On Planning and Coordination of the National Security Policy

Consolidated versions (15/07/2020 - 02/11/2021)

 

საქართველოს კანონი

 

 

ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკის დაგეგმვისა და კოორდინაციის წესის შესახებ

თავი I

ზოგადი დებულებანი

 

მუხლი 1. კანონის რეგულირების სფერო

ეს კანონი განსაზღვრავს ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკის სფეროებს, ამ პოლიტიკის დაგეგმვისა და კოორდინაციის პროცესს და მისი დაგეგმვის მაკოორდინირებელი უწყებების უფლებამოსილებებს.

 

მუხლი 2. ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკის ცნება

ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკა არის საქართველოს სახელმწიფო ინტერესების უზრუნველსაყოფად განხორციელებული საქმიანობა, რომელიც გულისხმობს ქვეყნის შიგნით და მისი ფარგლების გარეთ არსებული საფრთხეების, რისკებისა და გამოწვევების გამოვლენას, იდენტიფიცირებას, შეფასებას, თავიდან აცილებასა და აღკვეთას.

 

მუხლი 3. ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკის სფეროები

 ამ კანონის მიზნებისთვის ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკის სფეროებია:

 ა) სახელმწიფო თავდაცვა;

 ბ) საგარეო უსაფრთხოება;

 გ) შიდა უსაფრთხოება;

დ) სოციალურ-ეკონომიკური და ენერგეტიკული უსაფრთხოება;

ე) სამოქალაქო უსაფრთხოება;

 ვ) ინფორმაციული უსაფრთხოება;

 ზ) მართლწესრიგი.

საქართველოს 2019 წლის 2 აპრილის კანონი №4397 – ვებგვერდი, 08.04.2019წ.

 

მუხლი 4. ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკის ღირებულებები

 ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკა ეფუძნება შემდეგ ღირებულებებს:

 ა) სუვერენიტეტი და ტერიტორიული მთლიანობა;

 ბ) თავისუფლება;

 გ) დემოკრატია და კანონის უზენაესობა;

 დ) უსაფრთხოება;

 ე) კეთილდღეობა;

 ვ) მშვიდობა.

 

მუხლი 5. ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკის დაგეგმვისა და კოორდინაციის პრინციპები

 ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკის დაგეგმვისა და კოორდინაციის პრინციპებია:

 ა) კანონიერება;

 ბ) ადამიანის უფლებებისა და ძირითადი თავისუფლებების განუხრელი დაცვა და პატივისცემა;

 გ) ერთიანი სამთავრობო მიდგომა;

 დ) უწყვეტობა;

 ე) გეგმურობა;

 ვ) საჯაროობა და სამოქალაქო ჩართულობა.

 

თავი II

ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკის სფეროები

 

მუხლი 6. სახელმწიფო თავდაცვა

 სახელმწიფო თავდაცვის სფერო მოიცავს შემდეგ მიმართულებებს:

 ა) სამხედრო საფრთხეების გამოვლენა, იდენტიფიცირება, შეფასება და პროგნოზირება;

 ბ) შეიარაღებული თავდასხმის შემთხვევაში ქვეყნის ტერიტორიული მთლიანობისა და სუვერენიტეტის სამხედრო ძალებით უზრუნველყოფა;

 გ) სამხედრო ძალების განვითარება, მომზადება და საბრძოლო მზადყოფნა;

 დ) ქვეყნის ინფრასტრუქტურისა და კომუნიკაციების თავდაცვით მიზნებთან თავსებადობის უზრუნველყოფა;

 ე) ქვეყნის ეკონომიკის, ცენტრალური და ადგილობრივი ხელისუფლებების ორგანოების, საწარმოების, ორგანიზაციებისა და მოსახლეობის საომარი მდგომარეობისთვის მომზადება და სამობილიზაციო ღონისძიებების განხორციელება;

 ვ) თავდაცვითი მიზნებისთვის მატერიალური რეზერვების შექმნა;

 ზ) სამხედრო განათლების სისტემის, მეცნიერებისა და მრეწველობის განვითარება;

 თ) უსაფრთხოებისა და სამხედრო-ტექნიკურ საკითხებში საერთაშორისო თანამშრომლობის განვითარება.

 

მუხლი 7. საგარეო უსაფრთხოება

 საგარეო უსაფრთხოების სფერო მოიცავს შემდეგ მიმართულებებს:

 ა) საგარეო საფრთხეების, რისკებისა და გამოწვევების გამოვლენა, იდენტიფიცირება, შეფასება და პროგნოზირება;

 ბ) სახელმწიფოს საგარეო პოლიტიკის ეროვნული უსაფრთხოების მიზნებისა და ამოცანების შესაბამისად განხორციელება;

 გ) საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიების არაღიარებისა და დეოკუპაციის პოლიტიკის საერთაშორისო დონეზე განხორციელება;

 დ) ქვეყნის ფარგლების გარეთ მცხოვრები საქართველოს მოქალაქეების უფლებებისა და კანონიერი ინტერესების დაცვა;

 ე) ქართული დიასპორების ინტერესების დაცვა და მათი საქმიანობის მხარდაჭერა;

 ვ) სადაზვერვო და საგარეო კონტრდაზვერვითი საქმიანობის განხორციელება;

 ზ) საგარეო უსაფრთხოების უზრუნველყოფის პროცესში ჩართული უწყებების შესაძლებლობათა განვითარება.

 

მუხლი 8. შიდა უსაფრთხოება

 შიდა უსაფრთხოების სფერო მოიცავს შემდეგ მიმართულებებს:

 ა) შიდა საფრთხეების, რისკებისა და გამოწვევების გამოვლენა, იდენტიფიცირება, შეფასება და პროგნოზირება;

 ბ) საქართველოს კონსტიტუციური წყობილებისა და სუვერენიტეტის დაცვა, ტერიტორიული მთლიანობის უზრუნველყოფა;

 გ) ქვეყნის ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენისა და იძულებით გადაადგილებულ პირთა ღირსეული დაბრუნების უზრუნველყოფა;

დ) უცხო ქვეყნების ორგანიზაციების, პირთა ჯგუფებისა და ცალკეულ პირთა სადაზვერვო ან/და საქართველოს სახელმწიფო ინტერესების წინააღმდეგ მიმართული სხვა საქმიანობის ნეიტრალიზაცია;

 ე) ექსტრემისტულ-ტერორისტული იდეოლოგიისა და საქმიანობის წინააღმდეგ ბრძოლა;

 ვ) ქვეყნის ტერიტორიაზე მცხოვრები ეროვნული და რელიგიური უმცირესობების სამოქალაქო ინტეგრაციის უზრუნველყოფა;

 ზ) საქართველოს სახელმწიფო საზღვრის დაცვის უზრუნველყოფა;

 თ) მიგრაციული და რეპატრიაციული პროცესების საერთაშორისო დონეზე აღიარებული ნორმების შესაბამისად მართვა;

 ი) სახელმწიფო საიდუმლოების შემცველი ინფორმაციის დაცვის უზრუნველყოფა;

 კ) შიდა უსაფრთხოების უზრუნველყოფის პროცესში ჩართული უწყებების შესაძლებლობათა განვითარება.

 

მუხლი 9. სოციალურ-ეკონომიკური და ენერგეტიკული უსაფრთხოება

სოციალურ-ეკონომიკური და ენერგეტიკული უსაფრთხოების სფერო მოიცავს შემდეგ მიმართულებებს:

ა) ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკის დაგეგმვისა და განხორციელების პროცესში საქართველოს კონსტიტუციით გარანტირებული ადამიანის უფლებებისა და თავისუფლებების დაცვა;

ბ) სოციალურ-ეკონომიკური და ენერგეტიკული საფრთხეების, რისკებისა და გამოწვევების გამოვლენა, იდენტიფიცირება და პროგნოზირება, შესაბამისი უსაფრთხოების მექანიზმების შემუშავება;

გ) საქართველოს სახელმწიფო ინტერესებისთვის საფრთხის შემცველი ეკონომიკური და ფინანსური საქმიანობის ნეიტრალიზაცია;

დ) სტრატეგიული მნიშვნელობის ობიექტებთან დაკავშირებული მარეგულირებელი ნორმების ეროვნული უსაფრთხოების მიზნებსა და ამოცანებთან თავსებადობის უზრუნველყოფა;

ე) სტრატეგიული მნიშვნელობის ეკონომიკური პროექტების უსაფრთხოების ასპექტების შეფასება და შესაბამისი უსაფრთხოების მექანიზმების შემუშავება;

ვ) ენერგეტიკული პოლიტიკის ეროვნული უსაფრთხოების მიზნებისა და ამოცანების შესაბამისად განხორციელება;

ზ) საგარეო ეკონომიკური ურთიერთობების ეროვნული უსაფრთხოების მიზნებსა და ამოცანებთან თავსებადობის უზრუნველყოფა;

თ) დემოგრაფიული უსაფრთხოების უზრუნველყოფა;

ი) ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის პოლიტიკის ეროვნული უსაფრთხოების მიზნებსა და ამოცანებთან თავსებადობის უზრუნველყოფა;

კ) სასურსათო უსაფრთხოების უზრუნველყოფა;

ლ) პანდემიებისგან, ეპიდემიებისგან, ეპიზოოტიებისა და სხვა ბიოლოგიური საფრთხეებისგან დაცვის უზრუნველყოფა.

საქართველოს 2019 წლის 2 აპრილის კანონი №4397 – ვებგვერდი, 08.04.2019წ.

 

მუხლი 10. სამოქალაქო უსაფრთხოება

1. სამოქალაქო უსაფრთხოების სფერო მოიცავს „სამოქალაქო უსაფრთხოების შესახებ“ საქართველოს კანონით გათვალისწინებულ მიმართულებებს.

2. ამ კანონის მიზნებისთვის სამოქალაქო უსაფრთხოების სფერო მოიცავს აგრეთვე შემდეგ მიმართულებებს:

ა) ეკოლოგიური საფრთხეების, რისკებისა და გამოწვევების გამოვლენა, იდენტიფიცირება, შეფასება და პროგნოზირება;

ბ) ბუნებრივი და ადამიანური ფაქტორით გამოწვეული საგანგებო სიტუაციებისგან ქვეყნის მოსახლეობისა და ტერიტორიის დასაცავად შესაბამისი მექანიზმების შემუშავება;

გ) საომარი მდგომარეობის, ბუნებრივი და ადამიანური ფაქტორით გამოწვეული კატასტროფების, ეროვნული ინტერესებისთვის საფრთხის შემცველი სხვა კრიზისული ვითარების შედეგად მიყენებული ზიანის შემცირება, ქვეყნის მედეგობის უზრუნველყოფა;

დ) საგანგებო სიტუაციებზე რეაგირების ძალების შესაძლებლობათა განვითარება და მათი კოორდინაცია.

საქართველოს 2019 წლის 2 აპრილის კანონი №4397 – ვებგვერდი, 08.04.2019წ.

 

მუხლი 11. ინფორმაციული უსაფრთხოება

 ინფორმაციული უსაფრთხოების სფერო მოიცავს შემდეგ მიმართულებებს:

ა) საქართველოს საინფორმაციო სივრცის უსაფრთხოების უზრუნველყოფა და მასთან დაკავშირებული საფრთხეების, რისკებისა და გამოწვევების გამოვლენა, იდენტიფიცირება, შეფასება და პროგნოზირება;

 ბ) კრიტიკული ინფორმაციული სისტემების დაცვის უზრუნველყოფა;

 გ) კიბერსივრცეში საქართველოს სახელმწიფო ინტერესებისთვის საფრთხის შემცველი ქმედებების ნეიტრალიზაცია;

 დ) კიბერუსაფრთხოების უზრუნველყოფის პროცესში ჩართული უწყებების შესაძლებლობათა განვითარება;

 ე) კიბერუსაფრთხოების უზრუნველყოფის პროცესში ინსტიტუციური კოორდინაციისა და საერთაშორისო თანამშრომლობის განვითარება;

 ვ) ელექტრონული მმართველობის სისტემების უსაფრთხოების უზრუნველყოფა;

 ზ) კიბერსაკითხებზე საზოგადოების ცნობიერების ამაღლება, შესაბამისი საგანმანათლებლო ბაზის ჩამოყალიბება და განვითარება;

თ) სახელმწიფო საიდუმლოების შემცველი ინფორმაციისადმი ელექტრონული მოპყრობის საშუალებათა ფიზიკური, ტექნიკური და პროგრამული დაცვის უზრუნველყოფა.

 

მუხლი 12. მართლწესრიგი

 მართლწესრიგის სფერო მოიცავს შემდეგ მიმართულებებს:

 ა) კანონის უზენაესობის განმტკიცება;

 ბ) კრიმინოგენული ვითარების გასაუმჯობესებლად შესაბამისი მექანიზმების შემუშავება;

 გ) ტრანსნაციონალურ და ორგანიზებულ დანაშაულებთან ბრძოლა;

 დ) სამართალდამცავი სტრუქტურების შესაძლებლობათა განვითარება;

 ე) სამართალდაცვით და სისხლის სამართლის სფეროებში საერთაშორისო თანამშრომლობის განვითარება.

 

მუხლი 13. ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკასთან დაკავშირებული სხვა საკითხები

ამ კანონის მე-6−მე-12 მუხლებით გათვალისწინებული მიმართულებების გარდა, ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკა მოიცავს სხვა საკითხებსაც, რომლებსაც უშუალო კავშირი აქვს აღნიშნულ მიმართულებებთან. 

 

თავი III

ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკის დაგეგმვისა და კოორდინაციის წესი

 

მუხლი 14. ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკის დაგეგმვისა და კოორდინაციის ორგანიზება

1. ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკის დაგეგმვა ხორციელდება ეროვნული და უწყებრივი დონეების კონცეპტუალური და ორგანიზაციული დოკუმენტების მეშვეობით.

2. ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკის დაგეგმვა და კოორდინაცია ხორციელდება ამ კანონის II თავში მითითებული მიმართულებების გათვალისწინებით.

 

 მუხლი 15. ეროვნული დონის კონცეპტუალური დოკუმენტები

 1. ეროვნული დონის კონცეპტუალური დოკუმენტების სახეებია:

 ა) ეროვნული უსაფრთხოების კონცეფცია;

 ბ) საქართველოს საფრთხეების შეფასების დოკუმენტი;

 გ) უსაფრთხოების სფეროში ეროვნული სტრატეგიები.

 2. ეროვნული უსაფრთხოების კონცეფცია არის ფუძემდებლური დოკუმენტი, რომელიც განმარტავს ეროვნულ ღირებულებებსა და ინტერესებს, აყალიბებს ქვეყნის უსაფრთხო განვითარების ხედვას, განსაზღვრავს სახელმწიფოს წინაშე არსებულ საფრთხეებს, რისკებსა და გამოწვევებს და ადგენს ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკის ძირითად მიმართულებებს. ეროვნული უსაფრთხოების კონცეფციას უნდა შეესაბამებოდეს ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკის დაგეგმვის ყველა ეროვნული და უწყებრივი დონის დოკუმენტი. ეროვნული უსაფრთხოების კონცეფციას შეიმუშავებს და საქართველოს პარლამენტს წარუდგენს საქართველოს მთავრობა. მას დადგენილებით ამტკიცებს საქართველოს პარლამენტი.

3. საქართველოს საფრთხეების შეფასების დოკუმენტი ასახავს ეროვნული უსაფრთხოებისთვის არსებითი საფრთხის შემცველ სამხედრო, საგარეო-პოლიტიკურ, შინაპოლიტიკურ, ტრანსნაციონალურ, სოციალურ-ეკონომიკურ, ბუნებრივ და ადამიანური ფაქტორით გამოწვეულ საფრთხეებსა და გამოწვევებს. ამ პუნქტით გათვალისწინებულ დოკუმენტს ამტკიცებს საქართველოს მთავრობა.

4. ამ კანონის მიზნებისთვის უსაფრთხოების სფეროში ეროვნული სტრატეგია არის სახელმწიფოს მიერ დასახული მიზნების მისაღწევად შემუშავებული დოკუმენტი, რომელიც იქმნება ამავე კანონის მე-6−მე-13 მუხლებით გათვალისწინებულ ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკის კონკრეტულ სფეროში ან/და მიმართულებაში და რომელშიც აღწერილია ამ სფეროში ან/და მიმართულებაში არსებული პრობლემები და მათი გადაჭრის გზები. უსაფრთხოების სფეროში ეროვნულ სტრატეგიას, გარდა საქართველოს ეროვნული თავდაცვის სტრატეგიისა, აქვს დროში გაწერილი სამოქმედო გეგმა, რომლითაც კონკრეტული ამოცანების შესრულებისთვის განისაზღვრება დრო, საშუალებები და პასუხისმგებელი უწყებები. უსაფრთხოების სფეროში ეროვნულ სტრატეგიებს ამტკიცებს საქართველოს მთავრობა.

5. უსაფრთხოების სფეროში ეროვნული სტრატეგიის სამოქმედო გეგმით დასახული მიზნებისა და ამოცანების მისაღწევად საქართველოს აღმასრულებელი ხელისუფლების ორგანოებს და სახელმწიფო რწმუნებულებს ევალებათ უწყებრივი სამოქმედო გეგმების საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით შემუშავება. უწყებრივი სამოქმედო გეგმებით განისაზღვრება უსაფრთხოების სფეროში ეროვნული სტრატეგიის სამოქმედო გეგმით საქართველოს აღმასრულებელი ხელისუფლების ორგანოებისა და სახელმწიფო რწმუნებულებისთვის დაკისრებული ვალდებულებების შესრულების მექანიზმები.  

6. უსაფრთხოების სფეროში ეროვნული სტრატეგიის სამოქმედო გეგმით დასახული მიზნებისა და ამოცანების მისაღწევად მუნიციპალიტეტები უწყებრივ სამოქმედო გეგმებს შეიმუშავებენ კანონით დადგენილი წესით მათთვის სახელმწიფო ხელისუფლების ორგანოს მიერ დელეგირებული უფლებამოსილების ფარგლებში. უწყებრივი სამოქმედო გეგმების საკუთარი უფლებამოსილების ფარგლებში შემუშავება სარეკომენდაციო ხასიათისაა.

საქართველოს 2018 წლის 27 ივნისის კანონი №2609 – ვებგვერდი, 06.07.2018წ.
საქართველოს 2018 წლის 20 სექტემბრის კანონი №3456 – ვებგვერდი, 09.10.2018წ.
საქართველოს 2018 წლის 31 ოქტომბრის კანონი №3580 – ვებგვერდი, 21.11.2018წ.
საქართველოს 2018 წლის 22  დეკემბრის კანონი №4087 – ვებგვერდი, 28.12.2018წ.
საქართველოს 2019 წლის 2 აპრილის კანონი №4397 – ვებგვერდი, 08.04.2019წ.
საქართველოს 2020 წლის 15 ივლისის კანონი №6917-რს - ვებგვერდი, 28.07.2020 წ.
 

 მუხლი 16. უწყებრივი დონის დოკუმენტები

1. უწყებრივ დონეზე ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკის დაგეგმვა ხორციელდება შესაბამის უწყებათა მიერ შემუშავებული კონცეპტუალური და ორგანიზაციული დოკუმენტების მეშვეობით.

 2. უწყებრივი დონის კონცეპტუალური დოკუმენტების სახეებია:

 ა) უწყებრივი კონცეფცია;

 ბ) უწყებრივი სტრატეგია;

 გ) დოქტრინა;

 დ) პროგრამა.

3. უწყებრივი დონის ორგანიზაციული დოკუმენტების სახეები განისაზღვრება საქართველოს აღმასრულებელი ხელისუფლების ორგანოების, მუნიციპალიტეტის ორგანოებისა და სახელმწიფო რწმუნებულების შესაბამისი სამართლებრივი აქტებით.

4. სახელმწიფო თავდაცვის პოლიტიკის სფეროში უწყებრივი დონის კონცეპტუალური დოკუმენტებისა და ორგანიზაციული დოკუმენტების რეგულირების სფერო და მათი მიღების წესი განისაზღვრება „თავდაცვის დაგეგმვის შესახებ“ საქართველოს კანონით.

საქართველოს 2018 წლის 20 სექტემბრის კანონი №3456 – ვებგვერდი, 09.10.2018წ.
საქართველოს 2018 წლის 31 ოქტომბრის  კანონი №3580 – ვებგვერდი, 21.11.2018წ.
საქართველოს 2020 წლის 15 ივლისის კანონი №6917-რს - ვებგვერდი, 28.07.2020 წ.

 

მუხლი 17. უწყებრივი დონის კონცეპტუალური დოკუმენტები

1.  უწყებრივი დონის კონცეპტუალური დოკუმენტები იქმნება ეროვნული დონის კონცეპტუალური დოკუმენტებით გათვალისწინებული მიზნებისა და ამოცანების მისაღწევად და მტკიცდება საქართველოს აღმასრულებელი ხელისუფლების ორგანოების, მუნიციპალიტეტის ორგანოებისა და სახელმწიფო რწმუნებულების შესაბამისი სამართლებრივი აქტებით.

 2. ამ კანონის მიზნებისთვის:

ა) უწყებრივი კონცეფცია არის ამ კანონის მე-7−მე-13 მუხლებით გათვალისწინებულ სფეროზე ან/და მიმართულებაზე შესაბამისი უწყების შეხედულებების, მისი ღირებულებების, მიდგომების, იდეების, განზრახვებისა და ზოგადი პრინციპების დეკლარირება, რომლებიც სათანადო გარემოებებსა და მოთხოვნებს ესადაგება. უწყებრივ კონცეფციას მიეკუთვნება აგრეთვე შესაბამისი უწყების ხელმძღვანელის ხედვა ამ უწყების მიზნების, ამოცანების, საქმიანობის სპეციფიკისა და განვითარების შესახებ;

 ბ) უწყებრივი სტრატეგია არის შესაბამისი უწყების მიერ საკუთარი უფლებამოსილების ფარგლებში, ეროვნული დონის კონცეპტუალური დოკუმენტებით გათვალისწინებული მიზნებისა და ამოცანების მისაღწევად შემუშავებული დოკუმენტი, რომელშიც დეტალურად აღწერილია ეროვნული დონის კონცეპტუალური დოკუმენტების მიერ იდენტიფიცირებული ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკის კონკრეტულ სფეროში ან/და მიმართულებაში არსებული პრობლემები და მათი გადაჭრის გზები. უწყებრივ სტრატეგიას აქვს დროში გაწერილი სამოქმედო გეგმა, რომლითაც კონკრეტული ამოცანების შესასრულებლად განისაზღვრება დრო, საშუალებები და პასუხისმგებელი სტრუქტურული ერთეულები;

გ) დოქტრინა არის ამ კანონის მე-7−მე-13 მუხლებით გათვალისწინებული სფეროს ან/და მიმართულების შესახებ ეროვნულ დონეზე დეკლარირებული უმთავრესი პრინციპების შესაბამისად უწყების მიერ შემუშავებული დოკუმენტი, რომელიც ადგენს ამ უწყებაში არსებული რესურსების კონკრეტული ამოცანის (ამოცანების) შესასრულებლად ეფექტიანი გამოყენების წესს;

დ) პროგრამა განსაზღვრავს სპეციალურ ღონისძიებებს, რომლებიც უნდა განხორციელდეს ამ კანონის მე-7−მე-13 მუხლებით გათვალისწინებული სფეროებიდან ან/და მიმართულებებიდან გამომდინარე, და მათი განხორციელების საშუალებებს. პროგრამა არ ადგენს აღნიშნულ ღონისძიებათა განხორციელების გეგმებს.

 3. მუნიციპალიტეტის უწყებრივი დონის კონცეპტუალურ დოკუმენტებს შეიმუშავებენ კანონით დადგენილი წესით მისთვის სახელმწიფო ხელისუფლების ორგანოს მიერ დელეგირებული უფლებამოსილების ფარგლებში. უწყებრივი დონის კონცეპტუალური დოკუმენტების საკუთარი უფლებამოსილების ფარგლებში შემუშავება სარეკომენდაციო ხასიათისაა.

საქართველოს 2018 წლის 20 სექტემბრის კანონი №3456 – ვებგვერდი, 09.10.2018წ.
საქართველოს 2018 წლის 31 ოქტომბრის კანონი №3580 – ვებგვერდი, 21.11.2018წ.
საქართველოს 2020 წლის 15 ივლისის კანონი №6917-რს - ვებგვერდი, 28.07.2020 წ.

 

მუხლი 18. უწყებრივი დონის ორგანიზაციული დოკუმენტები

1. უწყებრივი დონის ორგანიზაციული დოკუმენტები მტკიცდება/მიიღება საქართველოს აღმასრულებელი ხელისუფლების ორგანოების, მუნიციპალიტეტის ორგანოებისა და სახელმწიფო რწმუნებულების შესაბამისი სამართლებრივი აქტებით, რომლებიც გამოიცემა/მიიღება ეროვნული და უწყებრივი დონეების კონცეპტუალური დოკუმენტებით გათვალისწინებული მიზნებისა და ამოცანების მისაღწევად.

 2. მუნიციპალიტეტები უწყებრივი დონის ორგანიზაციულ დოკუმენტებს შეიმუშავებენ კანონით დადგენილი წესით მათთვის სახელმწიფო ხელისუფლების ორგანოს მიერ დელეგირებული უფლებამოსილების ფარგლებში. უწყებრივი დონის ორგანიზაციული დოკუმენტების საკუთარი უფლებამოსილების ფარგლებში შემუშავება სარეკომენდაციო ხასიათისაა.

საქართველოს 2018 წლის 20   სექტემბრის  კანონი №3456  –  ვებგვერდი, 09.10.2018წ.
საქართველოს 2020 წლის 15 ივლისის კანონი №6917-რს - ვებგვერდი, 28.07.2020 წ.

 

მუხლი 19. ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკის დაგეგმვისა და კოორდინაციის პროცესი და მისი დაგეგმვის მაკოორდინირებელი უწყებები

1. ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკის დაგეგმვისა და კოორდინაციის პროცესი ხორციელდება ერთიანი სამთავრობო მიდგომის პრინციპის შესაბამისად.

2. ეროვნული დონის კონცეპტუალური დოკუმენტების შესამუშავებლად იქმნება მუდმივმოქმედი ან დროებითი უწყებათაშორისი კომისიები ან/და სამუშაო ჯგუფები, რომელთა სტრუქტურა, უფლებამოსილებები და საქმიანობის წესი განისაზღვრება საქართველოს მთავრობის შესაბამისი დადგენილებით.

3. ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკის დაგეგმვის მაკოორდინირებელი უწყება არის ეროვნული უსაფრთხოების საბჭო, რომლის უფლებამოსილებები განისაზღვრება ამ კანონის III 1 თავით.

4. (ამოღებულია - 31.10.2018, №3580). 

 5. (ამოღებულია - 07.12.2017, №1622).

საქართველოს 2017 წლის 7 დეკემბრის კანონი №1622 – ვებგვერდი, 14.12.2017წ.
საქართველოს 2018 წლის 31 ოქტომბრის კანონი №3580 – ვებგვერდი, 21.11.2018წ.
საქართველოს 2019 წლის 2 აპრილის კანონი №4397 – ვებგვერდი, 08.04.2019წ.
 

თავი III1

ეროვნული უსაფრთხოების საბჭო

საქართველოს 2019 წლის 2 აპრილის კანონი №4397 – ვებგვერდი, 08.04.2019წ.
 

მუხლი 191. ეროვნული უსაფრთხოების საბჭოს სტატუსი და დანიშნულება

1. ეროვნული უსაფრთხოებისა და სახელმწიფო ინტერესებისთვის საფრთხის შემცველ საკითხებზე საქართველოს პრემიერ-მინისტრის ინფორმირებისა და მის მიერ მისაღები პოლიტიკური გადაწყვეტილებების მომზადების, სტრატეგიულ დონეზე ეროვნული უსაფრთხოების პოლიტიკის დაგეგმვისა და კოორდინაციის მიზნით იქმნება ეროვნული უსაფრთხოების საბჭო (შემდგომ − საბჭო). საბჭოს ხელმძღვანელობს საქართველოს პრემიერ-მინისტრი.

2. საბჭო არის საქართველოს პრემიერ-მინისტრის სათათბირო ორგანო, რომელიც უფლებამოსილია უმაღლესი დონის გადაწყვეტილებების მოსამზადებლად განიხილოს ამ კანონით განსაზღვრული საკითხები.

3. საბჭო ექვემდებარება უშუალოდ საქართველოს პრემიერ-მინისტრს.

4. საბჭო თავის საქმიანობას ახორციელებს საქართველოს კონსტიტუციის, საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებების, ამ კანონისა და საქართველოს სხვა სამართლებრივი აქტების საფუძველზე. 

საქართველოს 2019 წლის 2 აპრილის კანონი №4397 – ვებგვერდი, 08.04.2019წ.

 

მუხლი 192. საბჭოს უფლებამოსილებები

საბჭო ამ კანონის 19მუხლის პირველი პუნქტით განსაზღვრული მიზნებისა და საკუთარი უფლებამოსილებების განსახორციელებლად:

ა) განიხილავს და აანალიზებს საშინაო და საგარეო პოლიტიკის საკითხებს, რომლებიც უშუალოდ უკავშირდება ეროვნული უსაფრთხოების უზრუნველყოფას;

ბ) ეცნობა და აანალიზებს ეროვნული უსაფრთხოების სფეროში არსებული მდგომარეობის შესახებ ინფორმაციას, ახდენს საფრთხეების იდენტიფიცირებასა და შეფასებას, შეიმუშავებს რეკომენდაციებს ამ საფრთხეების თავიდან აცილებისა და აღკვეთისთვის საჭირო ზომების მიღების შესახებ;

გ) განიხილავს და აანალიზებს საქართველოს ოკუპირებულ ტერიტორიებზე შექმნილ ვითარებას, აფასებს შესაბამის საფრთხეებს, რისკებსა და გამოწვევებს, რომლებიც უშუალოდ უკავშირდება ეროვნული უსაფრთხოების უზრუნველყოფასა და საქართველოს სახელმწიფო ინტერესების დაცვას;

დ) საქართველოს სახელმწიფო ინტერესებიდან გამომდინარე, სწავლობს და აანალიზებს საერთაშორისო კონფლიქტების ზონებში არსებულ მდგომარეობას, ამუშავებს მოვლენათა შესაძლო განვითარების სცენარებს და საჭიროების შემთხვევაში აფასებს შესაბამის საფრთხეებს, რისკებსა და გამოწვევებს;

ე) შეიმუშავებს წინადადებებს პოლიტიკურ, თავდაცვის, სოციალურ, ეკონომიკურ და უსაფრთხოების პოლიტიკასთან დაკავშირებულ სხვა სფეროებში საქართველოსთვის საფრთხის შემცველ ცალკეულ მოვლენათა შედეგების თავიდან აცილებისა და აღმოფხვრისთვის;

ვ) საერთაშორისო კონფლიქტების ზონებში არსებული მდგომარეობის შესწავლის შედეგად შეიმუშავებს წინადადებებს საერთაშორისო უსაფრთხოების უზრუნველყოფის მიზნით თანამშრომლობის სფეროში საქართველოს ჩართულობისა და კოლექტიური თავდაცვის სისტემებთან საქართველოს თანამშრომლობის შესახებ;

ზ) საქართველოს საერთაშორისო ხელშეკრულებების შესაბამისად შეიმუშავებს რეკომენდაციებს ქვეყნის ფარგლების გარეთ უსაფრთხოების უზრუნველყოფის ღონისძიებებში საქართველოს მონაწილეობის საკითხებზე;

თ) ორგანიზებასა და კოორდინაციას უწევს ეროვნული დონის კონცეპტუალური დოკუმენტების შემუშავებას;

ი) თავისი კომპეტენციის ფარგლებში განიხილავს ეროვნული უსაფრთხოების უზრუნველყოფის საკითხებთან დაკავშირებულ კანონპროექტებსა და საერთაშორისო ხელშეკრულებების პროექტებს;

კ) განიხილავს თავდაცვის ძალების სახეობებთან, შემადგენლობასა და რაოდენობასთან დაკავშირებულ საკითხებს;

ლ) განიხილავს სახელმწიფოს თავდაცვის მიზნით განსაკუთრებულ და კანონით გათვალისწინებულ შემთხვევებში ქვეყანაში სხვა სახელმწიფოს სამხედრო ძალების შემოყვანის, გამოყენებისა და გადაადგილების საკითხებს;

მ) განიხილავს საქართველოზე შეიარაღებული თავდასხმის ან მისი უშუალო საფრთხის შემთხვევაში საომარი მდგომარეობის გამოცხადების საკითხს;

ნ) განიხილავს მასობრივი არეულობის, ქვეყნის ტერიტორიული მთლიანობის ხელყოფის, სამხედრო გადატრიალების, შეიარაღებული ამბოხების, ტერორისტული აქტის, ბუნებრივი ან ტექნოგენური კატასტროფის ან ეპიდემიის დროს ან სხვა შემთხვევაში, როდესაც სახელმწიფო ხელისუფლების ორგანოები მოკლებული არიან კონსტიტუციურ უფლებამოსილებათა ნორმალური განხორციელების შესაძლებლობას, ქვეყნის მთელ ტერიტორიაზე ან მის რომელიმე ნაწილში საგანგებო მდგომარეობის გამოცხადების საკითხს;

 ო) შეიმუშავებს რეკომენდაციებს ეროვნული უსაფრთხოების სფეროში სტრატეგიული კომუნიკაციის შესახებ;

პ) შეიმუშავებს რეკომენდაციებს საქართველოს პრემიერ-მინისტრის მიერ ეროვნული ინტერესებისთვის საფრთხის შემცველი კრიზისული ვითარების პოლიტიკურ დონეზე მართვის მიზნით შესაბამისი გადაწყვეტილებების მოსამზადებლად;

 ჟ) შეიმუშავებს რეკომენდაციებს ეროვნული უსაფრთხოების სფეროში საქართველოს საერთაშორისო თანამშრომლობის შესახებ;

რ) საქართველოს პრემიერ-მინისტრის დავალებით განიხილავს ეროვნული უსაფრთხოების სფეროში საქართველოს მთავრობისა და საქართველოს პრემიერ-მინისტრის კომპეტენციისთვის მიკუთვნებულ სხვა საკითხებს და ამ საკითხებზე შეიმუშავებს რეკომენდაციებს;

 ს) ახორციელებს საქართველოს კანონმდებლობით მისთვის მინიჭებულ სხვა უფლებამოსილებებს.

საქართველოს 2019 წლის 2 აპრილის კანონი №4397 – ვებგვერდი, 08.04.2019წ.
 
 

მუხლი 193. საბჭოს შემადგენლობა

1. საბჭოს ჰყავს მუდმივი წევრები და მოწვეული წევრები.

2. საბჭოს მუდმივი წევრები არიან: საქართველოს პრემიერ-მინისტრი, საქართველოს თავდაცვის მინისტრი, საქართველოს შინაგან საქმეთა მინისტრი, საქართველოს საგარეო საქმეთა მინისტრი, საქართველოს ფინანსთა მინისტრი, საქართველოს სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის უფროსი, საქართველოს დაზვერვის სამსახურის უფროსი და საქართველოს თავდაცვის ძალების მეთაური.

3. საქართველოს პრემიერ-მინისტრის გადაწყვეტილებით, საქართველოს პრეზიდენტის კონსტიტუციური უფლებამოსილებების ფარგლებში ინფორმირების მიზნით საბჭოს სხდომაზე შეიძლება მოწვეულ იქნეს საქართველოს პრეზიდენტის მიერ ნომინირებული და ნდობით აღჭურვილი პირი.

4. საქართველოს პრემიერ-მინისტრის გადაწყვეტილებით, საჭიროების შემთხვევაში საბჭოს სხდომაზე შეიძლება მოწვეულ იქნენ სხვა პირები, რომლებიც საბჭოს მუდმივი წევრები არ არიან.

საქართველოს 2019 წლის 2 აპრილის კანონი №4397 – ვებგვერდი, 08.04.2019წ.

 

მუხლი 194. საბჭოს მდივანი და მისი უფლებამოსილებები

1. საქართველოს პრემიერ-მინისტრი საბჭოს ერთ-ერთ მუდმივ წევრს აკისრებს საბჭოს მდივნის ფუნქციას.

2. საბჭოს მდივანი საკუთარი უფლებამოსილების განხორციელებისას ანგარიშვალდებულია მხოლოდ საქართველოს პრემიერ-მინისტრის წინაშე.

3. საბჭოს მდივანი:

ა) ორგანიზებას უწევს საბჭოს საქმიანობას;

ბ) საქართველოს მთავრობის მიერ დამტკიცების მიზნით საქართველოს პრემიერ-მინისტრს შესათანხმებლად წარუდგენს საბჭოს აპარატის დებულებას, საბჭოს აპარატის მოსამსახურის სამსახურში მიღების, მისთვის სახელმწიფო სპეციალური წოდების მინიჭების, მის მიერ სამსახურის გავლის წესს და საბჭოს აპარატის მოსამსახურის სოციალური დაცვის გარანტიებს;

გ) ამზადებს საბჭოს სხდომებს;

დ) თავისი უფლებამოსილებების ფარგლებში ხელს აწერს სამსახურებრივ დოკუმენტებს;

ე) დადგენილი წესით ასრულებს საქართველოს პრემიერ-მინისტრის ცალკეულ დავალებებს;

ვ) ახორციელებს საქართველოს კანონმდებლობით მისთვის მინიჭებულ სხვა უფლებამოსილებებს.

საქართველოს 2019 წლის 2 აპრილის კანონი №4397 – ვებგვერდი, 08.04.2019წ.

 

მუხლი 195. საბჭოს სხდომა

1. საბჭოს სხდომას იწვევს საქართველოს პრემიერ-მინისტრი თავისი ინიციატივით ან საბჭოს მუდმივი წევრის მოთხოვნით, ამ კანონით დადგენილი უფლებამოსილებების ფარგლებში.

2. საბჭოს სხდომას თავმჯდომარეობს საქართველოს პრემიერ-მინისტრი.

3. საბჭოს სხდომა, როგორც წესი, იმართება 3 თვეში ერთხელ.

4. საბჭოს სხდომა, როგორც წესი, დახურულია. საქართველოს პრემიერ-მინისტრის გადაწყვეტილებით, საბჭოს სხდომა შეიძლება ღიად გამოცხადდეს.

5. საბჭო საქართველოს პრემიერ-მინისტრის მიერ გადაწყვეტილების მისაღებად განსახილველ შესაბამის საკითხზე შეიმუშავებს რეკომენდაციებს. 

6. საბჭოს სხდომა ფორმდება საბჭოს სხდომის ოქმით, რომელსაც ხელს აწერენ საბჭოს სხდომის თავმჯდომარე და საბჭოს მდივანი.

საქართველოს 2019 წლის 2 აპრილის კანონი №4397 – ვებგვერდი, 08.04.2019წ.

 

მუხლი 196. საბჭოს აპარატი

1. საბჭოს აპარატი არის პოლიტიკურად ნეიტრალური, სახელმწიფო საიდუმლოებისთვის მიკუთვნებულ ინფორმაციაზე, აგრეთვე საბჭოს საქმიანობასთან დაკავშირებულ სხვა ტიპის ინფორმაციაზე მომუშავე განსაკუთრებული რეჟიმის სამსახური, რომელიც საქართველოს კანონმდებლობის საფუძველზე მისთვის მინიჭებული უფლებამოსილებების ფარგლებში ახორციელებს საბჭოს საქმიანობის საინფორმაციო-ანალიტიკურ და ორგანიზაციულ უზრუნველყოფას.

2. საბჭოს აპარატი საბჭოსთვის კანონით მინიჭებული უფლებამოსილებების განსახორციელებლად:

ა) თავისი კომპეტენციის ფარგლებში ორგანიზებასა და კოორდინაციას უწევს ეროვნული დონის კონცეპტუალური დოკუმენტების შემუშავების პროცესს;

ბ) საბჭოს ინფორმირების მიზნით თავისი კომპეტენციის ფარგლებში ახდენს ეროვნული უსაფრთხოების სფეროში არსებული მდგომარეობის, შიდა და საგარეო საფრთხეებისა და გამოწვევების იდენტიფიცირებას, შეფასებას, ანალიზსა და პროგნოზირებას;

გ) თავისი კომპეტენციის ფარგლებში უზრუნველყოფს საქართველოს ოკუპირებულ ტერიტორიებზე შექმნილი ვითარების განხილვასა და გაანალიზებას, აგრეთვე შესაბამისი გამოწვევების, საფრთხეებისა და რისკების შეფასებას, რომლებიც უშუალოდ უკავშირდება ეროვნული უსაფრთხოების უზრუნველყოფასა და საქართველოს სახელმწიფო ინტერესების დაცვას;

დ) თავისი კომპეტენციის ფარგლებში ახორციელებს საბჭოს საინფორმაციო-ანალიტიკურ უზრუნველყოფას ეროვნული უსაფრთხოების სფეროებთან დაკავშირებით;

ე) საკუთარი უფლებამოსილებების განსახორციელებლად თავისი კომპეტენციის ფარგლებში შესაბამისი სახელმწიფო უწყებებისგან გამოითხოვს ინფორმაციას;

ვ) ამზადებს საბჭოს სხდომებს და უზრუნველყოფს საბჭოს სხდომების ოქმების მომზადებას;

ზ) საქართველოს პრემიერ-მინისტრის მიერ ეროვნული ინტერესებისთვის საფრთხის შემცველი კრიზისული ვითარების მართვის მიზნით თავისი კომპეტენციის ფარგლებში უზრუნველყოფს ეროვნული სიტუაციური ოთახის ფუნქციონირებას;

თ) ახორციელებს საქართველოს კანონმდებლობით მისთვის მინიჭებულ სხვა უფლებამოსილებებს.

3. საბჭოს აპარატს ხელმძღვანელობს საბჭოს აპარატის უფროსი, რომელიც უზრუნველყოფს საბჭოს აპარატის საქმიანობის ადმინისტრირებას. საბჭოს აპარატის უფროსს საბჭოს მდივნის წარდგინებით თანამდებობაზე ნიშნავს და თანამდებობიდან ათავისუფლებს საქართველოს პრემიერ-მინისტრი. საბჭოს აპარატის უფროსს ჰყავს მოადგილე, რომელსაც საბჭოს მდივანთან შეთანხმებით თანამდებობაზე ნიშნავს და თანამდებობიდან ათავისუფლებს საბჭოს აპარატის უფროსი.

4. საბჭოს აპარატი შედგება სტრუქტურული ქვედანაყოფებისგან, რომლებშიც დასაქმებული არიან სახელმწიფო სპეციალური წოდების მქონე პირები და სხვა საჯარო მოსამსახურეები. საბჭოს აპარატის სტრუქტურა, უფლებამოსილებები, საქმიანობის წესი, საშტატო ნუსხა, თანამდებობრივი სარგოს და წოდებრივი სარგოს ოდენობები და სხვა ორგანიზაციული საკითხები განისაზღვრება საბჭოს აპარატის დებულებით, რომელსაც საბჭოს მდივანი საქართველოს პრემიერ-მინისტრთან შეთანხმების შემდეგ, დასამტკიცებლად წარუდგენს საქართველოს მთავრობას.

5. საბჭოს აპარატის მოსამსახურეზე „საჯარო სამსახურის შესახებ“ საქართველოს კანონი ვრცელდება იმ შემთხვევაში, თუ სპეციალური კანონმდებლობით სხვა რამ არ არის დადგენილი.

6. საბჭოს აპარატის დაფინანსება და მატერიალურ-ტექნიკური უზრუნველყოფა ხორციელდება საქართველოს სახელმწიფო ბიუჯეტიდან მისთვის გამოყოფილი ასიგნებებით.

7. საბჭოს აპარატის სახელმწიფო სპეციალური წოდების მქონე მოსამსახურის სიცოცხლისა და ჯანმრთელობის დაზღვევა სავალდებულოა და ხორციელდება საქართველოს სახელმწიფო ბიუჯეტის სახსრებით. ამასთანავე, შესაძლებელია საქართველოს სახელმწიფო ბიუჯეტის სახსრებით საბჭოს აპარატის სახელმწიფო სპეციალური წოდების მქონე მოსამსახურის მეუღლისა და არასრულწლოვანი შვილების დაზღვევა.

8. საბჭოს აპარატის მოსამსახურის ფულადი სარგო (ხელფასი) შედგება თანამდებობრივი სარგოსგან, ხოლო საბჭოს აპარატის სახელმწიფო სპეციალური წოდების მქონე მოსამსახურის ფულადი სარგო (ხელფასი) − აგრეთვე წოდებისთვის დადგენილი (წოდებრივი) სარგოსგან. საბჭოს აპარატის სახელმწიფო სპეციალური წოდების მქონე მოსამსახურეს ყოველთვიურად ეძლევა ფულად სარგოზე (ხელფასზე) დანამატი სახელმწიფო სპეციალური წოდებით ნამსახურები კალენდარული წლების მიხედვით (წელთა ნამსახურობის დანამატი), შემდეგი პროცენტული ოდენობით:

ა) 1 წლიდან 2 წლამდე ნამსახურობისთვის − 5 პროცენტი;

ბ) 2 წლიდან 5 წლამდე ნამსახურობისთვის − 10 პროცენტი;

გ) 5 წლიდან 10 წლამდე ნამსახურობისთვის − 15 პროცენტი;

დ) 10 წლის ან მეტი ნამსახურობისთვის − 20 პროცენტი.

9. საბჭოს აპარატის მოსამსახურედ სპეციალური შემოწმების შემდეგ მიიღება საქართველოს მოქალაქე 21 წლის ასაკიდან, რომელსაც, პირადი და საქმიანი თვისებებიდან, განათლებიდან, ჯანმრთელობის მდგომარეობიდან და საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი სხვა მოთხოვნებიდან გამომდინარე, შეუძლია შეასრულოს მისთვის დაკისრებული მოვალეობები.

10. საბჭოს აპარატში მოსამსახურის მიღებისას საბჭოს აპარატის საშტატო ნუსხით გათვალისწინებულ თანამდებობაზე დანიშვნის დროს მას ენიჭება ეროვნული უსაფრთხოების სახელმწიფო სპეციალური წოდება.

11. საბჭოს აპარატის მოსამსახურის სამსახურში მიღების, მისთვის სახელმწიფო სპეციალური წოდების მინიჭების, მის მიერ სამსახურის გავლის წესი და პირობები, სოციალური დაცვის გარანტიები განისაზღვრება საქართველოს მთავრობის დადგენილებით.

საქართველოს 2019 წლის 2 აპრილის კანონი №4397 – ვებგვერდი, 08.04.2019წ.
 

მუხლი 197. ეროვნული სიტუაციური ოთახი

ეროვნული სიტუაციური ოთახი არის შესაბამისი ტექნიკური და ტექნოლოგიური საშუალებებით აღჭურვილი პუნქტი, რომელიც აქტიურდება საჭიროებისამებრ, ეროვნული ინტერესებისთვის საფრთხის შემცველი კრიზისული ვითარების დროს, სადაც ხდება ინციდენტის ადგილიდან და ინფორმაციის (მათ შორის, ვიდეო- და აუდიოსიგნალების) სხვა შესაძლო წყაროდან მონაცემების ოპერატიულად მიღება/დამუშავება და საიდანაც საქართველოს პრემიერ-მინისტრი აღნიშნულ ვითარებას პოლიტიკურ დონეზე მართავს.

საქართველოს 2019 წლის 2 აპრილის კანონი №4397 – ვებგვერდი, 08.04.2019წ.
 
 

თავი IV. (ამოღებულია)

საქართველოს 2017 წლის 7 დეკემბრის კანონი №1622 – ვებგვერდი, 14.12.2017წ.

მუხლი 20. (ამოღებულია)

საქართველოს 2017 წლის 7 დეკემბრის კანონი №1622 – ვებგვერდი, 14.12.2017წ.

 

 მუხლი 21. (ამოღებულია).

საქართველოს 2015 წლის 8 ივლისის კანონი №3962 – ვებგვერდი, 15.07.2015წ.
საქართველოს 2017 წლის 7 დეკემბრის კანონი №1622 – ვებგვერდი, 14.12.2017წ.

 

მუხლი 22. (ამოღებულია)

საქართველოს 2015 წლის 8 ივლისის კანონი №3962 – ვებგვერდი, 15.07.2015წ.
საქართველოს 2017 წლის 7 დეკემბრის კანონი №1622 – ვებგვერდი, 14.12.2017წ.

 

მუხლი 23. (ამოღებულია)

საქართველოს 2017 წლის 7 დეკემბრის კანონი №1622 – ვებგვერდი, 14.12.2017წ.

 

მუხლი 24. (ამოღებულია)

აქართველოს 2015 წლის 27 ოქტომბრის კანონი №4354 - ვებგვერდი, 11.11.2015წ.
საქართველოს 2016 წლის 21 დეკემბრის კანონი №133 - ვებგვერდი, 28.12.2016წ.
საქართველოს 2017 წლის 7 დეკემბრის კანონი №1622 – ვებგვერდი, 14.12.2017წ.

 

მუხლი 25. (ამოღებულია)

საქართველოს 2015 წლის 27 ოქტომბრის კანონი №4354 - ვებგვერდი, 11.11.2015წ.
საქართველოს 2016 წლის 21 დეკემბრის კანონი №133 - ვებგვერდი, 28.12.2016წ.
საქართველოს 2017 წლის 7 დეკემბრის კანონი №1622 – ვებგვერდი, 14.12.2017წ.

 

 მუხლი 26. (ამოღებულია)

საქართველოს 2017 წლის 7 დეკემბრის კანონი №1622 – ვებგვერდი, 14.12.2017წ.

თავი V

გარდამავალი და დასკვნითი დებულებანი

 

 მუხლი 27. გარდამავალი დებულებანი

 1. სახელმწიფო უსაფრთხოებისა და კრიზისების მართვის საბჭოს აპარატმა ამ კანონის ამოქმედებიდან 2 თვის ვადაში უზრუნველყოს სახელმწიფო უსაფრთხოებისა და კრიზისების მართვის საბჭოს აპარატის მოსამსახურის შერჩევის, სპეციალური შემოწმების, სამსახურში მიღების, მისთვის სამხედრო წოდების მინიჭების და მის მიერ სამსახურის გავლის წესისა და პირობების შემუშავება და საქართველოს მთავრობისათვის დასამტკიცებლად წარდგენა.

 2. საქართველოს მთავრობამ ამ კანონის ამოქმედებიდან 4 თვის ვადაში დაამტკიცოს სახელმწიფო უსაფრთხოებისა და კრიზისების მართვის საბჭოს აპარატის მოსამსახურის შერჩევის, სპეციალური შემოწმების, სამსახურში მიღების, მისთვის სამხედრო წოდების მინიჭების და მის მიერ სამსახურის გავლის წესი და პირობები.

 

 მუხლი 28. დასკვნითი დებულებანი

 1. ამ კანონის ამოქმედებისთანავე ძალადაკარგულად გამოცხადდეს საქართველოს მთავრობის 2014 წლის 6 იანვრის №38 დადგენილება „სახელმწიფო უსაფრთხოებისა და კრიზისების მართვის საბჭოს შექმნისა და მისი დებულების დამტკიცების შესახებ“.

 2. ეს კანონი ამოქმედდეს გამოქვეყნებისთანავე.


საქართველოს პრეზიდენტიგიორგი მარგველაშვილი

 

 

ქუთაისი,

4 მარტი 2015 წ.

N3126-IIს

 

Контролныйтекст по состоянию на 15.07.2020 N6917

 

 

Закон Грузии

О порядке планирования и координации политики

национальной безопасности

 

Глава I

Общие положения

 

Статья 1. Сфера, регулируемая Законом

Настоящим Законом определяются сферы политики национальной безопасности, процесс планирования и координации указанной политики и полномочия ведомств, координирующих ее планирование.

 

Статья 2. Понятие политики национальной безопасности

Политикой национальной безопасности является деятельность, осуществляемая для обеспечения государственных интересов Грузии, подразумевающая выявление, идентификацию, оценку, предотвращение и пресечение угроз, рисков и вызовов внутри страны и за ее пределами.

 

Статья 3. Сферы политики национальной безопасности

Для целей настоящего Закона сферами политики национальной безопасности являются:

а) государственная оборона;

б) внешняя безопасность;

в) внутренняя безопасность;

г) социально-экономическая и энергетическая безопасность; (2.04.2019 N4397)

д) гражданская безопасность; (2.04.2019 N4397)

е) информационная безопасность;

ж) правопорядок.

 

Статья 4. Ценности политики национальной безопасности

Политика национальной безопасности основывается на следующих ценностях:

а) суверенитет и территориальная целостность;

б) свобода;

в) демократия и верховенство закона;

г) безопасность;

д) благосостояние;

е) мир.

 

Статья 5. Принципы планирования и координации политики национальной безопасности

Принципами планирования и координации политики национальной безопасности являются:

а) законность;

б) неукоснительное соблюдение и уважение прав человека и основных свобод;

в) единый правительственный подход;

г) непрерывность;

д) плановость;

е) публичность и гражданская вовлеченность.

 

Глава II

Сферы политики национальной безопасности

Статья 6. Государственная оборона

Сфера государственной обороны включает следующие направления:

а) выявление, идентификация, оценка и прогнозирование военных угроз;

б) обеспечение с помощью военных сил территориальной целостности и суверенитета страны в случае вооруженного нападения;

в) развитие, подготовка и боевая готовность военных сил;

г) обеспечение соответствия инфраструктуры и коммуникаций страны оборонным целям;

д) подготовка экономики, органов центральной власти и местных властей, предприятий, организаций и населения страны к военному положению и осуществление мобилизационных мероприятий;

е) создание материальных резервов для оборонных целей;

ж) развитие системы военного образования, науки и промышленности;

з) развитие международного сотрудничества по вопросам безопасности и военно-техническим вопросам.

 

Статья 7. Внешняя безопасность

Сфера внешней безопасности включает следующие направления:

а) выявление, идентификация, оценка и прогнозирование внешних угроз, рисков и вызовов;

б) осуществление внешней политики государства в соответствии с целями и задачами национальной безопасности;

в) осуществление на международном уровне политики непризнания и деоккупации оккупированных территорий Грузии;

г) защита прав и законных интересов граждан Грузии, проживающих за пределами страны;

д) защита интересов и поддержка деятельности грузинских диаспор;

е) осуществление разведывательной и внешней контрразведывательной деятельности;

ж) развитие возможностей ведомств, вовлеченных в процесс обеспечения внешней безопасности.

 

Статья 8. Внутренняя безопасность

Сфера внутренней безопасности включает следующие направления:

а) выявление, идентификация, оценка и прогнозирование внутренних угроз, рисков и вызовов;

б) защита конституционного строя и суверенитета, обеспечение территориальной целостности Грузии;

в) обеспечение восстановления территориальной целостности страны и достойного возвращения вынужденно перемещенных лиц;

г) нейтрализация разведывательной или (и) направленной против государственных интересов Грузии иной деятельности иностранных организаций, групп лиц и отдельных лиц;

д) борьба против экстремистской и террористической идеологии и деятельности;

е) обеспечение гражданской интеграции национальных и религиозных меньшинств, проживающих на территории страны;

ж) обеспечение охраны Государственной границы Грузии;

з) управление миграционными и репатриационными процессами в соответствии с нормами, признанными на международном уровне;

и) обеспечение защиты информации, содержащей государственную тайну;

к) развитие возможностей ведомств, вовлеченных в процесс обеспечения внутренней безопасности.

 

Статья 9. Социально-экономическая и энергетическая Безопасность (2.04.2019 N4397)

Сфера социально-экономической и энергетической безопасности включает следующие направления:

а) защита в процессе планирования и осуществления политики национальной безопасности прав и свобод человека, гарантированных Конституцией Грузии;

б) выявление, идентификация и прогнозирование социально-экономических и энергетических угроз, рисков и вызовов, разработка соответствующих механизмов безопасности;

в) нейтрализация экономической и финансовой деятельности, содержащей угрозу государственным интересам Грузии;

г) обеспечение соответствия регулирующих норм, связанных с объектами стратегического значения, целям и задачам национальной безопасности;

д) оценка аспектов безопасности экономических проектов стратегического значения и разработка соответствующих механизмов безопасности;

е) осуществление энергетической политики в соответствии с целями и задачами национальной безопасности;

ж) обеспечение соответствия внешнеэкономических отношений целям и задачам национальной безопасности;

з) обеспечение демографической безопасности;

и) обеспечение соответствия политики здравоохранения и социальной защиты целям и задачам национальной безопасности;

к) обеспечение продовольственной безопасности;

л) обеспечение защиты от пандемий, эпидемий, эпизоотий и других биологических угроз.

 

Статья 10. Гражданская безопасность (2.04.2019 N4397)

1. Сфера гражданской безопасности включает направления, предусмотренные Законом Грузии «О гражданской безопасности».

2. Для целей настоящего Закона сфера гражданской безопасности включает также следующие направления:

а) выявление, идентификация, оценка и прогнозирование экологических угроз, рисков и вызовов;

б) разработка соответствующих механизмов для защиты населения и территории от чрезвычайных ситуаций, вызванных природным и человеческим факторами;

в) сокращение вреда, причиненного в результате военного положения, вызванных природным и человеческим факторами катастроф, других кризисных ситуаций, содержащих угрозу национальным интересам, обеспечение сопротивляемости страны указанным вызовам;

г) развитие возможностей и координация сил реагирования на чрезвычайные ситуации.

 

Статья 11. Информационная безопасность

Сфера информационной безопасности включает следующие направления:

а) обеспечение безопасности информационного пространства Грузии и выявление, идентификация, оценка и прогнозирование связанных с ней угроз, рисков и вызовов;

б) обеспечение защиты критических информационных систем;

в) нейтрализация в киберпространстве действий, содержащих угрозу государственным интересам Грузии;

г) развитие возможностей ведомств, вовлеченных в процесс обеспечения кибербезопасности;

д) развитие институциональной координации и международного сотрудничества в процессе обеспечения кибербезопасности;

е) обеспечение безопасности систем электронного управления;

ж) повышение сознания общества в кибервопросах, формирование и развитие соответствующей образовательной базы;

з) обеспечение физической, технической и программной защиты электронных средств обращения с информацией, содержащей государственную тайну.

 

Статья 12. Правопорядок

Сфера правопорядка включает следующие направления:

а) упрочение верховенства закона;

б) разработка соответствующих механизмов для улучшения криминогенной обстановки;

в) борьба с транснациональной и организованной преступностью;

г) развитие возможностей правоохранительных структур;

д) развитие международного сотрудничества в правоохранительной и уголовной сферах.

 

Статья 13. Другие вопросы, связанные с политикой национальной безопасности

Помимо направлений, предусмотренных статьями 6–12 настоящего Закона, политика национальной безопасности включает также другие вопросы, непосредственно связанные с указанными направлениями.

 

Глава III

Порядок планирования и координации политики национальной безопасности

Статья 14. Организация планирования и координации политики национальной безопасности

1. Планирование политики национальной безопасности осуществляется посредством концептуальных и организационных документов национального и ведомственного уровней.

2. Планирование и координация политики национальной безопасности осуществляются с учетом направлений, указанных в главе II настоящего Закона.

 

Статья 15. Концептуальные документы национального уровня

1. Видами концептуальных документов национального уровня являются:

а) Концепция национальной безопасности;

б) Документ оценки угроз Грузии;

в) национальные стратегии в сфере безопасности.

2. Концепция национальной безопасности является основополагающим документом, который содержит толкование национальных ценностей и интересов, формирует видение безопасного развития страны, определяет стоящие перед государством угрозы, риски и вызовы и устанавливает основные направления политики национальной безопасности. Концепции национальной безопасности должны соответствовать все документы по планированию политики национальной безопасности национального и ведомственного уровней. Концепцию национальной безопасности разрабатывает и представляет Парламенту Грузии Правительство Грузии. Ее постановлением утверждает Парламент Грузии.

3. Документ оценки угроз Грузии отражает представляющие существенную опасность для национальной безопасности военные, внешнеполитические, внутриполитические, транснациональные, социально-экономические, вызванные природным и человеческим факторами угрозы и вызовы. Документ, предусмотренный настоящим пунктом, утверждает Правительство Грузии. (2.04.2019 N4397)

 4. Для целей настоящего Закона Национальная стратегия в сфере безопасности является документом, разработанным для достижения намеченных государством целей, который создается в предусмотренных статьями 6–13 этого же Закона конкретных сферах или (и) конкретных направлениях политики национальной безопасности и содержит описание проблем в указанных сферах или (и) направлениях и путей их разрешения. Национальная стратегия в сфере безопасности, за исключением Стратегии национальной обороны Грузии, имеет расписанный во времени план действий, определяющий время, средства, необходимые для выполнения конкретных задач, и ответственные ведомства. Национальные стратегии в сфере безопасности утверждает Правительство Грузии. (2.04.2019 N4397)

5. Органам исполнительной власти Грузии и государственным уполномоченным для достижения целей и решения задач, намеченных планом действий Национальной стратегии в сфере безопасности, поручается разработка ведомственных планов действий в порядке, установленном законодательством Грузии. Ведомственными планами действий определяются механизмы исполнения обязательств, возложенных на органы исполнительной власти Грузии и государственных уполномоченных планом действий Национальной стратегии в сфере безопасности. (20.09.2018 N3456, ввести в действие с принятием присяги Президентом Грузии, избранным в результате следующих выборов Президента Грузии.)

6. Муниципалитеты для достижения целей и задач, намеченных в плане действий Национальной стратегии в сфере безопасности, разрабатывают ведомственные планы действий в пределах полномочий, делегированных им органом государственной власти в порядке, установленном законом. Разработка ведомственных планов действий в пределах собственных полномочий носит рекомендательный характер. (15.07.2020 N6917)

 

Статья 16. Документы ведомственного уровня

1. Планирование политики национальной безопасности на ведомственном уровне осуществляется при помощи концептуальных и организационных документов, разрабатываемых соответствующими ведомствами.

2. Видами концептуальных документов ведомственного уровня являются:

а) ведомственная концепция;

б) ведомственная стратегия;

в) доктрина;

г) программа.

 3. Виды организационных документов ведомственного уровня определяются соответствующими правовыми актами органов исполнительной власти Грузии, органов муниципалитета и государственных уполномоченных. (15.07.2020 N6917)

4. Сфера регулирования концептуальных документов и организационных документов ведомственного уровня в сфере политики государственной обороны и порядок их принятия определяются Законом Грузии «О планировании обороны». (31.10.2018 N3580, ввести в действие с принятием присяги Президентом Грузии, избранным в результате следующих выборов Президента Грузии.)

 

Статья 17. Концептуальные документы ведомственного уровня

 1. Концептуальные документы ведомственного уровня создаются для достижения целей и решения задач, предусмотренных концептуальными документами национального уровня, и утверждаются соответствующими правовыми актами органов исполнительной власти Грузии, органов муниципалитета и государственных уполномоченных. (15.07.2020 N6917)

 2. Для целей настоящего Закона:

 а) ведомственная концепция является декларированием соответствующим ведомством взглядов на сферы или (и) направления, предусмотренные статьями 7–13 настоящего Закона, его ценностей, подходов, идей, намерений и общих принципов, применимых к соответствующим обстоятельствам и требованиям. К ведомственной концепции относится также видение руководителя соответствующего ведомства, касающееся целей, задач, специфики деятельности и развития данного ведомства; (31.10.2018 N3580, ввести в действие с принятием присяги Президентом Грузии, избранным в результате следующих выборов Президента Грузии.)

б) ведомственная стратегия является документом, разрабатываемым соответствующим ведомством в пределах собственных полномочий, для достижения целей и задач, предусмотренных концептуальными документами национального уровня, в котором детально описываются проблемы в конкретной сфере или (и) направлении политики национальной безопасности, идентифицированные в концептуальных документах национального уровня, и пути их разрешения. Ведомственная стратегия имеет расписанный во времени план действий, определяющий время, средства и ответственные структурные единицы для выполнения конкретных задач;

 в) доктрина является документом о сферах или (и) направлениях, предусмотренных статьями 7–13 настоящего Закона, который разрабатывается ведомством в соответствии с декларированными на национальном уровне важнейшими принципами и устанавливает порядок эффективного использования имеющихся в данном ведомстве ресурсов для выполнения конкретной задачи (задач); (31.10.2018 N3580, ввести в действие с принятием присяги Президентом Грузии, избранным в результате следующих выборов Президента Грузии.)

г) программа определяет специальные мероприятия, подлежащие осуществлению исходя из сфер или (и) направлений, предусмотренных статьями 7–13 настоящего Закона, и средства их осуществления. Программа не устанавливает планов осуществления указанных мероприятий. (31.10.2018 N3580, ввести в действие с принятием присяги Президентом Грузии, избранным в результате следующих выборов Президента Грузии.)

3. Муниципалитеты разрабатывают концептуальные документы ведомственного уровня в пределах полномочий, делегированных им органом государственной власти в порядке, установленном законом. Разработка концептуальных документов ведомственного уровня в пределах собственных полномочий носит рекомендательный характер. (15.07.2020 N6917)

 

Статья 18. Организационные документы ведомственного уровня

(15.07.2020 N6917)

1.Организационные документы ведомственного уровня утверждаются/принимаются соответствующими правовыми актами органов исполнительной власти Грузии, органов муниципалитета и государственных уполномоченных, которые издаются/принимаются для достижения целей и решения задач, предусмотренных концептуальными документами национального и ведомственного уровней.

2. Муниципалитеты разрабатывают организационные документы ведомственного уровня в пределах полномочий, делегированных им органом государственной власти в порядке, установленном законом. Разработка организационных документов ведомственного уровня в пределах собственных полномочий носит рекомендательный характер.

 

Статья 19. Процесс планирования и координации политики национальной безопасности и ведомства, координирующие ее планирование

1. Процесс планирования и координации политики национальной безопасности осуществляется в соответствии с принципом единого правительственного подхода.

2. Для разработки концептуальных документов национального уровня создаются постоянно действующие или временные межведомственные комиссии или (и) рабочие группы, структура, полномочия и порядок деятельности которых определяются соответствующим постановлением Правительства Грузии.

3. Ведомством, координирующим планирование политики национальной безопасности, является Совет национальной безопасности, полномочия которого определяются главой III1 настоящего Закона. (2.04.2019 N4397)

 4. искл. (31.10.2018 N3580, ввести в действие с принятием присяги Президентом Грузии, избранным в результате следующих выборов Президента Грузии.)

 5. искл. (7.12.2017 N1622)

 

Глава III1

Совет национальной безопасности

(2.04.2019 N4397)

Статья 191. Статус и назначение Совета национальной безопасности (2.04.2019 N4397)

1. В целях информирования Премьер-министра Грузии по вопросам, содержащим угрозу национальной безопасности и государственным интересам, подготовки принимаемых им политических решений, планирования и координации политики национальной безопасности на стратегическом уровне создается Совет национальной безопасности (далее – Совет). Советом руководит Премьер-министр Грузии.

2. Совет является совещательным органом при Премьер-министре Грузии, уполномоченным на рассмотрение определенных настоящим Законом вопросов для подготовки решений высшего уровня.

3. Совет подчиняется непосредственно Премьер-министру Грузии.

4. Совет осуществляет свою деятельность на основании Конституции Грузии, международных договоров Грузии, настоящего Закона и других правовых актов Грузии.

 

Статья 192. Полномочия Совета (2.04.2019 N4397)

Совет для осуществления целей, определенных пунктом первым статьи 191 настоящего Закона, и собственных полномочий:

а) рассматривает и анализирует вопросы внутренней и внешней политики, непосредственно связанные с обеспечением национальной безопасности;

б) ознакамливается с информацией о положении в сфере национальной безопасности и анализирует ее, идентифицирует и оценивает угрозы, разрабатывает рекомендации о мерах, необходимых для предотвращения и устранения указанных угроз;

в) ознакамливается с обстановкой на оккупированных территориях Грузии и анализирует ее, оценивает соответствующие угрозы, риски и вызовы, непосредственно связанные с обеспечением национальной безопасности и защитой государственных интересов Грузии;

г) исходя из государственных интересов Грузии изучает и анализирует положение в зонах международных конфликтов, разрабатывает сценарии возможного развития событий и в случае необходимости оценивает соответствующие угрозы, риски и вызовы;

д) разрабатывает предложения, касающиеся предотвращения и устранения последствий содержащих угрозу для Грузии отдельных событий в политической, оборонной, социальной, экономической и других сферах, связанных с политикой безопасности;

е) в результате изучения положения в зонах международных конфликтов разрабатывает предложения о вовлечении Грузии в сферу сотрудничества с целью обеспечения международной безопасности и сотрудничестве Грузии с системами коллективной обороны;

ж) в соответствии с международными договорами Грузии разрабатывает рекомендации по вопросам участия Грузии в мероприятиях по обеспечению безопасности за пределами страны;

з) организует и координирует разработку концептуальных документов национального уровня;

и) в пределах своей компетенции рассматривает законопроекты, связанные с вопросами обеспечения национальной безопасности, и проекты международных договоров;

к) рассматривает вопросы, касающиеся видов, состава и численности Сил Обороны;

л) рассматривает вопросы ввода в страну, применения и перемещения военных сил иностранных государств с целью обороны государства в особых и предусмотренных законом случаях;

м) рассматривает вопрос объявления военного положения в случае вооруженного нападения на Грузию или непосредственной угрозы такого нападения;

н) рассматривает вопрос объявления военного положения на всей территории страны или в какой-либо ее части во время массовых беспорядков, посягательства на территориальную целостность страны, военного переворота, вооруженного восстания, террористического акта, природных или техногенных катастроф или эпидемий или в иных случаях, когда органы государственной власти лишены возможности нормального осуществления конституционных полномочий;

о) разрабатывает рекомендации о стратегической коммуникации в сфере национальной безопасности;

п) разрабатывает рекомендации для подготовки Премьер-министром Грузии соответствующих решений с целью управления кризисным положением, содержащим угрозу национальным интересам, на политическом уровне;

р) разрабатывает рекомендации о международном сотрудничестве Грузии в сфере национальной безопасности;

с) по поручению Премьер-министра Грузии рассматривает другие вопросы, относящиеся к компетенции Правительства Грузии и Премьер-министра Грузии в сфере национальной безопасности, и разрабатывает рекомендации по указанным вопросам;

т) осуществляет другие полномочия, предоставленные ему законодательством Грузии.

 

Статья 193. Состав Совета (2.04.2019 N4397)

1. У Совета есть постоянные и приглашенные члены.

 2. Постоянными членами Совета являются: Премьер-министр Грузии, Министр обороны Грузии, Министр внутренних дел Грузии, Министр иностранных дел Грузии, Министр финансов Грузии, Начальник Службы государственной безопасности Грузии, Начальник Службы разведки Грузии и Командующий Силами Обороны Грузии.

 3. По решению Премьер-министра Грузии для информирования Президента Грузии в пределах конституционных полномочий на заседание Совета может быть приглашено номинированное Президентом Грузии его доверенное лицо.

4. По решению Премьер-министра Грузии на заседание Совета в случае необходимости могут приглашаться другие лица, не являющиеся постоянными членами Совета.

 

Статья 194. Секретарь Совета и его полномочия (2.04.2019 N4397)

1. Премьер-министр Грузии возлагает функцию Секретаря Совета на одного их постоянных членов Совета.

2. Секретарь Совета при осуществлении собственных полномочий подотчетен только Премьер-министру Грузии.

3. Секретарь Совета:

а) организует деятельность Совета;

б) с целью утверждения Правительством Грузии представляет Премьер-министру Грузии на согласование Положение об Аппарате Совета, порядок приема на работу служащих Аппарата Совета, присвоения им государственного специального звания, прохождения ими службы и гарантии социальной защиты служащих Аппарата Совета;

в) подготавливает заседания Совета;

г) в пределах своих полномочий подписывает служебные документы;

д) в установленном порядке выполняет отдельные поручения Премьер-министра Грузии;

д) осуществляет другие полномочия, предоставленные ему законодательством Грузии.

 

Статья 195. Заседание Совета (2.04.2019 N4397)

1. Заседание Совета созывает Премьер-министр Грузии по своей инициативе или по требованию постоянного члена Совета, в пределах полномочий, установленных настоящим Законом.

2. На заседании Совета председательствует Премьер-министр Грузии.

3. Заседание Совета, как правило, проводится раз в 3 месяца.

4. Заседание Совета, как правило, является закрытым. По решению

 Премьер-министра Грузии заседание Совета может быть объявлено открытым.

5. Совет разрабатывает рекомендации по соответствующему вопросу, рассматриваемому для принятия Премьер-министром Грузии решения.

6. Заседание Совета оформляется протоколом заседания Совета, который подписывают председательствующий на заседании Совета и Секретарь Совета.

 

Статья 196. Аппарат Совета (2.04.2019 N4397)

1. Аппарат Совета является службой особого режима, работающей с политически нейтральной информацией, относящейся к государственной тайне, а также иной информацией, связанной с деятельностью Совета, осуществляющей в пределах полномочий, предоставленных ей законодательством Грузии, информационно-аналитическое и организационное обеспечение деятельности Совета.

2. Аппарат Совета для осуществления полномочий, предоставленных Совету законом:

а) в пределах своей компетенции организует и координирует процесс разработки концептуальных документов национального уровня;

б) с целью информирования Совета в пределах своей компетенции осуществляет идентификацию, оценку, анализ и прогнозирование положения в сфере национальной безопасности, внутренних и внешних угроз и вызовов;

в) в пределах своей компетенции обеспечивает рассмотрение и анализ обстановки, сложившейся на оккупированных территориях Грузии, а также оценку соответствующих вызовов, угроз и рисков, непосредственно связанных с обеспечением национальной безопасности и защитой государственных интересов Грузии;

г) в пределах своей компетенции осуществляет информационно-аналитическое обеспечение Совета по сферам национальной безопасности;

д) для осуществления собственных полномочий в пределах своей компетенции истребует информацию из соответствующих государственных ведомств;

е) подготавливает заседания Совета и обеспечивает подготовку протоколов заседаний Совета;

ж) с целью управления Премьер-министром Грузии кризисной ситуацией, содержащей угрозу национальным интересам, обеспечивает в пределах своей компетенции функционирование Национальной ситуационной комнаты;

з) осуществляет другие полномочия, предоставленные ему законодательством Грузии.

3. Аппаратом Совета руководит Начальник Аппарата Совета, который обеспечивает администрирование деятельности Аппарата Совета. Начальника Аппарата Совета по представлению Секретаря Совета назначает на должность и освобождает от должности Премьер-министр Грузии. У Начальника Аппарата Совета имеется заместитель, которого по согласованию с Секретарем Совета назначает на должность и освобождает от должности Начальник Аппарата Совета.

4. Аппарат Совета состоит из структурных подразделений, в которых работают лица с государственным специальным званием и другие публичные служащие. Структура, полномочия, порядок деятельности, штатное расписание, размеры должностного оклада и оклада за звание, а также другие организационные вопросы определяются Положением об Аппарате Совета, который Секретарь Совета после согласования с Премьер-министром Грузии представляет на утверждение Правительству Грузии.

5. На служащих Аппарата Совета Закон Грузии «О публичной службе» распространяется в случае, если специальным законодательством не установлено иное.

6. Финансирование и материально-техническое обеспечение Аппарата Совета осуществляется за счет ассигнований, выделяемых для него из государственного бюджета Грузии.

7. Страхование жизни и здоровья служащих Аппарата Совета с государственными специальными званиями является обязательным и осуществляется за счет средств государственного бюджета Грузии. При этом допускается страхование за счет средств государственного бюджета Грузии супругов и несовершеннолетних детей служащих Аппарата Совета с государственным специальным званием.

8. Денежный оклад (заработная плата) служащих Аппарата Совета состоит из должностного оклада, а денежный оклад (заработная плата) служащих Аппарата Совета с государственным специальным званием – также из оклада, установленного за звание (оклада за звание). Служащим Аппарата Совета с государственным специальным званием ежемесячно выплачивается надбавка к денежному окладу (заработной плате) в зависимости от календарных лет выслуги в государственном специальном звании (надбавка за выслугу лет), в следующих процентных размерах:

а) за выслугу лет от 1 года до 2 лет – 5 процентов;

б) за выслугу лет от 2 до 5 лет – 10 процентов;

в) за выслугу лет от 5 до 10 лет – 15 процентов;

г) за 10-летнюю выслугу лет или более – 20 процентов.

9. Служащими Аппарата Совета после специальной проверки принимаются граждане Грузии в возрасте от 21 года, которые по личным и деловым качествам, образованию, состоянию здоровья и исходя из других требований, установленных законодательством Грузии, могут выполнять возложенные на них обязанности.

10. При приеме служащих в Аппарат Совета во время их назначения на должности, предусмотренные штатным расписанием Аппарата Совета, им присваивается государственное специальное звание национальной безопасности.

11. Порядок и условия приема на службу служащих Аппарата Совета, присвоения им государственного специального звания, прохождения ими службы, гарантии их социальной защиты определяются постановлением Правительства Грузии.

 

Статья 197. Национальная ситуационная комната (2.04.2019 N4397)

Национальная ситуационная комната – это оснащенный соответствующими техническими и технологическими средствами пункт, который активизируется по необходимости, во время кризисной ситуации, содержащей угрозу национальным интересам, в котором оперативно принимаются/обрабатываются данные с места инцидента и других источников информации (в том числе видео- и аудиосигналы) и с которого Премьер-министр Грузии управляет указанной ситуацией на политическом уровне.

 

Глава IV искл. (7.12.2017 N1622)

 

Статья 20. искл. (7.12.2017 N1622)

Статья 21. искл. (7.12.2017 N1622)

Статья 22. искл. (7.12.2017 N1622)

 Статья 23. искл. (7.12.2017 N1622)

Статья 24. искл. (7.12.2017 N1622)

Статья 25. искл. (7.12.2017 N1622)

Статья 26. искл. (7.12.2017 N1622)

 

Глава V

Переходные и заключительные положения

Статья 27. Переходные положения

1. Аппарату Совета государственной безопасности и управления кризисами в 2-месячный срок после введения настоящего Закона в действие обеспечить разработку и представление Правительству Грузии на утверждение порядка и условий отбора, специальной проверки, приема на службу служащих Аппарата Совета государственной безопасности и управления кризисами, присвоения им воинских званий и прохождения ими службы.

2. Правительству Грузии в 4-месячный срок после введения настоящего Закона в действие утвердить порядок и условия отбора, специальной проверки, приема на службу служащих Аппарата Совета государственной безопасности и управления кризисами, присвоения им воинских званий и прохождения ими службы.

 

Статья 28. Заключительные положения

1. С введением в действие настоящего Закона считать утратившим силу постановление Правительства Грузии «О создании Совета государственной безопасности и управления кризисами и утверждении положения о нем» от 6 января 2014 года № 38.

2. Настоящий Закон ввести в действие по опубликовании.

 

 

 Президент Грузии                                                                  Георгий Маргвелашвили

 

Кутаиси

4 марта 2015 года

№ 3126-IIс

см