალდებულის/მსჯავრდებულის დასაქმება შესაძლებელია, განსაზღვრავს მინისტრი (შესაძლებელია ამ სამუშაოთა შორის გათვალისწინებულ იქნეს პენიტენციური დაწესებულების მცირე სარემონტო სამუშაოები და განისაზღვროს მათი შესრულების მიღება-ჩაბარების წესი).

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

საქართველოს 2015 წლის 12 ივნისის კანონი №3711 – ვებგვერდი, 24.06.2015წ.

საქართველოს 2016 წლის 27 აპრილის კანონი №5015 - ვებგვერდი, 13.05.2016წ.

    მუხლი 1121. სამეურნეო სამუშაოები

1. პენიტენციურ დაწესებულებაში სამეურნეო სამუშაოების შესასრულებლად მსჯავრდებულის ჩარიცხვა ფორმდება ამ დაწესებულების დირექტორის ბრძანებით.

2. სამეურნეო სამუშაოების შესრულებისათვის მსჯავრდებულს მიეცემა ანაზღაურება.

3. სამეურნეო სამუშაოების შემსრულებელი მსჯავრდებული არ არის საჯარო მოსამსახურე და მასზე არ ვრცელდება „საჯარო სამსახურის შესახებ“ საქართველოს კანონის მოქმედება.

4. სამეურნეო სამუშაოების შესასრულებლად მსჯავრდებულის ჩარიცხვის/ამორიცხვის, მის მიერ ამ სამუშაოების შესრულების და მისთვის ანაზღაურების მიცემის წესი და ანაზღაურების ოდენობა განისაზღვრება მინისტრის ბრძანებით.

5. პენიტენციური დაწესებულება ვალდებულია უზრუნველყოს მსჯავრდებულის სიცოცხლისა და ჯანმრთელობისათვის მაქსიმალურად უსაფრთხო სამუშაო გარემოს შექმნა.

 

თავი XVIII. ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა განათლება

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

    მუხლი 113. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის განათლება

1. პენიტენციური დაწესებულება ვალდებულია შექმნას პირობები, რათა ბრალდებულმა/ მსჯავრდებულმა მიიღოს ზოგადი და პროფესიული განათლება.

2. პენიტენციური დაწესებულება ვალდებულია დაწესებულებაში მოაწყოს ბიბლიოთეკა. ბიბლიოთეკაში უნდა იყოს როგორც საგანმანათლებლო ლიტერატურა, ისე ბრალდებულისათვის/მსჯავრდებულისათვის გასაგებ ენაზე თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების შესახებ საქართველოს კანონმდებლობა და საერთაშორისო კანონმდებლობა.

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

    მუხლი 114. ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა ზოგადი განათლება

1. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს უნდა ჰქონდეს საშუალება, მიიღოს სრული ზოგადი განათლება მინისტრისა და საქართველოს განათლებისა და მეცნიერების მინისტრის ერთობლივი ბრძანებით დადგენილი წესის შესაბამისად.

2. (ამოღებულია - 12.06.2015, №3711).

3. ბრალდებულს/მსჯავრდებულს, რომელიც ვერ ფლობს საქართველოს სახელმწიფო ენას, უნდა შეექმნას პირობები მის დასაუფლებლად.

4. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში ზოგადი განათლების მიწოდება ხორციელდება საქართველოს განათლებისა და მეცნიერების მინისტრის მიერ დამტკიცებული პროგრამით, რომელიც უნდა უზრუნველყოფდეს ეროვნული სასწავლო გეგმით დასახული მიზნების მიღწევას. ამ საგანმანათლებლო პროგრამაზე არ ვრცელდება ეროვნული სასწავლო გეგმით გათვალისწინებული სასწავლო გარემოს ორგანიზების პირობები და საათობრივი ბადე.

5. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში ზოგადი განათლების დაფინანსება ხორციელდება საქართველოს განათლებისა და მეცნიერების მინისტრის მიერ დამტკიცებული პროგრამით, „ზოგადი განათლების შესახებ“ საქართველოს კანონით დადგენილისაგან განსხვავებული წესით.

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

საქართველოს 2015 წლის 12 ივნისის კანონი №3711 – ვებგვერდი, 24.06.2015წ.

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

საქართველოს 2021 წლის 16 მარტის კანონი №371 – ვებგვერდი, 18.03.2021წ.

    მუხლი 115. ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა პროფესიული განათლება

1. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში ბრალდებულთათვის/ მსჯავრდებულთათვის უნდა შეიქმნას პროფესიული განათლების მიღების პირობები.

2. ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა პროფესიული განათლების დროს უპირატესობა ეძლევა იმ პროფესიებს, რომელთა შესწავლაც თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების პირობებშია შესაძლებელი.

3. (ამოღებულია - 01.06.2017, №943).

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

     მუხლი 1151. მსჯავრდებულის უმაღლესი განათლება 

1. გათავისუფლებისთვის მომზადების თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მოთავსებულ მსჯავრდებულს, დაბალი რისკის მსჯავრდებულს, რომელიც სასჯელს იხდის დაბალი რისკის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში, უფლება აქვს, ისარგებლოს აკადემიური უმაღლესი განათლების პირველ და მეორე საფეხურებზე (ბაკალავრიატი, მაგისტრატურა) განათლების მიღების უფლებით, ხოლო არასრულწლოვანთა სარეაბილიტაციო დაწესებულებაში მოთავსებულ მსჯავრდებულს უფლება აქვს, ისარგებლოს აკადემიური უმაღლესი განათლების პირველ საფეხურზე (ბაკალავრიატი) განათლების მიღების უფლებით. აკადემიური უმაღლესი განათლების პირველ და მეორე საფეხურებზე (ბაკალავრიატი, მაგისტრატურა) განათლების მიღების წესი და პირობები და შესაბამის სპეციალობათა ჩამონათვალი განისაზღვრება მინისტრისა და საქართველოს განათლებისა და მეცნიერების მინისტრის ერთობლივი ბრძანებით.

2. მსჯავრდებულის უმაღლესი განათლება ფინანსდება „უმაღლესი განათლების შესახებ“ საქართველოს კანონით დადგენილი წესით.

3. ამ კოდექსის 47-ე მუხლის 2​2 ნაწილით ან 71​8 მუხლის მე-2 ნაწილით გათვალისწინებულ შემთხვევაში მსჯავრდებულს შესაბამისი საფუძვლის აღმოფხვრამდე ეზღუდება აკადემიური უმაღლესი განათლების პირველ და მეორე საფეხურებზე (ბაკალავრიატი, მაგისტრატურა) სასწავლო პროცესში მონაწილეობის უფლება.

4. მსჯავრდებულს დისციპლინური პატიმრობის მოხდისა და სამარტოო საკანში მოთავსების პერიოდში ეზღუდება სასწავლო პროცესში მონაწილეობის უფლება.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

საქართველოს 2019 წლის 1 ნოემბრის კანონი №5280 – ვებგვერდი, 04.11.2019წ.

საქართველოს 2021 წლის 16 მარტის კანონი №371 – ვებგვერდი, 18.03.2021წ.

 

თავი XIX. მსჯავრდებულთა სარეაბილიტაციო პროგრამები

    მუხლი 116. მსჯავრდებულის რესოციალიზაცია

1. მსჯავრდებულის რესოციალიზაცია არის მსჯავრდებულში საზოგადოების, სხვა ადამიანების, ზნეობის ნორმებისა და ადამიანთა თანაცხოვრების დამკვიდრებული წესებისადმი პატივისცემისა და პასუხისმგებლობის გრძნობის ჩამოყალიბება.

2. მსჯავრდებულის რესოციალიზაციის ძირითადი საშუალებებია:

ა) სასჯელის მოხდა დადგენილი წესის შესაბამისად;

ბ) სარეაბილიტაციო პროგრამების განხორციელება;

გ) აღმზრდელობითი მუშაობა არასრულწლოვანთა მიმართ;

დ) მსჯავრდებულთა დასაქმება;

ე) ზოგადი, პროფესიული და უმაღლესი განათლების მიღება;

1) პროფესიული მომზადება და გადამზადება;

ვ) საზოგადოებასთან ურთიერთობა.

3. მსჯავრდებულის რესოციალიზაციის საშუალებები გამოიყენება დანიშნული სასჯელის სახის, ჩადენილი დანაშაულის სიმძიმის, მსჯავრდებულის პიროვნების, მისი ფსიქოლოგიური მდგომარეობისა და ქცევის გათვალისწინებით.

4. მსჯავრდებულის რესოციალიზაციას სამსახური და პენიტენციური დაწესებულებები უზრუნველყოფენ სოციალური მუშაკებისა და შესაბამისი კვალიფიკაციის მქონე სხვა პირების მეშვეობით.

5. მსჯავრდებულთა პროფესიულ მომზადებასა და გადამზადებას მინისტრის ბრძანებით დადგენილი წესით უზრუნველყოფს სამინისტროს მმართველობის სფეროში მოქმედი საჯარო სამართლის იურიდიული პირი − მსჯავრდებულთა პროფესიული მომზადებისა და გადამზადების ცენტრი (შემდგომ − მსჯავრდებულთა პროფესიული მომზადებისა და გადამზადების ცენტრი).

6. მსჯავრდებულთა პროფესიული მომზადებისა და გადამზადების ცენტრი უფლებამოსილია საქართველოს კანონმდებლობით განსაზღვრული მიზნების განსახორციელებლად დააფუძნოს სამეწარმეო იურიდიული პირი ან/და არასამეწარმეო იურიდიული პირი.

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

საქართველოს 2019 წლის 29 ნოემბრის კანონი №5392 – ვებგვერდი, 10.12.2019წ.

    მუხლი 117. მსჯავრდებულთა სარეაბილიტაციო პროგრამების ამოცანები

1. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მსჯავრდებულთან ტარდება სარეაბილიტაციო მუშაობა, რომლის მიზანია:

ა) მსჯავრდებულში კანონის, სხვა ადამიანების, შრომის, ადამიანთა თანაცხოვრების დამკვიდრებული წესებისა და ნორმებისადმი პატივისცემის გრძნობის ჩამოყალიბება;

ბ) თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მსჯავრდებულთა შორის ნორმალური ფსიქოლოგიური ატმოსფეროს შექმნა;

გ) მსჯავრდებულთა განათლებისა და პროფესიული დონის ამაღლება;

დ) მსჯავრდებულთა მომზადება გათავისუფლებისათვის;

ე) სხვადასხვა დამოკიდებულების მქონე პირთა რეაბილიტაცია.

2. სარეაბილიტაციო პროგრამებში მონაწილეობა გათვალისწინებული იქნება მსჯავრდებულის გამოსწორების ხარისხის შეფასებისას და მის მიმართ წახალისების ფორმის გამოყენებისას.

    მუხლი 118. მსჯავრდებულთა სარეაბილიტაციო პროგრამების ორგანიზება

1. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში სარეაბილიტაციო პროგრამების ორგანიზებას უზრუნველყოფს ამ დაწესებულების შესაბამისი უფლებამოსილი პირი.

2. სამსახური მსჯავრდებულთა რეაბილიტაციის მიზნით თანამშრომლობს სახელმწიფო უწყებებთან და სხვა ორგანიზაციებთან.

3. თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების დღის განრიგი უნდა ითვალისწინებდეს სარეაბილიტაციო პროგრამებში მსჯავრდებულთა მონაწილეობის დროს.

4. სარეაბილიტაციო პროგრამებში მონაწილეობა ხდება მსჯავრდებულის თანხმობით.

5. მსჯავრდებულთან სარეაბილიტაციო მუშაობა ტარდება მისი პიროვნული თვისებებისა და ჩადენილი დანაშაულის ხასიათის გათვალისწინებით.

51. პენიტენციურ დაწესებულებაში ოპიოიდებზე დამოკიდებული პირებისთვის ჩანაცვლებითი მკურნალობის პროგრამების განხორციელების წესი განისაზღვრება მინისტრისა და საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიებიდან დევნილთა, შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის მინისტრის ერთობლივი ბრძანებით.

6. სარეაბილიტაციო პროგრამების ორგანიზებისათვის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში იქმნება შესაბამისი მატერიალურ-ტექნიკური ბაზა და, საჭიროების შემთხვევაში, მოიწვევა სპეციალისტები.

7. ოჯახური დანაშაულის ჩამდენი პირის რეაბილიტაციის მიზნით, სამსახურის ორგანიზებით ტარდება ძალადობრივი დამოკიდებულებისა და ქცევის შეცვლაზე ორიენტირებული სავალდებულო სწავლების კურსები. აღნიშნული კურსების ორგანიზებას სამსახური უზრუნველყოფს სახელმწიფო უწყებებთან და სხვა დაინტერესებულ და შესაბამის სფეროში საქმიანობის გამოცდილების მქონე ორგანიზაციებთან თანამშრომლობით.

    მუხლი 1181. სამსახურის სისტემაში კრიმინოლოგიური კვლევების განხორციელება

სამსახური ხელს უწყობს მის სისტემაში ისეთი კრიმინოლოგიური კვლევების განხორციელებას, რომელთა მიზანია მსჯავრდებულის რესოციალიზაციის, დანაშაულის პრევენციისა და სარეაბილიტაციო პროგრამების მეცნიერული შესწავლა.

 

თავი XX. სამედიცინო მომსახურების ორგანიზება

    მუხლი 119. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის სამედიცინო მომსახურება

ბრალდებულის/მსჯავრდებულის სამედიცინო მომსახურება ხორციელდება ჯანმრთელობის დაცვის სფეროში ქვეყანაში დადგენილი სამედიცინო მომსახურების მოთხოვნების შესაბამისად.

    მუხლი 120. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის ჯანმრთელობის მდგომარეობის კონტროლი

1. პატიმრობის/თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში მისვლისთანავე ბრალდებული/მსჯავრდებული გადის სამედიცინო შემოწმებას.

2. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის ჯანმრთელობის მდგომარეობა მოწმდება წელიწადში ერთხელ მაინც. დაავადებულ ბრალდებულს/ მსჯავრდებულს უტარდება გადაუდებელი მკურნალობა.

3. საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს დროებითი მოთავსების იზოლატორიდან პენიტენციური დაწესებულებისთვის ბრალდებულთან/მსჯავრდებულთან დაკავშირებული სამედიცინო ხასიათის ინფორმაციის მიწოდება ხდება საქართველოს შინაგან საქმეთა მინისტრისა და მინისტრის ერთობლივი ბრძანებით დადგენილი წესის შესაბამისად.

საქართველოს 2015 წლის 1 მაისის კანონი №3523 - ვებგვერდი, 18.05.2015წ.

    მუხლი 121. მკურნალობა პატიმრობის/თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში

1. ყველა პატიმრობის/თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში უნდა შეიქმნას საექიმო-სამედიცინო პუნქტი.

2. თუ ბრალდებულის/მსჯავრდებულის მკურნალობა არ შეიძლება განხორციელდეს პატიმრობის/თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულების საექიმო-სამედიცინო პუნქტში, იგი შეიძლება გაყვანილ იქნეს ბრალდებულთა/მსჯავრდებულთა სამკურნალო დაწესებულებაში ან სამოქალაქო სექტორის საავადმყოფოში.

საქართველოს 2017 წლის 1 ივნისის კანონი №943 - ვებგვერდი, 20.06.2017წ.

საქართველოს 2018 წლის 5 ივლისის კანონი №3128 – ვებგვერდი, 11.07.2018წ.

    მუხლი 1211. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის სამოქალაქო სექტორის საავადმყოფოში ყოფნის პირობები

1. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის სამოქალაქო სექტორის საავადმყოფოში გაყვანის შემთხვევაში მის მიმღებ საავადმყოფოში ეწყობა დროებითი საგუშაგო.

2. დროებითი საგუშაგო შედგება საბადრაგო ჯგუფის წევრებისგან, რომლებიც უზრუნველყოფენ დაცვასა და მეთვალყურეობას. საჭიროების შემთხვევაში დროებითი საგუშაგო შესაძლებელია გაძლიერდეს სხვა მოსამსახურეებით.

3. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის სამოქალაქო სექტორის საავადმყოფოში ყოფნისას:

ა) ბრალდებულის/მსჯავრდებულის ახლო ნათესავებს (შვილი, მეუღლე, პირი, რომელთანაც საერთო შვილი ჰყავს, მშობელი (მშვილებელი), დედინაცვალი, მამინაცვალი, მეუღლის მშობელი, ნაშვილები, გერი და მისი შთამომავალი, შვილიშვილი, და, ძმა, დისწული, ძმისწული და მათი შვილები, ბებია, პაპა, ბიძა (დედის ძმა, მამის ძმა), დეიდა, მამიდა, ბიძაშვილი, დეიდაშვილი, მამიდაშვილი, პირი, რომელთანაც ცხოვრობდა და საერთო მეურნეობას ეწეოდა პენიტენციურ დაწესებულებაში მოხვედრამდე ბოლო 1 წლის განმავლობაში) მისი მკურნალი ექიმის რეკომენდაციითა და სამსახურის გენერალური დირექტორის თანხმობით შეიძლება მიეცეთ ბრალდებულის/მსჯავრდებულის მინისტრის მიერ დადგენილი წესითა და ოდენობით მონახულების უფლება;

ბ) ბრალდებულის/მსჯავრდებულის მონახულების უფლება მისი მკურნალი ექიმის რეკომენდაციითა და სამსახურის გენერალური დირექტორის თანხმობით შეიძლება მიეცეს იმ პირსაც, რომელიც ამ ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული არ არის;

გ) თუ საავადმყოფო ბრალდებულს/მსჯავრდებულს ვერ უზრუნველყოფს მომვლელის მომსახურებით, ამ ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებულ პირებს საავადმყოფოს ხელმძღვანელის რეკომენდაციითა და სამსახურის გენერალური დირექტორის თანხმობით შეიძლება მიეცეთ ბრალდებულთან/მსჯავრდებულთან მომვლელად ყოფნის უფლება;

დ) ბრალდებულს/მსჯავრდებულს, მკურნალობის აუცილებლობიდან გამომდინარე, მისი მკურნალი ექიმის რეკომენდაციითა და სამსახურის გენერალური დირექტორის თანხმობით შეიძლება მიეცეს დამატებითი კვების პროდუქტების მიღების უფლება;

ე) ბრალდებულის/მსჯავრდებულის მოთხოვნის შემთხვევაში მას სამსახურის გენერალური დირექტორის თანხმობით შეიძლება მიეცეს პირადი ჰიგიენის დასაცავად საჭირო ნივთების/საშუალებების, ტანსაცმლის, თეთრეულისა და სხვა საგნების ამანათის სახით მიღების უფლება.

4. იმ ქალი მსჯავრდებულის სამოქალაქო სექტორის საავადმყოფოში გაყვანისას, რომელსაც ქალთა სპეციალურ დაწესებულებაში ჰყავს 3 წლამდე ბავშვი, ამ დაწესებულების ექიმის რეკომენდაციითა და სამსახურის გენერალური დირექტორის თანხმობით შეიძლება საავადმყოფოში დედასთან ერთად ბავშვიც იქნეს გაყვანილი.

5. სამოქალაქო სექტორის საავადმყოფოში 3 წლამდე ბავშვის გაყვანის შემთხვევაში ქალი მსჯავრდებული ქალთა სპეციალური დაწესებულების ექიმის რეკომენდაციითა და სამსახურის გენერალური დირექტორის თანხმობით, როგორც წესი, გაყვანილი უნდა იქნეს შვილთან ერთად. ეს უფლება შეიძლება შეიზღუდოს სამსახურის გენერალური დირექტორის დასაბუთებული გადაწყვეტილებით.

6. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის სამოქალაქო სექტორის საავადმყოფოში ყოფნის პერიოდში მასზე არ ვრცელდება ამ კოდექსის მე-17–173 მუხლებით გათვალისწინებული პაემნების უფლებები.

7. ბრალდებულის/მსჯავრდებულის სამოქალაქო სექტორის საავადმყოფოში გაყვანისა და ყოფნის წესი და პირობები ამ მუხლის საფუძველზე განისაზღვრება მინისტრის ბრძანებით.

    მუხლი 122. მსჯავრდებულისთვის ფსიქიატრიული დახმარების გაწევა

1. თუ პენიტენციურ დაწესებულებაში მოთავსებულ მსჯავრდებულს, რომლის მიმართაც დასრულებულია სამართალწარმოება, აღენიშნება ფსიქიკური აშლილობის ნიშნები და სამსახურის ფსიქიატრიული კომისია მიზანშეწონილად მიიჩნევს არანებაყოფლობითი სტაციონარული ფსიქიატრიული დახმარების გაწევას, პენიტენციური დაწესებულების დირექტორი სამსახურის ფსიქიატრიული კომისიის დასკვნის საფუძველზე მიმართავს უფლებამოსილ საექსპერტო დაწესებულებას სასამართლო-ფსიქიატრიული ექსპერტიზის ჩატარების მოთხოვნით.

2. პენიტენციური დაწესებულების დირექტორი ვალდებულია უფლებამოსილი საექსპერტო დაწესებულების დასკვნის საფუძველზე, რომლითაც დასტურდება არანებაყოფლობითი სტაციონარული ფსიქიატრიული დახმარების გაწევის აუცილებლობა, 48 საათში მიმართოს სასამართლოს არანებაყოფლობითი სტაციონარული ფსიქიატრიული დახმარების გაწევის თაობაზე.

3. სამსახურის ფსიქიატრიული კომისიის უფლებამოსილება და საქმიანობის წესი განისაზღვრება მინისტრის ბრძანებით.

საქართველოს 2010 წლის 21 ივლისის კანონი №3525 - სსმ I, №46, 04.08.2010 წ., მუხ.288

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

 

თავი XXI. გარდამავალი დებულებანი

    მუხლი 123. ბრალდებულის პაემანი 2016 წლის 1 იანვრამდე

 ბრალდებული 2016 წლის 1 იანვრამდე სარგებლობს 1 თვის განმავლობაში არაუმეტეს 4 ხანმოკლე პაემნის უფლებით, პროკურორის ან გამომძიებლის ნებართვის საფუძველზე.

საქართველოს 2013 წლის 25 დეკემბრის კანონი №1870 - ვებგვერდი, 28.12.2013წ.

    მუხლი 124. ბრალდებულის მიმოწერა და სატელეფონო საუბარი 2016 წლის 1 იანვრამდე

ბრალდებულს 2016 წლის 1 იანვრამდე უფლება აქვს, ადმინისტრაციის კონტროლით, საკუთარი ხარჯით აწარმოოს მიმოწერა და 1 თვის განმავლობაში 3-ჯერ ჰქონდეს სატელეფონო საუბარი, თითოეული – არაუმეტეს 15 წუთისა, მხოლოდ გამომძიებლის, პროკურორის ან სასამართლოს ნებართვით.

    მუხლი 1241 . ხანგრძლივი პაემნის უფლების განხორციელებასთან დაკავშირებული ღონისძიებები

 ხანგრძლივი პაემნის უფლების განხორციელების მიზნით სამინისტრომ არაუგვიანეს 2015 წლის 31 დეკემბრისა უზრუნველყოს საჭირო პირობების შექმნა და ხანგრძლივი პაემნის უფლების განხორციელება ქალთა და დახურული ტიპის თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებებში.

    მუხლი 1242. სამინისტროს მუდმივმოქმედი კომისიის უფლებამონაცვლე 

ამ კოდექსის 2015 წლის 1 მაისის მდგომარეობით არსებული რედაქციის 44-ე მუხლით გათვალისწინებული სამინისტროს მუდმივმოქმედი კომისიის უფლებამონაცვლეა საბჭო ტერიტორიული პრინციპის გათვალისწინებით.

    მუხლი 125. კოდექსის ამოქმედებისათვის განსახორციელებელი ღონისძიებები

1. ამ კოდექსის ამოქმედებიდან ორი თვის ვადაში მინისტრმა უზრუნველყოს ამ კოდექსით გათვალისწინებული ნორმატიული აქტების გამოცემა.

11. ამ კოდექსის ამოქმედებიდან ორი თვის ვადაში მინისტრმა უზრუნველყოს იმ პირთა წრის განსაზღვრა, რომლებიც სარგებლობენ პატიმრობის/თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში სპეციალური ნებართვის გარეშე შესვლის უფლებით.

2. ამ კოდექსის ამოქმედებიდან ორი თვის ვადაში მინისტრმა და საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის მინისტრმა უზრუნველყონ ბრალდებულის/მსჯავრდებულის კვების ნორმების განსაზღვრის თაობაზე ერთობლივი ბრძანების გამოცემა.

3. ამ კოდექსის ამოქმედებიდან ორი თვის ვადაში საქართველოს განათლებისა და მეცნიერების მინისტრმა უზრუნველყოს თავისუფლების აღკვეთის დაწესებულებაში ზოგადი განათლების პროგრამის დამტკიცება.

4. სამინისტროს ადგილობრივი საბჭო არის სამინისტროს მუდმივმოქმედი კომისიის უფლებამონაცვლე.

5. სამინისტროს ადგილობრივმა საბჭომ განახორციელოს სამინისტროს მუდმივმოქმედი კომისიის წარმოებაში არსებული საქმეები.

6. უფლებამოსილმა სახელმწიფო დაწესებულებებმა განახორციელონ ღონისძიებები, რათა ეტაპობრივად მოხდეს ამ კოდექსით დადგენილი საცხოვრებელი ფართობის ოდენობების საერთაშორისოდ დადგენილ სტანდარტებთან დაახლოება სახელმწიფოს შესაძლებლობების გათვალისწინებით.

7. სამინისტრომ 2015 წლის 1 სექტემბრამდე უზრუნველყოს ოჯახური დანაშაულის ჩამდენ პირთათვის ძალადობრივი დამოკიდებულებისა და ქცევის შეცვლაზე ორიენტირებული სავალდებულო სწავლების კურსების ორგანიზებისა და დანერგვისათვის საჭირო ღონისძიებების განხორციელება და მსჯავრდებულების მიერ შესაბამისი კურსის გავლის ვადების განსაზღვრა.

8. საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის მინისტრმა საქართველოს სახალხო დამცველთან შეთანხმებით მოამზადოს და არაუგვიანეს 2016 წლის 1 აგვისტოსი გამოსცეს ბრძანება ამ კოდექსის მე-60 მუხლის მე-7 ნაწილით გათვალისწინებული წესის დამტკიცების შესახებ.

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

    მუხლი 1251. ლიკვიდაცია, რეორგანიზაცია და სამართალმემკვიდრეობა

1. 2015 წლის 1 ივლისს ლიკვიდირებულ იქნეს საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის სამინისტროს სისტემაში შემავალი სახელმწიფო საქვეუწყებო დაწესებულება – სასჯელაღსრულების დეპარტამენტი. ამის გათვალისწინებით რეორგანიზებულ იქნეს საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის სამინისტრო. საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის სამინისტროს სისტემაში შემავალი სახელმწიფო საქვეუწყებო დაწესებულების – სასჯელაღსრულების დეპარტამენტის ლიკვიდაცია არ იწვევს მის დაქვემდებარებაში მყოფი პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების დაწესებულებების ლიკვიდაციას.

2. საქართველოს მთავრობამ უზრუნველყოს ამ მუხლის პირველი ნაწილით გათვალისწინებული მიზნებისათვის შესაბამისი ორგანიზაციულ-სამართლებრივი ღონისძიებების განხორციელება.

3. საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის სამინისტრომ არაუგვიანეს 2015 წლის 1 ივნისისა შექმნას სალიკვიდაციო კომისია, რომლის წევრთა შორის უნდა იყვნენ საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის სამინისტროს სისტემაში შემავალი საქვეუწყებო დაწესებულების – სასჯელაღსრულების დეპარტამენტის წარმომადგენლები.

4. საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის სამინისტრომ მის სისტემაში შემავალი სახელმწიფო საქვეუწყებო დაწესებულების – სასჯელაღსრულების დეპარტამენტის ლიკვიდაციასთან დაკავშირებით გამოსცეს შესაბამისი სამართლებრივი აქტები და განახორციელოს აუცილებელი ორგანიზაციული ღონისძიებები.

5. პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების დაწესებულებები რეორგანიზებულ იქნენ პენიტენციურ დაწესებულებებად. რეორგანიზაციის დასრულებამდე პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების დაწესებულებები ინარჩუნებენ 2015 წლის 30 ივნისისთვის არსებულ სტრუქტურას და განაგრძობენ ფუნქციონირებას და უფლებათა განხორციელებას და მოვალეობათა შესრულებას 2015 წლის 30 ივნისისთვის არსებული წესით. კონკრეტული პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების დაწესებულებისთვის რეორგანიზაცია დასრულდება საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის მინისტრის მიერ ამ დაწესებულების დებულებისა და საშტატო რიცხოვნობის დამტკიცებისთანავე, მაგრამ არაუგვიანეს 2015 წლის 1 სექტემბრისა. ამ თარიღამდე საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის სამინისტრომ გამოსცეს პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების დაწესებულებების რეორგანიზაციისთვის საჭირო სამართლებრივი აქტები და განახორციელოს აუცილებელი ორგანიზაციული ღონისძიებები.

6. საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის მინისტრმა 2015 წლის 1 ოქტომბრამდე უზრუნველყოს სათანადო კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტების ამ კოდექსთან შესაბამისობა და ამ კოდექსით გათვალისწინებული ნორმატიული აქტების გამოცემა. ამასთანავე, არსებული კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტები ინარჩუნებს იურიდიულ ძალას მინისტრის მიერ გამოცემული ახალი აქტების ძალაში შესვლამდე.

7. საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის სამინისტროს სისტემაში შემავალი სახელმწიფო საქვეუწყებო დაწესებულების – სასჯელაღსრულების დეპარტამენტის თავმჯდომარის მიერ გამოცემული სამართლებრივი აქტები ინარჩუნებს იურიდიულ ძალას საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით მათ გაუქმებამდე, მიუხედავად იმისა, შეესაბამება თუ არა ეს აქტები ამ კოდექსის ნორმებს.

8. საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის სამინისტრო არის მის სისტემაში შემავალი სახელმწიფო საქვეუწყებო დაწესებულების – სასჯელაღსრულების დეპარტამენტის უფლებამონაცვლე.

9. საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის სამინისტროს სისტემაში შემავალი სახელმწიფო საქვეუწყებო დაწესებულების – სასჯელაღსრულების დეპარტამენტის სტრუქტურული ქვედანაყოფების წარმოებაში არსებული საქმეები გადაეცეს სამინისტროს შესაბამის სტრუქტურულ ქვედანაყოფებს/ერთეულებს. აღნიშნული საქმეების განხილვის ვადის დინება ხელახლა დაიწყება, თუ ამ საქმეების განხილვის მიმდინარე ვადაში დასრულება ობიექტური გარემოებების გამო შეუძლებელია. 

    მუხლი 1252. რეორგანიზაციისას/ლიკვიდაციისას პირის (მოსამსახურის) თანამდებობაზე გადაყვანა

1. ის პირი, რომელიც 2015 წლის 1 ივნისისთვის არის პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების სისტემის ორგანოს მოსამსახურე და მუშაობს საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის სამინისტროს სისტემაში შემავალი სახელმწიფო საქვეუწყებო დაწესებულების – სასჯელაღსრულების დეპარტამენტის მონიტორინგის სამმართველოში, ადმინისტრაციულ სამმართველოში, სამართლებრივი უზრუნველყოფის სამმართველოში, ადამიანური რესურსების მართვის სამმართველოში, საფინანსო სამმართველოში ან მატერიალურ-ტექნიკური უზრუნველყოფის სამმართველოში, რეორგანიზაციისას/ლიკვიდაციისას შესაძლებელია მისივე თანხმობით, უკონკურსოდ გადაყვანილ იქნეს საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის სამინისტროს სამოქალაქო სამსახურში შემავალ სამინისტროს სტრუქტურულ ქვედანაყოფში სხვა თანამდებობაზე, საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის მინისტრის ბრძანების საფუძველზე. აღნიშნულ მოსამსახურეს არ ენიჭება სამხედრო ან სახელმწიფო სპეციალური წოდება.

2. ის მოსამსახურე, რომელიც 2015 წლის 1 ივნისისთვის მუშაობს მოვალეობის შემსრულებლად და სამსახურებრივ უფლებამოსილებას ახორციელებს საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის სამინისტროს სისტემაში შემავალი სახელმწიფო საქვეუწყებო დაწესებულების – სასჯელაღსრულების დეპარტამენტის მონიტორინგის სამმართველოში, ადმინისტრაციულ სამმართველოში, სამართლებრივი უზრუნველყოფის სამმართველოში, ადამიანური რესურსების მართვის სამმართველოში, საფინანსო სამმართველოში ან მატერიალურ-ტექნიკური უზრუნველყოფის სამმართველოში, რეორგანიზაციისას/ლიკვიდაციისას შესაძლებელია მისივე თანხმობით გადაყვანილ იქნეს მოვალეობის შემსრულებლად საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის სამინისტროს სამოქალაქო სამსახურში შემავალ სამინისტროს სტრუქტურულ ქვედანაყოფში სხვა თანამდებობაზე, საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის მინისტრის ბრძანების საფუძველზე. აღნიშნულ მოსამსახურეს არ ენიჭება სამხედრო ან სახელმწიფო სპეციალური წოდება. მასზე ვრცელდება „საჯარო სამსახურის შესახებ“ საქართველოს კანონის 30-ე მუხლის მე-2 პუნქტით დადგენილი მოთხოვნები.

3. ის მოსამსახურე, რომელიც 2015 წლის 1 ივნისისთვის სამსახურებრივ უფლებამოსილებას ახორციელებს პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების დაწესებულების სოციალურ განყოფილებაში, საზოგადოებრივ მისაღებში, მატერიალურ-ტექნიკური უზრუნველყოფის განყოფილებაში, კანცელარიაში, ბუღალტერიაში, კადრებში ან არის დაწესებულების უფროსი ინსპექტორი (იურისტი) ან საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის სამინისტროს სისტემაში შემავალი სახელმწიფო საქვეუწყებო დაწესებულების – სასჯელაღსრულების დეპარტამენტის სოციალური უზრუნველყოფის სამმართველოს მოსამსახურე, რეორგანიზაციისას/ლიკვიდაციისას შესაძლებელია მისივე თანხმობით, უკონკურსოდ გადაყვანილ იქნეს პენიტენციური დეპარტამენტის სოციალურ სამსახურში, პენიტენციური დაწესებულების სოციალურ სამსახურში ან პენიტენციური დაწესებულების იმ სამსახურში, რომელიც ახორციელებს ლოჯისტიკურ, საფინანსო, ორგანიზაციულ ან სამართლებრივ უზრუნველყოფას, შესაბამის თანამდებობაზე დანიშვნის უფლებამოსილების მქონე პირის ბრძანების საფუძველზე. აღნიშნულ მოსამსახურეს არ ენიჭება სამხედრო ან სახელმწიფო სპეციალური წოდება.

4. ის პირი, რომელიც 2015 წლის 1 ივნისისთვის მუშაობს მოვალეობის შემსრულებლად და სამსახურებრივ უფლებამოსილებას ახორციელებს პატიმრობისა და თავისუფლების აღკვეთის აღსრულების დაწესებულების სოციალურ განყოფილებაში, საზოგადოებრივ მისაღებში, მატერიალურ-ტექნიკური უზრუნველყოფის განყოფილებაში, კანცელარიაში, ბუღალტერიაში, კადრებში ან არის დაწესებულების უფროსი ინსპექტორი (იურისტი) ან საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის სამინისტროს სისტემაში შემავალი სახელმწიფო საქვეუწყებო დაწესებულების – სასჯელაღსრულების დეპარტამენტის სოციალური უზრუნველყოფის სამმართველოს მოსამსახურე, რეორგანიზაციისას/ლიკვიდაციისას შესაძლებელია მისივე თანხმობით გადაყვანილ იქნეს მოვალეობის შემსრულებლად პენიტენციური დეპარტამენტის სოციალურ სამსახურში, პენიტენციური დაწესებულების სოციალურ სამსახურში ან პენიტენციური დაწესებულების იმ სამსახურში, რომელიც ახორციელებს ლოჯისტიკურ, საფინანსო, ორგანიზაციულ ან სამართლებრივ უზრუნველყოფას, შესაბამის თანამდებობაზე დანიშვნის უფლებამოსილების მქონე პირის ბრძანების საფუძველზე. აღნიშნულ მოსამსახურეს არ ენიჭება სამხედრო ან სახელმწიფო სპეციალური წოდება. მასზე ვრცელდება „საჯარო სამსახურის შესახებ“ საქართველოს კანონის 30-ე მუხლის მე-2 პუნქტით დადგენილი მოთხოვნები.

5. ის პირი, რომელიც 2015 წლის 1 ივნისისთვის არის საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის სამინისტროს ცენტრალური აპარატის ან/და სამედიცინო დეპარტამენტის მოსამსახურე, რეორგანიზაციისას/ლიკვიდაციისას შესაძლებელია მისივე თანხმობით, უკონკურსოდ გადაყვანილ იქნეს საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის სამინისტროს სამოქალაქო სამსახურში საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის მინისტრის ბრძანების საფუძველზე. აღნიშნულ მოსამსახურეს არ ენიჭება სამხედრო ან სახელმწიფო სპეციალური წოდება.

6. ის პირი, რომელიც 2015 წლის 1 ივნისისთვის მუშაობს მოვალეობის შემსრულებლად და სამსახურებრივ უფლებამოსილებას ახორციელებს საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის სამინისტროს ცენტრალურ აპარატში ან/და სამედიცინო დეპარტამენტში, რეორგანიზაციისას/ლიკვიდაციისას შესაძლებელია მისივე თანხმობით გადაყვანილ იქნეს მოვალეობის შემსრულებლად საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის სამინისტროს სამოქალაქო სამსახურში შემავალ სამინისტროს სტრუქტურულ ქვედანაყოფში იმავე ან სხვა თანამდებობაზე, საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის მინისტრის ბრძანების საფუძველზე. აღნიშნულ მოსამსახურეს არ ენიჭება სამხედრო ან სახელმწიფო სპეციალური წოდება. მასზე ვრცელდება „საჯარო სამსახურის შესახებ“ საქართველოს კანონის 30-ე მუხლის მე-2 პუნქტით დადგენილი მოთხოვნები.

7. თუ ამ მუხლის პირველი–მე-6 ნაწილებით განსაზღვრული პირი უარს განაცხადებს შეთავაზებულ თანამდებობაზე გადაყვანაზე, შესაბამის თანამდებობაზე დანიშვნის უფლებამოსილების მქონე პირს შეუძლია მოსამსახურე გაათავისუფლოს სამსახურიდან ლიკვიდაციის გამო. ლიკვიდაციის გამო სამსახურიდან გათავისუფლების შემთხვევაში მოსამსახურეს უნდა მიეცეს „საჯარო სამსახურის შესახებ“ საქართველოს კანონის 109-ე მუხლით გათვალისწინებული კომპენსაცია.

8. ამ მუხლის საფუძველზე საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის სამინისტროს სამოქალაქო სამსახურში გადაყვანილი სახელმწიფო სპეციალური წოდების მქონე მოსამსახურე დათხოვნილი უნდა იქნეს სამხედრო ძალების თადარიგში საქართველოს სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის მინისტრის ბრძანებით.

 

თავი XXII. დასკვნითი დებულებანი

    მუხლი 126. ძალადაკარგული ნორმატიული აქტები

ამ კოდექსის ამოქმედებისთანავე ძალადაკარგულად გამოცხადდეს:

ა) საქართველოს 1999 წლის 22 ივლისის კანონი „პატიმრობის შესახებ“ (საქართველოს საკანონმდებლო მაცნე, №38(45), 1999 წელი, მუხ. 182);

ბ) „სასჯელაღსრულების დაწესებულებაში სპეციალური ნებართვის გარეშე შესვლის უფლების მინიჭების თაობაზე“ საქართველოს პრეზიდენტის 2004 წლის 3 აგვისტოს 309 ბრძანებულება.

საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

    მუხლი 127. კოდექსის ამოქმედება

1. ეს კოდექსი, გარდა ამ კოდექსის 70-ე მუხლის მე-2 ნაწილის „ბ“ ქვეპუნქტისა, 77-ე მუხლის პირველი ნაწილისა, 79-ე მუხლის პირველი ნაწილის „გ“ ქვეპუნქტისა და მე-2 ნაწილისა, ამოქმედდეს 2010 წლის 1 ოქტომბრიდან.

2. ამ კოდექსის 70-ე მუხლის მე-2 ნაწილის „ბ“ ქვეპუნქტი ამოქმედდეს 2012 წლის 1 იანვრიდან.

3. ამ კოდექსის 77-ე მუხლის პირველი ნაწილი, 79-ე მუხლის პირველი ნაწილის „გ“ ქვეპუნქტი და მე-2 ნაწილი ამოქმედდეს 2016 წლის 1 იანვრიდან.

4. (ამოღებულია - 01.05.2015, №3523).

საქართველოს პრეზიდენტი                    მ. სააკაშვილი

თბილისი,

2010 წლის 9 მარტი.

№2696–Iს

Контрольный текст по состоянию на 24.05.2022 N1572

 

Закон Грузии

Кодекс о заключении под стражу

 

Общая часть

 

Глава I

Общие положения

 

Статья 1. Цели и принципы законодательства Грузии об исполнении заключения под стражу и лишения свободы

1. Целями законодательства Грузии об исполнении заключения под стражу и лишения свободы являются исполнение заключения под стражу и лишения свободы, предупреждение совершения новых преступлений и ресоциализация осужденных.

2. Исполнение заключения под стражу и лишения свободы на территории Грузии осуществляется на основе принципов законности, гуманизма, демократичности, равенства перед законом и индивидуализации наказания.

 

Статья 2. Законодательство Грузии об исполнении заключения под стражу и лишения свободы

1. Законодательство Грузии об исполнении заключения под стражу и лишения свободы основывается на Конституции Грузии, международных договорах и соглашениях Грузии, настоящем Кодексе, других законах и подзаконных нормативных актах.

2. Законодательство Грузии об исполнении заключения под стражу и лишения свободы соответствует общепризнанным принципам и нормам международного права.

 3. искл. (1.05.2015 N3523)

 4. Министр юстиции Грузии (далее – Министр) вправе издавать приказы по вопросам, предусмотренным настоящим Кодексом. (5.07.2018 N3128)

 

 Статья 3. Сфера действия Кодекса

1. Настоящий Кодекс определяет порядок и условия исполнения приговора в виде лишения свободы, постановленного судом по уголовному делу, гарантии правовой зашиты обвиняемых и осужденных, регулирует деятельность органов исполнения заключения под стражу и лишения свободы, устанавливает порядок и условия участия государственных органов, общественных организаций и граждан в исполнении заключения под стражу и лишения свободы. (1.05.2015 N3523)

2. В порядке, установленном настоящим Кодексом, исполнению подлежат связанные с исполнением заключения под стражу и лишения свободы и вступившие в законную силу приговоры, определения, постановления и приказы судей, а также соответствующие решения Международного уголовного суда.

3. Заключение под стражу в Грузии включает в себя содержание под стражей и лишение свободы.

 

Статья 4. Действие законодательства Грузии об исполнении заключения под стражу и лишения свободы в пространстве и по кругу лиц

1. Действие законодательства Грузии об исполнении заключения под стражу и лишения свободы распространяется на всей территории Грузии.

2. Законодательство Грузии об исполнении заключения под стражу и лишения свободы применяется как в отношении граждан Грузии, так и иностранных граждан и лиц без гражданства в порядке, установленном законодательством и международными договорами Грузии.

 

Статья 5. Основания исполнения заключения под стражу и лишения свободы

1. Основанием исполнения заключения под стражу является решение суда о применении заключения под стражу.

2. Основанием исполнения лишения свободы является вынесенный судом и вступивший в законную силу обвинительный приговор по уголовному делу, согласно которому лицу назначено наказание в виде лишения свободы.

 

Глава II

Система исполнения заключения под стражу и лишения свободы

 

Статья 6. Организация исполнения заключения под стражу и лишения свободы (5.07.2018 N3128)

1. Специальная пенитенциарная служба (далее – Служба) –государственное подведомственное учреждение, входящее в систему Министерства юстиции Грузии, осуществляющее свои полномочия в пределах, определенных законодательством Грузии.

2. Органами, исполняющими заключение под стражу и лишение свободы, являются Служба и находящиеся в ее подчинении пенитенциарные учреждения.

3. Единую политику в сфере исполнения заключения под стражу и лишения свободы обеспечивает Министерство юстиции Грузии (далее – Министерство).

4. В целях участия представителей общественности в разработке и осуществлении единой политики в сфере исполнения заключения под стражу и лишения свободы создается Консультативный совет. Порядок укомплектования и функционирования Консультативного совета определяется приказом Министра.

 

Статья 7. Обеспечение функционирования пенитенциарных Учреждений (5.07.2018 N3128)

1. Служба обеспечивает исполнение заключения под стражу и лишения свободы посредством специальных и гражданских подразделений.

2. Специальные подразделения Службы объединяют пенитенциарные учреждения и структурные подразделения, деятельность которых направлена непосредственно на обеспечение: единого управления пенитенциарными учреждениями, реализации прав обвиняемых/осужденных, ресоциализации осужденных, соблюдения правового режима, соблюдения безопасности, осуществления специальных мероприятий по безопасности, вывоза/перевода и экстрадиции обвиняемых/осужденных, ведения личных дел и реестров обвиняемых/осужденных, разработки и анализа соответствующих данных в пенитенциарных учреждениях.

3. Гражданские подразделения Службы объединяют структурные подразделения Службы, осуществляющие в пределах своей компетенции единое логистическое, медицинское, финансовое, организационное и правовое обеспечение Службы, а также обеспечение защиты прав людей, исполнения служащими (в том числе – военнообязанными) служебных обязанностей и требований, установленных законодательством Грузии, контроля, проверки и систематического мониторинга качества медицинского обслуживания в сфере ведения Службы.

4. Организация, функции, права, обязанности и порядок прохождения службы в Службе определяются Законом Грузии «О Специальной пенитенциарной службе».

5. На служащих Службы распространяется действие Закона Грузии «О публичной службе» только в случае, если Законом Грузии «О Специальной пенитенциарной службе» и изданными на его основании подзаконными актами не установлено иное.

 

Статья 71. Служба (5.07.2018 N3128)

1. К полномочиям Службы относятся:

а) исполнение заключения под стражу и лишения свободы в порядке, установленном законодательством Грузии;

б) охрана пенитенциарных учреждений и обвиняемых/осужденных;

в) разработка и осуществление соответствующих программ с целью ресоциализации осужденных;

г) обработка данных и администрирование баз данных об обвиняемых/осужденных;

д) управление кризисными ситуациями в пенитенциарных учреждениях;

е) организация и контроль за деятельностью врачебно-медицинских пунктов/медицинских частей в пенитенциарных учреждениях; осуществление ведомственных, государственных и международных программ в сфере охраны здоровья в пенитенциарных учреждениях;

ж) проверка санитарно-гигиенического и эпидемиологического положения в пенитенциарных учреждениях;

з) осуществление оперативно-розыскной деятельности в порядке, установленном законодательством Грузии;

и) осуществление правового обеспечения и правотворческой деятельности в сфере, относящейся к ее ведению;

к) осуществление других полномочий, определенных законодательством Грузии.

2. Положения о Службе и структурных подразделениях/структурной единице утверждает Министр.

3. Штатное расписание Службы по согласованию с Министром утверждает Генеральный директор.

4. Генеральный директор Службы разрабатывает и представляет Министру предложения по финансированию и материально-техническому обеспечению Службы. Служба финансируется за счет ассигнований из государственного бюджета Грузии. Расходы Службы должны предусматриваться в государственном бюджете Грузии под отдельным программным кодом (кодами); осуществление указанного (указанных) возлагается на Службу в порядке, установленном законодательством Грузии.

5. Служба подотчетна Министру. Генеральный директор Службы не реже двух раз в год представляет Министру отчет об осуществленной деятельности.

6. На основании требования Министра Генеральный директор Службы обязан представить ему внеочередной отчет о проделанной им работе.

7. Службу возглавляет Генеральный директор Службы, которого назначает на должность и освобождает от должности Министр. Генеральный директор Службы вправе на основании индивидуального административно-правового акта делегировать отдельные полномочия, предусмотренные настоящим Законом, первому заместителю/заместителю.

8. В целях противодействия вызовам, стоящим перед пенитенциарной системой в сфере исполнения заключения под стражу и лишения свободы, и выполнения отдельных задач Генеральный директор Службы создает Директорат Службы, в состав которого, как правило, входят руководители структурных подразделений Службы и пенитенциарных учреждений.

9. Генеральный директор Службы имеет первого заместителя и 2 заместителей, которых по представлению Генерального директора Службы назначает на должность и освобождает от должности Министр. (29.11.2019 N5392, ввести в действие с 1 января 2020 года.)

 10. В случае отсутствия Генерального директора Службы его обязанности исполняет первый заместитель Генерального директора Службы, а в случае невозможности осуществления им полномочий – один из его заместителей. Сферы кураторства, осуществляемого первым заместителем/заместителями Генерального директора Службы, определяются приказом об их назначении.

 11. Генеральный директор Службы назначает на должность и освобождает от должности служащих Службы и пенитенциарных учреждений.

 12. Генеральный директор Службы правомочен издавать индивидуальные административно-правовые акты в случаях, предусмотренных настоящим Кодексом и другими законодательными и подзаконными нормативными актами Грузии.

 

Статья 8. Пенитенциарные учреждения и управление ими. Виды пенитенциарных учреждений (5.07.2018 N3128)

 1. Пенитенциарные учреждения являются независимыми организационными образованиями, созданными на основании правового акта Министра, которые не являются юридическими лицами и функционируют в системе Службы. Пенитенциарные учреждения при исполнении отдельных функций присвоенных им в соответствии с настоящим Кодексом, являются административными органами.

 2. Пенитенциарные учреждения создаются и упраздняются Министром.

 3. Полномочия, структура и порядок управления пенитенциарным учреждением, а также другие вопросы, предусмотренные статьей 52 настоящего Кодекса, определяются Положением о пенитенциарном учреждении, по представлению Генерального директора Службы утверждаемым Министром.

4. Пенитенциарное учреждение возглавляет директор пенитенциарного учреждения. Директора пенитенциарного учреждения по согласованию с Министром назначает на должность и освобождает от должности Генеральный директор Службы.

 5. Виды пенитенциарных учреждений:

 а) учреждения содержания под стражей;

б) учреждения лишения свободы;

 в) лечебные учреждения для обвиняемых/осужденных.

6. В случае необходимости Министр создает и упраздняет пенитенциарное учреждение смешанного типа.

 

 Статья 9. Учреждение содержания под стражей

1. Учреждение содержания под стражей является закрытым, особо охраняемым учреждением камерного типа, целью которого является изоляция обвиняемого для обеспечения исполнения меры пресечения.

2. В учреждении содержания под стражей содержатся обвиняемые, кроме случаев, предусмотренных законодательством Грузии, или (и) случая наличия учреждения смешанного типа. В учреждении смешанного типа обвиняемые помещаются изолированно от осужденных. Раздельное содержание обвиняемых и осужденных предполагает, как минимум, отдельные друг от друга жилые площади.

 3. В учреждениях содержания под стражей обвиняемые размещаются в специальных камерах, в которых могут осуществляться визуальные наблюдение и контроль или (и) наблюдение и контроль с помощью электронных средств в соответствии со статьей 54 настоящего Кодекса.(16.04.2014 N2241)

 

Статья 10. Учреждение лишения свободы

1. Учреждение лишения свободы является учреждением исполнения наказаний, предусмотренных подпунктами «ж» и «з» части первой статьи 40 Уголовного кодекса Грузии.

 2. К учреждениям лишения свободы относятся: (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 января 2018 года.)

 а) учреждения лишения свободы по подготовке к освобождению;

б) учреждения лишения свободы низкого риска;

в) учреждения лишения свободы полуоткрытого типа;

г) учреждения лишения свободы закрытого типа;

д) учреждения лишения свободы особого риска;

е) реабилитационные учреждения для несовершеннолетних;

ж) женские специальные учреждения.

 

Статья 101. Учреждение лишения свободы по подготовке к Освобождению

 (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 января 2018 года.)

 

1. Учреждением лишения свободы по подготовке к освобождению является охраняемое, обеспеченное вооруженной охраной, обнесенное защитной оградой учреждение, в котором обеспечивается постоянное наблюдение за осужденными.

2. В учреждениях лишения свободы по подготовке к освобождению осужденные содержатся в общих жилых помещениях, в которых в соответствии со статьей 54 настоящего Кодекса могут осуществляться визуальные наблюдения и контроль или (и) наблюдения и контроль с помощью электронных средств.

3. Осужденные, содержащиеся в учреждениях лишения свободы по подготовке к освобождению, могут передвигаться по территории учреждения самостоятельно, в установленном порядке.

4. Осужденные, содержащиеся в учреждении лишения свободы по подготовке к освобождению, вправе оставлять территорию указанного учреждения на условиях и сроки, определенные приказом Генерального директора Службы. (5.07.2018 N3128)

 

Статья 102. Учреждение лишения свободы низкого риска

(1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 января 2018 года.)

1. Учреждением лишения свободы низкого риска является охраняемое, обеспеченное вооруженной охраной, обнесенное специальной защитной оградой учреждение, в котором обеспечивается постоянное наблюдение за осужденными.

2. В учреждениях лишения свободы низкого риска, осужденные содержатся в общих жилых помещениях, в которых в соответствии со статьей 54 настоящего Кодекса могут осуществляться визуальные наблюдения и контроль или (и) наблюдения и контроль с помощью электронных средств.

3. В учреждениях лишения свободы низкого риска осужденные могут передвигаться по территории учреждения самостоятельно, в установленном порядке.

 

 Статья 11. Учреждение полуоткрытого типа

1. Учреждение полуоткрытого типа является особо охраняемым, обеспеченным вооруженной охраной, обнесенным специальной защитной оградой учреждением, в котором ведется постоянный контроль за поведением осужденных.

 2. В учреждениях лишения свободы полуоткрытого типа осужденные содержатся в единых помещениях, в которых могут осуществляться визуальные наблюдение и контроль или (и) наблюдение и контроль с помощью электронных средств в соответствии со статьей 54 настоящего Кодекса. (16.04.2014 N2241)

 3. В учреждениях лишения свободы полуоткрытого типа осужденные могут самостоятельно передвигаться по территории учреждения согласно установленному порядку. (16.04.2014 N2241)

 4. (16.04.2014 N2241)

 

 Статья 12. Учреждение закрытого типа

1. Учреждение закрытого типа является особо охраняемым, обеспеченным вооруженной охраной, оснащенным сигнализационной системой, обнесенным специальной защитной оградой учреждением, в котором ведется постоянный контроль за осужденными.

2. В учреждениях лишения свободы закрытого типа осужденные содержатся в специальных камерах, в которых могут осуществляться визуальные наблюдение и контроль или (и) наблюдение и контроль с помощью электронных средств в соответствии со статьей 54 настоящего Кодекса. (16.04.2014 N2241)

 

 Статья 121. Учреждение лишения свободы с особым риском

 (16.04.2014 N2241)

1. Учреждение лишения свободы с особым риском является особо охраняемым, обеспеченным вооруженной охраной, обнесенным специальной защитной оградой учреждением, в котором приняты исключительные меры безопасности и обеспечивается постоянное наблюдение за осужденными.

2. В учреждениях лишения свободы особого риска, осужденные содержатся в специальных камерах, в которых за ними постоянно осуществляются визуальные наблюдение и контроль или (и) наблюдение и контроль с помощью электронных средств. Осуществление наблюдений и контроля с помощью аудиосредств допускается в случае, предусмотренном законодательством Грузии.(1.06.2017 N943)

 

 Статья 122. искл. с 1 января 2016 года (12.06.2015 N3711)

 

 Статья 123. Женское специальное учреждение (16.04.2014 N2241)

1. Женское специальное учреждение является особо охраняемым, обеспеченным вооруженной охраной, обнесенным специальной защитной оградой учреждением, в котором ведется постоянное наблюдение за осужденными.

 2. В женских специальных учреждениях содержатся осужденные женщины, в том числе – несовершеннолетние. (12.06.2015 N3711, ввести в действие с 1 января 2016 года)

3. В женских специальных учреждениях осужденные, как правило, содержатся в единых помещениях, в которых могут осуществляться визуальные наблюдения и контроль или (и) наблюдения и контроль с помощью электронных средств в соответствии со статьей 54 настоящего Кодекса. (1.05.2015 N3523)

 4. Женские специальные учреждения приравниваются к учреждениям лишения свободы полуоткрытого типа, кроме случаев, предусмотренных настоящим Кодексом.

 

Глава II1 (искл. 1.05.2015 N3523)

 

 Статья 124. (искл.1.05.2015 N3523)

 

 Статья 125. (искл. 1.05.2015 N3523)

 

 Статья 126. (искл. 1.05.2015 N3523)

 

 Статья 127. (искл. 1.05.2015 N3523)

 

Глава II2(искл. 1.05.2015 N3523)

 

 Статья128. (искл. 1.05.2015 N3523)

 

 Статья 129. (искл. 1.05.2015 N3523)

 

 Статья 1210. (искл. 1.05.2015 N3523)

 

 Статья 1211. (искл. 1.05.2015 N3523)

 

 

Глава III

Правовое положение обвиняемых и осужденных

 

Статья 13. Основания правового положения обвиняемых и осужденных

1. Государство обеспечивает защиту законных прав и свобод обвиняемых и осужденных, а также соблюдение их правовой, социальной и личной безопасности, исполнение заключения под стражу и лишения свободы.

2. Обвиняемым при исполнении заключения под стражу, а осужденным при исполнении лишения свободы гарантируются права и свободы, признанные Конституцией Грузии, международными договорами и соглашениями Грузии, настоящим Кодексом, другими законодательными и подзаконными нормативными актами Грузии.

 

Статья 14. Права обвиняемых и осужденных

1. Обвиняемые (осужденные) вправе:

а) в порядке, установленном законодательством Грузии, быть обеспеченными:

а.а) жильем, питанием, предметами личной гигиены, одеждой, работой, безопасностью труда и личной безопасностью;(16.04.2014 N2241)

а.б) медицинским обслуживанием;

а.в) возможностью встреч (свиданий) с близкими родственниками, встреч с защитником, представителями дипломатического представительства, консульского учреждения и другими дипломатическими представителями (в случае с иностранцами);(12.06.2012 N6439)

а.г) возможностью вести телефонные беседы и переписку;

а.д) возможностью получения и отправления посылок и денежных переводов;

а.е) возможностью получения бесплатной юридической помощи и правовой консультации;

б) возможностью получения общего и профессионального образования;

в) возможностью принимать участие в спортивных, культурных, воспитательных и религиозных мероприятиях;

г) возможностью получать информацию при помощи прессы и других средств массовой информации, пользоваться художественной и иной литературой;

 д) с разрешения и под контролем директора пенитенциарного учреждения заниматься индивидуальной деятельностью, иметь необходимый для этого инвентарь и при содействии пенитенциарного учреждения осуществлять реализацию вещей (изделий), изготовленных в результате индивидуальной деятельности; (27.04.2016 N5015, ввести в действие с 1 июля 2016 года.

 е) возможностью подачи требований, жалоб;

ж) возможностью ежедневно бывать на свежем воздухе (пользоваться правом ежедневной прогулки) продолжительностью не менее одного часа;

з) временно покидать пенитенциарное учреждение в связи с исключительными, личными обстоятельствами. (1.06.2017 N943)

2. Осужденные дополнительно в порядке, установленном законодательством Грузии, пользуются:

а) правом участия в реабилитационных программах;

б) правом на краткосрочные выезды за пределы учреждения лишения свободы.

 в) правом на получение образования на первой и второй ступенях академического высшего образования (бакалавриат, магистратура) – в учреждениях лишения свободы по подготовке к освобождению, учреждениях лишения свободы низкого риска, а правом на получение образования на первой ступени академического высшего образования (бакалавриат) – в реабилитационных учреждениях для несовершеннолетних. (1.11.2019 N5280)

 г) правом на профессиональную подготовку и переподготовку. (29.11.2019 N5392, ввести в действие с 1 января 2020 года.)

 3. Обвиняемые (осужденные) вправе в установленном порядке участвовать в религиозных ритуалах и встречаться с духовными лицами, иметь при себе и пользоваться религиозной литературой и культовыми предметами. (16.04.2014 N2241)

 4. Порядок участия обвиняемых (осужденных) в религиозных ритуалах и встреч с духовными лицами определяет Министр. (16.04.2014 N2241)

 5. Порядок реализации вещей (изделий), изготовленных в результате индивидуальной деятельности, и осуществления с этой целью индивидуальной деятельности утверждает Министр. (27.04.2016 N5015)

 

 Статья 15. Жилищные условия

1. Выделенные для обвиняемых/осужденных жилые площади должны соответствовать санитарно-гигиеническим нормам, установленным совместным приказом Министра и Министра лиц, вынужденно перемещенных с оккупированных территорий, труда, здравоохранения и социальной защиты Грузии, и обеспечивать сохранение здоровья обвиняемых/осужденных. (5.07.2018 N3128)

2. Норма жилой площади на одного осужденного в лечебных учреждениях для обвиняемых/осужденных и учреждениях лишения свободы должна быть не менее 4 кв. метров. (1.06.2017 N943)

 3. Норма жилой площади на одного обвиняемого в учреждениях содержания под стражей должна быть не менее 3 кв. метров. (16.04.2014 N2241)

 4. Жилое помещение обвиняемого (осужденного) должно иметь окно, обеспечивающее естественное освещение. Обвиняемые (осужденные) также должны быть обеспечены отоплением. Жилые помещения обвиняемых (осужденных) должны быть оснащены естественной или (и) искусственной вентиляцией. (16.04.2014 N2241)

 5. Беременные женщины, кормящие матери, больные, лица с ярко выраженными ограниченными возможностями, лица со значительно выраженными ограниченными возможностями, пожилые (женщины – с 60 лет, мужчины – с 65 лет) должны иметь улучшенные по сравнению с другими обвиняемыми/осужденными жилищные условия. (12.06.2015 N3711, ввести в действие с 1 января 2016 года)

 5. Беременные женщины, кормящие матери, больные, лица с ограниченными возможностями, пожилые (женщины – с 60 лет, мужчины – с 65 лет) должны иметь жилищные условия, приспособленные к их специфическим потребностям. (14.07.2020 N6836, ввести в действие с 1 января 2021 года.)

 

 Статья 16. Переписка обвиняемых (осужденных)

1. Обвиняемые/осужденные вправе отправлять и получать письма в неограниченном количестве в порядке, установленном законодательством Грузии, кроме случаев, предусмотренных настоящим Кодексом. Переписка между обвиняемыми/осужденными, содержащимися в пенитенциарных учреждениях, запрещается. (1.06.2017 N943)

 11. Право переписки лица, обвиняемого/осужденного за насилие в отношении женщин или (и) насилие в семье, с потерпевшим (потерпевшей) ограничивается на основании письменного обращения потерпевшего (потерпевшей). (20.09.2019 N5029)

 2. Вручение обвиняемым/осужденным поступающих на их имя писем, а также отправление писем обвиняемых/осужденных адресатам обеспечивает пенитенциарное учреждение. Корреспонденция личного характера отправляется адресатам за счет средств обвиняемых/осужденных. (1.06.2017 N943)

 3. Пенитенциарное учреждение в случае требования обвиняемого/осужденного обязано обеспечить его пишущим средством и бумагой, а обвиняемого/осужденного с ограниченными возможностями – соответствующим средством, необходимым для ведения переписки. (14.07.2020 N6836, ввести в действие с 1 января 2021 года.)

 4. Корреспонденция обвиняемых/осужденных проверяется. Проверка включает в себя визуальный осмотр без ознакомления с содержанием корреспонденции, а в крайних случаях, при наличии обоснованного предположения о возможности распространения информации, могущей создать угрозу общественному порядку, общественной безопасности или правам и свободам других лиц, соответствующий служащий пенитенциарного учреждения вправе ознакомиться с содержанием корреспонденции и в случае необходимости ограничить ее отправление адресату. Об указанном ограничении незамедлительно уведомляется отправитель корреспонденции. (1.06.2017 N943)

5. Корреспонденция, полученная в закрытом конверте, вскрывается в присутствии обвиняемого (осужденного). Указанная корреспонденция подлежит визуальному осмотру без ознакомления с ее содержанием.

6. Пенитенциарным учреждениям запрещается задерживать или (и) проверять корреспонденцию обвиняемых/осужденных, адресатом либо адресантом которой являются: Президент Грузии, Председатель Парламента Грузии, Премьер-министр Грузии, член Парламента Грузии, суд, Европейский суд по правам человека, международная организация, созданная на основании международного договора в сфере защиты прав человека, ратифицированного Парламентом Грузии, министерство Грузии, Служба, Народный Защитник Грузии, адвокат, прокурор, местный совет Службы. (5.07.2018 N3128)

 

 Статья 17. Право на свидание

1. Запрещается полная изоляция обвиняемых (осужденных).

2. Обвиняемым/осужденным на основании их письменной просьбы может предоставляться право на краткосрочные свидания с их близкими родственниками (дети, супруги, лица, с которыми у обвиняемых/осужденных имеются общие дети, родители (усыновители), мачехи, отчимы, родители супругов, пасынки (падчерицы), усыновленные дети и их потомство, внуки, сестры, братья, племянники (со стороны сестры), племянники (со стороны брата) и их дети, бабушки, дедушки, родители бабушек, родители дедушек (как со стороны матери, так и со стороны отца), дяди (брат матери, брат отца), тети (со стороны матери), тети (со стороны отца), двоюродные сестры и братья (со стороны отца, матери, тети со стороны отца), а также лица, с которыми они вместе проживали и вели общее хозяйство в течение одного последнего года до их помещения в пенитенциарное учреждение). О согласии/мотивированном отказе директора пенитенциарного учреждения в организации встречи с указанными лицами обвиняемые/осужденные уведомляются в письменной форме. (1.05.2015 N3523)

21. Обвиняемым/осужденным на основании ходатайства директора пенитенциарного учреждения с согласия Генерального директора Службы в форме поощрения может предоставляться право на краткосрочное свидание с лицом, не предусмотренным частью 2 настоящей статьи. (5.07.2018 N3128)

 3. Контроль за отношениями обвиняемых (осужденных) с лицами, предусмотренными частями 2 и 21 настоящей статьи, должен осуществляться без унижения их чести и достоинства. ( 16.04.2014 N2241)

4. Встречи с обвиняемыми (осужденными) осуществляются с их согласия.

5. Информация относительно требования о предоставлении краткосрочного свидания предоставляется директору пенитенциарного учреждения в письменном виде. Лицо, предусмотренное частью 2 настоящей статьи, представляет директору пенитенциарного учреждения документ, удостоверяющий близкое родство. (1.06.2017 N943)

 6. Пенитенциарное учреждение обеспечивает организацию краткосрочного свидания не позднее 5 дней с даты приема заявления с требованием о предоставлении краткосрочного свидания, кроме случая наличия мотивированного основания для отказа, о чем заявитель должен быть информирован в тот же день. (1.06.2017 N943)

 7. Краткосрочные свидания предоставляются продолжительностью от одного часа до двух часов. Краткосрочные свидания проводятся под визуальным наблюдением или (и) наблюдением с помощью электронных средств представителя пенитенциарного учреждения, но без прослушиваний. Предупреждение об этом обвиняемых/осужденных и лиц, желающих получить на краткосрочное свидание с ними, является обязательным, кроме случаев, предусмотренных законодательством Грузии. (1.06.2017 N943)

 71. Осужденным женщинам может быть предоставлено право на семейные свидания в соответствии со статьей 173 настоящего Кодекса.(22.05.2012N6257)

 8. Осужденным может быть предоставлено право на длительное свидание в соответствии со статьей 172 настоящего Кодекса.(25.02,2011,N4259)

9.(25.02.2011,N4259)

10. Обвиняемые имеют право только на краткосрочные свидания в соответствии с требованиями, предусмотренными законодательством Грузии.

11. На основании письменной просьбы обвиняемого краткосрочное свидание может быть заменено телефонным разговором. Порядок изменения краткосрочного свидания определяется Положением об учреждении содержания под стражей.

12. На основании письменной просьбы осужденного право на краткосрочный выезд за пределы учреждения лишения свободы может быть заменено краткосрочным свиданием, а краткосрочное свидание и право на краткосрочный выезд за пределы учреждения лишения свободы – телефонным разговором. Порядок изменения свиданий определяется Положением об учреждении лишения свободы.

13. Обвиняемые (осужденные), являющиеся иностранными гражданами, вправе без ограничений встречаться с представителями дипломатических представительств или консульских учреждений своих стран либо с уполномоченными дипломатическими представителями стран, совмещающих защиту интересов их стран в Грузии. Обвиняемые (осужденные), являющиеся иностранными гражданами и лицами без гражданства, вправе иметь отношения с дипломатическими представительствами и консульскими учреждениями своих стран. Граждане государств без дипломатических представительств и консульских учреждений в Грузии вправе иметь отношения с дипломатическими представительствами и консульскими учреждениями государств, взявших на себя защиту их интересов, либо с межгосударственными органами, защищающими интересы указанных лиц.(12.06.2012 N6439)

 14. Обвиняемым/осужденным, помимо свиданий в количестве, определенном настоящим Кодексом, с согласия Генерального директора Службы, решением директора пенитенциарного учреждения в форме поощрения в виде исключения может предоставляться право на краткосрочное свидание в порядке, установленном законодательством Грузии. Обвиняемым/осужденным в виде исключения может предоставляться также право на краткосрочное свидание с лицом, не предусмотренным частью 2 настоящей статьи. (5.07.2018 N3128)

 15. Порядок и условия пользования правом на краткосрочное свидание определяет Министр. (16.04.2014 N2241)

 

 Статья 171. Видеосвидание (15.12.2010 N4048)

1. Осужденные, находящиеся в пенитенциарных учреждениях, кроме осужденных, отбывающих наказание в учреждениях лишения свободы особого риска, и осужденных, предусмотренных подпунктом «е» части первой статьи 50 настоящего Кодекса, вправе пользоваться правом на видеосвидание (прямой звуковой и визуальный телемост) с любым лицом. (1.06.2017 N943)

 2. Осужденные ограничиваются в пользовании правом на видеосвидание в период отбывания дисциплинарного взыскания, дисциплинарного ареста или в период введения особых условий и кризисной ситуации в пенитенциарном учреждении. (1.06.2017 N943)

 3. Организацию видеосвидания с осужденным на основании письменного согласия осужденного обеспечивает пенитенциарное учреждение, а за пределами пенитенциарного учреждения – юридическое лицо публичного права, действующее в сфере управления Министерства, – Национальное агентство превенции преступлений, исполнения наказаний, не связанных с заключением под стражу, и пробации (далее – Агентство). (29.11.2019 N5392, ввести в действие с 1 января 2020 года.)

 4. Осужденные пользуются видеосвиданиями без внесения платы. (27.04.2016 N5015)

 41.иск. (27.04.2016 N5015)

 5. иск. (27.04.2016 N5015)

 6. Помимо случаев, предусмотренных законодательством Грузии, представители пенитенциарных учреждений и Агентства осуществляют визуальные наблюдения или (и) наблюдения с помощью электронных средств за видеосвиданиями с осужденными, но без прослушиваний. Предварительное предупреждение об этом осужденных и лиц, желающих получить видеосвидание с ними, является обязательным. (29.11.2019 N5392, ввести в действие с 1 января 2020 года.)

 7. Пенитенциарные учреждения, в которых могут проводиться видеосвидания с осужденными, а также порядок и условия осуществления видеосвиданий c осужденными определяются приказом Министра. (1.06.2017 N943)

 

 Статья 172. Право на длительное свидание (25.02.2011 N4259)

 1. Длительное свидание – это совместное проживание осужденных с лицами, определенными частью 2 настоящей статьи, в специально отведенных для этого помещениях на территориях учреждений лишения свободы, за счет средств осужденных или лиц, определенных частью 2 настоящей статьи, без присутствия представителей учреждений лишения свободы. Сумма платы за предоставление длительного свидания в основном используется для осуществления их целей и выполнения функций, связанных с предоставлением длительного свидания. (1.06.2017 N943)

 11. Пользование правом на длительное свидание может осуществляться без внесения платы в порядке, установленном приказом Министра. (16.04.2014 N2241)

 2. Осужденным на основании их письменной просьбы может предоставляться право на длительное свидание с их детьми, усыновленными детьми, пасынками (падчерицами), внуками, супругами, лицами, с которыми у осужденных имеются общие дети, родителями (усыновителями), бабушками, дедушками, сестрами и братьями. (16.04.2014 N2241)

 3. Директор учреждения лишения свободы должен быть письменно информирован по поводу требования о предоставлении права на длительное свидание не позднее чем за 2 недели. Лица, предусмотренные частью 2 настоящей статьи, представляют директору учреждения лишения свободы документ, удостоверяющий родство. (1.06.2017 N943)

4. Учреждение лишения свободы обеспечивает организацию длительного свидания не позднее 2 недель с даты приема заявления с требованием о предоставлении длительного свидания, кроме случая наличия мотивированного основания для отказа, о чем заявитель должен быть информирован в 10-дневный срок. (1.06.2017 N943)

5. Продолжительность длительного свидания составляет не более 23 часов. Осужденному на основании его письменной просьбы, по ходатайству директора учреждения и с согласия Генерального директора Службы длительное свидание, предоставляемое ему раз в год, может быть продлено не более чем до 47 часов. (5.07.2018 N3128)

 6. Длительное свидание не предоставляется: (1.06.2017 N943)

а) осужденным, находящимся на карантинном режиме;

б) осужденным, которым назначен дисциплинарный арест, или осужденным, помещенным в одиночную камеру.

 7. Вопрос о предоставлении права на длительное свидание решает директор учреждения лишения свободы.

8. О согласии или мотивированном отказе директора учреждения лишения свободы в предоставлении права на длительное свидание осужденный уведомляется в письменной форме.

9. Не допускается замена длительного свидания правом на краткосрочный выезд за пределы учреждения лишения свободы, краткосрочным свиданием или телефонным разговором.

10. Условия специально отведенного помещения для длительных свиданий должны соответствовать санитарно-гигиеническим нормам, установленным законодательством Грузии, и не должны унижать достоинство человека.

11. Условия и порядок осуществления права на длительное свидание в учреждениях лишения свободы определяет Министр.

 

 Статья 173. Семейное свидание (22.05.2012 N6257)

1. Семейное свидание – это встреча осужденной женщины с лицами, определенными частью 2 настоящей статьи, на территории учреждения лишения свободы в специально отведенном для этого помещении.

 2. Осужденным женщинам на основании их письменного требования, по ходатайству директора учреждения лишения свободы и с согласия Генерального директора Службы может предоставляться право на семейное свидание с их детьми, усыновленными детьми, пасынками (падчерицами), внуками, супругами, лицами, с которыми у осужденных женщин имеются общие дети, родителями (усыновителями), бабушками, дедушками, сестрами и братьями. (5.07.2018 N3128)

 21. Осужденным женщинам по ходатайству директора учреждения лишения свободы и с согласия Генерального директора Службы в форме поощрения может предоставляться право на семейное свидание с лицом, не предусмотренным частью 2 настоящей статьи. (5.07.2018 N3128)

 3. По поводу предоставления семейного свидания осужденный в письменной форме обращается к директору учреждения лишения свободы за 10 дней до даты осуществления семейного свидания. Лица, предусмотренные частью 2 настоящей статьи, должны представить директору учреждения лишения свободы документ, удостоверяющий родство. (5.07.2018 N3128)

 31. Директор учреждения лишения свободы в 5-дневный срок после поступления обращения, предусмотренного частью 3 настоящей статьи, обращается к Генеральному директору Службы с ходатайством об осуществлении семейного свидания или письменно уведомляет осужденного о мотивированном отказе в осуществлении семейного свидания. (5.07.2018 N3128)

 32. Генеральный директор Службы в 3-дневный срок после поступления ходатайства, предусмотренного частью 31 настоящей статьи, принимает решение о согласии или об отказе в осуществлении семейного свидания. (5.07.2018 N3128)

 4. Учреждение лишения свободы не позднее 2 дней после получения согласия Генерального директора Службы на предоставление права на семейное свидание обеспечивает организацию семейного свидания, о чем уведомляет заявителя. (5.07.2018 N3128)

 5. Семейное свидание длится не более 3 часов. (5.07.2018 N3128)

 6. О согласии либо мотивированном отказе Генерального директора Службы в предоставлении права на семейное свидание осужденный должен быть уведомлен в письменной форме. (5.07.2018 N3128)

 7. Условия в помещении, специально отведенном для проведения семейных свиданий, должны соответствовать санитарно-гигиеническим нормам, установленным законодательством Грузии, и не должны унижать достоинство человека.

8. Условия и порядок осуществления права на предоставление семейного свидания в учреждении лишения свободы определяет Министр.

 

Статья 18. Юридическая помощь

1.Обвиняемые/осужденные вправе встречаться со своими защитниками без каких-либо ограничений и вмешательств. Сотрудники пенитенциарных учреждений могут вести визуальные наблюдения за встречами обвиняемых/осужденных с защитниками в условиях дистанционных наблюдений и записей с помощью технических средств, но без прослушиваний. (1.05.2015 N3523)

2. Обвиняемый (осужденный) вправе пользоваться услугами адвоката в порядке, установленном законодательством Грузии.

3. Встречи с лицами, указанными в частях первой и 2 настоящей статьи, не входят в свидания, определенные настоящим Кодексом.

 4. Лица, предусмотренные частями первой и 2 настоящей статьи, должны осуществлять адвокатскую деятельность, предусмотренную законом.(16.04.2014 N2241)

 

Статья 19. Телефонные разговоры, получение и отправление посылок и денежных переводов

1. Обвиняемые/осужденные имеют право на телефонные разговоры в порядке, установленном настоящим Кодексом. Телефонные разговоры между обвиняемыми/осужденными, содержащимися в пенитенциарных учреждениях, запрещаются. (1.05.2015 N3523)

 2.Телефонные разговоры осуществляются за счет средств обвиняемых/осужденных и под контролем пенитенциарного учреждения. (1.06.2017 N943)

 21. Лимиты на телефонные переговоры, определенные подпунктом «в» части 2 статьи 602, подпунктом «в» части 2 статьи 62, подпунктом «в» части первой статьи 65, подпунктом «в» части 2 статьи 663, частью 6 статьи 72 и подпунктом «в» части первой статьи 79 настоящего Кодекса, не распространяются на случаи осуществления осужденными/обвиняемыми звонков на телефонные номера «горячей линии» Службы Государственного инспектора, Народного Защитника Грузии и Генеральной инспекции Министерства юстиции Грузии. Осужденные/обвиняемые осуществляют звонки на телефонные номера «горячей линии» Службы Государственного инспектора, Народного Защитника Грузии и Генеральной инспекции Министерства юстиции Грузии за счет средств пенитенциарных учреждений. Порядок и условия осуществления осужденными/обвиняемыми телефонных переговоров определяются положением о пенитенциарном учреждении. (2.11.2021 N979, ввести в действие на 15-й день после опубликования.)

 21. Лимиты на телефонные переговоры, определенные подпунктом «в» части 2 статьи 602, подпунктом «в» части 2 статьи 62, подпунктом «в» части первой статьи 65, подпунктом «в» части 2 статьи 663, частью 6 статьи 72 и подпунктом «в» части первой статьи 79 настоящего Кодекса, не распространяются на случаи осуществления осужденными/обвиняемыми звонков на телефонные номера «горячей линии» Специальной следственной службы, Народного Защитника Грузии и Генеральной инспекции Министерства юстиции Грузии. Осужденные/обвиняемые осуществляют звонки на телефонные номера «горячей линии» Специальной следственной службы, Народного Защитника Грузии и Генеральной инспекции Министерства юстиции Грузии за счет средств пенитенциарных учреждений. Порядок и условия осуществления осужденными/обвиняемыми телефонных переговоров определяются Положением о пенитенциарном учреждении. (30.12.2021 N1323, ввести в действие с 1 марта 2022 года.)

 3. Обвиняемые/осужденные вправе получать или отправлять по безналичному расчету посылки и денежные переводы близким родственникам, а с разрешения директора пенитенциарного учреждения – другим лицам. Поступившие денежные переводы не передаются обвиняемым/осужденным в наличной форме и возвращаются лицам, осуществившим эти денежные переводы. (1.06.2017 N943)

 4. Право на телефонные разговоры лица, обвиняемого/осужденного за насилие в отношении женщин или (и) насилие в семье, с потерпевшим (потерпевшей) или (и) отправку посылки ограничивается на основании письменного обращения потерпевшего (потерпевшей). (20.09.2019 N5029)

 

 Статья 20. Средства массовой информации

1. Обвиняемые/осужденные вправе знакомиться с прессой. В пенитенциарных учреждениях, как правило, осуществляется радио- и телетрансляция. В пенитенциарных учреждениях, кроме учреждений лишения свободы особого риска, также допускается пользование электронной реабилитационной образовательной программой. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

 2. Обвиняемым/осужденным, кроме обвиняемых/осужденных, которым назначен дисциплинарный арест, или (и) обвиняемых/осужденных, помещенных в одиночную камеру, может быть предоставлено право на прослушивание радиотрансляций и просмотр телетрансляций в свободное от работы время в порядке, установленном Положением об учреждении содержания под стражей/лишения свободы. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

 21. Обвиняемому/осужденному или группе обвиняемых/осужденных, содержащихся в учреждениях содержания под стражей, учреждениях лишения свободы закрытого типа или учреждениях лишения свободы особого риска, с согласия директора учреждения может быть предоставлено право на приобретение личного радиоприемника или (и) телевизора, если пользованием им не нарушаются требования Положения об этом учреждении и спокойствие других обвиняемых/осужденных. Обвиняемый/осужденный или группа обвиняемых/осужденных могут приобрести указанную технику за свой счет, в магазине на территории учреждения. Стоимость продукции в магазинах на территориях учреждений должна соответствовать ее рыночной стоимости, что подлежит проверке в порядке, установленном Министром. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

 22. Осужденному или группе осужденных, содержащихся в учреждениях лишения свободы по подготовке к освобождению, учреждениях лишения свободы низкого риска или учреждениях лишения свободы полуоткрытого типа, вправе приобрести личный радиоприемник или (и) телевизор в магазине на территории учреждения, если пользованием им не нарушаются требования Положения об этом учреждении и спокойствие других осужденных. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

 3.Условия использования техники, предусмотренной частью 2 настоящей статьи, определяются Положением об учреждении содержания под стражей (лишения свободы). В случае нарушения требований Положения Администрация правомочна изъять у обвиняемого (осужденного) технику и передать его близкому родственнику.

4. Обвиняемые (осужденные) могут выписывать на собственные средства, в разумном объеме научную, научно-популярную, религиозную и художественную литературу, журналы и газеты, получать пишущие средства, кроме запрещенных вещей, предусмотренных приказом Министра.

 

Статья 21. Личная гигиена обвиняемых (осужденных)

1.Обвиняемые (осужденные) должны иметь возможность удовлетворять природные физиологические потребности и соблюдать правила личной гигиены без унижения чести и достоинства.

 2. Как правило, обвиняемым/осужденным должна обеспечиваться возможность принимать душ два раза в неделю, а также пользоваться услугами парикмахера не реже одного раза в месяц. Пенитенциарное учреждение вправе потребовать от обвиняемого/осужденного постричься наголо при наличии требования врача или необходимости соблюдения гигиены. (1.06.2017 N943)

 

Статья 22. Одежда и белье обвиняемых (осужденных)

 1. В случае отсутствия у обвиняемого/осужденного собственной одежды/обуви или (и) других личных вещей для соблюдения правил гигиены, пенитенциарное учреждение обеспечивает его сезонной специальной одеждой/обувью или (и) другими личными вещами для соблюдения правил гигиены, форма обеспечения которыми не должна ущемлять достоинство человека. (1.06.2017 N943)

2. В случае необходимости осужденному предоставляется рабочая одежда.

 3. Обвиняемые/осужденные должны иметь в личном пользовании койку и белье, которые передаются им в чистом и неповрежденном виде. Пенитенциарное учреждение должно заботиться о чистоте белья. (1.06.2017 N943)

 4.Пенитенциарное учреждение правомочно предоставлять обвиняемому/осужденному специальную одежду/обувь, форма предоставления которых не должна ущемлять достоинство человека. Ношение обвиняемыми/осужденными специальной одежды/обуви является обязательным. (1.06.2017 N943)

 

 Статья 23. Питание обвиняемых (осужденных)

1. В пенитенциарных учреждениях пища должна содержать компоненты, необходимые для жизни и здоровья человека. Запрещается снижение калорийности пищи с целью наказания обвиняемых/осужденных. (1.05.2015 N3523)

 2. Нормы питания обвиняемых/осужденных определяются совместным приказом Министра и Министра лиц, вынужденно перемещенных с оккупированных территорий, труда, здравоохранения и социальной защиты Грузии. (5.07.2018 N3128)

 3. Пенитенциарное учреждение ежедневно обеспечивает обвиняемых/осужденных трехразовым питанием. (1.06.2017 N943)

 4. Для женщин, беременных женщин, кормящих матерей, больных, лиц с ярко выраженными ограниченными возможностями, лиц со значительно выраженными ограниченными возможностями, пожилых (женщин – с 60 лет, мужчин – с 65 лет) должны быть созданы условия питания, соответствующие их состоянию здоровья. (12.06.2015 N3711, ввести в действие с 1 января 2016 года)

 4. Для женщин, беременных женщин, кормящих матерей, больных, лиц с ограниченными возможностями, пожилых (женщин – с 60 лет, мужчин – с 65 лет) должны быть созданы условия питания, соответствующие их состоянию здоровья. (14.07.2020 N6836, ввести в действие с 1 января 2021 года.)

 5.Обвиняемые/осужденные вправе приобретать в магазинах, находящихся на территориях пенитенциарных учреждений, дополнительные продукты питания и предметы первой необходимости на сумму, заработанную ими во время работы в пенитенциарных учреждениях или зачисленную на их лицевые счета близкими родственниками либо другими лицами. Использование обвиняемыми/осужденными собственных средств для приобретения дополнительных продуктов питания и предметов первой необходимости допускается в пределах лимита, определенного приказом Министра, только по безналичному расчету. (1.05.2015 N3523)

6. Обвиняемые/осужденные с разрешения Генерального директора Службы вправе получать дополнительные продукты питания и предметы первой необходимости в посылках. (5.07.2018 N3128)

7. Обвиняемые (осужденные) обеспечиваются чистой питьевой водой в неограниченном количестве.

 

 Статья 24. Право на охрану здоровья обвиняемых/осужденных

 (1.05.2015 N3523)

 1. Обвиняемые/осужденные вправе пользоваться необходимыми медицинскими услугами. В случае необходимости обвиняемым/осужденным должны быть доступны лечебные средства, разрешенные в пенитенциарных учреждениях. При наличии требования обвиняемые/осужденные вправе приобретать за свой счет более дорогостоящие лечебные средства, чем те, которые приобретают пенитенциарные учреждения, или лечебные средства с аналогичными свойствами. В случае обоснованного требования, с разрешения Генерального директора Службы обвиняемые/осужденные вправе на собственные средства осуществлять вызов личного врача. (5.07.2018 N3128)

2. При приеме обвиняемых/осужденных в пенитенциарные учреждения их медицинское освидетельствование является обязательным. В связи с указанным освидетельствованием составляется справка, которая хранится в личных делах обвиняемых/осужденных.

 

Статья 25. Прогулки

1. Обвиняемые (осужденные) имеют право на прогулку на свежем воздухе длительностью не менее одного часа в течение дня. (16.04.2014 N2241)

2. Прогулки обвиняемых/осужденных проводятся в дневные часы в местах, отведенных для этого пенитенциарным учреждением. Прогулки обвиняемых/осужденных могут быть досрочно прекращены в случае нарушения ими требований Положения о пенитенциарном учреждении. (1.05.2015 N3523)

 

Статья 26. Временное оставление осужденным лечебного учреждения для обвиняемых/осужденных и учреждения лишения свободы в связи с исключительными, личными обстоятельствами

 (1.06.2017 N943)

 1. Генеральный директор Службы может предоставлять осужденным право на временное оставление лечебного учреждения для обвиняемых/осужденных и учреждения лишения свободы: (5.07.2018 N3128)

а) в случае получения достоверных сведений о смерти или тяжелой болезни близкого родственника осужденного, угрожающей жизни больного;

б) для осуществления социальной активности;

в) ввиду других особых обстоятельств.

11. В случае необходимости участия осужденного в следственных или других процессуальных действиях соответствующее структурное подразделение Службы на основании требования уполномоченного органа обеспечивает участие осужденного в следственных или других процессуальных действиях. (5.07.2018 N3128)

 2. За получением права на временное оставление учреждения лишения свободы в связи с исключительными личными обстоятельствами осужденный, его защитник (законный представитель) или близкий родственник обращается с ходатайством к директору учреждения лишения свободы. В ходатайстве указываются мотив временного оставления учреждения лишения свободы и место пребывания осужденного за время нахождения за пределами учреждения лишения свободы (далее – место назначения).

3. Срок временного оставления учреждения лишения свободы не должен превышать 3 дней, в который входит и время прибытия осужденного к месту назначения.

4. Срок временного оставления учреждения лишения свободы засчитывается в общий срок отбывания наказания.

 5. По решению Генерального директора Службы осужденному предоставляется право на временное оставление учреждения лишения свободы на основании представления директора учреждения лишения свободы, а также с учетом личности осужденного и тяжести совершенного им преступления. В случае положительного решения указанного вопроса Генеральный директор Службы приказом устанавливает численность сотрудников, сопровождающих осужденного. Сопровождение осужденного осуществляется на всем пути следования осужденного от учреждения лишения свободы до места назначения, а также в обратном направлении. (5.07.2018 N3128)

 6. Расходы на временное оставление осужденным учреждения лишения свободы, кроме расходов, связанных с вывозом осужденного для участия в следственных или других процессуальных действиях, возмещаются за счет средств осужденного или его семьи. В установленном Министром порядке право осужденного на временное оставление лечебного учреждения и учреждения лишения свободы может осуществляться без возмещения соответствующих расходов. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

7. Порядок и условия временного оставления осужденным учреждения лишения свободы устанавливает Министр.

 

Статья 27. Краткосрочный выезд осужденного за пределы учреждения лишения свободы

1. Осужденные, отбывающие наказание в учреждениях лишения свободы низкого риска или учреждениях лишения свободы полуоткрытого типа, в отношении которых не действуют дисциплинарные взыскания или которым не назначен дисциплинарный арест, вправе дважды в год пользоваться правом на краткосрочный выезд за пределы учреждения лишения свободы. Беременные женщины и матери детей в возрасте до 3 лет вправе пользоваться правом на краткосрочный выезд за пределы учреждения лишения свободы трижды в год. Продолжительность краткосрочного выезда за пределы учреждения лишения свободы не должна превышать 5 дней; в указанный срок входит и время следования осужденного к месту назначения. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 января 2018 года.)

 11. Осужденным, пользующимся правом, предусмотренным подпунктом «в» части 2 статьи 14 настоящего Кодекса, в отношении которых не действуют дисциплинарные взыскания или которым не назначен дисциплинарный арест, решением Генерального директора Службы дважды в год дополнительно может предоставляться право на краткосрочный выезд за пределы учреждения лишения свободы с целью содействия осуществлению права на получение высшего образования. На случай пользования правом, предусмотренным настоящей частью, не распространяются требования, установленные частью 2 настоящей статьи. (5.07.2018 N3128)

 2. Краткосрочный выезд осужденного за пределы учреждения лишения свободы оформляется приказом Генерального директора Службы. Право на краткосрочный выезд за пределы учреждения лишения свободы предоставляется осужденным после фактического отбытия ими: (5.07.2018 N3128)

а) не менее половины срока наказания в виде лишения свободы, подлежащего отбыванию за менее тяжкое преступление;

б) не менее двух третей срока наказания в виде лишения свободы, подлежащего отбыванию за тяжкое преступление;

 в) не менее трех четвертей срока наказания в виде лишения свободы, подлежащего отбыванию за особо тяжкое преступление.

3.искл. с 1 января 2016 года (12.06.2015 N3711)

 4. Осужденным, отбывающим наказание в учреждениях лишения свободы закрытого типа, Генеральный директор Службы предоставляет право на краткосрочный выезд за пределы учреждения в случае удовлетворения условий, предусмотренных частями первой и 2 настоящей статьи; при этом осужденные содержатся в учреждениях лишения свободы закрытого типа: (5.07.2018 N3128)

 а) ввиду зачисления в отряд хозяйственного обслуживания для выполнения хозяйственных работ;

 б) в целях личной безопасности;

 в) ввиду выявления заразного инфекционного заболевания.

 5. В особых случаях решением Генерального директора Службы осужденным может предоставляться право на краткосрочный выезд за пределы учреждения лишения свободы независимо от сроков, предусмотренных частью 2 настоящей статьи. (5.07.2018 N3128)

6. Для получения права на краткосрочный выезд за пределы учреждения лишения свободы осужденные, их защитники/законные представители или близкие родственники обращаются с ходатайством к Генеральному директору Службы. В этом ходатайстве должны указываться мотив краткосрочного выезда за пределы учреждения лишения свободы и место нахождения осужденного во время пребывания за пределами учреждения лишения свободы (далее – место назначения). (5.07.2018 N3128)

7. При рассмотрении ходатайства о краткосрочном выезде за пределы учреждения лишения свободы принимаются во внимание:

а) личность осужденного;

б) семейное положение;

в) тяжесть совершенного осужденным преступления;

г) место назначения;

д) другие значительные обстоятельства, положительно или отрицательно характеризующие осужденного.

 8. При рассмотрении ходатайства о краткосрочном выезде за пределы учреждения лишения свободы Генеральный директор Службы может применять следующие меры обеспечения: (5.07.2018 N3128)

а) залог – не менее 2 000 лари;

б) личное поручительство;

 в) средство электронного контроля (мониторинга).

9. Допускается совместное применение обеспечительных мер, связанных с краткосрочным выездом за пределы учреждения лишения свободы.

10. Срок краткосрочного выезда за пределы учреждения лишения свободы засчитывается в общий стаж отбывания наказания.

11. В случае краткосрочного выезда за пределы учреждения лишения свободы осужденный в первый же день должен явиться в территориальный орган Агентства – бюро превенции преступлений, исполнения наказаний, не связанных с заключением под стражу, и пробации (далее – бюро пробации), где он фиксирует время начала краткосрочного выезда за пределы учреждения лишения свободы. Если по объективным причинам осужденный не может вернуться в учреждение в определенный срок, бюро пробации правомочно продлить ему срок не более чем на 2 дня. (29.11.2019 N5392, ввести в действие с 1 января 2020 года.)

12. Расходы на краткосрочный выезд осужденного за пределы учреждения лишения свободы, кроме расходов, связанных с использованием механизма электронного контроля (мониторинга), оплачиваются за счет средств осужденного или его близкого родственника.

13. В случае отказа в удовлетворении требования осужденного в связи с краткосрочным выездом за пределы учреждения лишения свободы мотивированный отказ Генерального директора Службы может быть обжалован в суд. (5.07.2018 N3128)

14. Порядок краткосрочного выезда за пределы учреждения лишения свободы, а также порядок применения обеспечительной меры, связанной с краткосрочным выездом за пределы учреждения лишения свободы, и исполнения краткосрочного выезда за пределы учреждения лишения свободы определяет Министр.

 

Статья 28. Обеспечительные меры, связанные с краткосрочным выездом за пределы учреждения лишения свободы, - залог и личное поручительство

1. Залог является денежной суммой. Денежная сумма в виде обеспечительной меры, связанной с краткосрочным выездом за пределы учреждения лишения свободы, вносится на депозитный счет учреждения лишения свободы защитником (законным представителем) осужденного, членом семьи осужденного или от его имени другим лицом с представлением учреждению лишения свободы письменного обязательства об обеспечении надлежащего поведения осужденного и его явки в учреждение лишения свободы в установленный срок. О принятии залога составляется протокол, одна копия которого передается лицу, внесшему залог.

 2. Генеральный директор Службы учитывает личность лица, внесшего залог, и его финансовое положение. (5.07.2018 N3128)

3. В случае удовлетворения Генеральным директором Службы ходатайства о краткосрочном выезде за пределы учреждения лишения свободы сумма залога вносится на счет Службы в 3-дневный срок. (5.07.2018 N3128)

4. Перед внесением залога лицу, внесшему залог, делается предупреждение о возможных последствиях невыполнения условий, определенных письменным обязательством.

5. В случае уклонения осужденного, находящегося в режиме кратковременного выезда за пределы учреждения лишения свободы, по неуважительной причине от явки в учреждение по истечении установленного срока или совершения им нового преступления, в отношении осужденного применяются меры, предусмотренные законодательством Грузии, а денежная сумма, внесенная в виде залога, перечисляется в государственный бюджет Грузии.

6. В случае соблюдения срока краткосрочного выезда осужденного за пределы учреждения лишения свободы, точного и добросовестного выполнения взятых на себя обязательств, внесенная в виде залога денежная сумма возвращается лицу, внесшему залог, в 2-недельный срок.

7. При личном поручительстве защитник (законный представитель) осужденного, его близкий родственник или от его имени другое лицо берет на себя письменное обязательство об обеспечении надлежащего поведения осужденного и его явки в учреждение лишения свободы в установленный срок.

 8. Число поручителей определяет Генеральный директор Службы. В исключительных случаях поручителем может быть одно заслуживающее особого доверия лицо. (5.07.2018 N3128)

9. Избрание личного поручительства допускается только при посредничестве поручителей или с их согласия, а также с согласия осужденного. Каждый из поручителей дает подписку о поручительстве, прилагаемую к личному делу осужденного.

10. В случае невыполнения взятых на себя обязательств поручитель не вправе оправдываться тем, что был лишен возможности контроля за поведением осужденного, кроме случая, когда он может доказать действие непреодолимой силы.

11. В случае совершения осужденным деяния, в целях пресечения которого применено поручительство, на каждого поручителя налагается денежный штраф в размере не менее 10 000 лари в порядке, установленном законодательством Грузии.

 

 Статья 29. Материальная ответственность обвиняемых (осужденных)

 1. На обвиняемого/осужденного, причинившего материальный ущерб государству, юридическому или физическому лицу в период нахождения в пенитенциарном учреждении, возлагается материальная ответственность: (1.05.2015 N3523)

 а) за ущерб, причиненный при выполнении трудовых обязательств, – в размере, предусмотренном трудовым законодательством;

 б) за ущерб, причиненный другим деянием, – в размере, предусмотренном гражданским законодательством.

 2. Обвиняемый/осужденный возмещает расходы на лечение в случае членовредительства или нанесения увечий другому лицу умышленно или по грубой неосторожности, а также ущерб, причиненный пенитенциарному учреждению, дополнительные расходы, связанные с пресечением его побега из соответствующего учреждения. (1.05.2015 N3523)

 3. В случае, если обвиняемый (осужденный) не возместит добровольно материальный ущерб, он взыскивается в порядке гражданского судопроизводства. Неправильно взысканная сумма возвращается обвиняемому (осужденному) и зачисляется на его лицевой счет.

 4. Безотлагательное лечение лица в случае причинения вреда его здоровью в результате совершения обвиняемым/осужденным деяния на территории пенитенциарного учреждения осуществляется за государственный счет.(1.05.2015 N3523)

 

Статья 30. Обязанности обвиняемых (осужденных) (5.07.2018 N3128)

 1. Обвиняемые/осужденные обязаны подчиняться правилам и условиям исполнения заключения под стражу и лишения свободы, установленным законодательством Грузии, выполнять возложенные на них обязанности и законные требования служащих Службы.

 2. Обвиняемые/осужденные обязаны:

а) соблюдать Положение о пенитенциарном учреждении и выполнять законные требования служащих Службы;

б) соблюдать личную гигиену, содержать в чистоте и порядке одежду, койку и жилое помещение;

в) в случае изъявления желания работать только на отведенном директором пенитенциарного учреждения рабочем месте, в порядке и на условиях, установленных законодательством Грузии.

 

 

Глава IV

Мониторинг исполнения заключения под стражу (лишения свободы)

 

Статья 31. Проверка и мониторинг исполнения заключения под стражу и лишения свободы (5.07.2018 N3128)

 Проверку положения с защитой прав человека и исполнения служащими Службы требований, установленных законодательством Грузии, а также системный мониторинг пенитенциарных учреждений осуществляет Департамент мониторинга Службы.

 

Статья 32.Специальная превентивная группа (5.07.2018 N3128)

Надзор за деятельностью, осуществляемой в целях борьбы и превенции пыток, бесчеловечного и унижающего достоинство обращения и наказания в Службе и пенитенциарных учреждениях, осуществляет специальная превентивная группа в порядке, установленном Органическим законом Грузии «О Народном Защитнике Грузии».

 

 

Глава V

Порядок приема обвиняемых (осужденных) и ведение их личных дел.

(24.09.2010 N3619)

 

 Статья 33. Основание для помещения обвиняемого/осужденного в пенитенциарное учреждение (1.05.2015 N3523)

1. Для размещения обвиняемого в учреждении содержания под стражей обязательны: решение суда о применении к лицу в качестве меры пресечения заключения под стражу, удостоверение личности обвиняемого или другой идентификационный документ с фотокарточкой и протокол о задержании, если законодательством Грузии предусмотрено составление протокола о задержании.

2. Для размещения осужденного в учреждении лишения свободы обязательны: обвинительный приговор суда, согласно которому к лицу применено лишение свободы, удостоверение личности осужденного или другой идентификационный документ с фотокарточкой и протокол о задержании, если законодательством Грузии предусмотрено составление протокола о задержании.

 

 Статья 34. Уведомление о приеме обвиняемого (осужденного) в место исполнения заключения под стражу/ место лишения свободы

 (1.06.2017 N943)

1. Пенитенциарное учреждение обязано незамедлительно или не позднее 1 рабочего дня с момента приема обвиняемого в место исполнения заключения под стражу уведомить об этом следователя, прокурора, суд и близкого родственника обвиняемого, а также по просьбе обвиняемого – другое лицо или (и) адвоката обвиняемого.

2. Пенитенциарное учреждение обязано незамедлительно или не позднее 1 рабочего дня с момента приема осужденного в место исполнения лишения свободы уведомить об этом суд, вынесший приговор, и близкого родственника осужденного, а также по просьбе осужденного – другое лицо или (и) адвоката осужденного.

 

 Статья 35. Реестры обвиняемых (осужденных)

1. Обвиняемые, принятые в учреждение содержания под стражей в соответствии с настоящим Кодексом, ставятся на учет в Реестр обвиняемых, а осужденные, направленные в учреждение лишения свободы в соответствии с настоящим Кодексом, – в Реестр осужденных. Порядок ведения реестров обвиняемых (осужденных) определяет Министр.

2. При приеме обвиняемых в учреждение содержания под стражей их фотографирование и дактилоскопирование является обязательным. Фотокарточки и их негативы, а также дактилоскопические карты и словесные портреты по картам хранятся в личных делах обвиняемых, которые в случае их осуждения пересылаются в соответствующее учреждение лишения свободы.

 

Статья 36. Личные дела обвиняемых (осужденных)

1. Личные дела обвиняемых/осужденных заводятся с момента их помещения в пенитенциарные учреждения и ведутся до их освобождения. После освобождения обвиняемых/осужденных их личные дела хранятся в архиве Службы. Порядок ведения личных дел обвиняемых/осужденных, перечень приобщаемых к указанным делам документов и сроки хранения дел в архиве определяет Министр. (5.07.2018 N3128)

2. В личных делах обвиняемых (осужденных) должны содержаться сведения об их поощрении и дисциплинарной ответственности.

3. Контроль и надзор за правильностью оформления личных дел обвиняемых/осужденных осуществляет соответствующая структурная единица Службы. (5.07.2018 N3128)

 4. При переводе обвиняемого/осужденного в другое пенитенциарное учреждение его личное дело пересылается в соответствующее учреждение. (1.05.2015 N3523)

5. Обвиняемые (осужденные) вправе знакомиться с материалами своих личных дел. Право на ознакомление с личными делами обвиняемых (осужденных) имеют также специально уполномоченные лица. Список указанных лиц утверждает Министр.(24.09.2010 N3619)

 

Глава VI

Освобождение от отбывания наказания

 

Статья 37. Основания для освобождения из учреждения лишения свободы

1. Осужденный освобождается из учреждения лишения свободы:

а) по окончании срока отбывания наказания;

б) при условно-досрочном освобождении от отбывания наказания;

в) при замене неотбытой части наказания более мягким видом наказания;

г) ввиду изменения или отмены приговора в порядке, установленном законом;

д) вследствие амнистии или помилования;

е) по болезни или ввиду преклонного возраста в случаях, предусмотренных законодательством Грузии;

 ж) в случае отложения судом исполнения приговора.

 2. Перечень тяжелых и неизлечимых болезней, наличие которых является основанием для представления осужденного к освобождению от отбывания наказания, утверждает Министр лиц, вынужденно перемещенных с оккупированных территорий, труда, здравоохранения и социальной защиты Грузии. (5.07.2018 N3128)

 

 Статья 38. Общий порядок освобождения

1. Освобожденный осужденный согласно настоящему Кодексу освобождается в день, предыдущий дню окончания срока отбывания наказания. Если день освобождения совпадает с выходным или праздничным днем, осужденный освобождается в предыдущий рабочий день. При освобождении ему выдается надлежащая справка.

 11. При освобождении осужденного в случае, предусмотренном настоящей статьей, его дактилоскопирование в соответствии с частью 2 статьи 35 настоящего Кодекса является обязательным. (5.07.2018 N3128)

 2. Освобожденному осужденному возвращаются его личные вещи и одежда/обувь, хранившиеся в пенитенциарном учреждении. (1.06.2017 N943)

 3. В случае отсутствия у освобожденного осужденного своей одежды/обуви или сезонной одежды/обуви пенитенциарное учреждение безвозмездно выдает ему соответствующую сезонную одежду/обувь. (1.06.2017 N943)

 4. Полное право на распоряжение осужденным денежной суммой, накопленной на его лицевом счете, предоставляется ему при освобождении.

 5. (19.06.2012 N6504)

 

 Статья 39. Освобождение осужденного от дальнейшего отбывания наказания ввиду болезни

 (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

 1. Для освобождения осужденного от дальнейшего отбывания наказания по болезни осужденный, его защитник/законный представитель или директор пенитенциарного учреждения в установленном законом порядке, на основании врачебного заключения обращается по поводу освобождения в совместную постоянно действующую комиссию Министерства и Министерства лиц, вынужденно перемещенных с оккупированных территорий, труда, здравоохранения и социальной защиты Грузии или в суд. (5.07.2018 N3128)

 2. В случае, предусмотренном частью первой настоящей статьи, суд принимает решение об освобождении осужденного от дальнейшего отбывания наказания в соответствии с частью первой статьи 74 Уголовного кодекса Грузии.

 3. Совместная постоянно действующая комиссия Министерства и Министерства лиц, вынужденно перемещенных с оккупированных территорий, труда, здравоохранения и социальной защиты Грузии принимает решение об освобождении осужденного от дальнейшего отбывания наказания при наличии обстоятельств, предусмотренных частью 2 статьи 74 Уголовного кодекса Грузии, на основании оценки консилиума врачей. (5.07.2018 N3128)

 4. Суд при рассмотрении вопроса, определенного частью 2 настоящей статьи, должен учитывать: целесообразность исполнения назначенного наказания в виде лишения свободы, личностные качества осужденного, факты совершения им преступлений в прошлом; характер, мотив, цель совершения преступления; наступившиеся последствия, риск повторного совершения преступления, поведение осужденного во время отбывания наказания и другие обстоятельства, могущие повлиять на решение суда.

 5. Порядок создания, полномочия и условия деятельности совместной постоянно действующей комиссии Министерства и Министерства лиц, вынужденно перемещенных с оккупированных территорий, труда, здравоохранения и социальной защиты Грузии, а также порядок создания и полномочия консилиума врачей определяются совместным приказом Министра и Министра лиц, вынужденно перемещенных с оккупированных территорий, труда, здравоохранения и социальной защиты Грузии. (5.07.2018 N3128)

 

Статья 40. Условно-досрочное освобождение от отбывания наказания

1. Условно-досрочное освобождение осужденных от отбывания наказания допускается только в случае фактического отбытия ими:

а) не менее половины срока наказания в виде лишения свободы, подлежащего отбыванию за менее тяжкое преступление;

б) не менее двух третей срока наказания в виде лишения свободы, подлежащего отбыванию за тяжкое преступление;

в) не менее трех четвертей срока наказания в виде лишения свободы, подлежащего отбыванию за особо тяжкое преступление;

г) трех четвертей наказания, назначенного лицу, к которому ранее было применено условно-досрочное освобождение, отмененное на основании части 5 настоящей статьи.

 д) трех четвертей срока наказания, назначенного лицу, которому ранее неотбытая часть наказания была заменена более мягким видом наказания и измененное наказание было отменено на основании части 10 статьи 73 Уголовного кодекса Грузии. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 января 2018 года.)

 2. искл. с 1 января 2016 года (12.06.2015 N3711)

 3. Фактически отбытый осужденным срок лишения свободы не должен быть менее 6 месяцев.

4. Контроль за поведением осужденного, условно-досрочно освобожденного от отбывания наказания, осуществляется уполномоченным на то бюро пробации, а контроль за поведением осужденного военнослужащего – руководством воинской части.

5. В случае, если осужденный в неотбытый срок наказания:

а) систематически или (и) грубо уклонялся от исполнения обязанностей, возложенных на него при применении условно-досрочного освобождения, суд правомочен постановить об отмене условно-досрочного освобождения и исполнении оставшейся не отбытой части наказания;

б) совершил преступление по неосторожности, вопрос об отмене или оставлении в силе условно-досрочного освобождения решается судом;

в) совершил умышленное преступление, суд назначает ему наказание в порядке, предусмотренном статьей 59 Уголовного кодекса Грузии. В этом же порядке назначается наказание за совершение преступления по неосторожности при отмене судом условно-досрочного освобождения.

6. (искл. с 1 января 2018 года, 1.06.2017 N943)

7. Осужденному, условно-досрочно освобожденному от отбывания наказания, назначенного в виде общественно полезного труда, предусмотренного частью 3 статьи 73 Уголовного кодекса Грузии, срок фактически отбытого наказания в виде общественно полезного труда засчитывается в срок, определенный частью первой настоящей статьи, согласно следующему расчету: 5 часов общественно полезного труда – один день лишения свободы. (19.06.2012 N6504)

 

 Статья 41. Местный совет Службы (заглавие 5.07.2018 N3128)

 1. Местный совет Службы (далее – Совет) является органом, рассматривающим вопросы, связанные с условно-досрочным освобождением от отбывания наказания и заменой неотбытой части наказания более мягким видом наказания. Количество советов и их территориальная подсудность, а также порядок рассмотрения вопроса и принятия решения об условно-досрочном освобождении от отбывания наказания определяются приказом Министра. (5.07.2018 N3128)

2. Совет состоит из 5 членов. В состав Совета входят: (5.07.2018 N3128)

а) 1 служащий структурного подразделения, входящего в гражданское подразделение Службы;

 б) один сотрудник Агентства; (29.11.2019 N5392, ввести в действие с 1 января 2020 года.)

 в) 1 представитель Высшего совета юстиции Грузии;

 г) 1 представитель от неправительственных организаций;

 д) 1 представитель от общеобразовательных и высших образовательных учреждений.

3. Членом Совета может быть лицо, имеющее соответствующее образование и профессиональный опыт, а также способное по своим деловым и моральным качествам исполнять функции члена Совета. Отбор и назначение лица, определенного подпунктом «а» части 2 настоящей статьи, членом Совета осуществляет Генеральный директор Службы. Лицо, определенное подпунктом «б» той же части, назначается членом Совета Генеральным директором Службы по представлению Начальника Агентства. Лицо, определенное подпунктом «в» той же части, назначается членом Совета Генеральным директором Службы по представлению Высшего совета юстиции Грузии. Лиц, определенных подпунктами «г» и «д» той же части, назначает членами Совета Генеральный директор Службы по представлению Координационного совета Службы. Координационный совет Службы создается в порядке, установленном законодательством Грузии, в целях отбора и представления в качестве членов Совета представителей неправительственных организаций, общеобразовательных и высших образовательных учреждений. Права, обязанности и порядок деятельности Координационного совета Службы определяются приказом Министра. (29.11.2019 N5392, ввести в действие с 1 января 2020 года.)

4. Член Совета независим при осуществлении своих полномочий и подчиняется только Конституции Грузии, международным договорам, соглашениям Грузии и настоящему Кодексу.

 5. Член Совета назначается сроком на 1 год. Допускается повторное назначение лица членом Совета. Член Совета освобождается от должности приказом Генерального директора Службы, при наличии одного из следующих оснований: (5.07.2018 N3128)

а) личное заявление;

б) признание судом ограниченно дееспособным или безвестно отсутствующим либо поддерживаемым лицом, если решением суда не определено иное;

в) вступление в отношении него в законную силу обвинительного приговора;

г) истечение срока полномочий, определенного настоящей частью;

д) смерть;

е) пропуск заседаний Совета 3 раза подряд без уважительных причин;

ж) при назначении членом Совета смена занимаемой должности или освобождение от должности;

з) недобросовестное или (и) ненадлежащее исполнение своих обязанностей;

и) ликвидация/реорганизация Совета в порядке, установленном законодательством Грузии.

6. Заседание Совета в учреждении, находящемся на подсудной Совету территории, может проводиться с использованием средств видеосвязи.

 7. В заседании Совета может участвовать один член Парламента, уполномоченный на то в соответствии с Регламентом Парламента Грузии. В случае его присутствия на заседании Совета он обладает правом голоса наравне с членом Совета. Член Парламента не является членом Совета, и при установлении кворума в начале заседания Совета его учитывают только в случае присутствия на заседании. Председатель Совета обязан не позднее 5 дней до проведения заседания известить члена Парламента, уполномоченного на то в соответствии с Регламентом Парламента Грузии, о проведении заседания Совета и обеспечить его материалами соответствующего дела. (1.05.2015 N3523)

 8. Организационно-правовое обеспечение деятельности советов осуществляется соответствующей структурной единицей, входящей в гражданское подразделение Службы. Указанная структурная единица представляет советы в суде. Она вправе в целях рассмотрения вопросов, связанных с применением условно-досрочного освобождения от отбывания наказания и замены неотбытой части наказания более мягким видом наказания, обрабатывать и хранить персональные данные осужденных (в том числе – данные особой категории) в порядке, установленном законодательством Грузии. (5.07.2018 N3128)

 9. Лица, участвующие в заседаниях Совета, обязаны защищать персональные данные, ставшие им известными в результате участия в заседаниях, в соответствии с законодательством Грузии. (1.05.2015 N3523)

 

 Статья 42. Решение Совета об условно-досрочном освобождении от отбывания наказания (1.06.2017 N943)

 1. Если осужденным, за исключением осужденных категории высокого риска опасности, фактически отбыт срок, установленный законом для условно-досрочного освобождения от отбывания наказания, пенитенциарное учреждение обязано незамедлительно представить Совету соответствующее ходатайство и уведомить об этом осужденного. Если для сбора и обработки необходимой информации требуется дополнительное время, пенитенциарное учреждение вправе подать указанное ходатайство в Совет в 7-дневный срок. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 января 2018 года.)

 2. Осужденный, его защитник (законный представитель) и близкий родственник вправе предоставить Совету дополнительную информацию.

3. Рассмотрения Совета проводятся в форме устного слушания или (и) без устного слушания, с соблюдением правил административного производства. Совет без проведения устного слушания, согласно критериям оценки, установленным Министром, принимает решение об отказе в условно-досрочном освобождении осужденного от отбывания наказания, или о допуске дела к рассмотрению в форме устного слушания, или об условно-досрочном освобождении осужденного от отбывания наказания. В решении указываются основные обстоятельства дела и реквизиты осужденного.

4. При рассмотрении ходатайства Совет учитывает: поведение осужденного в период отбывания наказания, факты совершения осужденным преступления в прошлом, личность осужденного, его семейное положение, характер совершенного им преступления и другие обстоятельства, могущие повлиять на решение Совета. (16.04.2014 N2241)

 5. Если Совет сочтет нужным получить у осужденного дополнительную информацию для решения вопроса об условно-досрочном освобождении его от отбывания наказания, он проводит устное слушание. Совет в устном слушании принимает решение об отказе в условно-досрочном освобождении осужденного от отбывания наказания или об условно-досрочном освобождении осужденного от отбывания наказания. (1.06.2017 N943)

 6. Решение Совета об отказе в условно-досрочном освобождении осужденного от отбывания наказания подлежит обжалованию в суд в административном порядке. (1.06.2017 N943)

 7. В случае принятия Советом решения об отказе в условно-досрочном освобождении осужденного от отбывания наказания повторное рассмотрение ходатайства по тому же вопросу допускается только по истечении 6 месяцев, кроме случая, когда срок подлежащего отбыванию наказания не превышает 6 месяцев, или (и) при наличии особых обстоятельств. Вопрос об условно- досрочном освобождении осужденного от отбывания наказания должен рассматриваться раз в 6 месяцев. Если срок подлежащего отбыванию наказания не превышает 6 месяцев, Совет рассматривает вопрос об условно-досрочном освобождении осужденного от отбывания наказания на основании письменного заявления осужденного. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 января 2018 года.)

 8. В случае условно-досрочного освобождения осужденного от отбывания наказания Совет правомочен обратиться в порядке, установленном приказом Министра, в Агентство с рекомендацией об определении в отношении осужденного дополнительных условий. (29.11.2019 N5392, ввести в действие с 1 января 2020 года.)

 

Статья 43. Решение Совета о замене оставшейся не отбытой части наказания более мягким видом наказания (19.06.2012N6504)

 1. Осужденный, его защитник/законный представитель (за исключением осужденных категории высокого риска опасности, их защитников/законных представителей) вправе в установленном законом порядке представить Совету документацию, необходимую для рассмотрения вопроса о замене осужденному неотбытой части наказания более мягким видом наказания, и соответствующее ходатайство. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 января 2018 года.)

 2. Осужденный, его защитник (законный представитель) и близкий родственник вправе предоставить Совету дополнительную информацию.

3. Рассмотрения Совета проводятся в форме устного слушания или (и) без устного слушания, с соблюдением правил административного производства. Совет без проведения устного слушания, согласно критериям оценки, установленным Министром, принимает решение об отказе в удовлетворении ходатайства либо о допуске дела к рассмотрению в форме устного слушания.

 4. Совет при рассмотрении соответствующего ходатайства учитывает: поведение осужденного в период отбывания наказания, факт совершения им преступления в прошлом, личность осужденного, его семейное положение, характер совершенного им преступления и другие обстоятельства, могущие повлиять на решение Совета. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 января 2018 года.)

 5. Совет принимает решение о замене осужденному неотбытой части наказания более мягким видом наказания только в устном слушании. В этом решении указываются данные осужденного и основные обстоятельства дела. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 января 2018 года.)

 6. Совет принимает решение о замене осужденному неотбытой части наказания общественно полезным трудом или домашним арестом в случае согласия осужденного. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 января 2018 года.)

 7. Решение Совета об отказе осужденному в замене неотбытой части наказания более мягким видом наказания подлежит обжалованию в суде в административном порядке. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 января 2018 года.)

 8. В случае принятия Советом решения об отказе осужденному в замене оставшейся не отбытой части наказания более мягким видом наказания повторное рассмотрение ходатайства осужденного по тому же вопросу допускается только по истечении 6 месяцев, кроме случая, когда срок подлежащего отбыванию наказания не превышает 6 месяцев, или (и) при наличии какого-либо особого обстоятельства.

 

 Статья 44. искл. (1.05.2015 N3523)

 

Статья 45. Обязанности пенитенциарного учреждения при освобождении осужденного из пенитенциарного учреждения (1.06.2017 N943)

 1. Не позднее 3 месяцев до истечения срока лишения свободы пенитенциарное учреждение уведомляет соответствующие органы муниципалитета по месту жительства осужденного об освобождении осужденного из пенитенциарного учреждения, его месте жительства, трудоспособности и специальности. (15.07.2020 N6944)

 2. Пенитенциарное учреждение в порядке, установленном приказом Министра, обязано уведомлять об освобождении осужденного из пенитенциарного учреждения соответствующее структурное подразделение Министерства внутренних дел Грузии.

 3. Пенитенциарные учреждения обязаны при оставлении пенитенциарных учреждений лицами, осужденными за совершение преступлений против половой свободы и половой неприкосновенности, предусмотренных Законом Грузии «О борьбе с преступлениями против половой свободы и половой неприкосновенности», разъяснять указанным лицам ограничения (лишение права), определенные Законом Грузии «О борьбе с преступлениями против половой свободы и половой неприкосновенности». (17.03.2020 N5759, ввести в действие с 1 мая 2020 года.)

 

Статья 451. Обязанности пенитенциарного учреждения при освобождении из пенитенциарного учреждения лица, осужденного за насилие в отношении женщин или (и) насилие в семье

 (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 января 2018 года.)

 Пенитенциарное учреждение обязано незамедлительно уведомлять Министерство внутренних дел Грузии об освобождении, побеге из пенитенциарного учреждения лица, осужденного за насилие в отношении женщин или (и) насилие в семье, о его краткосрочном выезде за пределы учреждения лишения свободы в порядке, установленном статьей 27 настоящего Кодекса, а также о его выезде из учреждения лишения свободы по подготовке к освобождению в порядке, установленном частью 3 статьи 716 настоящего Кодекса.

 

Статья 452. Обязанность пенитенциарных учреждений при освобождении из пенитенциарных учреждений лиц, осужденных за совершение преступлений против половой свободы и половой неприкосновенности

 (17.03.2020 N5759, ввести в действие с 1 мая 2020 года.)

Пенитенциарные учреждения обязаны незамедлительно направлять Министерству внутренних дел Грузии письменные уведомления об освобождении, побеге из пенитенциарного учреждения, краткосрочном выезде за пределы пенитенциарного учреждения в порядке, установленном статьей 27 настоящего Кодекса, оставлении учреждения лишения свободы по подготовке к освобождению в порядке, установленном частью 3 статьи 716 этого же Кодекса, лиц, осужденных за совершение преступлений против половой свободы и половой неприкосновенности, предусмотренных Законом Грузии «О борьбе с преступлениями против половой свободы и половой неприкосновенности».

 

 

 

Глава VII

Исполнение наказания в виде лишения свободы.

Общие положения

 

Статья 46. Места исполнения лишения свободы

1. Осужденные отбывают наказание в учреждениях лишения свободы, расположенных на территории Грузии, кроме случаев, предусмотренных международным договором Грузии.

2. Тип учреждения лишения свободы для отбывания осужденным наказания определяет Генеральный директор Службы в порядке, установленном законодательством Грузии. (5.07.2018 N3128)

3. Осужденные, как правило, отбывают наказание в учреждении лишения свободы соответствующего типа, наиболее близко расположенном от их места жительства или места жительства их близких родственников, кроме случаев, предусмотренных частью 4 настоящей статьи. (16.04.2014 N2241)

 4. Осужденный для дальнейшего отбывания наказания решением Генерального директора Службы может быть переведен в другое пенитенциарное учреждение в следующих случаях: (5.07.2018 N3128)

а) с учетом риска опасности, которую представляет осужденный (далее – риск), или для подготовки осужденного к освобождению;

б) при систематическом нарушении Положения о пенитенциарном учреждении;

в) для обеспечения безопасности осужденного и других лиц или безопасности пенитенциарного учреждения;

г) в случае заболевания осужденного;

д) в случае реорганизации пенитенциарного учреждения;

е) в случае ликвидации пенитенциарного учреждения;

ж) в случае переполненности пенитенциарного учреждения;

з) при наличии обстоятельств, предусмотренных частью первой статьи 58 настоящего Кодекса;

 з1) при наличии обстоятельств, предусмотренных статьей 1911 Уголовно-процессуального кодекса Грузии, если Генеральному директору Службы определением судьи поручается принятие особых мер, необходимых для обеспечения безопасности соответствующего осужденного, когда применение указанной меры необходимо для безопасности осужденного; (21.07.2018 N3278, ввести в действие с 1 ноября 2019 года.) (27.12.2018 N4252) (28.06.2019 N4897)

и) при наличии согласия осужденного;

к) при наличии других важных, обоснованных обстоятельств.

 41. Оценку и периодическую переоценку риска осужденного обеспечивает команда, оценивающая риски (далее – команда). Виды рисков осужденного, критерии оценки риска, порядок оценки и переоценки риска, порядок и условия перевода, осужденного в другое учреждение лишения свободы, а также порядок деятельности и полномочия команды, оценивающей риски, определяются приказом Министра. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 января 2018 года.)

42. Организационно-правовое обеспечение деятельности команды осуществляет соответствующая структурная единица Службы, которая вправе в порядке, установленном законодательством Грузии, обрабатывать и хранить персональные данные осужденных (в том числе – персональные данные особой категории) для рассмотрения вопросов, связанных с определением риска. (5.07.2018 N3128)

 5. При переводе осужденного в другое пенитенциарное учреждение по основаниям, предусмотренным частью 4 настоящей статьи, на него распространяются правила, установленные для осужденных данного риска, соблюдение которых представляется возможным в другом пенитенциарном учреждении. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 января 2018 года.)

 6. Осужденный, переведенный в другое пенитенциарное учреждение по основаниям, предусмотренным подпунктами «в»–«к» части 4 настоящей статьи, с устранением соответствующего основания может быть возвращен в пенитенциарное учреждение, из которого он был переведен. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 января 2018 года.)

 

 Статья 47. Направление осужденного для отбывания наказания

1. Генеральный директор Службы не позднее 20 дней после назначения судом наказания в виде лишения свободы принимает решение о типе учреждения лишения свободы, в котором должен отбывать наказание осужденный. (5.07.2018 N3128)

2. Соответствующее структурное подразделение Службы обеспечивает направление осужденного для отбывания наказания не позднее 20 дней после получения копии решения Генерального директора Службы. (5.07.2018 N3128)

21. В 60-дневный срок после приема осужденного для отбывания наказания на основании части 2 настоящей статьи директор соответствующего пенитенциарного учреждения обязан с целью определения риска осужденного предоставить команде информацию в порядке, установленном законодательством Грузии. (5.07.2018 N3128)

22. Генеральный директор Службы вправе временно, но не более чем на 20 рабочих дней перевести осужденного, поведение, отношение которого в пенитенциарном учреждении резко ухудшилось или (и) оставление которого в том же пенитенциарном учреждении не оправдано, в учреждение лишения свободы закрытого типа для переоценки риска. В указанный срок команда обеспечивает переоценку риска осужденного в порядке, установленном законодательством Грузии. В таком случае на осужденного распространяются права и обязанности, установленные для осужденных, содержащихся в учреждениях лишения свободы закрытого типа. (5.07.2018 N3128)

 3. Порядок и условия перевода осужденного в учреждение лишения свободы определяет Министр.

 4. (16.04.2014 N2241)

 

 Статья 48. Оставление осужденного в учреждении содержания под стражей (16.04.2014 N2241)

1. Осужденный, которому назначено отбывание наказания в учреждении лишения свободы, с его же письменного согласия, в порядке, установленном приказом Министра, может быть оставлен в учреждении содержания под стражей для выполнения хозяйственных работ. В таком случае на осужденного распространяются права, определенные для учреждения лишения свободы типа, в котором с учетом рисков был бы размещен осужденный, и осуществление которых возможно в учреждении содержания под стражей. Порядок и условия передвижения осужденных по территории учреждения содержания под стражей определяет Министр.

 2. Оставление осужденного в учреждении содержания под стражей для выполнения хозяйственных работ оформляется приказом директора учреждения.

 

Статья 49. Порядок приема осужденного в учреждение лишения свободы

1.Прием осужденных в учреждение лишения свободы обеспечивает/обеспечивают уполномоченный служащий/уполномоченные служащие учреждения лишения свободы в порядке, установленном Положением об этом учреждении. (1.06.2017 N943)

2. Осужденного незамедлительно в письменной форме знакомят на понятном ему языке с его правами и правилами обращения с ним служащих, а также с правилами получения информации и подачи жалобы, дисциплинарными и иного рода требованиями.

 

Статья 50. Раздельное содержание осужденных

1. В учреждении лишения свободы, как правило, раздельно содержатся:

а) женщины;

б) несовершеннолетние;

в) впервые осужденные;

г) лица, признанные потерпевшими от преступления (преступлений), предусмотренного (предусмотренных) статьей (статьями) 1431 или (и) 1432 Уголовного кодекса Грузии;

д) лица, жизни и здоровью которых может угрожать опасность исходя из их служебной деятельности в прошлом;

е) особо опасные лица, личностные качества, криминальный авторитет которых, мотив совершения преступления, наступившие противоправные последствия или поведение указанных лиц, выявленное в учреждении лишения свободы, представляют значительную угрозу безопасности учреждения лишения свободы и окружающих их людей.

2. Осужденные, больные неуправляемыми инфекционными заболеваниями, содержатся в лечебных отделениях пенитенциарных учреждений раздельно.(1.05.2015 N3523)

3. Министр по согласованию с Министерством лиц, вынужденно перемещенных с оккупированных территорий, труда, здравоохранения и социальной защиты Грузии может установить другой порядок раздельного содержания осужденных. (5.07.2018 N3128)

 

 Статья 51. (16.04.2014 N2241)

 

Глава VIII

Пенитенциарное учреждение

(1.06.2017 N943)

 

Статья 52. Положение о пенитенциарном учреждении (1.05.2015 N3523)

 1. Положением о пенитенциарном учреждении должны предусматриваться следующие требования:

а) изоляция и охрана обвиняемых/осужденных;

б) постоянный надзор за обвиняемыми/осужденными;

в) исполнение обвиняемыми/осужденными возложенных на них обязанностей;

г) защита прав и законных интересов обвиняемых/осужденных;

д) обеспечение личной безопасности обвиняемых/осужденных и сотрудников учреждения;

е) раздельное содержание обвиняемых/осужденных различных категорий в порядке, установленном настоящим Кодексом;

ж) порядок приема обвиняемого/осужденного в учреждение;

 з) правила поведения обвиняемых/осужденных во время работы и отдыха;

 и) перечень работ и должностей, на которых запрещается использовать труд осужденных;

 к) перечень и количество предметов и вещей, которые обвиняемые/осужденные могут иметь при себе;

 л) порядок изъятия у обвиняемых/осужденных предметов, запрещенных к использованию;

 м) правила производства обыска, проверки, организации свиданий, приема и вручения корреспонденции и отправлений;

н) перечень продуктов питания, предметов первой необходимости, гигиенических средств и других предметов, которые обвиняемые/осужденные могут приобретать в магазине, находящемся на территории учреждения;

о) перечень продуктов питания, вещей, поделок, веществ и документов, приобретение, хранение, ношение, использование которых или (и) пользование которыми обвиняемым/осужденным запрещается и влечет уголовную ответственность.

п) порядок и условия входа в учреждение.

 р) перечень видов индивидуальной деятельности, которыми могут заниматься осужденные. (27.04.2016 N5015)

 с) порядок распределения обвиняемых/осужденных в пенитенциарных учреждениях. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

 2. В пенитенциарных учреждениях с целью соблюдения Положения о пенитенциарном учреждении допускается обыск обвиняемых/осужденных и их жилых помещений, а также проверка вещей обвиняемых/осужденных. Личный обыск обвиняемых/осужденных производится лицами одного с ними пола.

3. Соответствующее структурное подразделение Службы обязано проверять вещи, одежду и транспортные средства лиц, входящих в пенитенциарное учреждение либо выходящих из пенитенциарного учреждения. (5.07.2018 N3128)

4. Деньги или другие ценности, изъятые у обвиняемых/осужденных, до их освобождения передаются на хранение пенитенциарному учреждению в порядке, установленном Положением об этом учреждении. (1.06.2017 N943)

 

 Статья 53. Дневной распорядок пенитенциарного учреждения

 (5.07.2018 N3128)

Дневной распорядок пенитенциарного учреждения по представлению директора учреждения утверждает Генеральный директор Службы.

 

 Статья 54. Визуальные наблюдение и контроль или (и) наблюдение и контроль с помощью электронных средств за обвиняемыми (осужденными) (16.04.2014 N2241)

1. При наличии обоснованного предположения решением директора пенитенциарного учреждения для обеспечения безопасности обвиняемых/осужденных или иных лиц и исходя из других законных интересов – в целях предотвращения самоубийств, членовредительства, насилия в отношении указанных или иных лиц, повреждения имущества, а также совершения других преступлений и правонарушений – допускается осуществление визуальных наблюдений и контроля или (и) наблюдений и контроля с помощью электронных средств. Наблюдения с помощью электронных средств осуществляются с помощью аудио- и видеосредств или (и) других технических средств контроля. Служба правомочна вести запись во время наблюдений и контроля, осуществляемых с помощью электронных средств, и информации, полученной в результате этого процесса. (5.07.2018 N3128)

2. Пенитенциарное учреждение обязано предупреждать обвиняемых/осужденных об осуществлении в отношении них наблюдений с помощью электронных средств или (и) аудио- и видеозаписи, кроме случаев, предусмотренных законодательством Грузии. (1.06.2017 N943)

3. В случае, предусмотренном частью 2 настоящей статьи, обвиняемые/осужденные ознакамливаются с приказом об осуществлении в отношении них наблюдений, что они подтверждают подписью. Если обвиняемый/осужденный отказывается поставить подпись, делается соответствующая запись. (1.06.2017 N943)

4. Решение об осуществлении визуального наблюдения и контроля или (и) наблюдения и контроля с помощью электронных средств принимается в случае, когда применение других средств является неэффективным. Принятое решение должно быть обоснованным и пропорциональным цели.

5. Не допускается осуществление визуального наблюдения или (и) наблюдения с помощью электронных средств в комнатах, отведенных для длительных свиданий, кроме осуществления наблюдения в порядке, установленном законодательством Грузии, и в случае, предусмотренном законом.

6. Соответствующее структурное подразделение Службы правомочно осуществлять визуальные наблюдения за встречами обвиняемых/осужденных с лицами, определенными частью первой статьи 60 настоящего Кодекса, и другими лицами, определенными приказом Министра, в условиях дистанционного наблюдения и записи с помощью технических средств, но без прослушивания. (5.07.2018 N3128)

7. В случае осуществления наблюдений с помощью электронных средств на территории пенитенциарного учреждения и прилегающей к нему территории пенитенциарное учреждение обязано разместить на видном месте соответствующий предупредительный знак, кроме случаев, предусмотренных законодательством Грузии. (1.06.2017 N943)

8. С устранением соответствующего обстоятельства, предусмотренного частью первой настоящей статьи, директор пенитенциарного учреждения принимает решение о прекращении наблюдений с помощью электронных средств. Не допускается осуществление в отношении обвиняемого/осужденного визуального наблюдения и контроля или (и) наблюдения и контроля с помощью электронных средств с целью его наказания. (1.06.2017 N943)

81. Обвиняемые/осужденные ознакомляются с материалами, архивируемыми в соответствии с настоящей статьей, в порядке, законодательством Грузии установленном в пенитенциарных учреждениях, а передача указанных материалов обвиняемым/осужденным или (и) их защитникам/законным представителям допускается только в случаях, предусмотренных Уголовно-процессуальным кодексом Грузии, или (и) на основании решения суда. (5.07.2018 N3128)

 9. Порядок осуществления визуального наблюдения и контроля или (и) наблюдения и контроля с помощью электронных средств, хранения, удаления и уничтожения записей определяет Министр.

 

 Статья 55. Осуществление оперативно-розыскных мероприятий в пенитенциарном учреждении (1.05.2015 N3523)

1. Оперативно-розыскные мероприятия в пенитенциарных учреждениях проводятся в рамках информационно-аналитического обеспечения управления пенитенциарными учреждениями или (и) оперативно-розыскного обеспечения расследований по уголовным делам.

 2. Информационно-аналитическое обеспечение управления пенитенциарными учреждениями – это сбор, обработка и анализ информации и данных в рамках соблюдения безопасности пенитенциарного учреждения в порядке, установленном законодательством Грузии, с одной из следующих целей: (5.07.2018 N3128)

а) выявление и предотвращение преступлений и других правонарушений в пенитенциарных учреждениях;

б) идентификация и оценка криминальных связей и влияний;

в) идентификация и оценка внутренних рисков и опасностей иного типа, которые могут представлять непосредственную угрозу для безопасности служащих Службы, обвиняемых/осужденных или других лиц, а также для соблюдения правового режима или (и) безопасности в пенитенциарном учреждении и тем самым существенно нарушать нормальное функционирование пенитенциарного учреждения.

 21. Полномочия, определенные частью 2 настоящей статьи, осуществляют оперативные подразделения Службы. (5.07.2018 N3128)

3. Подразделение, определенное частью 21 настоящей статьи, в рамках информационно-аналитического обеспечения управления пенитенциарными учреждениями правомочно добывать информацию и данные в пенитенциарных учреждениях из открытых и секретных источников, в результате производства оперативно-розыскных мероприятий, определенных подпунктами «а», «б», «д», «е», «ж» и «к» пункта 2 статьи 7 Закона Грузии «Об оперативно-розыскной деятельности». При этом оперативно-розыскные мероприятия, определенные подпунктом «ж» того же пункта, должны осуществляться в порядке, установленном настоящим Кодексом. (5.07.2018 N3128)

4. Основанием для начала информационно-аналитического обеспечения управления пенитенциарными учреждениями является приказ Генерального директора Службы. Этот приказ издается в особых случаях, на основании письменного ходатайства начальника соответствующего структурного подразделения Службы или (и) директора пенитенциарного учреждения, в котором должны быть обоснованы необходимость, цели и пределы осуществления соответствующей деятельности. (5.07.2018 N3128)

5. В случае выявления признаков возможного преступления в информации и данных, добытых подразделением, определенным частью 21 настоящей статьи, с целью, предусмотренной частью 2 настоящей статьи, соответствующее структурное подразделение Службы в порядке, установленном законодательством Грузии, незамедлительно уведомляет об этом соответствующее следственное подразделение, а в случае выявления признаков служебного проступка – Департамент мониторинга Службы. (5.07.2018 N3128)

6. Соответствующее структурное подразделение Службы и подразделение безопасности пенитенциарного учреждения в порядке, установленном законодательством Грузии, осуществляют оперативное и оперативно-техническое обеспечение расследования в пределах пенитенциарного учреждения. (5.07.2018 N3128)

7. Оперативно-розыскные мероприятия, осуществляемые в пенитенциарных учреждениях, подлежат прокурорскому надзору и судейскому контролю в порядке, установленном законодательством Грузии.

8. Порядок обработки, хранения, ознакомления и уничтожения информации и данных, добытых с целью, предусмотренной частью 2 настоящей статьи, определяется приказом Министра.

 9. Порядок обмена информацией между Министерством и Министерством внутренних дел Грузии в пределах оперативно-розыскной деятельности определяется совместным приказом Министра и Министра внутренних дел Грузии.

 

 Статья 551. Расследование преступлений, совершенных в пенитенциарных учреждениях (1.05.2015 N3523)

 1. Расследование преступлений, совершенных в пенитенциарных учреждениях, производится в порядке, установленном Уголовно- процессуальным кодексом Грузии.

 2. Лицо, признанное виновным в совершении преступления в учреждении лишения свободы, подлежит переводу в учреждение содержания под стражей..

3. На осужденных, переведенных в учреждение содержания под стражей на основании части 2 настоящей статьи, с учетом инфраструктуры этого учреждения распространяются права и условия, установленные для осужденных соответствующего риска. Мотивированным решением следователя/прокурора осужденные могут ограничиваться в правах на свидание, телефонный разговор и переписку. (1.06.2017 N943)

 4. искл . (29.11.2019 N5392, ввести в действие с 1 января 2020 года.)

 5. Ограничение осужденного в праве на телефонные переговоры, установленное следователем/прокурором, не распространяется на случаи осуществления осужденным звонков на телефонные номера «горячей линии» Службы Государственного инспектора, Народного Защитника Грузии и Генеральной инспекции Министерства юстиции Грузии.

(2.11.2021 N979, ввести в действие на 15-й день после опубликования.)

 5. Ограничение осужденного в праве на телефонные переговоры, установленное следователем/прокурором, не распространяется на случаи осуществления осужденным звонков на телефонные номера «горячей линии» Специальной следственной службы, Народного Защитника Грузии и Генеральной инспекции Министерства юстиции Грузии. (30.12.2021 N1323, ввести в действие с 1 марта 2022 года.)

 

 Статья 56. Охрана пенитенциарного учреждения (1.05.2015 N3523)

 1. Охрану пенитенциарного учреждения обеспечивает соответствующее структурное подразделение Службы. (5.07.2018 N3128)

2. Служащие Службы внешней охраны являются лицами со статусом военнослужащих. На службу в Службе внешней охраны могут зачисляться призывники. Срок несения ими службы определяется Законом Грузии «О воинской обязанности и военной службе».

3. Срок службы в Службе внешней охраны засчитывается призывникам в срок обязательной военной службы, и несение указанной службы осуществляется в соответствии с Законом Грузии «О воинской обязанности и военной службе». Порядок подбора лиц, подлежащих зачислению в Службу внешней охраны, и прохождения ими службы определяется приказом Министра.

 31. Полномочия Службы внешней охраны не распространяются на систему обеспечения внутренней безопасности учреждения.(24.09.2010,N3619)

4. Гарантии социальной и правовой защиты служащих Службы внешней охраны определяются Законом Грузии «О статусе военнослужащего».

5. В отдельных случаях Генеральный директор Службы совместно с соответствующим структурным подразделением Службы или пенитенциарным учреждением может создавать группы усиленной охраны. (5.07.2018 N3128)

 

Статья 57. Меры безопасности (16.04.2014 N2241)

 1. В целях предотвращения членовредительства, причинения увечий другому лицу и повреждения имущества обвиняемым/осужденным, пресечения совершения им преступления и иного правонарушения в пенитенциарном учреждении, неповиновения обвиняемого/осужденного законным требованиям служащих Специальной пенитенциарной службы, отражения нападения, группового неповиновения или (и) пресечения массовых беспорядков, обоснованным решением в отношении обвиняемых/осужденных могут применяться следующие меры безопасности: (1.05.2015 N3523)

а) применение специальных средств;

б) их содержание отдельно от других обвиняемых/осужденных;

в) временный перевод в другое пенитенциарное учреждение;

г) помещение в одиночную камеру не более чем на 24 часа.

2. Применение меры безопасности прекращается незамедлительно, по устранении угрозы, с целью пресечения которой и была применена эта мера.

3. Другие условия и обстоятельства применения мер безопасности в пенитенциарных учреждениях или при вывозе (переводе) и экстрадиции обвиняемых (осужденных) определяются приказом Министра. (1.05.2015 N3523)

4. После применения мер безопасности руководство соответствующего пенитенциарного учреждения вместе с медицинским персоналом незамедлительно проводит медицинское освидетельствование обвиняемого/осужденного. По результатам проведения медицинского освидетельствования обвиняемого/осужденного составляется соответствующий акт. Форма этого акта утверждается приказом Министра. (1.05.2015 N3523)

 5. Не допускается применение меры безопасности с целью наказания обвиняемого (осужденного).

 

 Статья 571. Специальные средства и порядок их применения

 (16.04.2014 N2241)

 1. В отношении обвиняемых (осужденных) могут применяться следующие специальные средства:

а) наручники;

б) смирительная рубашка;

в) смирительный стул;

г) смирительная кровать;

д) палка; (1.05.2015 N3523)

е) слезоточивый газ;

ж) перечный газ;

з) нелетальное оружие;

и) акустическое средство;

к) светозвуковое устройство психологического воздействия;

л) водомет;

м) служебная собака.

2. При исполнении служебных обязанностей, с целью применения меры безопасности специальные средства используются в следующих случаях:

а) наручники – в отношении лиц, которые: своими действиями оказывают сопротивление служащим Специальной пенитенциарной службы или (и) не подчиняются их законным требованиям; представляют угрозу для своей жизни или (и) здоровья или (и) для жизни или (и) здоровья других лиц; наносят или пытаются нанести вред чужому/государственному имуществу; при попытке побега; а также при наличии разумного подозрения на наступление обстоятельств, предусмотренных настоящим подпунктом; (1.05.2015 N3523)

б) смирительная рубашка, смирительный стул, смирительная кровать – в отношении лиц при попытке членовредительства или нанесения увечий другим лицам или (и) при членовредительстве или нанесении увечий другим лицам, лиц, причиняющих либо пытающихся причинить вред чужому/государственному имуществу; действия которых носят ярко выраженный агрессивный характер. Указанные специальные средства должны применяться под наблюдением врача; (1.05.2015 N3523)

в) палка – в целях предотвращения членовредительства, нанесения обвиняемым/осужденным увечий другому лицу, пресечения совершения преступления или другого правонарушения, отражения нападения, пресечения неповиновения или (и) массовых беспорядков в пенитенциарном учреждении или при вывозе (переводе) обвиняемого/осужденного; (1.05.2015 N3523)

г) слезоточивый газ, нелетальное оружие и акустическое средство – с целью отражения нападения обвиняемого (осужденного) на окружающих или (и) охраняемые объекты, пресечения массовых беспорядков или (и) групповых нарушений требований законодательства Грузии;

д) перечный газ – с целью предотвращения преступления, отражения нападения, предотвращения побега, пресечения массового неповиновения или (и) массовых беспорядков, отражения нападения на охраняемые объекты, пресечения групповых нарушений требований законодательства Грузии, задержания вооруженных лиц;

е) светозвуковое устройство психологического воздействия – с целью отражения нападения обвиняемого (осужденного) на окружающих или (и) охраняемые объекты, задержания вооруженных лиц, принуждения лица покинуть занимаемый им объект;

ж) водомет – с целью пресечения массовых беспорядков или (и) нарушений порядка, отражения группового нападения на охраняемые объекты, задержания вооруженного лица;

з) служебная собака – при побеге или попытке к бегству обвиняемого (осужденного), для обнаружения запрещенных вещей, отражения нападения.

3. Специальные средства применяются в крайних случаях, когда использование других средств является неэффективным. Применение специального средства должно быть пропорциональным возникшей угрозе и для достижения законной цели причинить наименьший вред адресату указанной меры.

4. Право на применение специальных средств имеют уполномоченные на то лица Специальной пенитенциарной службы, прошедшие соответствующую подготовку. (1.05.2015 N3523)

5. Лица с правом применения специальных средств обязаны предварительно уведомлять соответствующее лицо о применении специального средства, дать ему разумный срок для выполнения его законного требования, кроме случая, когда промедление может повлечь посягательство на жизнь и здоровье человека, повреждение имущества или иные тяжкие последствия, либо когда в создавшейся ситуации такое предупреждение является неоправданным или представляется невозможным.

6. Ответственность за применение специального средства возлагается на лицо, принявшее решение о применении этого специального средства.

7. О применении специального средства незамедлительно уведомляются директор соответствующего пенитенциарного учреждения и врач или медсестра, кроме случая применения специального средства, предусмотренного подпунктом «а» части первой настоящей статьи. После применения специального средства при первой же возможности проводится медицинское освидетельствование обвиняемого/осужденного. (1.05.2015 N3523)

8. О применении специального средства составляется протокол. В протоколе указываются примененное специальное средство, обоснование его применения и другие сведения. Форма протокола утверждается приказом Министра.

9. После устранения основания для применения специальных средств директор соответствующего пенитенциарного учреждения составляет отчет и незамедлительно направляет его Генеральному директору Службы. (5.07.2018 N3128)

10. О применении в отношении обвиняемого/осужденного специального средства с целью обеспечения безопасности или (и) предотвращения его побега при вывозе (переводе) и экстрадиции начальник группы или колонны незамедлительно уведомляет соответствующее уполномоченное лицо Специальной пенитенциарной службы и врача или медсестру, кроме случая применения специального средства, предусмотренного подпунктом «а» части первой настоящей статьи. (1.05.2015 N3523)

11. Применение специальных средств, кроме специальных средств, предусмотренных подпунктами «б» – «г» части первой настоящей статьи, допускается также для отражения внешних атак на пенитенциарное учреждение. (1.05.2015 N3523)

12. Специальное средство, предусмотренное подпунктом «ж» части первой настоящей статьи, применяется в крайних случаях, когда применение специальных средств, предусмотренных подпунктами «а» – «е» и «з» – «м» той же части, для устранения существующей угрозы является неэффективным. Не допускается применение специального средства, предусмотренного подпунктом «ж» части первой настоящей статьи, в закрытом пространстве, в лечебных учреждениях для обвиняемых/осужденных и в отношении лиц, которые уже находятся под контролем соответствующего уполномоченного лица. (1.05.2015 N3523)

13. Не допускается пристегивать обвиняемого (осужденного) с помощью наручников к твердой поверхности, кроме крайних случаев, когда применением другого специального средства невозможно достичь законной цели, определенной настоящей статьей.

14. Не допускается применение специального средства в пенитенциарном учреждении или при вывозе (переводе) обвиняемого/осужденного, влекущее причинение тяжкого вреда здоровью обвиняемого/осужденного, связанное с неоправданным риском или запрещенное международными договорами и международными актами Грузии. (1.05.2015 N3523)

 15. В отношении женщин может применяться только специальное средство, предусмотренное подпунктом «а» части первой настоящей статьи, а с целью пресечения группового неповиновения или (и) массовых беспорядков, отражения нападения и задержания вооруженных лиц могут применяться также специальные средства, предусмотренные подпунктами «д», «е» и «л» той же части. (12.06.2015 N3711, ввести в действие с 1 января 2016 года)

16. Лица с правом применения специальных средств в отношении заведомо беременной женщины, как правило, не применяют специальные средства, предусмотренные частью первой настоящей статьи, кроме специальных средств, предусмотренных подпунктом «а» этой же части.

17. При применении специальных средств по возможности должны учитываться состояние здоровья и ограниченные возможности лица.

18. Виды специальных средств, имеющихся на вооружении у служащих Специальной пенитенциарной службы, порядок и условия хранения, ношения и применения этих средств устанавливает Министр.(1.05.2015 N3523)

 

 Статья 572. Порядок применения огнестрельного оружия

 (16.04.2014 N2241)

1. В случае нападения обвиняемого/осужденного на служащего Специальной пенитенциарной службы или другое лицо либо совершения им иного умышленного действия, которое прямо, непосредственно и в тот момент создает опасность для жизни или (и) здоровья служащего Специальной пенитенциарной службы либо другого лица, допускается применение служащим Специальной пенитенциарной службы огнестрельного оружия, если пресечение указанного действия иным способом представляется невозможным. Применяемая сила должна быть пропорциональна законной цели и опасности, представляемой обвиняемым/осужденным для служащего Специальной пенитенциарной службы или другого лица. (1.05.2015 N3523)

2. В случае побега обвиняемого/осужденного из пенитенциарного учреждения либо в случае его побега или нападения на специальное транспортное средство при вывозе (переводе), исходя из крайней необходимости, допускается применение служащими Специальной пенитенциарной службы огнестрельного оружия, если пресечение указанных действий иным способом не представляется возможным. Применяемая сила должна быть пропорциональна законной цели и возникшей опасности. Следует применять минимальную силу, необходимую для задержания сбежавшего обвиняемого/осужденного. При побеге женщин применение огнестрельного оружия не допускается.(12.06.2015 N3711, ввести в действие с 1 января 2016 года)

 3. Побегом считается: (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 января 2018 года.)

 а) пересечение обвиняемым/осужденным защитной ограды пенитенциарного учреждения;

 б) пересечение обвиняемым/осужденным при его выводе/переводе линии охраны, установленной в порядке, определенном приказом Министра.

 4. Лица с правом применения огнестрельного оружия обязаны заранее предупредить о применении огнестрельного оружия соответствующее лицо, дать ему разумный срок для выполнения его законного требования, а также произвести предупредительный выстрел, кроме случая, когда промедление может повлечь посягательство на жизнь и здоровье человека, повреждение имущества или иные тяжкие последствия, либо в создавшейся ситуации такое предупреждение является неоправданным или представляется невозможным.

 5. На территории пенитенциарного учреждения не допускается ношение или (и) хранение огнестрельного оружия служащими Специальной пенитенциарной службы, имеющими непосредственный контакт с обвиняемыми/осужденными. (1.05.2015 N3523)

 6. Не допускается проносить огнестрельное оружие на территорию пенитенциарного учреждения, кроме случаев наличия обстоятельств, предусмотренных частями первой и 2 настоящей статьи, и осуществления охраны, предусмотренной частью первой статьи 56 настоящего Кодекса. (1.05.2015 N3523)

 

Статья 573. Внешняя запретная полоса

 пенитенциарного учреждения

 (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 января 2018 года.)

 1. Внешняя запретная полоса пенитенциарного учреждения – это внешний периметр внешней защитной ограды этого учреждения.

2. Радиус внешней запретной полосы пенитенциарного учреждения с учетом внешней инфраструктуры соответствующего пенитенциарного учреждения определяется приказом Министра. Для пенитенциарных учреждений может быть определено несколько радиусов внешней запретной полосы.

3. Радиус внешней запретной полосы пенитенциарного учреждения должен быть огражден, или (и) у границы внешней запретной полосы должны быть установлены соответствующие запретные знаки.

4. Во внешней запретной полосе пенитенциарного учреждения не допускается нарушение режима, установленного законодательством Грузии, в частности, нахождение в этой полосе или (и) въезд на территорию полосы на транспортном средстве (кроме случая выполнения служебных обязанностей), ввоз или (и) использование пиротехнических изделий, отравляющих, легко воспламеняющихся или (и) других вещей, устройство фейерверка, подстрекательство/призыв к нарушению установленных законом требований/мятежу/неповиновению, а также предоставление в незаконной форме информации лицам, находящимся в пенитенциарном учреждении, из внешней запретной полосы пенитенциарного учреждения или (и) с прилегающей к ней территории. Запрещается также ввоз в пенитенциарное учреждение вещи или (и) вещей в обход порядка, установленного законодательством Грузии, или (и) их передача лицу, находящемуся в пенитенциарном учреждении.

5. Нарушение требований части 4 настоящей статьи влечет ответственность в порядке, установленном законодательством Грузии.

6. При совершении правонарушения, предусмотренного настоящей статьей, в случае неповиновения правонарушителя законным требованиям служащего Службы или (и) невозможности идентификации правонарушителя уполномоченное лицо вправе обратиться в полицию с целью пресечения правонарушения или выявления правонарушителя. Полиция обязана незамедлительно прибыть к месту совершения правонарушения и произвести действия, предусмотренные Кодексом Грузии об административных правонарушениях, а также другими законодательными и подзаконными нормативными актами Грузии. (5.07.2018 N3128)

7. Запрещается проведение собраний или манифестаций во внешней запретной полосе пенитенциарного учреждения и на прилегающей к ней территории в радиусе 20 метров от нее.

8. Любое строительство на территории в радиусе 100 метров от внешней запретной полосы пенитенциарного учреждения должно быть согласовано со Службой. При этом с согласия Генерального директора Службы в границах внешней запретной полосы пенитенциарного учреждения могут осуществляться инфраструктурные работы для налаженного функционирования пенитенциарного учреждения. (5.07.2018 N3128)

 

 Статья 58. Особые условия в пенитенциарном учреждении

 (1.05.2015 N3523)

1. Во время стихийных бедствий, объявления в стране чрезвычайного или военного положения, эпидемий опасных для жизни заболеваний, массовых беспорядков, а также в случае повреждения здания пенитенциарного учреждения или невозможности его использования в целях, предусмотренных законом, в пенитенциарном учреждении могут быть введены особые условия. (1.05.2015 N3523)

2. Особые условия в пенитенциарных учреждениях устанавливаются Генеральным директором Службы по письменному согласованию с Министром, не более чем на 15-дневный срок. В случае необходимости указанный срок может быть продлен с согласия Министра на разумный срок, до устранения обстоятельств, предусмотренных частью первой настоящей статьи. (5.07.2018 N3128)

3. В случае возникновения явной угрозы жизни и здоровью обвиняемых (осужденных), служащих учреждения или других лиц директор учреждения может самостоятельно ввести особые условия, предусмотренные частью первой настоящей статьи.

4. В случае самостоятельного введения особых условий, предусмотренных частью первой настоящей статьи, директор пенитенциарного учреждения обязан незамедлительно уведомить об этом Генерального директора Службы. Генеральный директор Службы в течение 24 часов после уведомления, с письменного согласия Министра принимает решение об оставлении в силе или отмене особых условий. (5.07.2018 N3128)

 5. В случае, если в пенитенциарном учреждении во время действия режима особых условий не удается иными способами локализовать сложившуюся ситуацию или службе безопасности учреждения провести широкомасштабные оперативно-профилактические мероприятия с целью изъятия запрещенных в данном учреждении предметов, вещей и продуктов питания при наличии большой опасности группового неповиновения, массовых беспорядков либо при создании угрозы государственной безопасности, на основании надлежащего обращения Министра и решений Министра внутренних дел Грузии или (и) начальника Службы государственной безопасности Грузии охрана учреждения может быть усилена специальными подразделениями Министерства внутренних дел Грузии или (и) Службы государственной безопасности Грузии. (8.07.2015 N3939)

6. Порядок и условия введения особых условий в учреждениях определяются приказом Министра.

 

Статья 581. Управление кризисной ситуацией в пенитенциарном учреждении (1.05.2015 N3523)

1. Кризисной ситуацией в пенитенциарном учреждении может оцениваться положение, когда в пенитенциарном учреждении происходят нарушения правового режима или (и) безопасности, создающие явную угрозу нормальному функционированию пенитенциарного учреждения, которые невозможно устранить силами пенитенциарного учреждения, в рамках мероприятий, предусмотренных настоящим Кодексом.

2. Положение оценивается как кризисная ситуация директором пенитенциарного учреждения. Он незамедлительно уведомляет об этой ситуации Генерального директора Службы. Если Генеральный директор Службы после надлежащей обработки и анализа информации сочтет ситуацию кризисной, он сообщает об этом Министру. (5.07.2018 N3128)

3. Для управления кризисными ситуациями на территории пенитенциарного учреждения допускаются действия соответствующих служащих отрядов специальных интервенций Службы. Они вправе применять средства, предусмотренные статьями 571 и 572 настоящего Кодекса, в порядке, установленном законодательством Грузии. (5.07.2018 N3128)

4. Решение о привлечении отрядов специальных интервенций Службы к процессу управления кризисной ситуацией принимает Генеральный директор Службы с согласия Министра. (5.07.2018 N3128)

5. При управлении кризисной ситуацией Служба обеспечивает тесную координацию с Министерством внутренних дел Грузии. (5.07.2018 N3128)

6. Порядок управления кризисными ситуациями определяется приказом Министра.

7. При управлении кризисной ситуацией Служба обязана предоставлять общественности соответствующую информацию с соблюдением требований безопасности. (5.07.2018 N3128)

 

 Статья 59. План дополнительных мер безопасности

 (5.07.2018 N3128)

В целях пресечения нападений, побегов из пенитенциарного учреждения, совершения других преступлений и правонарушений при массовых беспорядках, а также во время объявленного в стране чрезвычайного или военного положения, если управление кризисной ситуацией силами Службы представляется невозможным, принимаются дополнительные меры безопасности согласно предварительно разработанному плану. Этот план утверждается совместным приказом Министра и Министра внутренних дел Грузии по предварительному согласованию со Службой государственной безопасности Грузии. Указанным планом могут быть определены также мероприятия, подлежащие осуществлению Службой государственной безопасности Грузии.

 

 Статья 60. Право входить в пенитенциарное учреждение

 (1.05.2015 N3523)

1. Правом входить в пенитенциарное учреждение без специального разрешения пользуются: (1.05.2015 N3523)

а) Президент Грузии;

б) Председатель Парламента Грузии и уполномоченные им на то члены Парламента;

в) Премьер-министр Грузии;

 г) уполномоченные на то лица системы прокуратуры;

д) Народный Защитник Грузии;

е) Министр и уполномоченные им на то лица;

ж) члены специальной превентивной группы.

 з) уполномоченные на то лица Специальной следственной службы. (24.05.2022 N1572)

 2. Порядок входа в пенитенциарное учреждение по специальному разрешению определяет Министр. (1.05.2015 N3523)

 3. Не допускается проносить на территорию пенитенциарного учреждения аудио-, видеотехнику и другие технические средства фиксации без специального разрешения, кроме случая, предусмотренного частью 7 настоящей статьи. Специальное разрешение выдается Генеральным директором Службы. (5.07.2018 N3128)

31. Для налаженного функционирования пенитенциарного учреждения или (и) при наличии другого значительного основания Генеральный директор Службы правомочен в установленном Министром порядке выдавать специальное письменное разрешение на ввоз в пенитенциарное учреждение продуктов питания, вещей, изделий, веществ и документов, приобретение, хранение, ношение, использование которых или (и) пользование которыми обвиняемым/осужденным запрещается и влечет уголовную ответственность. (5.07.2018 N3128)

 4. Фото-, кино-, видеосъемки обвиняемых (осужденных) или их интервьюирование осуществляются только с письменного согласия самих обвиняемых (осужденных).

5. Требования части 4 настоящей статьи не распространяются на визуальные наблюдение и контроль или (и) наблюдение и контроль с помощью электронных средств, предусмотренные настоящим Кодексом. (16.04. 2014 N2241)

6. Требования части 4 настоящей статьи не распространяются также на съемки, осуществляемые Службой. Предварительное предупреждение обвиняемых/осужденных об осуществлении съемки является обязательным. (5.07.2018 N3128)

61. Пенитенциарное учреждение правомочно осуществлять фото-, видеосъемки обвиняемых/осужденных в порядке, установленном приказом Министра. (5.07.2018 N3128)

 7. Народный Защитник Грузии, а также член специальной превентивной группы с предварительного письменного согласия Народного Защитника Грузии правомочны в порядке, утвержденном приказом Министра, и в соответствии с требованиями законодательства Грузии о государственной тайне осуществлять в пенитенциарных учреждениях с согласия обвиняемых/осужденных их фотосъемки или (и) фотосъемки условий их непосредственного размещения, мест прогулок, врачебно-медицинских пунктов, объектов питания, душевых общего пользования, уборных общего пользования и комнат для встреч. (1.05.2015 N3523, ввести в действие с 1 сентября 2016 года)

 8. Сотрудники пенитенциарных учреждений правомочны в любое время требовать от лиц, определенных частью 7 настоящей статьи, проверки режима фотосъемки с целью предотвращения видеосъемок, а при обнаружении режима видеосъемки незамедлительно пресечь указанное. (1.05.2015 N3523, ввести в действие с 1 сентября 2016 года)

 

Глава VIII1

Учреждения лишения свободы с низким риском

(16.04. 2014 N2241)

 

Статья 601. Особенности исполнения лишения свободы в учреждении лишения свободы с низким риском (16.04. 2014 N2241)

 1. В учреждениях лишения свободы с низким риском, как правило, размещаются осужденные для отбывания наказания, личностные качества которых, мотивы совершения ими преступлений, наступившие противоправные последствия или (и) их поведение, в учреждении лишения свободы дают основание предполагать, что угроза, которую они могут представлять для учреждения лишения свободы или окружающих, а также для безопасности общества, государства или (и) правоохранительных органов, – низка.

2. В учреждениях лишения свободы с низким риском осужденные размещаются с их письменного согласия, в котором указывается, что они согласны выполнять обязательства, установленные для учреждения лишения свободы с низким риском, в частности – учиться или (и) работать, а также участвовать в предлагаемых учреждением реабилитационных мероприятиях. Порядок размещения осужденного в учреждении лишения свободы определяет Министр.

 

Статья 602. Условия отбывания наказания в учреждении лишения свободы с низким риском (16.04. 2014 N2241)

 1. Осужденные, отбывающие наказание в учреждениях лишения свободы с низким риском, содержатся в специально отведенных для этой цели жилых помещениях.

2. Осужденные вправе:

а) ежемесячно расходовать числящуюся на их лицевых счетах сумму в пределах лимита, определенного приказом Министра, на приобретение продуктов питания, предметов первой необходимости и иных предметов в магазине, находящемся на территории учреждения лишения свободы с низким риском;

б) иметь 4 краткосрочных свидания в течение одного месяца, а в форме поощрения – 2 дополнительных краткосрочных свидания в месяц;

в) иметь телефонные разговоры в неограниченном количестве в течение одного месяца за собственный счет, продолжительностью не более 15 минут каждый, а в форме поощрения, на собственные средства – безлимитный телефонный разговор;

г) самостоятельно передвигаться по территории учреждения лишения свободы с низким риском в порядке, установленном Положением об учреждении;

д) иметь 6 длительных свиданий в течение одного года, а в форме поощрения – 3 дополнительных длительных свидания в год.

21. В учреждениях лишения свободы низкого риска, осужденные вправе с разрешения директоров этих учреждений иметь и пользоваться холодильником. (1.06.2017 N943)

 3. искл. с 1 сентября 2017 года. (1.06.2017 N943)

4. Обучение или (и) работа осужденных, размещенных в учреждениях лишения свободы с низким риском, а также предлагаемое учреждением участие в реабилитационных мероприятиях являются обязательными.

 

Статья 603. Формы поощрения осужденных, содержащихся в учреждении лишения свободы низкого риска

 (1.06.2017 N943)

В случае образцового поведения осужденных, содержащихся в учреждении лишения свободы низкого риска, и их добросовестного отношения к труду директор указанного учреждения вправе применять к осужденным следующие формы поощрения:

а) объявление благодарности;

б) досрочное снятие дисциплинарного взыскания;

в) предоставление дополнительного краткосрочного свидания;

г) предоставление дополнительного краткосрочного выезда за пределы учреждения;

д) предоставление дополнительного длительного свидания;

е) предоставление дополнительного видеосвидания;

ж) решением директора пенитенциарного учреждения, с согласия Генерального директора Службы предоставление права на краткосрочное свидание в порядке исключения; (5.07.2018 N3128)

з) решением директора пенитенциарного учреждения, с согласия Генерального директора Службы предоставление права на краткосрочное свидание с лицом, не предусмотренным частью 2 статьи 17 настоящего Кодекса. (5.07.2018 N3128)

 

Частная часть

 

Глава IX

Учреждение лишения свободы полуоткрытого типа

 

Статья 61. Учреждение лишения свободы полуоткрытого типа

1. В учреждении лишения свободы полуоткрытого типа, как правило, отбывают наказание: лица, осужденные за менее тяжкие или тяжкие преступления, которым назначено наказание в виде лишения свободы на срок не более 10 лет; осужденные, переведенные из учреждения лишения свободы другого типа в порядке, установленном настоящим Кодексом; женщины, к которым применено наказание в виде срочного лишения свободы.

2. В учреждениях лишения свободы полуоткрытого типа могут содержаться также другие осужденные с учетом факторов риска.(16.04.2014 N2241)

3. (16.04.2014 N2241)

4. (16.04.2014 N2241)

 

 Статья 62. Условия отбывания наказания в учреждении лишения свободы полуоткрытого типа

1. Осужденные, отбывающие наказание в учреждениях лишения свободы полуоткрытого типа, содержатся в специально отведенных для этих целей единых помещениях.(1.05.2015 N3523)

2. Осужденные вправе:

а) ежемесячно расходовать числящуюся на их лицевых счетах сумму в пределах лимита, определенного приказом Министра, на приобретение продуктов питания, предметов первой необходимости и иных предметов в магазине, находящемся на территории учреждения лишения свободы полуоткрытого типа;(16.04.2014 N2241)

б) иметь 2 краткосрочных свидания в течение одного месяца, а в форме поощрения – одно дополнительное краткосрочное свидание в месяц; (11.11.2011N5255)

 в) в течение 1 месяца за собственный счет иметь телефонные разговоры в неограниченном количестве – продолжительностью не более 30 минут в течение суток, а в форме поощрения, за собственный счет – безлимитный телефонный разговор; каждый разговор продолжительностью не более 15 минут; (1.06.2017 N943)

г) самостоятельно передвигаться по территории учреждения лишения свободы полуоткрытого типа в порядке, установленном Положением о нем.

 д) иметь 3 длительных свидания в течение одного года, а в форме поощрения – 2 дополнительных длительных свидания в год. (16.04.2014 N2241)

21. Осужденные, содержащиеся в учреждениях лишения свободы полуоткрытого типа, вправе с разрешения директоров этих учреждений иметь и пользоваться холодильником. (1.06.2017 N943)

 3. искл. с 1 сентября 2017 года. (1.06.2017 N943)

 4. искл. с 1 сентября 2017 года. (1.06.2017 N943)

 

Статья 63. Формы поощрения осужденных, содержащихся в учреждении лишения свободы полуоткрытого типа

 (1.06.2017 N943)

В случае образцового поведения осужденных, содержащихся в учреждении лишения свободы полуоткрытого типа, и их добросовестного отношения к труду директор указанного учреждения вправе применять к осужденным следующие формы поощрения:

а) объявление благодарности;

б) досрочное снятие дисциплинарного взыскания;

в) предоставление дополнительного краткосрочного свидания;

г) предоставление права на дополнительный краткосрочный выезд за пределы учреждения;

д) предоставление дополнительного длительного свидания;

е) предоставление дополнительного телефонного разговора;

ж) предоставление дополнительного видеосвидания;

з) предоставление дополнительного семейного свидания (для осужденных женщин);

и) решением директора пенитенциарного учреждения, с согласия Генерального директора Службы предоставление права на краткосрочное свидание в порядке исключения; (5.07.2018 N3128)

к) решением директора пенитенциарного учреждения, с согласия Генерального директора Службы предоставление права на краткосрочное свидание с лицом, не предусмотренным частью 2 статьи 17 настоящего Кодекса. (5.07.2018 N3128)

 

Глава X

Учреждение лишения свободы закрытого типа

 

Статья 64. Учреждение лишения свободы закрытого типа

1. В учреждении лишения свободы закрытого типа, как правило, отбывают наказание: лица, впервые осужденные за умышленные, особо тяжкие преступления, которым суд назначил наказание в виде лишения свободы на срок, превышающий 10 лет; лица, имеющие не одну судимость за совершение умышленных преступлений, лица, осужденные к бессрочному лишению свободы, и лица, ранее отбывавшие наказание в виде лишения свободы, а также осужденные, переведенные из учреждения лишения свободы другого типа в порядке, установленном настоящим Кодексом.

11. В учреждениях лишения свободы закрытого типа могут содержаться также другие осужденные с учетом факторов риска. (16.04.2014 N2241)

 2. (16.04.2014 N2241)

 3. (16.04.2014 N2241)

 

Статья 65. Условия отбывания наказания в учреждении лишения свободы закрытого типа

1. Осужденные, отбывающие наказание в учреждении лишения свободы закрытого типа, содержатся в помещениях камерного типа. Осужденные вправе:

а) ежемесячно расходовать числящуюся на их лицевых счетах сумму в пределах лимита, определенного приказом Министра, на приобретение продуктов питания, предметов первой необходимости и иных предметов в магазине, находящемся на территории учреждения лишения свободы закрытого типа; (16.04.2014 N2241)

б) иметь одно краткосрочное свидание в течение одного месяца, а в форме поощрения – одно дополнительное краткосрочное свидание в месяц; (11.11.2011 N5255)

в) иметь 3 телефонных разговора в течение одного месяца за собственный счет, каждый из них продолжительностью не более 15 минут, а в форме поощрения, за собственный счет – безлимитный телефонный разговор, каждый − продолжительностью не более 15 минут.(22.05.2012 N6257)

г) иметь 2 длительных свидания в течение одного года, а в форме поощрения – одно дополнительное длительное свидание в год.(16.04.2014 N2241)

 2. искл. (1.06.2017 N943)

 3. (16.04.2014 N2241)

 

 Статья 66. Формы поощрения осужденных, содержащихся в учреждении лишения свободы закрытого типа

 (1.06.2017 N943)

В случае образцового поведения осужденных, содержащихся в учреждении лишения свободы закрытого типа, и их добросовестного отношения к труду директор указанного учреждения вправе применять к осужденным следующие формы поощрения:

а) объявление благодарности;

б) досрочное снятие дисциплинарного взыскания;

в) предоставление дополнительного телефонного разговора;

г) предоставление права пользования личным телевизором или радиоприемником;

д) предоставление дополнительного краткосрочного свидания;

е) предоставление дополнительного длительного свидания;

ж) предоставление права пользования персональным компьютером;

з) предоставление дополнительного видеосвидания;

и) решением директора пенитенциарного учреждения, с согласия Генерального директора Службы предоставление права на краткосрочное свидание в порядке исключения; (5.07.2018 N3128)

к) решением директора пенитенциарного учреждения, с согласия Генерального директора Службы предоставление права на краткосрочное свидание с лицом, не предусмотренным частью 2 статьи 17 настоящего Кодекса. (5.07.2018 N3128)

 

Глава X1

Учреждение лишения свободы с особым риском

(16.04.2014 N2241)

 

 Статья 661. Правовое основание для исполнения лишения свободы в учреждении лишения свободы с особым риском

 (16.04.2014 N2241)

1. Настоящая глава устанавливает особенности исполнения лишения свободы в учреждениях лишения свободы с особым риском.

2. В учреждениях лишения свободы с особым риском лишение свободы исполняется в соответствии с настоящим Кодексом, если настоящей главой не предусмотрено иное.

 

 Статья 662. Особенности исполнения лишения свободы в учреждении лишения свободы с особым риском (16.04.2014 N2241)

Для отбывания наказания в учреждениях лишения свободы с особым риском размещаются осужденные с высоким риском опасности, личностные качества, криминальный авторитет которых, мотивы совершения ими преступлений, наступившие противоправные последствия или (и) поведение в учреждении лишения свободы создает либо может создать значительную угрозу учреждению лишения свободы или окружающим, а также

безопасности общества, государства или (и) правоохранительных органов.

 

 Статья 663. Условия отбывания наказания в учреждении лишения свободы с особым риском (16.04.2014 N2241)

 1. Осужденные, отбывающие наказание в учреждениях лишения свободы с особым риском, содержатся в камерах. Порядок и условия содержания осужденных в камерах определяются Положением об учреждении.

 2. Осужденные вправе:

а) ежемесячно расходовать числящуюся на их лицевых счетах сумму в пределах лимита, определенного приказом Министра, на приобретение предметов первой необходимости в магазине, находящемся на территории учреждения лишения свободы с особым риском;

б) иметь одно краткосрочное свидание в течение одного месяца, а в форме поощрения – одно дополнительное краткосрочное свидание в месяц;

 б1) в течение 1 года иметь 1 длительное свидание, а в форме поощрения – 1 дополнительное длительное свидание в течение года; (1.06.2017 N943)

 в) в течение 1 месяца за собственный счет иметь 2 телефонных разговора, каждый разговор продолжительностью не более 15 минут, а в форме поощрения, за собственный счет – 1 телефонный разговор продолжительностью не более 15 минут. (1.06.2017 N943)

 3. Телефонные переговоры, предусмотренные подпунктом «в» части 2 настоящей статьи, могут осуществляться только на телефонные номера в предварительно определенном количестве, к которым не относятся телефонные номера «горячей линии» Службы Государственного инспектора, Народного Защитника Грузии, Генеральной инспекции Министерства юстиции Грузии и адвокатов осужденных. Порядок и условия осуществления осужденными телефонных разговоров определяются Положением о пенитенциарном учреждении. (2.11.2021 N979, ввести в действие на 15-й день после опубликования.)

 3. Телефонные переговоры, предусмотренные подпунктом «в» части 2 настоящей статьи, могут осуществляться только на телефонные номера в предварительно определенном количестве, к которым не относятся телефонные номера «горячей линии» Специальной следственной службы, Народного Защитника Грузии, Генеральной инспекции Министерства юстиции Грузии и адвокатов осужденных. Порядок и условия осуществления осужденными телефонных переговоров определяются Положением о пенитенциарном учреждении. (30.12.2021 N1323, ввести в действие с 1 марта 2022 года.)

4. При наличии обоснованного предположения уполномоченное структурное подразделение Службы вправе прослушивать и осуществлять запись телефонных переговоров осужденных, отбывающих наказание в учреждениях лишения свободы особого риска. О прослушивании и записи телефонных разговоров осужденные уведомляются заранее, кроме случая, предусмотренного Уголовно-процессуальным кодексом Грузии. (5.07.2018 N3128)

 5. Осужденные в учреждениях лишения свободы с особым риском не пользуются:

а) правом на обеспечение трудовой занятости;

б) в части 14 настоящего Кодекса:

б.а) правом, предусмотренным подпунктом «з» части первой (кроме случая смерти близкого родственника);

б.б) правом, предусмотренным подпунктом «б» части 2.

6. искл. (1.06.2017 N943)

7. Проверка корреспонденции, посланной на имя осужденного лицами, предусмотренными частью 6 статьи 16 настоящего Кодекса, производится в порядке, установленном частью 5 этой же статьи.

8. Осужденные, отбывающие наказание в учреждениях лишения свободы с особым риском, вправе получать отправления в порядке, установленном Положением об учреждении.

9. Перечень предметов первичного пользования, которые осужденные могут приобретать в магазине, находящемся на территории учреждения лишения свободы с особым риском, определяется приказом Министра.

 

Статья 664. Формы поощрения осужденных, содержащихся в учреждении лишения свободы особого риска

 (1.06.2017 N943)

В случае образцового поведения осужденных, содержащихся в учреждении лишения свободы особого риска, и их добросовестного отношения к труду директор указанного учреждения вправе применять к осужденным следующие формы поощрения:

а) объявление благодарности;

б) досрочное снятие дисциплинарного взыскания;

в) предоставление права на дополнительный телефонный разговор;

г) предоставление права пользования дополнительным краткосрочным свиданием;

д) предоставление права пользования длительным свиданием;

е) предоставление права пользования личным телевизором или радиоприемником;

ж) решением директора пенитенциарного учреждения, с согласия Генерального директора Службы предоставление права на краткосрочное свидание в порядке исключения; (5.07.2018 N3128)

з) решением директора пенитенциарного учреждения, с согласия Генерального директора Службы предоставление права на краткосрочное свидание с лицом, не предусмотренным частью 2 статьи 17 настоящего Кодекса. (5.07.2018 N3128)

 

 Статья 665. искл. (1.06.2017 N943)

 

Глава XI

(искл. с 1 января 2016 года 12.06.2015 N3711)

 

 Статья 67. искл. с 1 января 2016 года(12.06.2015 N3711)

 

 Статья 68. искл. с 1 января 2016 года(12.06.2015 N3711)

 

Статья 69. искл. с 1 января 2016 года(12.06.2015 N3711)

 

Статья 70. искл. с 1 января 2016 года (12.06.2015 N3711)

 

Статья 71. искл. с 1 января 2016 года (12.06.2015 N3711)

 

Статья 711. искл. с 1 января 2016 года (12.06.2015 N3711)

 

Статья 712. искл. с 1 января 2016 года (12.06.2015 N3711)

 

Статья 713. искл. с 1 января 2016 года (12.06.2015 N3711)

 

Глава XI1

Учреждение лишения свободы по подготовке к освобождению

(1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 января 2018 года.)

 

Статья 714. Основы для исполнения лишения свободы в учреждениях лишения свободы по подготовке к освобождению

 (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 января 2018 года.)

 1. Настоящая глава устанавливает особенности исполнения лишения свободы в учреждениях лишения свободы по подготовке к освобождению.

2. В учреждениях лишения свободы по подготовке к освобождению лишение свободы исполняется в соответствии с настоящим Кодексом, если настоящей главой не предусмотрено иное.

3. Порядок и условия помещения, осужденных в учреждение лишения свободы по подготовке к освобождению, определяются Министром.

 

Статья 715. Особенности исполнения лишения свободы в учреждениях лишения свободы по подготовке к освобождению

 (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 января 2018 года.)

 1. В учреждениях лишения свободы по подготовке к освобождению могут содержаться осужденные категории низкого или среднего риска, которыми фактически отбыт соответствующий срок наказания, предусмотренный Положением об учреждении. Не допускается помещение в учреждение лишения свободы по подготовке к освобождению несовершеннолетних осужденных.

2. Осужденный помещается в учреждение лишения свободы по подготовке к освобождению приказом Генерального директора Службы и на основании письменного согласия осужденного. В письменном согласии осужденный указывает, что согласен выполнять обязательства, установленные для учреждения лишения свободы по подготовке к освобождению, а также учиться или (и) работать и участвовать в предлагаемых этим учреждением реабилитационных мероприятиях. (5.07.2018 N3128)

3. Генеральный директор Службы при принятии решения в случае, предусмотренном частью 2 настоящей статьи, учитывает: личностные качества осужденного, мотив совершения преступления, наступившие противоправные последствия или (и) поведение осужденного во время отбывания наказания в учреждении лишения свободы, риск побега, а также опасность, которую осужденный может представлять для учреждения лишения свободы. (5.07.2018 N3128)

 

 Статья 716. Условия отбывания наказания в учреждении лишения свободы по подготовке к освобождению

 (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 января 2018 года.)

 1. Осужденный, отбывающий наказание в учреждении лишения свободы по подготовке к освобождению, помещается в специально отведенное с этой целью жилое помещение.

2. На осужденных, содержащихся в учреждении лишения свободы по подготовке к освобождению, с учетом инфраструктуры этого учреждения распространяются права и обязанности, установленные для осужденных соответствующего риска.

3. Осужденному, содержащемуся в учреждении лишения свободы по подготовке к освобождению, решением Генерального директора Службы может предоставляться право на оставление учреждения лишения свободы по подготовке к освобождению при одном из следующих условий и на следующие сроки: (5.07.2018 N3128)

а) в случае учебы или (и) работы за пределами учреждения лишения свободы по подготовке к освобождению, в соответствии с рабочим или (и) учебным графиком;

б) в выходные и праздничные дни, установленные законодательством Грузии;

в) в случае обоснованного требования, не более чем на 3 суток в течение 1 недели.

4. В случае, предусмотренном частью 3 настоящей статьи, явка с опозданием или неявка в учреждение лишения свободы по подготовке к освобождению влечет ответственность, установленную Уголовным кодексом Грузии, кроме случаев, когда явка с опозданием или неявка вызваны одним из следующих обстоятельств:

 а) состояние здоровья осужденного, не позволяющее исполнить возложенную на него обязанность, что подтверждается соответствующей справкой, выданной врачом;

 б) нарушение осужденным установленного режима по не зависящим от него причинам, при наличии обстоятельств непреодолимой силы (форс-мажора), в частности, в случае стихийного бедствия, аварии, пожара, массовых беспорядков, военных действий, объявления карантина или чрезвычайного положения или (и) при наступлении обстоятельства, делающего объективно невозможной явку в учреждение лишения свободы по подготовке к освобождению, что подтверждается документом, выданным соответствующим государственным учреждением.

 5. Осужденным, покинувшим учреждение лишения свободы по подготовке к освобождению в соответствии с частью 3 настоящей статьи, запрещается пересекать Государственную границу Грузии.

 6. Срок оставления учреждения лишения свободы по подготовке к освобождению, установленный частью 3 настоящей статьи, засчитывается в общий срок отбывания наказания. (5.07.2018 N3128)

 

Статья 717. Формы поощрения осужденных, содержащихся в учреждении лишения свободы по подготовке к освобождению

 (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 января 2018 года.)

 В случае образцового поведения осужденных, содержащихся в учреждении лишения свободы по подготовке к освобождению, и их добросовестного отношения к работе директор указанного учреждения вправе применять к осужденным следующие формы поощрения:

а) объявление благодарности;

б) досрочное снятие дисциплинарного взыскания;

 в) предоставление права на дополнительный телефонный разговор;

 г) предоставление права на дополнительный краткосрочный выезд за пределы учреждения;

 д) право на получение в посылке или по почте незапрещенных вещей, веществ или (и) изделий, права владеть которыми в учреждении осужденные, как правило, лишены.

 

Статья 718. Виды дисциплинарных взысканий осужденных, содержащихся в учреждении лишения свободы по подготовке к освобождению

 (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 января 2018 года.)

 1. В случае совершения дисциплинарного нарушения директор учреждения лишения свободы по подготовке к освобождению правомочен применять к осужденным, содержащимся в учреждении лишения свободы по подготовке к освобождению, следующие виды дисциплинарных взысканий:

а) предупреждение;

б) объявление выговора;

в) ограничение в праве на работу на срок до 1 месяца;

г) ограничение в праве пользования разрешенными вещами на срок до 1 месяца;

д) ограничение в праве на получение посылок и переводов на срок до 1 месяца;

е) помещение в одиночную камеру на срок до 14 дней;

ж) ограничение в праве на телефонный разговор на срок до 1 месяца;

(Признать утратившей силу нормативное содержание подпункта «ж» части первой статьи 718, которое бланкетно ограничивает возможность обвиняемого/осужденного во время действия дисциплинарного взыскания, а также пребывания в одиночной камере связаться по «горячей» линии с Народным Защитником.) Решение Конституционного Суда Грузии от 5.07.2021 N1/3/1441)

з) ограничение в праве на получение и отправление личной корреспонденции на срок до 1 месяца;

 и) ограничение в праве пользования магазином, находящимся на территории пенитенциарного учреждения на срок до 1 месяца;

 к) ограничение в праве на получение и осуществление денежных переводов на срок до 1 месяца;

 л) ограничение в праве, предусмотренном частью 3 статьи 716 настоящего Кодекса, на срок до 2 месяцев.

 11. За осужденными, содержащимися в учреждениях лишения свободы по подготовке к освобождению, в период действия дисциплинарного взыскания, предусмотренного подпунктом «ж» части первой настоящей статьи, сохраняется право на телефонные переговоры для осуществления звонков на телефонные номера «горячей линии» Службы Государственного инспектора, Народного Защитника Грузии и Генеральной инспекции Министерства юстиции Грузии. (2.11.2021 N979, ввести в действие на 15-й день после опубликования.)

11. За осужденными, содержащимися в учреждениях лишения свободы по подготовке к освобождению, в период действия дисциплинарного взыскания, предусмотренного подпунктом «ж» части первой настоящей статьи, сохраняется право на телефонные переговоры для осуществления звонков на телефонные номера «горячей линии» Специальной следственной службы, Народного Защитника Грузии и Генеральной инспекции Министерства юстиции Грузии. (30.12.2021 N1323, ввести в действие с 1 марта 2022 года.)

2. В случае неисполнения осужденным возложенных на него обязанностей, нарушения им требований, установленных Положением о пенитенциарном учреждении, или (и) резкого ухудшения его поведения в этом учреждении, директор учреждения лишения свободы по подготовке к освобождению обращается к Генеральному директору Службы с ходатайством о переводе осужденного в другое пенитенциарное учреждение. (5.07.2018 N3128)

 

Глава XII

Особенности отбывания лишения свободы осужденными женщинами

 

Статья 72. Особенности отбывания лишения свободы осужденными женщинами

 1. Осужденные женщины отбывают наказания в женских специальных учреждениях, приравненных, как правило, к учреждениям лишения свободы полуоткрытого типа. В женских специальных учреждениях осужденные женщины могут содержаться в соответствии с риском, с учетом инфраструктуры этого учреждения. (1.06.2017 N943)

 2. (16.04.2014 N2241)

 3. В случае необходимости в женских специальных учреждениях организуются специальные отделения для беременных женщин и детей. По ходатайству матерей, а также с разрешения органов опеки и попечительства и согласия директоров указанных учреждений могут быть созданы условия для совместного проживания матерей и детей в возрасте до 3 лет. Женские специальные учреждения обязаны создавать соответствующие условия. (1.06.2017 N943)

 31. Питание, медицинское обслуживание и санитарно-гигиенические условия для детей в возрасте до 3 лет, находящихся в учреждениях лишения свободы, обеспечивает Служба. (5.07.2018 N3128)

32. Нормы питания и санитарно-гигиенические условия для детей в возрасте до 3 лет, находящихся в учреждениях лишения свободы, определяются совместным приказом Министра и Министра лиц, вынужденно перемещенных с оккупированных территорий, труда, здравоохранения и социальной защиты Грузии. (5.07.2018 N3128)

 33. Осужденные женщины, чьи дети, достигшие 3-летнего возраста, покинули женское специальное учреждение, вправе по решению Генерального директора Службы оставлять указанное учреждение, чтобы видеться со своими детьми, в течение 1 года после оставления детьми учреждения, в выходные и праздничные дни, установленные законодательством Грузии. Порядок оставления осужденными женщинами женского специального учреждения в выходные и праздничные дни определяется приказом Министра. (5.07.2018 N3128)

 34. При рассмотрении вопроса, определенного частью 33 настоящей статьи, учитываются: общественная опасность, которую может представлять осужденная женщина, факт совершения ею преступления в прошлом; характер, мотив, цель совершения преступления; наступившие последствия, риск повторного совершения преступления, поведение осужденной женщины во время отбывания наказания, ее личностные качества и другие обстоятельства, могущие повлиять на решение Генерального директора Службы. (5.07.2018 N3128)

 35. В случае, предусмотренном частью 33 настоящей статьи, явка с опозданием или неявка осужденной женщины в женское специальное учреждение влечет ответственность, установленную Уголовным кодексом Грузии, кроме случаев, когда явка с опозданием или неявка вызваны одним из следующих обстоятельств: (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

 а) состояние здоровья осужденной женщины, не позволяющее исполнять возложенную на нее обязанность, что подтверждается соответствующей справкой, выданной врачом;

 б) нарушение осужденной женщиной установленного режима по не зависящим от нее причинам, при наличии обстоятельств непреодолимой силы (форс-мажора), в частности, в случае стихийного бедствия, аварии, пожара, массовых беспорядков, военных действий, объявлении карантина или чрезвычайного положения или (и) при наличии других обстоятельств, делающих объективно невозможной явку в женское специальное учреждение, что подтверждается документом, выданным соответствующим государственным учреждением.

 36. Осужденным женщинам, покинувшим женское специальное учреждение в соответствии с частью 33 настоящей статьи, запрещается пересекать Государственную границу Грузии. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

 4. Если в случае, предусмотренном частью 3 настоящей статьи, осужденная женщина систематически уклоняется от выполнения родительских обязанностей, выполняет их ненадлежащим образом, злоупотребляет родительскими правами, директор специального женского учреждения обязан в порядке, установленном законодательством Грузии, незамедлительно уведомить об этом орган опеки и попечительства для дальнейшего реагирования. (1.06.2017 N943)

 5. Осужденные женщины вправе иметь 3 краткосрочных свидания в течение одного месяца, а в форме поощрения – одно дополнительное краткосрочное свидание в месяц. (11.11.2011 N5255)

6. Осужденные женщины вправе иметь 5 телефонных разговоров в течение одного месяца за собственный счет, каждый из которых продолжительностью не более 15 минут, а в форме поощрения, за собственный счет – безлимитный телефонный разговор, каждый − продолжительностью не более 15 минут.(22.05.2012 N6257)

7. Осужденные женщины вправе самостоятельно передвигаться по территории женского учреждения в порядке, установленном Положением. (24.09.2010,N3619)

8. Осужденные женщины вправе иметь 1 семейное свидание в течение 1 месяца в порядке, установленном статьей 173 настоящего Кодекса, а в форме поощрения – 1 дополнительное семейное свидание в месяц. (1.06.2017 N943)

 9. Осужденные женщины вправе иметь одно видеосвидание в течение 10 календарных дней, а в форме поощрения – одно дополнительное видеосвидание в месяц. (11.11.2011N5255)

 10. Осужденные женщины вправе иметь 3 длительных свидания в течение 1 года, а в форме поощрения – 2 дополнительных длительных свидания в год. (1.06.2017 N943)

 11. Порядок и условия оставления женского специального учреждения ребенком, совместно проживающим с матерью в указанном учреждении, ввиду достижения им 3 лет определяются совместным приказом Министра и Министра лиц, вынужденно перемещенных с оккупированных территорий, труда, здравоохранения и социальной защиты Грузии. (5.07.2018 N3128)

 12. Срок оставления женского специального учреждения, предусмотренный частью 33 настоящей статьи, засчитывается в общий срок отбывания наказания. (5.07.2018 N3128)

 

 

Глава XIII

Порядок исполнения заключения под стражу

 

Статья 73. Места исполнения заключения под стражу

Лица, в отношении которых в качестве меры пресечения применено заключение под стражу в порядке, установленном Уголовно-процессуальным кодексом Грузии, помещаются в учреждение содержания под стражей.

 

Статья 74. Условия содержания под стражей

1. Санитарно-гигиенические нормы учреждения содержания под стражей должны соответствовать нормам, установленным законодательством Грузии.

2. Лицо, направленное в учреждение содержания под стражей, помещается в камеру.

3.(16.04.2014 N2241)

 4. Обвиняемые по одному и тому же уголовному делу размещаются отдельно друг от друга. Пенитенциарное учреждение обязано принять меры к обеспечению недопустимости общения между ними. По решению следователя, прокурора или суда этот порядок может распространяться и на других обвиняемых. (1.06.2017 N943)

5. (24.09.2010 N3619)

 

Статья 75. Прием в места содержания под стражей

1. Для размещения обвиняемого в учреждении содержания под стражей необходимы: решение суда о применении к лицу в качестве меры пресечения заключения под стражу, удостоверение личности обвиняемого или другой идентификационный документ с фотокарточкой и протокол о задержании, если законодательством Грузии предусматривается составление протокола о задержании.(16.04.2014 N2241)

2. Во время приема обвиняемых в учреждение содержания под стражей необходимо их фотографирование и дактилоскопирование. Фотокарточки и их негативы, а также дактилоскопические карты, словесные портреты по картам хранятся в личных делах обвиняемых.

 3.Дактилоскопические карты обвиняемых направляются пенитенциарным учреждением в центральную или соответствующую территориальную службу либо отдел юридического лица публичного права – Национального бюро судебной экспертизы имени Левана Самхараули в 7-дневный срок после проведения дактилоскопирования. (1.06.2017 N943)

4. Во время приема в учреждение содержания под стражей обвиняемые и их личные вещи основательно проверяются, о чем составляется соответствующий акт. Проверка обвиняемого производится сотрудником учреждения содержания под стражей того же пола, что и обвиняемый.

 5. По прибытии в учреждение содержания под стражей обвиняемые должны пройти медицинское освидетельствование. Медицинское освидетельствование осуществляется врачом учреждения содержания под стражей. По результатам медицинского освидетельствования обвиняемого составляется соответствующая справка. В случае зафиксирования повреждений на теле обвиняемого врач учреждения содержания под стражей обязан немедленно уведомить об этом Генеральную инспекцию Министерства.

(29.11.2019 N5392, ввести в действие с 1 января 2020 года.)

 6. Уполномоченное лицо учреждения содержания под стражей незамедлительно знакомит обвиняемых с их правами и обязанностями на понятном им языке.

7. Не позднее 24 часов со дня приема обвиняемых в учреждение содержания под стражей информация о них направляется в информационное бюро Министерства внутренних дел Грузии.

 

Статья 76. Вывоз и перевод обвиняемого из учреждения содержания под стражей

1. Порядок вывоза и перевода обвиняемого из учреждения содержания под стражей утверждает Министр.

 11. При наличии обстоятельств, предусмотренных статьей 1911 Уголовно-процессуального кодекса Грузии, если Генеральному директору Службы определением судьи поручается принятие особых мер, необходимых для обеспечения безопасности соответствующего обвиняемого, решение о переводе указанного обвиняемого в другое учреждение содержания под стражей принимает Генеральный директор Службы в случае, когда применение указанной меры необходимо для безопасности обвиняемого. (21.07.2018 N3278, ввести в действие с 1 ноября 2019 года.) (27.12.2018 N4252) (28.06.2019 N4897)

 2. О переводе обвиняемого из учреждения содержания под стражей принявшее его пенитенциарное учреждение незамедлительно или не позднее 1 рабочего дня после его приема уведомляет следователя, прокурора, суд и близкого родственника обвиняемого, а также по просьбе обвиняемого – другое лицо или (и) адвоката обвиняемого в случае наличия соответствующей информации о нем. (1.06.2017 N943)

3. В случае вывоза или перевода обвиняемого врач учреждения содержания под стражей производит медицинское освидетельствование обвиняемого, о чем составляется соответствующая медицинская справка.

 

Статья 77. Свидание обвиняемого

1. Обвиняемый вправе иметь не более чем 4 краткосрочных свидания в течение одного месяца. Указанное право может быть ограничено на основании постановления следователя или прокурора.

2. Исходя из интересов следствия и безопасности сотрудник учреждения содержания под стражей, ведущий визуальные наблюдения за краткосрочным свиданием обвиняемого, может немедленно прекратить указанное свидание.

 

Статья 78. Временное оставление обвиняемым учреждения содержания под стражей в связи с особыми личными обстоятельствами

1. При получении достоверных сведений о смерти или опасной для жизни болезни близкого родственника обвиняемого, либо в связи с особыми, личными обстоятельствами, а также в случае необходимости участия обвиняемого в следственных или иных процессуальных действиях следователь или прокурор вправе выдать разрешение на временное оставление обвиняемым учреждения содержания под стражей на срок до 2-х дней. Расходы, связанные с временным оставлением учреждения содержания под стражей, оплачиваются из государственного бюджета Грузии. (16.04.2014 N2241)

2. Порядок временного оставления обвиняемым учреждения содержания под стражей утверждает Министр.

 

Статья 79. Условия содержания обвиняемых в учреждении содержания под стражей

1. Во время нахождения в учреждении содержания под стражей обвиняемые вправе:

а) приобретать продукты питания в магазине, находящемся на территории учреждения содержания под стражей, на сумму, зачисляемую на их лицевые счета близкими родственниками либо другими лицами. Использование личной суммы на покупку продуктов питания допускается в пределах лимита, определенного приказом Министра, только по безналичному расчету;

 б) носить собственную одежду/обувь, а в случае отсутствия такой одежды/обуви – выданную пенитенциарным учреждением сезонную одежду/обувь; (1.06.2017 N943)

 в) под контролем пенитенциарного учреждения за собственный счет вести переписку и в течение 1 месяца иметь 3 телефонных разговора, продолжительностью не более 15 минут каждый; (1.06.2017 N943)

 г) пользоваться книгами из библиотеки и прессой;

 д) искл. с 1.09. 2017 года. (1.06.2017 N943)

 2. Право, установленное подпунктом «в» части первой настоящей статьи, может быть ограничено по мотивированному решению следователя или прокурора.

 21. Ограничение обвиняемого в праве на телефонные переговоры, установленное следователем или прокурором, не распространяется на случаи осуществления обвиняемым звонков на телефонные номера «горячей линии» Службы Государственного инспектора, Народного Защитника Грузии и Генеральной инспекции Министерства юстиции Грузии. (2.11.2021 N979, ввести в действие на 15-й день после опубликования.)

 21. Ограничение обвиняемого в праве на телефонные переговоры, установленное следователем или прокурором, не распространяется на случаи осуществления обвиняемым звонков на телефонные номера «горячей линии» Специальной следственной службы, Народного Защитника Грузии и Генеральной инспекции Министерства юстиции Грузии. (30.12.2021 N1323, ввести в действие с 1 марта 2022 года.)

3. Освобождение обвиняемого производится в порядке, установленном Уголовно-процессуальном кодексом Грузии.

 

Глава XIV

Дисциплинарная ответственность обвиняемых (осужденных)

 

Статья 80. Дисциплинарное нарушение

Дисциплинарным нарушением считается деяние, нарушающее Положение об учреждении, причиняющее вред порядку и безопасности и не содержащее признаков преступления, в частности:

а) нарушение санитарно-гигиенических норм;

б) нарушение правил противопожарной безопасности;

в) неповиновение либо оказание иного сопротивления служащим и другим уполномоченным лицам учреждения при исполнении ими служебных обязанностей; (1.05.2015 N3523)

г) совершение умышленного деяния, создающего угрозу для жизни или (и) здоровья других лиц, а также посягательство на достоинство и неприкосновенность других лиц;

д) повреждение (уничтожение) имущества учреждения или других лиц, в том числе – с изменением его визуальной стороны;

е) нарушение установленных учреждением ограничений при передвижении (пересечение определенных учреждением границ) без надлежащего разрешения;

 ж) осуществление без разрешения директора пенитенциарного учреждения деятельности на территории учреждения с целью получения прибыли; (1.06.2017 N943)

 з) вмешательство в функционирование устройств/систем, расположенных на территории учреждения, без разрешения директора пенитенциарного учреждения, самовольное изменение дизайна и функций зданий/сооружений; (1.06.2017 N943)

и) изготовление, владение или пользование вещью, запрещенной на территории учреждения;

и1) ( искл. 1.05.2015 N3523)

 к) шум или иного рода деяние, нарушающее порядок и препятствующее нормальному функционированию учреждения;

л) передача в незаконной форме любой информации из камеры в камеру или ее распространение в незаконной форме за пределами учреждения;

м) нарушение Положения об учреждении, дневного распорядка, установленного в учреждении, и других норм, определенных законодательством Грузии.

 

Статья 81. Дисциплинарное взыскание

1. Следствием дисциплинарных взысканий является дисциплинарная ответственность обвиняемых (осужденных). Взыскание, налагаемое за дисциплинарное нарушение, должно быть пропорциональным совершенному деянию.

2. Применение дисциплинарных мер в отношении обвиняемых (осужденных) допускается только на основе дисциплинарного судопроизводства и после подтверждения факта совершения ими дисциплинарных нарушений.

3. При групповом нарушении взыскания в отношении обвиняемых (осужденных) налагаются в индивидуальном порядке.

4. В случае, если обстоятельства дисциплинарного нарушения порождают основание для применения меры безопасности, предусмотренной статьей 57 настоящего Кодекса, мера безопасности применяется до начала дисциплинарного судопроизводства, предусмотренного настоящей главой. (16.04.2014 N2241)

 

Статья 82. Виды дисциплинарных взысканий

1. Видами дисциплинарных взысканий являются:

а) предупреждение;

б) выговор;

в) ограничение в праве на работу сроком не более 6 месяцев;

 в1) ограничение в праве реализации вещи (изделия), изготовленной в результате индивидуальной деятельности, на срок не более 3 месяцев;(27.04.2016 N5015)

 г) ограничение права пользования разрешенными вещами на срок не более 6 месяцев;

д) ограничение в получении посылок и отправлений на срок не более 6 месяцев;

е) перевод в жилое помещение камерного типа на срок до 6-ти месяцев; (16.04.2014 N2241)

ж) помещение в одиночную камеру на срок до 14 дней; (1.05.2015 N3523)

з) ограничение в праве на телефонный разговор на срок не более 3 месяцев; (11.11.2011N5255)

(Признать утратившей силу нормативное содержание подпункта «з» части первой статьи 82, которое бланкетно ограничивает возможность обвиняемого/осужденного во время действия дисциплинарного взыскания, а также пребывания в одиночной камере связаться по «горячей» линии с Народным Защитником.) Решение Конституционного Суда Грузии от 5.07.2021 N1/3/1441)

и) ограничение в праве на получение и отправление корреспонденции личного характера на срок не более 3 месяцев; (11.11.2011N5255)

к) ограничение в праве пользоваться услугами магазина на территории пенитенциарного учреждения на срок не более 3 месяцев;(1.05.2015 N3523)

л) ограничение в праве на получение и отправление денежных переводов на срок не более 3 месяцев; (11.11.2011N5255)

м) запрет на краткосрочное свидание, полагающееся обвиняемым (осужденным), не более 6 раз в год. (11.11.2011N5255)

 н) ограничение в праве пользования личным телевизором или радиоприемником на срок не более 6 месяцев. (1.06.2017 N943)

 2. В отношении беременных женщин, матерей, имеющих малолетних детей, и обвиняемых (осужденных) старше 65 лет не применяются взыскания, предусмотренные подпунктами «е» и «ж» части первой настоящей статьи.

 3. (16.04.2014 N2241)

 4. Срок ограничения каждого из прав, предусмотренных подпунктами «з»–«л» части первой настоящей статьи, не должен превышать 6-ти месяцев в течение одного года. (16.04.2014 N2241)

 5. Не допускается одновременное ограничение прав, предусмотренных подпунктами «з», «и» и «м» части первой настоящей статьи. (16.04.2014 N2241)

 Примечание. (5.07.2018 N3128)

 Ограничение за дисциплинарный проступок, предусмотренное подпунктом «и» части первой настоящей статьи, не распространяется на корреспонденцию, адресатами или адресантами которой являются: Президент Грузии, Председатель Парламента Грузии, Премьер-министр Грузии, член Парламента Грузии, суд, Европейский суд по правам человека, международная организация, созданная на основе международного договора в сфере защиты прав человека, ратифицированного Парламентом Грузии, министерство Грузии, Служба, Народный Защитник Грузии, адвокат, прокурор, Совет.

 6. За осужденными/обвиняемыми в период действия дисциплинарного взыскания, предусмотренного подпунктом «з» части первой настоящей статьи, сохраняется право на телефонные переговоры для осуществления звонков на телефонные номера «горячей линии» Службы Государственного инспектора, Народного Защитника Грузии и Генеральной инспекции Министерства юстиции Грузии. (2.11.2021 N979, ввести в действие на 15-й день после опубликования.)

 6. За осужденными/обвиняемыми в период действия дисциплинарного взыскания, предусмотренного подпунктом «з» части первой настоящей статьи, сохраняется право на телефонные переговоры для осуществления звонков на телефонные номера «горячей линии» Специальной следственной службы, Народного Защитника Грузии и Генеральной инспекции Министерства юстиции Грузии. (30.12.2021 N1323, ввести в действие с 1 марта 2022 года.)

 

 Статья 83. Права обвиняемых (осужденных), уличенных в совершении дисциплинарных нарушений

Обвиняемые (осужденные), виновные в совершении дисциплинарных нарушений, имеют право:

а) быть ознакомленными на понятном им языке с сутью и основанием нарушения;

б) иметь достаточное время и возможность для подготовки защиты в случае рассмотрения дела в устном слушании; (16.04.2014 N2241)

в) пользоваться юридической помощью, в том числе – в порядке, определенном Законом Грузии «О юридической помощи», в случаях, предусмотренных подпунктами «е» и «ж» части первой статьи 82 настоящего Кодекса, если они сами этого требуют в случае рассмотрения дела в устном слушании; (16.04.2014 N2241)

 г) требовать обеспечения присутствия свидетелей при дисциплинарном рассмотрении и допросить свидетелей в случае рассмотрения дела в устном слушании; (16.04.2014 N2241)

д) пользоваться бесплатными услугами переводчика, если им непонятен язык судопроизводства.

 

Статья 84. Дисциплинарное судопроизводство

1. Дела о дисциплинарных нарушениях без устных слушаний рассматриваются директорами учреждений или уполномоченными ими лицами. Если директор учреждения или уполномоченное им лицо считает, что для решения вопроса необходимо получение дополнительной информации, он вправе рассмотреть дело путем устного слушания. (16.04.2014 N2241)

11. В случае рассмотрения дела о дисциплинарном нарушении без устного слушания обвиняемый (осужденный) вправе иметь адвоката. (16.04.2014 N2241)

 2. Обвиняемому (осужденному) разъясняется право: давать объяснения, представлять доказательства, заявлять ходатайства, выступать на родном языке и пользоваться услугами переводчика, обжаловать распоряжение о применении дисциплинарной меры.

 3. У обвиняемого/осужденного отбираются объяснения в связи с совершенным им дисциплинарным нарушением, а в случае отказа от дачи объяснений уполномоченное лицо пенитенциарного учреждения составляет протокол. (1.06.2017 N943)

4. Лицо, совершившее дисциплинарное нарушение, свидетель или потерпевший вправе представить в письменной форме объяснения или (и) замечания, приобщаемые к распоряжению о применении дисциплинарной меры.

5. Во время устного слушания обвиняемый (осужденный) должен иметь возможность сидеть и вести записи.

6. При применении дисциплинарной меры в отношении обвиняемого (осужденного) предусматриваются личность обвиняемого (осужденного) и его поведение, а также обстоятельства, при которых было совершено дисциплинарное нарушение, объяснения обвиняемого (осужденного) в связи с нарушением. После рассмотрения дела, на основании оценки доказательства директор учреждения или уполномоченное им лицо принимает соответствующее решение.

7. Обвиняемый (осужденный) имеет право быть представленным адвокатом во время рассмотрения дела о дисциплинарном нарушении в устном слушании, проводимого в связи с применением дисциплинарных взысканий, предусмотренных подпунктами «е» и «ж» части первой статьи 82 настоящего Кодекса. До начала устного слушания обвиняемому (осужденному) разъясняется право на приглашение своего адвоката, осуществляемое в случае получения соответствующего согласия в течение 3 часов после разъяснения. В случае неявки адвоката в установленный срок обвиняемому (осужденному) с его согласия назначается общественный адвокат. Если обвиняемый (осужденный) отказывается присутствовать, этот факт фиксируется в письменном виде. В противном случае составляется протокол, подписываемый обвиняемым (осужденным). (16.04.2014 N2241)

8. Устное заседание в связи с применением дисциплинарного взыскания может быть продлено без устного слушания и принято решение в случае нарушения обвиняемым (осужденным) порядка своим деянием, его неявки в заседание или иным образом воспрепятствования ходу заседания.

 

Статья 85. Распоряжение о применении дисциплинарных мер

1. Полномочием на издание распоряжения о применении дисциплинарной меры наделен директор учреждения или уполномоченное им лицо. Административно-правовой акт директора учреждения о предоставлении полномочий другому лицу отдельно не обжалуется.

2. Дисциплинарное взыскание налагается не позднее 10-ти дней с даты выявления дисциплинарного нарушения.

3. Распоряжение о применении дисциплинарной меры должно содержать:

а) фамилию и имя уполномоченного должностного лица;

б) дату, время и место составления;

в) регистрационный номер;

г) данные о лице, совершившем нарушение (фамилия, имя, дата рождения и другие);

д) место и время совершения нарушения, суть нарушения, а также время его выявления. В случае невозможности определения времени совершения дисциплинарного нарушения временем совершения дисциплинарного нарушения принято считать время его выявления;

е) данные о свидетелях, потерпевших (при наличии);

ж) указание на другие доказательства, необходимые для разрешения дела (при наличии).

4. В случае приглашения переводчика об этом указывается в распоряжении о применении дисциплинарной меры.

5. Распоряжение о применении дисциплинарной меры должно быть законным, обоснованным и справедливым и служить законной цели. Налагаемое дисциплинарное взыскание должно соответствовать тяжести и характеру совершенного нарушения. Распоряжение составляется в письменной форме, и в нем излагается процедура обжалования. (11.11.2011N5255)

6. Одна копия распоряжения о применении дисциплинарной меры передается обвиняемому (осужденному) или его адвокату сразу после его издания.

7. Материалы дела о дисциплинарной ответственности приобщаются к личному делу обвиняемого (осужденного).

8. Исполнение дисциплинарного взыскания начинается в месячный срок после его наложения.

 9. В случае перевода обвиняемого/осужденного в другое пенитенциарное учреждение исполнение наложенного на него дисциплинарного взыскания продолжается в общем порядке. (1.06.2017 N943)

 

Статья 86. Обжалование дисциплинарного взыскания

1. Обвиняемый (осужденный) в течение 10 рабочих дней после передачи ему распоряжения о применении дисциплинарной меры вправе в разовом порядке обжаловать в суд примененное к нему дисциплинарное взыскание. Обжалование не приостанавливает исполнения распоряжения о применении дисциплинарной меры.

2. Перевод обвиняемого (осужденного) в медицинское учреждение ввиду ухудшения состояния здоровья или иное особое обстоятельство, препятствующее исполнению дисциплинарного взыскания, влечет отсрочку исполнения дисциплинарного взыскания до возвращения обвиняемого (осужденного) в учреждение.

 

Статья 87. Гарантии обвиняемого (осужденного) при применении

 дисциплинарной ответственности

1. Не допускается налагать 2 или более административных взыскания за одно дисциплинарное нарушение. (16.04.2014 N2241)

2. Обвиняемый (осужденный) не должен подвергаться унижающему и посягающему на его честь и достоинство дисциплинарному взысканию.

3. Обвиняемый (осужденный) не привлекается к дисциплинарной ответственности в случае, если с момента совершения дисциплинарного нарушения прошел один год.

4. Лицо считается не подвергавшимся административному взысканию, если в течение 6 месяцев со дня отбывания дисциплинарного взыскания он вновь не совершит дисциплинарного нарушения. В случае наложения на обвиняемого (осужденного) взысканий, предусмотренных подпунктами «е» и «ж» части первой статьи 82 настоящего Кодекса, обвиняемый (осужденный) считается не подвергавшимся административному взысканию, если в течение одного года после отбывания дисциплинарного взыскания он вновь не совершит дисциплинарного нарушения.

5. Досрочное снятие дисциплинарного взыскания производится директором учреждения или уполномоченным им лицом, если цель наложения взыскания достигнута.

 6. Директор пенитенциарного учреждения вправе досрочно снять с обвиняемого/осужденного, находящегося в подчиненном ему пенитенциарном учреждении, дисциплинарное взыскание, наложенное на него директором другого пенитенциарного учреждения. (1.06.2017 N943)

 

Статья 88. Помещение в одиночную камеру

1. Помещение в одиночную камеру в качестве дисциплинарного взыскания применяется только в исключительных случаях.

 2. Обвиняемому/осужденному, помещенному в одиночную камеру, запрещаются краткосрочные и длительные свидания, телефонные разговоры, приобретение продуктов питания; обвиняемый/осужденный также ограничен в праве на участие в учебном процессе. Он имеет право на прогулку продолжительностью не менее 1 часа ежедневно. (1.06.2017 N943)

(Признать утратившей силу нормативное содержание части 2 статьи 88, которое бланкетно ограничивает возможность обвиняемого/осужденного во время действия дисциплинарного взыскания, а также пребывания в одиночной камере связаться по «горячей» линии с Народным Защитником.) Решение Конституционного Суда Грузии от 5.07.2021 N1/3/1441)

21. За осужденным/обвиняемым, помещенным в одиночную камеру, сохраняется право на телефонные переговоры для осуществления звонков на телефонные номера «горячей линии» Службы Государственного инспектора, Народного Защитника Грузии и Генеральной инспекции Министерства юстиции Грузии. (2.11.2021 N979, ввести в действие на 15-й день после опубликования.)

 21. За осужденным/обвиняемым, помещенным в одиночную камеру, сохраняется право на телефонные переговоры для осуществления звонков на телефонные номера «горячей линии» Специальной следственной службы, Народного Защитника Грузии и Генеральной инспекции Министерства юстиции Грузии. (30.12.2021 N1323, ввести в действие с 1 марта 2022 года.)

 3. В целях безопасности обвиняемых (осужденных), помещенных в одиночную камеру, им предоставляются все права, предусмотренные настоящим Кодексом.

 4. Одиночная камера должна быть освещенной и обеспеченной вентиляцией; обвиняемым (осужденным) предоставляются стулья и койки. Они вправе по требованию получать материалы для чтения.

 5. Не допускается содержать обвиняемых (осужденных) в условиях полной сенсорной изоляции.

 6. Соответствующее уполномоченное лицо пенитенциарного учреждения обязано уведомлять медицинский персонал о помещении лица в одиночную камеру. Лицо, помещенное в одиночную камеру, должно находиться под ежедневным, особым наблюдением медицинского персонала. В случае необходимости продолжительность нахождения лица в одиночной камере может быть сокращена на основании заключения врача. (1.06.2017 N943)

 

 Статья 89. Превенция дисциплинарных нарушений

 1. Пенитенциарное учреждение должно принимать соответствующие меры по превенции дисциплинарных нарушений и их предотвращению. (1.06.2017 N943)

2. Положение об учреждении с детальным перечнем дисциплинарных нарушений и соответствующих взысканий должно быть доступно для ознакомления всех обвиняемых (осужденных).

 

Глава XV

Дисциплинарный арест осужденного

 (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

 

 Статья 90.Назначение дисциплинарного ареста

 (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

 1. В случае повторного совершения осужденным дисциплинарного нарушения, предусмотренного настоящим Кодексом, в срок действия дисциплинарного взыскания к нему может быть применен дисциплинарный арест на срок не более 30 суток. Этот порядок не распространяется на случай, предусмотренный частью 11 настоящей статьи. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

 11. В случае совершения осужденным, содержащимся в учреждении лишения свободы особого риска, дисциплинарного нарушения, предусмотренного подпунктом «в», «г» или (и) «л» статьи 80 настоящего Кодекса, к нему может быть применен дисциплинарный арест на срок не более 60 суток. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

 2. Общий срок дисциплинарных арестов, назначенных осужденному в течение 1 года, не должен превышать 60 суток, а в случае, предусмотренном частью 11 настоящей статьи, – 150 суток. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

3. Дисциплинарный арест не назначается осужденным беременным женщинам или осужденным женщинам, имеющим в женском специальном учреждении ребенка в возрасте до 3 лет, а также осужденным в возрасте старше 65 лет. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

 4. Полномочием на издание распоряжения о наложении дисциплинарного ареста наделен директор пенитенциарного учреждения или уполномоченное им лицо. Делегирование указанного полномочия осуществляется индивидуальным административно-правовым актом. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

 5. Распоряжение о назначении дисциплинарного ареста должно содержать: (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

а) фамилию и имя должностного лица, издавшего распоряжение;

б) дату, время и место составления;

в) регистрационный номер;

г) указание на нормативный акт и индивидуальный административно-правовой акт, на основании которых должностное лицо осуществляет указанное полномочие;

д) данные о лице, совершившем дисциплинарное нарушение (фамилия, имя, дата рождения и другие);

е) место, время совершения дисциплинарного нарушения (с указанием числа, месяца, года, часов и минут) и суть нарушения. В случае невозможности определения времени, временем совершения дисциплинарного нарушения считается время его выявления;

ж) данные о свидетеле и потерпевшем в случае их наличия;

з) указание на другие доказательства, необходимые для разрешения дела, в случае их наличия;

и) ходатайство о назначении дисциплинарного ареста как меры взыскания без указания сроков взыскания.

6. При издании распоряжения о наложении дисциплинарного ареста осужденному разъясняется право на: ознакомление с этим распоряжением, дачу объяснений, представление доказательств, заявление ходатайства, выступление на родном языке и пользование услугами переводчика или (и) адвоката (защитника), обжалование распоряжения о наложении дисциплинарного ареста. Об этом разъяснении указывается в распоряжении о наложении дисциплинарного ареста. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

7. О приглашении переводчика или (и) адвоката (защитника) должно указываться в распоряжении о наложении дисциплинарного ареста. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

8. Лицо, совершившее дисциплинарное нарушение, свидетель, потерпевший вправе представить в письменной форме объяснения или (и) замечания. Указанные объяснения или (и) замечания приобщаются к распоряжению о наложении дисциплинарного ареста. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

9. Одна копия распоряжения о наложении дисциплинарного ареста передается осужденному сразу после его издания. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

10. Распоряжение о наложении дисциплинарного ареста в течение 24 часов после его издания представляется правомочному суду по местонахождению пенитенциарного учреждения. Бремя доказывания возлагается на должностное лицо, издавшее распоряжение. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

11. Судья рассматривает распоряжение о наложении дисциплинарного ареста единолично, в открытом судебном заседании, в течение 48 часов после его представления. По завершении рассмотрения дела незамедлительно выносится обоснованное решение. Отложение вынесения обоснованного решения на другой срок не допускается. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

 12. В суде дело рассматривается в порядке, предусмотренном Административно-процессуальным кодексом Грузии. При разбирательстве дела не применяется статья 262 Административно-процессуального кодекса Грузии.

13. В суде дело рассматривается на основе состязательности и равноправия сторон. Осужденный пользуется всеми правами, гарантированными согласно Административно-процессуальному кодексу Грузии. На основе полного равноправия осужденный вправе: представлять доказательства, участвовать в их исследовании, приглашать свидетелей, давать объяснения, заявлять ходатайства и отводы, высказывать свое мнение по любому связанному с делом вопросу. При рассмотрении дела в суде осужденный вправе выступать на родном языке и пользоваться услугами переводчика или адвоката (защитника). В случае, если осужденный лишен возможности нанять адвоката (защитника), суд обязан назначить ему адвоката (защитника) за государственный счет.

14. В срок отбывания дисциплинарного ареста засчитывается время на представление лица в суд и время, используемое судом первой инстанции на вынесение решения. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

 

 Статья 91.Решение(определение) суда о назначении дисциплинарного ареста

 (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

 1. Основанием для вынесения судом решения (определения) о наложении дисциплинарного ареста не может служить предположение. Указанное решение (определение) принимается только при условии, если совершение лицом соответствующего дисциплинарного нарушения будет доказано на основании исследованных судом в ходе судебного разбирательства достоверных доказательств. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

2. Решение (определение) суда о наложении дисциплинарного ареста должно быть законным, обоснованным и справедливым. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

 3. Решение (определение) суда является законным в случае его вынесения с соблюдением требований Конституции Грузии и других законов.

4. Решение (определение) суда является обоснованным в случае, если его выводы основываются на совокупности достоверных доказательств, исследованных в судебном заседании.

5. Решение (определение) суда является справедливым в случае, если назначенный дисциплинарный арест соответствует личности лица, совершившего дисциплинарное нарушение, и тяжести совершенного им дисциплинарного нарушения. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

 

 Статья 92. Вопросы, подлежащие разрешению судом при наложении дисциплинарного ареста (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

 1. При назначении дисциплинарного ареста суд последовательно решает следующие вопросы: (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

 а) совершено ли лицом деяние, предусмотренное настоящим Кодексом;

 б) является ли совершенное лицом деяние противоправным;

 в) вменяется ли в вину лицу совершенное им деяние;

 г) должно ли быть лицо подвергнуто дисциплинарному аресту и в какой мере;

 д) о судьбе вещественных доказательств.»;

 2. При рассмотрении дела лица, уличенного в совершении нескольких дисциплинарных нарушений, суд по каждому дисциплинарному нарушению отдельно и в совокупности решает вопросы, указанные в части первой настоящей статьи.

 3. Суд правомочен совместно рассмотреть вопросы о применении дисциплинарного ареста к нескольким лицам, изобличенным в совершении дисциплинарного нарушения, на основании ходатайства должностного лица, издавшего распоряжение о назначении дисциплинарного ареста, или по собственной инициативе. (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

 4. В случае, предусмотренном частью 3 настоящей статьи, вопросы, указанные в части первой настоящей статьи, в отношении каждого лица решаются отдельно.

 

Статья 93. Обжалование решения (определения) суда первой инстанции

1. Право на обжалование решения (определения) суда первой инстанции в апелляционном суде имеют стороны или их представители в 7-дневный срок после вручения им решения (определения) в порядке, предусмотренном Гражданским процессуальным кодексом Грузии. Поступившую жалобу суд незамедлительно направляет апелляционному суду и противной стороне.

2. Апелляционный суд рассматривает апелляционную жалобу коллегиально – в составе 3 судей, в открытом судебном заседании. Апелляционный суд рассматривает дело и выносит решение (определение) в порядке и сроки, установленные настоящим Кодексом для суда первой инстанции.

3. Решение (определение) апелляционного суда является окончательным и обжалованию не подлежит.

 

Статья 94. Организация и контроль исполнения

 (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 сентября 2017 года.)

 1. Судебное решение (определение) в связи с дисциплинарным арестом обращается к исполнению судом, вынесшим решение (определение). Организация и контроль за исполнением возлагается на Службу. (5.07.2018 N3128)

 2. Порядок отбывания осужденным дисциплинарного ареста определяется приказом Министра.

 3. Срок дисциплинарного ареста не засчитывается в срок отбывания наказания осужденным.

 

Глава XVI

Процедуры рассмотрения требований и жалоб

 

Статья 95. Требование и порядок его подачи

 1. На основании внесения требования обвиняемые/осужденные могут потребовать предоставления им прав в пределах полномочий пенитенциарного учреждения. (1.06.2017 N943)

 2. Обвиняемые (осужденные) вправе подавать требования в индивидуальном или групповом порядке, в письменной форме. Требования могут быть конфиденциальными.

3. Требования регистрируются в пенитенциарном учреждении, а их регистрационные номера передаются обвиняемым/осужденным. (1.06.2017 N943)

 4. Обвиняемые (осужденные) вправе обращаться с требованием к директору учреждения или уполномоченному им лицу, которое обязано ответить им в письменной форме в 5-дневный срок.

 5. искл. (1.06.2017 N943)

 6. Отказ в удовлетворении требования должен быть обоснован. (1.05.2015 N3523)

 

 Статья 96. Право на подачу жалобы

1. Основаниями для подачи жалобы являются деяние (действие или бездействие), правовой акт, решение сотрудника, осуществляющего деятельность в сфере исполнения наказаний, а также иное ущемление прав, предусмотренных настоящим Кодексом.(24.09.2010,N3619)

2. Обвиняемые (осужденные) вправе вносить жалобу в индивидуальном или групповом порядке. Подача жалобы допускается в письменной форме.

3. Жалоба подается в месячный срок с момента выявления соответствующего основания. (1.05.2015 N3523)

4. Право на подачу жалобы имеют также адвокаты обвиняемых (осужденных), их законные представители или близкие родственники:

а) при наличии обоснованного предположения относительно нарушений прав обвиняемых (осужденных);

б) в случае, когда состояние здоровья обвиняемого (осужденного) не позволяет ему самому внести жалобу.

 

Статья 97. Информирование обвиняемых (осужденных) о праве на подачу жалобы

1.Поступивших в учреждение обвиняемых (осужденных) ответственное лицо незамедлительно знакомит с письменной информацией об их правах и обязанностях, в том числе – в связи с правом на подачу жалобы и порядком обжалования, предусмотренным законом.

2. Обвиняемым (осужденным), не имеющим читать и писать, информация предоставляется в устной форме, о чем уполномоченное лицо составляет протокол, подтверждаемый подписью обвиняемых (осужденных).

 3. искл. с 1 января 2016 года(12.06.2015 N3711)

 

 Статья 98. Адресат жалобы (1.05.2015 N3523)

1. Обвиняемые/осужденные вправе обращаться с жалобой к директору пенитенциарного учреждения, если жалоба касается деятельности служащего пенитенциарного учреждения.

2. Обвиняемые/осужденные вправе обжаловать отказ директора пенитенциарного учреждения в удовлетворении жалобы Генеральному директору Службы, а также обращаться к Генеральному директору Службы с жалобой, касающейся деятельности директора пенитенциарного учреждения. (5.07.2018 N3128)

3. Обвиняемые/осужденные вправе обращаться к Министру с жалобой, касающейся деятельности Генерального директора Службы. (5.07.2018 N3128)

4. Не допускается участие в разрешении жалобы лица, деяние, правовой акт или решение которого обжалуется.

5. Обвиняемые/осужденные вправе в любое время обращаться с жалобой к Народному Защитнику Грузии/специальной превентивной группе/в Специальную следственную службу. (24.05.2022 N1572)

 

 Статья 99. Порядок подачи жалобы

1. В целях определения адресата жалобы или регулирования иного технического вопроса обвиняемые (осужденные) вправе потребовать консультации работника социального отдела учреждения.

2. При составлении жалоб обвиняемые (осужденные) вправе потребовать консультации адвоката. Расходы на адвоката возмещаются в порядке, предусмотренном законом.

3. Жалоба подается в письменном виде, в соответствии с формой, утвержденной Министром. (1.05.2015 N3523)

 

 Статья 100. Ящик для жалоб обвиняемых (осужденных)

1. Ящик для жалоб устанавливается на территории учреждения в доступном для всех обвиняемых (осужденных) месте. На территории учреждения могут размещаться несколько ящиков для жалоб.

2. На ящике для жалоб делается вывеска с надписью: «Ящик для жалоб».

3. Ящик для жалоб должен быть опечатан.

4. Ящики для жалоб открываются, закрываются и опечатываются социальным работником пенитенциарного учреждения в конце каждого рабочего дня в присутствии директора или заместителя директора этого учреждения. (1.06.2017 N943)

5. искл. (1.06.2017 N943)

6. Сразу после вскрытия ящика для жалоб производятся визуальный осмотр конвертов и регистрация номеров конвертов.

 7. Регистрацию и учет жалоб в пенитенциарном учреждении обеспечивают социальные работники пенитенциарного учреждения. (1.06.2017 N943)

 8. В случае повреждения ящика для жалоб он должен быть отремонтирован или установлен новый ящик в кратчайший срок, но не позднее 3 дней после повреждения.

 

 Статья 101. Язык подачи жалобы

1. Обвиняемые (осужденные), не владеющие государственным языком Грузии и не понимающие языка судопроизводства, могут пользоваться бесплатными услугами переводчика.

2. Обвиняемым (осужденным) ответ дается на государственном языке Грузии, а в случае необходимости применяется процедура, предусмотренная частью первой настоящей статьи.

 

Статья 102. Порядок пересылки жалобы

 1. Пенитенциарное учреждение обязано пересылать поступившие жалобы адресатам не позднее следующего рабочего дня после их принятия. (1.06.2017 N943)

 2. Жалобы, предназначенные для директора пенитенциарного учреждения или уполномоченного им лица, передаются им беспрепятственно через соответствующую структурную единицу этого учреждения. (1.06.2017 N943)

3. Не позднее второго дня после пересылки жалоб рядом с ящиком для жалоб вывешиваются номера регистрации пересланных жалоб и коды соответствующих конвертов.

4. Неконфиденциальная жалоба не направляется на рассмотрение лицу или непосредственно подчиненному ему лицу, на деяние которого подана указанная жалоба.

 

Статья 103. Сроки рассмотрения жалобы

 1. Директор пенитенциарного учреждения или уполномоченное им лицо рассматривает жалобу в течение 5 рабочих дней после ее поступления. В особых случаях срок рассмотрения жалобы может быть продлен не более чем на 10 рабочих дней. О продлении срока автор жалобы незамедлительно уведомляется в устной или письменной форме. (1.05.2015 N3523)

 2. Генеральный директор Службы рассматривает жалобу в течение 10 рабочих дней после ее поступления. Генеральный директор Службы вправе продлить срок рассмотрения жалобы не более чем на 10 рабочих дней. О продлении срока рассмотрения жалобы автор жалобы уведомляется в письменной форме. (5.07.2018 N3128)

3. Жалоба рассматривается в срок, установленный законом, кроме случаев, предусмотренных частями первым и 2 настоящей статьи.

 

Статья 104. Конфиденциальная жалоба

1. Обвиняемый (осужденный) вправе подать конфиденциальную жалобу.

2. Конфиденциальной считается жалоба, которая помещена в запечатанный конверт и на которой указан адресат.

 3. Пенитенциарное учреждение обеспечивает соблюдение конфиденциальности жалобы. Если на конфиденциальной жалобе адресат не указан или в случае невозможности идентификации личности указанного на ней адресата, пенитенциарное учреждение вывешивает на видном месте, рядом с ящиком для жалоб информацию о номере конверта с жалобой и причине отказа в отправлении жалобы. Обвиняемый/осужденный вправе забрать конфиденциальную жалобу в 2-недельный срок. Пенитенциарное учреждение обязано хранить жалобу в течение срока, составляющего не более 10 рабочих дней, а по истечении этого срока уничтожить ее. (1.06.2017 N943)

 

Статья 105. Жалобы, связанные с пытками, нечеловеческим и унижающим достоинство обращением

1. Жалобы, связанные с пытками, нечеловеческим и унижающим достоинство обращением, относятся к особым случаям и рассматриваются незамедлительно.

 2. О жалобах, связанных с пытками, нечеловеческим и унижающим достоинство обращением, не позднее 24 часов уведомляются директор учреждения либо уполномоченное им лицо, специальная превентивная группа и Специальная следственная служба. (24.05.2022 N1572)

 

Статья 106. Результаты рассмотрения жалобы

1. С результатами рассмотрения жалобы обвиняемый (осужденный) знакомится под расписку не позднее 5-ти дней после принятия решения. Указанные результаты приобщаются к личному делу обвиняемого (осужденного).

2. На каждое конкретное требование, указанное в жалобе, должен быть дан обоснованный ответ.

3. В случае отрицательного решения по жалобе обвиняемый (осужденный) знакомится с обоснованным ответом.

 

Статья 107. Обжалование решения.(24.09.2010 N3619)

Решение, принятое по результатам рассмотрения жалобы, может быть обжаловано в суд в административном порядке.

 

Статья 108. Содействие подаче жалобы

1. Пенитенциарное учреждение в случае требования обвиняемого/осужденного обязано обеспечить его необходимыми для подачи жалобы средствами в нужном количестве, в том числе – пишущим средством, бумагой, конвертом для конфиденциальных жалоб. (1.06.2017 N943)

2. Не допускается наказание обвиняемого (осужденного) ввиду подачи жалобы.

3. Пенитенциарное учреждение должно обеспечивать разрешение проблем обвиняемых/осужденных на местах. Подлежащую разрешению на месте неконфиденциальную жалобу пенитенциарное учреждение разрешает, не дожидаясь результатов ее рассмотрения органом и лицом, которым она была адресована. (1.06.2017 N943)

 

 Статья 109. искл. (1.05.2015 N3523)

 

Глава XVII

Труд обвиняемых (осужденных)

 (24.09.2010 N3619)

 

Статья 110. Общие принципы трудовой деятельности обвиняемых (осужденных)

 (24.09.2010 N3619)

1. Трудовая деятельность обвиняемых (осужденных) осуществляется в порядке, установленном настоящим Кодексом и трудовым законодательством Грузии. Запрещается принуждение обвиняемых (осужденных) к выполнению работ, унижающих честь и достоинство человека.

 2. Обвиняемые (осужденные) работают на территории пенитенциарного учреждения или (и) за ее пределами в случае, если пенитенциарное учреждение имеет возможность их трудоустроить. (27.04.2016 N5015)

 3. Обвиняемые (осужденные) могут быть трудоустроены также в государственных или негосударственных учреждениях, находящихся на территории пенитенциарного учреждения. (27.04.2016 N5015)

 31. Обвиняемые (осужденные), трудоустроенные на территории пенитенциарного учреждения или в государственных учреждениях, находящихся на территории пенитенциарного учреждения, не являются публичными служащими, и на них не распространяется действие Закона Грузии «О публичной службе». (27.04.2016 N5015)

 4. Перечень работ, на которых запрещается использование труда обвиняемых (осужденных), определяется Положением о пенитенциарном учреждении. (27.04.2016 N5015)

 5. Обвиняемые (осужденные) получают зарплату за выполненные работы в соответствии с трудовым законодательством Грузии. Порядок и условия оплаты труда обвиняемых (осужденных) определяются законодательством Грузии.

6. Сумма заработной платы обвиняемых (осужденных) зачисляется им на их лицевые банковские счета. Право на полное распоряжение заработной платой обвиняемым (осужденным) предоставляется после освобождения. Они вправе перечислять указанную сумму по своему усмотрению близким родственникам и другим лицам.

 

Статья 111. Предприятия на территории пенитенциарного Учреждения

 (27.04.2016 N5015)

 1. Обвиняемые (осужденные) могут быть трудоустроены на предприятии, созданном на территории пенитенциарного учреждения или (и) за ее пределами, в соответствии с Законом Грузии «О предпринимателях».

 2. На предприятиях, находящихся на территории пенитенциарных учреждений, как правило, должны быть трудоустроены только обвиняемые (осужденные). В исключительных случаях, когда исходя из специфики деятельности предприятия для выполнения работы требуется соответствующая квалификация, которой обвиняемые (осужденные) не имеют, либо за короткое время невозможно подготовить обвиняемых (осужденных) с подобной квалификацией, а также когда для выполнения работы требуется систематически покидать пределы территории пенитенциарного учреждения, на предприятия могут приглашаться по трудовому контракту лица, проживающие за пределами территории учреждения (не являющиеся обвиняемыми/осужденными).

 3. Трудоустройство обвиняемых (осужденных) на предприятии осуществляется в порядке, установленном законодательством Грузии, при организационном участии пенитенциарного учреждения. Обвиняемые (осужденные) вправе из предложенных пенитенциарным учреждением работ выбрать подходящую.

 4. Между предприятием и Службой оформляется договор, согласно которому предприятие обязуется в своей деятельности подчиняться требованиям, установленным Положением о пенитенциарном учреждении, на территории которого оно функционирует. Такое же обязательство возлагается на обвиняемых/осужденных, занятых на предприятии, что должно быть отражено в трудовом договоре, заключенном ими с предприятием. (5.07.2018 N3128)

 

Статья 112. Условия труда (24.09.2010 N3619)

1. Пенитенциарное учреждение и работодатель обязаны создавать для обвиняемых (осужденных) безопасные для их жизни и здоровья условия труда. Продолжительность рабочего времени обвиняемых (осужденных), правила по охране и безопасности труда на предприятии, а также санитарные правила для предприятия определяются в соответствии с трудовым законодательством Грузии.(27.04.2016 N5015)

2. искл. с 1 января 2016 года(12.06.2015 N3711)

3. Привлечение к сверхурочной работе, а также к работе в праздничные дни допускается только с согласия обвиняемых (осужденных). Вместе с тем, продолжительность рабочего времени не должна превышать 8 часов в день.

4. Вопросы, связанные с трудоустройством обвиняемых (осужденных) (в том числе – вопросы зачисления и исключения), и порядок выплаты им вознаграждения, а также перечень работ, для выполнения которых допускается использование труда обвиняемых (осужденных), определяются Министром (среди указанных работ могут предусматриваться небольшие ремонтные работы в пенитенциарном учреждении и определяться порядок приема и сдачи выполненных работ). (27.04.2016 N5015)

 

Статья 1121. Хозяйственные работы (1.05.2015 N3523)

1. В пенитенциарном учреждении привлечение осужденных к выполнению хозяйственных работ оформляется приказом директора этого учреждения. (27.04.2016 N5015)

2. Осужденным выплачивается вознаграждение за выполнение хозяйственных работ.

3. Осужденные, выполняющие хозяйственные работы, не являются публичными служащими, и на них не распространяется действие Закона Грузии «О публичной службе».

4. Порядок зачисления/исключения осужденных из отряда хозяйственного обслуживания для выполнения хозяйственных работ, выполнения ими указанных работ и выплаты им вознаграждения определяется приказом Министра.

5. Пенитенциарное учреждение обязано обеспечить создание максимально безопасной для жизни и здоровья осужденного рабочей среды. (1.06.2017 N943)

 

Глава XVIII

Образование обвиняемых (осужденных)

(24.09.2010 N3619)

 

 Статья 113. Образование обвиняемых /осужденных (1.06.2017 N943)

1. Пенитенциарное учреждение обязано создавать условия для получения обвиняемыми/осужденными общего и профессионального образования.

2. Пенитенциарное учреждение обязано обустроить библиотеку в учреждении. Библиотека помимо образовательной литературы должна содержать материалы по законодательству Грузии и международному законодательству об исполнении лишения свободы на понятном для обвиняемых/осужденных языке.

 

Статья 114. Общее образование обвиняемых (осужденных)

 (24.09.2010 N3619)

 1. Обвиняемые/осужденные должны иметь возможность получать полное общее образование в порядке, установленном совместным приказом Министра и Министра образования и науки Грузии. (16.03.2021 N371)

 2. искл. с 1 января 2016 года (12.06.2015 N3711)

3. Обвиняемым (осужденным), не владеющим государственным языком Грузии, должны быть созданы условия для его освоения.

 4. Предоставление общего образования в учреждениях лишения свободы осуществляется по программе, утвержденной Министром образования и науки Грузии, обеспечивающей достижение целей Национального учебного плана. На указанную образовательную программу не распространяются условия организации учебной среды и сетка часов учебного плана, предусмотренные Национальным учебным планом. (16.03.2021 N371)

 5. Финансирование общего образования в учреждениях лишения свободы осуществляется по программе, утвержденной Министром образования и науки Грузии, в порядке, отличающемся от установленного Законом Грузии «Об общем образовании». (16.03.2021 N371)

 

Статья 115. Профессиональное образование обвиняемых (осужденных) (24.09.2010 N3619).

 1. В учреждениях лишения свободы должны создаваться условия для получения обвиняемыми (осужденными) профессионального образования.

2. При получении обвиняемыми (осужденными) профессионального образования предпочтение отдается тем профессиям, обучение которым возможно в условиях учреждения лишения свободы.

3. искл. (1.06.2017 N943)

 

 Статья 1151. Высшее образование осужденного

 (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 января 2018 года.)

 1. Осужденные, содержащиеся в учреждениях лишения свободы по подготовке к освобождению, осужденные низкого риска, отбывающие наказание в учреждениях лишения свободы низкого риска, имеют право на получение образования на первой и второй ступенях академического высшего образования (бакалавриат, магистратура), а осужденные, содержащиеся в реабилитационных учреждениях для несовершеннолетних, – на получение образования на первой ступени академического высшего образования (бакалавриат). Порядок и условия получения образования на первой и второй ступенях академического высшего образования (бакалавриат, магистратура), а также перечень соответствующих специальностей определяются совместным приказом Министра и Министра образования и науки Грузии. (16.03.2021 N371)

 2. Высшее образование осужденных финансируется в порядке, установленном Законом Грузии «О высшем образовании».

 3. В случаях, предусмотренных частью 22 статьи 47 или частью 2 статьи 718 настоящего Кодекса, осужденные до устранения соответствующего основания ограничиваются в праве на участие в учебном процессе на первой и второй ступенях академического высшего образования (бакалавриат, магистратура). (1.11.2019 N5280)

 4. Осужденные в период отбывания дисциплинарного ареста и нахождения в одиночной камере ограничиваются в праве на участие в учебном процессе.

 

 

Глава XIX

Реабилитационные программы осужденных

 

Статья 116. Ресоциализация осужденных

1. Ресоциализация осужденных – это формирование в осужденных чувства уважения и ответственности по отношению к обществу, другим людям, нравственным нормам и выработанным правилам совместного проживания людей.

2. Основными средствами ресоциализации осужденных являются:

а) отбывание наказания в установленном порядке;

б) осуществление реабилитационных программ;

в) воспитательная работа с несовершеннолетними;

г) трудоустройство осужденных;

 д) получение общего, профессионального и высшего образования; (1.06.2017 N943, ввести в действие с 1 января 2018 года.)

 д1) профессиональная подготовка и переподготовка; (29.11.2019 N5392, ввести в действие с 1 января 2020 года.)

 е) отношения с общественностью.

 3. Средства ресоциализации осужденных применяются с учетом назначенных наказаний, тяжести совершенных ими преступлений, личностей осужденных, их психологического состояния и поведения.

 4. Ресоциализация осужденных обеспечивается Службой и пенитенциарными учреждениями посредством социальных работников и других лиц с соответствующей квалификацией. (5.07.2018 N3128)

 5. Профессиональную подготовку и переподготовку осужденных обеспечивает в порядке, установленном приказом Министра, юридическое лицо публичного права, действующее в сфере управления Министерства, – Центр профессиональной подготовки и переподготовки осужденных (далее – Центр профессиональной подготовки и переподготовки осужденных). (29.11.2019 N5392, ввести в действие с 1 января 2020 года.)

6. Центр профессиональной подготовки и переподготовки осужденных правомочен для осуществления целей, определенных законодательством Грузии, учредить предпринимательское юридическое лицо или (и) непредпринимательское юридическое лицо. (29.11.2019 N5392, ввести в действие с 1 января 2020 года.)

 

 Статья 117. Задачи реабилитационных программ осужденных

1. В учреждении лишения свободы с осужденными проводится реабилитационная работа, целями которой являются:

а) формирование в осужденных чувства уважения к закону, другим людям, труду, выработанным правилам и нормам совместного проживания людей;

б) создание в учреждении лишения свободы нормальной психологической атмосферы между осужденными;

в) повышение образовательного и профессионального уровня осужденных;

г) подготовка осужденных к жизни после освобождения;

д) реабилитация лиц, имеющих различного рода зависимости.

2. Участие в реабилитационных программах будет учитываться при оценке степени исправления осужденных и применении к ним форм поощрения.

 

Статья 118. Организация реабилитационных программ осужденных

1. Организацию реабилитационных программ в учреждениях лишения свободы обеспечивают соответствующие уполномоченные лица этих учреждений. (1.06.2017 N943)

2. В целях реабилитации осужденных Служба сотрудничает с государственными ведомствами и другими организациями. (5.07.2018 N3128)

3. Дневной распорядок учреждения лишения свободы должен предусматривать время участия осужденных в реабилитационных программах.

4. Участие осужденных в реабилитационных программах осуществляется с их согласия.

5. Реабилитационная работа с осужденными проводится с учетом их личностных качеств и характера совершенных ими преступлений.

 51. Порядок осуществления программ заместительного лечения лиц с опиоидной зависимостью в пенитенциарных учреждениях определяется совместным приказом Министра и Министра лиц, вынужденно перемещенных с оккупированных территорий, труда, здравоохранения и социальной защиты Грузии. (5.07.2018 N3128)

 6. В целях организации реабилитационных программ в учреждении лишения свободы создается соответствующая материально-техническая база и в случае необходимости приглашаются специалисты.

7. В целях реабилитации лиц, совершивших семейные преступления, Служба организует проведение обязательных обучающих курсов, ориентированных на изменение насильственного отношения и поведения. Служба обеспечивает организацию указанных курсов путем сотрудничества с государственными ведомствами и другими заинтересованными организациями, имеющими опыт работы в соответствующей сфере. (5.07.2018 N3128)

 

 

 Статья 1181. Осуществление криминологических исследований в системе Службы (5.07.2018 N3128)

Служба содействует осуществлению в ее системе криминологических исследований, целью которых является научное изучение программ ресоциализации осужденных, превенции преступлений и реабилитационных программ.

 

Глава XX

Организация медицинского обслуживания

 

Статья 119. Медицинское обслуживание обвиняемых (осужденных)

Медицинское обслуживание обвиняемых (осужденных) осуществляется в соответствии с установленными в стране требованиями медицинского обслуживания в сфере здравоохранения.

 

Статья 120. Контроль за состоянием здоровья обвиняемых (осужденных)

1. Сразу по поступлении в учреждение лишения свободы обвиняемые (осужденные) проходят медицинский осмотр.

2. Состояние здоровья обвиняемых (осужденных) проверяется не реже одного раза в год. Больным обвиняемым (осужденным) лечение проводится безотлагательно.

3. Информация медицинского характера, связанная с обвиняемыми/осужденными, поступает в пенитенциарные учреждения из изолятора временного содержания Министерства внутренних дел Грузии в порядке, установленном совместным приказом Министра внутренних дел Грузии и Министра.(1.05.2015 N3523)

 

 Статья 121. Лечение в учреждении содержания под стражей (лишения свободы)

1. Во всех учреждениях содержания под стражей (лишения свободы) создаются врачебно-медицинские пункты.

 2. В случае невозможности проведения лечения обвиняемого/осужденного во врачебно-медицинском пункте учреждения содержания под стражей/лишения свободы он может быть переведен в лечебное учреждение для обвиняемых/осужденных или больницу гражданского сектора. (5.07.2018 N3128)

 

 Статья 1211. Условия нахождения обвиняемого/осужденного в больнице гражданского сектора (1.06.2017 N943)

 1. В случае помещения обвиняемого/осужденного в больницу гражданского сектора в принявшей его больнице организуется временный пост. (1.06.2017 N943)

 2. Временный пост состоит из членов группы конвоиров, обеспечивающих охрану и наблюдение. В случае необходимости временный пост может быть усилен за счет привлечения других служащих.

 3. Во время нахождения обвиняемого/осужденного в больнице гражданского сектора: (5.07.2018 N3128)

а) близким родственникам обвиняемого/осужденного (дети, супруги, лица, с которыми у обвиняемого/осужденного имеются общие дети, родители (усыновители), мачехи, отчимы, родители супругов, усыновленные дети, пасынки (падчерицы) и их потомство, внуки, сестры, братья, племянники (со стороны сестры), племянники (со стороны брата) и их дети, бабушки, дедушки, дяди (брат матери, брат отца), тетя (со стороны матери), тетя (со стороны отца), двоюродные сестры и братья (со стороны отца, матери, тети со стороны отца), а также лица, с которыми обвиняемый/осужденный вместе проживал и вел общее хозяйство в течение последнего 1 года до помещения в пенитенциарное учреждение) по рекомендации его лечащего врача и с согласия Генерального директора Службы может быть предоставлено право навещать обвиняемого/осужденного в установленном Министром порядке с указанием разрешенного количества посещений;

б) право навещать обвиняемого/осужденного по рекомендации лечащего врача и с согласия Генерального директора Службы может быть предоставлено также лицам, не предусмотренным подпунктом «а» настоящей части;

 в) если больница не может обеспечить уход за обвиняемым/осужденным, по рекомендации руководителя больницы и с согласия Генерального директора Службы лицам, предусмотренным подпунктом «а» настоящей части, может быть предоставлено право ухаживать за обвиняемым/осужденным;

 г) обвиняемому/осужденному, исходя из нужд лечения, по рекомендации его лечащего врача и с согласия Генерального директора Службы может быть предоставлено право на получение дополнительных продуктов питания;

 д) обвиняемому/осужденному по его требованию, с согласия Генерального директора Службы может быть предоставлено право на получение посылкой необходимых для соблюдения личной гигиены вещей/средств, одежды, белья и других предметов.

 4. В случае перевода в больницу гражданского сектора осужденной женщины, имеющей в женском специальном учреждении ребенка в возрасте до 3 лет, по рекомендации врача этого учреждения и с согласия Генерального директора Службы вместе с матерью может быть переведен и ребенок. (5.07.2018 N3128)

 5. В случае перевода ребенка в возрасте до 3-х лет в больницу гражданского сектора, осужденная женщина по рекомендации врача женского специального учреждения и с согласия Генерального директора Службы, как правило, помещается в указанную больницу вместе с ребенком. Это право может быть ограничено обоснованным решением Генерального директора Службы. (5.07.2018 N3128)

6. В период нахождения обвиняемого/осужденного в больнице гражданского сектора на него не распространяются права на свидания, предусмотренные статьями 17–173 настоящего Кодекса. (1.06.2017 N943)

 7. Порядок и условия помещения и нахождения обвиняемого/осужденного в больнице гражданского сектора определяются приказом Министра на основании настоящей статьи. (1.06.2017 N943)

 

 Статья 122. Оказание психиатрической помощи осужденному

 1. В случае, если у осужденного, содержащегося в пенитенциарном учреждении, в отношении которого судопроизводство завершено, отмечаются признаки психического расстройства и психиатрическая комиссия Службы сочтет целесообразным оказание ему недобровольной стационарной психиатрической помощи, директор пенитенциарного учреждения на основании заключения психиатрической комиссии Службы обращается в уполномоченное экспертное учреждение с требованием о проведении судебно-психиатрической экспертизы. (5.07.2018 N3128)

2. Директор пенитенциарного учреждения обязан на основании заключения уполномоченного экспертного учреждения, подтверждающего необходимость оказания недобровольной стационарной психиатрической помощи, в течение 48 часов обратиться в суд по поводу оказания осужденному недобровольной стационарной психиатрической помощи. (1.06.2017 N943)

 3. Полномочия и порядок деятельности психиатрической комиссии Службы определяются приказом Министра. (5.07.2018 N3128)

 

 

Глава XXI

Переходные положения

 

Статья 123. Свидания обвиняемых до 1 января 2016 года (25.12.2013N1870)

До 1 января 2016 года обвиняемые пользуются правом на краткосрочные свидания не более 4-х раз в течение одного месяца на основании разрешения прокурора или следователя.

 

 Статья 124. Переписка и телефонные переговоры обвиняемых до 1 января 2016 года (25.12.2013N1870)

До 1 января 2016 года обвиняемые вправе под контролем Администрации за собственный счет вести переписку и иметь в течение одного месяца 3 телефонных переговора продолжительностью не более 15 минут каждый, только на основании разрешения следователя, прокурора или суда.

 

 Статья 1241. Мероприятия, связанные с осуществлением права на длительное свидание (13.12.2013N1787)

В целях осуществления права на длительное свидание Министерству не позднее 31 декабря 2015 года обеспечить создание надлежащих условий и осуществление права на длительное свидание в учреждениях лишения свободы для женщин и учреждениях лишения свободы закрытого типа.

 

Статья 1242. Правопреемник постоянно действующей комиссии Министерства (1.06.2017 N943)

Правопреемником постоянно действующей комиссии Министерства, предусмотренной статьей 44 настоящего Кодекса в редакции по состоянию на 1 мая 2015 года, является Совет с учетом территориального принципа.

 

 Статья 125. Меры, подлежащие принятию в целях введения Кодекса в действие

1. В 2-месячный срок после введения настоящего Кодекса в действие Министру обеспечить издание нормативных актов, предусмотренных настоящим Кодексом.

 11. В двухмесячный срок после введения настоящего Кодекса в действие Министру обеспечить определение круга лиц, пользующихся правом на вход в учреждение содержания под стражей (лишения свободы) без специального разрешения.(24.09.2010 N3619)

2. В 2-месячный срок после введения настоящего Кодекса в действие Министру и Министру труда, здравоохранения и социальной защиты Грузии обеспечить издание совместного приказа об определении норм питания обвиняемых (осужденных).

3. В 2-месячный срок после введения настоящего Кодекса в действие Министру образования и науки Грузии обеспечить утверждение программы общего образования в учреждениях лишения свободы.

4. Местный совет Министерства является правопреемником постоянно действующей комиссии Министерства.

5. Местному совету Министерства разрешить дела, находящиеся в производстве постоянно действующей комиссии Министерства.

6. Уполномоченным государственным учреждениям принять меры к поэтапному приближению размеров жилых площадей, определенных настоящим Кодексом, к международно установленным стандартам с учетом возможностей государства.

7. Министерству до 1 сентября 2015 года обеспечить проведение необходимых мероприятий по организации и внедрению курсов обязательного обучения, ориентированного на изменение насильственного отношения и поведения, для лиц, совершивших семейные преступления, и определить сроки прохождения осужденными соответствующих курсов. (17.10.2014 N2701)

 8. Министру исполнения наказаний и пробации Грузии по согласованию с Народным Защитником Грузии подготовить и не позднее 1 августа 2016 года издать приказ об утверждении порядка, предусмотренного частью 7 статьи 60 настоящего Кодекса. (1.05.2015 N3523)

 

 Статья 1251. Ликвидация, реорганизация и правопреемство

 (1.05.2015 N3523)

 1. 1 июля 2015 года ликвидировать государственное подведомственное учреждение, входящее в систему Министерства исполнения наказаний и пробации Грузии, – Департамент исполнения наказаний. С учетом указанного реорганизовать Министерство исполнения наказаний и пробации Грузии. Ликвидация государственного подведомственного учреждения, входящего в систему Министерства исполнения наказаний и пробации Грузии, – Департамента исполнения наказаний не влечет ликвидацию находящихся в его подчинении учреждений содержания под стражей и лишения свободы.

2. Для целей, предусмотренных частью первой настоящей статьи, Правительству Грузии обеспечить осуществление соответствующих организационно-правовых мероприятий.

3. Министерству исполнения наказаний и пробации Грузии не позднее 1 июня 2015 года создать ликвидационную комиссию, среди членов которой должны быть представители государственного подведомственного учреждения, входящего в систему Министерства исполнения наказаний и пробации Грузии, – Департамента исполнения наказаний.

4. Министерству исполнения наказаний и пробации Грузии в связи с ликвидацией входящего в его систему государственного подведомственного учреждения – Департамента исполнения наказаний издать соответствующие правовые акты и осуществить необходимые организационные мероприятия.

5. Учреждения содержания под стражей и лишения свободы реорганизовать в пенитенциарные учреждения. До завершения процесса реорганизации учреждения содержания под стражей и лишения свободы сохраняют структуру, имеющуюся на 30 июня 2015 года, и продолжают функционировать, осуществлять права и исполнять обязанности в порядке, существующем на 30 июня 2015 года. Реорганизация для конкретного учреждения содержания под стражей или лишения свободы завершается с утверждением Министром исполнения наказаний и пробации Грузии Положения об этом учреждении и его штатной численности, но не позднее 1 сентября 2015 года. До указанной даты Министерству исполнения наказаний и пробации Грузии издать правовые акты, обязательные для реорганизации учреждений содержания под стражей и лишения свободы, и осуществить необходимые организационные мероприятия.

6. Министру исполнения наказаний и пробации Грузии до 1 октября 2015 года обеспечить соответствие надлежащих подзаконных нормативных актов настоящему Кодексу и издание нормативных актов, предусмотренных настоящим Кодексом. При этом существующие подзаконные нормативные акты сохраняют юридическую силу до вступления в силу новых актов, изданных Министром.

7. Правовые акты, изданные председателем государственного подведомственного учреждения, входящего в систему Министерства исполнения наказаний и пробации Грузии, – Департамента исполнения наказаний, сохраняют юридическую силу до их отмены в порядке, установленном законодательством Грузии, независимо от того, соответствуют ли эти акты нормам настоящего Кодекса.

8. Министерство исполнения наказаний и пробации Грузии является правопреемником входящего в его систему государственного подведомственного учреждения – Департамента исполнения наказаний.

9. Дела, находящиеся в производстве структурных подразделений государственного подведомственного учреждения, входящего в систему Министерства исполнения наказаний и пробации Грузии, – Департамента исполнения наказаний, передать соответствующим структурным подразделениям/единицам Министерства. Течение срока разбирательства указанных дел возобновляется, если завершить разбирательство данных дел в текущий срок ввиду объективных обстоятельств невозможно.

 

 Статья 1252. Перевод на должность лица (служащего) при реорганизации/ликвидации (1.05.2015 N3523)

1. Лица, по состоянию на 1 июня 2015 года являющиеся служащими органа системы исполнения заключения под стражу и лишения свободы и работающие в Управлении мониторинга, Административном управлении, Управлении правового обеспечения, Управлении по управлению людскими ресурсами, Финансовом управлении или Управлении материально-технического обеспечения государственного подведомственного учреждения, входящего в систему Министерства исполнения наказаний и пробации Грузии, – Департамента исполнения наказаний, при реорганизации/ликвидации могут быть переведены с их же согласия, без проведения конкурса на другую должность в структурном подразделении Министерства, входящем в Гражданскую службу Министерства исполнения наказаний и пробации Грузии, на основании приказа Министра исполнения наказаний и пробации Грузии. Указанным служащим не присваиваются воинские или государственные специальные звания.

2. Служащие, по состоянию на 1 июня 2015 года работающие исполняющими обязанности и осуществляющие служебные полномочия в Управлении мониторинга, Административном управлении, Управлении правового обеспечения, Управлении по управлению людскими ресурсами, Финансовом управлении или Управлении материально-технического обеспечения государственного подведомственного учреждения, входящего в систему Министерства исполнения наказаний и пробации Грузии, – Департамента исполнения наказаний, при реорганизации/ликвидации могут быть переведены с их же согласия исполняющими обязанности на другую должность в структурном подразделении Министерства, входящем в Гражданскую службу Министерства исполнения наказаний и пробации Грузии, на основании приказа Министра исполнения наказаний и пробации Грузии. Указанным служащим не присваиваются воинские или государственные специальные звания. В отношении них распространяются требования, установленные пунктом 2 статьи 30 Закона Грузии «О публичной службе».

3. Служащие, по состоянию на 1 июня 2015 года осуществляющие служебные полномочия в социальном отделе, общественной приемной, отделе материально-технического обеспечения, канцелярии, бухгалтерии, отделе кадров либо являющиеся старшими инспекторами (юристами) учреждения или служащими Управления социального обеспечения государственного подведомственного учреждения, входящего в систему Министерства исполнения наказаний и пробации Грузии, – Департамента исполнения наказаний, при реорганизации/ликвидации могут быть переведены с их же согласия, без проведения конкурса в Социальную службу Пенитенциарного департамента, социальную службу пенитенциарного учреждения или службу пенитенциарного учреждения, которая осуществляет логистическое, финансовое, организационное или правовое обеспечение, на основании приказа лица, правомочного назначать на соответствующую должность. Указанным служащим не присваиваются воинские или государственные специальные звания.

4. Лица, по состоянию на 1 июня 2015 года работающие исполняющими обязанности и осуществляющие служебные полномочия в социальном отделе, общественной приемной, отделе материально-технического обеспечения, канцелярии, бухгалтерии, отделе кадров учреждений исполнения заключения под стражу и лишения свободы или являющиеся старшими инспекторами (юристами) учреждения либо служащими Управления социального обеспечения государственного подведомственного учреждения, входящего в систему Министерства исполнения наказаний и пробации Грузии, – Департамента исполнения наказаний, при реорганизации/ликвидации могут быть переведены с их же согласия исполняющими обязанности в Социальную службу Пенитенциарного департамента, социальную службу пенитенциарного учреждения или службу пенитенциарного учреждения, которая осуществляет логистическое, финансовое, организационное или правовое обеспечение, на основании приказа лица с правомочием назначать на соответствующую должность. Указанным служащим не присваиваются воинские или государственные специальные звания. В отношении них распространяются требования, установленные пунктом 2 статьи 30 Закона Грузии «О публичной службе».

5. Лица, по состоянию на 1 июня 2015 года являющиеся служащими Центрального аппарата или (и) Медицинского департамента Министерства исполнения наказаний и пробации Грузии, при реорганизации/ликвидации могут быть переведены с их же согласия, без проведения конкурса в Гражданскую службу Министерства исполнения наказаний и пробации Грузии на основании приказа Министра исполнения наказаний и пробации Грузии. Указанным служащим не присваиваются воинские или государственные специальные звания.

6. Лица, по состоянию на 1 июня 2015 года работающие исполняющими обязанности и осуществляющие служебные полномочия в Центральном аппарате или (и) Медицинском департаменте Министерства исполнения наказаний и пробации Грузии, при реорганизации/ликвидации могут быть переведены с их же согласия исполняющими обязанности на ту же или иную должность в структурном подразделении Министерства, входящем в Гражданскую службу Министерства исполнения наказаний и пробации Грузии, на основании приказа Министра исполнения наказаний и пробации Грузии. Указанным служащим не присваиваются воинские или государственные специальные звания. В отношении них распространяются требования, установленные пунктом 2 статьи 30 Закона Грузии «О публичной службе».

7. В случае отказа лиц, определенных частями первой–6 настоящей статьи, от перевода на предлагаемую должность лица, правомочные назначать на соответствующую должность, вправе уволить служащих со службы в связи с ликвидацией. В случае увольнения со службы в связи с ликвидацией служащим выплачивается компенсация, предусмотренная статьей 109 Закона Грузии «О публичной службе».

 8. Служащие с государственными специальными званиями, на основании настоящей статьи переведенные на гражданскую службу в Министерство исполнения наказаний и пробации Грузии, подлежат увольнению с зачислением в запас Военных Сил приказом Министра исполнения наказаний и пробации Грузии. (27.04.2016 N5015)

 

Глава XXII

Заключительные положения

 

Статья 126. Нормативные акты, признанные утратившими силу (24.09.2010 N3619)

С введением в действие настоящего Кодекса признать утратившими силу:

а) Закон Грузии «О заключении под стражу» (Сакартвелос саканонмдебло мацне № 38(45), 1999 год, ст. 182) от 22 июля 1999 года;

б) Указ Президента Грузии «О предоставлении права на вход в учреждение, исполняющее наказания, без специального разрешения» от 3 августа 2004 года №309.

 

Статья 127. Введение Кодекса в действие

1. Настоящий Кодекс, за исключением подпункта «б» части 2 статьи 70, части первой статьи 77, подпункта «в» части первой и части 2 статьи 79, ввести в действие с 1 октября 2010 года.

2. Подпункт «б» части 2 статьи 70 настоящего Кодекса ввести в действие с 1 января 2012 года.

3. Часть первую статьи 77, подпункт «в» части первой и часть 2 статьи 79 настоящего Кодекса ввести в действие с 1 января 2016 года. (25.12.2013 N1870)

4. (искл. 1.05.2015 N3523)

 

 

Президент Грузии                                                                   Михаил Саакашвили

 

Тбилиси

9 марта 2010 года

№ 2696-Iс